Zaburzenia
łaknienia (bulimia i anorexia)

400 letnie
doświadczenia medyczne - bowiem od tylu lat Bonifratrzy
(czyli Dobrzy Bracia) niosą pomoc ludziom chorym na całym świecie. |
aburzenia
łaknienia (APETYTU) obejmują dwie grupy zaburzeń:
jadłowstręt (anorexia) oraz chorobliwie wzmożone łaknienie nazywane
też obżarstwem (bulimia). U niektórych osób oba te zespoły
występują naprzemiennie lub jadłowstręt wyprzedza pojawienie się bulimii.
JADŁOWSTRĘT (ANOREXIA)
Zespół chorobowy występujący głównie u dziewcząt w
okresie pokwitania lub u młodych kobiet (u chłopców i mężczyzn jest zjawiskiem
rzadkim), którego podstawową cechą jest uporczywe dążenie do utraty masy ciała. U
części pacjentów ma charakter epizodyczny, niekiedy stanowi zagrożenie dla życia. Nie
jest jednostką chorobową w sensie ścisłym, najczęściej ma uwarunkowania psychogenne
(patologia rodziny) lub socjokulturowe (anorexia nervosa), bywa też przejawem zaburzeń
psychicznych (depresja, schizofrenia, zaburzenia nerwicowe np. w zespole natręctw),
somatycznych (m.in. niektóre choroby przewodu pokarmowego) lub uszkodzeń organicznych
(m.in. guzy mózgu)
Objawy i cechy
istotne do rozpoznania
- 15% utrata należnej masy ciała, związana ze świadomymi działaniami w postaci:
 | drastycznego oograniczenia ilości spożywanych pokarmów,
zwłaszcza tuczących, niekiedy są to specjalne, rygorystyczne diety, |
 | prowokowanie wymiotów po spożyciu pokarmów |
 | stosowanie środków przeczyszczających |
 | stosowanie intensywnego wysiłku fizycznego (gimnastyka,
forsowne bieganie i in.) |
Dążenie do zmniejszania masy ciała ma charakter
nieodparty i stanowi swego rodzaju ideę nadwartościową.
- Zaburzenia hormonalne w postaci:
 | braku miesiączek (u mężczyzn zanik potencji seksualnej) |
 | zwiększenie poziomu hormonu wzrostu we krwi |
 | zwiększenie poziomu kortyzolu we krwi |
 | różnokierunkowe zaburzenia przemiany węglowodanów,
czynności tarczycy. |
- Jeśli zaburzenia występują w okresie
przedpokwitaniowym, może pojawić się nawet zahamowanie rozwoju fizycznego (wzrostu,
rozwój wtórnych cech płciowych, u dziewcząt - brak miesiączki)
BULIMIA
Zespół chorobowy, który cechują powtarzające się
epizody obżarstwa z następczym dążeniem do szybkiego zmniejszania masy ciała.
Objawy i cechy istotne do rozpoznania
- stale utrzymująca się potrzeba jedzenia, z epizdami obżarstwa (osoby z bulimią
spozywają olbrzymią ilość pokarmów, niekiedy wysokokalorycznych w krótkim czasie),
- przeciwdziałanie skutkom obżarstwa (otyłości) poprzez:
 | wywoływanie wymiotów |
 | stosowanie środków przeczyszczających |
 | praktykowanie okresowych głodówek |
 | przyjmowanie środków obniżających łaknienie lub
"odchudzających" (preparaty tarczycy, diuretyki i in.) |
 | chorobliwa obawa przed otyłością |
Anorexia i bulimia występują najczęściej w rodzinach, w
których to, co wspólne, przeważa nad tym, co indywidualne, a dzieci czują sie
zobowiązane do towarzyszenia rodzicom i są im podporządkowane. Rodzice chorych są
często nadopiekuńczy, przywiązują dużą wagę do właściwego odżywiania, a jedzenie
jest wyrazem troski o dzieci i rodzicielskich uczuć. Związki między ojcem z córką
bywają w tych rodzinach dość silne.
Co odróżnia anorexię od rozsądnego, częstego
potrzebnego zdrowiu, odchudzania:
- Szybka utrata wagi.
- Zmiana zwyczaju jedzenia, unikanie wspólnych posiłków,
stosowanie środków przeczyszczających i prowokowanie wymiotów w celu odchudzenia. Lęk
przed tyciem i opór przed jedzeniem mimo niedoboru wagi.
- Bardzo intensywne, wyczerpujące ćwiczenia fizyczne.
- Ukrywanie jedzenia
- Zanik miesiączkowania na ponad 3 miesiące.
Leczenie anoreksji i bulimii jest trudne, długotrwałe,
choroba przebiega z nawrotami. W stanach dużego wychudzenia trzeba je rozpocząć od
leczenia somatycznego: anemii, zaburzeń krążenia, układu trawiennego, odwapnienia
kości, braku równowagi elektrolitowej. Dopiero póżniej włączają się do leczenia
psychiatrzy, psycholodzy, obejmując terapią całą rodzinę chorego. Efekty leczenia
bywają lepsze, gdy rozpocznie się je wcześniej.
W bulimii podstawowe znaczenie ma terapia techniki behawioralnej.
Wychudzenie
Zioła działają pomocniczo jako
goryczki, poprawiając apetyt i trawienie: |
g |
kwiatostan lipy |
100 |
ziele dziurawca |
100 |
korzeń mniszka |
50 |
liść pokrzywy |
50 |
ziele krwawnika |
50 |
ziele drapacza lek. |
50 |
ziele tysiącznika |
20 |
kłącze tataraku |
20 |
Zioła zmniejszać,
wsypać łyżeczkę na szklankę wrzątku, przykryć, parzyć na czajniku 30 min.;
po godz. przecedzić, pić gorące godz. przed jedzeniem 2-3 razy dziennie.
Mieszanka na poprawę apetytu: |
g |
korzeń goryczki |
50 |
ziele dziurawca |
50 |
ziele piołunu |
50 |
kłącze tataraku |
50 |
owoc róży |
50 |
owoc jarzębiny |
50 |
nasienie kozieradki |
25 |
Sporządzic odwar w proporcji 1 łyżeczka ziół na szklankę wody. Doprowadzić do
wrzenia, parzyć pod przykryciem bez gotowania 8-10 min. przecedzić i pić godz. przed
posiłkiem.
Kąpiele ziołowe w depresjach i
nerwicach
Regularne stosowanie kąpieli w w/w chorobach przyśpiesza
powrót do zdrowia. Można kozrystać z kąpieli rąk i nóg, które przyniosą taki sam
efekt.
Przygotować mieszankę
następujących ziół: |
dag |
lawendy |
5 |
kozłka lekarskiego |
5 |
szałwii |
10 |
kwiatu lipy |
30 |
Sporządzoną mieszankę
przechowywać w zakręconym słoju lub papierowej torbie.
2 duże łyżki mieszanki zalać 3 litrami wody. Moczyć zioła przez noc, a rano
zagotować je, przykryć, pozostawić do naciągniecia przez 15 min. Następnie odcedzić
i moczyć 15-20 min. Wieczorem podgrzać zioła do temp. 37 - 38 C i przed snem wymoczyć
w nich nogi.
Tak przygotowane zioła można używać przez 4 dni
Wskazówki w leczeniu zaburzeń łaknienia i wychudzenia wg
"Recepty zdrowia" - M.W.Wiśniewskiego
1. Pić sok z liści aloesu (aloes 3-5
letni) po łyżeczce 3x dziennie
2. Przygotować herbatę z pieprzu "Cayenne". Pić po 1
szklaneczce przez okres 3 tygodni.
3. Utrzeć 10 dag świeżego chrzanu. Otrzymaną masę zalać 1/2
szklanki wody. Przykryć i pozostawić do naciągniecia 30 min. Następnie wycisnąć sok,
dodać 10 dag miodu (2 łyżeczki), wymieszać i spożywać 1 łyżeczkę dziennie po
obiedzie.
4. Zjeść średniej wielkści grejpfruta każdego dnia (najlepiej na
noc)
5. Pić sok ze świeżej kapusty lub kwas z kiszonej kapusty 3x dziennie
po 1/2 szklanki przez 3-4 tygodnie.
6. Pić sok z korzenia selera 3x dziennie po dużym kieliszku.
7. Liście aloesu 3-5 letniego zerwac, dokładnie umyć, osuszyć,
oberwać kolce i zemleć w maszynce do mięsa. Następnie zważyć powstałą miazgę i
połączyć z miodem w proporcji 1:2. Pozostawić na małym ogniu i ciągle mieszając
doprowadzić do wrzenia. Ostudzić i pozostawić na małym ogniu i ciągle mieszając
doprowadzić do wrzenia. Ostudzić i pozostawić do drugiego dnia. W następnym dniu znów
doprowadzić do wrzenia, a potem przecedzić przez gazę lub gęste sitko. Powstały miód
aloesowy przechowywać w zakręconym słoiku w lodówce.
Spożywać po 1 łyżeczce na czczo rano i na 1 godz. przed obiadem.
8. Spożywając pyłek pszczeli wg proporcji stosowanych w anemii.
Po kilkunastu dniach spozywania pyłku wraca apetyt, gdyż pyłek pobudza funkcje
trawienne organizmu.
9. Pić przed snem sok z pomarańczy lub spożywać cały owoc.
10. Spożywać mleczko pszczele wg wskazań na opakowaniu.
11. Spożywać liście sałaty.
W chorobach układu nerwowego M.W.Wiśniewski proponuje:
1. 1 łyżeczkę dziurawca zalać
szklanką wrzątku, zostawić do naciągniecia i pić 2x dziennie po 1/2 szklanki.
2. 20 dag macierzanki suszonej lub 1/2 wiadra świeżej zalać na noc 6
l wody. Następnego dnia podgrzać i wlać do wanny uzupełniając wodą. Po 20 min.
kąpieli owinąć się ręcznikiem i na 1 godz. położyć sie do łóżka.
3. Zalać na noc 10 dag ziela skrzypu polnego 4l zimnej wody. W
następnym dniu ogrzewać ziele wraz z wodą aż do wrzenia i wlać do wanny. Wczasie
kąpieli woda powinna przykryć nerki. Po 15 min. wyjść z wody i owinąć się
ręcznikiem, i na 1 godz. położyć się do łóżka.
4. 1 łyżeczkę ziół szwedzkich rozcieńczyć w 1/2 szklanki herbaty
z melisy. Zażywać 2x dziennie.
5. Spożywać produkty bogate w magnez takie jak: papryka, seler,
pietruszka, czerwone porzeczki, surówki z marchwi, kapusty kiszonej, buraków
ćwikłowych oraz kefir i jogurt.
6. Wdychać kamforę, rumianek, geranium, lawendę, melisę, płatki
róży lub olejek różany.
7. Jeść kalafiory pod różnymi postaciami.
8. Stosować lek homeopatyczny - nalewkę z korzenia kupalnika, czyli
arniki górskiej (Armica montana) wg opisu na opakowaniu.
9. Łyżkę ziela melisy zalać szklanką wrzątku, parzyć 20 minut.
Po odcedzeniu dodać łyżeczkę miodu i pić poszklance 1-2 razy dziennie.
Wskazana jest też klimatoterapia, szczególnie morze i
tereny zielone.
Należy pamiętać o:
doprowadzeniu do równowagi
elektrolitowej
usunięciu zaburzeń ze strony układu pokarmowego i układu
krążenia
prowadzeniu ostrożnej psychoterapii
ustawieniu prawidłowej diety na dłuższy okres
traktowaniu chorych z pełnym zrozumieniem i miłością
objęciu psychoterapią całej rodziny
Proponuję również stosować leki dostępne w Ziołolecznictwie Bonifratrów w
Łodzi, Warszawie, Wrocławiu i Krakowie,
przede wszystkim mieszanki ziołowe, syropy uspokajające,
krople na apetyt.

Pamiętaj zawsze o
modlitwie, polecając Bogu swoje kłopoty i zdrowie.

Korzystano z literatury: "Psychiatria" -
Adam Bilikiewicz; "Leksykon psychiatrii" - St. Pużyński; "Zasady
rozpoznawania i leczenia zaburzeń psychicznych" - St. Pużyński, M. Beręsewicz -
"Porady w najcięższych chorobach" - K. Rożnowska; "Lecznicze kąpiele i
wody mineralne" - M.W. Wiśniewski; 'Recepty zdrowia" - M.W. Wiśniewski.
|