BibleWare/BibWare.bin/bibtrans/vulgate.exe/JER.VUL

Text File | 1996-06-12 | 198KB | 3,741 lines

1:1 verba Hieremiae filii Helciae de sacerdotibus qui fuerunt in
 Anathoth in terra Beniamin
1:2 quod factum est verbum Domini ad eum in diebus Iosiae filii
 Amon regis Iuda in tertiodecimo anno regni eius
1:3 et factum est in diebus Ioachim filii Iosiae regis Iuda
 usque ad consummationem undecimi anni Sedeciae filii Iosiae
 regis Iuda usque ad transmigrationem Hierusalem in mense quinto
1:4 et factum est verbum Domini ad me dicens
1:5 priusquam te formarem in utero novi te et antequam exires de
 vulva sanctificavi te prophetam gentibus dedi te
1:6 et dixi a a a Domine Deus ecce nescio loqui quia puer ego
 sum
1:7 et dixit Dominus ad me noli dicere puer sum quoniam ad omnia
 quae mittam te ibis et universa quaecumque mandavero tibi
 loqueris
1:8 ne timeas a facie eorum quia tecum ego sum ut eruam te dicit
 Dominus
1:9 et misit Dominus manum suam et tetigit os meum et dixit
 Dominus ad me ecce dedi verba mea in ore tuo
1:10 ecce constitui te hodie super gentes et super regna ut
 evellas et destruas et disperdas et dissipes et aedifices et
 plantes
1:11 et factum est verbum Domini ad me dicens quid tu vides
 Hieremia et dixi virgam vigilantem ego video
1:12 et dixit Dominus ad me bene vidisti quia vigilabo ego super
 verbo meo ut faciam illud
1:13 et factum est verbum Domini secundo ad me dicens quid tu
 vides et dixi ollam succensam ego video et faciem eius a facie
 aquilonis
1:14 et dixit Dominus ad me ab aquilone pandetur malum super
 omnes habitatores terrae
1:15 quia ecce ego convocabo omnes cognationes regnorum
 aquilonis ait Dominus et venient et ponent unusquisque solium
 suum in introitu portarum Hierusalem et super omnes muros eius
 in circuitu et super universas urbes Iuda
1:16 et loquar iudicia mea cum eis super omni malitia eorum qui
 dereliquerunt me et libaverunt diis alienis et adoraverunt opus
 manuum suarum
1:17 tu ergo accinge lumbos tuos et surge et loquere ad eos
 omnia quae ego praecipio tibi ne formides a facie eorum nec
 enim timere te faciam vultum eorum
1:18 ego quippe dedi te hodie in civitatem munitam et in
 columnam ferream et in murum aereum super omnem terram regibus
 Iuda principibus eius et sacerdotibus et populo terrae
1:19 et bellabunt adversum te et non praevalebunt quia tecum ego
 sum ait Dominus ut liberem te
2:1 et factum est verbum Domini ad me dicens
2:2 vade et clama in auribus Hierusalem dicens haec dicit
 Dominus recordatus sum tui miserans adulescentiam tuam et
 caritatem disponsationis tuae quando secuta me es in deserto in
 terra quae non seminatur
2:3 sanctus Israhel Domino primitiae frugum eius omnes qui
 devorant eum delinquunt mala venient super eos dicit Dominus
2:4 audite verbum Domini domus Iacob et omnes cognationes domus
 Israhel
2:5 haec dicit Dominus quid invenerunt patres vestri in me
 iniquitatis quia elongaverunt a me et ambulaverunt post
 vanitatem et vani facti sunt
2:6 et non dixerunt ubi est Dominus qui ascendere nos fecit de
 terra Aegypti qui transduxit nos per desertum per terram
 inhabitabilem et inviam per terram sitis et imaginem mortis per
 terram in qua non ambulavit vir neque habitavit homo
2:7 et induxi vos in terram Carmeli ut comederetis fructum eius
 et optima illius et ingressi contaminastis terram meam et
 hereditatem meam posuistis in abominationem
2:8 sacerdotes non dixerunt ubi est Dominus et tenentes legem
 nescierunt me et pastores praevaricati sunt in me et prophetae
 prophetaverunt in Baal et idola secuti sunt
2:9 propterea adhuc iudicio contendam vobiscum ait Dominus et
 cum filiis vestris disceptabo
2:10 transite ad insulas Cetthim et videte et in Cedar mittite
 et considerate vehementer et videte si factum est huiuscemodi
2:11 si mutavit gens deos et certe ipsi non sunt dii populus
 vero meus mutavit Gloriam suam in idolum
2:12 obstupescite caeli super hoc et portae eius desolamini
 vehementer dicit Dominus
2:13 duo enim mala fecit populus meus me dereliquerunt fontem
 aquae vivae ut foderent sibi cisternas cisternas dissipatas
 quae continere non valent aquas
2:14 numquid servus est Israhel aut vernaculus quare ergo est
 factus in praedam
2:15 super eum rugierunt leones et dederunt vocem suam posuerunt
 terram eius in solitudinem civitates eius exustae sunt et non
 est qui habitet in eis
2:16 filii quoque Memfeos et Tafnes constupraverunt te usque ad
 verticem
2:17 numquid non istud factum est tibi quia dereliquisti Dominum
 Deum tuum eo tempore quo ducebat te per viam
2:18 et nunc quid tibi vis in via Aegypti ut bibas aquam
 turbidam et quid tibi cum via Assyriorum ut bibas aquam
 Fluminis
2:19 arguet te malitia tua et aversio tua increpabit te scito et
 vide quia malum et amarum est reliquisse te Dominum Deum tuum
 et non esse timorem mei apud te dicit Dominus Deus exercituum
2:20 a saeculo confregisti iugum meum rupisti vincula mea et
 dixisti non serviam in omni enim colle sublimi et sub omni
 ligno frondoso tu prosternebaris meretrix
2:21 ego autem plantavi te vineam electam omne semen verum
 quomodo ergo conversa es in pravum vinea aliena
2:22 si laveris te nitro et multiplicaveris tibi herbam borith
 maculata es in iniquitate tua coram me dicit Dominus Deus
2:23 quomodo dicis non sum polluta post Baalim non ambulavi vide
 vias tuas in convalle scito quid feceris cursor levis explicans
 vias tuas
2:24 onager adsuetus in solitudine in desiderio animae suae
 adtraxit ventum amoris sui nullus avertet eam omnes qui
 quaerunt eam non deficient in menstruis eius invenient eam
2:25 prohibe pedem tuum a nuditate et guttur tuum a siti et
 dixisti desperavi nequaquam faciam adamavi quippe alienos et
 post eos ambulabo
2:26 quomodo confunditur fur quando deprehenditur sic confusi
 sunt domus Israhel ipsi et reges eorum principes et sacerdotes
 et prophetae eorum
2:27 dicentes ligno pater meus es tu et lapidi tu me genuisti
 verterunt ad me tergum et non faciem et in tempore adflictionis
 suae dicent surge et libera nos
2:28 ubi sunt dii tui quos fecisti tibi surgant et liberent te
 in tempore adflictionis tuae secundum numerum quippe civitatum
 tuarum erant dii tui Iuda
2:29 quid vultis mecum iudicio contendere omnes dereliquistis me
 dicit Dominus
2:30 frustra percussi filios vestros disciplinam non receperunt
 devoravit gladius vester prophetas vestros quasi leo vastator
2:31 generatio vestra videte verbum Domini numquid solitudo
 factus sum Israheli aut terra serotina quare ergo dixit populus
 meus recessimus non veniemus ultra ad te
2:32 numquid obliviscitur virgo ornamenti sui sponsa fasciae
 pectoralis suae populus vero meus oblitus est mei diebus
 innumeris
2:33 quid niteris bonam ostendere viam tuam ad quaerendam
 dilectionem quae insuper et malitias tuas docuisti vias tuas
2:34 et in alis tuis inventus est sanguis animarum pauperum et
 innocentium non in fossis inveni eos sed in omnibus quae supra
 memoravi
2:35 et dixisti absque peccato et innocens ego sum et propterea
 avertatur furor tuus a me ecce ego iudicio contendam tecum eo
 quod dixeris non peccavi
2:36 quam vilis es facta nimis iterans vias tuas et ab Aegypto
 confunderis sicut confusa es ab Assur
2:37 nam et ab ista egredieris et manus tuae erunt super caput
 tuum quoniam obtrivit Dominus confidentiam tuam et nihil
 habebis prosperum
3:1 vulgo dicitur si dimiserit vir uxorem suam et recedens ab eo
 duxerit virum alterum numquid revertetur ad eam ultra numquid
 non polluta et contaminata erit mulier illa tu autem fornicata
 es cum amatoribus multis tamen revertere ad me dicit Dominus
3:2 leva oculos tuos in directum et vide ubi non prostrata sis
 in viis sedebas expectans eos quasi latro in solitudine et
 polluisti terram in fornicationibus tuis et in malitiis tuis
3:3 quam ob rem prohibitae sunt stillae pluviarum et serotinus
 imber non fuit frons mulieris meretricis facta est tibi
 noluisti erubescere
3:4 ergo saltim amodo voca me pater meus dux virginitatis meae
 tu es
3:5 numquid irasceris in perpetuum aut perseverabis in finem
 ecce locuta es et fecisti mala et potuisti
3:6 et dixit Dominus ad me in diebus Iosiae regis numquid
 vidisti quae fecerit aversatrix Israhel abiit sibimet super
 omnem montem excelsum et sub omne lignum frondosum et fornicata
 est ibi
3:7 et dixi cum fecisset haec omnia ad me convertere et non est
 reversa et vidit praevaricatrix soror eius Iuda
3:8 quia pro eo quod moechata esset aversatrix Israhel
 dimisissem eam et dedissem ei libellum repudii et non timuit
 praevaricatrix Iuda soror eius sed abiit et fornicata est etiam
 ipsa
3:9 et facilitate fornicationis suae contaminavit terram et
 moechata est cum lapide et cum ligno
3:10 et in omnibus his non est reversa ad me praevaricatrix
 soror eius Iuda in toto corde suo sed in mendacio ait Dominus
3:11 et dixit Dominus ad me iustificavit animam suam aversatrix
 Israhel conparatione praevaricatricis Iuda
3:12 vade et clama sermones istos contra aquilonem et dices
 revertere aversatrix Israhel ait Dominus et non avertam faciem
 meam a vobis quia sanctus ego sum dicit Dominus et non irascar
 in perpetuum
3:13 tamen scito iniquitatem tuam quia in Dominum Deum tuum
 praevaricata es et dispersisti vias tuas alienis sub omni ligno
 frondoso et vocem meam non audisti ait Dominus
3:14 convertimini filii revertentes dicit Dominus quia ego vir
 vester et adsumam vos unum de civitate et duos de cognatione et
 introducam vos in Sion
3:15 et dabo vobis pastores iuxta cor meum et pascent vos
 scientia et doctrina
3:16 cumque multiplicati fueritis et creveritis in terra in
 diebus illis ait Dominus non dicent ultra arca testamenti
 Domini neque ascendet super cor neque recordabuntur illius nec
 visitabitur nec fiet ultra
3:17 in tempore illo vocabunt Hierusalem solium Domini et
 congregabuntur ad eam omnes gentes in nomine Domini in
 Hierusalem et non ambulabunt post pravitatem cordis sui pessimi
3:18 in diebus illis ibit domus Iuda ad domum Israhel et venient
 simul de terra aquilonis ad terram quam dedi patribus vestris
3:19 ego autem dixi quomodo ponam te in filiis et tribuam tibi
 terram desiderabilem hereditatem praeclaram exercituum gentium
 et dixi patrem vocabis me et post me ingredi non cessabis
3:20 sed quomodo si contemnat mulier amatorem suum sic
 contempsit me domus Israhel dicit Dominus
3:21 vox in viis audita est ploratus et ululatus filiorum
 Israhel quoniam iniquam fecerunt viam suam obliti sunt Domini
 Dei sui
3:22 convertimini filii revertentes et sanabo aversiones vestras
 ecce nos venimus ad te tu enim es Dominus Deus noster
3:23 vere mendaces erant colles multitudo montium vere in Domino
 Deo nostro salus Israhel
3:24 confusio comedit laborem patrum nostrorum ab adulescentia
 nostra greges eorum et armenta eorum filios eorum et filias
 eorum
3:25 dormiemus in confusione nostra et operiet nos ignominia
 nostra quoniam Domino Deo nostro peccavimus nos et patres
 nostri ab adulescentia nostra usque ad hanc diem et non
 audivimus vocem Domini Dei nostri
4:1 si converteris Israhel ait Dominus ad me convertere si
 abstuleris offendicula tua a facie mea non commoveberis
4:2 et iurabis vivit Dominus in veritate et in iudicio et in
 iustitia et benedicent eum gentes ipsumque laudabunt
4:3 haec enim dicit Dominus viro Iuda et Hierusalem novate vobis
 novale et nolite serere super spinas
4:4 circumcidimini Domino et auferte praeputia cordium vestrorum
 vir Iuda et habitatores Hierusalem ne forte egrediatur ut ignis
 indignatio mea et succendatur et non sit qui extinguat propter
 malitiam cogitationum vestrarum
4:5 adnuntiate in Iuda et in Hierusalem auditum facite loquimini
 et canite tuba in terra clamate fortiter dicite congregamini et
 ingrediamur civitates munitas
4:6 levate signum in Sion confortamini nolite stare quia malum
 ego adduco ab aquilone et contritionem magnam
4:7 ascendit leo de cubili suo et praedo gentium se levavit
 egressus est de loco suo ut ponat terram tuam in desolationem
 civitates tuae vastabuntur remanentes absque habitatore
4:8 super hoc accingite vos ciliciis plangite et ululate quia
 non est aversa ira furoris Domini a nobis
4:9 et erit in die illa dicit Dominus peribit cor regis et cor
 principum et obstupescent sacerdotes et prophetae
 consternabuntur
4:10 et dixi heu heu heu Domine Deus ergone decepisti populum
 istum et Hierusalem dicens pax erit vobis et ecce pervenit
 gladius usque ad animam
4:11 in tempore illo dicetur populo huic et Hierusalem ventus
 urens in viis quae sunt in deserto viae filiae populi mei non
 ad ventilandum et ad purgandum
4:12 spiritus plenus ex his veniet mihi et nunc ego sed loquar
 iudicia mea cum eis
4:13 ecce quasi nubes ascendet et quasi tempestas currus eius
 velociores aquilis equi illius vae nobis quoniam vastati sumus
4:14 lava a malitia cor tuum Hierusalem ut salva fias usquequo
 morabuntur in te cogitationes noxiae
4:15 vox enim adnuntiantis a Dan et notum facientis idolum de
 monte Ephraim
4:16 concitate gentes ecce auditum est in Hierusalem custodes
 venire de terra longinqua et dare super civitates Iuda vocem
 suam
4:17 quasi custodes agrorum facti sunt super eam in gyro quia me
 ad iracundiam provocavit ait Dominus
4:18 viae tuae et cogitationes tuae fecerunt haec tibi ista
 malitia tua quia amara quia tetigit cor tuum
4:19 ventrem meum ventrem meum doleo sensus cordis mei turbati
 sunt in me non tacebo quoniam vocem bucinae audivit anima mea
 clamorem proelii
4:20 contritio super contritionem vocata est et vastata est
 omnis terra repente vastata sunt tabernacula mea subito pelles
 meae
4:21 usquequo videbo fugientem audiam vocem bucinae
4:22 quia stultus populus meus me non cognovit filii insipientes
 sunt et vecordes sapientes sunt ut faciant mala bene autem
 facere nescierunt
4:23 aspexi terram et ecce vacua erat et nihili et caelos et non
 erat lux in eis
4:24 vidi montes et ecce movebantur et omnes colles conturbati
 sunt
4:25 intuitus sum et non erat homo et omne volatile caeli
 recessit
4:26 aspexi et ecce Carmelus desertus et omnes urbes eius
 destructae sunt a facie Domini et a facie irae furoris eius
4:27 haec enim dicit Dominus deserta erit omnis terra sed tamen
 consummationem non faciam
4:28 lugebit terra et maerebunt caeli desuper eo quod locutus
 sum cogitavi et non paenituit me nec aversus sum ab eo
4:29 a voce equitis et mittentis sagittam fugit omnis civitas
 ingressi sunt ardua et ascenderunt rupes universae urbes
 derelictae sunt et non habitat in eis homo
4:30 tu autem vastata quid facies cum vestieris te coccino cum
 ornata fueris monili aureo et pinxeris stibio oculos tuos
 frustra conponeris contempserunt te amatores tui animam tuam
 quaerent
4:31 vocem enim quasi parturientis audivi angustias ut puerperae
 vox filiae Sion intermorientis expandentisque manus suas vae
 mihi quia defecit anima mea propter interfectos
5:1 circuite vias Hierusalem et aspicite et considerate et
 quaerite in plateis eius an inveniatis virum facientem iudicium
 et quaerentem fidem et propitius ero eius
5:2 quod si etiam vivit Dominus dixerint et hoc falso iurabunt
5:3 Domine oculi tui respiciunt fidem percussisti eos et non
 doluerunt adtrivisti eos et rennuerunt accipere disciplinam
 induraverunt facies suas super petram noluerunt reverti
5:4 ego autem dixi forsitan pauperes sunt et stulti ignorantes
 viam Domini iudicium Dei sui
5:5 ibo igitur ad optimates et loquar eis ipsi enim cognoverunt
 viam Domini iudicium Dei sui et ecce magis hii simul
 confregerunt iugum ruperunt vincula
5:6 idcirco percussit eos leo de silva lupus ad vesperam
 vastavit eos pardus vigilans super civitates eorum omnis qui
 egressus fuerit ex eis capietur quia multiplicatae sunt
 praevaricationes eorum confortatae sunt aversiones eorum
5:7 super quo propitius tibi esse potero filii tui dereliquerunt
 me et iurant in his qui non sunt dii saturavi eos et moechati
 sunt et in domo meretricis luxuriabantur
5:8 equi amatores et admissarii facti sunt unusquisque ad uxorem
 proximi sui hinniebat
5:9 numquid super his non visitabo dicit Dominus et in gente
 tali non ulciscetur anima mea
5:10 ascendite muros eius et dissipate consummationem autem
 nolite facere auferte propagines eius quia non sunt Domini
5:11 praevaricatione enim praevaricata est in me domus Israhel
 et domus Iuda ait Dominus
5:12 negaverunt Dominum et dixerunt non est ipse neque veniet
 super nos malum gladium et famem non videbimus
5:13 prophetae fuerunt in ventum et responsum non fuit in eis
 haec ergo evenient illis
5:14 haec dicit Dominus Deus exercituum quia locuti estis verbum
 istud ecce ego do verba mea in ore tuo in ignem et populum
 istum ligna et vorabit eos
5:15 ecce ego adducam super vos gentem de longinquo domus
 Israhel ait Dominus gentem robustam gentem antiquam gentem
 cuius ignorabis linguam nec intelleges quid loquatur
5:16 faretra eius quasi sepulchrum patens universi fortes
5:17 et comedet segetes tuas et panem tuum devorabit filios tuos
 et filias tuas comedet gregem tuum et armenta tua comedet
 vineam tuam et ficum tuam et conteret urbes munitas tuas in
 quibus tu habes fiduciam gladio
5:18 verumtamen et diebus illis ait Dominus non faciam vos in
 consummationem
5:19 quod si dixeritis quare fecit Dominus Deus noster nobis
 haec omnia dices ad eos sicut dereliquistis me et servistis deo
 alieno in terra vestra sic servietis alienis in terra non
 vestra
5:20 adnuntiate hoc domui Iacob et auditum facite in Iuda
 dicentes
5:21 audi populus stulte qui non habes cor qui habentes oculos
 non videtis et aures et non auditis
5:22 me ergo non timebitis ait Dominus et a facie mea non
 dolebitis qui posui harenam terminum mari praeceptum
 sempiternum quod non praeteribit et commovebuntur et non
 poterunt et intumescent fluctus eius et non transibunt illud
5:23 populo autem huic factum est cor incredulum et exasperans
 recesserunt et abierunt
5:24 et non dixerunt in corde suo metuamus Dominum Deum nostrum
 qui dat nobis pluviam temporaneam et serotinam in tempore suo
 plenitudinem annuae messis custodientem nobis
5:25 iniquitates nostrae declinaverunt haec et peccata nostra
 prohibuerunt bonum a nobis
5:26 quia inventi sunt in populo meo impii insidiantes quasi
 aucupes laqueos ponentes et pedicas ad capiendos viros
5:27 sicut decipula plena avibus sic domus eorum plenae dolo
 ideo magnificati sunt et ditati
5:28 incrassati sunt et inpinguati et praeterierunt sermones
 meos pessime causam non iudicaverunt causam pupilli non
 direxerunt et iudicium pauperum non iudicaverunt
5:29 numquid super his non visitabo dicit Dominus aut super
 gentem huiuscemodi non ulciscetur anima mea
5:30 stupor et mirabilia facta sunt in terra
5:31 prophetae prophetabant mendacium et sacerdotes adplaudebant
 manibus suis et populus meus dilexit talia quid igitur fiet in
 novissimo eius
6:1 confortamini filii Beniamin in medio Hierusalem et in Thecua
 clangite bucina et super Bethaccharem levate vexillum quia
 malum visum est ab aquilone et contritio magna
6:2 speciosae et delicatae adsimilavi filiam Sion
6:3 ad eam venient pastores et greges eorum fixerunt in ea
 tentoria in circuitu pascet unusquisque eos qui sub manu sua
 sunt
6:4 sanctificate super eam bellum consurgite et ascendamus in
 meridie vae nobis quia declinavit dies quia longiores factae
 sunt umbrae vesperi
6:5 surgite et ascendamus in nocte et dissipemus domos eius
6:6 quia haec dicit Dominus exercituum caedite lignum eius et
 fundite circa Hierusalem aggerem haec est civitas visitationis
 omnis calumnia in medio eius
6:7 sicut frigidam facit cisterna aquam suam sic frigidam fecit
 malitiam suam iniquitas et vastitas audietur in ea coram me
 semper infirmitas et plaga
6:8 erudire Hierusalem ne forte recedat anima mea a te ne forte
 ponam te desertam terram inhabitabilem
6:9 haec dicit Dominus exercituum usque ad racemum colligent
 quasi in vinea reliquias Israhel converte manum tuam quasi
 vindemiator ad cartallum
6:10 cui loquar et quem contestabor ut audiant ecce
 incircumcisae aures eorum et audire non possunt ecce verbum
 Domini factum est eis in obprobrium et non suscipient illud
6:11 idcirco furore Domini plenus sum laboravi sustinens effunde
 super parvulum foris et super concilium iuvenum simul vir enim
 cum muliere capietur senex cum pleno dierum
6:12 et transibunt domus eorum ad alteros agri et uxores pariter
 quia extendam manum meam super habitantes terram dicit Dominus
6:13 a minore quippe usque ad maiorem omnes avaritiae student et
 a propheta usque ad sacerdotem cuncti faciunt dolum
6:14 et curabant contritionem filiae populi mei cum ignominia
 dicentes pax pax et non erat pax
6:15 confusi sunt quia abominationem fecerunt quin potius
 confusione non sunt confusi et erubescere nescierunt quam ob
 rem cadent inter ruentes in tempore visitationis suae corruent
 dicit Dominus
6:16 haec dicit Dominus state super vias et videte et
 interrogate de semitis antiquis quae sit via bona et ambulate
 in ea et invenietis refrigerium animabus vestris et dixerunt
 non ambulabimus
6:17 et constitui super vos speculatores audite vocem tubae et
 dixerunt non audiemus
6:18 ideo audite gentes et cognosce congregatio quanta ego
 faciam eis
6:19 audi terra ecce ego adducam mala super populum istum
 fructum cogitationum eius quia verba mea non audierunt et legem
 meam proiecerunt
6:20 ut quid mihi tus de Saba adfertis et calamum suave olentem
 de terra longinqua holocaustomata vestra non sunt accepta et
 victimae vestrae non placuerunt mihi
6:21 propterea haec dicit Dominus ecce ego dabo in populum istum
 ruinas et ruent in eis patres et filii simul vicinus et
 proximus et peribunt
6:22 haec dicit Dominus ecce populus venit de terra aquilonis et
 gens magna consurget a finibus terrae
6:23 sagittam et scutum arripiet crudelis est et non miserebitur
 vox eius quasi mare sonabit et super equos ascendent praeparati
 quasi vir ad proelium adversum te filia Sion
6:24 audivimus famam eius dissolutae sunt manus nostrae
 tribulatio adprehendit nos dolores ut parturientem
6:25 nolite exire ad agros et in via ne ambuletis quoniam
 gladius inimici pavor in circuitu
6:26 filia populi mei accingere cilicio et conspergere cinere
 luctum unigeniti fac tibi planctum amarum quia repente veniet
 vastator super nos
6:27 probatorem dedi te in populo meo robustum et scies et
 probabis viam eorum
6:28 omnes isti principes declinantum ambulantes fraudulenter
 aes et ferrum universi corrupti sunt
6:29 defecit sufflatorium in igne consumptum est plumbum frustra
 conflavit conflator malitiae enim eorum non sunt consumptae
6:30 argentum reprobum vocate eos quia Dominus proiecit illos
7:1 verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino dicens
7:2 sta in porta domus Domini et praedica ibi verbum istud et
 dic audite verbum Domini omnis Iuda qui ingredimini per portas
 has ut adoretis Dominum
7:3 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel bonas facite vias
 vestras et studia vestra et habitabo vobiscum in loco isto
7:4 nolite confidere in verbis mendacii dicentes templum Domini
 templum Domini templum Domini est
7:5 quoniam si bene direxeritis vias vestras et studia vestra si
 feceritis iudicium inter virum et proximum eius
7:6 advenae et pupillo et viduae non feceritis calumniam nec
 sanguinem innocentem effuderitis in loco hoc et post deos
 alienos non ambulaveritis in malum vobismet ipsis
7:7 habitabo vobiscum in loco isto in terra quam dedi patribus
 vestris a saeculo usque in saeculum
7:8 ecce vos confiditis vobis in sermonibus mendacii qui non
 proderunt vobis
7:9 furari occidere adulterare iurare mendaciter libare Baali et
 ire post deos alienos quos ignoratis
7:10 et venistis et stetistis coram me in domo hac in qua
 invocatum est nomen meum et dixistis liberati sumus eo quod
 fecerimus omnes abominationes istas
7:11 ergo spelunca latronum facta est domus ista in qua
 invocatum est nomen meum in oculis vestris ego ego sum ego vidi
 dicit Dominus
7:12 ite ad locum meum in Silo ubi habitavit nomen meum a
 principio et videte quae fecerim ei propter malitiam populi mei
 Israhel
7:13 et nunc quia fecistis omnia opera haec dicit Dominus et
 locutus sum ad vos mane consurgens et loquens et non audistis
 et vocavi vos et non respondistis
7:14 faciam domui huic in qua invocatum est nomen meum et in qua
 vos habetis fiduciam et loco quem dedi vobis et patribus
 vestris sicut feci Silo
7:15 et proiciam vos a facie mea sicut proieci omnes fratres
 vestros universum semen Ephraim
7:16 tu ergo noli orare pro populo hoc nec adsumas pro eis
 laudem et orationem et non obsistas mihi quia non exaudiam te
7:17 nonne vides quid isti faciant in civitatibus Iuda et in
 plateis Hierusalem
7:18 filii colligunt ligna et patres succendunt ignem et
 mulieres conspergunt adipem ut faciant placentas Reginae caeli
 et libent diis alienis et me ad iracundiam provocent
7:19 numquid me ad iracundiam provocant dicit Dominus nonne
 semet ipsos in confusionem vultus sui
7:20 ideo haec dicit Dominus Deus ecce furor meus et indignatio
 mea conflatur super locum istum super viros et super iumenta et
 super lignum regionis et super fruges terrae et succendetur et
 non extinguetur
7:21 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel holocaustomata
 vestra addite victimis vestris et comedite carnes
7:22 quia non sum locutus cum patribus vestris et non praecepi
 eis in die qua eduxi eos de terra Aegypti de verbo
 holocaustomatum et victimarum
7:23 sed hoc verbum praecepi eis dicens audite vocem meam et ero
 vobis Deus et vos eritis mihi populus et ambulate in omni via
 quam mandavi vobis ut bene sit vobis
7:24 et non audierunt nec inclinaverunt aurem suam sed abierunt
 in voluntatibus et pravitate cordis sui mali factique sunt
 retrorsum et non in ante
7:25 a die qua egressi sunt patres eorum de terra Aegypti usque
 ad diem hanc et misi ad vos omnes servos meos prophetas per
 diem consurgens diluculo et mittens
7:26 et non audierunt me nec inclinaverunt aurem suam sed
 induraverunt cervicem et peius operati sunt quam patres eorum
7:27 et loqueris ad eos omnia verba haec et non audient te et
 vocabis eos et non respondebunt tibi
7:28 et dices ad eos haec est gens quae non audivit vocem Domini
 Dei sui nec recepit disciplinam periit fides et ablata est de
 ore eorum
7:29 tonde capillum tuum et proice et sume in directum planctum
 quia proiecit Dominus et reliquit generationem furoris sui
7:30 quia fecerunt filii Iuda malum in oculis meis dicit Dominus
 posuerunt offendicula sua in domo in qua invocatum est nomen
 meum ut polluerent eam
7:31 et aedificaverunt excelsa Thofeth qui est in valle filii
 Ennom ut incenderent filios suos et filias suas igni quae non
 praecepi nec cogitavi in corde meo
7:32 ideo ecce dies venient dicit Dominus et non dicetur amplius
 Thofeth et vallis filii Ennom sed vallis Interfectionis et
 sepelient in Thofeth eo quod non sit locus
7:33 et erit morticinum populi huius in cibum volucribus caeli
 et bestiis terrae et non erit qui abigat
7:34 et quiescere faciam de urbibus Iuda et de plateis
 Hierusalem vocem gaudii et vocem laetitiae vocem sponsi et
 vocem sponsae in desolatione enim erit terra
8:1 in tempore illo ait Dominus eicient ossa regis Iuda et ossa
 principum eius et ossa sacerdotum et ossa prophetarum et ossa
 eorum qui habitaverunt Hierusalem de sepulchris suis
8:2 et pandent ea ad solem et lunam et omnem militiam caeli quae
 dilexerunt et quibus servierunt et post quae ambulaverunt et
 quae quaesierunt et adoraverunt non colligentur et non
 sepelientur in sterquilinium super faciem terrae erunt
8:3 et eligent magis mortem quam vitam omnes qui residui fuerint
 de cognatione hac pessima in universis locis quae derelicta
 sunt ad quae eieci eos dicit Dominus exercituum
8:4 et dices ad eos haec dicit Dominus numquid qui cadet non
 resurget et qui aversus est non revertetur
8:5 quare ergo aversus est populus iste in Hierusalem aversione
 contentiosa adprehenderunt mendacium et noluerunt reverti
8:6 adtendi et auscultavi nemo quod bonum est loquitur nullus
 est qui agat paenitentiam super peccato suo dicens quid feci
 omnes conversi sunt ad cursum suum quasi equus impetu vadens in
 proelio
8:7 milvus in caelo cognovit tempus suum turtur et hirundo et
 ciconia custodierunt tempus adventus sui populus autem meus non
 cognovit iudicium Domini
8:8 quomodo dicitis sapientes nos sumus et lex Domini nobiscum
 est vere mendacium operatus est stilus mendax scribarum
8:9 confusi sunt sapientes perterriti et capti sunt verbum enim
 Domini proiecerunt et sapientia nulla est in eis
8:10 propterea dabo mulieres eorum exteris agros eorum heredibus
 quia a minimo usque ad maximum omnes avaritiam sequuntur a
 propheta usque ad sacerdotem cuncti faciunt mendacium
8:11 et sanabant contritionem filiae populi mei ad ignominiam
 dicentes pax pax cum non esset pax
8:12 confusi sunt quia abominationem fecerunt quinimmo
 confusione non sunt confusi et erubescere nescierunt idcirco
 cadent inter corruentes in tempore visitationis suae corruent
 dicit Dominus
8:13 congregans congregabo eos ait Dominus non est uva in
 vitibus et non sunt ficus in ficulnea folium defluxit et dedi
 eis quae praetergressa sunt
8:14 quare sedemus convenite et ingrediamur civitatem munitam et
 sileamus ibi quia Dominus noster silere nos fecit et potum
 dedit nobis aquam fellis peccavimus enim Domino
8:15 expectavimus pacem et non erat bonum tempus medellae et
 ecce formido
8:16 a Dan auditus est fremitus equorum eius a voce hinnituum
 pugnatorum eius commota est omnis terra et venerunt et
 devoraverunt terram et plenitudinem eius urbem et habitatores
 eius
8:17 quia ecce ego mittam vobis serpentes regulos quibus non est
 incantatio et mordebunt vos ait Dominus
8:18 dolor meus super dolorem in me cor meum maerens
8:19 ecce vox clamoris filiae populi mei de terra longinqua
 numquid Dominus non est in Sion aut rex eius non est in ea
 quare ergo me ad iracundiam concitaverunt in sculptilibus suis
 et in vanitatibus alienis
8:20 transiit messis finita est aestas et nos salvati non sumus
8:21 super contritionem filiae populi mei contritus sum et
 contristatus stupor obtinuit me
8:22 numquid resina non est in Galaad aut medicus non est ibi
 quare igitur non est obducta cicatrix filiae populi mei
9:1 quis dabit capiti meo aquam et oculis meis fontem lacrimarum
 et plorabo die et nocte interfectos filiae populi mei
9:2 quis dabit me in solitudine diversorium viatorum et
 derelinquam populum meum et recedam ab eis quia omnes adulteri
 sunt coetus praevaricatorum
9:3 et extenderunt linguam suam quasi arcum mendacii et non
 veritatis confortati sunt in terra quia de malo ad malum
 egressi sunt et me non cognoverunt dicit Dominus
9:4 unusquisque se a proximo suo custodiat et in omni fratre suo
 non habeat fiduciam quia omnis frater subplantans subplantabit
 et omnis amicus fraudulenter incedet
9:5 et vir fratrem suum deridebit et veritatem non loquentur
 docuerunt enim linguam suam loqui mendacium ut inique agerent
 laboraverunt
9:6 habitatio tua in medio doli in dolo rennuerunt scire me
 dicit Dominus
9:7 propterea haec dicit Dominus exercituum ecce ego conflabo et
 probabo eos quid enim aliud faciam a facie filiae populi mei
9:8 sagitta vulnerans lingua eorum dolum locuta est in ore suo
 pacem cum amico suo loquitur et occulte ponit ei insidias
9:9 numquid super his non visitabo dicit Dominus aut in gentem
 huiuscemodi non ulciscetur anima mea
9:10 super montes adsumam fletum ac lamentum et super speciosa
 deserti planctum quoniam incensa sunt eo quod non sit vir
 pertransiens et non audierunt vocem possidentis a volucre caeli
 usque ad pecora transmigraverunt et recesserunt
9:11 et dabo Hierusalem in acervos harenae et cubilia draconum
 et civitates Iuda dabo in desolationem eo quod non sit
 habitator
9:12 quis est vir sapiens qui intellegat hoc et ad quem verbum
 oris Domini fiat ut adnuntiet istud quare perierit terra exusta
 sit quasi desertum eo quod non sit qui pertranseat
9:13 et dixit Dominus quia dereliquerunt legem meam quam dedi
 eis et non audierunt vocem meam et non ambulaverunt in ea
9:14 et abierunt post pravitatem cordis sui et post Baalim quos
 didicerunt a patribus suis
9:15 idcirco haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel ecce ego
 cibabo eos populum istum absinthio et potum dabo eis aquam
 fellis
9:16 et dispergam eos in gentibus quas non noverunt ipsi et
 patres eorum et mittam post eos gladium donec consumantur
9:17 haec dicit Dominus exercituum contemplamini et vocate
 lamentatrices et veniant et ad eas quae sapientes sunt mittite
 et properent
9:18 festinent et adsumant super nos lamentum deducant oculi
 nostri lacrimas et palpebrae nostrae defluant aquis
9:19 quia vox lamentationis audita est de Sion quomodo vastati
 sumus et confusi vehementer quia dereliquimus terram quoniam
 deiecta sunt tabernacula nostra
9:20 audite ergo mulieres verbum Domini et adsumat auris vestra
 sermonem oris eius et docete filias vestras lamentum et
 unaquaeque proximam suam planctum
9:21 quia ascendit mors per fenestras nostras ingressa est domos
 nostras disperdere parvulos de foris iuvenes de plateis
9:22 loquere haec dicit Dominus et cadet morticinum hominis
 quasi stercus super faciem regionis et quasi faenum post tergum
 metentis et non est qui colligat
9:23 haec dicit Dominus non glorietur sapiens in sapientia sua
 et non glorietur fortis in fortitudine sua et non glorietur
 dives in divitiis suis
9:24 sed in hoc glorietur qui gloriatur scire et nosse me quia
 ego sum Dominus qui facio misericordiam et iudicium et
 iustitiam in terra haec enim placent mihi ait Dominus
9:25 ecce dies veniunt dicit Dominus et visitabo super omnem qui
 circumcisum habet praeputium
9:26 super Aegyptum et super Iudam et super Edom et super filios
 Ammon et super Moab et super omnes qui adtonsi sunt in comam
 habitantes in deserto quia omnes gentes habent praeputium omnis
 autem domus Israhel incircumcisi sunt corde
10:1 audite verbum quod locutus est Dominus super vos domus
 Israhel
10:2 haec dicit Dominus iuxta vias gentium nolite discere et a
 signis caeli nolite metuere quae timent gentes
10:3 quia leges populorum vanae sunt quia lignum de saltu
 praecidit opus manuum artificis in ascia
10:4 argento et auro decoravit illud clavis et malleis conpegit
 ut non dissolvatur
10:5 in similitudinem palmae fabricata sunt et non loquentur
 portata tollentur quia incedere non valent nolite ergo timere
 ea quia nec male possunt facere nec bene
10:6 non est similis tui Domine magnus tu et magnum nomen tuum
 in fortitudine
10:7 quis non timebit te o rex gentium tuum est enim decus inter
 cunctos sapientes gentium et in universis regnis eorum nullus
 est similis tui
10:8 pariter insipientes et fatui probabuntur doctrina vanitatis
 eorum lignum est
10:9 argentum involutum de Tharsis adfertur et aurum de Ofaz
 opus artificis et manus aerarii hyacinthus et purpura
 indumentum eorum opus artificum universa haec
10:10 Dominus autem Deus verus est ipse Deus vivens et rex
 sempiternus ab indignatione eius commovebitur terra et non
 sustinebunt gentes comminationem eius
10:11 sic ergo dicetis eis dii qui caelos et terram non fecerunt
 pereant de terra et de his quae sub caelis sunt
10:12 qui facit terram in fortitudine sua praeparat orbem in
 sapientia sua et prudentia sua extendit caelos
10:13 ad vocem suam dat multitudinem aquarum in caelo et elevat
 nebulas ab extremitatibus terrae fulgura in pluviam facit et
 educit ventum de thesauris suis
10:14 stultus factus est omnis homo ab scientia confusus est
 omnis artifex in sculptili quoniam falsum est quod conflavit et
 non est spiritus in eis
10:15 vana sunt et opus risu dignum in tempore visitationis suae
 peribunt
10:16 non est his similis pars Iacob qui enim formavit omnia
 ipse est et Israhel virga hereditatis eius Dominus exercituum
 nomen illi
10:17 congrega de terra confusionem tuam quae habitas in
 obsidione
10:18 quia haec dicit Dominus ecce ego longe proiciam
 habitatores terrae in hac vice et tribulabo eos ita ut
 inveniantur
10:19 vae mihi super contritione mea pessima plaga mea ego autem
 dixi plane haec infirmitas mea est et portabo illam
10:20 tabernaculum meum vastatum est omnes funiculi mei disrupti
 sunt filii mei exierunt a me et non subsistunt non est qui
 extendat ultra tentorium meum et erigat pelles meas
10:21 quia stulte egerunt pastores et Dominum non quaesierunt
 propterea non intellexerunt et omnis grex eorum dispersus est
10:22 vox auditionis ecce venit et commotio magna de terra
 aquilonis ut ponat civitates Iuda solitudinem et habitaculum
 draconum
10:23 scio Domine quia non est hominis via eius nec viri est ut
 ambulet et dirigat gressus suos
10:24 corripe me Domine verumtamen in iudicio et non in furore
 tuo ne forte ad nihilum redigas me
10:25 effunde indignationem tuam super gentes quae non
 cognoverunt te et super provincias quae nomen tuum non
 invocaverunt quia comederunt Iacob et devoraverunt eum et
 consumpserunt illum et decus eius dissipaverunt
11:1 verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino dicens
11:2 audite verba pacti huius et loquimini ad viros Iuda et
 habitatores Hierusalem
11:3 et dices ad eos haec dicit Dominus Deus Israhel maledictus
 vir qui non audierit verba pacti huius
11:4 quod praecepi patribus vestris in die qua eduxi eos de
 terra Aegypti de fornace ferrea dicens audite vocem meam et
 facite omnia quae praecipio vobis et eritis mihi in populum et
 ego ero vobis in Deum
11:5 ut suscitem iuramentum quod iuravi patribus vestris daturum
 me eis terram fluentem lacte et melle sicut est dies haec et
 respondi et dixi amen Domine
11:6 et dixit Dominus ad me vociferare omnia verba haec in
 civitatibus Iuda et foris Hierusalem dicens audite verba pacti
 huius et facite illa
11:7 quia contestans contestatus sum patres vestros in die qua
 eduxi eos de terra Aegypti usque ad diem hanc mane surgens
 contestatus sum et dixi audite vocem meam
11:8 et non audierunt nec inclinaverunt aurem suam sed abierunt
 unusquisque in pravitate cordis sui mali et induxi super eos
 omnia verba pacti huius quod praecepi ut facerent et non
 fecerunt
11:9 et dixit Dominus ad me inventa est coniuratio in viris Iuda
 et in habitatoribus Hierusalem
11:10 reversi sunt ad iniquitates patrum suorum priores qui
 noluerunt audire verba mea et hii ergo abierunt post deos
 alienos ut servirent eis irritum fecerunt domus Israhel et
 domus Iuda pactum meum quod pepigi cum patribus eorum
11:11 quam ob rem haec dicit Dominus ecce ego inducam super eos
 mala de quibus exire non poterunt et clamabunt ad me et non
 exaudiam eos
11:12 et ibunt civitates Iuda et habitatores Hierusalem et
 clamabunt ad deos quibus libant et non salvabunt eos in tempore
 adflictionis eorum
11:13 secundum numerum enim civitatum tuarum erant dii tui Iuda
 et secundum numerum viarum Hierusalem posuistis aras
 confusionis aras ad libandum Baali
11:14 tu ergo noli orare pro populo hoc et ne adsumas pro eis
 laudem et orationem quia non exaudiam in tempore clamoris eorum
 ad me in tempore adflictionis eorum
11:15 quid est quod dilectus meus in domo mea fecit scelera
 multa numquid carnes sanctae auferent a te malitias tuas in
 quibus gloriata es
11:16 olivam uberem pulchram fructiferam speciosam vocavit
 Dominus nomen tuum ad vocem loquellae grandis exarsit ignis in
 ea et conbusta sunt frutecta eius
11:17 et Dominus exercituum qui plantavit te locutus est super
 te malum pro malis domus Israhel et domus Iuda quae fecerunt
 sibi ad inritandum me libantes Baali
11:18 tu autem Domine demonstrasti mihi et cognovi tunc
 ostendisti mihi studia eorum
11:19 et ego quasi agnus mansuetus qui portatur ad victimam et
 non cognovi quia super me cogitaverunt consilia mittamus lignum
 in panem eius et eradamus eum de terra viventium et nomen eius
 non memoretur amplius
11:20 tu autem Domine Sabaoth qui iudicas iuste et probas renes
 et cor videam ultionem tuam ex eis tibi enim revelavi causam
 meam
11:21 propterea haec dicit Dominus ad viros Anathoth qui
 quaerunt animam tuam et dicunt non prophetabis in nomine Domini
 et non morieris in manibus nostris
11:22 propterea haec dicit Dominus exercituum ecce ego visitabo
 super eos iuvenes morientur in gladio filii eorum et filiae
 eorum morientur in fame
11:23 et reliquiae non erunt ex eis inducam enim malum super
 viros Anathoth annum visitationis eorum
12:1 iustus quidem tu es Domine si disputem tecum verumtamen
 iusta loquar ad te quare via impiorum prosperatur bene est
 omnibus qui praevaricantur et inique agunt
12:2 plantasti eos et radicem miserunt proficiunt et faciunt
 fructum prope es tu ori eorum et longe a renibus eorum
12:3 et tu Domine nosti me vidisti me et probasti cor meum tecum
 congrega eos quasi gregem ad victimam et sanctifica eos in die
 occisionis
12:4 usquequo lugebit terra et herba omnis regionis siccabitur
 propter malitiam habitantium in ea consumptum est animal et
 volucre quoniam dixerunt non videbit novissima nostra
12:5 si cum peditibus currens laborasti quomodo contendere
 poteris cum equis cum autem in terra pacis secura fueris quid
 facies in superbia Iordanis
12:6 nam et fratres tui et domus patris tui etiam ipsi
 pugnaverunt adversum te et clamaverunt post te plena voce ne
 credas eis cum locuti fuerint tibi bona
12:7 reliqui domum meam dimisi hereditatem meam dedi dilectam
 animam meam in manu inimicorum eius
12:8 facta est mihi hereditas mea quasi leo in silva dedit
 contra me vocem ideo odivi eam
12:9 numquid avis discolor hereditas mea mihi numquid avis
 tincta per totum venite congregamini omnes bestiae terrae
 properate ad devorandum
12:10 pastores multi demoliti sunt vineam meam conculcaverunt
 partem meam dederunt portionem meam desiderabilem in desertum
 solitudinis
12:11 posuerunt eam in dissipationem luxitque super me
 desolatione desolata est omnis terra quia nullus est qui
 recogitet corde
12:12 super omnes vias deserti venerunt vastatores quia gladius
 Domini devoravit ab extremo terrae usque ad extremum eius non
 est pax universae carni
12:13 seminaverunt triticum et spinas messuerunt hereditatem
 acceperunt et non eis proderit confundemini a fructibus vestris
 propter iram furoris Domini
12:14 haec dicit Dominus adversum omnes vicinos meos pessimos
 qui tangunt hereditatem quam distribui populo meo Israhel ecce
 ego evellam eos de terra eorum et domum Iuda evellam de medio
 eorum
12:15 et cum evellero eos convertar et miserebor eorum et
 reducam eos virum ad hereditatem suam et virum in terram suam
12:16 et erit si eruditi didicerint vias populi mei ut iurent in
 nomine meo vivit Dominus sicut docuerunt populum meum iurare in
 Baal aedificabuntur in medio populi mei
12:17 quod si non audierint evellam gentem illam evulsione et
 perditione ait Dominus
13:1 haec dicit Dominus ad me vade et posside tibi lumbare
 lineum et pones illud super lumbos tuos et in aquam non inferes
 illud
13:2 et possedi lumbare iuxta verbum Domini et posui circa
 lumbos meos
13:3 et factus est sermo Domini ad me secundo dicens
13:4 tolle lumbare quod possedisti quod est circa lumbos tuos et
 surgens vade ad Eufraten et absconde illud ibi in foramine
 petrae
13:5 et abii et abscondi illud in Eufraten sicut praeceperat
 mihi Dominus
13:6 et factum est post dies plurimos dixit Dominus ad me surge
 vade ad Eufraten et tolle inde lumbare quod praecepi tibi ut
 absconderes illud ibi
13:7 et abii ad Eufraten et fodi et tuli lumbare de loco ubi
 absconderam illud et ecce conputruerat lumbare ita ut nullo
 usui aptum esset
13:8 et factum est verbum Domini ad me dicens
13:9 haec dicit Dominus sic putrescere faciam superbiam Iuda et
 superbiam Hierusalem multam
13:10 populum istum pessimum qui nolunt audire verba mea et
 ambulant in pravitate cordis sui abieruntque post deos alienos
 ut servirent eis et adorarent eos et erunt sicut lumbare istud
 quod nullo usui aptum est
13:11 sicut enim adheret lumbare ad lumbos viri sic adglutinavi
 mihi omnem domum Israhel et omnem domum Iuda dicit Dominus ut
 esset mihi in populum et in nomen et in laudem et in gloriam et
 non audierunt
13:12 dices ergo ad eos sermonem istum haec dicit Dominus Deus
 Israhel omnis laguncula implebitur vino et dicent ad te numquid
 ignoramus quia omnis laguncula implebitur vino
13:13 et dices ad eos haec dicit Dominus ecce ego implebo omnes
 habitatores terrae huius et reges qui sedent de stirpe David
 super thronum eius et sacerdotes et prophetas et omnes
 habitatores Hierusalem ebrietate
13:14 et dispergam eos virum a fratre suo et patres et filios
 pariter ait Dominus non parcam et non concedam neque miserebor
 ut non disperdam eos
13:15 audite et auribus percipite nolite elevari quia Dominus
 locutus est
13:16 date Domino Deo vestro gloriam antequam contenebrescat et
 antequam offendant pedes vestri ad montes caligosos
 expectabitis lucem et ponet eam in umbram mortis et in
 caliginem
13:17 quod si hoc non audieritis in abscondito plorabit anima
 mea a facie superbiae plorans plorabit et deducet oculus meus
 lacrimam quia captus est grex Domini
13:18 dic regi et dominatrici humiliamini sedete quoniam
 descendit de capite vestro corona gloriae vestrae
13:19 civitates austri clausae sunt et non est qui aperiat
 translata est omnis Iudaea transmigratione perfecta
13:20 levate oculos vestros et videte qui venitis ab aquilone
 ubi est grex qui datus est tibi pecus inclitum tuum
13:21 quid dices cum visitaverit te tu enim docuisti eos
 adversum te et erudisti in caput tuum numquid non dolores
 adprehendent te quasi mulierem parturientem
13:22 quod si dixeris in corde tuo quare venerunt mihi haec
 propter multitudinem iniquitatis tuae revelata sunt
 verecundiora tua pollutae sunt plantae tuae
13:23 si mutare potest Aethiops pellem suam aut pardus
 varietates suas et vos poteritis bene facere cum didiceritis
 malum
13:24 et disseminabo eos quasi stipulam quae vento raptatur in
 deserto
13:25 haec sors tua parsque mensurae tuae a me dicit Dominus
 quia oblita es mei et confisa es in mendacio
13:26 unde et ego nudavi femora tua contra faciem tuam et
 apparuit ignominia tua
13:27 adulteria tua et hinnitus tuus scelus fornicationis tuae
 super colles in agro vidi abominationes tuas vae tibi
 Hierusalem non mundaberis post me usquequo adhuc
14:1 quod factum est verbum Domini ad Hieremiam de sermonibus
 siccitatis
14:2 luxit Iudaea et portae eius corruerunt et obscuratae sunt
 in terra et clamor Hierusalem ascendit
14:3 maiores miserunt minores suos ad aquam venerunt ad
 hauriendum non invenerunt aquam reportaverunt vasa sua vacua
 confusi sunt et adflicti et operuerunt capita sua
14:4 propter terrae vastitatem quia non venit pluvia in terra
 confusi sunt agricolae operuerunt capita sua
14:5 nam et cerva in agro peperit et reliquit quia non erat
 herba
14:6 et onagri steterunt in rupibus traxerunt ventum quasi
 dracones defecerunt oculi eorum quia non erat herba
14:7 si iniquitates nostrae responderunt nobis Domine fac
 propter nomen tuum quoniam multae sunt aversiones nostrae tibi
 peccavimus
14:8 expectatio Israhel salvator eius in tempore tribulationis
 quare quasi colonus futurus es in terra et quasi viator
 declinans ad manendum
14:9 quare futurus es velut vir vagus ut fortis qui non potest
 salvare tu autem in nobis es Domine et nomen tuum super nos
 invocatum est ne derelinquas nos
14:10 haec dicit Dominus populo huic qui dilexit movere pedes
 suos et non quievit et Domino non placuit nunc recordabitur
 iniquitatum eorum et visitabit peccata eorum
14:11 et dixit Dominus ad me noli orare pro populo isto in bonum
14:12 cum ieiunaverint non exaudiam preces eorum et si
 obtulerint holocaustomata et victimas non suscipiam ea quoniam
 gladio et fame et peste ego consumam eos
14:13 et dixi a a a Domine Deus prophetae dicunt eis non
 videbitis gladium et famis non erit in vobis sed pacem veram
 dabit vobis in loco isto
14:14 et dixit Dominus ad me falso prophetae vaticinantur in
 nomine meo non misi eos et non praecepi eis neque locutus sum
 ad eos visionem mendacem et divinationem et fraudulentiam et
 seductionem cordis sui prophetant vobis
14:15 ideo haec dicit Dominus de prophetis qui prophetant in
 nomine meo quos ego non misi dicentes gladius et famis non erit
 in terra hac in gladio et fame consumentur prophetae illi
14:16 et populi quibus prophetant erunt proiecti in viis
 Hierusalem prae fame et gladio et non erit qui sepeliat eos
 ipsi et uxores eorum filii et filiae eorum et effundam super
 eos malum suum
14:17 et dices ad eos verbum istud deducant oculi mei lacrimam
 per noctem et diem et non taceant quoniam contritione magna
 contrita est virgo filia populi mei plaga pessima vehementer
14:18 si egressus fuero ad agros ecce occisi gladio et si
 introiero in civitatem ecce adtenuati fame propheta quoque et
 sacerdos abierunt in terram quam ignorabant
14:19 numquid proiciens abiecisti Iudam aut Sion abominata est
 anima tua quare ergo percussisti nos ita ut nulla sit sanitas
 expectavimus pacem et non est bonum et tempus curationis et
 ecce turbatio
14:20 cognovimus Domine impietates nostras iniquitatem patrum
 nostrorum quia peccavimus tibi
14:21 ne nos des in obprobrium propter nomen tuum neque facias
 nobis contumeliam solii gloriae tuae recordare ne irritum
 facias foedus tuum nobiscum
14:22 numquid sunt in sculptilibus gentium qui pluant aut caeli
 possunt dare imbres nonne tu es Domine Deus noster quem
 expectavimus tu enim fecisti omnia haec
15:1 et dixit Dominus ad me si steterit Moses et Samuhel coram
 me non est anima mea ad populum istum eice illos a facie mea et
 egrediantur
15:2 quod si dixerint ad te quo egrediemur dices ad eos haec
 dicit Dominus qui ad mortem ad mortem et qui ad gladium ad
 gladium et qui ad famem ad famem et qui ad captivitatem ad
 captivitatem
15:3 et visitabo super eos quattuor species dicit Dominus
 gladium ad occisionem et canes ad lacerandum et volatilia caeli
 et bestias terrae ad devorandum et dissipandum
15:4 et dabo eos in fervorem universis regnis terrae propter
 Manassem filium Ezechiae regis Iuda super omnibus quae fecit in
 Hierusalem
15:5 quis enim miserebitur tui Hierusalem aut quis
 contristabitur pro te aut quis ibit ad rogandum pro pace tua
15:6 tu reliquisti me dicit Dominus retrorsum abisti et extendam
 manum meam super te et interficiam te laboravi rogans
15:7 et dispergam eos ventilabro in portis terrae interfeci et
 perdidi populum meum et tamen a viis suis non sunt reversi
15:8 multiplicatae sunt mihi viduae eius super harenam maris
 induxi eis super matrem adulescentis vastatorem meridie misi
 super civitates repente terrorem
15:9 infirmata est quae peperit septem defecit anima eius
 occidit ei sol cum adhuc esset dies confusa est et erubuit et
 residuos eius in gladium dabo in conspectu inimicorum eorum ait
 Dominus
15:10 vae mihi mater mea quare genuisti me virum rixae virum
 discordiae in universa terra non feneravi nec feneravit mihi
 quisquam omnes maledicunt mihi
15:11 dicit Dominus si non reliquiae tuae in bonum si non
 occurri tibi in tempore adflictionis et in tempore
 tribulationis adversum inimicum
15:12 numquid foederabitur ferrum ferro ab aquilone et aes
15:13 divitias tuas et thesauros tuos in direptionem dabo gratis
 in omnibus peccatis tuis et in omnibus terminis tuis
15:14 et adducam inimicos tuos de terra qua nescis quia ignis
 succensus est in furore meo super vos ardebit
15:15 tu scis Domine recordare mei et visita me et tuere me ab
 his qui persequuntur me noli in patientia tua suscipere me
 scito quoniam sustinui pro te obprobrium
15:16 inventi sunt sermones tui et comedi eos et factum est mihi
 verbum tuum in gaudium et in laetitiam cordis mei quoniam
 invocatum est nomen tuum super me Domine Deus exercituum
15:17 non sedi in concilio ludentium et gloriatus sum a facie
 manus tuae solus sedebam quoniam comminatione replesti me
15:18 quare factus est dolor meus perpetuus et plaga mea
 desperabilis rennuit curari facta est mihi quasi mendacium
 aquarum infidelium
15:19 propter hoc haec dicit Dominus si converteris convertam te
 et ante faciem meam stabis et si separaveris pretiosum a vili
 quasi os meum eris convertentur ipsi ad te et tu non
 converteris ad eos
15:20 et dabo te populo huic in murum aereum fortem et bellabunt
 adversum te et non praevalebunt quia ego tecum sum ut salvem te
 et eruam dicit Dominus
15:21 et liberabo te de manu pessimorum et redimam te de manu
 fortium
16:1 et factum est verbum Domini ad me dicens
16:2 non accipies uxorem et non erunt tibi filii et filiae in
 loco isto
16:3 quia haec dicit Dominus super filios et filias qui
 generantur in loco isto et super matres eorum quae genuerunt
 eos et super patres eorum de quorum stirpe sunt nati in terra
 hac
16:4 mortibus aegrotationum morientur non plangentur et non
 sepelientur in sterquilinium super faciem terrae erunt et
 gladio et fame consumentur et erit cadaver eorum in escam
 volatilibus caeli et bestiis terrae
16:5 haec enim dicit Dominus ne ingrediaris domum convivii neque
 vadas ad plangendum neque consoleris eos quia abstuli pacem
 meam a populo isto dicit Dominus misericordiam et miserationes
16:6 et morientur grandes et parvi in terra ista non sepelientur
 neque plangentur et non se incident neque calvitium fiet pro
 eis
16:7 et non frangent inter eos lugenti panem ad consolandum
 super mortuo et non dabunt eis potum calicis ad consolandum
 super patre suo et matre
16:8 et domum convivii non ingredieris ut sedeas cum eis et
 comedas et bibas
16:9 quia haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel ecce ego
 auferam de loco isto in oculis vestris et in diebus vestris
 vocem gaudii et vocem laetitiae vocem sponsi et vocem sponsae
16:10 et cum adnuntiaveris populo huic omnia verba haec et
 dixerint tibi quare locutus est Dominus super nos omne malum
 grande istud quae iniquitas nostra et quod peccatum nostrum
 quod peccavimus Domino Deo nostro
16:11 dices ad eos quia dereliquerunt patres vestri me ait
 Dominus et abierunt post deos alienos et servierunt eis et
 adoraverunt eos et me dereliquerunt et legem meam non
 custodierunt
16:12 sed et vos peius operati estis quam patres vestri ecce
 enim ambulat unusquisque post pravitatem cordis sui mali ut me
 non audiat
16:13 et eiciam vos de terra hac in terram quam ignoratis vos et
 patres vestri et servietis ibi diis alienis die ac nocte qui
 non dabunt vobis requiem
16:14 propterea ecce dies veniunt dicit Dominus et non dicetur
 ultra vivit Dominus qui eduxit filios Israhel de terra Aegypti
16:15 sed vivit Dominus qui eduxit filios Israhel de terra
 aquilonis et de universis terris ad quas eieci eos et reducam
 eos in terram suam quam dedi patribus eorum
16:16 ecce ego mittam piscatores multos dicit Dominus et
 piscabuntur eos et post haec mittam eis multos venatores et
 venabuntur eos de omni monte et de omni colle et de cavernis
 petrarum
16:17 quia oculi mei super omnes vias eorum non sunt absconditae
 a facie mea et non fuit occulta iniquitas eorum ab oculis meis
16:18 et reddam primum duplices iniquitates et peccata eorum
 quia contaminaverunt terram meam in morticinis idolorum suorum
 et abominationibus suis impleverunt hereditatem meam
16:19 Domine fortitudo mea et robur meum et refugium meum in die
 tribulationis ad te gentes venient ab extremis terrae et dicent
 vere mendacium possederunt patres nostri vanitatem quae eis non
 profuit
16:20 numquid faciet sibi homo deos et ipsi non sunt dii
16:21 idcirco ecce ego ostendam eis per vicem hanc ostendam eis
 manum meam et virtutem meam et scient quia nomen mihi Dominus
17:1 peccatum Iuda scriptum est stilo ferreo in ungue adamantino
 exaratum super latitudinem cordis eorum et in cornibus ararum
 eorum
17:2 cum recordati fuerint filii eorum ararum suarum et lucorum
 lignorumque frondentium in montibus excelsis
17:3 sacrificantes in agro fortitudinem tuam et omnes thesauros
 tuos in direptionem dabo excelsa tua propter peccata in
 universis finibus tuis
17:4 et relinqueris sola ab hereditate tua quam dedi tibi et
 servire te faciam inimicis tuis in terra quam ignoras quoniam
 ignem succendisti in furore meo usque in aeternum ardebit
17:5 haec dicit Dominus maledictus homo qui confidit in homine
 et ponit carnem brachium suum et a Domino recedit cor eius
17:6 erit enim quasi myrice in deserto et non videbit cum
 venerit bonum sed habitabit in siccitate in deserto in terra
 salsuginis et inhabitabili
17:7 benedictus vir qui confidit in Domino et erit Dominus
 fiducia eius
17:8 et erit quasi lignum quod transplantatur super aquas quod
 ad humorem mittit radices suas et non timebit cum venerit
 aestus et erit folium eius viride et in tempore siccitatis non
 erit sollicitum nec aliquando desinet facere fructum
17:9 pravum est cor omnium et inscrutabile quis cognoscet illud
17:10 ego Dominus scrutans cor et probans renes qui do unicuique
 iuxta viam et iuxta fructum adinventionum suarum
17:11 perdix fovit quae non peperit fecit divitias et non in
 iudicio in dimidio dierum suorum derelinquet eas et in
 novissimo suo erit insipiens
17:12 solium gloriae altitudinis a principio locus
 sanctificationis nostrae
17:13 expectatio Israhel Domine omnes qui te derelinquunt
 confundentur recedentes in terra scribentur quoniam
 dereliquerunt venam aquarum viventium Dominum
17:14 sana me Domine et sanabor salvum me fac et salvus ero
 quoniam laus mea tu es
17:15 ecce ipsi dicunt ad me ubi est verbum Domini veniat
17:16 et ego non sum turbatus te pastorem sequens et diem
 hominis non desideravi tu scis quod egressum est de labiis meis
 rectum in conspectu tuo fuit
17:17 non sis mihi tu formidini spes mea tu in die adflictionis
17:18 confundantur qui persequuntur me et non confundar ego
 paveant illi et non paveam ego induc super eos diem
 adflictionis et duplici contritione contere eos
17:19 haec dicit Dominus ad me vade et sta in porta filiorum
 populi per quam ingrediuntur reges Iuda et egrediuntur et in
 cunctis portis Hierusalem
17:20 et dices ad eos audite verbum Domini reges Iuda et omnis
 Iudaea cunctique habitatores Hierusalem qui ingredimini per
 portas istas
17:21 haec dicit Dominus custodite animas vestras et nolite
 portare pondera in die sabbati nec inferatis per portas
 Hierusalem
17:22 et nolite eicere onera de domibus vestris in die sabbati
 et omne opus non facietis sanctificate diem sabbati sicut
 praecepi patribus vestris
17:23 et non audierunt nec inclinaverunt aurem suam sed
 induraverunt cervicem suam ne audirent me et ne acciperent
 disciplinam
17:24 et erit si audieritis me dicit Dominus ut non inferatis
 onera per portas civitatis huius in die sabbati et si
 sanctificaveritis diem sabbati ne faciatis in ea omne opus
17:25 ingredientur per portas civitatis huius reges et principes
 sedentes super solium David et ascendentes in curribus et equis
 ipsi et principes eorum vir Iuda et habitatores Hierusalem et
 habitabitur civitas haec in sempiternum
17:26 et venient de civitate Iuda et de circuitu Hierusalem et
 de terra Beniamin et de campestribus et de montuosis et ab
 austro portantes holocaustum et victimam et sacrificium et tus
 et inferent oblationem in domum Domini
17:27 si autem non audieritis me ut sanctificetis diem sabbati
 et ne portetis onus et ne inferatis per portas Hierusalem in
 die sabbati succendam ignem in portis eius et devorabit domos
 Hierusalem et non extinguetur
18:1 verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino dicens
18:2 surge et descende in domum figuli et ibi audies verba mea
18:3 et descendi in domum figuli et ecce ipse faciebat opus
 super rotam
18:4 et dissipatum est vas quod ipse faciebat e luto manibus
 suis conversusque fecit illud vas alterum sicut placuerat in
 oculis eius ut faceret
18:5 et factum est verbum Domini ad me dicens
18:6 numquid sicut figulus iste non potero facere vobis domus
 Israhel ait Dominus ecce sicut lutum in manu figuli sic vos in
 manu mea domus Israhel
18:7 repente loquar adversum gentem et adversum regnum ut
 eradicem et destruam et disperdam illud
18:8 si paenitentiam egerit gens illa a malo suo quod locutus
 sum adversum eam agam et ego paenitentiam super malo quod
 cogitavi ut facerem ei
18:9 et subito loquar de gente et regno ut aedificem et ut
 plantem illud
18:10 si fecerit malum in oculis meis ut non audiat vocem meam
 paenitentiam agam super bono quod locutus sum ut facerem ei
18:11 nunc ergo dic viro Iudae et habitatoribus Hierusalem
 dicens haec dicit Dominus ecce ego fingo contra vos malum et
 cogito contra vos cogitationem revertatur unusquisque a via sua
 mala et dirigite vias vestras et studia vestra
18:12 qui dixerunt desperavimus post cogitationes enim nostras
 ibimus et unusquisque pravitatem cordis sui mali faciemus
18:13 ideo haec dicit Dominus interrogate gentes quis audivit
 talia horribilia quae fecit nimis virgo Israhel
18:14 numquid deficiet de petra agri nix Libani aut evelli
 possunt aquae erumpentes frigidae et defluentes
18:15 quia oblitus est mei populus meus frustra libantes et
 inpingentes in viis suis in semitis saeculi ut ambularent per
 eas in itinere non trito
18:16 ut fieret terra eorum in desolationem et in sibilum
 sempiternum omnis qui praeterit per eam obstupescet et movebit
 caput suum
18:17 sicut ventus urens dispergam eos coram inimico dorsum et
 non faciem ostendam eis in die perditionis eorum
18:18 et dixerunt venite et cogitemus contra Hieremiam
 cogitationes non enim peribit lex a sacerdote neque consilium a
 sapiente nec sermo a propheta venite et percutiamus eum lingua
 et non adtendamus ad universos sermones eius
18:19 adtende Domine ad me et audi vocem adversariorum meorum
18:20 numquid redditur pro bono malum quia foderunt foveam
 animae meae recordare quod steterim in conspectu tuo ut
 loquerer pro eis bonum et averterem indignationem tuam ab eis
18:21 propterea da filios eorum in famem et deduc eos in manus
 gladii fiant uxores eorum absque liberis et viduae et viri
 earum interficiantur morte iuvenes eorum confodiantur gladio in
 proelio
18:22 audiatur clamor de domibus eorum adduces enim super eos
 latronem repente quia foderunt foveam ut caperent me et laqueos
 absconderunt pedibus meis
18:23 tu autem Domine scis omne consilium eorum adversum me in
 mortem ne propitieris iniquitati eorum et peccatum eorum a
 facie tua non deleatur fiant corruentes in conspectu tuo in
 tempore furoris tui abutere eis
19:1 haec dicit Dominus vade et accipe lagunculam figuli testeam
 a senioribus populi et a senioribus sacerdotum
19:2 et egredere ad vallem filii Ennom quae est iuxta introitum
 portae Fictilis et praedicabis ibi verba quae ego loquar ad te
19:3 et dices audite verbum Domini reges Iuda et habitatores
 Hierusalem haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel ecce ego
 inducam adflictionem super locum istum ita ut omnis qui
 audierit illam tinniant aures eius
19:4 eo quod dereliquerint me et alienum fecerint locum istum et
 libaverint in eo diis alienis quos nescierunt ipsi et patres
 eorum et reges Iuda et repleverunt locum istum sanguine
 innocentium
19:5 et aedificaverunt excelsa Baali ad conburendos filios suos
 igni in holocaustum Baali quae non praecepi nec locutus sum nec
 ascenderunt in cor meum
19:6 propterea ecce dies veniunt dicit Dominus et non vocabitur
 locus iste amplius Thofeth et vallis filii Ennom sed vallis
 Occisionis
19:7 et dissipabo consilium Iudae et Hierusalem in loco isto et
 subvertam eos gladio in conspectu inimicorum suorum et in manu
 quaerentium animas eorum et dabo cadavera eorum escam
 volatilibus caeli et bestiis terrae
19:8 et ponam civitatem hanc in stuporem et in sibilum omnis qui
 praeterierit per eam obstupescet et sibilabit super universa
 plaga eius
19:9 et cibabo eos carnibus filiorum suorum et carnibus filiarum
 suarum et unusquisque carnes amici sui comedet in obsidione et
 in angustia in qua concludent eos inimici eorum et qui quaerunt
 animas eorum
19:10 et conteres lagunculam in oculis virorum qui ibunt tecum
19:11 et dices ad eos haec dicit Dominus exercituum sic conteram
 populum istum et civitatem istam sicut conteritur vas figuli
 quod non potest ultra instaurari et in Thofeth sepelientur eo
 quod non sit alius locus ad sepeliendum
19:12 sic faciam loco huic ait Dominus et habitatoribus eius ut
 ponam civitatem istam sicut Thofeth
19:13 et erunt domus Hierusalem et domus regum Iuda sicut locus
 Thofeth inmundae omnes domus in quarum domatibus
 sacrificaverunt omni militiae caeli et libaverunt libamina diis
 alienis
19:14 venit autem Hieremias de Thofeth quo miserat eum Dominus
 ad prophetandum et stetit in atrio domus Domini et dixit ad
 omnem populum
19:15 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel ecce ego
 inducam super civitatem hanc et super omnes urbes eius universa
 mala quae locutus sum adversum eam quoniam induraverunt
 cervicem suam ut non audirent sermones meos
20:1 et audivit Phassur filius Emmer sacerdos qui constitutus
 erat princeps in domo Domini Hieremiam prophetantem sermones
 istos
20:2 et percussit Phassur Hieremiam prophetam et misit eum in
 nervum quod erat in porta Beniamin superiori in domo Domini
20:3 cumque inluxisset in crastinum eduxit Phassur Hieremiam de
 nervo et dixit ad eum Hieremias non Phassur vocavit Dominus
 nomen tuum sed Pavorem undique
20:4 quia haec dicit Dominus ecce ego dabo te in pavorem te et
 omnes amicos tuos et corruent gladio inimicorum suorum et oculi
 tui videbunt et omnem Iudam dabo in manu regis Babylonis et
 traducet eos in Babylonem et percutiet eos gladio
20:5 et dabo universam substantiam civitatis huius et omnem
 laborem eius omneque pretium et cunctos thesauros regum Iuda
 dabo in manu inimicorum eorum et diripient eos et tollent et
 ducent in Babylonem
20:6 tu autem Phassur et omnes habitatores domus tuae ibitis in
 captivitatem et in Babylonem venies et ibi morieris ibique
 sepelieris tu et omnes amici tui quibus prophetasti mendacium
20:7 seduxisti me Domine et seductus sum fortior me fuisti et
 invaluisti factus sum in derisum tota die omnes subsannant me
20:8 quia iam olim loquor vociferans iniquitatem et vastitatem
 clamito et factus est mihi sermo Domini in obprobrium et in
 derisum tota die
20:9 et dixi non recordabor eius neque loquar ultra in nomine
 illius et factus est in corde meo quasi ignis exaestuans
 claususque in ossibus meis et defeci ferre non sustinens
20:10 audivi enim contumelias multorum et terrorem in circuitu
 persequimini et persequamur eum ab omnibus viris qui erant
 pacifici mei et custodientes latus meum si quo modo decipiatur
 et praevaleamus adversus eum et consequamur ultionem ex eo
20:11 Dominus autem mecum est quasi bellator fortis idcirco qui
 persequuntur me cadent et infirmi erunt confundentur vehementer
 quia non intellexerunt obprobrium sempiternum quod numquam
 delebitur
20:12 et tu Domine exercituum probator iusti qui vides renes et
 cor videam quaeso ultionem tuam ex eis tibi enim revelavi
 causam meam
20:13 cantate Domino laudate Dominum quia liberavit animam
 pauperis de manu malorum
20:14 maledicta dies in qua natus sum dies in qua peperit me
 mater mea non sit benedicta
20:15 maledictus vir qui adnuntiavit patri meo dicens natus est
 tibi puer masculus et quasi gaudio laetificavit eum
20:16 sit homo ille ut sunt civitates quas subvertit Dominus et
 non paenituit eum audiat clamorem mane et ululatum in tempore
 meridiano
20:17 qui non me interfecit a vulva ut fieret mihi mater mea
 sepulchrum et vulva eius conceptus aeternus
20:18 quare de vulva egressus sum ut viderem laborem et dolorem
 et consumerentur in confusione dies mei
21:1 verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino quando misit
 ad eum rex Sedecias Phassur filium Melchiae et Sophoniam filium
 Maasiae sacerdotem dicens
21:2 interroga pro nobis Dominum quia Nabuchodonosor rex
 Babylonis proeliatur adversum nos si forte faciat Dominus
 nobiscum secundum omnia mirabilia sua et recedat a nobis
21:3 et dixit Hieremias ad eos sic dicetis Sedeciae
21:4 haec dicit Dominus Deus Israhel ecce ego convertam vasa
 belli quae in manibus vestris sunt et quibus vos pugnatis
 adversum regem Babylonis et Chaldeos qui obsident vos in
 circuitu murorum et congregabo ea in medio civitatis huius
21:5 et debellabo ego vos in manu extenta et brachio forti et in
 furore et in indignatione et in ira grandi
21:6 et percutiam habitatores civitatis huius homines et bestiae
 pestilentia magna morientur
21:7 et post haec ait Dominus dabo Sedeciam regem Iuda et servos
 eius et populum eius et qui derelicti sunt in civitate hac a
 peste et gladio et fame in manu Nabuchodonosor regis Babylonis
 et in manu inimicorum eorum et in manu quaerentium animam eorum
 et percutiet eos in ore gladii et non movebitur neque parcet
 nec miserebitur
21:8 et ad populum hunc dices haec dicit Dominus ecce ego do
 coram vobis viam vitae et viam mortis
21:9 qui habitaverit in urbe hac morietur gladio et fame et
 peste qui autem egressus fuerit et transfugerit ad Chaldeos qui
 obsident vos vivet et erit ei anima sua quasi spolium
21:10 posui enim faciem meam super civitatem hanc in malum et
 non in bonum ait Dominus in manu regis Babylonis dabitur et
 exuret eam igni
21:11 et domui regis Iuda audite verbum Domini
21:12 domus David haec dicit Dominus iudicate mane iudicium et
 eruite vi oppressum de manu calumniantis ne forte egrediatur ut
 ignis indignatio mea et succendatur et non sit qui extinguat
 propter malitiam studiorum vestrorum
21:13 ecce ego ad te habitatricem vallis solidae atque
 campestris ait Dominus qui dicitis quis percutiet nos et quis
 ingredietur domos nostras
21:14 et visitabo super vos iuxta fructum studiorum vestrorum
 dicit Dominus et succendam ignem in saltu eius et devorabit
 omnia in circuitu eius
22:1 haec dicit Dominus descende in domum regis Iuda et loqueris
 ibi verbum hoc
22:2 et dices audi verbum Domini rex Iuda qui sedes super solium
 David tu et servi tui et populus tuus qui ingredimini per
 portas istas
22:3 haec dicit Dominus facite iudicium et iustitiam et liberate
 vi oppressum de manu calumniatoris et advenam et pupillum et
 viduam nolite contristare neque opprimatis inique et sanguinem
 innocentem ne effundatis in loco isto
22:4 si enim facientes feceritis verbum istud ingredientur per
 portas domus huius reges sedentes de genere David super thronum
 eius et ascendentes currus et equos ipsi et servi et populus
 eorum
22:5 quod si non audieritis verba haec in memet ipso iuravi
 dicit Dominus quia in solitudinem erit domus haec
22:6 quia haec dicit Dominus super domum regis Iuda Galaad tu
 mihi caput Libani si non posuero te solitudinem urbes
 inhabitabiles
22:7 et sanctificabo super te interficientem virum et arma eius
 et succident electam cedrum tuam et praecipitabunt in ignem
22:8 et pertransibunt gentes multae per civitatem hanc et dicet
 unusquisque proximo suo quare fecit Dominus sic civitati huic
 grandi
22:9 et respondebunt eo quod dereliquerint pactum Domini Dei sui
 et adoraverint deos alienos et servierint eis
22:10 nolite flere mortuum neque lugeatis super eum fletu
 plangite eum qui egreditur quia non revertetur ultra nec
 videbit terram nativitatis suae
22:11 quia haec dicit Dominus ad Sellum filium Iosiae regem Iuda
 qui regnavit pro Iosia patre suo qui egressus est de loco isto
 non revertetur huc amplius
22:12 sed in loco ad quem transtuli eum ibi morietur et terram
 istam non videbit amplius
22:13 vae qui aedificat domum suam in iniustitia et cenacula sua
 non in iudicio amicum suum opprimet frustra et mercedem eius
 non reddet ei
22:14 qui dicit aedificabo mihi domum latam et cenacula spatiosa
 qui aperit sibi fenestras et facit laquearia cedrina pingitque
 sinopide
22:15 numquid regnabis quoniam confers te cedro pater tuus
 numquid non comedit et bibit et fecit iudicium et iustitiam
 tunc cum bene erat ei
22:16 iudicavit causam pauperis et egeni in bonum suum numquid
 non ideo quia cognovit me dicit Dominus
22:17 tui vero oculi et cor ad avaritiam et ad sanguinem
 innocentem fundendum et ad calumniam et ad cursum mali operis
22:18 propterea haec dicit Dominus ad Ioachim filium Iosiae
 regem Iuda non plangent eum vae frater et vae fratres non
 concrepabunt ei vae domine et vae inclite
22:19 sepultura asini sepelietur putrefactus et proiectus extra
 portas Hierusalem
22:20 ascende Libanum et clama et in Basan da vocem tuam et
 clama ad transeuntes quia contriti sunt omnes amatores tui
22:21 locutus sum ad te in abundantia tua dixisti non audiam
 haec est via tua ab adulescentia tua quia non audisti vocem
 meam
22:22 omnes pastores tuos pascet ventus et amatores tui in
 captivitatem ibunt et tunc confunderis et erubesces ab omni
 malitia tua
22:23 quae sedes in Libano et nidificas in cedris quomodo
 congemuisti cum venissent tibi dolores quasi dolores
 parturientis
22:24 vivo ego dicit Dominus quia si fuerit Iechonias filius
 Ioachim regis Iuda anulus in manu dextera mea inde avellam eum
22:25 et dabo te in manu quaerentium animam tuam et in manu
 quorum tu formidas faciem et in manu Nabuchodonosor regis
 Babylonis et in manu Chaldeorum
22:26 et mittam te et matrem tuam quae genuit te in terram
 alienam in qua nati non estis ibique moriemini
22:27 et in terram ad quam ipsi levant animam suam ut
 revertantur illuc non revertentur
22:28 numquid vas fictile atque contritum vir iste Iechonias
 numquid vas absque omni voluptate quare abiecti sunt ipse et
 semen eius et proiecti in terram quam ignoraverunt
22:29 terra terra terra audi sermonem Domini
22:30 haec dicit Dominus scribe virum istum sterilem virum qui
 in diebus suis non prosperabitur nec enim erit de semine eius
 vir qui sedeat super solium David et potestatem habeat ultra in
 Iuda
23:1 vae pastoribus qui disperdunt et dilacerant gregem pascuae
 meae dicit Dominus
23:2 ideo haec dicit Dominus Deus Israhel ad pastores qui
 pascunt populum meum vos dispersistis gregem meum eiecistis eos
 et non visitastis eos ecce ego visitabo super vos malitiam
 studiorum vestrorum ait Dominus
23:3 et ego congregabo reliquias gregis mei de omnibus terris ad
 quas eiecero eos illuc et convertam eos ad rura sua et crescent
 et multiplicabuntur
23:4 et suscitabo super eos pastores et pascent eos non
 formidabunt ultra et non pavebunt et nullus quaeretur ex numero
 dicit Dominus
23:5 ecce dies veniunt ait Dominus et suscitabo David germen
 iustum et regnabit rex et sapiens erit et faciet iudicium et
 iustitiam in terra
23:6 in diebus illius salvabitur Iuda et Israhel habitabit
 confidenter et hoc est nomen quod vocabunt eum Dominus iustus
 noster
23:7 propter hoc ecce dies veniunt dicit Dominus et non dicent
 ultra vivit Dominus qui eduxit filios Israhel de terra Aegypti
23:8 sed vivit Dominus qui eduxit et adduxit semen domus Israhel
 de terra aquilonis et de cunctis terris ad quas eieceram eos
 illuc et habitabunt in terra sua
23:9 ad prophetas contritum est cor meum in medio mei
 contremuerunt omnia ossa mea factus sum quasi vir ebrius et
 quasi homo madidus a vino a facie Domini et a facie verborum
 sanctorum eius
23:10 quia adulteris repleta est terra quia a facie
 maledictionis luxit terra arefacta sunt arva deserti factus est
 cursus eorum malus et fortitudo eorum dissimilis
23:11 propheta namque et sacerdos polluti sunt et in domo mea
 inveni malum eorum ait Dominus
23:12 idcirco via eorum erit quasi lubricum in tenebris
 inpellentur enim et corruent in ea adferam enim super eos mala
 annum visitationis eorum ait Dominus
23:13 et in prophetis Samariae vidi fatuitatem prophetabant in
 Baal et decipiebant populum meum Israhel
23:14 et in prophetis Hierusalem vidi similitudinem adulterium
 et iter mendacii et confortaverunt manus pessimorum ut non
 converteretur unusquisque a malitia sua facti sunt mihi omnes
 Sodoma et habitatores eius quasi Gomorra
23:15 propterea haec dicit Dominus exercituum ad prophetas ecce
 ego cibabo eos absinthio et potabo eos felle a prophetis enim
 Hierusalem est egressa pollutio super omnem terram
23:16 haec dicit Dominus exercituum nolite audire verba
 prophetarum qui prophetant vobis et decipiunt vos visionem
 cordis sui loquuntur non de ore Domini
23:17 dicunt his qui blasphemant me locutus est Dominus pax erit
 vobis et omni qui ambulat in pravitate cordis sui dixerunt non
 veniet super vos malum
23:18 quis enim adfuit in consilio Domini et vidit et audivit
 sermonem eius quis consideravit verbum illius et audivit
23:19 ecce turbo dominicae indignationis egredietur et tempestas
 erumpens super caput impiorum veniet
23:20 non revertetur furor Domini usque dum faciat et usque dum
 conpleat cogitationem cordis sui in novissimis diebus
 intellegetis consilium eius
23:21 non mittebam prophetas et ipsi currebant non loquebar ad
 eos et ipsi prophetabant
23:22 si stetissent in consilio meo et nota fecissent verba mea
 populo meo avertissem utique eos a via sua mala et a pessimis
 cogitationibus suis
23:23 putasne Deus e vicino ego sum dicit Dominus et non Deus de
 longe
23:24 si occultabitur vir in absconditis et ego non videbo eum
 dicit Dominus numquid non caelum et terram ego impleo ait
 Dominus
23:25 audivi quae dixerunt prophetae prophetantes in nomine meo
 mendacium atque dicentes somniavi somniavi
23:26 usquequo istud in corde est prophetarum vaticinantium
 mendacium et prophetantium seductiones cordis sui
23:27 qui volunt facere ut obliviscatur populus meus nominis mei
 propter somnia eorum quae narrant unusquisque ad proximum suum
 sicut obliti sunt patres eorum nominis mei propter Baal
23:28 propheta qui habet somnium narret somnium et qui habet
 sermonem meum loquatur sermonem meum vere quid paleis ad
 triticum dicit Dominus
23:29 numquid non verba mea sunt quasi ignis ait Dominus et
 quasi malleus conterens petram
23:30 propterea ecce ego ad prophetas ait Dominus qui furantur
 verba mea unusquisque a proximo suo
23:31 ecce ego ad prophetas ait Dominus qui adsumunt linguas
 suas et aiunt dicit Dominus
23:32 ecce ego ad prophetas somniantes mendacium ait Dominus qui
 narraverunt ea et seduxerunt populum meum in mendacio suo et in
 miraculis suis cum ego non misissem eos nec mandassem eis qui
 nihil profuerunt populo huic dicit Dominus
23:33 si igitur interrogaverit te populus iste vel propheta aut
 sacerdos dicens quod est onus Domini dices ad eos ut quid vobis
 onus proiciam quippe vos dicit Dominus
23:34 et prophetes et sacerdos et populus qui dicit onus Domini
 visitabo super virum illum et super domum eius
23:35 haec dicetis unusquisque ad proximum et ad fratrem suum
 quid respondit Dominus et quid locutus est Dominus
23:36 et onus Domini ultra non memorabitur quia onus erit
 unicuique sermo suus et pervertitis verba Dei viventis Domini
 exercituum Dei nostri
23:37 haec dices ad prophetam quid respondit tibi Dominus et
 quid locutus est Dominus
23:38 si autem onus Domini dixeritis propter hoc haec dicit
 Dominus quia dixistis sermonem istum onus Domini et misi ad vos
 dicens nolite dicere onus Domini
23:39 propterea ecce ego tollam vos portans et derelinquam vos
 et civitatem quam dedi vobis et patribus vestris a facie mea
23:40 et dabo vos in obprobrium sempiternum et in ignominiam
 aeternam quae numquam oblivione delebitur
24:1 ostendit mihi Dominus et ecce duo calathi pleni ficis
 positi ante templum Domini postquam transtulit Nabuchodonosor
 rex Babylonis Iechoniam filium Ioachim regem Iuda et principes
 eius et fabrum et inclusorem de Hierusalem et adduxit eos in
 Babylonem
24:2 calathus unus ficus bonas habebat nimis ut solent ficus
 esse primi temporis et calathus unus ficus habebat malas nimis
 quae comedi non poterant eo quod essent malae
24:3 et dixit Dominus ad me quid tu vides Hieremia et dixi ficus
 ficus bonas bonas valde et malas malas valde quae comedi non
 possunt eo quod sint malae
24:4 et factum est verbum Domini ad me dicens
24:5 haec dicit Dominus Deus Israhel sicut ficus hae bonae sic
 cognoscam transmigrationem Iuda quam emisi de loco isto in
 terram Chaldeorum in bonum
24:6 et ponam oculos meos super eos ad placandum et reducam eos
 in terram hanc et aedificabo eos et non destruam et plantabo
 eos et non evellam
24:7 et dabo eis cor ut sciant me quia ego sum Dominus et erunt
 mihi in populum et ego ero eis in Deum quia revertentur ad me
 in toto corde suo
24:8 et sicut ficus pessimae quae comedi non possunt eo quod
 sint malae haec dicit Dominus sic dabo Sedeciam regem Iuda et
 principes eius et reliquos de Hierusalem qui remanserunt in
 urbe hac et qui habitant in terra Aegypti
24:9 et dabo eos in vexationem adflictionemque omnibus regnis
 terrae in obprobrium et in parabolam et in proverbium et in
 maledictionem in universis locis ad quos eieci eos
24:10 et mittam in eis gladium et famem et pestem donec
 consumantur de terra quam dedi eis et patribus eorum
25:1 verbum quod factum est ad Hieremiam de omni populo Iudae in
 anno quarto Ioachim filii Iosiae regis Iuda ipse est annus
 primus Nabuchodonosor regis Babylonis
25:2 quae locutus est Hieremias propheta ad omnem populum Iuda
 et ad universos habitatores Hierusalem dicens
25:3 a tertiodecimo anno Iosiae filii Amon regis Iuda usque ad
 diem hanc iste est tertius et vicesimus annus factum est verbum
 Domini ad me et locutus sum ad vos de nocte consurgens et
 loquens et non audistis
25:4 et misit Dominus ad vos omnes servos suos prophetas
 consurgens diluculo mittensque et non audistis neque
 inclinastis aures vestras ut audiretis
25:5 cum diceret revertimini unusquisque a via sua mala et a
 pessimis cogitationibus vestris et habitabitis in terram quam
 dedit Dominus vobis et patribus vestris a saeculo et usque in
 saeculum
25:6 et nolite ire post deos alienos ut serviatis eis
 adoretisque eos neque me ad iracundiam provocetis in operibus
 manuum vestrarum et non adfligam vos
25:7 et non audistis me dicit Dominus ut me ad iracundiam
 provocaretis in operibus manuum vestrarum in malum vestrum
25:8 propterea haec dicit Dominus exercituum pro eo quod non
 audistis verba mea
25:9 ecce ego mittam et adsumam universas cognationes aquilonis
 ait Dominus et ad Nabuchodonosor regem Babylonis servum meum et
 adducam eos super terram istam et super habitatores eius et
 super omnes nationes quae in circuitu illius sunt et
 interficiam eos et ponam eos in stuporem et in sibilum et in
 solitudines sempiternas
25:10 perdamque ex eis vocem gaudii et vocem laetitiae vocem
 sponsae et vocem sponsi vocem molae et lumen lucernae
25:11 et erit universa terra eius in solitudinem et in stuporem
 et servient omnes gentes istae regi Babylonis septuaginta annis
25:12 cumque impleti fuerint anni septuaginta visitabo super
 regem Babylonis et super gentem illam dicit Dominus iniquitatem
 eorum et super terram Chaldeorum et ponam illam in solitudines
 sempiternas
25:13 et adducam super terram illam omnia verba mea quae locutus
 sum contra eam omne quod scriptum est in libro isto quaecumque
 prophetavit Hieremias adversum omnes gentes
25:14 quia servierunt eis cum essent gentes multae et reges
 magni et reddam eis secundum opera eorum et secundum facta
 manuum suarum
25:15 quia sic dicit Dominus exercituum Deus Israhel sume
 calicem vini furoris huius de manu mea et propinabis de illo
 cunctis gentibus ad quas ego mittam te
25:16 et bibent et turbabuntur et insanient a facie gladii quem
 ego mittam inter eos
25:17 et accepi calicem de manu Domini et propinavi cunctis
 gentibus ad quas misit me Dominus
25:18 Hierusalem et civitatibus Iudae et regibus eius et
 principibus eius ut darem eos in solitudinem et in stuporem in
 sibilum et in maledictionem sicut est dies ista
25:19 Pharaoni regi Aegypti et servis eius et principibus eius
 et omni populo eius
25:20 et universis generaliter cunctis regibus terrae Ausitidis
 et cunctis regibus terrae Philisthim et Ascaloni et Gazae et
 Accaroni et reliquiis Azoti
25:21 Idumeae et Moab et filiis Ammon
25:22 et cunctis regibus Tyri et cunctis regibus Sidonis et
 regibus terrae insularum qui sunt trans mare
25:23 et Dedan et Theman et Buz et universis qui adtonsi sunt in
 comam
25:24 et cunctis regibus Arabiae et cunctis regibus occidentis
 qui habitant in deserto
25:25 et cunctis regibus Zambri et cunctis regibus Aelam et
 cunctis regibus Medorum
25:26 et cunctis regibus aquilonis de prope et de longe
 unicuique contra fratrem suum et omnibus regnis terrae quae
 super faciem eius sunt et rex Sesach bibet post eos
25:27 et dices ad eos haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel
 bibite et inebriamini et vomite et cadite neque surgatis a
 facie gladii quem ego mittam inter vos
25:28 cumque noluerint accipere calicem de manu ut bibant dices
 ad eos haec dicit Dominus exercituum bibentes bibetis
25:29 quia ecce in civitate in qua invocatum est nomen meum ego
 incipio adfligere et vos quasi innocentes inmunes eritis non
 eritis inmunes gladium enim ego voco super omnes habitatores
 terrae dicit Dominus exercituum
25:30 et tu prophetabis ad eos omnia verba haec et dices ad
 illos Dominus de excelso rugiet et de habitaculo sancto suo
 dabit vocem suam rugiens rugiet super decorem suum celeuma
 quasi calcantium concinetur adversus omnes habitatores terrae
25:31 pervenit sonitus usque ad extrema terrae quia iudicium
 Domino cum gentibus iudicatur ipse cum omni carne impios
 tradidit gladio dicit Dominus
25:32 haec dicit Dominus exercituum ecce adflictio egredietur de
 gente in gentem et turbo magnus egredietur a summitatibus
 terrae
25:33 et erunt interfecti Domini in die illa a summo terrae
 usque ad summum eius non plangentur et non colligentur neque
 sepelientur in sterquilinium super faciem terrae iacebunt
25:34 ululate pastores et clamate et aspergite vos cinere
 optimates gregis quia conpleti sunt dies vestri ut
 interficiamini et dissipationes vestrae et cadetis quasi vasa
 pretiosa
25:35 et peribit fuga a pastoribus et salvatio ab optimatibus
 gregis
25:36 vox clamoris pastorum et ululatus optimatium gregis quia
 vastavit Dominus pascuam eorum
25:37 et conticuerunt arva pacis a facie irae furoris Domini
25:38 dereliquit quasi leo umbraculum suum facta est terra eorum
 in desolationem a facie irae columbae et a facie irae furoris
 Domini
26:1 in principio regis Ioachim filii Iosiae regis Iuda factum
 est verbum istud a Domino dicens
26:2 haec dicit Dominus sta in atrio domus Domini et loqueris ad
 omnes civitates Iuda de quibus veniunt ut adorent in domo
 Domini universos sermones quos ego mandavi tibi ut loquaris ad
 eos noli subtrahere verbum
26:3 si forte audiant et convertantur unusquisque a via sua mala
 et paeniteat me mali quod cogito facere eis propter malitias
 studiorum eorum
26:4 et dices ad eos haec dicit Dominus si non audieritis me ut
 ambuletis in lege mea quam dedi vobis
26:5 ut audiatis sermones servorum meorum prophetarum quos ego
 misi ad vos de nocte consurgens et dirigens et non audistis
26:6 dabo domum istam sicut Silo et urbem hanc dabo in
 maledictionem cunctis gentibus terrae
26:7 et audierunt sacerdotes et prophetae et omnis populus
 Hieremiam loquentem verba haec in domo Domini
26:8 cumque conplesset Hieremias loquens omnia quae praeceperat
 ei Dominus ut loqueretur ad universum populum adprehenderunt
 eum sacerdotes et prophetae et omnis populus dicens morte
 morietur
26:9 quare prophetavit in nomine Domini dicens sicut Silo erit
 domus haec et urbs ista desolabitur eo quod non sit habitator
 et congregatus est omnis populus adversum Hieremiam in domum
 Domini
26:10 et audierunt principes Iuda verba haec et ascenderunt de
 domo regis in domum Domini et sederunt in introitu portae
 Domini novae
26:11 et locuti sunt sacerdotes et prophetae ad principes et ad
 omnem populum dicentes iudicium mortis est viro huic quia
 prophetavit adversum civitatem istam sicut audistis auribus
 vestris
26:12 et ait Hieremias ad omnes principes et ad universum
 populum dicens Dominus misit me ut prophetarem ad domum istam
 et ad civitatem hanc omnia verba quae audistis
26:13 nunc ergo bonas facite vias vestras et studia vestra et
 audite vocem Domini Dei vestri et paenitebit Dominum mali quod
 locutus est adversum vos
26:14 ego autem ecce in manibus vestris sum facite mihi ut bonum
 et rectum est in oculis vestris
26:15 verumtamen scitote et cognoscite quod si occideritis me
 sanguinem innocentem traditis contra vosmet ipsos et contra
 civitatem istam et habitatores eius in veritate enim misit me
 Dominus ad vos ut loquerer in auribus vestris omnia verba haec
26:16 et dixerunt principes et omnis populus ad sacerdotes et
 prophetas non est viro huic iudicium mortis quia in nomine
 Domini Dei nostri locutus est ad nos
26:17 surrexerunt ergo viri de senioribus terrae et dixerunt ad
 omnem coetum populi loquentes
26:18 Michas de Morasthim fuit propheta in diebus Ezechiae regis
 Iudae et ait ad omnem populum Iudae dicens haec dicit Dominus
 exercituum Sion quasi ager arabitur et Hierusalem in acervum
 lapidum erit et mons domus in excelsa silvarum
26:19 numquid morte condemnavit eum Ezechias rex Iuda et omnis
 Iuda numquid non timuerunt Dominum et deprecati sunt faciem
 Domini et paenituit Dominum mali quod locutus erat adversum eos
 itaque nos facimus malum grande contra animas nostras
26:20 fuit quoque vir prophetans in nomine Domini Urias filius
 Semei de Cariathiarim et prophetavit adversum civitatem istam
 et adversum terram hanc iuxta universa verba Hieremiae
26:21 et audivit rex Ioachim et omnes potentes et principes eius
 verba haec et quaesivit rex interficere eum et audivit Urias et
 timuit fugitque et ingressus est Aegyptum
26:22 et misit rex Ioachim viros in Aegyptum Elnathan filium
 Achobor et viros cum eo in Aegyptum
26:23 et eduxerunt Uriam de Aegypto et adduxerunt eum ad regem
 Ioachim et percussit eum gladio et proiecit cadaver eius in
 sepulchris vulgi ignobilis
26:24 igitur manus Ahicam filii Saphan fuit cum Hieremia ut non
 traderetur in manu populi et interficerent eum
27:1 in principio regni Ioachim filii Iosiae regis Iuda factum
 est verbum istud ad Hieremiam a Domino dicens
27:2 haec dicit Dominus ad me fac tibi vincula et catenas et
 pones eas in collo tuo
27:3 et mittes eas ad regem Edom et ad regem Moab et ad regem
 filiorum Ammon et ad regem Tyri et ad regem Sidonis in manu
 nuntiorum qui venerunt Hierusalem ad Sedeciam regem Iuda
27:4 et praecipies eis ut ad dominos suos loquantur haec dicit
 Dominus exercituum Deus Israhel haec dicetis ad dominos vestros
27:5 ego feci terram et hominem et iumenta quae sunt super
 faciem terrae in fortitudine mea magna et in brachio meo
 extento et dedi eam ei qui placuit in oculis meis
27:6 et nunc itaque ego dedi omnes terras istas in manu
 Nabuchodonosor regis Babylonis servi mei insuper et bestias
 agri dedi ei ut serviant illi
27:7 et servient ei omnes gentes et filio eius et filio filii
 eius donec veniat tempus terrae eius et ipsius et servient ei
 gentes multae et reges magni
27:8 gens autem et regnum quod non servierit Nabuchodonosor regi
 Babylonis et quicumque non curvaverit collum suum sub iugo
 regis Babylonis in gladio et in fame et in peste visitabo super
 gentem illam ait Dominus donec consumam eos in manu eius
27:9 vos ergo nolite audire prophetas vestros et divinos et
 somniatores et augures et maleficos qui dicunt vobis non
 servietis regi Babylonis
27:10 quia mendacium prophetant vobis ut longe faciant vos de
 terra vestra et eiciant vos et pereatis
27:11 porro gens quae subiecerit cervicem suam sub iugo regis
 Babylonis et servierit ei dimittam eam in terra sua dicit
 Dominus et colet eam et habitabit in ea
27:12 et ad Sedeciam regem Iuda locutus sum secundum omnia verba
 haec dicens subicite colla vestra sub iugo regis Babylonis et
 servite ei et populo eius et vivetis
27:13 quare moriemini tu et populus tuus gladio fame et peste
 sicut locutus est Dominus ad gentem quae servire noluerit regi
 Babylonis
27:14 nolite audire verba prophetarum dicentium vobis non
 servietis regi Babylonis quia mendacium ipsi loquuntur vobis
27:15 quia non misi eos ait Dominus et ipsi prophetant in nomine
 meo mendaciter ut eiciant vos et pereatis tam vos quam
 prophetae qui vaticinantur vobis
27:16 et ad sacerdotes et ad populum istum locutus sum dicens
 haec dicit Dominus nolite audire verba prophetarum vestrorum
 qui prophetant vobis dicentes ecce vasa Domini revertentur de
 Babylone nunc cito mendacium enim prophetant vobis
27:17 nolite ergo audire eos sed servite regi Babylonis ut
 vivatis quare datur haec civitas in solitudinem
27:18 et si prophetae sunt et est verbum Domini in eis occurrant
 Domino exercituum ut non veniant vasa quae derelicta fuerant in
 domum Domini et in domum regis Iuda et in Hierusalem in
 Babylonem
27:19 quia haec dicit Dominus exercituum ad columnas et ad mare
 et ad bases et ad reliqua vasorum quae remanserunt in civitate
 hac
27:20 quae non tulit Nabuchodonosor rex Babylonis cum
 transferret Iechoniam filium Ioachim regem Iuda de Hierusalem
 in Babylonem et omnes optimates Iuda et Hierusalem
27:21 quia haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel ad vasa
 quae derelicta sunt in domum Domini et in domum regis Iuda et
 Hierusalem
27:22 in Babylonem transferentur et ibi erunt usque ad diem
 visitationis suae dicit Dominus et adferri faciam ea et
 restitui in loco isto
28:1 et factum est in anno illo in principio regni Sedeciae
 regis Iuda in anno quarto in mense quinto dixit ad me Ananias
 filius Azur propheta de Gabaon in domo Domini coram
 sacerdotibus et omni populo dicens
28:2 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel contrivi iugum
 regis Babylonis
28:3 adhuc duo anni dierum et ego referri faciam ad locum istum
 omnia vasa Domini quae tulit Nabuchodonosor rex Babylonis de
 loco isto et transtulit ea in Babylonem
28:4 et Iechoniam filium Ioachim regem Iuda et omnem
 transmigrationem Iudae qui ingressi sunt in Babylonem ego
 convertam ad locum istum ait Dominus conteram enim iugum regis
 Babylonis
28:5 et dixit Hieremias propheta ad Ananiam prophetam in oculis
 sacerdotum et in oculis omnis populi qui stabant in domo Domini
28:6 et ait Hieremias propheta amen sic faciat Dominus suscitet
 Dominus verba tua quae prophetasti ut referantur vasa in domum
 Domini et omnis transmigratio de Babylone ad locum istum
28:7 verumtamen audi verbum hoc quod ego loquor in auribus tuis
 et in auribus universi populi
28:8 prophetae qui fuerunt ante me et te ab initio et
 prophetaverunt super terras multas et super regna magna de
 proelio et de adflictione et de fame
28:9 propheta qui vaticinatus est pacem cum venerit verbum eius
 scietur propheta quem misit Dominus in veritate
28:10 et tulit Ananias propheta catenam de collo Hieremiae
 prophetae et confregit eam
28:11 et ait Ananias in conspectu omnis populi dicens haec dicit
 Dominus sic confringam iugum Nabuchodonosor regis Babylonis
 post duos annos dierum de collo omnium gentium
28:12 et abiit Hieremias prophetes in viam suam et factum est
 verbum Domini ad Hieremiam postquam confregit Ananias propheta
 catenam de collo Hieremiae prophetae dicens
28:13 vade et dices Ananiae haec dicit Dominus catenas ligneas
 contrivisti et facies pro eis catenas ferreas
28:14 quia haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel iugum
 ferreum posui super collum cunctarum gentium istarum ut
 serviant Nabuchodonosor regi Babylonis et servient ei insuper
 et bestias terrae dedi ei
28:15 et dixit Hieremias propheta ad Ananiam prophetam audi
 Anania non misit te Dominus et tu confidere fecisti populum
 istum in mendacio
28:16 idcirco haec dicit Dominus ecce emittam te a facie terrae
 hoc anno morieris adversum Dominum enim locutus es
28:17 et mortuus est Ananias propheta in anno illo mense septimo
29:1 et haec sunt verba libri quae misit Hieremias propheta de
 Hierusalem ad reliquias seniorum transmigrationis et ad
 sacerdotes et ad prophetas et ad omnem populum quem
 transduxerat Nabuchodonosor de Hierusalem in Babylonem
29:2 postquam egressus est Iechonias rex et domina et eunuchi et
 principes Iuda et Hierusalem et faber et inclusor de Hierusalem
29:3 in manu Ellasa filii Saphan et Gamaliae filii Helciae quos
 misit Sedecias rex Iuda ad Nabuchodonosor regem Babylonis in
 Babylonem dicens
29:4 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel omni
 transmigrationi quam transtuli de Hierusalem in Babylonem
29:5 aedificate domos et habitate et plantate hortos et comedite
 fructum eorum
29:6 accipite uxores et generate filios et filias date filiis
 vestris uxores et filias vestras date viris et pariant filios
 et filias et multiplicamini ibi et nolite esse pauci numero
29:7 et quaerite pacem civitatis ad quam transmigrare vos feci
 et orate pro ea ad Dominum quia in pace illius erit pax vobis
29:8 haec enim dicit Dominus exercituum Deus Israhel non vos
 inducant prophetae vestri qui sunt in medio vestrum et divini
 vestri et ne adtendatis ad somnia vestra quae vos somniatis
29:9 quia falso ipsi prophetant vobis in nomine meo et non misi
 eos dicit Dominus
29:10 quia haec dicit Dominus cum coeperint impleri in Babylone
 septuaginta anni visitabo vos et suscitabo super vos verbum
 meum bonum ut reducam vos ad locum istum
29:11 ego enim scio cogitationes quas cogito super vos ait
 Dominus cogitationes pacis et non adflictionis ut dem vobis
 finem et patientiam
29:12 et invocabitis me et ibitis et orabitis me et exaudiam vos
29:13 quaeretis me et invenietis cum quaesieritis me in toto
 corde vestro
29:14 et inveniar a vobis ait Dominus et reducam captivitatem
 vestram et congregabo vos de universis gentibus et de cunctis
 locis ad quae expuli vos dicit Dominus et reverti vos faciam de
 loco ad quem transmigrare vos feci
29:15 quia dixistis suscitavit nobis Dominus prophetas in
 Babylone
29:16 quia haec dicit Dominus ad regem qui sedet super solium
 David et ad omnem populum habitatorem urbis huius ad fratres
 vestros qui non sunt egressi vobiscum in transmigrationem
29:17 haec dicit Dominus exercituum ecce mittam in eis gladium
 et famem et pestem et ponam eos quasi ficus malas quae comedi
 non possunt eo quod pessimae sint
29:18 et persequar eos in gladio in fame et in pestilentia et
 dabo eos in vexationem universis regnis terrae in maledictionem
 et in stuporem et in sibilum et in obprobrium cunctis gentibus
 ad quas ego eieci eos
29:19 eo quod non audierint verba mea dicit Dominus quae misi ad
 eos per servos meos prophetas de nocte consurgens et mittens et
 non audistis dicit Dominus
29:20 vos ergo audite verbum Domini omnis transmigratio quam
 emisi de Hierusalem in Babylonem
29:21 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel ad Ahab filium
 Culia et ad Sedeciam filium Maasiae qui prophetant vobis in
 nomine meo mendaciter ecce ego tradam eos in manu
 Nabuchodonosor regis Babylonis et percutiet eos in oculis
 vestris
29:22 et adsumetur ex eis maledictio omni transmigrationi Iuda
 quae est in Babylone dicentium ponat te Dominus sicut Sedeciam
 et sicut Ahab quos frixit rex Babylonis in igne
29:23 pro eo quod fecerint stultitiam in Israhel et moechati
 sunt in uxores amicorum suorum et locuti sunt verbum in nomine
 meo mendaciter quod non mandavi eis ego sum iudex et testis
 dicit Dominus
29:24 et ad Semeiam Neelamiten dices
29:25 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel pro eo quod
 misisti in nomine tuo libros ad omnem populum qui est in
 Hierusalem et ad Sophoniam filium Maasiae sacerdotem et ad
 universos sacerdotes dicens
29:26 Dominus dedit te sacerdotem pro Ioiadae sacerdote ut sis
 dux in domo Domini super omnem virum arrepticium et
 prophetantem ut mittas eum in nervum et in carcerem
29:27 et nunc quare non increpasti Hieremiam Anathothiten qui
 prophetat vobis
29:28 quia super hoc misit ad nos in Babylonem dicens longum est
 aedificate domos et habitate et plantate hortos et comedite
 fructum eorum
29:29 legit ergo Sophonias sacerdos librum istum in auribus
 Hieremiae prophetae
29:30 et factum est verbum Domini ad Hieremiam dicens
29:31 mitte ad omnem transmigrationem dicens haec dicit Dominus
 ad Semeiam Neelamiten pro eo quod prophetavit vobis Semeias et
 ego non misi eum et fecit vos confidere in mendacio
29:32 idcirco haec dicit Dominus ecce ego visitabo super Semeiam
 Neelamiten et super semen eius non erit ei vir sedens in medio
 populi huius et non videbit bonum quod ego faciam populo meo
 ait Dominus quia praevaricationem locutus est adversum Dominum
30:1 hoc verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino dicens
30:2 haec dicit Dominus Deus Israhel dicens scribe tibi omnia
 verba quae locutus sum ad te in libro
30:3 ecce enim dies veniunt dicit Dominus et convertam
 conversionem populi mei Israhel et Iuda ait Dominus et
 convertam eos ad terram quam dedi patribus eorum et possidebunt
 eam
30:4 et haec verba quae locutus est Dominus ad Israhel et ad
 Iudam
30:5 quoniam haec dicit Dominus vocem terroris audivimus formido
 et non est pax
30:6 interrogate et videte si generat masculus quare ergo vidi
 omnis viri manum super lumbum suum quasi parientis et conversae
 sunt universae facies in auruginem
30:7 vae quia magna dies illa nec est similis eius tempusque
 tribulationis est Iacob et ex ipso salvabitur
30:8 et erit in die illa ait Dominus exercituum conteram iugum
 eius de collo tuo et vincula illius disrumpam et non
 dominabuntur ei amplius alieni
30:9 sed servient Domino Deo suo et David regi suo quem
 suscitabo eis
30:10 tu ergo ne timeas serve meus Iacob ait Dominus neque
 paveas Israhel quia ecce ego salvo te de terra longinqua et
 semen tuum de terra captivitatis eorum et revertetur Iacob et
 quiescet et cunctis affluet et non erit quem formidet
30:11 quoniam tecum ego sum ait Dominus ut salvem te faciam enim
 consummationem in cunctis gentibus in quibus dispersi te te
 autem non faciam in consummationem sed castigabo te in iudicio
 ut non tibi videaris innoxius
30:12 quia haec dicit Dominus insanabilis fractura tua pessima
 plaga tua
30:13 non est qui iudicet iudicium tuum ad alligandum curationum
 utilitas non est tibi
30:14 omnes amatores tui obliti sunt tui te non quaerent plaga
 enim inimici percussi te castigatione crudeli propter
 multitudinem iniquitatis tuae dura facta sunt peccata tua
30:15 quid clamas super contritione tua insanabilis est dolor
 tuus propter multitudinem iniquitatis tuae et dura peccata tua
 feci haec tibi
30:16 propterea omnes qui comedunt te devorabuntur et universi
 hostes tui in captivitatem ducentur et qui te vastant
 vastabuntur cunctosque praedatores tuos dabo in praedam
30:17 obducam enim cicatricem tibi et a vulneribus tuis sanabo
 te dicit Dominus quia Eiectam vocaverunt te Sion haec est quae
 non habebat requirentem
30:18 haec dicit Dominus ecce ego convertam conversionem
 tabernaculorum Iacob et tectis eius miserebor et aedificabitur
 civitas in excelso suo et templum iuxta ordinem suum fundabitur
30:19 et egredietur de eis laus voxque ludentium et multiplicabo
 eos et non inminuentur et glorificabo eos et non adtenuabuntur
30:20 et erunt filii eius sicut a principio et coetus eius coram
 me permanebit et visitabo adversum omnes qui tribulant eum
30:21 et erit dux eius ex eo et princeps de medio eius
 producetur et adplicabo eum et accedet ad me quis enim iste est
 qui adplicet cor suum ut adpropinquet mihi ait Dominus
30:22 et eritis mihi in populum et ego ero vobis in Deum
30:23 ecce turbo Domini furor egrediens procella ruens in capite
 impiorum conquiescet
30:24 non avertet iram indignationis Dominus donec faciat et
 conpleat cogitationem cordis sui in novissimo dierum
 intellegetis ea
31:1 in tempore illo dicit Dominus ero Deus universis
 cognationibus Israhel et ipsi erunt mihi in populum
31:2 haec dicit Dominus invenit gratiam in deserto populus qui
 remanserat gladio vadet ad requiem suam Israhel
31:3 longe Dominus apparuit mihi et in caritate perpetua dilexi
 te ideo adtraxi te miserans
31:4 rursumque aedificabo te et aedificaberis virgo Israhel
 adhuc ornaberis tympanis tuis et egredieris in choro ludentium
31:5 adhuc plantabis vineas in montibus Samariae plantabunt
 plantantes et donec tempus veniat non vindemiabunt
31:6 quia erit dies in qua clamabunt custodes in monte Ephraim
 surgite et ascendamus in Sion ad Dominum Deum nostrum
31:7 quia haec dicit Dominus exultate in laetitia Iacob et
 hinnite contra caput gentium personate canite et dicite salva
 Domine populum tuum reliquias Israhel
31:8 ecce ego adducam eos de terra aquilonis et congregabo eos
 ab extremis terrae inter quos erunt caecus et claudus et
 praegnans et pariens simul coetus magnus revertentium huc
31:9 in fletu venient et in precibus deducam eos et adducam eos
 per torrentes aquarum in via recta et non inpingent in ea quia
 factus sum Israheli pater et Ephraim primogenitus meus est
31:10 audite verbum Domini gentes et adnuntiate insulis quae
 procul sunt et dicite qui dispersit Israhel congregabit eum et
 custodiet eum sicut pastor gregem suum
31:11 redemit enim Dominus Iacob et liberavit eum de manu
 potentioris
31:12 et venient et laudabunt in monte Sion et confluent ad bona
 Domini super frumento et vino et oleo et fetu pecorum et
 armentorum eritque anima eorum quasi hortus inriguus et ultra
 non esurient
31:13 tunc laetabitur virgo in choro iuvenes et senes simul et
 convertam luctum eorum in gaudium et consolabor eos et
 laetificabo a dolore suo
31:14 et inebriabo animam sacerdotum pinguedine et populus meus
 bonis meis adimplebitur ait Dominus
31:15 haec dicit Dominus vox in excelso audita est lamentationis
 fletus et luctus Rachel plorantis filios suos et nolentis
 consolari super eis quia non sunt
31:16 haec dicit Dominus quiescat vox tua a ploratu et oculi tui
 a lacrimis quia est merces operi tuo ait Dominus et revertentur
 de terra inimici
31:17 et est spes novissimis tuis ait Dominus et revertentur
 filii ad terminos suos
31:18 audiens audivi Ephraim transmigrantem castigasti me et
 eruditus sum quasi iuvenculus indomitus converte me et revertar
 quia tu Dominus Deus meus
31:19 postquam enim convertisti me egi paenitentiam et postquam
 ostendisti mihi percussi femur meum confusus sum et erubui
 quoniam sustinui obprobrium adulescentiae meae
31:20 si filius honorabilis mihi Ephraim si puer delicatus quia
 ex quo locutus sum de eo adhuc recordabor eius idcirco
 conturbata sunt viscera mea super eum miserans miserebor eius
 ait Dominus
31:21 statue tibi speculam pone tibi amaritudines dirige cor
 tuum in viam directam in qua ambulasti revertere virgo Israhel
 revertere ad civitates tuas istas
31:22 usquequo deliciis dissolveris filia vaga quia creavit
 Dominus novum super terram femina circumdabit virum
31:23 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel adhuc dicent
 verbum istud in terra Iuda et in urbibus eius cum convertero
 captivitatem eorum benedicat tibi Dominus pulchritudo iustitiae
 mons sanctus
31:24 et habitabunt in eo Iudas et omnes civitates eius simul
 agricolae et minantes greges
31:25 quia inebriavi animam lassam et omnem animam esurientem
 saturavi
31:26 ideo quasi de somno suscitatus sum et vidi et somnus meus
 dulcis mihi
31:27 ecce dies veniunt dicit Dominus et seminabo domum Israhel
 et domum Iuda semine hominis et semine iumentorum
31:28 et sicut vigilavi super eos ut evellerem et demolirer et
 dissiparem et disperderem et adfligerem sic vigilabo super eos
 ut aedificem et plantem ait Dominus
31:29 in diebus illis non dicent ultra patres comederunt uvam
 acerbam et dentes filiorum obstipuerunt
31:30 sed unusquisque in iniquitate sua morietur omnis homo qui
 comederit uvam acerbam obstupescent dentes eius
31:31 ecce dies veniunt dicit Dominus et feriam domui Israhel et
 domui Iuda foedus novum
31:32 non secundum pactum quod pepigi cum patribus vestris in
 die qua adprehendi manum eorum ut educerem eos de terra Aegypti
 pactum quod irritum fecerunt et ego dominatus sum eorum dicit
 Dominus
31:33 sed hoc erit pactum quod feriam cum domo Israhel post dies
 illos dicit Dominus dabo legem meam in visceribus eorum et in
 corde eorum scribam eam et ero eis in Deum et ipsi erunt mihi
 in populum
31:34 et non docebunt ultra vir proximum suum et vir fratrem
 suum dicens cognoscite Dominum omnes enim cognoscent me a
 minimo eorum usque ad maximum ait Dominus quia propitiabor
 iniquitati eorum et peccati eorum non ero memor amplius
31:35 haec dicit Dominus qui dat solem in lumine diei ordinem
 lunae et stellarum in lumine noctis qui turbat mare et sonant
 fluctus eius Dominus exercituum nomen illi
31:36 si defecerint leges istae coram me dicit Dominus tunc et
 semen Israhel deficiet ut non sit gens coram me cunctis diebus
31:37 haec dicit Dominus si mensurari potuerint caeli sursum et
 investigari fundamenta terrae deorsum et ego abiciam universum
 semen Israhel propter omnia quae fecerunt dicit Dominus
31:38 ecce dies veniunt dicit Dominus et aedificabitur civitas
 Domino a turre Ananehel usque ad portam Anguli
31:39 et exibit ultra norma mensurae in conspectu eius super
 collem Gareb et circuibit Goatha
31:40 et omnem vallem cadaverum et cineris et universam regionem
 mortis usque ad torrentem Cedron et usque ad angulum portae
 Equorum orientalis sanctum Domini non evelletur et non
 destruetur ultra in perpetuum
32:1 verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino in anno decimo
 Sedeciae regis Iuda ipse est annus octavusdecimus
 Nabuchodonosor
32:2 tunc exercitus regis Babylonis obsidebat Hierusalem et
 Hieremias propheta erat clausus in atrio carceris qui erat in
 domo regis Iuda
32:3 clauserat enim eum Sedecias rex Iuda dicens quare
 vaticinaris dicens haec dicit Dominus ecce ego dabo civitatem
 istam in manu regis Babylonis et capiet eam
32:4 et Sedecias rex Iuda non effugiet de manu Chaldeorum sed
 tradetur in manu regis Babylonis et loquetur os eius cum ore
 illius et oculi eius oculos illius videbunt
32:5 et in Babylonem ducet Sedeciam et ibi erit donec visitem
 eum ait Dominus si autem dimicaveritis adversum Chaldeos nihil
 prosperum habebitis
32:6 et dixit Hieremias factum est verbum Domini ad me dicens
32:7 ecce Anamehel filius Sellum patruelis tuus veniet ad te
 dicens eme tibi agrum meum qui est in Anathoth tibi enim
 conpetit ex propinquitate ut emas
32:8 et venit ad me Anamehel filius patrui mei secundum verbum
 Domini ad vestibulum carceris et ait ad me posside agrum meum
 qui est in Anathoth in terra Beniamin quia tibi conpetit
 hereditas et tu propinquus ut possideas intellexi autem quod
 verbum Domini esset
32:9 et emi agrum ab Anamehel filio patrui mei qui est in
 Anathoth et adpendi ei argentum septem stateres et decem
 argenteos
32:10 et scripsi in libro et signavi et adhibui testes et
 adpendi argentum in statera
32:11 et accepi librum possessionis signatum stipulationes et
 rata et signa forinsecus
32:12 et dedi librum possessionis Baruch filio Neri filii
 Maasiae in oculis Anamehel patruelis mei et in oculis testium
 qui scripti erant in libro emptionis in oculis omnium Iudaeorum
 qui sedebant in atrio carceris
32:13 et praecepi Baruch coram eis dicens
32:14 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel sume libros
 istos librum emptionis hunc signatum et librum hunc qui apertus
 est et pones illos in vase fictili ut permanere possint diebus
 multis
32:15 haec enim dicit Dominus exercituum Deus Israhel adhuc
 possidebuntur domus et agri et vineae in terra ista
32:16 et oravi ad Dominum postquam tradidi librum possessionis
 Baruch filio Neri dicens
32:17 heu heu heu Domine Deus ecce tu fecisti caelum et terram
 in fortitudine tua magna et in brachio tuo extento non erit
 tibi difficile omne verbum
32:18 qui facis misericordiam in milibus et reddes iniquitatem
 patrum in sinu filiorum eorum post eos fortissime magne potens
 Dominus exercituum nomen tibi
32:19 magnus consilio et inconprehensibilis cogitatu cuius oculi
 aperti sunt super omnes vias filiorum Adam ut reddas unicuique
 secundum vias suas et secundum fructum adinventionum eius
32:20 qui posuisti signa et portenta in terra Aegypti usque ad
 diem hanc et in Israhel et in hominibus et fecisti tibi nomen
 sicut est dies haec
32:21 et eduxisti populum tuum Israhel de terra Aegypti in
 signis et in portentis et in manu robusta et in brachio extento
 et in terrore magno
32:22 et dedisti eis terram hanc quam iurasti patribus eorum ut
 dares eis terram fluentem lacte et melle
32:23 et ingressi sunt et possederunt eam et non oboedierunt
 voci tuae et in lege tua non ambulaverunt omnia quae mandasti
 eis ut facerent non fecerunt et evenerunt eis omnia mala haec
32:24 ecce munitiones extructae sunt adversum civitatem ut
 capiatur et urbs data est in manu Chaldeorum qui proeliantur
 adversum eam a facie gladii et famis et pestilentiae et
 quaecumque locutus es acciderunt ut ipse tu cernis
32:25 et tu dicis mihi Domine Deus eme agrum argento et adhibe
 testes cum urbs data sit in manu Chaldeorum
32:26 et factum est verbum Domini ad Hieremiam dicens
32:27 ecce ego Dominus Deus universae carnis numquid mihi
 difficile erit omne verbum
32:28 propterea haec dicit Dominus ecce ego tradam civitatem
 istam in manu Chaldeorum et in manu regis Babylonis et capiet
 eam
32:29 et venient Chaldei proeliantes adversum urbem hanc et
 succendent eam igni et conburent eam et domos in quarum
 domatibus sacrificabant Baal et libabant diis alienis libamina
 ad inritandum me
32:30 erant enim filii Israhel et filii Iuda iugiter facientes
 malum in oculis meis ab adulescentia sua filii Israhel qui
 usque nunc exacerbant me in opere manuum suarum dicit Dominus
32:31 quia in furore et in indignatione mea facta est mihi
 civitas haec a die qua aedificaverunt eam usque ad diem istam
 qua aufertur de conspectu meo
32:32 propter malitiam filiorum Israhel et filiorum Iuda quam
 fecerunt ad iracundiam me provocantes ipsi et reges eorum
 principes eorum et sacerdotes et prophetae eorum vir Iuda et
 habitatores Hierusalem
32:33 et verterunt ad me terga et non facies cum docerem eos
 diluculo et erudirem et nollent audire ut acciperent
 disciplinam
32:34 et posuerunt idola sua in domo in qua invocatum est nomen
 meum ut polluerent eam
32:35 et aedificaverunt excelsa Baal quae sunt in valle filii
 Ennom ut initiarent filios suos et filias suas Moloch quod non
 mandavi eis nec ascendit in cor meum ut facerent abominationem
 hanc et in peccatum deducerent Iudam
32:36 et nunc propter ista haec dicit Dominus Deus Israhel ad
 civitatem hanc de qua vos dicitis quod tradatur in manu regis
 Babylonis in gladio et in fame et in peste
32:37 ecce ego congregabo eos de universis terris ad quas eieci
 eos in furore meo et in ira mea et in indignatione grandi et
 reducam eos ad locum istum et habitare eos faciam confidenter
32:38 et erunt mihi in populum et ego ero eis in Deum
32:39 et dabo eis cor unum et viam unam ut timeant me universis
 diebus et bene sit eis et filiis eorum post eos
32:40 et feriam eis pactum sempiternum et non desinam eis
 benefacere et timorem meum dabo in corde eorum ut non recedant
 a me
32:41 et laetabor super eis cum bene eis fecero et plantabo eos
 in terra ista in veritate in toto corde meo et in tota anima
 mea
32:42 quia haec dicit Dominus sicut adduxi super populum istum
 omne malum hoc grande sic adducam super eos omne bonum quod ego
 loquor ad eos
32:43 et possidebuntur agri in terra ista de qua vos dicitis
 quod deserta sit eo quod non remanserit homo et iumentum et
 data sit in manu Chaldeorum
32:44 agri pecunia ementur et scribentur in libro et inprimetur
 signum et testis adhibebitur in terra Beniamin et in circuitu
 Hierusalem in civitatibus Iuda et in civitatibus montanis et in
 civitatibus campestribus et in civitatibus quae ad austrum sunt
 quia convertam captivitatem eorum ait Dominus
33:1 et factum est verbum Domini ad Hieremiam secundo cum adhuc
 clausus esset in atrio carceris dicens
33:2 haec dicit Dominus qui facturus est Dominus et formaturus
 illud et paraturus Dominus nomen eius
33:3 clama ad me et exaudiam te et adnuntiabo tibi grandia et
 firma quae nescis
33:4 quia haec dicit Dominus Deus Israhel ad domos urbis huius
 et ad domos regis Iuda quae destructae sunt et ad munitiones et
 gladium
33:5 venientium ut dimicent cum Chaldeis et impleant eas
 cadaveribus hominum quas percussi in furore meo et in
 indignatione mea abscondens faciem meam a civitate hac propter
 omnem malitiam eorum
33:6 ecce ego obducam ei cicatricem et sanitatem et curabo eos
 et revelabo illis deprecationem pacis et veritatis
33:7 et convertam conversionem Iuda et conversionem Hierusalem
 et aedificabo eos sicut a principio
33:8 et emundabo illos ab omni iniquitate sua in qua peccaverunt
 mihi et propitius ero cunctis iniquitatibus eorum in quibus
 deliquerunt mihi et spreverunt me
33:9 et erit mihi in nomen et in gaudium et in laudem et in
 exultationem cunctis gentibus terrae quae audierint omnia bona
 quae ego facturus sum eis et pavebunt et turbabuntur in
 universis bonis et in omni pace quam ego faciam ei
33:10 haec dicit Dominus adhuc audietur in loco isto quem vos
 dicitis esse desertum eo quod non sit homo et iumentum in
 civitatibus Iuda et foris Hierusalem quae desolatae sunt absque
 homine et absque habitatore et absque pecore
33:11 vox gaudii et vox laetitiae vox sponsi et vox sponsae vox
 dicentium confitemini Domino exercituum quoniam bonus Dominus
 quoniam in aeternum misericordia eius et portantium vota in
 domum Domini reducam enim conversionem terrae sicut a principio
 dicit Dominus
33:12 haec dicit Dominus exercituum adhuc erit in loco isto
 deserto absque homine et absque iumento et in cunctis
 civitatibus eius habitaculum pastorum accubantium gregum
33:13 in civitatibus montuosis et in civitatibus campestribus et
 in civitatibus quae ad austrum sunt et in terra Beniamin et in
 circuitu Hierusalem et in civitatibus Iuda adhuc transibunt
 greges ad manum numerantis ait Dominus
33:14 ecce dies veniunt dicit Dominus et suscitabo verbum bonum
 quod locutus sum ad domum Israhel et ad domum Iuda
33:15 in diebus illis et in tempore illo germinare faciam David
 germen iustitiae et faciet iudicium et iustitiam in terra
33:16 in diebus illis salvabitur Iuda et Hierusalem habitabit
 confidenter et hoc est quod vocabit eam Dominus iustus noster
33:17 quia haec dicit Dominus non interibit de David vir qui
 sedeat super thronum domus Israhel
33:18 et de sacerdotibus et Levitis non interibit vir a facie
 mea qui offerat holocaustomata et incendat sacrificium et
 caedat victimas cunctis diebus
33:19 et factum est verbum Domini ad Hieremiam dicens
33:20 haec dicit Dominus si irritum fieri potest pactum meum cum
 die et pactum meum cum nocte ut non sit dies et nox in tempore
 suo
33:21 et pactum meum irritum esse poterit cum David servo meo ut
 non sit ex eo filius qui regnet in throno eius et Levitae et
 sacerdotes ministri mei
33:22 sicuti numerari non possunt stellae caeli et metiri harena
 maris sic multiplicabo semen David servi mei et Levitas
 ministros meos
33:23 et factum est verbum Domini ad Hieremiam dicens
33:24 numquid non vidisti quid populus hic locutus sit dicens
 duae cognationes quas elegerat Dominus abiectae sunt et populum
 meum despexerunt eo quod non sit ultra gens coram eis
33:25 haec dicit Dominus si pactum meum inter diem et noctem et
 leges caelo et terrae non posui
33:26 equidem et semen Iacob et David servi mei proiciam ut non
 adsumam de semine eius principes seminis Abraham et Isaac et
 Iacob reducam enim conversionem eorum et miserebor eis
34:1 verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino quando
 Nabuchodonosor rex Babylonis et omnis exercitus eius
 universaque regna terrae quae erant sub potestate manus eius et
 omnes populi bellabant contra Hierusalem et contra omnes urbes
 eius dicens
34:2 haec dicit Dominus Deus Israhel vade et loquere ad Sedeciam
 regem Iuda et dices ad eum haec dicit Dominus ecce ego tradam
 civitatem hanc in manu regis Babylonis et succendet eam igni
34:3 et tu non effugies de manu eius sed conprehensione capieris
 et in manu eius traderis et oculi tui oculos regis Babylonis
 videbunt et os eius cum ore tuo loquetur et Babylonem introibis
34:4 attamen audi verbum Domini Sedecia rex Iuda haec dicit
 Dominus ad te non morieris in gladio
34:5 sed in pace morieris et secundum conbustiones patrum tuorum
 regum priorum qui fuerunt ante te sic conburent te et vae
 domine plangent te quia verbum ego locutus sum dicit Dominus
34:6 et locutus est Hieremias propheta ad Sedeciam regem Iuda
 universa verba haec in Hierusalem
34:7 et exercitus regis Babylonis pugnabat contra Hierusalem et
 contra omnes civitates Iuda quae reliquae erant contra Lachis
 et contra Azeca haec enim supererant de civitatibus Iuda urbes
 munitae
34:8 verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino postquam
 percussit rex Sedecias foedus cum omni populo in Hierusalem
 praedicans
34:9 ut dimitteret unusquisque servum suum et unusquisque
 ancillam suam hebraeum et hebraeam liberos et nequaquam
 dominarentur eis id est in Iudaeo et fratre suo
34:10 audierunt ergo omnes principes et universus populus qui
 inierant pactum ut dimitteret unusquisque servum suum et
 unusquisque ancillam suam liberos et ultra non dominarentur in
 eis audierunt igitur et dimiserunt
34:11 et conversi sunt deinceps et retraxerunt servos et
 ancillas suas quos dimiserant liberos et subiugaverunt in
 famulos et in famulas
34:12 et factum est verbum Domini ad Hieremiam a Domino dicens
34:13 haec dicit Dominus Deus Israhel ego percussi foedus cum
 patribus vestris in die qua eduxi eos de terra Aegypti de domo
 servitutis dicens
34:14 cum conpleti fuerint septem anni dimittat unusquisque
 fratrem suum hebraeum qui venditus est ei et serviet tibi sex
 annis et dimittes eum a te liberum et non audierunt patres
 vestri me nec inclinaverunt aurem suam
34:15 et conversi estis vos hodie et fecistis quod rectum est in
 oculis meis ut praedicaretis libertatem unusquisque ad amicum
 suum et inistis pactum in conspectu meo in domo in qua
 invocatum est nomen meum super eam
34:16 et reversi estis et commaculastis nomen meum et reduxistis
 unusquisque servum suum et unusquisque ancillam suam quos
 dimiseratis ut essent liberi et suae potestatis et subiugastis
 eos ut sint vobis servi et ancillae
34:17 propterea haec dicit Dominus vos non audistis me ut
 praedicaretis libertatem unusquisque fratri suo et unusquisque
 amico suo ecce ego praedico libertatem ait Dominus ad gladium
 et pestem et famem et dabo vos in commotionem cunctis regnis
 terrae
34:18 et dabo viros qui praevaricantur foedus meum et non
 observaverunt verba foederis quibus adsensi sunt in conspectu
 meo vitulum quem ceciderunt in duas partes et transierunt inter
 divisiones eius
34:19 principes Iuda et principes Hierusalem eunuchi et
 sacerdotes et omnis populus terrae qui transierunt inter
 divisiones vituli
34:20 et dabo eos in manu inimicorum suorum et in manu
 quaerentium animam eorum et erit morticinum eorum in escam
 volucribus caeli et bestiis terrae
34:21 et Sedeciam regem Iuda et principes eius dabo in manu
 inimicorum suorum et in manu quaerentium animam eorum et in
 manu exercituum regis Babylonis qui recesserunt a vobis
34:22 ecce ego praecipio dicit Dominus et reducam eos in
 civitatem hanc et proeliabuntur adversum eam et capient eam et
 incendent igni et civitates Iuda dabo in solitudinem eo quod
 non sit habitator
35:1 verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino in diebus
 Ioachim filii Iosiae regis Iuda dicens
35:2 vade ad domum Rechabitarum et loquere eis et introduces eos
 in domum Domini in unam exedram thesaurorum et dabis eis bibere
 vinum
35:3 et adsumpsi Iezoniam filium Hieremiae filii Absaniae et
 fratres eius et omnes filios eius et universam domum
 Rechabitarum
35:4 et introduxi eos in domum Domini ad gazofilacium filiorum
 Anan filii Hiegedeliae hominis Dei quod erat iuxta gazofilacium
 principum super thesaurum Maasiae filii Sellum qui erat custos
 vestibuli
35:5 et posui coram filiis domus Rechabitarum scyphos plenos
 vino et calices et dixi ad eos bibite vinum
35:6 qui responderunt non bibemus vinum quia Ionadab filius
 Rechab pater noster praecepit nobis dicens non bibetis vinum
 vos et filii vestri usque in sempiternum
35:7 et domum non aedificabitis et sementem non seretis et
 vineas non plantabitis nec habebitis sed in tabernaculis
 habitabitis cunctis diebus vestris ut vivatis diebus multis
 super faciem terrae in qua vos peregrinamini
35:8 oboedivimus ergo voci Ionadab filii Rechab patris nostri in
 omnibus quae praecepit nobis ita ut non biberemus vinum cunctis
 diebus nostris nos et mulieres nostrae filii et filiae nostrae
35:9 et non aedificaremus domos ad habitandum et vineam et agrum
 et sementem non habuimus
35:10 sed habitavimus in tabernaculis et oboedientes fecimus
 iuxta omnia quae praecepit nobis Ionadab pater noster
35:11 cum autem ascendisset Nabuchodonosor rex Babylonis ad
 terram nostram diximus venite et ingrediamur Hierusalem a facie
 exercitus Chaldeorum et a facie exercitus Syriae et mansimus in
 Hierusalem
35:12 et factum est verbum Domini ad Hieremiam dicens
35:13 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel vade et dic
 viris Iuda et habitatoribus Hierusalem numquid non recipietis
 disciplinam ut oboediatis verbis meis dicit Dominus
35:14 praevaluerunt sermones Ionadab filii Rechab quos praecepit
 filiis suis ut non biberent vinum et non biberunt usque ad diem
 hanc quia oboedierunt praecepto patris sui ego autem locutus
 sum ad vos de mane consurgens et loquens et non oboedistis mihi
35:15 misique ad vos omnes servos meos prophetas consurgens
 diluculo mittensque et dicens convertimini unusquisque a via
 sua pessima et bona facite studia vestra et nolite sequi deos
 alienos neque colatis eos et habitabitis in terra quam dedi
 vobis et patribus vestris et non inclinastis aurem vestram
 neque audistis me
35:16 firmaverunt igitur filii Ionadab filii Rechab praeceptum
 patris sui quod praeceperat eis populus autem iste non
 oboedivit mihi
35:17 idcirco haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel ecce
 ego adduco super Iudam et super omnes habitatores Hierusalem
 universam adflictionem quam locutus sum adversum eos eo quod
 locutus sum ad illos et non audierunt vocavi illos et non
 responderunt mihi
35:18 domui autem Rechabitarum dixit Hieremias haec dicit
 Dominus exercituum Deus Israhel pro eo quod oboedistis
 praecepto Ionadab patris vestri et custodistis omnia mandata
 eius et fecistis universa quae praecepit vobis
35:19 propterea haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel non
 deficiet vir de stirpe Ionadab filii Rechab stans in conspectu
 meo cunctis diebus
36:1 et factum est in anno quarto Ioachim filii Iosiae regis
 Iuda factum est verbum hoc ad Hieremiam a Domino dicens
36:2 tolle volumen libri et scribes in eo omnia verba quae
 locutus sum tibi adversum Israhel et Iudam et adversum omnes
 gentes a die qua locutus sum ad te ex diebus Iosiae usque ad
 diem hanc
36:3 si forte audiente domo Iuda universa mala quae ego cogito
 facere eis revertatur unusquisque a via sua pessima et
 propitius ero iniquitati et peccato eorum
36:4 vocavit ergo Hieremias Baruch filium Neriae et scripsit
 Baruch ex ore Hieremiae omnes sermones Domini quos locutus est
 ad eum in volumine libri
36:5 et praecepit Hieremias Baruch dicens ego clausus sum nec
 valeo ingredi domum Domini
36:6 ingredere ergo tu et lege de volumine in quo scripsisti ex
 ore meo verba Domini audiente populo in domo Domini in die
 ieiunii insuper et audiente universo Iuda qui veniunt de
 civitatibus suis leges eis
36:7 si forte cadat oratio eorum in conspectu Domini et
 revertatur unusquisque a via sua pessima quoniam magnus furor
 et indignatio quam locutus est Dominus adversum populum hunc
36:8 et fecit Baruch filius Neriae iuxta omnia quae praeceperat
 ei Hieremias propheta legens ex volumine sermones Domini in
 domo Domini
36:9 factum est autem in anno quinto Ioachim filii Iosiae regis
 Iuda in mense nono praedicaverunt ieiunium in conspectu Domini
 omni populo in Hierusalem et universae multitudini quae
 confluxerat de civitatibus Iuda in Hierusalem
36:10 legitque Baruch ex volumine sermones Hieremiae in domo
 Domini in gazofilacio Gamariae filii Saphan scribae in
 vestibulo superiori in introitu portae novae domus Domini
 audiente omni populo
36:11 cumque audisset Micheas filius Gamariae filii Saphan omnes
 sermones Domini ex libro
36:12 descendit in domum regis ad gazofilacium scribae et ecce
 ibi omnes principes sedebant Elisama scriba et Dalaias filius
 Semeiae et Elnathan filius Achobor et Gamarias filius Saphan et
 Sedecias filius Ananiae et universi principes
36:13 et nuntiavit eis Micheas omnia verba quae audivit legente
 Baruch ex volumine in auribus populi
36:14 miserunt itaque omnes principes ad Baruch Iudi filium
 Nathaniae filii Selemiae filii Chusi dicentes volumen ex quo
 legisti audiente populo sume in manu tua et veni tulit ergo
 Baruch filius Neriae volumen in manu sua et venit ad eos
36:15 et dixerunt ad eum sede et lege haec in auribus nostris et
 legit Baruch in auribus eorum
36:16 igitur cum audissent omnia verba obstipuerunt unusquisque
 ad proximum suum et dixerunt ad Baruch nuntiare debemus regi
 omnes sermones istos
36:17 et interrogaverunt eum dicentes indica nobis quomodo
 scripsisti omnes sermones istos ex ore eius
36:18 dixit autem eis Baruch ex ore suo loquebatur quasi legens
 ad me omnes sermones istos et ego scribebam in volumine
 atramento
36:19 et dixerunt principes ad Baruch vade et abscondere tu et
 Hieremias et nemo sciat ubi sitis
36:20 et ingressi sunt ad regem in atrium porro volumen
 commendaverunt in gazofilacio Elisamae scribae et nuntiaverunt
 audiente rege omnes sermones
36:21 misitque rex Iudi ut sumeret volumen qui tollens illud de
 gazofilacio Elisamae scribae legit audiente rege et universis
 principibus qui stabant circa regem
36:22 rex autem sedebat in domo hiemali in mense nono et posita
 erat arula coram eo plena prunis
36:23 cumque legisset Iudi tres pagellas vel quattuor scidit
 illud scalpello scribae et proiecit in igne qui erat super
 arulam donec consumeretur omne volumen igni qui erat in arula
36:24 et non timuerunt neque sciderunt vestimenta sua rex et
 omnes servi eius qui audierunt universos sermones istos
36:25 verumtamen Elnathan et Dalaias et Gamarias contradixerunt
 regi ne conbureret librum et non audivit eos
36:26 et praecepit rex Hieremahel filio Ammelech et Saraiae
 filio Ezrihel et Selemiae filio Abdehel ut conprehenderent
 Baruch scribam et Hieremiam prophetam abscondit autem eos
 Dominus
36:27 et factum est verbum Domini ad Hieremiam postquam
 conbuserat rex volumen et sermones quos scripserat Baruch ex
 ore Hieremiae dicens
36:28 rursum tolle volumen aliud et scribe in eo omnes sermones
 priores qui erant in volumine primo quod conbusit Ioachim rex
 Iuda
36:29 et ad Ioachim regem Iuda dices haec dicit Dominus tu
 conbusisti volumen illud dicens quare scripsisti in eo
 adnuntians festinus veniet rex Babylonis et vastabit terram
 hanc et cessare faciet ex illa hominem et iumentum
36:30 propterea haec dicit Dominus contra Ioachim regem Iuda non
 erit ex eo qui sedeat super solium David et cadaver eius
 proicietur ad aestum per diem et ad gelu per noctem
36:31 et visitabo contra eum et contra semen eius et contra
 servos eius iniquitates suas et adducam super eos et super
 habitatores Hierusalem et super viros Iuda omne malum quod
 locutus sum ad eos et non audierunt
36:32 Hieremias autem tulit volumen aliud et dedit illud Baruch
 filio Neriae scribae qui scripsit in eo ex ore Hieremiae omnes
 sermones libri quem conbuserat Ioachim rex Iuda igni et insuper
 additi sunt sermones multo plures quam ante fuerant
37:1 et regnavit rex Sedecias filius Iosiae pro Iechonia filio
 Ioachim quem constituit regem Nabuchodonosor rex Babylonis in
 terra Iuda
37:2 et non oboedivit ipse et servi eius et populus terrae
 verbis Domini quae locutus est in manu Hieremiae prophetae
37:3 et misit rex Sedecias Iuchal filium Selemiae et Sophoniam
 filium Maasiae sacerdotem ad Hieremiam prophetam dicens ora pro
 nobis Dominum Deum nostrum
37:4 Hieremias autem libere ambulabat in medio populi non enim
 miserant eum in custodiam carceris igitur exercitus Pharao
 egressus est Aegyptum et audientes Chaldei qui obsidebant
 Hierusalem huiuscemodi nuntium recesserunt ab Hierusalem
37:5 et factum est verbum Domini ad Hieremiam prophetam dicens
37:6 haec dicit Dominus Deus Israhel sic dicetis regi Iuda qui
 misit vos ad me ad interrogandum ecce exercitus Pharaonis qui
 egressus est vobis in auxilium revertetur in terram suam in
 Aegyptum
37:7 et redient Chaldei et bellabunt contra civitatem hanc et
 capient eam et incendent igni
37:8 haec dicit Dominus nolite decipere animas vestras dicentes
 euntes abibunt et recedent a nobis Chaldei quia non abibunt
37:9 sed et si percusseritis omnem exercitum Chaldeorum qui
 proeliantur adversum vos et derelicti fuerint ex eis aliqui
 vulnerati singuli de tentorio suo consurgent et incendent
 civitatem hanc igni
37:10 ergo cum recessisset exercitus Chaldeorum ab Hierusalem
 propter exercitum Pharaonis
37:11 egressus est Hieremias de Hierusalem ut iret in terram
 Beniamin et divideret ibi possessionem in conspectu civium
37:12 cumque pervenisset ad portam Beniamin erat ibi custos
 portae per vices nomine Hierias filius Selemiae filii Ananiae
 et adprehendit Hieremiam prophetam dicens ad Chaldeos profugis
37:13 et respondit Hieremias falsum est non fugio ad Chaldeos et
 non audivit eum sed conprehendit Hierias Hieremiam et adduxit
 eum ad principes
37:14 quam ob rem irati principes contra Hieremiam caesum eum
 miserunt in carcerem qui erat in domo Ionathan scribae ipse
 enim praepositus erat super carcerem
37:15 itaque ingressus est Hieremias in domum laci et in
 ergastula et sedit ibi Hieremias diebus multis
37:16 mittens autem rex Sedecias tulit eum et interrogavit in
 domo sua abscondite et dixit putasne est sermo a Domino et
 dixit Hieremias est et ait in manu regis Babylonis traderis
37:17 et dixit Hieremias ad regem Sedeciam quid peccavi tibi et
 servis tuis et populo tuo quia misisti me in domum carceris
37:18 ubi sunt prophetae vestri qui prophetabant vobis et
 dicebant non veniet rex Babylonis super vos et super terram
 hanc
37:19 nunc ergo audi obsecro domine mi rex valeat deprecatio mea
 in conspectu tuo et ne me remittas in domum Ionathan scribae ne
 moriar ibi
37:20 praecepit ergo rex Sedecias ut traderetur Hieremias in
 vestibulo carceris et daretur ei torta panis cotidie excepto
 pulmento donec consumerentur omnes panes de civitate et mansit
 Hieremias in vestibulo carceris
38:1 audivit autem Saphatias filius Matthan et Gedelias filius
 Phassur et Iuchal filius Selemiae et Phassur filius Melchiae
 sermones quos Hieremias loquebatur ad omnem populum dicens
38:2 haec dicit Dominus quicumque manserit in civitate hac
 morietur gladio et fame et peste qui autem profugerit ad
 Chaldeos vivet et erit anima eius sospes et vivens
38:3 haec dicit Dominus tradenda tradetur civitas haec in manu
 exercitus regis Babylonis et capiet eam
38:4 et dixerunt principes regi rogamus ut occidatur homo iste
 de industria enim dissolvit manus virorum bellantium qui
 remanserunt in civitate hac et manus universi populi loquens ad
 eos iuxta verba haec siquidem homo hic non quaerit pacem populi
 huius sed malum
38:5 et dixit rex Sedecias ecce ipse in manibus vestris est nec
 enim fas est regem vobis quicquam negare
38:6 tulerunt ergo Hieremiam et proiecerunt eum in lacu Melchiae
 filii Ammelech qui erat in vestibulo carceris et submiserunt
 Hieremiam in funibus et in lacum non erat aqua sed lutum
 descendit itaque Hieremias in caenum
38:7 audivit autem Abdemelech Aethiops vir eunuchus qui erat in
 domo regis quod misissent Hieremiam in lacum porro rex sedebat
 in porta Beniamin
38:8 et egressus est Abdemelech de domo regis et locutus est ad
 regem dicens
38:9 domine mi rex malefecerunt viri isti omnia quaecumque
 perpetrarunt contra Hieremiam prophetam mittentes eum in lacum
 ut moriatur ibi fame non sunt enim panes ultra in civitate
38:10 praecepit itaque rex Abdemelech Aethiopi dicens tolle
 tecum hinc triginta viros et leva Hieremiam prophetam de lacu
 antequam moriatur
38:11 adsumptis ergo Abdemelech secum viris ingressus est domum
 regis quae erat sub cellario et tulit inde veteres pannos et
 antiqua quae conputruerant et submisit ea ad Hieremiam in lacum
 per funiculos
38:12 dixitque Abdemelech Aethiops ad Hieremiam pone veteres
 pannos et haec scissa et putrida sub cubitu manuum tuarum et
 subter funes fecit ergo Hieremias sic
38:13 et extraxerunt Hieremiam funibus et eduxerunt eum de lacu
 mansit autem Hieremias in vestibulo carceris
38:14 et misit rex Sedecias et tulit ad se Hieremiam prophetam
 ad ostium tertium quod erat in domo Domini et dixit rex ad
 Hieremiam interrogo ego te sermonem ne abscondas a me aliquid
38:15 dixit autem Hieremias ad Sedeciam si adnuntiavero tibi
 numquid non interficies me et si consilium tibi dedero non me
 audies
38:16 iuravit ergo rex Sedecias Hieremiae clam dicens vivit
 Dominus qui fecit nobis animam hanc si occidero te et si
 tradidero te in manu virorum istorum qui quaerunt animam tuam
38:17 et dixit Hieremias ad Sedeciam haec dicit Dominus
 exercituum Deus Israhel si profectus exieris ad principes regis
 Babylonis vivet anima tua et civitas haec non succendetur igni
 et salvus eris tu et domus tua
38:18 si autem non exieris ad principes regis Babylonis tradetur
 civitas haec in manu Chaldeorum et succendent eam igni et tu
 non effugies de manu eorum
38:19 et dixit rex Sedecias ad Hieremiam sollicitus sum propter
 Iudaeos qui transfugerunt ad Chaldeos ne forte tradar in manus
 eorum et inludant mihi
38:20 respondit autem Hieremias non te tradent audi quaeso vocem
 Domini quam ego loquor ad te et bene tibi erit et vivet anima
 tua
38:21 quod si nolueris egredi iste est sermo quem ostendit mihi
 Dominus
38:22 ecce omnes mulieres quae remanserunt in domo regis Iuda
 educentur ad principes regis Babylonis et ipsae dicent
 seduxerunt te et praevaluerunt adversum te viri pacifici tui
 demerserunt in caeno et lubrico pedes tuos et recesserunt a te
38:23 et omnes uxores tuae et filii tui educentur ad Chaldeos et
 non effugies manus eorum sed in manu regis Babylonis capieris
 et civitatem hanc conburet igni
38:24 dixit ergo Sedecias ad Hieremiam nullus sciat verba haec
 et non morieris
38:25 si autem audierint principes quia locutus sum tecum et
 venerint ad te et dixerint tibi indica nobis quid locutus sis
 cum rege ne celes nos et non te interficiemus et quid locutus
 est tecum rex
38:26 dices ad eos prostravi ego preces meas coram rege ne me
 reduci iuberet in domum Ionathan et ibi morerer
38:27 venerunt ergo omnes principes ad Hieremiam et
 interrogaverunt eum et locutus est eis iuxta omnia verba quae
 praeceperat ei rex et cessaverunt ab eo nihil enim fuerat
 auditum
38:28 mansit vero Hieremias in vestibulo carceris usque ad diem
 quo capta est Hierusalem et factum est ut caperetur Hierusalem
39:1 anno nono Sedeciae regis Iuda mense decimo venit
 Nabuchodonosor rex Babylonis et omnis exercitus eius ad
 Hierusalem et obsidebant eam
39:2 undecimo autem anno Sedeciae mense quarto quinta mensis
 aperta est civitas
39:3 et ingressi sunt omnes principes regis Babylonis et
 sederunt in porta media Neregel Sereser Semegar Nabu Sarsachim
 Rabsares Neregel Sereser Rebmag et omnes reliqui principes
 regis Babylonis
39:4 cumque vidisset eos Sedecias rex Iuda et omnes viri
 bellatores fugerunt et egressi sunt nocte de civitate per viam
 horti regis et per portam quae erat inter duos muros et egressi
 sunt ad viam deserti
39:5 persecutus est autem eos exercitus Chaldeorum et
 conprehenderunt Sedeciam in campo solitudinis hiericuntinae et
 captum adduxerunt ad Nabuchodonosor regem Babylonis in Reblatha
 quae est in terra Emath et locutus est ad eum iudicia
39:6 et occidit rex Babylonis filios Sedeciae in Reblatha in
 oculis eius et omnes nobiles Iuda occidit rex Babylonis
39:7 oculos quoque Sedeciae eruit et vinxit eum conpedibus ut
 duceretur in Babylonem
39:8 domum quoque regis et domum vulgi succenderunt Chaldei igni
 et murum Hierusalem subverterunt
39:9 et reliquias populi quae remanserunt in civitate et
 perfugas qui transfugerant ad eum et superfluos vulgi qui
 remanserant transtulit Nabuzardan magister militum in Babylonem
39:10 et de plebe pauperum qui nihil penitus habebant dimisit
 Nabuzardan magister militum in terra Iuda et dedit eis vineas
 et cisternas in die illa
39:11 praeceperat autem Nabuchodonosor rex Babylonis de Hieremia
 Nabuzardan magistro militiae dicens
39:12 tolle illum et pone super eum oculos tuos nihilque ei mali
 facias sed ut voluerit sic facies ei
39:13 misit ergo Nabuzardan princeps militiae et Nabu et Sesban
 et Rabsares et Neregel et Sereser et Rebmag et omnes optimates
 regis Babylonis
39:14 miserunt et tulerunt Hieremiam de vestibulo carceris et
 tradiderunt eum Godoliae filio Ahicam filii Saphan ut intraret
 domum et habitaret in populo
39:15 ad Hieremiam autem factus fuerat sermo Domini cum clausus
 esset in vestibulo carceris dicens
39:16 vade et dic Abdemelech Aethiopi dicens haec dicit Dominus
 exercituum Deus Israhel ecce ego inducam sermones meos super
 civitatem hanc in malum et non in bonum et erunt in conspectu
 tuo in die illa
39:17 et liberabo te in die illa ait Dominus et non traderis in
 manus virorum quos tu formidas
39:18 sed eruens liberabo te et gladio non cades sed erit tibi
 anima tua in salutem quia in me habuisti fiduciam ait Dominus
40:1 sermo qui factus est ad Hieremiam a Domino postquam
 dimissus est a Nabuzardan magistro militiae de Rama quando
 tulit eum vinctum catenis in medio omnium qui migrabant de
 Hierusalem et Iuda et ducebantur in Babylonem
40:2 tollens ergo princeps militiae Hieremiam dixit ad eum
 Dominus Deus tuus locutus est malum hoc super locum istum
40:3 et adduxit et fecit Dominus sicut locutus est quia
 peccastis Domino et non audistis vocem eius et factus est vobis
 sermo hic
40:4 nunc ergo ecce solvi te hodie de catenis quae sunt in
 manibus tuis si placet tibi ut venias mecum in Babylonem veni
 et ponam oculos meos super te si autem displicet tibi venire
 mecum in Babylonem reside ecce omnis terra in conspectu tuo
 quod elegeris et quo placuerit tibi ut vadas illuc perge
40:5 et mecum noli venire sed habita apud Godoliam filium Ahicam
 filii Saphan quem praeposuit rex Babylonis civitatibus Iudaeae
 habita ergo cum eo in medio populi vel quocumque placuerit tibi
 ut vadas vade dedit quoque ei magister militiae cibaria et
 munuscula et dimisit eum
40:6 venit autem Hieremias ad Godoliam filium Ahicam in Masphat
 et habitavit cum eo in medio populi qui relictus fuerat in
 terra
40:7 cum ergo audissent omnes principes exercitus qui dispersi
 fuerant per regiones ipsi et socii eorum quod praefecisset rex
 Babylonis Godoliam filium Ahicam terrae et quod commendasset ei
 viros et mulieres et parvulos et de pauperibus terrae qui non
 fuerant translati in Babylonem
40:8 venerunt ad Godoliam in Masphat et Ismahel filius Nathaniae
 et Iohanan et Ionathan filii Caree et Sareas filius Thenoemeth
 et filii Offi qui erat de Nethophathi et Iezonias filius
 Maachathi ipsi et viri eorum
40:9 et iuravit eis Godolias filius Ahicam filii Saphan et
 comitibus eorum dicens nolite timere servire Chaldeis habitate
 in terra et servite regi Babylonis et bene erit vobis
40:10 ecce ego habito in Masphat ut respondeam praecepto
 Chaldeorum qui mittuntur ad nos vos autem colligite vindemiam
 et messem et oleum et condite in vasis vestris et manete in
 urbibus vestris quas tenetis
40:11 sed et omnes Iudaei qui erant in Moab et in filiis Ammon
 et in Idumea et in universis regionibus audito quod dedisset
 rex Babylonis reliquias in Iudaeam et quod praeposuisset super
 eos Godoliam filium Ahicam filii Saphan
40:12 reversi sunt inquam omnes Iudaei de universis locis ad
 quae profugerant et venerunt in terram Iuda ad Godoliam in
 Masphat et collegerunt vinum et messem multam nimis
40:13 Iohanan autem filius Caree et omnes principes exercitus
 qui dispersi erant in regionibus venerunt ad Godoliam in
 Masphat
40:14 et dixerunt ei scito quia Baalis rex filiorum Ammon misit
 Ismahel filium Nathaniae percutere animam tuam et non credidit
 eis Godolias filius Ahicam
40:15 Iohanan vero filius Caree dixit ad Godoliam seorsum in
 Masphat loquens ibo et percutiam Ismahel filium Nathaniae nullo
 sciente ne interficiat animam tuam et dissipentur omnes Iudaei
 qui congregati sunt ad te et peribunt reliquiae Iuda
40:16 et ait Godolias filius Ahicam ad Iohanan filium Caree noli
 facere verbum hoc falsum enim tu loqueris de Ismahel
41:1 et factum est in mense septimo venit Ismahel filius
 Nathaniae filii Elisama de semine regali et optimates regis et
 decem viri cum eo ad Godoliam filium Ahicam in Masphat et
 comederunt ibi panes simul in Masphat
41:2 surrexit autem Ismahel filius Nathaniae et decem viri qui
 erant cum eo et percusserunt Godoliam filium Ahicam filii
 Saphan gladio et interfecerunt eum quem praefecerat rex
 Babylonis terrae
41:3 omnes quoque Iudaeos qui erant cum Godolia in Masphat et
 Chaldeos qui repperti sunt ibi et viros bellatores percussit
 Ismahel
41:4 secundo autem die postquam occiderat Godoliam nullo adhuc
 sciente
41:5 venerunt viri de Sychem et de Silo et de Samaria octoginta
 viri rasi barbam et scissis vestibus et squalentes munera et
 tus habebant in manu ut offerrent in domo Domini
41:6 egressus ergo Ismahel filius Nathaniae in occursum eorum de
 Masphat incedens et plorans ibat cum autem occurrisset eis
 dixit ad eos venite ad Godoliam filium Ahicam
41:7 qui cum venissent ad medium civitatis interfecit eos
 Ismahel filius Nathaniae circa medium laci ipse et viri qui
 erant cum eo
41:8 decem autem viri repperti sunt inter eos qui dixerunt ad
 Ismahel noli occidere nos quia habemus thesauros in agro
 frumenti et hordei et olei et mellis et cessavit et non
 interfecit eos cum fratribus suis
41:9 lacus autem in quem proiecerat Ismahel omnia cadavera
 virorum quos percussit propter Godoliam ipse est quem fecit rex
 Asa propter Baasa regem Israhel ipsum replevit Ismahel filius
 Nathaniae occisis
41:10 et captivas duxit Ismahel omnes reliquias populi qui erant
 in Masphat filias regis et universum populum qui remanserat in
 Masphat quos commendarat Nabuzardan princeps militiae Godoliae
 filio Ahicam et cepit eos Ismahel filius Nathaniae et abiit ut
 transiret ad filios Ammon
41:11 audivit autem Iohanan filius Caree et omnes principes
 bellatorum qui erant cum eo omne malum quod fecerat Ismahel
 filius Nathaniae
41:12 et adsumptis universis viris profecti sunt ut bellarent
 adversum Ismahel filium Nathaniae et invenerunt eum ad aquas
 Multas quae sunt in Gabaon
41:13 cumque vidisset omnis populus qui erat cum Ismahel Iohanan
 filium Caree et universos principes bellatorum qui erant cum eo
 laetati sunt
41:14 et reversus est omnis populus quem ceperat Ismahel in
 Masphat reversusque abiit ad Iohanan filium Caree
41:15 Ismahel autem filius Nathaniae fugit cum octo viris a
 facie Iohanan et abiit ad filios Ammon
41:16 tulit ergo Iohanan filius Caree et omnes principes
 bellatorum qui erant cum eo universas reliquias vulgi quas
 reduxerat ab Ismahel filio Nathaniae de Masphat postquam
 percussit Godoliam filium Ahicam fortes viros ad proelium et
 mulieres et pueros et eunuchos quos reduxerat de Gabaon
41:17 et abierunt et sederunt peregrinantes in Chamaam quae est
 iuxta Bethleem ut pergerent et introirent Aegyptum
41:18 a facie Chaldeorum timebant enim eos quia percusserat
 Ismahel filius Nathaniae Godoliam filium Ahicam quem
 praeposuerat rex Babylonis in terra Iuda
42:1 et accesserunt omnes principes bellatorum et Iohanan filius
 Caree et Iezonias filius Osaiae et reliquum vulgus a parvo
 usque ad magnum
42:2 dixeruntque ad Hieremiam prophetam cadat oratio nostra in
 conspectu tuo et ora pro nobis ad Dominum Deum tuum pro
 universis reliquiis istis quia derelicti sumus pauci de
 pluribus sicut oculi tui nos intuentur
42:3 et adnuntiet nobis Dominus Deus tuus viam per quam pergamus
 et verbum quod faciamus
42:4 dixit autem ad eos Hieremias propheta audivi ecce ego oro
 ad Dominum Deum vestrum secundum verba vestra omne verbum
 quodcumque responderit mihi indicabo vobis nec celabo vos
 quicquam
42:5 et illi dixerunt ad Hieremiam sit Dominus inter nos testis
 veritatis et fidei si non iuxta omne verbum in quo miserit te
 Dominus Deus tuus ad nos sic faciemus
42:6 sive bonum est sive malum voci Domini Dei nostri ad quem
 mittimus te oboediemus ut bene sit nobis cum audierimus vocem
 Domini Dei nostri
42:7 cum autem conpleti essent decem dies factum est verbum
 Domini ad Hieremiam
42:8 vocavitque Iohanan filium Caree et omnes principes
 bellatorum qui erant cum eo et universum populum a minimo usque
 ad magnum
42:9 et dixit ad eos haec dicit Dominus Deus Israhel ad quem
 misistis me ut prosternerem preces vestras in conspectu eius
42:10 si quiescentes manseritis in terra hac aedificabo vos et
 non destruam plantabo et non evellam iam enim placatus sum
 super malo quod feci vobis
42:11 nolite timere a facie regis Babylonis quem vos pavidi
 formidatis nolite eum metuere dicit Dominus quia vobiscum sum
 ego ut salvos faciam vos et eruam de manu eius
42:12 et dabo vobis misericordiam et miserebor vestri et
 habitare vos faciam in terra vestra
42:13 si autem dixeritis vos non habitabimus in terra ista nec
 audiemus vocem Domini Dei nostri
42:14 dicentes nequaquam sed ad terram Aegypti pergemus ubi non
 videbimus bellum et clangorem tubae non audiemus et famem non
 sustinebimus et ibi habitabimus
42:15 propter hoc nunc audite verbum Domini reliquiae Iuda haec
 dicit Dominus exercituum Deus Israhel si posueritis faciem
 vestram ut ingrediamini Aegyptum et intraveritis ut ibi
 habitetis
42:16 gladium quem vos formidatis ibi conprehendet vos in terra
 Aegypti et fames pro qua estis solliciti adherebit vobis in
 Aegypto et ibi moriemini
42:17 omnesque viri qui posuerint faciem suam ut ingrediantur
 Aegyptum et habitent ibi morientur gladio et fame et peste
 nullus de eis remanebit nec effugient a facie mali quod ego
 adferam super eos
42:18 quia haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel sicut
 conflatus est furor meus et indignatio mea super habitatores
 Hierusalem sic conflabitur indignatio mea super vos cum
 ingressi fueritis Aegyptum et eritis in iusiurandum et in
 stuporem et in maledictum et in obprobrium et nequaquam ultra
 videbitis locum istum
42:19 verbum Domini super vos reliquiae Iuda nolite intrare
 Aegyptum scientes scietis quia obtestatus sum vobis hodie
42:20 quia decepistis animas vestras vos enim misistis me ad
 Dominum Deum nostrum dicentes ora pro nobis ad Dominum Deum
 nostrum et iuxta omnia quaecumque dixerit tibi Dominus Deus
 noster sic adnuntia nobis et faciemus
42:21 et adnuntiavi vobis hodie et non audistis vocem Domini Dei
 vestri super universis pro quibus misit me ad vos
42:22 nunc ergo scientes scietis quia gladio et fame et peste
 moriemini in loco ad quem voluistis intrare ut habitaretis ibi
43:1 factum est autem cum conplesset Hieremias loquens ad
 populum universos sermones Domini Dei eorum pro quibus miserat
 eum Dominus Deus eorum ad illos omnia verba haec
43:2 dixit Azarias filius Osaiae et Iohanan filius Caree et
 omnes viri superbi dicentes ad Hieremiam mendacium tu loqueris
 non misit te Dominus Deus noster dicens ne ingrediamini
 Aegyptum ut habitetis illuc
43:3 sed Baruch filius Neriae incitat te adversum nos ut tradat
 nos in manibus Chaldeorum ut interficiat nos et transduci
 faciat in Babylonem
43:4 et non audivit Iohanan filius Caree et omnes principes
 bellatorum et universus populus vocem Domini ut maneret in
 terra Iuda
43:5 sed tollens Iohanan filius Caree et universi principes
 bellatorum universos reliquiarum Iuda qui reversi fuerant de
 cunctis gentibus ad quas fuerant ante dispersi ut habitarent in
 terra Iuda
43:6 viros et mulieres et parvulos et filias regis et omnem
 animam quam reliquerat Nabuzardan princeps militiae cum Godolia
 filio Ahicam filii Saphan et Hieremiam prophetam et Baruch
 filium Neriae
43:7 et ingressi sunt terram Aegypti quia non oboedierunt voci
 Domini et venerunt usque ad Tafnas
43:8 et factus est sermo Domini ad Hieremiam in Tafnis dicens
43:9 sume in manu tua lapides grandes et absconde eos in crypta
 quae est sub muro latericio in porta domus Pharaonis in Tafnis
 cernentibus viris iudaeis
43:10 et dices ad eos haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel
 ecce ego mittam et adsumam Nabuchodonosor regem Babylonis
 servum meum et ponam thronum eius super lapides istos quos
 abscondi et statuet solium suum super eos
43:11 veniensque percutiet terram Aegypti quos in morte in morte
 et quos in captivitate in captivitate et quos in gladio in
 gladio
43:12 et succendet ignem in delubris deorum Aegypti et conburet
 ea et captivos ducet illos et amicietur terra Aegypti sicut
 amicitur pastor pallio suo et egredietur inde in pace
43:13 et conteret statuas domus Solis quae sunt in terra Aegypti
 et delubra deorum Aegypti conburet igni
44:1 verbum quod factum est ad Hieremiam ad omnes Iudaeos qui
 habitant in terra Aegypti habitantes in Magdolo et in Tafnis et
 in Memphis et in terra Fatures dicens
44:2 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel vos vidistis
 omne malum istud quod adduxi super Hierusalem et super omnes
 urbes Iuda et ecce sunt desertae hodie et non est in eis
 habitator
44:3 propter malitiam quam fecerunt ut me ad iracundiam
 provocarent et irent et sacrificarent et colerent deos alienos
 quos nesciebant et illi et vos et patres vestri
44:4 et misi ad vos omnes servos meos prophetas de nocte
 consurgens mittensque et dicens nolite facere verbum
 abominationis huius quam odi
44:5 et non audierunt nec inclinaverunt aurem suam ut
 converterentur a malis suis et non sacrificarent diis alienis
44:6 et conflata est indignatio mea et furor meus et succensa
 est in civitatibus Iuda et in plateis Hierusalem et versae sunt
 in solitudinem et vastitatem secundum diem hanc
44:7 et nunc haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel quare
 vos facitis malum grande contra animas vestras ut intereat ex
 vobis vir et mulier parvulus et lactans de medio Iudae nec
 relinquatur vobis quicquam residuum
44:8 provocantes me in operibus manuum vestrarum sacrificando
 diis alienis in terra Aegypti in quam ingressi estis ut
 habitetis ibi et dispereatis et sitis in maledictionem et in
 obprobrium cunctis gentibus terrae
44:9 numquid obliti estis mala patrum vestrorum et mala regum
 Iuda et mala uxorum eius et mala vestra et mala uxorum
 vestrarum quae fecerunt in terra Iuda et in regionibus
 Hierusalem
44:10 non sunt mundati usque ad diem hanc et non timuerunt et
 non ambulaverunt in lege et in praeceptis meis quae dedi coram
 vobis et coram patribus vestris
44:11 ideo haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel ecce ego
 pono faciem meam in vobis in malum et disperdam omnem Iudam
44:12 et adsumam reliquias Iudae qui posuerunt facies suas ut
 ingrederentur terram Aegypti et habitarent ibi et consumentur
 omnes in terra Aegypti cadent in gladio et in fame consumentur
 a minimo usque ad maximum in gladio et in fame morientur et
 erunt in iusiurandum et in miraculum et in maledictionem et in
 obprobrium
44:13 et visitabo habitatores terrae Aegypti sicut visitavi
 super Hierusalem in gladio et in fame et in peste
44:14 et non erit qui effugiat et sit residuus de reliquiis
 Iudaeorum qui vadunt ut peregrinentur in terra Aegypti et
 revertantur in terram Iuda ad quam ipsi elevant animas suas ut
 revertantur et habitent ibi non revertentur nisi qui fugerint
44:15 responderunt autem Hieremiae omnes viri scientes quod
 sacrificarent uxores eorum diis alienis et universae mulieres
 quarum stabat multitudo grandis et omnis populus habitantium in
 terra Aegypti in Fatures dicens
44:16 sermonem quem locutus es ad nos in nomine Domini non
 audiemus ex te
44:17 sed facientes faciemus omne verbum quod egreditur de ore
 nostro ut sacrificemus Reginae caeli et libemus ei libamina
 sicut fecimus nos et patres nostri reges nostri et principes
 nostri in urbibus Iuda et in plateis Hierusalem et saturati
 sumus panibus et bene nobis erat malumque non vidimus
44:18 ex eo autem quo cessavimus sacrificare Reginae caeli et
 libare ei libamina indigemus omnibus et gladio et fame
 consumpti sumus
44:19 quod si nos sacrificamus Reginae caeli et libamus ei
 libamina numquid sine viris nostris fecimus ei placentas ad
 colendum eam et liba libandi
44:20 et dixit Hieremias ad omnem populum adversum viros et
 adversum mulieres et adversum universam plebem qui responderant
 ei verbum dicens
44:21 numquid non sacrificium quod sacrificastis in civitatibus
 Iuda et in plateis Hierusalem vos et patres vestri reges vestri
 et principes vestri et populus terrae horum recordatus est
 Dominus et ascendit super cor eius
44:22 et non poterat Dominus ultra portare propter malitiam
 studiorum vestrorum et propter abominationes quas fecistis et
 facta est terra vestra in desolationem et in stuporem et in
 maledictum eo quod non sit habitator sicut est dies haec
44:23 propterea quod sacrificaveritis idolis et peccaveritis
 Domino et non audieritis vocem Domini et in lege et in
 praeceptis et in testimoniis eius non ambulaveritis idcirco
 evenerunt vobis mala haec sicut est dies haec
44:24 dixit autem Hieremias ad omnem populum et ad universas
 mulieres audite verbum Domini omnis Iuda qui estis in terra
 Aegypti
44:25 haec inquit Dominus exercituum Deus Israhel dicens vos et
 uxores vestrae locuti estis ore vestro et manibus vestris
 implestis dicentes faciamus vota nostra quae vovimus ut
 sacrificemus Reginae caeli et libemus ei libamina implestis
 vota vestra et opere perpetrastis ea
44:26 ideo audite verbum Domini omnis Iuda qui habitatis in
 terra Aegypti ecce ego iuravi in nomine meo magno ait Dominus
 quia nequaquam ultra nomen meum vocabitur ex ore omnis viri
 iudaei dicentis vivit Dominus Deus in omni terra Aegypti
44:27 ecce ego vigilabo super eos in malum et non in bonum et
 consumentur omnes viri Iuda qui sunt in terra Aegypti gladio et
 fame donec penitus consumantur
44:28 et qui fugerint gladium revertentur de terra Aegypti in
 terram Iuda viri pauci et scient omnes reliquiae Iuda
 ingredientium terram Aegypti ut habitent ibi cuius sermo
 conpleatur meus an illorum
44:29 et hoc vobis signum ait Dominus quod visitem ego super vos
 in loco isto ut sciatis quia vere conplebuntur sermones mei
 contra vos in malum
44:30 haec dicit Dominus ecce ego tradam Pharaonem Efree regem
 Aegypti in manu inimicorum eius et in manu quaerentium animam
 illius sicut tradidi Sedeciam regem Iuda in manu Nabuchodonosor
 regis Babylonis inimici sui et quaerentis animam eius
45:1 verbum quod locutus est Hieremias propheta ad Baruch filium
 Neri cum scripsisset verba haec in libro de ore Hieremiae anno
 quarto Ioachim filii Iosiae regis Iuda dicens
45:2 haec dicit Dominus Deus Israhel ad te Baruch
45:3 dixisti vae misero mihi quoniam addidit Dominus dolorem
 dolori meo laboravi in gemitu meo et requiem non inveni
45:4 haec dices ad eum sic dicit Dominus ecce quos aedificavi
 ego destruo et quos plantavi ego evello et universam terram
 hanc
45:5 et tu quaeris tibi grandia noli quaerere quia ecce ego
 adducam malum super omnem carnem ait Dominus et dabo tibi
 animam tuam in salutem in omnibus locis ad quaecumque
 perrexeris
46:1 quod factum est verbum Domini ad Hieremiam prophetam contra
 gentes
46:2 ad Aegyptum adversum exercitum Pharaonis Nechao regis
 Aegypti qui erat iuxta flumen Eufraten in Charchamis quem
 percussit Nabuchodonosor rex Babylonis in quarto anno Ioachim
 filii Iosiae regis Iuda
46:3 praeparate scutum et clypeum et procedite ad bellum
46:4 iungite equos et ascendite equites state in galeis polite
 lanceas induite vos loricis
46:5 quid igitur vidi ipsos pavidos et terga vertentes fortes
 eorum caesos fugerunt conciti nec respexerunt terror undique
 ait Dominus
46:6 non fugiat velox nec salvari se putet fortis ad aquilonem
 iuxta flumen Eufraten victi sunt et ruerunt
46:7 quis est iste qui quasi flumen ascendit et veluti fluviorum
 intumescunt gurgites eius
46:8 Aegyptus fluminis instar ascendet et velut flumina
 movebuntur fluctus eius et dicet ascendens operiam terram
 perdam civitatem et habitatores eius
46:9 ascendite equos et exultate in curribus et procedant fortes
 Aethiopia et Lybies tenentes scutum et Lydii arripientes et
 iacientes sagittas
46:10 dies autem ille Domini Dei exercituum dies ultionis ut
 sumat vindictam de inimicis suis devorabit gladius et
 saturabitur et inebriabitur sanguine eorum victima enim Domini
 exercituum in terra aquilonis iuxta flumen Eufraten
46:11 ascende in Galaad et tolle resinam virgo filia Aegypti
 frustra multiplicas medicamina sanitas non erit tibi
46:12 audierunt gentes ignominiam tuam et ululatus tuus replevit
 terram quia fortis inpegit in fortem ambo pariter conciderunt
46:13 verbum quod locutus est Dominus ad Hieremiam prophetam
 super eo quod venturus esset Nabuchodonosor rex Babylonis et
 percussurus terram Aegypti
46:14 adnuntiate Aegypto et auditum facite Magdolo et resonet in
 Memphis et in Tafnis dicite sta et praepara te quia devoravit
 gladius ea quae per circuitum tuum sunt
46:15 quare conputruit fortis tuus non stetit quoniam Dominus
 subvertit eum
46:16 multiplicavit ruentes ceciditque vir ad proximum suum et
 dicent surge et revertamur ad populum nostrum et ad terram
 nativitatis nostrae a facie gladii columbae
46:17 vocate nomen Pharao regis Aegypti Tumultum adduxit tempus
46:18 vivo ego inquit Rex Dominus exercituum nomen eius quoniam
 sicut Thabor in montibus et sicut Carmelus in mari veniet
46:19 vasa transmigrationis fac tibi habitatrix filia Aegypti
 quia Memphis in solitudinem erit et deseretur inhabitabilis
46:20 vitula eligans atque formonsa Aegyptus stimulator ab
 aquilone veniet ei
46:21 mercennarii quoque eius qui versabantur in medio eius
 quasi vituli saginati versi sunt et fugerunt simul nec stare
 potuerunt quia dies interfectionis eorum venit super eos tempus
 visitationis eorum
46:22 vox eius quasi aeris sonabit quoniam cum exercitu
 properabunt et cum securibus venient ei quasi ligna caedentes
46:23 succiderunt saltum eius ait Dominus qui supputari non
 potest multiplicati sunt super lucustas et non est eis numerus
46:24 confusa est filia Aegypti et tradita in manu populi
 aquilonis
46:25 dixit Dominus exercituum Deus Israhel ecce ego visitabo
 super tumultum Alexandriae et super Pharao et super Aegyptum et
 super deos eius et super reges eius et super Pharao et super
 eos qui confidunt in eo
46:26 et dabo eos in manu quaerentium animam eorum et in manu
 Nabuchodonosor regis Babylonis et in manu servorum eius et post
 haec habitabitur sicut diebus pristinis ait Dominus
46:27 et tu ne timeas serve meus Iacob et ne paveas Israhel quia
 ecce ego salvum te faciam de longinquo et semen tuum de terra
 captivitatis suae et revertetur Iacob et quiescet et
 prosperabitur et non erit qui exterreat eum
46:28 et tu noli timere serve meus Iacob ait Dominus quia tecum
 ego sum quia consumam ego cunctas gentes ad quas eieci te te
 vero non consumam sed castigabo te in iudicio nec quasi
 innocenti parcam tibi
47:1 quod factum est verbum Domini ad Hieremiam prophetam contra
 Palestinos antequam percuteret Pharao Gazam
47:2 haec dicit Dominus ecce aquae ascendunt ab aquilone et
 erunt quasi torrens inundans et operient terram et plenitudinem
 eius urbem et habitatores eius clamabunt homines et ululabit
 omnis habitator terrae
47:3 ab strepitu pompae armorum et bellatorum eius a commotione
 quadrigarum eius et multitudine rotarum illius non respexerunt
 patres filios manibus dissolutis
47:4 pro adventu diei in quo vastabuntur omnes Philisthim et
 dissipabitur Tyrus et Sidon cum omnibus reliquis auxiliis suis
 depopulatus est enim Dominus Palestinos reliquias insulae
 Cappadociae
47:5 venit calvitium super Gazam conticuit Ascalon et reliquiae
 vallis earum usquequo concideris
47:6 o mucro Domini usquequo non quiescis ingredere in vaginam
 tuam refrigerare et sile
47:7 quomodo quiescet cum Dominus praeceperit ei adversus
 Ascalonem et adversus maritimas eius regiones ibique condixerit
 illi
48:1 ad Moab haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel vae
 super Nabo quoniam vastata est et confusa capta est Cariathaim
 confusa est fortis et tremuit
48:2 non est ultra exultatio in Moab contra Esebon cogitaverunt
 malum venite et disperdamus eam de gente ergo silens
 conticesces sequeturque te gladius
48:3 vox clamoris de Oronaim vastitas et contritio magna
48:4 contrita est Moab adnuntiate clamorem parvulis eius
48:5 per ascensum enim Luaith plorans ascendet in fletu quoniam
 in descensu Oronaim hostes ululatum contritionis audierunt
48:6 fugite salvate animas vestras et eritis quasi myrice in
 deserto
48:7 pro eo enim quod habuisti fiduciam in munitionibus tuis et
 in thesauris tuis tu quoque capieris et ibit Chamos in
 transmigrationem sacerdotes eius et principes eius simul
48:8 et veniet praedo ad omnem urbem et urbs nulla salvabitur et
 peribit vallis et dissipabuntur campestria quoniam dixit
 Dominus
48:9 date florem Moab quia floriens egredietur et civitates eius
 desertae erunt et inhabitabiles
48:10 maledictus qui facit opus Domini fraudulenter et
 maledictus qui prohibet gladium suum a sanguine
48:11 fertilis fuit Moab ab adulescentia sua et requievit in
 fecibus suis nec transfusus est de vase in vas et in
 transmigrationem non abiit idcirco permansit gustus eius in eo
 et odor eius non est inmutatus
48:12 propterea ecce dies veniunt dicit Dominus et mittam ei
 ordinatores et stratores laguncularum et sternent eum et vasa
 eius exhaurient et lagoenas eorum conlident
48:13 et confundetur Moab a Chamos sicut confusa est domus
 Israhel a Bethel in qua habebat fiduciam
48:14 quomodo dicitis fortes sumus et viri robusti ad
 proeliandum
48:15 vastata est Moab et civitates illius ascenderunt et electi
 iuvenes eius descenderunt in occisionem ait Rex Dominus
 exercituum nomen ei
48:16 prope est interitus Moab ut veniat et malum eius velociter
 adcurret nimis
48:17 consolamini eum omnes qui estis in circuitu eius et
 universi qui scitis nomen eius dicite quomodo confracta est
 virga fortis baculus gloriosus
48:18 descende de gloria et sede in siti habitatio filiae Dibon
 quoniam vastator Moab ascendet ad te dissipabit munitiones tuas
48:19 in via sta et prospice habitatio Aroer interroga fugientem
 et eum qui evasit dic quid accidit
48:20 confusus est Moab quoniam victus est ululate et clamate
 adnuntiate in Arnon quoniam vastata est Moab
48:21 et iudicium venit ad terram campestrem super Helon et
 super Iaesa et super Mefath
48:22 et super Dibon et super Nabo et super domum Deblathaim
48:23 et super Cariathaim et super Bethgamul et super Bethmaon
48:24 et super Carioth et super Bosra et super omnes civitates
 terrae Moab quae longe et quae prope sunt
48:25 abscisum est cornu Moab et brachium eius contritum est ait
 Dominus
48:26 inebriate eum quoniam contra Dominum erectus est et
 adlidet manum Moab in vomitu suo et erit in derisum etiam ipse
48:27 fuit enim in derisum tibi Israhel quasi inter fures
 repperisses eum propter verba ergo tua quae adversum illum
 locutus es captivus duceris
48:28 relinquite civitates et habitate in petra habitatores Moab
 et estote quasi columba nidificans in summo ore foraminis
48:29 audivimus superbiam Moab superbus est valde sublimitatem
 eius et arrogantiam et superbiam et altitudinem cordis illius
48:30 ego scio ait Dominus iactantiam eius et quod non sit iuxta
 eam virtus eius nec iuxta quod poterat conata sit facere
48:31 ideo super Moab heiulabo et ad Moab universam clamabo ad
 viros muri fictilis lamentantes
48:32 de planctu Iazer plorabo tibi vinea Sobema propagines tuae
 transierunt mare usque ad mare Iazer pervenerunt super messem
 tuam et vindemiam tuam praedo inruit
48:33 ablata est laetitia et exultatio de Carmelo et de terra
 Moab et vinum de torcularibus sustuli nequaquam calcator uvae
 solitum celeuma cantabit
48:34 de clamore Esebon usque Eleale et Iaesa dederunt vocem
 suam a Segor usque ad Oronaim vitula conternante aquae quoque
 Namrim pessimae erunt
48:35 et auferam de Moab ait Dominus offerentem in excelsis et
 sacrificantem diis eius
48:36 propterea cor meum ad Moab quasi tibiae resonabit et cor
 meum ad viros muri fictilis dabit sonitum tibiarum quia plus
 fecit quam potuit idcirco perierunt
48:37 omne enim caput calvitium et omnis barba rasa erit in
 cunctis manibus conligatio et super omne dorsum cilicium
48:38 super omnia tecta Moab et in plateis eius omnis planctus
 quia contrivi Moab sicut vas inutile ait Dominus
48:39 quomodo victa est et ululaverunt quomodo deiecit cervicem
 Moab et confusus est eritque Moab in derisum et in exemplum
 omnibus in circuitu suo
48:40 haec dicit Dominus ecce quasi aquila evolabit et extendet
 alas suas ad Moab
48:41 capta est Carioth et munitiones conprehensae sunt et erit
 cor fortium Moab in die illa sicut cor mulieris parturientis
48:42 et cessabit Moab esse populus quoniam contra Dominum
 gloriatus est
48:43 pavor et fovea et laqueus super te o habitator Moab ait
 Dominus
48:44 qui fugit a facie pavoris cadet in foveam et qui
 conscenderit de fovea capietur laqueo adducam enim super Moab
 annum visitationis eorum dicit Dominus
48:45 in umbra Esebon steterunt de laqueo fugientes quia ignis
 egressus est de Esebon et flamma de medio Seon et devorabit
 partem Moab et verticem filiorum tumultus
48:46 vae tibi Moab peristi popule Chamos quia conprehensi sunt
 filii tui et filiae tuae in captivitatem
48:47 et convertam captivitatem Moab in novissimis diebus ait
 Dominus hucusque iudicia Moab
49:1 ad filios Ammon haec dicit Dominus numquid filii non sunt
 Israhel aut heres non est ei cur igitur hereditate possedit
 Melchom Gad et populus eius in urbibus eius habitavit
49:2 ideo ecce dies veniunt dicit Dominus et auditum faciam
 super Rabbath filiorum Ammon fremitum proelii et erit in
 tumulum dissipata filiaeque eius igni succendentur et
 possidebit Israhel possessores suos dicit Dominus
49:3 ulula Esebon quoniam vastata est Ahi clamate filiae Rabbath
 accingite vos ciliciis plangite et circuite per sepes quia
 Melchom in transmigratione ducetur sacerdotes eius et principes
 eius simul
49:4 quid gloriaris in vallibus defluxit vallis tua filia
 delicata quae confidebas in thesauris tuis et dicebas quis
 veniet ad me
49:5 ecce ego inducam super te terrorem ait Dominus Deus
 exercituum ab omnibus qui sunt in circuitu tuo et dispergemini
 singuli a conspectu vestro nec erit qui congreget fugientem
49:6 et post haec reverti faciam captivos filiorum Ammon ait
 Dominus
49:7 ad Idumeam haec dicit Dominus exercituum numquid non est
 ultra sapientia in Theman periit consilium a filiis inutilis
 facta est sapientia eorum
49:8 fugite terga vertite descendite in voragine habitatores
 Dedan quoniam perditionem Esau adduxi super eum tempus
 visitationis eius
49:9 si vindemiatores venissent super te non reliquissent
 racemum si fures in nocte rapuissent quod sufficeret sibi
49:10 ego vero discoperui Esau revelavi abscondita eius et
 celari non poterit vastatum est semen eius et fratres eius et
 vicini eius et non erit
49:11 relinque pupillos tuos ego eos faciam vivere et viduae
 tuae in me sperabunt
49:12 quia haec dicit Dominus ecce quibus non erat iudicium ut
 biberent calicem bibentes bibent et tu quasi innocens
 relinqueris non eris innocens sed bibens bibes
49:13 quia per memet ipsum iuravi dicit Dominus quod in
 solitudinem et in obprobrium et in desertum et in maledictionem
 erit Bosra et omnes civitates eius erunt in solitudines
 sempiternas
49:14 auditum audivi a Domino et legatus ad gentes missus est
 congregamini et venite contra eam et consurgamus in proelium
49:15 ecce enim parvulum dedi te in gentibus contemptibilem
 inter homines
49:16 arrogantia tua decepit te et superbia cordis tui qui
 habitas in cavernis petrae et adprehendere niteris altitudinem
 collis cum exaltaveris quasi aquila nidum tuum inde detraham te
 dicit Dominus
49:17 et erit Idumea deserta omnis qui transibit per eam
 stupebit et sibilabit super omnes plagas eius
49:18 sicuti subversa est Sodoma et Gomorra et vicinae eius ait
 Dominus non habitabit ibi vir et non incolet eam filius hominis
49:19 ecce quasi leo ascendet de superbia Iordanis ad
 pulchritudinem robustam quia subito currere eum faciam ad illam
 et quis erit electus quem praeponam ei quis enim similis mei et
 quis sustinebit me et quis est iste pastor qui resistat vultui
 meo
49:20 propterea audite consilium Domini quod iniit de Edom et
 cogitationes eius quas cogitavit de habitatoribus Theman si non
 deiecerint eos parvuli gregis nisi dissipaverint cum eis
 habitaculum eorum
49:21 a voce ruinae eorum commota est terra clamor in mari Rubro
 auditus est vocis eius
49:22 ecce quasi aquila ascendet et evolabit et expandet alas
 suas super Bosram et erit cor fortium Idumeae in die illa quasi
 cor mulieris parturientis
49:23 ad Damascum confusa est Emath et Arfad quia auditum
 pessimum audierunt turbati sunt in mari sollicitudine quiescere
 non potuit
49:24 dissoluta est Damascus versa in fugam tremor adprehendit
 eam angustia et dolores tenuerunt eam quasi parturientem
49:25 quomodo dereliquerunt civitatem laudabilem urbem laetitiae
49:26 ideo cadent iuvenes eius in plateis eius et omnes viri
 proelii conticescent in die illa ait Dominus exercituum
49:27 et succendam ignem in muro Damasci et devorabit moenia
 Benadad
49:28 ad Cedar et ad regna Asor quae percussit Nabuchodonosor
 rex Babylonis haec dicit Dominus surgite ascendite ad Cedar et
 vastate filios orientis
49:29 tabernacula eorum et greges eorum capient pelles eorum et
 omnia vasa eorum et camelos eorum tollent sibi et vocabunt
 super eos formidinem in circuitu
49:30 fugite abite vehementer in voraginibus sedete qui
 habitatis Asor ait Dominus iniit enim contra vos Nabuchodonosor
 rex Babylonis consilium et cogitavit adversum vos cogitationes
49:31 consurgite et ascendite ad gentem quietam et habitantem
 confidenter ait Dominus non ostia non vectes ei soli habitant
49:32 et erunt cameli eorum in direptionem et multitudo
 iumentorum in praedam et dispergam eos in omnem ventum qui sunt
 adtonsi in comam et ex omni confinio eorum adducam interitum
 super eos ait Dominus
49:33 et erit Asor in habitaculum draconum deserta usque in
 aeternum non manebit ibi vir nec incolet eam filius hominis
49:34 quod factum est verbum Domini ad Hieremiam prophetam
 adversus Aelam in principio regni Sedeciae regis Iuda dicens
49:35 haec dicit Dominus exercituum ecce ego confringam arcum
 Aelam summam fortitudinem eorum
49:36 et inducam super Aelam quattuor ventos a quattuor plagis
 caeli et ventilabo eos in omnes ventos istos et non erit gens
 ad quam non perveniant profugi Aelam
49:37 et pavere faciam Aelam coram inimicis suis et in conspectu
 quaerentium animam eorum et adducam super eos malum iram
 furoris mei dicit Dominus et emittam post eos gladium donec
 consumam eos
49:38 et ponam solium meum in Aelam et perdam inde reges et
 principes ait Dominus
49:39 in novissimis autem diebus reverti faciam captivos Aelam
 dicit Dominus
50:1 verbum quod locutus est Dominus de Babylone et de terra
 Chaldeorum in manu Hieremiae prophetae
50:2 adnuntiate in gentibus et auditum facite levate signum
 praedicate et nolite celare dicite capta est Babylon confusus
 est Bel victus est Marodach confusa sunt sculptilia eius
 superata sunt idola eorum
50:3 quoniam ascendit contra eam gens ab aquilone quae ponet
 terram eius in solitudinem et non erit qui habitet in ea ab
 homine usque ad pecus et moti sunt et abierunt
50:4 in diebus illis et in tempore illo ait Dominus venient
 filii Israhel ipsi et filii Iuda simul ambulantes et flentes
 properabunt et Dominum Deum suum quaerent
50:5 in Sion interrogabunt viam huc facies eorum venient et
 adponentur ad Dominum foedere sempiterno quod nulla oblivione
 delebitur
50:6 grex perditus factus est populus meus pastores eorum
 seduxerunt eos feceruntque vagari in montibus de monte in
 collem transierunt obliti sunt cubilis sui
50:7 omnes qui invenerunt comederunt eos et hostes eorum
 dixerunt non peccavimus pro eo quod peccaverunt Domino decori
 iustitiae et expectationi patrum eorum Domino
50:8 recedite de medio Babylonis et de terra Chaldeorum
 egredimini et estote quasi hedi ante greges
50:9 quoniam ecce ego suscito et adducam in Babylonem
 congregationem gentium magnarum de terra aquilonis et
 praeparabuntur adversum eam et inde capietur sagitta eius quasi
 viri fortis interfectoris non revertetur vacua
50:10 et erit Chaldea in praedam omnes vastantes eam replebuntur
 ait Dominus
50:11 quoniam exultatis et magna loquimini diripientes
 hereditatem meam quoniam effusi estis sicut vitulus super
 herbam et mugistis ut tauri
50:12 confusa est mater vestra nimis et adaequata pulveri quae
 genuit vos ecce novissima erit in gentibus deserta invia et
 arens
50:13 ab ira Domini non habitabitur sed redigetur tota in
 solitudinem omnis qui transit per Babylonem stupebit et
 sibilabit super universis plagis eius
50:14 praeparamini contra Babylonem per circuitum omnes qui
 intenditis arcum debellate eam non parcatis iaculis quia Domino
 peccavit
50:15 clamate adversus eam ubique dedit manum ceciderunt
 fundamenta eius destructi sunt muri eius quoniam ultio Domini
 est ultionem accipite de ea sicut fecit facite ei
50:16 disperdite satorem de Babylone et tenentem falcem in
 tempore messis a facie gladii columbae unusquisque ad populum
 suum convertetur et singuli ad terram suam fugient
50:17 grex dispersus Israhel leones eiecerunt eum primus comedit
 eum rex Assur iste novissimus exossavit eum Nabuchodonosor rex
 Babylonis
50:18 propterea haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel ecce
 ego visitabo regem Babylonis et terram eius sicut visitavi
 regem Assur
50:19 et reducam Israhel ad habitaculum suum et pascetur
 Carmelum et Basan et in monte Ephraim et Galaad saturabitur
 anima eius
50:20 in diebus illis et in tempore illo ait Dominus quaeretur
 iniquitas Israhel et non erit et peccatum Iuda et non
 invenietur quoniam propitius ero eis quos reliquero
50:21 super terram dominantium ascende et super habitatores eius
 visita dissipa et interfice quae post eos sunt ait Dominus et
 fac iuxta omnia quae praecepi tibi
50:22 vox belli in terra et contritio magna
50:23 quomodo confractus est et contritus est malleus universae
 terrae quomodo versa est in desertum Babylon in gentibus
50:24 inlaqueavi te et capta es Babylon et nesciebas inventa es
 et adprehensa quoniam Dominum provocasti
50:25 aperuit Dominus thesaurum suum et protulit vasa irae suae
 quoniam opus est Domino Deo exercituum in terra Chaldeorum
50:26 venite ad eam ab extremis finibus aperite ut exeant qui
 conculcent eam tollite de via lapides et redigite in acervos et
 interficite eam nec sit quicquam reliquum
50:27 dissipate universos fortes eius descendant in occisionem
 vae eis quia venit dies eorum tempus visitationis eorum
50:28 vox fugientium et eorum qui evaserunt de terra Babylonis
 ut adnuntient in Sion ultionem Domini Dei nostri ultionem
 templi eius
50:29 adnuntiate in Babylonem plurimis omnibus qui tendunt arcum
 consistite adversum eam per gyrum et nullus evadat reddite ei
 secundum opus suum iuxta omnia quae fecit facite illi quia
 contra Dominum erecta est adversum Sanctum Israhel
50:30 idcirco cadent iuvenes eius in plateis eius et omnes viri
 bellatores eius conticescent in die illa ait Dominus
50:31 ecce ego ad te superbe dicit Dominus Deus exercituum quia
 venit dies tuus tempus visitationis tuae
50:32 et cadet superbus et corruet et non erit qui suscitet eum
 et succendam ignem in urbibus eius et devorabit omnia in
 circuitu eius
50:33 haec dicit Dominus exercituum calumniam sustinent filii
 Israhel et filii Iuda simul omnes qui ceperunt eos tenent
 nolunt dimittere eos
50:34 redemptor eorum Fortis Dominus exercituum nomen eius
 iudicio defendet causam eorum ut exterreat terram et commoveat
 habitatores Babylonis
50:35 gladius ad Chaldeos ait Dominus et ad habitatores
 Babylonis et ad principes et ad sapientes eius
50:36 gladius ad divinos eius qui stulti erunt gladius ad fortes
 illius qui timebunt
50:37 gladius ad equos eius et ad currus eius et ad omne vulgus
 quod est in medio eius et erunt quasi mulieres gladius ad
 thesauros eius qui diripientur
50:38 siccitas super aquas eius erit et arescent quia terra
 sculptilium est et in portentis gloriantur
50:39 propterea habitabunt dracones cum fatuis ficariis et
 habitabunt in ea strutiones et non habitabitur ultra usque ad
 sempiternum nec extruetur usque ad generationem et generationem
50:40 sicut subvertit Deus Sodomam et Gomorram et vicinas eius
 ait Dominus non habitabit ibi vir nec incolet eam filius
 hominis
50:41 ecce populus venit ab aquilone et gens magna et reges
 multi consurgent a finibus terrae
50:42 arcum et scutum adprehendent crudeles sunt et
 inmisericordes vox eorum quasi mare sonabit et super equos
 ascendent sicut vir paratus ad proelium contra te filia Babylon
50:43 audivit rex Babylonis famam eorum et dissolutae sunt manus
 eius angustia adprehendit eum dolor quasi parturientem
50:44 ecce quasi leo ascendet de superbia Iordanis ad
 pulchritudinem robustam quia subito currere eum faciam ad illam
 et quis erit electus quem praeponam ei quis enim similis mei et
 quis sustinebit me et quis est iste pastor qui resistat vultui
 meo
50:45 propterea audite consilium Domini quod mente concepit
 adversum Babylonem et cogitationes eius quas cogitavit super
 terram Chaldeorum nisi detraxerint eos parvuli gregum nisi
 dissipatum fuerit cum ipsis habitaculum eorum
50:46 a voce captivitatis Babylonis commota est terra et clamor
 inter gentes auditus est
51:1 haec dicit Dominus ecce ego suscitabo super Babylonem et
 super habitatores eius qui cor suum levaverunt contra me quasi
 ventum pestilentem
51:2 et mittam in Babylonem ventilatores et ventilabunt eam et
 demolientur terram eius quoniam venerunt super eam undique in
 die adflictionis eius
51:3 non tendat qui tendit arcum suum et non ascendat loricatus
 nolite parcere iuvenibus eius interficite omnem militiam eius
51:4 et cadent interfecti in terra Chaldeorum et vulnerati in
 regionibus eius
51:5 quoniam non fuit viduatus Israhel et Iuda a Deo suo Domino
 exercituum terra autem eorum repleta est delicto a Sancto
 Israhel
51:6 fugite de medio Babylonis et salvet unusquisque animam suam
 nolite tacere super iniquitatem eius quoniam tempus ultionis
 est Domino vicissitudinem ipse retribuet ei
51:7 calix aureus Babylon in manu Domini inebrians omnem terram
 de vino eius biberunt gentes et ideo commotae sunt
51:8 subito cecidit Babylon et contrita est ululate super eam
 tollite resinam ad dolorem eius si forte sanetur
51:9 curavimus Babylonem et non est sanata derelinquamus eam et
 eamus unusquisque in terram suam quoniam pervenit usque ad
 caelos iudicium eius et elevatum est usque ad nubes
51:10 protulit Dominus iustitias nostras venite et narremus in
 Sion opus Domini Dei nostri
51:11 acuite sagittas implete faretras suscitavit Dominus
 spiritum regum Medorum et contra Babylonem mens eius ut perdat
 eam quoniam ultio Domini est ultio templi sui
51:12 super muros Babylonis levate signum augete custodiam
 levate custodes praeparate insidias quia cogitavit Dominus et
 fecit quaecumque locutus est contra habitatores Babylonis
51:13 quae habitas super aquas multas locuples in thesauris
 venit finis tuus pedalis praecisionis tuae
51:14 iuravit Dominus exercituum per animam suam quoniam replebo
 te hominibus quasi brucho et super te celeuma cantabitur
51:15 qui fecit terram in fortitudine sua praeparavit orbem in
 sapientia sua et prudentia sua extendit caelos
51:16 dante eo vocem multiplicantur aquae in caelo qui levat
 nubes ab extremo terrae fulgura in pluviam fecit et produxit
 ventum de thesauris suis
51:17 stultus factus est omnis homo ab scientia confusus est
 omnis conflator in sculptili quia mendax conflatio eius nec est
 spiritus in eis
51:18 vana sunt opera et risu digna in tempore visitationis suae
 peribunt
51:19 non sicut haec pars Iacob quia qui fecit omnia ipse est et
 Israhel sceptrum hereditatis eius Dominus exercituum nomen eius
51:20 conlidis tu mihi vasa belli et ego conlidam in te gentes
 et disperdam in te regna
51:21 et conlidam in te equum et equitem eius et conlidam in te
 currum et ascensorem eius
51:22 et conlidam in te virum et mulierem et conlidam in te
 senem et puerum et conlidam in te iuvenem et virginem
51:23 et conlidam in te pastorem et gregem eius et conlidam in
 te agricolam et iugales eius et conlidam in te duces et
 magistratus
51:24 et reddam Babyloni et cunctis habitatoribus Chaldeae omne
 malum suum quod fecerunt in Sion in oculis vestris ait Dominus
51:25 ecce ego ad te mons pestifer ait Dominus qui corrumpis
 universam terram et extendam manum meam super te et evolvam te
 de petris et dabo te in montem conbustionis
51:26 et non tollent de te lapidem in angulum et lapidem in
 fundamenta sed perditus in aeternum eris ait Dominus
51:27 levate signum in terra clangite bucina in gentibus
 sanctificate super eam gentes adnuntiate contra illam regibus
 Ararat Menni et Aschenez numerate contra eam Thapsar adducite
 equum quasi bruchum aculeatum
51:28 sanctificate contra eam gentes reges Mediae duces eius et
 universos magistratus eius cunctamque terram potestatis eius
51:29 et commovebitur terra et turbabitur quia evigilavit contra
 Babylonem cogitatio Domini ut ponat terram Babylonis desertam
 et inhabitabilem
51:30 cessaverunt fortes Babylonis a proelio habitaverunt in
 praesidiis devoratum est robur eorum et facti sunt quasi
 mulieres incensa sunt tabernacula eius contriti sunt vectes
 eius
51:31 currens obviam currenti veniet et nuntius obvius nuntianti
 ut adnuntiet regi Babylonis quia capta est civitas eius a summo
 usque ad summum
51:32 et vada praeoccupata sunt et paludes incensae sunt igni et
 viri bellatores conturbati sunt
51:33 quia haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel filia
 Babylon quasi area tempus triturae eius adhuc modicum et veniet
 tempus messionis eius
51:34 comedit me devoravit me Nabuchodonosor rex Babylonis
 reddidit me quasi vas inane absorbuit me sicut draco replevit
 ventrem suum teneritudine mea et eiecit me
51:35 iniquitas adversum me et caro mea super Babylonem dicit
 habitatio Sion et sanguis meus super habitatores Chaldeae dicit
 Hierusalem
51:36 propterea haec dicit Dominus ecce ego iudicabo causam tuam
 et ulciscar ultionem tuam et desertum faciam mare eius et
 siccabo venam eius
51:37 et erit Babylon in tumulos habitatio draconum stupor et
 sibilus eo quod non sit habitator
51:38 simul ut leones rugient excutient comas velut catuli
 leonum
51:39 in calore eorum ponam potus eorum et inebriabo eos ut
 sopiantur et dormiant somnum sempiternum et non consurgant
 dicit Dominus
51:40 deducam eos quasi agnos ad victimam quasi arietes cum
 hedis
51:41 quomodo capta est Sesach et conprehensa est inclita
 universae terrae quomodo facta est in stuporem Babylon inter
 gentes
51:42 ascendit super Babylonem mare multitudine fluctuum eius
 operta est
51:43 factae sunt civitates eius in stuporem terra inhabitabilis
 et deserta terra in qua nullus habitet nec transeat per eam
 filius hominis
51:44 et visitabo super Bel in Babylone et eiciam quod
 absorbuerat de ore eius et non confluent ad eum ultra gentes
 siquidem et murus Babylonis corruit
51:45 egredimini de medio eius populus meus ut salvet
 unusquisque animam suam ab ira furoris Domini
51:46 et ne forte mollescat cor vestrum et timeatis auditum qui
 audietur in terra et veniet in anno auditio et post hunc annum
 auditio et iniquitas in terra et dominator super dominatorem
51:47 propterea ecce dies veniunt et visitabo super sculptilia
 Babylonis et omnis terra eius confundetur et universi
 interfecti eius cadent in medio eius
51:48 et laudabunt super Babylonem caeli et terra et omnia quae
 in eis sunt quia ab aquilone venient ei praedones ait Dominus
51:49 et quomodo fecit Babylon ut caderent occisi in Israhel sic
 de Babylone cadent occisi in universa terra
51:50 qui fugistis gladium venite nolite stare recordamini
 procul Domini et Hierusalem ascendat super cor vestrum
51:51 confusi sumus quoniam audivimus obprobrium operuit
 ignominia facies nostras quia venerunt alieni super
 sanctificationem domus Domini
51:52 propterea ecce dies veniunt ait Dominus et visitabo super
 sculptilia eius et in omni terra eius mugiet vulneratus
51:53 si ascenderit Babylon in caelum et firmaverit in excelso
 robur suum a me venient vastatores eius ait Dominus
51:54 vox clamoris de Babylone et contritio magna de terra
 Chaldeorum
51:55 quoniam vastavit Dominus Babylonem et perdidit ex ea vocem
 magnam et sonabunt fluctus eorum quasi aquae multae dedit
 sonitum vox eorum
51:56 quia venit super eam id est super Babylonem praedo et
 adprehensi sunt fortes eius et emarcuit arcus eorum quia fortis
 ultor Dominus reddens retribuet
51:57 et inebriabo principes eius et sapientes eius duces eius
 et magistratus eius et fortes eius et dormient somnum
 sempiternum et non expergiscentur ait Rex Dominus exercituum
 nomen eius
51:58 haec dicit Dominus exercituum murus Babylonis ille
 latissimus suffossione suffodietur et portae eius excelsae igni
 conburentur et labores populorum ad nihilum et gentium in igne
 erunt et disperibunt
51:59 verbum quod praecepit Hieremias prophetes Saraiae filio
 Neriae filii Maasiae cum pergeret cum Sedecia rege in Babylonem
 in anno quarto regni eius Saraias autem erat princeps
 prophetiae
51:60 et scripsit Hieremias omne malum quod venturum erat super
 Babylonem in libro uno omnia verba haec quae scripta sunt
 contra Babylonem
51:61 et dixit Hieremias ad Saraiam cum veneris Babylonem et
 videris et legeris omnia verba haec
51:62 dices Domine tu locutus es contra locum istum ut
 disperderes eum ne sit qui in eo habitet ab homine usque ad
 pecus et ut sit perpetua solitudo
51:63 cumque conpleveris legere librum istum ligabis ad eum
 lapidem et proicies illum in medio Eufraten
51:64 et dices sic submergetur Babylon et non consurget a facie
 adflictionis quam ego adduco super eam et dissolventur hucusque
 verba Hieremiae
52:1 filius viginti et unius anni Sedecias cum regnare coepisset
 et undecim annis regnavit in Hierusalem et nomen matris eius
 Amithal filia Hieremiae de Lobna
52:2 et fecit malum in oculis Domini iuxta omnia quae fecerat
 Ioachim
52:3 quoniam furor Domini erat in Hierusalem et in Iuda usquequo
 proiceret eos a facie sua et recessit Sedecias a rege Babylonis
52:4 factum est autem in anno nono regni eius in mense decimo
 decima mensis venit Nabuchodonosor rex Babylonis ipse et omnis
 exercitus eius adversum Hierusalem et obsederunt eam et
 aedificaverunt contra eam munitiones in circuitu
52:5 et fuit civitas obsessa usque ad undecimum annum regis
 Sedeciae
52:6 mense autem quarto nona mensis obtinuit fames in civitate
 et non erant alimenta populo terrae
52:7 et disrupta est civitas et omnes viri bellatores fugerunt
 et exierunt de civitate nocte per viam portae quae est inter
 duos muros et ducit ad hortum regis Chaldeis obsidentibus urbem
 in gyro et abierunt per viam quae ducit in heremum
52:8 persecutus est autem exercitus Chaldeorum regem et
 adprehenderunt Sedeciam in deserto quod est iuxta Hiericho et
 omnis comitatus eius diffugit ab eo
52:9 cumque conprehendissent regem adduxerunt eum ad regem
 Babylonis in Reblatha quae est in terra Emath et locutus est ad
 eum iudicia
52:10 et iugulavit rex Babylonis filios Sedeciae in oculis eius
 sed et omnes principes Iudae occidit in Reblatha
52:11 et oculos Sedeciae eruit et vinxit eum conpedibus et
 adduxit eum rex Babylonis in Babylonem et posuit eum in domo
 carceris usque ad diem mortis eius
52:12 in mense autem quinto decima mensis ipse est annus
 nonusdecimus Nabuchodonosor regis Babylonis venit Nabuzardan
 princeps militiae qui stabat coram rege Babylonis in Hierusalem
52:13 et incendit domum Domini et domum regis et omnes domos
 Hierusalem et omnem domum magnam igne conbusit
52:14 et totum murum Hierusalem per circuitum destruxit cunctus
 exercitus Chaldeorum qui erat cum magistro militiae
52:15 de pauperibus autem populi et de reliquo vulgo quod
 remanserat in civitate et de perfugis qui transfugerant ad
 regem Babylonis et ceteros de multitudine transtulit Nabuzardan
 princeps militiae
52:16 de pauperibus vero terrae reliquit Nabuzardan princeps
 militiae in vinitores et in agricolas
52:17 columnas quoque aereas quae erant in domo Domini et bases
 et mare aereum quod erat in domo Domini confregerunt Chaldei et
 tulerunt omne aes eorum in Babylonem
52:18 et lebetas et creagras et psalteria et fialas et
 mortariola et omnia vasa aerea quae in ministerio fuerant
 tulerunt
52:19 et hydrias et thymiamateria et urceos et pelves et
 candelabra et mortaria et cyatos quotquot aurea aurea et
 quotquot argentea argentea tulit magister militiae
52:20 columnas duas et mare unum vitulos duodecim aereos qui
 erant sub basibus quas fecerat rex Salomon in domo Domini non
 erat pondus aeris omnium vasorum horum
52:21 de columnis autem decem et octo cubiti altitudinis erant
 in columna una et funiculus duodecim cubitorum circuibat eam
 porro grossitudo eius quattuor digitorum et intrinsecus cava
 erat
52:22 et capitella super utramque aerea altitudo capitelli unius
 quinque cubitorum et retiacula et mala granata
52:23 nonaginta sex dependentia omnia mala granata centum
 retiaculis circumdabantur
52:24 et tulit magister militiae Saraiam sacerdotem primum et
 Sophoniam sacerdotem secundum et tres custodes vestibuli
52:25 et de civitate tulit eunuchum unum qui erat praepositus
 super viros bellatores et septem viros de his qui videbant
 faciem regis qui inventi sunt in civitate et scribam principem
 militum qui probabat tirones et sexaginta viros de populo
 terrae qui inventi sunt in medio civitatis
52:26 tulit autem eos Nabuzardan magister militiae et duxit eos
 ad regem Babylonis in Reblatha
52:27 et percussit eos rex Babylonis et interfecit eos in
 Reblatha in terra Emath et translatus est Iuda de terra sua
52:28 iste est populus quem transtulit Nabuchodonosor in anno
 septimo Iudaeos tria milia et viginti tres
52:29 in anno octavodecimo Nabuchodonosor de Hierusalem animas
 octingentas triginta duas
52:30 in anno vicesimo tertio Nabuchodonosor transtulit
 Nabuzardan magister militiae Iudaeorum animas septingentas
 quadraginta quinque omnes ergo animae quattuor milia sescentae
52:31 et factum est in tricesimo septimo anno transmigrationis
 Ioachim regis Iudae duodecimo mense vicesima quinta mensis
 elevavit Evilmerodach rex Babylonis ipso anno regni sui caput
 Ioachim regis Iudae et eduxit eum de domo carceris
52:32 et locutus est cum eo bona et posuit thronum eius super
 thronos regum qui erant post se in Babylone
52:33 et mutavit vestimenta carceris eius et comedebat panem
 coram eo semper cunctis diebus vitae suae
52:34 et cibaria eius cibaria perpetua dabantur ei a rege
 Babylonis statuta per singulos dies usque ad diem mortis suae
 cunctis diebus vitae eius