home *** CD-ROM | disk | FTP | other *** search
/ BibleWare / BibWare.bin / bibtrans / vulgate.exe / EC.VUL < prev    next >
Text File  |  1996-06-12  |  26KB  |  519 lines

  1. 1:1 verba Ecclesiastes filii David regis Hierusalem
  2. 1:2 vanitas vanitatum dixit Ecclesiastes vanitas vanitatum omnia
  3.  vanitas
  4. 1:3 quid habet amplius homo de universo labore suo quod laborat
  5.  sub sole
  6. 1:4 generatio praeterit et generatio advenit terra vero in
  7.  aeternum stat
  8. 1:5 oritur sol et occidit et ad locum suum revertitur ibique
  9.  renascens
  10. 1:6 gyrat per meridiem et flectitur ad aquilonem lustrans
  11.  universa circuitu pergit spiritus et in circulos suos
  12.  regreditur
  13. 1:7 omnia flumina intrant mare et mare non redundat ad locum
  14.  unde exeunt flumina revertuntur ut iterum fluant
  15. 1:8 cunctae res difficiles non potest eas homo explicare sermone
  16.  non saturatur oculus visu nec auris impletur auditu
  17. 1:9 quid est quod fuit ipsum quod futurum est quid est quod
  18.  factum est ipsum quod fiendum est
  19. 1:10 nihil sub sole novum nec valet quisquam dicere ecce hoc
  20.  recens est iam enim praecessit in saeculis quae fuerunt ante
  21.  nos
  22. 1:11 non est priorum memoria sed nec eorum quidem quae postea
  23.  futura sunt erit recordatio apud eos qui futuri sunt in
  24.  novissimo
  25. 1:12 ego Ecclesiastes fui rex Israhel in Hierusalem
  26. 1:13 et proposui in animo meo quaerere et investigare sapienter
  27.  de omnibus quae fiunt sub sole hanc occupationem pessimam dedit
  28.  Deus filiis hominum ut occuparentur in ea
  29. 1:14 vidi quae fiunt cuncta sub sole et ecce universa vanitas et
  30.  adflictio spiritus
  31. 1:15 perversi difficile corriguntur et stultorum infinitus est
  32.  numerus
  33. 1:16 locutus sum in corde meo dicens ecce magnus effectus sum et
  34.  praecessi sapientia omnes qui fuerunt ante me in Hierusalem et
  35.  mens mea contemplata est multa sapienter et didicit
  36. 1:17 dedique cor meum ut scirem prudentiam atque doctrinam
  37.  erroresque et stultitiam et agnovi quod in his quoque esset
  38.  labor et adflictio spiritus
  39. 1:18 eo quod in multa sapientia multa sit indignatio et qui
  40.  addit scientiam addat et laborem
  41. 2:1 dixi ego in corde meo vadam et affluam deliciis et fruar
  42.  bonis et vidi quod hoc quoque esset vanitas
  43. 2:2 risum reputavi errorem et gaudio dixi quid frustra deciperis
  44. 2:3 cogitavi in corde meo abstrahere a vino carnem meam ut
  45.  animum meum transferrem ad sapientiam devitaremque stultitiam
  46.  donec viderem quid esset utile filiis hominum quod facto opus
  47.  est sub sole numero dierum vitae suae
  48. 2:4 magnificavi opera mea aedificavi mihi domos plantavi vineas
  49. 2:5 feci hortos et pomeria et consevi ea cuncti generis
  50.  arboribus
  51. 2:6 extruxi mihi piscinas aquarum ut inrigarem silvam lignorum
  52.  germinantium
  53. 2:7 possedi servos et ancillas multamque familiam habui armenta
  54.  quoque et magnos ovium greges ultra omnes qui fuerunt ante me
  55.  in Hierusalem
  56. 2:8 coacervavi mihi argentum et aurum et substantias regum ac
  57.  provinciarum feci mihi cantores et cantrices et delicias
  58.  filiorum hominum scyphos et urceos in ministerio ad vina
  59.  fundenda
  60. 2:9 et supergressus sum opibus omnes qui fuerunt ante me in
  61.  Hierusalem sapientia quoque perseveravit mecum
  62. 2:10 et omnia quae desideraverunt oculi mei non negavi eis nec
  63.  prohibui cor quin omni voluptate frueretur et oblectaret se in
  64.  his quae paraveram et hanc ratus sum partem meam si uterer
  65.  labore meo
  66. 2:11 cumque me convertissem ad universa opera quae fecerant
  67.  manus meae et ad labores in quibus frustra sudaveram vidi in
  68.  omnibus vanitatem et adflictionem animi et nihil permanere sub
  69.  sole
  70. 2:12 transivi ad contemplandam sapientiam erroresque et
  71.  stultitiam quid est inquam homo ut sequi possit regem factorem
  72.  suum
  73. 2:13 et vidi quia tantum praecederet sapientia stultitiam
  74.  quantum differt lux tenebris
  75. 2:14 sapientis oculi in capite eius stultus in tenebris ambulat
  76.  et didici quod unus utriusque esset interitus
  77. 2:15 et dixi in corde meo si unus et stulti et meus occasus erit
  78.  quid mihi prodest quod maiorem sapientiae dedi operam
  79.  locutusque cum mente mea animadverti quod hoc quoque esset
  80.  vanitas
  81. 2:16 non enim erit memoria sapientis similiter ut stulti in
  82.  perpetuum et futura tempora oblivione cuncta pariter obruent
  83.  moritur doctus similiter et indoctus
  84. 2:17 et idcirco taeduit me vitae meae videntem mala esse
  85.  universa sub sole et cuncta vanitatem atque adflictionem
  86.  spiritus
  87. 2:18 rursum detestatus sum omnem industriam meam quae sub sole
  88.  studiosissime laboravi habiturus heredem post me
  89. 2:19 quem ignoro utrum sapiens an stultus futurus sit et
  90.  dominabitur in laboribus meis quibus desudavi et sollicitus fui
  91.  et est quicquam tam vanum
  92. 2:20 unde cessavi renuntiavitque cor meum ultra laborare sub
  93.  sole
  94. 2:21 nam cum alius laboret in sapientia et doctrina et
  95.  sollicitudine homini otioso quaesita dimittit et hoc ergo
  96.  vanitas et magnum malum
  97. 2:22 quid enim proderit homini de universo labore suo et
  98.  adflictione spiritus qua sub sole cruciatus est
  99. 2:23 cuncti dies eius doloribus et aerumnis pleni sunt nec per
  100.  noctem mente requiescit et haec non vanitas est
  101. 2:24 nonne melius est comedere et bibere et ostendere animae
  102.  suae bona de laboribus suis et hoc de manu Dei est
  103. 2:25 quis ita vorabit et deliciis affluet ut ego
  104. 2:26 homini bono in conspectu suo dedit Deus sapientiam et
  105.  scientiam et laetitiam peccatori autem dedit adflictionem et
  106.  curam superfluam ut addat et congreget et tradat ei qui placuit
  107.  Deo sed et hoc vanitas et cassa sollicitudo mentis
  108. 3:1 omnia tempus habent et suis spatiis transeunt universa sub
  109.  caelo
  110. 3:2 tempus nascendi et tempus moriendi tempus plantandi et
  111.  tempus evellendi quod plantatum est
  112. 3:3 tempus occidendi et tempus sanandi tempus destruendi et
  113.  tempus aedificandi
  114. 3:4 tempus flendi et tempus ridendi tempus plangendi et tempus
  115.  saltandi
  116. 3:5 tempus spargendi lapides et tempus colligendi tempus
  117.  amplexandi et tempus longe fieri a conplexibus
  118. 3:6 tempus adquirendi et tempus perdendi tempus custodiendi et
  119.  tempus abiciendi
  120. 3:7 tempus scindendi et tempus consuendi tempus tacendi et
  121.  tempus loquendi
  122. 3:8 tempus dilectionis et tempus odii tempus belli et tempus
  123.  pacis
  124. 3:9 quid habet amplius homo de labore suo
  125. 3:10 vidi adflictionem quam dedit Deus filiis hominum ut
  126.  distendantur in ea
  127. 3:11 cuncta fecit bona in tempore suo et mundum tradidit
  128.  disputationi eorum ut non inveniat homo opus quod operatus est
  129.  Deus ab initio usque ad finem
  130. 3:12 et cognovi quod non esset melius nisi laetari et facere
  131.  bene in vita sua
  132. 3:13 omnis enim homo qui comedit et bibit et videt bonum de
  133.  labore suo hoc donum Dei est
  134. 3:14 didici quod omnia opera quae fecit Deus perseverent in
  135.  perpetuum non possumus eis quicquam addere nec auferre quae
  136.  fecit Deus ut timeatur
  137. 3:15 quod factum est ipsum permanet quae futura sunt iam fuerunt
  138.  et Deus instaurat quod abiit
  139. 3:16 vidi sub sole in loco iudicii impietatem et in loco
  140.  iustitiae iniquitatem
  141. 3:17 et dixi in corde meo iustum et impium iudicabit Deus et
  142.  tempus omni rei tunc erit
  143. 3:18 dixi in corde meo de filiis hominum ut probaret eos Deus et
  144.  ostenderet similes esse bestiis
  145. 3:19 idcirco unus interitus est hominis et iumentorum et aequa
  146.  utriusque condicio sicut moritur homo sic et illa moriuntur
  147.  similiter spirant omnia et nihil habet homo iumento amplius
  148.  cuncta subiacent vanitati
  149. 3:20 et omnia pergunt ad unum locum de terra facta sunt et in
  150.  terram pariter revertentur
  151. 3:21 quis novit si spiritus filiorum Adam ascendat sursum et si
  152.  spiritus iumentorum descendat deorsum
  153. 3:22 et deprehendi nihil esse melius quam laetari hominem in
  154.  opere suo et hanc esse partem illius quis enim eum adducet ut
  155.  post se futura cognoscat
  156. 4:1 verti me ad alia et vidi calumnias quae sub sole geruntur et
  157.  lacrimas innocentum et consolatorem neminem nec posse resistere
  158.  eorum violentiae cunctorum auxilio destitutos
  159. 4:2 et laudavi magis mortuos quam viventes
  160. 4:3 et feliciorem utroque iudicavi qui necdum natus est nec
  161.  vidit mala quae sub sole fiunt
  162. 4:4 rursum contemplatus omnes labores hominum et industrias
  163.  animadverti patere invidiae proximi et in hoc ergo vanitas et
  164.  cura superflua est
  165. 4:5 stultus conplicat manus suas et comedit carnes suas dicens
  166. 4:6 melior est pugillus cum requie quam plena utraque manus cum
  167.  labore et adflictione animi
  168. 4:7 considerans repperi et aliam vanitatem sub sole
  169. 4:8 unus est et secundum non habet