Kazanie o postanowieniach wielkopostnych

Lubin, 14 II 1999 r.

Drodzy w Chrystusie Panu, Siostry i Bracia!

»ycie ka┐dego ksiΩdza obfituje w najrozmaitsze przypadki, kt≤re na sw≤j spos≤b ubarwiaj▒ ┐ycie. Niemal ka┐dego dnia mo┐na znale╝µ siΩ w sytuacji, kiedy nie wiadomo, czy siΩ ╢miaµ, czy p│akaµ. Oto nie tak dawno, przedwczoraj, na plebaniΩ, gdzie mieszkam, o godz. 15.30, akurat w trakcie obiadu, zacz▒│ siΩ kto╢ dobijaµ do drzwi wej╢ciowych. Tak natarczywie przyklei│ siΩ do dzwonka elektrycznego, jakby ju┐ niezbΩdna by│a pierwsza pomoc medyczna lub w ostateczno╢ci namaszczenie umieraj▒cego. Okaza│o siΩ jednak po otwarciu drzwi, ┐e sprawa jest zupe│nie innego rodzaju. By│ to mΩ┐czyzna w ╢rednim wieku, zdrowy, trze╝wy, przytomny. Po zapytaniu "w czym mo┐na mu pom≤c?" odpowiedzia│, ┐e zmar│a mu ┐ona i potrzebuje dla niej r≤┐aniec do trumny, a nazajutrz ma byµ pogrzeb i nie wie, gdzie mo┐e to dostaµ.

Na szczΩ╢cie plebania jest do╢µ dobrze zaopatrzona w paramenty liturgiczne i nie by│o z tym problem≤w.

Jednak┐e powy┐szy przyk│ad daje wiele do my╢lenia. Ot≤┐ co prawda jest taki zwyczaj, albo raczej zabobon, ┐e zmar│emu w trumnie sk│ada siΩ rΩce jak do modlitwy i owija je r≤┐a±cem. Widzia│em to ju┐ setki razy na r≤┐nych pogrzebach, jednak┐e za ka┐dym razem przygl▒dam siΩ bli┐ej temu, co rodzina wk│ada nieboszczykowi do rΩki - aána tej podstawie mo┐na bezb│Ωdnie okre╢liµ pobo┐no╢µ delikwenta. To bardzo proste: je╢li ten "przyrz▒d do modlitwy" jest w znacznym stopniu zu┐yty, paciorki s▒ wyra╝nie wytarte i zniszczone; ponadto je╢li rΩce same sk│adaj▒ siΩ w naturalny spos≤b jak do modlitwy - na pewno mamy do czynienia z osob▒, kt≤ra czΩsto modli│a siΩ w swoim ┐yciu a mo┐e nawet nale┐a│a do jakiego╢ bractwa modlitewnego. Je╢li jednak widaµ rΩce zmar│ego nienaturalnie z│o┐one razem, jakby na si│Ω i do tego zwi▒zane r≤┐a±cem - chyba tylko po to, aby siΩ nie rozsunΩ│y, a na dodatek r≤┐aniec podejrzanie jasno b│yszczy siΩ jakby by│ dopiero przyniesiony ze sklepu i nie widaµ na nim ┐adnego ╢ladu u┐ywania - nie ma w▒tpliwo╢ci, ┐e ta osoba za ┐ycia mia│a gdzie╢ r≤┐aniec i nie u┐ywa│a go wcale.

Co ciekawe, czΩsto opr≤cz r≤┐a±ca, zmar│emu do trumny rodzina wk│ada tak┐e ksi▒┐eczkΩ do nabo┐e±stwa. R≤wnie┐ w tym przypadku widaµ naocznie jaki to by│ rodzaj pobo┐no╢ci, je╢li modlitewnik jest zupe│nie nieu┐ywany, jakby prosto z ksiΩgarni: wszystkie kartki bialutkie i czy╢ciutkie, jakby nigdy nie przewracane...

Drodzy w Chrystusie Panu!

Ka┐dy z nas bΩdzie musia│ kiedy╢ zako±czyµ ┐ycie na ziemi i stan▒µ przed Bogiem. Staniemy tak, jak nas Pan B≤g stworzy│, a bΩdziemy mieµ w rΩkach tylko to, co sami dobrego uczynili╢my w swoim ┐yciu - dobra duchowe, a nie materialne. Warto wiΩc zawczasu o tym pomy╢leµ, a nie dopiero, kiedy przyjdzie ostatnia godzina ┐ycia. Powinni╢my zawsze ze sob▒ nosiµ r≤┐aniec i czΩsto z niego korzystaµ, najlepiej codziennie. R≤wnie┐ ksi▒┐eczka do nabo┐e±stwa to nie jest lektura obowi▒zkowa tylko dla starszych os≤b, po 70-tce, ale pomoc do pog│Ωbiania naszej wiΩzi z Bogiem np. przy rachunku sumienia przed spowiedzi▒. Ka┐dy z nas powinien mieµ sw≤j modlitewnik, dostosowany do wieku i stanu, a nie ci▒gle ten sam od pierwszej Komunii ╢w., kt≤ra mo┐e by│a jeszcze przed wojn▒. W ksiΩgarniach katolickich jest szeroki wyb≤r takich ksi▒┐eczek z r≤┐nymi tekstami modlitw, nie tylko samych litanii czy godzinek. Zw│aszcza ludzie chorzy, renci╢ci, emeryci mog▒ znale╝µ pomoc iáotuchΩ czytaj▒c piΩkne teksty przer≤┐nych modlitw u│o┐onych przez ludzi ╢wiΩtych i b│ogos│awionych.

Ju┐ w ╢rodΩ rozpoczniemy czas Wielkiego Postu, kt≤ry przygotowuje nas do najwiΩkszego ╢wiΩta wároku ko╢cielnym - kt≤re jest pami▒tk▒ MΩki, ªmierci i Zmartwychwstania Chrystusa Pana. Wielu pobo┐nych chrze╢cijan podejmuje na ten czas r≤┐ne postanowienia, aby przez ich wype│nienie przybli┐yµ siΩ do Pana Boga. NajczΩ╢ciej s▒ to postanowienia wyra┐one w formie negatywnej - np. "przez ca│y post nie bΩdΩ pi│, pali│, przeklina│, przejada│ siΩ s│odyczami, przestanΩ ogl▒daµ telewizjΩ" itd. Zazwyczaj jest to tylko s│omiany zapa│, kt≤ry ko±czy siΩ ju┐ po kilku dniach. Warto natomiast przemy╢leµ tΩ sprawΩ i podj▒µ jakie╢ postanowienie wyra┐one w formie pozytywnej, kt≤re sprowadza siΩ do wiΩkszej ni┐ dot▒d gorliwo╢ci w ┐yciu religijnym, zw│aszcza w modlitwie, dobrych uczynkach pobo┐no╢ci chrze╢cija±skiej i unikaniu okazji do z│ego.

Na przyk│ad m▒┐ m≤g│by - nie tylko w Wielkim Po╢cie - wiΩcej ni┐ dot▒d pomagaµ ┐onie w jej pracach domowych, porz▒dkach, sprz▒taniu, a nawet gotowaniu czy praniu: np. w wolne soboty zamiast marnowaµ czas przed telewizorem lub przy butelce, wiΩcej zadbaµ o swoj▒ ma│┐onkΩ i wyrΩczyµ j▒ w niekt≤rych obowi▒zkach. Z kolei ┐ona mog│aby - nie tylko w Wielkim Po╢cie - wiΩcej ni┐ dot▒d zatroszczyµ siΩ o swojego mΩ┐a i zacz▒µ oszczΩdniej korzystaµ z narz▒du mowy, wiΩcej my╢leµ ni┐ m≤wiµ, zatroszczyµ siΩ o sw≤j wygl▒d zewnΩtrzny nie tylko podczas wychodzenia z domu, ale zw│aszcza podczas pobytu w mieszkaniu, spr≤bowaµ pos│uchaµ, co m▒┐ ma do powiedzenia, pocieszyµ, przytuliµ, ugotowaµ to, co najbardziej lubi itd.

Natomiast w stosunku do dzieci rodzice mogliby - nie tylko w Wielkim Po╢cie - staraµ siΩ wiΩcej czasu spΩdzaµ ze sob▒, zw│aszcza podczas wsp≤lnych posi│k≤w, aby nie przypomina│y one szybkiego jedzenia jak w MacDonaldzie, ale aby ka┐dy obiad czy kolacja, zw│aszcza w niedziele - mia│y co╢ z atmosfery jaka jest w ka┐dym domu podczas wigilii. Zw│aszcza chodzi o to, aby wy│▒czaµ telewizor podczas posi│k≤w i wsp≤lnych spotka±. Trzeba przypomnieµ, ┐e jest taki du┐y czerwony przycisk, s│u┐▒cy do wy│▒czania urz▒dzenia, i zacz▒µ wreszcie z niego korzystaµ.

Dzieci i m│odzie┐ mog│yby - nie tylko w Wielkim Po╢cie - pr≤bowaµ wiΩcej samodzielno╢ci i dojrza│o╢ci. Zw│aszcza w odniesieniu do nauki w szkole i pomocy rodzicom w domu. NajczΩ╢ciej dzieci i m│odzie┐, a i nawet wielu doros│ych, my╢l▒ najwiΩcej o zabawie, rozrywce, wypoczynku. Chcieliby wszystko dostawaµ, nie przemΩczaµ siΩ, nie pracowaµ... A przecie┐ ka┐dy rozumny cz│owiek wie, ┐e tak siΩ nie da. Jak m≤wi przys│owie: "Bez pracy nie ma ko│aczy". Aby co╢ osi▒gn▒µ w ┐yciu, zostaµ kim╢ wa┐nym w ┐yciu, aby byµ zadowolonym z ┐ycia - trzeba siΩ nie╝le napracowaµ. Ci ludzie, kt≤rzy osi▒gnΩli sukces, kt≤rzy stali siΩ znani w swoim ╢rodowisku - musieli wcze╢niej w│o┐yµ wiele wysi│ku przez szereg lat ca│ymi godzinami ka┐dego dnia. A to wszystko zaczyna siΩ ju┐ w szkole podstawowej i ╢redniej poprzez solidne przyk│adanie siΩ do nauki, przez wype│nianie swoich obowi▒zk≤w domowych.

Warto ju┐ teraz, od dzi╢ - nie tylko w Wielkim Po╢cie - mniej czasu przeznaczaµ na rozrywkΩ, zabawy, gry (np. komputerowe), wielogodzinne ╢lΩczenie przed telewizorem, przed blokiem, na ulicy, │a┐enie po sklepach - aázamiast tego zaoszczΩdzony czas przeznaczyµ na inwestowanie w siebie, w sw≤j rozw≤j wewnΩtrzny. Nauka iámy╢lenie jeszcze nikomu nie zaszkodzi│o, a widaµ go│ym okiem, jak coraz bardziej w przysz│o╢ci, za ka┐dym rokiem, bΩd▒ potrzebni ludzie wykszta│ceni, kt≤ry potrafi▒ dobrze wype│niaµ swoje obowi▒zki. Je╢li tego nie naucz▒ siΩ za m│odu w szkole i w domu to │atwo przewidzieµ jak sko±cz▒.

Na koniec najwa┐niejsza sprawa: nasz kontakt z Panem Bogiem. Jak m≤wi przys│owie "Bez Boga ani do proga" - wszystko dzieje siΩ wed│ug woli Bo┐ej i nawet gdyby╢my nie wiadomo co robili, ale wbrew Panu Bogu - nic z tego nie wyjdzie. Tylko przy Panu Bogu, umocnieni │ask▒ Bo┐▒ mo┐emy wiele dokonaµ dobrego. A zatem - nie tylko wáWielkim Po╢cie - powinni╢my ka┐dego dnia rozwijaµ i pog│Ωbiaµ nasze ┐ycie duchowe. Mamy ku temu wiele okazji. W Wielkim Po╢cie bΩd▒ specjalne nabo┐e±stwa: w pi▒tki Droga Krzy┐owa a w niedziele Gorzkie »ale zákazaniem pasyjnym. W tym roku podczas kaza± pasyjnych bΩdzie mo┐na dowiedzieµ siΩ czego╢ wiΩcej na temat piek│a - chocia┐by po to, aby siΩ tam nie dostaµ. Ponadto bΩd▒ rokolekcje wielkopostne i okazja do spowiedzi iáKomunii wielkanocnej. Kto wie, czy mo┐e tegoroczny Wielki Post dla niekt≤rych bΩdzie ostatnim w ┐yciu, czy doczekamy go w przysz│ym roku? Na wszelki wypadek warto podj▒µ jak najszybciej jakie╢ dobre, solidne postanowienie - na przyk│ad kupiµ sobie r≤┐aniec (je╢li kto╢ jeszcze nie ma swojego osobistego) i zacz▒µ odmawiaµ ka┐dego dnia choµby jedn▒ dziesi▒tkΩ, np. podczas modlitwy wieczornej lub w drodze do pracy. A wtedy na pewno nie bΩdzie problem≤w, co w│o┐yµ nam do trumny, kiedy przyjdzie ku temu czas. Amen.