Po premierze Formuły 1

Jesteśmy już po pierwszym wyścigu F1, który odbył się w Australii. Inauguracja rozpoczęła się szczęśliwe dla Ferrari, oba bolidy dojechały do mety, równocześnie punktując kierowców i konstruktorów. Taki początek zapowiada, iż będą groźne w tym sezonie, a M. Schumacher łatwo nie odda pasa mistrzowskiego. Niepomyślnie natomiast rozpoczęły McLareny, jedynie D. Coulthard punktował, a M. Hakkinen nie dojechał do mety, na 26 okrążeniu pękło w jego bolidzie przednie zawieszenie. Na torze w Melbourne zginął 50 letni sędzia. Do tragedii doszło na szóstym okrążeniu, bolid J. Villenuve najechał na bolid R. Schumachera, wyleciał w powietrze, uderzył w metalową siatkę. Jedno koło spało na sędziego, który w wyniku obrażeń zmarł w drodze do szpitala. Na podium nie było świętowania i polewania się szampanem, w ten sposób kierowcy uszanowali śmierć sędziego. Z debiutantów najlepiej zaprezentował się Kimi Raikkonem zajmując szóste miejsce, po dyskwalifikacji O. Panisa za wyprzedzanie na żółtych flagach, które oznaczają niebezpieczeństwo na torze.

Trzykrotny mistrz Formuły 1 - Niki Lauda wyśmiał decyzję FIA o tzw. traction control, czyli o używanym w samochodzie urządzeniu, którym steruje komputer, które podnosi i opuszcza podwozie i pomaga kierowcy panować nad pojazdem w poślizgu i przy wchodzeniu w zakręt. Zdaniem N. Laudy do F1, powinien wrócić człowiek, a maszyny wspomagające powinny odejść. Jak wiadomo niektóre zespoły stosowały tę pomoc. Niestety program ten jest bardzo trudny do wykrycia, gdyż po zakończeniu wyścigu programy komputerowe nim sterujące ulegały samozniszczeniu. W zeszłym sezonie znaleziono podobno takie urządzenia w dwóch czołowych zespołach, ale, o kogo chodzi, tego Max Mosley nie chciał powiedzieć.

Grand Prix Australii na torze Albert Park (307,574 km)

1. M. Schumacher - Niemcy/Ferrari - 1:38.26,533 (średnia prędkość - 187,464 km/godz.)
2. D. Coulthard - W.Brytania/McLaren - strata 1,717
3. R. Barrichello - Brazylia/Ferrari - strata 33,491
4. N. Heidfeld - Niemcy/Sauber Petronas - strata 1.11,479
5. H. - H. Frentzen - Niemcy/Jordan Honda - strata 1.12,807
6. K. Raikkonen - Finlandia/Sauber Petronas - strata 1.24,143

W tym roku możemy być znów świadkami walki pomiędzy Ferrari, a McLarenami. Te dwa zespoły królują niepodzielnie od dwóch sezonów z małymi wyjątkami. M. Schumacher i M. Hakkinen znają się nie od dziś, zobaczmy jak wypadną w porównaniu:

Zaczął się sezon 2001 r. komu dopiszemy tytuł mistrzowski?

GP Malezji - 18 marca 2001 r.
Długość toru - 5,543 km
Runda/dystans - 56/310,408 km
Rekord toru - Mika Hakkinen, McLaren - Mercedes, 1:38,543 (2000 r.)

Kwalifikacje
Na sesji kwalifikacyjnej potwierdziły się obawy M. Hakkinena i D. Coultharda o osiągach bolidów. McLareny już na pierwszym międzyczasie notowały dużą stratę, którą powiększały na drugim międzyczasie. M. Schumacher po każdym wyjedzie z boksu notował coraz lepsze czasy. Swoją siłę pokazały Williamsy, młodszy brat Michaela Schumachera, Ralf toczył zaciętą walkę o pole position ze starszym bratem, która zakończyła się trzecią pozycjš dla Williamsa. McLareny nie były w stanie nawiązać walki z Ferrari, na dodatek coraz lepsze osiągi notują Jordany. W tym roku zmieniły się przepisy, co do konstrukcji bolidów. W sezonie 2000 można było korzystać z aluminium i berylu, ale FIA wyeliminowała beryl, gdyż jest on tworzywem rakotwórczym. Ferrari szybko znalazło środek zastępczy i nie chce zdradzić, co to jest. Główny konstruktor Mario Ilien chyba szuka jeszcze odpowiedniej kombinacji. Cała sztuka polega na tym, aby silnik był jak najlżejszy (silnik Ferrari waży mniej niż 93 kg i to widać po wynikach). McLareny muszą się śpieszyć ze znalezieniem środka zastępczego, bo inaczej czołówka im ucieknie.

Wyścig
Start poszedł po myśli Ferrari, a M. Schumacher wystartował znakomicie od razu obejmując prowadzenie, tuż za nim usadowił się jego kolega z zespołu, R. Barrichello. Na pierwszym zakręcie doszło do przepychanki w wyniku, której R. Schumacher zakręcił koło i stracił trzecią pozycję. Na trzecim okrążeniu M. Schumacher wypadł z toru, a za nim pojechał R. Barrichello, Ferrari straciły prowadzenie. Na GP Malezji zapowiadano deszcz i zgodnie z zapowiedziami spadł, powodując zamieszanie - kilku kierowców nie ukończyło wyścigu. Na masowym zjeździe do boksów, skorzystał D. Coulthard obejmując prowadzenie. Ferrari stały w boksie ponad minutę. Na tor wyjechał samochód bezpieczeństwa, który umożliwił odrobienie tej straty Ferrari. M. Schumacher zwany jest nie od dziś królem mokrego toru, z okrążenia na okrążenie odrabiał straty, obejmując w końcu prowadzenie. Zastanawiająca jest także słaba postawa Mclarenów, gdyż nie nawiązały walki z Ferrari, były powolne i ociężałe, M. Hakkinen jechał tak jakby zapomniał, iż jest na GP, nie mógł wyprzedzić z Josa Verstapena z Arrowsa, na dodatek przy próbie wyprzedzania go, wyprzedził go Frentzen z Jordana. Kierownictwo McLarena ma poważny problem do zgryzienia, gdyż chcąc myśleć o jakiejkolwiek walce z Ferrari, musi poprawić osiągi bolidów, inaczej będzie to walka M. Schumachera z samym sobą, bo jak wiadomo w Ferrari wszystko jest ułożone pod niego, R. Barrichello ma mu tylko pomóc w zdobyciu czwartego tytułu, sam o tym nie może myśleć.

GP Malezja w Kuala Lumpur (310,408 km)
1. M. Schumacher - Niemcy/Ferrari - 1:47:34,801 (średnia prędkość - 170,030 km/godz.)
2. R. Barrichello - Brazylia/Ferrari - strata 23,660
3. D. Coulthard - W.Brytania/McLaren - strata 28,555
4. H. - H. Frentzen - Niemcy/Jordan Honda - strata 46,543
5. R. Schumacher Niemcy/Williams - strata 48,233
6. M. Hakkinen Finlandia/McLaren - strata 48,606

Warto odnotować, iż w pierwszej szóstce znalazło się, aż trzech Niemców:

Klasyfikacja Konstruktorów
1. Ferrari - 30 pkt.
2. McLaren - 11 pkt.
3. Jordan - 5 pkt.
4. Sauber - 4 pkt.
5. Williams - 2 pkt.

Klasyfikacja Kierowców
1. M. Schumacher - 20 pkt.
2. D. Coulthard - 10 pkt.
3. R. Barrichello - 10 pkt.
4. H. - H. Frentzen - 5 pkt.
5. N. Heidfeld - 3 pkt.
6. R. Schumacher - 2 pkt.
7. K. Raikkonen - 1 pkt.
8. M. Hakkinen - 1 pkt.

GP Brazylii Sao Paulo - 1 kwietnia 2001 r.
Długość toru - 4,309 km
Runda/dystans - 71/305,939 km
Rekord toru - M. Schumacher, Ferrari, 1:14,755 (2000 r.)

Rezultaty w 2000 r.
1. M. Schumacher - Ferrari
2. G. Fisichella - Benetton
3. H. - H. Frentzen - Jordan
4. J. Trulli - Jordan
5. R. Schumacher - Williams
6. J. Button - Williams
7. J. Verstappen - Arrows
8. P. de la Rosa - Arrows
9. R. Zonta - BAR
10. G. Mazzacane - Minardi

Pole - position: M.Hakkinen - 1:14,111
Najszybsza runda: M.Schumacher - 1:14,755 (2000 r.)

Najlepsi 1991 - 2000
1991 Ayrton Senna - McLaren - Honda
1992 Nigel Mansell - Williams - Renault
1993 Ayrton Senna - McLaren - Ford
1994 Michael Schumacher - Benetton - Ford
1995 Michael Schumacher - Benetton - Renault
1996 Damon Hill - Williams - Renault
1997 J. Villeneuve - Williams - Renault
1998 Mika Hakkinen - McLaren - Mercedes
1999 Mika Hakkinen - McLaren - Mercedes
2000 Michael Schumacher - Ferrari
2001 ?

Kwalifikacje - 31 marca, godzina 18.00 - 19.00
Wyścig - 1 kwietnia, godzina 19.00

San Marino Imola - 15 kwietnia 2001 r.
Długość toru - 4,943 km
Runda/dystans - 62/306,466 km
Rekord toru - H. - H. Frentzen Williams, Renault, 1:25,531 (1997 r.)

Wyniki w 2000 r.
1. M. Schumacher - Ferrari
2. M. Hakkinen - McLaren
3. D. Coulthard - McLaren
4. R. Barrichello - Ferrari
5. J. Villeneuve - BAR
6. M. Salo - Sauber
7. E. Irvine - Jaguar
8. P. Diniz - Sauber
9. A. Wurz - Benetton
10. J. Herbert - Jaguar

Pole - Position: M.Hakkinen - 1:24,71
Najszybsza runda: Mika Hakkinen - 1:26,523

Najlepsi 1991 - 2000
1991 Ayrton Senna - McLaren - Honda
1992 Nigel Mansell - Williams - Renault
1993 Alain Prost - Williams - Renault
1994 Michael Schumacher - Benetton - Ford
1995 Damon Hill - Williams - Renault
1996 Damon Hill - Williams - Renault
1997 H. - H. Frentzen - Williams - Renault
1998 D. Coulthard - McLaren - Mercedes
1999 M. Schumacher - Ferrari
2000 M. Schumacher - Ferrari
2001 ?

Kwalifikacje - 14 kwietnia, godzina 13.00 - 14.00
Wyścig - 15 kwietnia, godzina 14.00 - 16.00

Ścigał: Robert "Robertos" Nawacki