O Kamieniu.



Nieopodal Leska przy drodze wyjazdowej w kierunku Ustrzyk Dolnych znajduje siΩ jedna z podstawowych atrakcji turystycznych Leska - Kamie± leski.Kamie± Leski

Jest to jeden z najwiΩkszych w Polsce g│az≤w osta±cowo - narzutowychi zwi▒zana jest z nim bardzo ciekawa legenda ot≤┐:

ponoµ mieszka±cy Leska wyr≤┐niali siΩ niezwyk│▒ pobo┐no╢ci▒.

Roz│oszczony srodze tutejszy diabe│ porwa│ wielki g│az, pragn▒c zniszczyµ ich miejsce kultu - leski ko╢ci≤│.
Gdy by│ ju┐ w pobli┐u miasta, zapia│ kur, a jak wiadomo diab│y mog▒ harcowaµ tylko w nocy, a kury piej▒ nad ranem i zaskoczony brzaskiem dnia diabe│ porzuci│ g│az na wzg≤rze i od tego czasu sta│ siΩ on atrakcj▒ dla przeje┐d┐aj▒cych tΩdy turyst≤w.


(legenda spisana wg ustnych poda± mieszka±c≤w)


jest jeszcze jedna legenda, kt≤ra r≤wnie┐ traktuje o tym kamieniu:


Gdy przygl▒damy siΩ kamieniowi leskiemu mo┐emy zauwa┐yµ, i┐ jest on bardzo podobny do pochylonej kobiety.
Jak m≤wi kolejna legenda ma to byµ zaklΩta m│oda i piΩkna dziewczyna.

Pewnego razu w Glinnym mieszka│a matka z c≤rk▒. Matka pracowa│a bardzo ciΩ┐ko poniewa┐ nie mia│a mΩ┐a i musia│a sama dbaµ o wszystkie sprawy zwi▒zane z utrzymaniem domu.
C≤rka choµ bardzo piΩkna nie umia│a niestety pracowaµ i matka nie mia│a z niej zbyt wielkiego po┐ytku w gospodarstwie.
Pewnego razu matka bardzo ciΩ┐ko zachorowa│a, a by│a to zima.

Przyby│ miejscowy medyk, kt≤ry stwierdzi│, ┐e matka wyjdzie z choroby obronn▒ rΩk▒ lecz musi napiµ siΩ czystej ╝r≤dlanej wody ze ┐r≤de│ka kt≤re tryska│o nieopodal dzisiejszego kamienia.
C≤rka wysz│a wiΩc z domu by nabraµ wody ze ╝r≤d│a, a ┐e by│a to zima musia│a brn▒µ przez zaspy. Gdy jej nieobecno╢µ siΩ przed│u┐a│a zniecierpliwiona matka zaczΩ│a wypytywaµ o c≤rkΩ, a gdy ta w dalszym ci▒gu nie wraca│a z wod▒ matka w z│o╢ci rzuci│a przekle±stwo na sw▒ c≤rkΩ, kt≤ra natychmiast zamieni│a siΩ w wielki g│az, kt≤ry obserwowaµ mo┐emy do dzi╢.

Jako potwierdzenie autentyczno╢ci tej legendy ludzie miejscowi podaj▒ ╝r≤d│o, kt≤re bije nieopodal kamienia, a kt≤re dzi╢ wype│nia smakowit▒ wod▒ studniΩ z kt≤rej korzystaj▒ wszyscy spragnieni.



(c) Wirtualne Bieszczady 1999 - 2000