Η οικία της Πηνελόπης Δέλτα στην Κηφισιά, χτίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα από άγνωστο, μέχρι τώρα, αρχιτέκτονα.

Το 1912 το κτήριο πουλήθηκε από τον πρώτο ιδιοκτήτη του, τον δικηγόρο Κ.Λύτσικα, στον πατέρα της Πηνελόπης Δέλτα, Εμμανουήλ Μπενάκη, ο οποίος δύο χρόνια αργότερα το μεταβίβασε στην κόρη του. Η οικογένεια Δέλτα πρωτοκατοίκησε στο κτήριο αυτό το 1916, όταν εγκαταστάθηκε οριστικά στην Ελλάδα. Η Πηνελόπη Δέλτα έζησε εκεί για 25 χρόνια ως την ημέρα που αυτοκτόνησε, στις 2 Μαϊου 1941, τη μέρα που τα Γερμανικά στρατεύματα έμπαιναν στην Αθήνα. Εκεί έγραψε τα πιο γνωστά της μυθιστορήματα - Ο Μάγκας, Στον καιρό του Βουλγαροκτόνου, Τα Μυστικά του Βάλτου, Ο Τρελαντώνης, Η ζωή του Χριστού κλπ. -, εκεί κρατούσε τα ημερολόγιά της με πολύτιμες μαρτυρίες για τη ζωή της και τα συνταρακτικά ιστορικά γεγονότα της εποχής -τμήμα των οποίων έχει δημοσιευθεί-, καθώς και την αλληλογραφία της πάνω στα καυτά τότε ζητήματα της παιδείας με τους Γιάννη Ψυχάρη, Κωστή Παλαμά, Μανώλη Τριανταφυλλίδη, Δημήτρη Γληνό κ.ά. Στο σπίτι αυτό η οικογένεια Δέλτα φιλοξενούσε συχνά ανθρώπους του πνεύματος και σημαντικούς πολιτικούς. Από εκεί έφυγε ο Ελευθέριος Βενιζέλος τη νύχτα της 6ης Ιουνίου 1933, όταν έγινε η εναντίον του δολοφονική απόπειρα.

Το κτήριο είναι χαρακτηριστικό δείγμα της όψιμης νεοκλασικής αρχιτεκτονικής των αρχών του 20ου αιώνα, με πολλά εκλεκτικά δάνεια μορφολογικών στοιχείων από τη μεσαιωνική αρχιτεκτονική και τον τυπικό στα Αθηναϊκά της παραδείγματα πύργο-κλιμακοστάσιο. Το εσωτερικό του είναι λιτό, με ξύλινες επενδύσεις, χωρίς όμως τις περίτεχνες γύψινες διακοσμήσεις των αστικών κτισμάτων της περιόδου. Στη νοτιοδυτική πλευρά του κτιρίου η οικογένεια Δέλτα κατασκεύασε ένα πρόκτισμα προκειμένου να επεκταθεί ο χώρος εργασίας της συγγραφέως και εγκατέστησε έναν εξωτερικό ανελκυστήρα. Οι επεμβάσεις αυτές δεν ενοχλούν μορφολογικά τον αρχικό όγκο του αρχιτεκτονήματος, ούτε αλλοιώνουν τον χαρακτήρα του.

Οι εργασίες ανάπλασης του κτιρίου ξεκίνησαν το 1992 σύμφωνα με την αρχιτεκτονική μελέτη των Γ. Πλέσσα και Α. Ζάννα.

Από το 1994 το Τμήμα των Ιστορικών Αρχείων μεταστεγάστηκε στην οικία Δέλτα.