Hoog Spel 50/Hoogspel50CDROM.iso/GHLEN/QUEST22.TXT

Text File | 1996-12-14 | 21KB | 404 lines

QUEESTE

Zo, daar is hij dan weer: de man uit de Hooglanden van Schotland,
de man die in zijn eentje een volledige whiskystokerij in de lucht
houdt, de man voor wie alle schapen respect hebben: GHLEN LIVID.
(gedempt applaus). Zoals jullie allemaal kunnen zien ben ik bezig
mijn stijl bij te schaven. Ik denk er namelijk over om
toneelschrijver te worden. Als Wim T. Schippers toneelstukken kan
schrijven voor honden en in Brabant zelfs koeien op het toneel
mogen, dan zijn de mogelijkheden voor een toneelstuk met schapen
onbeperkt. Deze ontegenzeggelijk intelligente, gevoelige prachtige
wezens met hun koude natte neuzen zullen de harten van menig
toeschouwer sneller kunnen laten slaan...

Terug naar de werkelijkheid. Een maand met maar weinig
spectaculaire nieuwe produkten. Wel de aankondiging van een hoop
nieuwe produkten, maar toch. Nou ja, met Sinterklaas en Kerst zal
het wel weer beter worden.

DAY OF THE TENTACLE

Het ziet er naar uit dat LucasArts weer eens een hit heeft
gescoord. Het tweede deel van Maniac Mansion roept in ieder geval
heel wat vragen op bij de lezers van deze rubriek.

Beste Ghlen,

Ik heb laatst het prachtige spel `Day of the Tentacle` gekocht en
het valt me zeker niet tegen. Alleen zit ik nu met een enorm
probleem. Het zit zo:
- Hoagie is al klaar hij heeft zijn batterij opgeladen en staat
klaar om te vertrekken.
- De human show is geweest, de mummy heeft gewonnen en ik heb het
diner voor twee aan de celwacht gegeven.
- Laverne is bijna klaar, alleen is hier het eerste probleem. Hoe
krijg ik de hamster droog/warm. Er staat wel een stofzuiger, maar
heb ik die nodig om dat beest droog te krijgen? Wel heb ik het
verlengsnoer al aangesloten. Moet ik nog iets doen met die beker
die ik heb gewonnen?
- Bernard doet verwoede pogingen om het tweede dubbeltje te pakken.
Dit zit echter vast in de kauwgom. Hoe kan ik dit dubbeltje pakken?
- Buiten is een inbreker bezig om in een auto in te breken. Hij
heeft een breekijzer bij zich. Moet ik hier nog wat doen en zo ja
wat?

Dit zijn de vragen die ik over het spel heb. En alsjeblieft help me
van mijn slapeloze nachten af, want ik hou het niet meer uit. Het
maakt niet uit of ze cryptisch zijn als ik maar wat tips krijg.
Alvast heel erg bedankt.

Martijn van der Molen
Maastricht

Beste Martijn, je laatste twee problemen zijn eigenlijk maar een
probleem. Misschien heb je iets bij je dat je de dief kunt geven
zodat hij niet langer zijn breekijzer nodig heeft? En als je dat
niet bij je hebt wordt het tijd om de `honeymoon suite` nog eens
goed te onderzoeken. Het is niet zo gek dat de hamster het koud
heeft. Hij is helemaal bloot. Misschien moet je hem aankleden. De
slapende man ligt op een trui, een paar maten te groot maar
vooruit. Eenmaal in het bezit van de sweater is het alleen nog maar
een kwestie van geduld om de sweater naar Laverne te krijgen. Als
je nou eens genoeg kwartjes had om de sweater een paar honderd jaar
in een droger te kunnen verstoppen? En waar vindt je nou zoveel
kwartjes? Is er niet ergens een plek waar mensen kwartjes ingooien?
Ik hoop trouwens dat jouw brief een aantal vragen van andere
spelers heeft beantwoord. Bijvoorbeeld de vragen van Bas
Cornelissen uit Badhoevedorp.

ECO QUEST 2 LOST SECRET OF THE RAINFOREST

Geachte Ghlen Livid,

Afgelopen maand heb ik EcoQuest 2 gekocht en nu zit ik vast in het
boevenkamp. Nu weet ik dat ik vogelzaad nodig heb om de vogels stil
te houden zodat ik ze kan laten ontsnappen, zodat ik zelf ook kan
ontsnappen. Alleen ik weet niet hoe ik dat vogelzaad kan oppakken,
want elke keer als ik bij het vogelzaad zit komt Ghonzales, de
dikke bewaker. Kunt u mij misschien helpen?

Vriendelijke Groet,
Jean-Paul Super
Capelle a/d IJssel

Geachte Jean-Paul, ik dacht dat we hadden afgesproken dat we elkaar
geen u meer zouden noemen? Maar oke dan, ik zal JE toch helpen. Het
geheel vergt enige gymnastische oefeningen. Let goed op wat
Ghonzales allemaal aan het doen is. Als hij verdwenen is ga je het
kamp van boven bekijken. Vergeet niet om het alarm uit te zetten.
Nu wordt het tijd voor wat spectaculaire acties. Nadat je alles
goed hebt bekeken en natuurlijk zoveel mogelijk dingen hebt
gestolen, ga je naar beneden via de kabel. Nu is het een koud
kunstje om het vogelzaad op te ruimen. Vergeet trouwens niet om de
jaguar eens flink aan zijn staart te trekken. Je weet maar nooit
wat hij nog uit kan spugen.

CURSE OF ENCHANTIA

Af en toe krijg ik zo`n charmante brief dat ik het niet kan laten
hem te publiceren.

Beste Ghlen,

Na 25 keer vruchteloos naar de donzige heer Duck te hebben
geschreven, schrijven wij nou naar U (Alweer U, waarom nou niet
gewoon jou? G.L.) met de hoop een gepubliceerd antwoord op onze
vragen te krijgen.

Wij zitten in ernstige en hoge mate in de put op plaats 33
(ganzebord) met het spel Curse of Enchantia.

Onze hoofd(d)rolspeler (???) bevindt zich in de grotten onder
water. Hij heeft inmiddels al een plank op een steen gelegd en
heeft een klosje garen gevonden dat hij niet kan pakken. Hoe komt
onze speler nu bij de magneet en wat moet hij daarmee doen. Ook
snap ik niet wat ik met de computer moet doen.

Met Hoogachting
Leon en Roeland Joanknecht en Rogier Barendse

P.S. Het beste computerblad dat wij gelezen hebben, PRIMA.

Beste 3 ganzeborders, ik neem maar aan dat jullie Hoog Spel
bedoelen met het beste blad. Het antwoord op jullie vraag is niet
echt heel ingewikkeld. Eigenlijk is het meer goede raad. Iedereen
die een computer heeft en die niet weet wat hij er mee moet doen,
moet hem gewoon weggooien. Dan volgt de rest vanzelf. Zeker als je
dat op de juiste plaatsen doet, maakt zo`n worp heel wat
aantrekkingskracht los. Als je dan de magneet op een slimme en
doeltreffende methode inzet, dan kan ook de draad van dit verhaal
je niet lang ontgaan.


LOOPDOOR SPACE QUEST V TWEEDE EN LAATSTE DEEL

Zoals de oplettende lezertjes weten volgt hier een vervolg. Het nu
hier te vervolgen vervolg op de voorafgaande episode van Space
Quest V vindt onze held weer terug op de academie. Jullie zullen je
allemaal nog wel de hartverscheurende scenes kunnen herinneren
waarmee hij afscheid moest nemen van de eerste vrouw die überhaupt
iets om hem gaf. Om dit verdriet te verwerken start dit deel in de
bar van Starcon.....

Roger ziet dat een tweetal van zijn trouwe bemanningsleden hem al
is voorgegaan. Flo en Droole zitten al aan een tafeltje. Het beste
liefdesverdriet is gedeeld liefdesverdriet (of andermans
liefdesverdriet natuurlijk) en dus voegt superRoger zich bij zijn
bemanning. Zijn reputatie moet hem al vooruit gesneld zijn, want
hij heeft net zijn eerste drankje besteld of er verschijnt alweer
een vertegenwoordiger die Roger wel eens wat centjes lichter wil
maken. De man overhandigt Roger een zak met ruimteaapjes en een
credit card. Dat is het moment dat Captain Quirk zijn opwachting
maakt. Na enige minder flatterende opmerkingen aan het adres van
het middelpunt van dit verhaal daagt Quirk Roger uit voor een duel.
Een duel met het spel Battle Cruiser.
Natuurlijk heeft de domme, maar dappere Kapitein geen kans tegen
een echte ruimteheld en Roger verslaat hem dus vernederend.

Helaas is niet iedereen in het Space Quest V team even soepel met
woorden als onze vriend. Cliffy krijgt ruzie en wordt opgesloten.
Roger bespreekt natuurlijk met zijn voltallige bemanning hoe en
waarom ze Cliffy moeten bevrijden. Met zijn natuurlijke charme en
volledig gebrek aan gezond verstand, weet Roger ook deze zaak weer
te redden. Hij strooit zijn ruimteaapjes in zijn drankje en hoppa,
daar gaan ze. Hij loopt naar rechts en wacht totdat de bewakers in
de gaten krijgen dat er iets mis is. Daarop gaat hij de cellen
binnen en zoekt Cliffy op. Een kort gesprek dat Spikey heeft met de
tralies overtuigt deze ervan dat ze Cliffy eigenlijk helemaal niet
willen opsluiten. Sterker nog, wie had dat idee, waarom moet zo`n
aardige evident onschuldige man eigenlijk worden opgesloten? Om
kort te gaan, de tralies gaan open en Cliffy is wederom een vrij
man.
Om daar voorlopig even geen verandering in te brengen besluiten ze
om terug te keren naar hun ruimteschip. Hier ontmoeten ze ook weer
wat ruimteaapjes, maar die houden het al gauw voor gezien.

De tijd voor zinloze emotionele uitbarsting is voorbij en Roggo
kiest weer voor een nieuwe bestemming in zijn leven. Clorox II zal
het worden. De inmiddels tot standaard verworden methode om daar te
komen wordt gevolgd en Roger besluit na aankomst zelf eens op het
oppervlak van de planeet te gaan kijken. Hij drukt op de juiste
knop en loopt naar de transportruimte. Hier zet hij Spikey weer
terug in zijn kooi. Hij klimt op het platform, geeft de opdracht en
whammo daar is hij op Clorox II.

De planeet ziet er verlaten uit en onze held wordt dan ook bijna in
slaap gesust. Maar als hij het grote gebouw is binnengegaan en de
computer heeft aangezet wordt hij aangevallen. Nu is Roger gewend
dat iedereen die hem voor de eerste keer ziet hem of aanvalt of
uitlacht, dus hier ook niks nieuws.
Maar onze hoofdpersoon doet er wel goed aan om het groene goedje te
ontwijken. Na een paar van de golven slijm die op uiterst ongepaste
wijze door de man worden uitgespuwd schiet Droole de man neer. De
woorden die de man spreekt worden door Roger goed onthouden en het
papier dat hij laat vallen wordt opgeraapt. Het nummer (80869)
blijkt een geheime code te zijn die onze computerwizard invoert in
de aanwezige PC.
Hier leert Boy Roger de verschrikkelijke waarheid omtrent de
afwezigheid van levende wezens op Clorox II.

Weer buiten, loopt hij naar het midden van de nederzetting en daar
vindt hij het geheime pad. Als hij dit volgt komt hij bij een
container en na het lezen van de boodschap weet hij wat er gebeurd
is met de onschuldige inwoners van Clorox II. Teruggekomen bij de
gebouwen laat Roger zich weer naar boven transporteren.

Terwijl Roger mijmert over de kwetsbaarheid van het menselijk leven
ontvangt hij een noodkreet van vriend Quirk. Iedereen aan boord van
de Goliath is ernstig ziek en wordt vreselijk verminkt. Flo weet
nog net vast te stellen dat het noodsignaal uit de omgeving van
Thrakus komt. Natuurlijk gaat de man die de betekenis van het woord
angst niet kent (trouwens ook niet van woorden als onomatopee en
evident), onmiddellijk over tot actie. Er wordt koers gezet naar
Thrakus en aldaar aangekomen loopt Roger naar de gang en drukt de
rode knop in. Nu gaat het luik naar de lanceerkamer open. Hij gaat
op dit luik staan en beneden aangekomen loopt hij naar links. Hier
ziet hij een kast met een gasmasker en een zuurstoffles. Na deze
bij zich te hebben gestoken drukt hij op de knop voor de lift op
het aanwezige paneel. De liftdeuren gaan open en Roger gaat op weg
naar de transportkamer.

Na zijn gasmasker opgezet te hebben, gaat Roger op het
transportplatform staan en poef, weg is hij. Op de planeet aangeko-

men loopt onze vriend naar de ontsnappingscapsule die hij in de
verte ziet liggen. Met de gedachte om hem weer terug te geven aan
de rechtmatige eigenaar neemt Doc Roger de jas mee die in de
capsule over een stoel hangt.
Ook kan hij de verleiding niet weerstaan om even op de knop te
drukken die zo vriendelijk knippert. Als onze nietsvermoedende
ridder verder doorloopt naar links wordt hij op uiterst laffe wijze
besprongen door...Bea. Zij doet wat elke vrouw altijd bij Roger
heeft willen doen, ze trekt zijn broek uit. Roger, ook de kwaadste
niet, biedt haar in plaats daarvan de jas aan, die toch al niet van
hem was. Bea gebruikt deze om naar boven te klimmen en onze
hangende held roept via zijn communicator zijn bemanning op om hem
te komen helpen. Ondertussen heeft Bea een liaan gevonden en Roger
maakt daar dankbaar gebruik van.

Terug aan boord blijkt Bea op sterven na dood. Roger drukt op de
rode knop om de automatische dokter op te roepen en neemt Bea
daarna voorzichtig in zijn armen. Hij legt haar op de tafel van de
dokter en roept het controlepaneel te voorschijn. Hij stelt het
apparaat op 10 seconden diepvries in en de levensprocessen van Bea
komen op hetzelfde niveau als de hersenfuncties van onze held,
bijna nul. Maar door dit diepvriesproces, heeft onze man nu wel
meer tijd om een geneesmiddel te vinden voor Bea.

Zodra Roger weer in zijn commandostoel zit wordt het schip
aangevallen door de Goliath. Met een tegenwoordigheid van geest die
bijna angstaanjagend is, geeft Roger de opdracht om de aanvallen te
ontwijken. Eenmaal bezig geeft hij ook meteen opdracht om naar de
asteroidengordel te vliegen. Helaas is het zelfs met de
reactiesnelheid van Roger net niet gelukt om geheel onbeschadigd
uit de strijd te komen. Cliffy moet naar buiten om wat kleine
reparaties te gaan verrichten. Nou komt een ongeluk nooit alleen,
dus binnen de kortste keren ziet Roger tot zijn stomme verbazing
Cliffy langs komen vliegen. Een uiterst ongezonde bezigheid in de
ruimte.

Natuurlijk wordt er een reddingsactie op touw gezet om de trouwe
monteur te redden. Onze Roger gaat naar de lanceerruimte en zorgt
ervoor dat het ruimteschip de goede kant op staat. Hiervoor is
overigens een knop aanwezig dus Roger hoeft niet zelf tegen het
gevaarte aan te gaan staan duwen. Staat het schip eenmaal goed dan
kan niets de Lone Roger nog tegenhouden. Hij richt het schip op
Cliffy en vliegt hem achterna. Als hij hem eenmaal zo in het vizier
heeft dat de computer aangeeft dat Cliffy in bereik is van de
grijparm pakt hij hem op en vliegt terug. Hier herhaalt de
procedure zich in omgekeerde volgorde, dus ook hier moet het
scheepje weer worden omgedraaid. Met een nog nabonzend hart van de
spanning gaat Roger terug naar de brug.

Eenmaal weer teruggekeerd, en gezeten in zijn oude vertrouwde
stoel, besluit Roger op weg te gaan naar de geheimzinnige planeet
die werd genoemd op Clorox II. De naam van de planeet voorspelt
niet veel goeds: 41666. Wanneer hij in een baan om deze planeet is
aangekomen, laat Roger zich via de transportruimte naar het
planeetoppervlak transporteren. Ondanks het feit dat Roger de film
`The Fly` wel tien keer gezien heeft gaat de eeuwenoude nachtmerrie
van elke ruimtevaarder toch in vervulling. Roger moet zijn lichaam
delen met een vlieg. Via de op de grond gevallen communicator neemt
hij contact op met Flo en legt haar de situatie uit. Niet voor een
gat te vangen, vliegt Roger naar rechts achter de heuvel en hier
ontdekt hij een container. Via de sleuf voor de toegangskaart
verschaft hij zich toegang en terwijl hij toch daar is let hij goed
op de aanwezige stralen. Eenmaal helemaal binnen ziet Roger een
beeldscherm en daar vliegt hij dan ook naar toe. Hij leest alle
berichten en gaat weer naar buiten.

Terug naar de plaats van aankomst om zich eens helemaal uit te
leven op de neus van Cliffy. Dan vliegt hij terug naar de container
en wijst eens uitgebreid op zichzelf. Cliffy laat zien dat ook hij
kan werken voor zijn brood en binnen een paar minuten staat daar
weer het ietwat verlepte karkas van onze held. Deze maakt gebruik
van zijn toch wat infantiele fantasie om met zijn kniptang gaatjes
te knippen in zijn creditcard. Maar, onvoorstelbaar genoeg, het
werkt. De creditcard opent de container. Binnengekomen valt Roger
een ronde pilaar op, die een ruitje bevat waar hij weer eens niet
met zijn handen van af kan blijven. Maar ditmaal wordt hij niet
gearresteerd, nee, er gaat zelfs een deur open. Roger steelt gauw
de twee flessen vloeibare stikstof die hier staan en geeft ze aan
Cliffy. Om de sporen van zijn misdaad zo snel mogelijk uit te
wissen geeft hij Cliffy het commando om terug te keren naar het
schip.

Aan boord van het schip valt het Roger op dat Spikey zijn aandacht
probeert te trekken. Hij vraagt Cliffy om het teleportatie proces
om te draaien. Nu wordt het tijd voor een warmer moment in de
relatie tussen Roger de Man en Bea de Vrouw. Roger zet dan ook de
vrieskist 10 seconden op `defrost`. Hij tilt Bea voorzichtig uit de
cabine en legt haar op het teleportatie platform. Na de bestraling
is ze geheel genezen, maar ze moet nog wel even terug voor wat
rust, in het kader van de slechte uitvluchten is dit er een die een
10 met een griffel verdient....

Roger wisselt wat woorden met de robot en gaat weer in zijn
commandostoel zitten. Hier geeft hij opdracht om koers te zetten
naar Commodore LXIV. Als ze in een baan om deze planeet zijn
gekomen krijgt Roger de waarschuwing dat de Goliath binnen tien
seconden in zicht zal zijn. Via de groene knop geeft hij daarom
Cliffy de opdracht om het `cloaking device` in te schakelen, zodat
het schip onzichtbaar wordt.

Cliffy meldt Roger nu dat hij hem iets interessants wil laten zien.
Roger loopt naar de transportruimte en bekijkt de dia van de
Goliath. Hier ziet hij waar zich de minste puckazoids bevinden.
Roger besluit dat het tijd wordt voor wat echte mannenactie. Hij
gaat naar de lanceerkamer en draait het daar aanwezige ruimteschip
weer eens om. Hij gaat aan boord en zzzzaaaappp. Hij ziet de
Goliath in de ruimte hangen en mikt zijn schip op het punt waarvan
hij weet dat er weinig mensen zijn. Daar aangekomen maakt hij vast
en opent de deur. Met behulp van zijn lasertoorts brandt hij een
gat in de huid van de Goliath en onze man van staal is binnen.
Gelukkig besluit Roger om geen ondoordachte dingen te doen en dus
wacht hij totdat de bewaker is verdwenen. Hij sluipt naar de
computer in het midden van deze ruimte en plaatst de verdelerkap
die Bea hem heeft gegeven.

Ook de tweede bewaker wordt op handige wijze ontweken. Rogio
besluit dat het genoeg is en sluipt achter deze bewaker aan. In de
gang opent hij het tweede luik in de grond en hij komt in een
doolhof terecht. Na vele uren van onvoorstelbaar heldhaftig gedrag,
orientatieverlies en koppig doorzettingsvermogen slaagt de man met
het hart van ijs erin om op de tweede etage aan te komen. Nog een
paar gangen verder vindt Roger eindelijk een schakelaar. Een
simpele maar soepele handbeweging is genoeg om deze schakelaar om
te zetten.

Helaas is het zelfs voor Roger teveel om alles vooruit te zien, dus
wordt hij gepakt door de in-slechte Quirk. Gelukkig heeft onze held
overal vrienden. De robot bevriest alle aanwezigen en Roger maakt
gebruik van deze tijdelijke hulp door te vluchten. Hij loopt naar
de transportruimte van de Goliath en verstopt zich achter een kast.
Dan verschijnen de bemanningsleden van de Goliath. Roger wacht tot
ze er allemaal zijn en geeft opdracht aan Cliffy om ze terug naar
normaal te transformeren. Dat lukt bewonderenswaardig goed, maar
helaas was Quirk niet bij deze groep....

Terug op de brug van de Goliath ziet hij dat Quirk op weg is naar
de klodder in de ruimte. Ook Flo heeft dat klaarblijkelijk gezien,
want ze roept Roger via de communicator op. Deze geeft haar
opdracht om zich terug te laten transporteren naar zijn eigen
schip. Weer aan boord in zijn commandostoel ziet Roger dat de
klodder hun kant op komt. In zijn eigen versie van eerst schieten
en dan pas praten geeft Roger Drool de opdracht om de klodder kapot
te schieten. Daarna laat hij de restjes opzuigen met het RRS
systeem. Deze zinloze daad van vernietiging is nog niet genoeg voor
Roger. Hij schakelt het zelfvernietigingsmechanisme in en rent naar
de transportkamer.

Hij pakt Bea uit haar cabine en gaat op het platform staan. Jammer,
maar helaas, dat geeft even niet thuis. Enigszins nerveus loopt
Roger doelloos wat rond totdat hij in de gang een rond luik ziet.
Met in zijn hoofd de gedachte dat hij hier mooi kan schuilen opent
onze held het luik en kruipt er in. Door blind toeval is dit nu
juist het luik waarachter de zekeringen verstopt waren. Meneer
zonderangst wisselt de middelste zekering en rent terug naar de
transportkamer. Hij pakt Spikey en met een snoekduik redt hij zich
het leven. Nog eenmaal geeft hij de opdracht om getransporteerd te
worden en toen kwam er een olifant met een lange snuit en die blies
het hele verhaaltje uit.....

Over olifanten gesproken, mijn schapen en ik gaan de komende zomer
op safari. Het schijnt dat het regenwoud het vochtigste klimaat ter
wereld heeft. En nou is het er wel niet erg koud, klam is het wel.
Wat mij wel aantrekt is dat mijn schaapjes daar dan ook geen last
hebben van hun dikke vacht. Die scheer ik er dan namelijk eerst af.
En mijn favoriete whisky geeft op dit moment een bikini bij elke 60
flessen, dus voor de zomer kan ik met gemak mijn hele kudde kleden.
Maar ik laat mijn fantasie weer met me op de loop gaan.

Deze keer wat minder losse oplossingen en wat meer loopdoor, maar
dat krijg je ervan als je steeds bij Sierra zeurt dat hun spellen
te klein en te eenvoudig zijn. Dan slaan ze je om je oren met een
spel waar je maar liefst twee Loopdoors aan moet wijden. Nou ja,
eigen schuld dus.

Goed queestze en tot volgende maand hier vanuit de koude, mistige
en vochtige Hooglanden van Schotland, het land dat ik thuis mag
noemen (maar liever niet doe).


Ghlen