Apetyt
Zielnik Wrzody Alergia Cukrzyca Apetyt Wątroba Krążenie Miażdżyca Nadciśnienie Kącik Apiterapii Historia Medykamenty Adresy

 

Zaburzenia łaknienia (bulimia i anorexia)

400 letnie doświadczenia medyczne - bowiem od tylu lat Bonifratrzy
(czyli Dobrzy Bracia) niosą pomoc ludziom chorym na całym świecie.

aburzenia łaknienia (APETYTU) obejmują dwie grupy zaburzeń: jadłowstręt (anorexia) oraz chorobliwie wzmożone łaknienie nazywane też obżarstwem (bulimia). U niektórych osób oba te zespoły występują naprzemiennie lub jadłowstręt wyprzedza pojawienie się bulimii.

JADŁOWSTRĘT (ANOREXIA)

Zespół chorobowy występujący głównie u dziewcząt w okresie pokwitania lub u młodych kobiet (u chłopców i mężczyzn jest zjawiskiem rzadkim), którego podstawową cechą jest uporczywe dążenie do utraty masy ciała. U części pacjentów ma charakter epizodyczny, niekiedy stanowi zagrożenie dla życia. Nie jest jednostką chorobową w sensie ścisłym, najczęściej ma uwarunkowania psychogenne (patologia rodziny) lub socjokulturowe (anorexia nervosa), bywa też przejawem zaburzeń psychicznych (depresja, schizofrenia, zaburzenia nerwicowe np. w zespole natręctw), somatycznych (m.in. niektóre choroby przewodu pokarmowego) lub uszkodzeń organicznych (m.in. guzy mózgu)

Objawy i cechy
istotne do rozpoznania

- 15% utrata należnej masy ciała, związana ze świadomymi działaniami w postaci:

drastycznego oograniczenia ilości spożywanych pokarmów, zwłaszcza tuczących, niekiedy są to specjalne, rygorystyczne diety,
prowokowanie wymiotów po spożyciu pokarmów
stosowanie środków przeczyszczających
stosowanie intensywnego wysiłku fizycznego (gimnastyka, forsowne bieganie i in.)

Dążenie do zmniejszania masy ciała ma charakter nieodparty i stanowi swego rodzaju ideę nadwartościową.
- Zaburzenia hormonalne w postaci:

braku miesiączek (u mężczyzn zanik potencji seksualnej)
zwiększenie poziomu hormonu wzrostu we krwi
zwiększenie poziomu kortyzolu we krwi
różnokierunkowe zaburzenia przemiany węglowodanów, czynności tarczycy.

- Jeśli zaburzenia występują w okresie przedpokwitaniowym, może pojawić się nawet zahamowanie rozwoju fizycznego (wzrostu, rozwój wtórnych cech płciowych, u dziewcząt - brak miesiączki)

BULIMIA

Zespół chorobowy, który cechują powtarzające się epizody obżarstwa z następczym dążeniem do szybkiego zmniejszania masy ciała.

Objawy i cechy istotne do rozpoznania
- stale utrzymująca się potrzeba jedzenia, z epizdami obżarstwa (osoby z bulimią spozywają olbrzymią ilość pokarmów, niekiedy wysokokalorycznych w krótkim czasie),
- przeciwdziałanie skutkom obżarstwa (otyłości) poprzez:

wywoływanie wymiotów
stosowanie środków przeczyszczających
praktykowanie okresowych głodówek
przyjmowanie środków obniżających łaknienie lub "odchudzających" (preparaty tarczycy, diuretyki i in.)
chorobliwa obawa przed otyłością

Anorexia i bulimia występują najczęściej w rodzinach, w których to, co wspólne, przeważa nad tym, co indywidualne, a dzieci czują sie zobowiązane do towarzyszenia rodzicom i są im podporządkowane. Rodzice chorych są często nadopiekuńczy, przywiązują dużą wagę do właściwego odżywiania, a jedzenie jest wyrazem troski o dzieci i rodzicielskich uczuć. Związki między ojcem z córką bywają w tych rodzinach dość silne.

Co odróżnia anorexię od rozsądnego, częstego potrzebnego zdrowiu, odchudzania:

  1. Szybka utrata wagi.
  2. Zmiana zwyczaju jedzenia, unikanie wspólnych posiłków, stosowanie środków przeczyszczających i prowokowanie wymiotów w celu odchudzenia. Lęk przed tyciem i opór przed jedzeniem mimo niedoboru wagi.
  3. Bardzo intensywne, wyczerpujące ćwiczenia fizyczne.
  4. Ukrywanie jedzenia
  5. Zanik miesiączkowania na ponad 3 miesiące.

Leczenie anoreksji i bulimii jest trudne, długotrwałe, choroba przebiega z nawrotami. W stanach dużego wychudzenia trzeba je rozpocząć od leczenia somatycznego: anemii, zaburzeń krążenia, układu trawiennego, odwapnienia kości, braku równowagi elektrolitowej. Dopiero póżniej włączają się do leczenia psychiatrzy, psycholodzy, obejmując terapią całą rodzinę chorego. Efekty leczenia bywają lepsze, gdy rozpocznie się je wcześniej.
W bulimii podstawowe znaczenie ma terapia techniki behawioralnej.

Wychudzenie

 

Zioła działają pomocniczo jako goryczki, poprawiając apetyt i trawienie: g
kwiatostan lipy  100
ziele dziurawca 100
korzeń mniszka 50
liść pokrzywy 50
ziele krwawnika 50
ziele drapacza lek. 50
ziele tysiącznika 20
kłącze tataraku 20

    Zioła zmniejszać, wsypać łyżeczkę na szklankę wrzątku, przykryć, parzyć na czajniku 30 min.;
po godz. przecedzić, pić gorące godz. przed jedzeniem 2-3 razy dziennie.

 

Mieszanka na poprawę apetytu: g
korzeń goryczki 50
ziele dziurawca 50
ziele piołunu 50
kłącze tataraku 50
owoc róży 50
owoc jarzębiny 50
nasienie kozieradki 25

        Sporządzic odwar w proporcji 1 łyżeczka ziół na szklankę wody. Doprowadzić do wrzenia, parzyć pod przykryciem bez gotowania 8-10 min. przecedzić i pić godz. przed posiłkiem.

Kąpiele ziołowe w depresjach i nerwicach

Regularne stosowanie kąpieli w w/w chorobach przyśpiesza powrót do zdrowia. Można kozrystać z kąpieli rąk i nóg, które przyniosą taki sam efekt.

Przygotować mieszankę następujących ziół: dag
lawendy 5
kozłka lekarskiego 5
szałwii 10
kwiatu lipy 30

Sporządzoną mieszankę przechowywać w zakręconym słoju lub papierowej torbie.
2 duże łyżki mieszanki zalać 3 litrami wody. Moczyć zioła przez noc, a rano zagotować je, przykryć, pozostawić do naciągniecia przez 15 min. Następnie odcedzić i moczyć 15-20 min. Wieczorem podgrzać zioła do temp. 37 - 38 C i przed snem wymoczyć w nich nogi.
Tak przygotowane zioła można używać przez 4 dni

Wskazówki w leczeniu zaburzeń łaknienia i wychudzenia wg "Recepty zdrowia" - M.W.Wiśniewskiego

1.    Pić sok z liści aloesu (aloes 3-5 letni) po łyżeczce 3x dziennie
2.    Przygotować herbatę z pieprzu "Cayenne". Pić po  1 szklaneczce przez okres 3 tygodni.
3.    Utrzeć 10 dag świeżego chrzanu. Otrzymaną masę zalać 1/2 szklanki wody. Przykryć i pozostawić do naciągniecia 30 min. Następnie wycisnąć sok, dodać 10 dag miodu (2 łyżeczki), wymieszać i spożywać 1 łyżeczkę dziennie po obiedzie.
4.    Zjeść średniej wielkści grejpfruta każdego dnia (najlepiej na noc)
5.    Pić sok ze świeżej kapusty lub kwas z kiszonej kapusty 3x dziennie po 1/2 szklanki przez 3-4 tygodnie.
6.    Pić sok z korzenia selera 3x dziennie po dużym kieliszku.
7.    Liście aloesu 3-5 letniego zerwac, dokładnie umyć, osuszyć, oberwać kolce i zemleć w maszynce do mięsa. Następnie zważyć powstałą miazgę i połączyć z miodem w proporcji 1:2. Pozostawić na małym ogniu i ciągle mieszając doprowadzić do wrzenia. Ostudzić i pozostawić na małym ogniu i ciągle mieszając doprowadzić do wrzenia. Ostudzić i pozostawić do drugiego dnia. W następnym dniu znów doprowadzić do wrzenia, a potem przecedzić przez gazę lub gęste sitko. Powstały miód aloesowy przechowywać w zakręconym słoiku w lodówce.
Spożywać po 1 łyżeczce na czczo rano i na 1 godz. przed obiadem.
8.    Spożywając pyłek pszczeli wg proporcji stosowanych w anemii.
Po kilkunastu dniach spozywania pyłku wraca apetyt, gdyż pyłek pobudza funkcje trawienne organizmu.
9.    Pić przed snem sok z pomarańczy lub spożywać cały owoc.
10.    Spożywać mleczko pszczele wg wskazań na opakowaniu.
11.    Spożywać liście sałaty.

W chorobach układu nerwowego M.W.Wiśniewski proponuje:

1.    1 łyżeczkę dziurawca zalać szklanką wrzątku, zostawić do naciągniecia i pić 2x dziennie po 1/2 szklanki.
2.    20 dag macierzanki suszonej lub 1/2 wiadra świeżej zalać na noc 6 l wody. Następnego dnia podgrzać i wlać do wanny uzupełniając wodą. Po 20 min. kąpieli owinąć się ręcznikiem i na 1 godz. położyć sie do łóżka.
3.    Zalać na noc 10 dag ziela skrzypu polnego 4l zimnej wody. W następnym dniu ogrzewać ziele wraz z wodą aż do wrzenia i wlać do wanny. Wczasie kąpieli woda powinna przykryć nerki. Po 15 min. wyjść z wody i owinąć się ręcznikiem, i na 1 godz. położyć się do łóżka.
4.    1 łyżeczkę ziół szwedzkich rozcieńczyć w 1/2 szklanki herbaty z melisy. Zażywać 2x dziennie.
5.    Spożywać produkty bogate w magnez takie jak: papryka, seler, pietruszka, czerwone porzeczki, surówki z marchwi, kapusty kiszonej, buraków ćwikłowych oraz kefir i jogurt.
6.    Wdychać kamforę, rumianek, geranium, lawendę, melisę, płatki róży lub olejek różany.
7.    Jeść kalafiory pod różnymi postaciami.
8.    Stosować lek homeopatyczny - nalewkę z korzenia kupalnika, czyli arniki górskiej (Armica montana) wg opisu na opakowaniu.
9.    Łyżkę ziela melisy zalać szklanką wrzątku, parzyć 20 minut.
Po odcedzeniu dodać łyżeczkę miodu i pić poszklance 1-2 razy dziennie.

Wskazana jest też klimatoterapia, szczególnie morze i tereny zielone.

Należy pamiętać o:

doprowadzeniu do równowagi elektrolitowej
usunięciu zaburzeń ze strony układu pokarmowego i układu krążenia
prowadzeniu ostrożnej psychoterapii
ustawieniu prawidłowej diety na dłuższy okres
traktowaniu chorych z pełnym zrozumieniem i miłością
objęciu psychoterapią całej rodziny

  
Proponuję również stosować leki dostępne w Ziołolecznictwie Bonifratrów w Łodzi, Warszawie, Wrocławiu i Krakowie,
przede wszystkim mieszanki ziołowe, syropy uspokajające,
krople na apetyt.

Cichorium Intybus

Pamiętaj zawsze o modlitwie, polecając Bogu swoje kłopoty i zdrowie.

Korzystano z literatury:  "Psychiatria" - Adam Bilikiewicz; "Leksykon psychiatrii" - St. Pużyński; "Zasady rozpoznawania i leczenia zaburzeń psychicznych" - St. Pużyński, M. Beręsewicz - "Porady w najcięższych chorobach" - K. Rożnowska; "Lecznicze kąpiele i wody mineralne" - M.W. Wiśniewski; 'Recepty zdrowia" - M.W. Wiśniewski.

powrót do głownej strony

 

Poprzednia strona Zielnik Następna strona