"Od o╢miu wiek≤w nieustannie doskonal▒cy siΩ w swych urwickich sztukach - zanim jeszcze w og≤le powsta│a definicja urwity, zanim zosta│ genera│em, zanim uruchomi│ tajemne mechanizmy swej d│ugowieczno╢ci - ju┐ wtedy, na samym pocz▒tku, s│yn▒│ by│ z owej inkrustowanej klejnotami i metalem ko±czyny. Legenda g│osi│a, i┐ oddaj▒c siΩ ciemnym kunsztom..."

"Teraz trochΩ postopniujemy napiΩcie, takie nag│e wyja╢nienie zepsuje ca│o╢µ. Jako╢ trzeba zawiesiµ tΩ rozmowΩ. Mo┐e wprowadziµ jak▒╢ trzeci▒ postaµ? Nie chce mi siΩ... No, leniu do roboty. Niech siΩ stanie trzecia osoba.
Anka spojrza│a w g│▒b alejki.
- Popatrz, idzie Krzy╢!"

"Potocznie m≤wi siΩ, ┐e p│ynie, przemija. Jest linearny, a podobno ╢wiadomie ka┐dy odczuwa go inaczej. M│odym pΩdzi, starszym siΩ wlecze... Do╢wiadczamy tego na co dzie± budz▒c siΩ, dzia│aj▒c, zasypiaj▒c, starzej▒c..."