Kazanie o ╢w. Piotrze i Pawle

Lubin, 29 VI 1997 r.

Drodzy w Chrystusie Panu, Siostry i Bracia!

Obchodzimy dzi╢ uroczysto╢µ ╢w. Aposto│≤w Piotra i Paw│a. Jest to wielkie ╢wiΩto w ca│ym Ko╢ciele Powszechnym, a tak┐e w naszej diecezji legnickiej. Oddajemy dzisiaj cze╢µ dwom patronom Ko╢cio│a ╢w., kt≤rzy s▒ tak┐e patronami naszej diecezji. Ciekawe by│y ich koleje ┐ycia. Szymon Piotr, prosty, ubogi rybak galilejski - zostaje wybrany Aposto│em, i chocia┐ trzykrotnie zapar│ siΩ swego Mistrza, to jednak sta│ siΩ pierwszym w╢r≤d uczni≤w Chrystusa i widzialn▒ g│ow▒ ca│ego Ko╢cio│a. Dzi╢ jego nastΩpn▒ na stolicy piotrowej jest Jan Pawe│ II, papie┐ z Polski, kt≤ry wprowadza OwczarniΩ Chrystusow▒ w trzecie tysi▒clecie. Drugi z dzisiejszych Aposto│≤w - Szawe│ z Tarsu, gorliwy faryzeusz i znawca Pisma ╢w., dopiero kiedy dopad│a go │aska Bo┐a, sta│ siΩ gorliwym wyznawc▒ Chrystusa, zmieni│ swe imiΩ i odt▒d nazywamy go ╢w. Paw│em. Chocia┐ prze╢ladowa│ chrze╢cijan, to jednak sta│ siΩ Aposto│em Narod≤w i przyprowadzi│ wiele narod≤w poga±skich do prawdziwej wiary poprzez swoje podr≤┐e apostolskie i listy. Dzi╢ jego gorliwo╢µ misjonarsk▒ przej▒│ obecny Ojciec ╢wiΩty, kt≤ry najwiΩcej ze wszystkich papie┐y i misjonarzy do tej pory odwiedzi│ kraj≤w i kontyntent≤w, przemierzy│ r≤┐nymi ╢rodkami transportu miliony kilometr≤w.

Tak wiΩc dzisiejsza uroczysto╢µ sk│ania nas do refleksji nad losami Ko╢cio│a ╢w. w przesz│o╢ci i obecnie. Przypatrzmy siΩ dok│adniej jakimi byli ci, kt≤rzy jako pierwsi budowali ten Ko╢ci≤│, kt≤rzy stanowi▒ jakby kamienie wΩgielne. Dzi╢ ju┐ Ko╢ci≤│ chrystusowy ma prawie dwa tysi▒ce lat, przeszed│ wiele r≤┐nych przeciwno╢ci i prze╢ladowa±. »yli do tej pory, a nawet i trafiaj▒ siΩ czasami i obecnie r≤┐ni ludzie w Ko╢ciele, r≤┐ni s▒ ksiΩ┐a, biskupi, a przede wszystkim wierni ╢wieccy. S▒ tacy, kt≤rzy w ka┐d▒ niedzielΩ i ╢wiΩto przychodz▒ na MszΩ ╢w. i modl▒ siΩ codziennie, ale te┐ jest w Ko╢ciele Chrystusowym wielu takich, kt≤rych rzadziej widuje siΩ w ╢wi▒tyni, kt≤rzy niechΩtnie korzystaj▒ z sakrament≤w ╢w. Do dzisiaj jest wielu takich, kt≤rzy mimo, ┐e w m│odo╢ci przyjΩli najwa┐niejsze sakramenty ╢w., w wieku dojrza│ym dla dora╝nych korzy╢ci zaparli siΩ wiary, jak ╢w. Piotr, albo - jak niegdy╢ ╢w. Pawe│ - prze╢laduj▒ ludzi pobo┐nych i opluwaj▒ religiΩ.

Drodzy w Chrystusie Panu! Zauwa┐my, ┐e gdyby Ko╢ci≤│ chrze╢cija±ski by│ dzie│em tylko samych ludzi, nie osta│ by siΩ d│ugo, rozpad│by siΩ tak jak wiele religii poga±skich znanych nam z podrΩcznik≤w historii. Mimo wielu r≤┐nych pr≤b walki z Ko╢cio│em, spe│nia siΩ zapowied╝ Pana Jezusa: "A bramy piekielne go nie przemog▒". Dzieje siΩ tak dlatego, ┐e za│o┐ycielem Ko╢cio│a nie jest zwyk│y cz│owiek, ale sam Chrystus: B≤g-Cz│owiek, kt≤ry jest obecny w swoim Ko╢ciele, umacnia go i o┐ywia. Ponadto u samych pocz▒tk≤w Ko╢cio│a stoj▒, jak filary dwie wielkie postacie ╢wiΩtych Piotra i Paw│a, kt≤rzy do dzi╢ s▒ dla wszystkich chrze╢cijan najlepszym przyk│adem i wzorem do na╢ladowania. S▒ oni zapewnieniem, ┐e nawet je╢li kt≤ry╢ chrze╢cijanin, je╢li kt≤ry╢ z nas, zaprze siΩ Chrystusa, przestanie wype│niaµ jego przykazania, to jednak taki cz│owiek pozostaje chrze╢cijaninem, dzieckiem Bo┐ym, chocia┐ wyrodnym, i zawsze mo┐e wr≤ciµ do swego najlepszego Ojca, zawsze mo┐e skorzystaµ z sakramentu mi│osierdzia Bo┐ego, sakramentu pokuty i zawsze mo┐e powiedzieµ, tak jak ╢w. Piotr Aposto│, kt≤ry odpowiadaj▒c na pytanie Jezusa, powiedzia│: "Panie, Ty wiesz, ┐e ciΩ kocham". Amen.