* * *

" Delta Solaris.

Niezgodno£µ w odczycie siatk≤wki oka u Starszego Stra┐nika Bungo. "

Napis pojawi│ siΩ mrugaj╣c ostrym kolorem. Revengeno westchn╣│ znowu. Podmienili nawet jego zaufanego! To przecie┐ musia│o siΩ wykryµ w kr≤tkim czasie. A wiΩc to nie rozgrywka d│ugoterminowa. Wszystko rozstrzygnie siΩ w najbli┐szych dniach. Dlaczego nie zlikwidowa│ Rudolfa? Do czego by│ potrzebny na Delta Solaris? Mo┐na by│o przewidzieµ, ┐e ten co£ wymy£li. Ech, by to...

Zerwa│ siΩ i podszed│ do terminala. Nim siΩ jednak po│╣czy│, zmieni│ zamiar i wezwa│ Niuchacza.

- Tak, Panie.

- Wejdƒ, Starszy. - Wskaza│ go£ciowi fotel. - Je£li siΩ nie mylΩ, na Delta Solaris nie ma w tej chwili ┐adnego Niuchacza?

- Nie ma teraz i nie ma w og≤le. Nie stacjonujemy tam, Panie. Nie by│o do tej pory potrzeby.

- Potrzebny mi zaufany Starszy Niuchacz...

- Jeste£my wierni w│adzy, a nie w│adcy. - Starszy wyprΩ┐y│ siΩ, recytuj╣c motto swego klanu.

- Tak, wiem o tym. Nie chcia│em ciΩ uraziµ. Ale ta wiadomo£µ musi pozostaµ na razie w ukryciu. - Niuchacze zwykli byli miΩdzy sob╣ porozumiewaµ siΩ telepatycznie, a takie rozmowy by│y zbyt │atwe do przechwycenia.

- Jaka wiadomo£µ?

- Pochodzenie kilku os≤b znajduj╣cych siΩ obecnie na Delta Solaris.

- Dlaczego musi, Panie?

- Wisi nad nami groƒba wojny domowej. Nie nale┐y informowaµ wroga, ile siΩ wie na jego temat.

- My nie mamy wrog≤w, Panie.

Revengeno westchn╣│ w duszy. CiΩ┐ka by│a ta rozmowa ze Starszym.

- Ale Cesarstwo ma. A wy s│u┐ycie Cesarstwu. Wojna domowa to chaos. Ju┐ kiedy£ chaos was zdziesi╣tkowa│. Chcecie to powt≤rzyµ?

Po chwili zastanowienia Starszy Niuchacz odpowiedzia│.

- Przy£lΩ ci, Panie, zaufanego Starszego. Powiesz mu, o kogo chodzi. On wr≤ci i zda ci relacjΩ. Wtedy os╣dƒ, czy obowi╣zuje go milczenie my£li.

- DziΩkujΩ, Starszy.

* * *

Z│owieszcza ( dla niekt≤rych ) wiadomo£µ rozesz│a siΩ po stolicy : Anette zwo│uje RadΩ na posiedzenie. Za dwa dni. Wie£µ przysz│a drog╣ telepatyczn╣, tote┐ nie uda│o siΩ ustaliµ, gdzie by│a nadana. Wystraszeni Radcy krΩcili siΩ po mie£cie niczym w£ciek│e osy. Ci, kt≤rzy nie byli przekonani o £mierci Cesarzowej, nie wiedzieli, jak╣ postawΩ przyj╣µ wobec jej nastΩpcy. Z kolei ci, kt≤rzy wierzyli Revengeno - a by│o ich coraz mniej - naradzali siΩ jak zapobiec wojnie domowej. Nie £mieli siΩ przy tym pokazywaµ na oczy Cesarzowi. A ten postanowi│ zaufaµ cz│owiekowi, kt≤ry osadzi│ go na tronie. Wszyscy oczekiwali z napiΩciem Rady.

* * *

- Panie. - Starszy Niuchacz pojawi│ siΩ w drzwiach gabinetu Wezyra. - Przyby│ tw≤j zaufany wys│annik. - Wskaza│ g│ow╣ za siebie.

- Niech wejdzie. Wybacz, Starszy, ale muszΩ z nim rozmawiaµ w cztery oczy.

- Tak, Panie. - Niuchacz schyli│ g│owΩ ze zrozumieniem i uszanowaniem. Wpu£ci│ tamtego i zamkn╣│ drzwi.

Revengeno w│╣czy│ odpowiedni wentylator, aby jego zapach nie dra┐ni│ Starszego i wskaza│ mu miejsce blisko siebie.

- Panie. - Zacz╣│ go£µ. - Tak, jak chcia│e£, sprawdzi│em kilka os≤b, obecnie przebywaj╣cych w wiΩzieniu Delta Solaris. U wiΩkszo£ci stra┐nik≤w wykry│em zapach planety, kt≤ry dobiega tak┐e od ciebie.

- Nie u wszystkich?

- Nie, Panie. U co najmniej dw≤ch by│ on w tak nik│ym natΩ┐eniu, ┐e zapewne by│ wynikiem kontaktu z w│a£ciwym nosicielem.

- Starszy Stra┐nik Alex da Falco?

- Nie. - Revengeno odetchn╣│ w duszy. - Jednym z nich by│ Starszy Stra┐nik Bungo. Drugim by│ jeden z Pomocnik≤w. Zgodnie z twym poleceniem, zawiadomi│em o tym Starszego Stra┐nika Alexa da Falco. Zapach, kt≤ry wydziela│ Starszy Stra┐nik Bungo, zauwa┐alny by│ tak┐e u wiΩƒnia Revengeno da Costy oraz u wiΩƒnia Gondano. U tych dw≤ch by│ on na tyle mocny, i┐ mo┐na mieµ pewno£µ, ┐e dopiero co opu£cili planetΩ, dla kt≤rej ≤w aromat jest charakterystyczny.

- Rozpozna│e£ tΩ planetΩ? - Wychylony do przodu Wezyr by│ wyraƒnie spiΩty i poddenerwowany.

- Tak, Panie.

ChwilΩ p≤ƒniej Revengeno bieg│ do apartament≤w Cesarza Vincenta da Bradgio. Ten z ulg╣ zgodzi│ siΩ na pewn╣ propozycjΩ. Sam te┐ wezwa│ Starszego Niuchacza i poprosi│ go o utrzymanie owych wiadomo£ci w sekrecie przez dwa dni.

* * *

" Anette, a raczej Rudolfo, dobrze zagra│, daj╣c Radcom dwa dni ", my£la│ Wezyr obserwuj╣c zebranych z lo┐y Cesarza. " Przez te dni omal nie oszaleli. Teraz gotowi s╣ w│asnorΩcznie obaliµ da Bradgio, byleby ocaliµ w│asne g│owy i stanowiska. Z│o┐╣ ho│d komukolwiek, kto poda siΩ za zaginion╣ Cesarzow╣. " Obyczaj nakazywa│, aby w│adca przybywa│ na RadΩ ostatni, ale okoliczno£ci by│y na tyle niezwyk│e, i┐ nie zdziwi│o to specjalnie nikogo, ┐e nastΩpca tronu siedzia│ w swej honorowej lo┐y ju┐ wcze£niej. Na szczΩ£cie, ka┐dy Radca zauwa┐a│ go w porΩ i sk│ada│ odpowiedni uk│on, po czym zamy£lony zajmowa│ swe miejsce. Wreszcie, p≤│ godziny po przybyciu ostatniego Radcy, otwar│y siΩ wej£ciowe wrota i wesz│a Cesarzowa.

Do tej chwili Revengeno my£la│, ┐e nie bΩdzie ┐adnej Cesarzowej, ┐e Rudolfo inaczej rozegra tΩ partiΩ. W tym jednak momencie runΩ│y plany Wezyra. Powsta│, jak wszyscy, ale rych│o nogi odm≤wi│y mu pos│usze±stwa i usiad│ z powrotem. Zreszt╣ nie on jeden. Anette IV sta│a dumnie przed Rad╣, w ochronnym p│aszczu, ze zwyczajow╣ mask╣ na twarzy. Otoczona by│a sw╣ now╣ gwardi╣, kt≤ra - jak wie£µ nios│a - zawi╣za│a siΩ b│yskawicznie na planecie, na kt≤rej siΩ znalaz│a. Gwardia trzyma│a bro± - choµ by│o to zabronione na Radzie - i kierowa│a j╣ woko│o. Widaµ by│o, ┐e wiedz╣, jak jej u┐yµ i czekaj╣ tylko na rozkaz.

Gdy Wezyr och│on╣│ na tyle, ┐e umia│ odwr≤ciµ g│owΩ, spojrza│ na Starszego Niuchacza, kt≤ry sta│ w ukryciu nieopodal. By│ to ten sam Starszy, kt≤rego wys│a│ na Delta Solaris. Tamten jeszcze przez chwilΩ analizowa│ dochodz╣ce go zapachy, po czym spojrza│ na Revengeno. Skin╣│ g│ow╣, przytakuj╣c na niewypowiedziane pytanie. Revengeno ruchem g│owy podziΩkowa│ mu i szepn╣│ co£ do ucha Vincenta.

Tymczasem Anette powiod│a wzrokiem po zebranych, d│u┐ej wpatrywa│a siΩ zza maski w nowego Cesarza i jego Wezyra. Wreszcie zwr≤ci│a siΩ do Radc≤w, a jej g│os zabrzmia│ w zapad│ej ciszy jak wystrza│.

- Nie przypominam sobie, abym wyznaczy│a tego cz│owieka na nastΩpcΩ tronu. Kim on jest?

Vincent da Bradgio nie wytrzyma│. Naprzemian blady i czerwony na twarzy wsta│, zdj╣│ maskΩ i wbi│ nienawistne spojrzenie w Anette.

- Ja jestem Cesarzem tego ludu. A kim ty jeste£, ukrywaj╣ca twarz za mask╣ Cesarzowej?

Anette prychnΩ│a i odwr≤ci│a siΩ.

- Nie zwyk│am zdejmowaµ maski poza moimi apartamentami. »aden Cesarz tak nie postΩpuje.

- Udowodnij najpierw, ┐e nim jeste£. MaskΩ mo┐e za│o┐yµ byle wie£niak. - Odpar│ da Bradgio.

- Dobrze, udowodniΩ to. Podajcie mi sensor siatk≤wki oka.

Sensor by│ przygotowany, le┐a│ w lo┐y Cesarza. Wezyr planowa│ przy jego pomocy ujawniµ oszuka±stwo. Teraz jednak Anette sama go za┐╣da│a ...

Podano pude│ko gwardzistom Cesarzowej, a┐ ta go przytknΩ│a do oka. Wszyscy wstrzymali oddech. Wzrok Radc≤w spocz╣│ na ekranie, usytuowanym nad wej£ciem do sali. Po chwili, kt≤ra zdawa│a siΩ przeci╣gaµ w niesko±czono£µ, na monitorze pojawi│ siΩ napis.

" Identyfikacja :

Anette IV da Francon

Cesarzowa 2496 - 2499

Zaginiona, prawdopodobnie martwa "