Muzyka celtycka

Pocz▒tki

Je┐eli trafi│e╢ na te strony, drogi go╢ciu, i Ciebie zapewne urzek│a muzyka wywodz▒ca swe ╝r≤d│a ze starych celtyckich ╝r≤de│. Jest to muzyka zabawy i wesela, nic dziwnego wiΩc, ┐e porywa tylu ludzi, odpΩdzaj▒c smutek z ich twarzy. Jednak przez wiele stuleci jej zasiΩg nie wychodzi│ poza miejsca w kt≤rym ┐yli i pracowali Irlandczycy, Szkoci czy Breto±czycy (choµ co prawda rozsiani byli po ca│ym ╢wiecie).

Dudy a kobza


Wbrew temu co siΩ powszechnie m≤wi, szkoccy g≤rale nie graj▒ na kobzach. Poprawn▒ nazw▒ tego narodowego instrumentu Szkot≤w s▒ dudy. Mylna nazwa jak siΩ wydaje powsta│a przez na│o┐enie siΩ trzech przyczyn - jedn▒ z nich by│a jedna z pierwszych polskich encyklopedii, jeszcze z XIX wieku, na kt≤rej przedstawiono ilustracjΩ podpisan▒: „muzyk graj▒cy na kobzie” (gra│ oczywi╢cie na dudach); drug▒ jest fakt, ┐e w niekt≤rych regionach polski dudy nazywane s▒ koz▒, a trzeci▒, ┐e faktycznie istnieje instrument pod tak▒ nazw▒, tyle, ┐e... strunowy.
Dopiero w latach '60 ╢wiat na dobre zainteresowa│ siΩ muzyk▒ ╝r≤de│, a tak siΩ sk│ada, ┐e prawie 1/3 mieszka±c≤w kraju, kt≤ry kreuje muzyczny ╢wiat, czyli Stan≤w Zjednoczonych ma w swoich ┐y│ach celtyck▒ krew. Wielk▒ rolΩ odegra│ tu Bob Dylan, kt≤ry sw▒ wielk▒ s│awΩ zawdziΩcza folkowej muzyce. Pe│nymi gar╢ciami tym razem og≤lniej z brytyjskiego folkloru czerpa│ s│ynny duet Simon i Garfunkel. Poza tym jest jeszcze jedna rzecz, rzadko kojarzona z mod▒ na celtyck▒ muzykΩ. W 1956 roku ukaza│y siΩ trzy tomy „W│adcy Pier╢cieni” J.R.R. Tolkiena. ╢wiat ukazany w tej ksi▒┐ce, pe│en odniesie± do celtyckiej mitologii, pobudzi│ wyobra╝niΩ milion≤w ludzi, sk│aniaj▒c ich do poszukiwa± ╢wiat≤w innych od otaczaj▒cej ich rzeczywisto╢ci - wtedy ruszy│ na dobre ruch „re-enacmentu”, czyli odtwarzania na ┐ywo dawnej historii a wielk▒ popularno╢µ zdoby│y sobie irlandzkie i szkockie ballady.

Co by│o dalej

W latach '70 muzyka folkowa osi▒ga│a ju┐ szczyty popularno╢ci, zdarza│y siΩ te┐ pr≤by odej╢cia od tradycyjnego obrazu tej muzyki, nie zawsze d▒┐▒ce w sensownym kierunku. Ale wtedy te┐ powstawa│y takie zespo│y (graj▒ce zreszt▒ do dzi╢) jak The Chieftains czy Dubliners, dzisiaj stanowi▒ce klasykΩ gatunku.

Listy przeboj≤w


Najwy┐ej notowan▒ na brytyjskiej li╢cie TOP20 folkow▒ piosenk▒ by│o „Wearing of the Green” - w wykonaniu zespo│u Steeleye Span. W 1975 roku dotar│ ona a┐ do 5 miejsca. W dwadzie╢cia lat p≤╝niej r≤wnie┐ wysoko zaszed│ utw≤r „Coisich a Ruin” grupy Capercaillie.
Inn▒ drogΩ obra│y zespo│y w rodzaju Steeleye Span czy The Pogues, graj▒ce - nie bez powodzenia zreszt▒ - fokow▒ muzykΩ wymieszan▒ z ostrzejszymi, rockowymi nutami. Ich pierwowzorem i natchnieniem by│a angielska grupa Fairport Convention, za│o┐ona w 1967 roku i do dzi╢ uznawana za najlepszy folk-rockowy zesp≤│ w historii. Ale prawdziwy boom dopiero mia│ nast▒piµ. Na pocz▒tku lat '70 zawi▒za│ siΩ w Irlandii zesp≤│ z│o┐ony z cz│onk≤w dw≤ch muzycznych rodzin - nazwali siΩ Clannad (irlandzkie clann to po prostu „rodzina”).

Lata osiemdziesi▒te

W│a╢nie ten zesp≤│ przyci▒gn▒│ chyba najwiΩcej wielbicieli celtyckiej muzyki. Przez prawie dwadzie╢cia lat dzia│alno╢ci wyda│ kilkana╢cie p│yt r≤┐ni▒cych siΩ znacznie nagran▒ na nich muzyk▒. Najbardziej znany jest oczywi╢cie album Legend ze ╢cie┐k▒ d╝wiΩkow▒ do znakomitego serialu telewizji BBC - Robin Hood'a. (Choµ sam za najlepszy uwa┐am album Dúlaman). Przez trzy lata z zespo│em wystΩpowa│a Eithne Ní Bhraonáin, kt≤ra ju┐ wkr≤tce znana mia│a byµ jako Enya. Jak sama twierdzi zaskoczy│o j▒ niesamowite przyjΩcie jej pierwszych p│yt, zw│aszcza albumu Watermark z piΩkn▒ kompozycj▒ Orinoco Flow, kt≤ra szczerze m≤wi▒c jednak z celtyck▒ muzyk▒ mia│a niewiele wsp≤lnego. Pomimo, ┐e jej tw≤rczo╢µ klasyfikowana jest raczej do gatunku New Age, powszechnie kojarzona jest z muzyk▒ irlandzk▒ - g│≤wnie przez niekt≤re piosenki ╢piewane przez ni▒ w gaeliku, narodowym jΩzyku Irlandczyk≤w. Jednak to nie wszystko, co dzia│o siΩ w tych czasach - powsta│o mn≤stwo bardzo dobrych zespo│≤w - takich jak irlandzki Altan czy szkocki Capercaillie. We Francji wspania│e tryumfy ╢wiΩci│ Alan Stivell, graj▒cy przede wszystkim tradycyjn▒ breto±sk▒ muzykΩ, │▒czon▒ jednak z muzyk▒ pozosta│ych celtyckich kraj≤w - na jego koncerty w paryskiej Olimpii przez trzy tygodnie z rzΩdu przychodzi│y t│umy ludzi.

Teraz

Lata dziewiΩµdziesi▒te to dla mnie przede wszystkim pojawienie siΩ dw≤ch nowych zjawisk. Pierwszym z nich jest osoba Loreeny McKennit, stanowi▒cy swoisty fenomen w muzyce ostatnich lat. Jej piΩkny g│os, spokojna, stonowana muzyka i znakomite teksty, czΩsto nawi▒zuj▒ce do tradycji zar≤wno celtyckiej jak i angielskiej (to co mi siΩ podoba to g│≤wnie jej interpretacje znanych wierszy z okresu „nowego romantyzmu”) sprawi│y, ┐e wszystkie jej p│yty rozesz│y siΩ ju┐ w milionach egzemplarzy na ca│ym ╢wiecie. Tak┐e u nas ma swoich wiernych wielbicieli.

Riverdance


Po raz pierwszy ╢wiat poznal Riverdance w 1994 roku, gdy wyst▒pi│ on w przerwie konkursu Eurowizji, kt≤ry tego roku odby│ siΩ w Dublinie. Od tego momentu rozpΩta│o siΩ istne szale±stwo w kt≤rego centrum sta│ zesp≤│ i jego lider, Michael Flatley (kt≤y zreszt▒ wkr≤tce go opu╢ci│ i za│o┐y│ w│asny - Lord of the Dance. W samych Niemczech przez piΩµ lat wystΩp≤w sprzedano ponad milion bilet≤w na jeden tylko show Riverdance. Liczby m≤wi▒ same za siebie... kiedy przyjad▒ do nas?
Drug▒ spraw▒ jest spektakularna popularno╢µ muzycznych show - zw│aszcza tych najwiΩkszych, od kt≤rych wszystko siΩ zaczΩ│o - grup Riverdance i Lord of the Dance. Wykonuj▒ one taniec mocno przetworzony, ale jednak porywaj▒cy. Muzyka do przedstawie± stanowi odrΩbn▒ sprawΩ - kompozycje Billa Whelana i Ronana Hardimana stanowi▒ zupe│nie now▒ jako╢µ w celtyckiej muzyce, po raz pierwszy stworzono utwory pisane specjalnie dla wielkiej grupy muzyk≤w graj▒cych na tradycyjnych celtyckich instrumentach.

Co s│ychaµ w Polsce

Granie muzyki celtyckiej zaczΩ│o siΩ u nas stosunkowo niedawno. A zaczΩ│o siΩ chyba od zespo│u Kwartet Jorgi, kt≤ry zaczyna│ graµ (ju┐ na pocz▒tku lat '80) w│a╢nie od takiej muzyki, p≤╝niej dopiero przechodz▒c do innych ╝r≤de│, czerpi▒c natchnienie z muzyki kraj≤w s│owia±skich. P≤╝niej, na pocz▒tku lat '90 pojawi│y siΩ dwa zespo│y do dzi╢ najszerzej znane na naszej scenie folkowej. Mam tu na my╢li oczywi╢cie Carrantuohill i Open Folk - na Snori z zespo│u Slainte! graj▒cy (czego moze nie widaµ) na dudach pocz▒tku oba zespo│y gra│y do╢µ podobn▒ muzykΩ, ale szybko wykszta│ci│y sw≤j w│asny styl. O ile Carrantuohill pozosta│ do dzi╢ wierny muzyce ze Szkocji i Irlandii i od┐egnuje siΩ od wszelkich pr≤b wokalnych, o tyle Open Folk stopniowo zmierza│ w kierunku muzyki breto±skiej, nagrywaj▒c r≤wnie┐ partie ╢piewane - chodz▒ zreszt▒ s│uchy, ┐e przy breto±skiej muzyce ju┐ pozostanie. Ale jednak te dwa zespo│y to nie wszystko. Na fali swego rodzaju „mody” na celtyck▒ muzykΩ powsta│o mn≤stwo zespo│≤w graj▒cych mniej lub bardziej tradycyjn▒ muzykΩ. Sam znam kilkana╢cie, te kt≤re pamiΩtam to: Connor's, Shannon, Breizh i Bal Kuzest (te dwa graj▒ muzykΩ breto±sk▒), Emerald, Stonehenge, Przyl▒dek Starej Pie╢ni, Cotton Cat, Shamrock, Folkstone, Slainte!, JRM Band, osobne miejsce Jeden z Connors≤w graj▒cy na bodhranie mo┐na przyznaµ Uli Kapale ╢piewaj▒cej stare i znane ballady z celtyckiego krΩgu. S▒ jeszcze zespo│y szantowe, kt≤re naturaln▒ kolej▒ rzecz▒ wykonuj▒ sporo utwor≤w irlandzkiego pochodzenia. Istniej▒ te┐ grupy wykonuj▒ce troszkΩ mniej nawi▒zuj▒ce do celtyckiej muzyki a bardziej do muzyki dawnej, takie jak White Garden czy Rivendell, kt≤re jednak znakomicie wpisuj▒ siΩ we w│a╢ciwe klimaty. Jest wiΩc tego ca│kiem sporo, szkoda tylko, ┐e jest tak ma│o okazji, ┐eby us│yszeµ je mogli ludzie mieszkaj▒cy troszkΩ dalej od rodzinnych A to ╢piewaj▒ca Ula Kapa│a miejscowo╢ci cz│onk≤w zespo│≤w. Brakuje u nas tak popularnych na zachodzie festiwali muzyki celtyckiej - pozna±ski CELT nie odby│ siΩ ju┐ drugi rok z rzΩdu i jego dalsza przysz│o╢µ stoi pod znakiem zapytania. Spore nadziejΩ wi▒┐Ω z festiwalem w Dowspudzie, kt≤rego tegoroczna edycja (trzecia) by│a bardzo udana, a plany na rok przysz│y s▒ wprost imponuj▒ce - zobaczymy. Sporo dobrego robi pozna±ski Dom Bretanii, regularnie sprowadzaj▒cy muzyk≤w z tego celtyckiego kraju. Jak starczy mi chΩci, to byµ mo┐e wkr≤tce pojawi siΩ na na stronach „Mojej Irlandii” szerszy przegl▒d wszystkich naszych folkowych zespo│≤w - ale stanie siΩ to raczej nieprΩdko. A zdjΩcia, kt≤re tu widzicie pochodz▒ z III Festiwalu Muzyki Celtyckiej w Dowspudzie.


Co jeszcze

Irlandia to nie tylko tradycyjna folkowa muzyka. Je╢li siΩ dobrze zastanowiµ, to Irlandia to trzeci lub czwarty kraj co do liczby pochodz▒cych stamt▒d znanych wykonawc≤w muzyki popularnej. W skr≤cie mo┐na ich tu wyliczyµ takich wykonawc≤w i zespo│y jak:Thin Lizzy, Eurythmics, U2, Enya, Sinead O'Connor, Cranberries, The Corrs, The Pogues, Van Morrison i jeszcze parΩ innych typu Boyzone i B*Witched, kt≤rych muzyka jest bardzo daleka od moich gust≤w.

Jako dodatek do muzycznych stron przygotowa│em ma│y spis r≤┐nych serwis≤w muzycznych, w kt≤rych mo┐na zebraµ sporo informacji na temat interesuj▒cych Was zespo│≤w i wykonawc≤w muzycznych. S▒ one na tyle uniwersalne, ┐e bez problemu mo┐na w nich znale╝µ informacje r≤wnie┐ o wykonawcach celtyckiej muzyki. Oto i one:

  • www.pollstar.com - Rewelacyjna rzecz, mo┐na tu znale╝µ miejsca i terminy wystΩp≤w │adnych paru tysiΩcy zespo│≤w
  • www.ubl.com - Wielki zbi≤r informacji o tysi▒cach wykonawc≤w
  • www.imusic.com - Jeszcze jedna kopalnia informacji
  • www.sonic.com - Znowu
  • www.amg.com - All Music Genre - i jeszcze raz to samo

Ostatnia aktualizacja:
Strona kodowa: ISO-8859-2

© 1998-2000 by Grzegorz Iwaniuk
e-mail: irlandia@webcom.pl