Kazanie o testamencie (na I niedzielΩ Adwentu)

Lubin, 29 XI 1998 r.

Drodzy w Chrystusie Panu, Siostry i Bracia!

RozpoczΩli╢my dzisiaj nowy okres liturgiczny - czas Adwentu, czyli oczekiwania i przygotowania na przyj╢cie Chrystusa Pana. Pan Jezus ju┐ raz zst▒pi│ na ZiemiΩ i to wydarzenie wspominamy bardzo uroczy╢cie obchodz▒c ╢wiΩta Bo┐ego Narodzenia. Jednak┐e Pan Jezus zapowiedzia│, ┐e przyjdzie powt≤rnie na ZiemiΩ - i to, jak us│yszeli╢my w dzisiejszej Ewangelii - "w chwili, kt≤rej siΩ nie domy╢lamy." Dlatego nale┐y czuwaµ, nale┐y byµ przygotowanym. Nie wiemy kiedy nast▒pi ten dzie± i ta godzina. Wiemy jednak, ┐e ci ludzie, kt≤rzy odeszli ju┐ z tego ╢wiata, spotkali siΩ z Chrystusem - sprawiedliwym i mi│osiernym SΩdzi▒. To spotkanie dokonuje siΩ w chwili ╢mierci. Wtedy to przychodzi ostatni dzie± i ostatnia godzina ┐ycia ziemskiego, a od tego zale┐y ju┐ ca│a wieczno╢µ. Dlatego trzeba nieustannie czuwaµ i przygotowywaµ swoj▒ duszΩ na to ostateczne spotkanie z Bogiem.

Dzisiejszy dzie±, I Niedziela Adwentu, mo┐e wiΩc jest najlepsz▒ okazj▒ do zastanowienia siΩ nad tym, czy my sami, ka┐dy z nas tu obecnych, czy jeste╢my dobrze przygotowani na to przyj╢cie Chrystusa Pana. Czy czuwamy? Poáczym mo┐na to poznaµ? S▒ na to sposoby. Ot≤┐ cz│owiek przygotowany na spotkanie z Bogiem to taki, kt≤ry ma czyst▒ duszΩ, oczyszczon▒ z grzech≤w, po dobrze odbytej spowiedzi. Do takiej duszy mo┐e przyj╢µ spokojnie wáka┐dej chwili Pan Jezus - zar≤wno w godzinie ╢mierci, jak i podczas Mszy ╢w. w Komunii. A zatem mo┐na by powiedzieµ, ┐e wszyscy ci, kt≤rzy dzisiaj podczas Mszy ╢w. godnie przyst▒pi▒ do Komunii ╢w. s▒ ju┐ przygotowani na spotkanie z Bogiem, czuwaj▒. A co z tymi, kt≤rzy nie chc▒ podej╢µ bli┐ej do o│tarza w takiej chwili?

Drodzy w Chrystusie Panu!

Opr≤cz przygotowania w│asnej duszy na godzinΩ ╢mierci, wa┐ne s▒ tak┐e sprawy doczesne, materialne, oákt≤rych niestety czΩsto ludzie zapominaj▒. P≤╝niej wynikaj▒ z tego tylko k│opoty.

Znam pewn▒ rodzinΩ, w kt≤rej zmar│a staruszka prawie 90-letnia. Wcze╢niej przez 30 lat by│a wdow▒ i mieszka│a u swojej najm│odszej c≤rki. Wszystko by│oby w porz▒dku, gdyby nie wynikn▒│ pewien problem: gdzie pochowaµ babciΩ? Czy razem z mΩ┐em, kt≤rego gr≤b znajduje siΩ na drugim ko±cu Polski, czy - tak jak chcia│a ta najm│odsza c≤rka - na miejscowym cmentarzu, w miejscowo╢ci, w kt≤rej babcia spΩdzi│a ostatnie lata swojego ┐ycia. Nieboszczka, niestety, nic nie powiedzia│a wcze╢niej na ten temat, a nikt nie mia│ odwagi wcze╢niej zapytaµ j▒ o to. W ten spos≤b nast▒pi│o rozdwojenie w rodzinie. CzΩ╢µ dzieci i wnuk≤w g│osowa│a za pierwsz▒ mo┐liwo╢ci▒, ale silniejsza by│a grupa, kt≤ra wybra│a najta±sze rozwi▒zanie. To rozdwojenie trwa do dzi╢, i jeszcze po 15 latach, niekt≤re dzieci i wnuki od dnia pogrzebu nigdy ju┐ nie przyjechali nawiedziµ gr≤b swojej babci...

Drodzy w Chrysusie Panu!

Mo┐e warto zatem dzi╢, w I NiedzielΩ Adwentu, poruszyµ sprawΩ testamentu. Ot≤┐ to, czy kto╢ jest dobrze przygotowany na ostatni dzie± swojego ┐ycia, czy opr≤cz spraw duchowych, zadba│ o sprawy materialne - to mo┐na poznaµ po tym, czy dany cz│owiek spisa│ swoj▒ ostatni▒ wolΩ: testament. Niestety, tak siΩ dzieje, ┐e wiΩkszo╢µ ludzi zapomina o tym, ┐e s▒ ╢miertelni i przyjdzie kiedy╢ czas opuszczenia tego ╢wiata a w≤wczas trzeba bΩdzie wszystko zostawiµ: dom, samoch≤d, telewizor, psa, kota itd. Warto wiΩc wcze╢niej przewidzieµ pewne sytuacje i wyraziµ swoje zdanie odno╢nie wa┐nych kwestii, o kt≤re mo┐e boj▒ siΩ zapytaµ najbli┐si - np.: gdzie maj▒ nas pochowaµ, na kt≤rym cmentarzu, w jakiej miejscowo╢ci, co maj▒ zrobiµ z naszym maj▒tkiem, czy podzieliµ r≤wno wszystkim, czy mo┐e jednak daµ ca│o╢µ w odpowiednie rΩce komu╢ jednemu, kto tego nie zmarnuje?

Warto w testamencie wyznaczyµ jedn▒ osobΩ jako wykonawcΩ ostatniej naszej woli i jej zleciµ wykonanie tego, czego my nie zd▒┐yli╢my zrobiµ w ci▒gu naszego ┐ycia. Na przyk│ad mo┐na ofiarowaµ co╢ ze swego maj▒tku na cele charytatywne - na dom dziecka, dla biblioteki, dla kogo╢ bliskiego, ale spoza rodziny. Warto pomy╢leµ tak┐e o tym, ┐e nawet rzecz bezwarto╢ciowa, ale zapisana komu╢ mo┐e staµ siΩ cenn▒ pami▒tk▒ rodzinn▒ - nawet stary zegar, maszyna do szycia, stare radio lampowe - bΩdzie kiedy╢ przypominaµ nastΩpnym pokoleniom ┐e ┐y│a kiedy╢ taka babcia czy dziadek...

Pisz▒c testament mo┐emy przeprosiµ kogo╢, kto skrzywdzili╢my lub obrazili╢my, rozliczyµ siΩ z Bogiem i lud╝mi - bo przecie┐ ╢mierµ mo┐e przyj╢µ nagle i mo┐emy nie zd▒┐yµ zrobiµ tego za ┐ycia, to chocia┐ w ten spos≤b bΩdziemy mogli zado╢µuczyniµ. Ponadto je╢li cz│owiek naprawdΩ dba o zbawienie swojej duszy, w≤wczas napisze wátestamencie pro╢bΩ, aby zam≤wiono MszΩ ╢w. o spok≤j jego duszy, a zw│aszcza Msze ╢w. gregoria±skie.

Aby napisaµ testament nie trzeba skomplikowanych zabieg≤w. Je╢li chcemy mieµ pewno╢µ, ┐e wszystko jest wykonane tak jak nale┐y, najlepiej skorzystaµ z pomocy notariusza. Aby testament by│ wa┐ny, musi byµ napisany w│asnorΩcznie, opatrzony dat▒ i wyra╝nie podpisany. S▒ specjalne formu│y, kt≤re stwierdzaj▒, ┐e jeste╢my zdrowi na umy╢le i nie przymuszeni przez nikogo. Taki dokument, starannie przechowywany, mo┐e wiele spraw u│atwiµ dla spadkobierc≤w i dobrze ╢wiadczy o spadkodawcy. Testamentu nie pisz▒ tylko ci, kt≤rzy albo nie s▒ poczytalni umys│owo, albo nie maj▒ niczego, co by mogli przekazaµ innym ludziom, kt≤rzy niczego w ┐yciu siΩ nie dorobili - albo w ko±cu ci, kt≤rzy ┐yj▒ z dnia na dzie±, bezmy╢lnie i nie my╢l▒ o swojej przysz│o╢ci, zapominaj▒ o tym, ┐e s▒ ╢miertelni i kiedy╢ trzeba bΩdzie stan▒µ przed Bogiem, tak jak nas stworzy│ a pozostawiµ wszystkie dobra materialne innym ludziom. Amen.