|
"Tam, gdzie spotykaj▒ siΩ wszystkie ╢wiaty"
W ostatnie ferie postanowi│em przeczytaµ trochΩ ksi▒┐ek. Powypo┐ycza│em z biblioteczki szkolnej kilka lektur, kt≤re bΩdziemy p≤╝niej omawiaµ na polskim (a propos, "Nad Niemnem" to ca│kiem ciekawa ksi▒┐ka :) ), lecz samymi lekturami nie bΩdΩ siΩ rozkoszowa│ :)). Po szkole wr≤ci│em do domu, wyci▒gn▒│em z ukrycia moje oszczΩdno╢ci i pobieg│em do miejskiej ksiΩgarni. Zasta│em ma│e "morze ksi▒┐ek" :), ale i tak wiedzia│em, co kupiΩ. Wyci▒gn▒│em z rega│u tytu│ i zap│aci│em.
TAM, GDZIE SPOTYKAJí SI╩ WSZYSTKIE ªWIATY
Ciekawe, o co chodzi z tym tytu│em? - pomy╢la│em. Na tylnej ok│adce przeczyta│em kr≤tk▒ recenzjΩ, kt≤ra bardzo zachΩci│a mnie do przeczytania ksi▒┐ki. Zreszt▒, i tak muszΩ j▒ przeczytaµ, bo jest moja. Wracaj▒c z moimi zakupami zastanawia│em siΩ, czy czasem nie kupi│em kota w worku, bo trochΩ kasy za to wybuli│em (jak to niekt≤rzy m≤wi▒ :) ), a nie chcia│bym potem ┐a│owaµ. Ju┐ siΩ jednak nie cofnΩ.
Powie╢µ to pamiΩtnik, choµ bardziej trafnym okre╢leniem by│oby "dziennik z podr≤┐y", pewnego malarza i jednocze╢nie pisarza, kt≤ry postanawia, podczas wyjazdu ┐ony do Wietnamu, odwiedziµ swoj▒ ciociΩ Edith mieszkaj▒c▒ w Filadelfii (Ci, kt≤rzy znaj▒ choµ trochΩ biografiΩ Whartona, wiedz▒, ┐e autor pisze sam o sobie). Albert (nasz malarz) w trakcie pobytu w Filadelfii maluje obrazy miejsc, w kt≤rych jako dziecko bawi│ siΩ i mieszka│. Bert poznaje mi│▒, m│od▒ dziewczynΩ, kt≤ra mieszka w tym samym domu, w kt≤rym mieszka│ on, gdy chodzi│ do liceum (tam to by│ college). Dziewczyna okazuje siΩ mi│▒ osob▒ i zaprzyja╝nia siΩ z Albertem.
Najwa┐niejszym w▒tkiem w ksi▒┐ce jest Miejsce, Gdzie Spotykaj▒ SiΩ Wszystkie ªwiaty. Miejsce to jest trochΩ dwuznaczne, ale nie bΩdΩ pisa│ dlaczego. Powiem tylko, ┐e po przeczytaniu tego dzie│a zacz▒│em siΩ zastanawiaµ nad r≤┐nicami dw≤ch ╢wiat≤w: dzieciΩcego i ╢wiata osoby doros│ej. R≤┐nicami, jakie cz│owiek czasem zastaje ┐yj▒c wspomnieniami; r≤┐nicami, kt≤re s▒ takie ogromne, ┐e a┐ chce siΩ powr≤ciµ do m│odo╢ci, gdzie wszystko by│o "lepsze". Ka┐dy cz│owiek posiada jakie╢ wspomnienia, czy to miejsca, w kt≤rym mieszka│, czy osoby, kt≤r▒ kocha│ lub zna│, ale zdarza siΩ, ┐e te wspomnienia s▒ inne od zastanej p≤╝niej rzeczywisto╢ci, co czasem mi│o zaskakuje, a czasem nieodwracalnie rani. Jak by│o w tym przypadku, musicie dowiedzieµ siΩ sami.
Niekt≤rzy mog▒ pomy╢leµ, ┐e ksi▒┐ka jest o malowaniu obraz≤w, poniewa┐ bohater koncentruje siΩ g│≤wnie na tym. Jest jednak inaczej. Malowanie jest w│a╢nie pretekstem do ukazania relacji pomiΩdzy malarzem a osob▒ przygl▒daj▒c▒ siΩ pracy artysty. DziΩki temu, ┐e bohater maluje, doznaje wielu nowych, wspania│ych prze┐yµ. Autor ukazuje jak szarzy ludzie postrzegaj▒ artystΩ, jak siΩ z nim obchodz▒ - z jednostk▒ ponadprzeciΩtn▒. Wharton porusza bardzo wiele problem≤w ukazuj▒c je jako czΩ╢µ swego ┐ycia, ╢wiata, np. szkodliwy wp│yw telewizji na m│odego Amerykanina, alkoholizm. Jednocze╢nie podaje on swoim optymistycznym sposobem receptΩ na zwalczenie tych trudno╢ci.
Ksi▒┐kΩ t▒ przeczyta│em bardzo szybko, poniewa┐, jak ka┐da tego autora, jest napisana bardzo przystΩpnie. Czytelnik ma czasem wra┐enie, ┐e to w│a╢nie on jest bohaterem powie╢ci i to czyni j▒ ciekaw▒.
Tom_lab
labedzkitomasz@kki.net.pl
|
