Kazanie o Akcji Katolickiej

Lubin, 10 I 1999 r.

Drodzy w Chrystusie Panu, Siostry i Bracia!

Obchodzimy dzi╢ NiedzielΩ Chrztu Pa±skiego. Jest to wspomnienie niezwyk│ego wydarzenia, kiedy to Jezus Chrystus przyj▒│ chrzest z r▒k ╢w. Jana - a w ten spos≤b u╢wiΩci│ wody chrzcielne i rozpocz▒│ misjΩ g│oszenia Ewangelii. Odt▒d sakrament chrztu ╢w., kt≤ry g│adzi grzech pierworodny i czyni cz│owieka dzieckiem Bo┐ym - sta│ siΩ r≤wnie┐ znakiem przyjΩcia nowego wyznawcy do spo│eczno╢ci Ko╢cio│a. Ka┐dy chrze╢cijanin, obmyty wod▒ chrztu ╢w. i umocniony │ask▒ Bo┐▒ ma odt▒d ╢wiadczyµ o Chrystusie ca│ym swoim ┐yciem.

Nie tylko Ojciec ╢w., biskupi i kap│ani, ale tak┐e wszyscy, kt≤rzy przyjΩli ten pierwszy i najwa┐niejszy sakrament - maj▒ obowi▒zek g│osiµ naukΩ Ewangelii, broniµ j▒ i wed│ug niej prowadziµ swoje ┐ycie doczesne na ziemi w drodze do Ojczyzny niebieskiej.

Dzisiaj, ╢wiΩtuj▒c NiedzielΩ Chrztu Pa±skiego, wspominamy tak┐e dzie±, kiedy to nasi rodzice przynie╢li nas pierwszy raz do ╢wi▒tyni. Mo┐e to by│o wiele lat temu - a jednak jego skutki trwaj▒ do dzi╢. Od tego dnia, poprzez kolejno przyjmowane sakramenty ╢w. przybli┐amy siΩ do Boga, kt≤ry jest naszym najlepszym Ojcem. Od tego dnia nale┐ymy do wielkiej rodziny chrze╢cija±skiej i wsp≤lnie razem modl▒c siΩ, uczestnicz▒c we Mszy ╢w. i r≤┐nych nabo┐e±stwach, mo┐emy pog│Ωbiaµ swoje ┐ycie duchowe.

To wielka │aska i powinni╢my za to byµ zawsze wdziΩczni Panu Bogu, naszym rodzicom, chrzestnym, ksiΩdzu. Mo┐e oni ju┐ opu╢cili ten ziemski pad≤│ i mo┐e potrzebuj▒ naszej modlitewnej pomocy. Niestety, jako╢ tak siΩ dzieje, ┐e chocia┐ jestem ju┐ ksiΩdzem ponad 12 lat, to jednak nie pamiΩtam, aby ktokolwiek zam≤wi│ MszΩ ╢w. w intencji swoich chrzestnych albo ksiΩdza, kt≤ry mu udzieli│ chrztu ╢w. czy inne sakramenty. Owszem, zdarzaj▒ siΩ czasami dobre dzieci, kt≤re pamiΩtaj▒ o swoich rodzicach i dziadkach w rocznicΩ ich rodzi±, ╢lubu lub pogrzebu. Jednak jest to rzadko╢µ. WiΩkszo╢µ cierpi na sklerozΩ...

Na ╢wiecie nikt z nas nie ┐yje sam, samotnie. Stanowimy jedn▒, wielk▒ rodzinΩ dzieci Bo┐ych. Wiele os≤b modli siΩ za nas, pomaga nam w r≤┐ny spos≤b - pocz▒wszy od najbli┐szej rodziny, nauczycieli, s▒siad≤w, wsp≤│pracownik≤w, dobrodziej≤w i ca│ej masy ludzi, kt≤rzy nas wspieraj▒ materialnie i duchowo. Ja sam bardzo dobrze pamiΩtam na przyk│ad piesze pielgrzymki na Jasn▒ G≤rΩ. Ju┐ osiem razy szed│em przez 10 dni dystans ponad 300 kilomentr≤w. Na pewno nie da│bym razy przej╢µ tej drogi samemu, pojedynczo. W grupie, razem - jest o wiele │atwiej. Mo┐na by podaµ szereg r≤┐nych przyk│ad≤w ilustruj▒cych tΩ prawdΩ ┐yciow▒: to, ┐e wiele rzeczy jest niezwykle trudnych lub zgo│a niemo┐liwych do wykonania bez pomocy innych ludzi. I tak Wybra╝my sobie, ┐e trzeba wnie╢µ pianino do mieszkania na ostatnim piΩtrze wie┐owca. Nie poradzi sobie z tym jeden cz│owiek. Potrzeba co najmniej czterech silnych mΩ┐czyzn. Dokonanie wa┐nego odkrycia naukowego niemo┐liwe jest dzi╢ bez wsp≤│pracy ca│ej armii uczonych. Zbudowanie lub skonstruowanie czego╢ nowego dokonuje siΩ w fabrykach i laboratoriach zatrudniaj▒cych setki i tysi▒ce ludzi. Nawet najprostsza opreracja w szpitalu nie odbΩdzie siΩ bez chirurga, anestezjologa, pielΩgniarek i ca│ej rzeszy personelu pomocniczego. Wyobra╝my sobie tak┐e wsp≤│czesn▒ szko│Ω, kopalniΩ, hutΩ - ile tam pracuje ludzi...

Drodzy w Chrystusie Panu!

Podobnie jak w dziedzinie materialnej potrzebne jest wsp≤│dzia│anie i wsp≤│praca wielu ludzi, o ile┐ bardziej w dziedzinie religijnej. Wszyscy otrzymali╢my │askΩ Bo┐▒ i potrzebne charyzmaty wraz z przyjΩciem sakramentu Chrztu ╢w. i innych sakrament≤w, zw│aszcza bierzmowania. Otrzymali╢my je po nie po to, aby zatrzymaµ dla siebie, ale aby dzieliµ siΩ z innymi i pomna┐aµ je, pomagaj▒c sobie nawzajem.

Nasza parafia liczy oko│o 9 tysiΩcy mieszka±c≤w czyli oko│o 2 i p≤│ tysi▒ca rodzin. Zdecydowana wiΩkszo╢µ to ludzie ochrzczeni, co czwarty chodzi regularnie do ko╢cio│a. A przecie┐ ksiΩ┐y w tej parafii jest tylko dw≤ch. Wyobra╝my sobie ile pracy ma dwoje rodzic≤w i to czΩsto tylko nad jednym dzieckiem. A tu dzieci Bo┐ych jest o wiele wiΩcej. Wniosek jest oczywisty. Potrzeba albo wiΩcej ksiΩ┐y, albo wiΩcej zaanga┐owanych os≤b ╢wieckich w trosce o rozw≤j duchowy naszej parafii. Niestety, z roku na rok coraz wiΩcej ksiΩ┐y przechodzi na emeryturΩ, a coraz mniej kandydat≤w przychodzi do seminarium. Jak by nie patrzeµ na to - jednym s│owem, Drodzy Parafianie, powinni╢cie tΩ sprawΩ wzi▒µ sobie do serca...

Na szczΩ╢cie ju┐ od wielu lat w╢r≤d nas dzia│a kilka r≤┐nych grup parafialnych, kt≤re o┐ywiaj▒ i u╢wiΩcaj▒ nasz▒ spo│eczno╢µ. S▒ to przede wszystkim Ko│a »ywego R≤┐a±ca, Stowarzyszenie Rodzin Katolickich, Ko│o Ministranckie i Lektorskie, Ministranci - Seniorzy i Kandydaci, Katolickie Stowarzyszenie Rodzin, Wsp≤lnota Krwi Chrystusa, Oaza Rodzin, Eucharystyczny Ruch M│odych. Jest tak┐e czterech nadzwyczajnych szafarzy Eucharystii, jeden organista, Pan Ziutek... - i tyle.

A przecie┐ brakuje jednej, najwa┐niejszej organizacji katolickiej, o kt≤rej m≤wi│ sam Ojciec ╢wiΩty do biskup≤w polskich zgromadzonych w Rzymie w 1993 r. - cytujΩ dos│ownie: "Niezast▒pionym o╢rodkiem formacji apostolskiej ╢wieckich s▒ organizacje, stowarzyszenia i ruchy katolickie. W╢r≤d nich szczeg≤lne miejsce zajmuje Akcja Katolicka, kt≤ra niegdy╢ w Polsce by│a tak ┐ywa i przynios│a tyle wspania│ych owoc≤w. Trzeba wiec aby na nowo od┐y│a. Bez niej bowiem infrastruktura zrzesze± katolickich w Polsce by│aby niepe│na."

Akcja katolicka rozwinΩ│a siΩ bardzo szeroko w Polsce w 1934 r. Zosta│a zawieszona po II wojnie ╢wiatowej i dopiero przemiany ostatnich lat pozwoli│y na szersz▒ dzia│alno╢µ organizacyjn▒ Ko╢cio│a. Skoro tylko powsta│y ku temu warunki, Konferencja Episkopatu Polski 2 maja 1996 r. zatwierdzi│a statut, kt≤ry zosta│ tak┐e potwierdzony przez w│adze pa±stwowe.

Mo┐e kto╢ zatem zapytaµ: "Co to jest ta Akcja Katolicka?" Jest to stowarzyszenie, w kt≤rym ╢wieccy katolicy mog▒ w bardziej bezpo╢redniej wsp≤│pracy z hierarchi▒ ko╢cieln▒ realizowaµ to powo│anie, jakie otrzymali na mocy sakrament≤w Chrztu i Bierzmowania.

A zatem jest to stowarzyszenie, zrzeszenie ludzi ochrzczonych, kt≤rzy dzia│aj▒ za aprobat▒ biskupa diecezjalnego w swojej parafii, diecezji lub ca│ej Polsce.

Maj▒ oni do pomocy ksiΩdza asystenta - mianowanego przez biskupa i dzia│aj▒ w Ko╢ciele jako najwa┐niejsza organizacja katolicka, w dodatku uznana przez w│adze pa±stwowe.

W pierwszym rzΩdzie celem akcji katolickiej jest wsp≤│praca katolik≤w ╢wieckich z biskupami i ksiΩ┐mi w celu rozwoju Ko╢cio│a katolickiego. Dzieje siΩ to poprzez pog│Ωbienie ┐ycia religijnego cz│onk≤w akcji, reagowanie na zagro┐enia wiary i moralno╢ci chrze╢cija±skiej a tak┐e poprzez kszta│cenie przysz│ych dzia│aczy katolickich, kt≤rzy bΩd▒ mogli aktywnie dzia│aµ w ┐yciu spo│ecznym. Ponadto akcja katolicka mo┐e prowadziµ dzia│alno╢µ o╢wiatow▒ (prowadziµ szko│y katolickie), dzia│alno╢µ wychowawcz▒ (prowadziµ przedszkola i ╢wietlice), dzia│alno╢µ wydawnicz▒ (prowadziµ drukarniΩ, drukowaµ biuletyny, gazety, ksi▒┐ki katolickie), dzia│alno╢µ kulturaln▒ (prowadziµ ╢wietlicΩ, bibliotekΩ, czytelniΩ ksi▒┐ek i czasopism katolickich), dzia│alno╢µ informacyjn▒ (prowadziµ rozg│o╢niΩ radiow▒, gazetΩ parafialn▒), dzia│alno╢µ dobroczynn▒ (obs│ugiwaµ sto│≤wkΩ dla ubogich, noclegowniΩ, kasΩ po┐yczkow▒), dzia│alno╢µ turystyczn▒ (organizowaµ pielgrzymki i wycieczki), dzia│alno╢µ sportow▒ (obs│ugiwaµ konkursy i zawody), dzia│alno╢µ ekologiczn▒, dzia│alno╢µ rehabilitacji m│odzie┐y niepe│nosprawnej, a na koniec tak┐e dzia│alno╢µ gospodarcz▒ (np. dzia│alno╢µ na rzecz pomocy bezrobotnym i samotnym).

Mo┐liwo╢ci s▒ ogromne. Potrzeby jeszcze wiΩksze. ChΩtnych niewiele.

Odpowiadaj▒c na apel Ojca ╢wiΩtego, a tak┐e nawi▒zuj▒c do polecenia naszego ks. biskupa ordynariusza, kt≤ry utworzy│ dwa lata temu w diecezji legnickiej diecezjalny instytut akcji katolickiej i poleci│ tworzenie w parafiach miejscowych oddzia│≤w, w nied│ugim czasie, po odbyciu wizyty duszpasterskiej zwanej kolΩd▒, planujemy w naszej parafii utworzenie parafialnego oddzia│u akcji katolickiej. Aby go zarejestrowaµ potrzeba 12 chΩtnych os≤b.

Mamy nadziejΩ, ┐e spo╢r≤d 9 tysiΩcy mieszka±c≤w znajdzie siΩ 12 sprawiedliwych, kt≤rzy podejm▒ siΩ zaszczytnej dzia│alno╢ci w tej najwa┐niejszej organizacji ko╢cielnej. Przecie┐ w╢r≤d nas mieszka wielu absolwent≤w KUL, ATK, uniwersytet≤w i fakultet≤w ko╢cielnych, a tak┐e wielu absolwent≤w humanistycznych wydzia│≤w ╢wieckich uniwersytet≤w we Wroc│awiu i Poznaniu. Jest bardzo wielu magistr≤w i in┐ynier≤w a tak┐e innych przytomnych os≤b, nawet bez studi≤w wy┐szych, kt≤rzy chcieliby pog│Ωbiµ swoj▒ znajomo╢µ Pisma ╢w. i dokument≤w ko╢cielnych, a tak┐e w│▒czyµ siΩ w dzia│alno╢µ spo│eczn▒ Ko╢cio│a. Jest wiele os≤b, kt≤re niedawno przesz│y na emeryturΩ i maj▒ wiele czasu - zamiast marnowaµ go przed telewizorem albo butelk▒ z piwem.

A przecie┐ przyjdzie wcze╢niej lub p≤╝niej taki czas, ┐e bΩdziemy musieli stan▒µ przed naszym Stw≤rc▒ i odpowiedzieµ na pytanie: "Co zrobi│e╢, moje dziecko, z talentami, kt≤re ci da│em? Czy nie zmarnowa│e╢ │ask, kt≤rych ci udzieli│em? Czy przyprowadzi│e╢ do Mnie swoich bli╝nich, kt≤rych postawi│em na twojej drodze?" Jaka bΩdzie w≤wczas nasza odpowied╝? Amen.