Bo┐e NarodzeniePostaram siΩ w tym miejscu przybli┐yµ Wam nieco ╢wi▒teczny klimat w Irlandii. Jest to trochΩ trudne zadanie, gdy┐ nie polegam tym razem na w│asnych do╢wiadczeniach, a jedynie na r≤┐nych materia│ach, jakie mo┐na znale╝µ w internecie. Za wszelkie przek│amania serdecznie przepraszam, ale nie wydaje mi siΩ, ┐eby by│o tak strasznie ╝le. A wiΩc do dzie│a. Zar≤wno same ╢wiΩta jak i przygotowania do niego maj▒ wyj▒tkowo religijny charakter - chyba jeszcze bardziej ni┐ w Polsce - a jednocze╢nie bardzo rodzinny. I tak samo wiΩkszo╢µ zwyczaj≤w zwi▒zanych z tym okresem czasu ma swoje ╝r≤d│a we wsiach i ma│ych miasteczkach - czΩ╢µ z nich jest ju┐ prawie zapomniana, a w╢r≤d miejskich rodzin przetrwa│y, tak jak u nas w symboliczny spos≤b jedynie niekt≤re zwyczaje. ªwiΩta w Irlandii zaczynaj▒ siΩ wcze╢nie, zwykle od wys│ania ╢wi▒tecznych kartek i ozdobienia sklepowych witryn na pocz▒tku grudnia. Dzieci czΩsto odliczaj▒ dni do ╢wi▒t wed│ug adwentowego kalendarza. Drzewka ╢wi▒teczne, czyli nasze choinki mo┐na kupiµ w ci▒gu ca│ego grudnia. Przyozdabia siΩ je kolorowymi lampkami, bombkami i innymi ╢wiecide│kami. Niekt≤rzy na czubku umieszczaj▒ anio│a, inni gwiazdΩ. Dom ozdabiany jest girlandami, ╢wiecami oraz ga│▒zkami ostrokrzewu i wierzby. Nad drzwiami wiesza siΩ wie±ce, czasami te┐ jemio│Ω. CzΩsto mo┐na spotkaµ ┐│≤bki symbolizuj▒ce Bo┐e Narodzenie, w wiΩkszej postaci mo┐na je spotkaµ w ko╢cio│ach. Przed ╢wiΩtami daje siΩ podarunki ludziom, z kt≤rych us│ug korzysta siΩ przez ca│y rok: mleczarzom, listonoszom, ludziom wywo┐▒cym ╢mieci, itp., zwykle s▒ to pieni▒dze, dawniej nazywano je prezentami z „boxing day” (od pude│ek, w kt≤rych je ofiarowywano). Tu┐ przed ╢wiΩtami przygotowuje siΩ ciasta, puddingi i co╢ co siΩ nazywa „mince pie” (czyli zapiekane w cie╢cie miΩso). W przed╢wi▒tecznych dniach czΩsto pije siΩ grzane wino, zw│aszcza po ╢piewanych zimnymi wieczorami kolΩdach. Ludzie czΩsto wychodz▒ na dw≤r i ╢piewaj▒c kolΩdy zbieraj▒ pieni▒dze na r≤┐ne dobroczynne cele. (Wielu ludzi w Irlandii u┐ywa ciep│ej whisky na rozgrzewkΩ). W wigiliΩ dzieci wystawiaj▒ skarpetki, czasem poszewki od poduszek na brzeg swoich │≤┐ek, w nadziei, ┐e rano znajd▒ w nich prezenty. Doro╢li id▒ w tym czasie na nocn▒ mszΩ, czyli nasz▒ PasterkΩ, robi▒ to zar≤wno katolicy jak i protestanci. Niekt≤rzy rozpakowuj▒ prezenty ju┐ w ╢rodku nocy! Dzieci zagl▒daj▒ do skarpetek rano, tradycyjnie znajduj▒c jab│ko w palcach i pomara±czΩ w piΩcie. Bardzo czΩsto s▒ tam tak┐e czekoladowe monety i ma│e zabawki.
Do ╢wi▒tecznej kolacji zasiada siΩ czΩsto ju┐ o 3 po po│udniu. Nie ma jakich╢ specyficznych da± przygotowywanych na tΩ okazjΩ, ale prawie zawsze znajdzie siΩ na stole wΩdzony │oso╢ z chlebem sodowym, sa│atka z krewetek lub inne rybne dania. G│≤wne danie jest bardzo tradycyjne: indyk, szynka, sos borowinowy, chleb, par≤wki, ziemniaki i warzywa. Na deser je siΩ ╢wi▒teczny pudding z brandy lub rumem i inne smako│yki, w tym owe „mince pie”. Na stole znajduj▒ siΩ te┐ krakersy do przegryzania da± obiadowych. ªwi▒teczne ciasto kroi siΩ tu┐ przed posi│kiem.
W czasie ╢wi▒t czΩsto wystawiane s▒ dzieciΩce pantomimy. Zaczynaj▒ siΩ w dniu ╢w. Szczepana, w drugi dzie± ╢wi▒t. Co ciekawe, wszystkie postacie ┐e±skie grane s▒ przez ch│opc≤w, i na odwr≤t. Przystojnym ksiΩciem zostaje dziewczynka, Kopciuszkiem czy Kr≤low▒ ªniegu ch│opiec. Macoch▒ i z│ymi siostrami s▒ zawsze ch│opcy. Wystawia siΩ zwykle klasyczne bajki, Kopciuszka, ªpi▒c▒ Kr≤lewnΩ, Kota w butach. Ka┐dego roku w Dublinie wystawia siΩ przynajmniej dwie pantomimy. Przygotowania do ╢wi▒t Przede wszystkim robi siΩ wielkie porz▒dki, zupe│nie jak u nas, dzieci tradycyjnie wysy│a siΩ po ga│▒zki jemio│y, wierzby, wawrzynu, ostrokrzewu i innych zielonych jeszcze ro╢lin. Potem robi▒ z nich ro╢linne girlandy. Poza tym naszywa siΩ listki ostrokrzewu i kolorowe skrawki papieru na lniane p│otno tworz▒c przy tym ozdobne motywy. Zgodnie z mi│▒ tradycj▒ poca│owana pod dekoracjami z jemio│y dziewczyna otrzymuje od ch│opc≤w prezenty. Zwyczaj znany sk▒din▒d i u nas :) Zanik│a ju┐ prawie tradycja zgodnie z kt≤r▒ ludzie mieszkaj▒cy na wsi przynosili r≤┐ne dobra wytworzone przez siebie ludziom z miasta, za co ci odwdziΩczali siΩ im tym samym. No i oczywi╢cie, obowi▒zkowo wrΩcz nale┐y przygotowaµ „poitin”, czyli rodzaj ziemniaczanego bimbru, na ╢wiΩta musi go zostaµ przynajmniej kwarta. Wigilia Przede wszystkim w miarΩ mo┐liwo╢ci na wigiliΩ wraca siΩ do domu, do rodziny nawet z bardzo daleka. PracΩ ko±czy siΩ najp≤╝niej w po│udnie, ┐eby byµ w domu przed zmierzchem, zgodnie z powszechnym zwyczajem przygotowuje siΩ prezenty dla bliskich - wielu Irlandczyk≤w na emigracji wysy│a „list z Ameryki”, zawieraj▒cy pozdrowienia dla rodziny pozosta│ej w Irlandii, tradycyjnie zawiera trochΩ got≤wki. Po po│udniu przeprowadza siΩ ostatnie przygotowania do wigilijnej kolacji. Przygotowuje siΩ gotowan▒ wo│owinΩ, najpopularniejsz▒ ╢wi▒teczn▒ potrawΩ (zw│aszcza w hrabstwach p≤│nocnych); kiedy╢ tylko w bogatych rodzinach, a teraz powszechnie przygotowuje siΩ danie zwane „fowl” (dos│. ptactwo, dr≤b). Sk│ada siΩ na± kurczak lub gΩ╢, boczek i baranina, ciasto, pudding i ciasteczka. Obowi▒zkowo przygotowuje ╢wi▒teczny pudding. W hrabstwie Wexford przygotowuje „cutlin pudding” - porridge, czyli swego rodzaju owsiankΩ z dodatkiem pszenicy, cukru, suszonych owoc≤w i przypraw. Formuje siΩ toto w kulΩ wielko╢ci pi│ki futbolowej i gotuje. Jeszcze inn▒ potraw▒ przygotowywan▒ g│≤wnie w Donegalu jest ciasto w kszta│cie │≤┐eczka, przyozdabia siΩ je kawa│kami ciasta maj▒cymi reprezentowaµ siano w ┐│obie. Po zapadniΩciu zmroku zapala siΩ wigilijne ╢wiece. Du┐e ╢wiece umieszcza w lichtarzykach zrobionych z rzepy lub w cebrzykach wype│nionych otrΩbami lub m▒k▒, a wszystkie przyozdabia siΩ jemio│▒. Pozostawia siΩ je p│on▒ce przez ca│▒ noc, gasz▒c je dopiero tu┐ przed pierwsz▒ msz▒. Jedna du┐a ╢wieca - Mor na Nollag (czyli dos│ownie „wielka bo┐onarodzeniowa”) jest czasem wystawiana na zewn▒trz. W wielu domach ku czci ╢wiΩtej Rodziny zapala siΩ trzy ╢wiece, czΩsto w tr≤jramiennym ╢wieczniku. Co wa┐ne - najwiΩksz▒ ╢wiecΩ powinna zapaliµ najm│odsza w domu osoba. Je╢li g│≤wna ╢wieca zga╢nie z jakiejkolwiek przyczyny, jest to traktowane jako z│y znak - mo┐e wr≤┐yµ ╢mierµ g│owy rodziny. P│on▒ca ╢wieca powinna staµ przy ka┐dym oknie. Dla ka┐dej zmar│ej od ostatnich ╢wi▒t w rodzinie osoby zapala siΩ specjaln▒ ╢wiecΩ. Dzieci podnosi siΩ wysoko do g≤ry, by mog│y zobaczyµ wszystkie pal▒ce siΩ ogniki. Drzwi w ╢wiΩta pozostawia siΩ otwarte na wypadek niespodziewanych go╢ci a przy stole zostawia siΩ puste nakrycia dla trzech os≤b i miskΩ wody, kt≤r▒ mog▒ pob│ogos│awiµ podr≤┐ni - wody tej u┐ywa siΩ do leczenia. Przed sam▒ kolacj▒ zamiata siΩ jeszcze pod│ogΩ. Wigilia jest dniem postnym, spo┐ywa siΩ g│≤wnie dania rybne - dorsze, sztokfisze w bia│ym sosie i ziemniaki. Post ko±czy siΩ tu┐ przed p≤│noc▒. Kroi siΩ ╢wi▒teczne ciasto, pije herbatΩ, poncz, rozdaje dzieciom s│odycze i owoce. W miarΩ mo┐liwo╢ci po kolacji rodzina zbiera siΩ przy kominku. Dzieciom przypomina siΩ, ┐e na ka┐dej igie│ce li╢cia ostrokrzewu - tej nocy i ka┐dej nastΩpnej - stoi anio│. Powiada siΩ, ┐e ┐adna modlitwa odprawiona tego dnia nie pozostanie bez odpowiedzi. Ka┐dy kto umrze tego dnia p≤jdzie prosto do nieba. Tradycyjnie odwiedza siΩ groby zmar│ych, zostawiaj▒c na nich drobne pΩczki ga│▒zek wieczniezielonych ro╢lin. O p≤│nocy oddaje siΩ jeden wystrza│ ze strzelby. Na wsi zwierzΩta karmi siΩ kukurydz▒ lub otrΩbami, przyozdabia budynki gospodarskie zielonymi ga│▒zkami i dodatkowymi latarniami. Dzieci zaczepiaj▒ na krowich rogach wianki z ostrokrzewu. Powiada siΩ, ┐e koguty piej▒ tego dnia o niezwyk│ych porach - szczΩ╢liwym znakiem jest us│yszeµ go o p≤│nocy. Zimna pogoda z mrozem lunb ╢niegiem oznacza │agodn▒ zimΩ i brak chor≤b. Kiedy w wigiliΩ pada ╢nieg, w niebie oskubuje siΩ gΩsi z pierza. Uwa┐a siΩ, ┐e wigilia przynosi szczeg≤lne szczΩ╢cie podczas nowiu. Bo┐e Narodzenie Pierwszy dzie± spΩdza siΩ w domu w ciszy i skupieniu. Nie odwiedza siΩ dom≤w innych ludzi. Bardzo wcze╢nie odwiedzane s▒ ko╢cio│y, najlepiej zd▒┐yµ na mszΩ przed wieczorem, czΩsto na zabiera siΩ na szczΩ╢cie wi▒zkΩ s│omy z ko╢cielnego ┐│≤bka. W wielu miasteczkach odbywaj▒ siΩ mecze hurlingu - narodowego sportu Irlandczyk≤w, w kt≤rych bierze udzia│ og≤│ mieszka±c≤w. Mecz zwyczajowo rozpoczyna siΩ ju┐ u bram ko╢cio│a. Inn▒ raczej zanik│▒ ju┐ tradycj▒ jest ╢wi▒teczne polowanie na zaj▒ce i turnieje strzeleckie. Przed obiadem wypija siΩ dla zdrowia trzy │yki s│onej wody, po posi│ku ca│y dom zbiera siΩ razem graj▒c, ╢piewaj▒c i opowiadaj▒c opowie╢ci. Nas│uchuje siΩ te┐ cykania ╢wierszcza za kominem - jest to bardzo dobry znak na przysz│o╢µ. Tak jak u nas po domach chodz▒ kolΩdnicy, kt≤rym za wystΩpy daje siΩ przer≤┐ne drobiazgi b▒d╝ pieni▒dze. No i oczywi╢cie ╢piewa siΩ kolΩdy. Z drugim dniem ╢wi▒t zwi▒zana jest ciekawostka - w Irlandii wierzy siΩ, ┐e kiedy ╢wiΩty Stefan przebywa│ w ukryciu, ma│y ptaszek - strzy┐yk - zdradzi│ jego kryj≤wkΩ. ╢wiΩty zosta│ pochwycony i stracony. Dlatego te┐ ten dzie± ten zwany jest „dniem polowania na strzy┐yki”. Dawniej w tym czasie te niepozorne ptaszki by│y celem na kt≤ry polowali mniejsi i wiΩksi ch│opcy. Dzieci zbieraj▒ tak┐e ptasie gniazda ╢piewaj▒c przy tym „ptasi▒ pie╢±”, tak▒ jak ta (kto chce niech czyta):
The wran, the wran,the king of all birds, Obnosz▒ potem gniazda z krzykiem miΩdzy domami, zbieraj▒c do nich pieni▒dze, kt≤re tradycyjnie nale┐y wydaµ jeszcze tego samego dnia. Ch│opcy czΩsto przebrani s▒ w dziwaczne stroje lub przynajmniej przyozdabiaj▒ ubranie kolorowymi wst▒┐kami. Nosz▒ te┐ ze sob▒ ma│e drewniane strzy┐yki (czy w og≤le ma│▒ ptasi▒ figurkΩ) - kiedy zostan▒ ╝le potraktowani, pal▒ j▒ pod drzwiami niego╢cinnego gospodarza, co przynie╢µ ma dla niego nieszczΩ╢cie na ca│y rok. Po ca│ym dniu strzy┐yk jest zakopywany w ziemi z jednopensow▒ monet▒. Oczywi╢cie, ┐eby mieµ szczΩ╢cie wystarczy obdarowaµ tylko jedn▒ grupΩ „kolΩdnik≤w”. Ostatnimi czasy w ca│ej zabawie bior▒ udzia│ te┐ dziewczΩta. Zwyczaj ten nie jest praktykowany w p≤│nocnej Irlandii, w Munsterze za╢ ch│opcy czΩsto s▒ dowodzeni przez Kapitana, ubranego w wojskowy str≤j i nosz▒cego miecz. CzΩsto towarzyszy mu ubrany w kobiece stroje b│azen z baranim pΩcherzem na patyku. Wszystkie te zwyczaje by│y bardzo d│ugo kojarzone z najni┐sz▒ klas▒ spo│eczn▒, polowania na ptaki za╢ zosta│y zakazane w po│owie XIX wieku. Drugi dzie± ╢wi▒t czΩsto traktowany jest jako dzie± postny, dla zr≤wnowa┐enia wcze╢niejszego „ob┐arstwa”. Jednocze╢nie jest to dzie± zabaw i przer≤┐nych gier.
| ||||
|