Dzisiejsza nauka uznaje, ┐e bezpo£redni nasz przodek, zwany cz│owiekiem z Cro-Magnon, pojawi│ siΩ na Ziemi (w sensie ewolucyjnym) nagle. W ci╣gu 35-40 tysiΩcy lat istnienia tego gatunku populacja osi╣gnΩ│a og≤ln╣ liczbΩ oko│o 30 miliard≤w. Ka┐dy cz│owiek to odrΩbna osobowo£µ, usi│uj╣ca realizowaµ siebie poprzez aktywn╣ dzia│alno£µ, tw≤rczo£µ i mi│o£µ. Ludzkie ┐ycie czΩsto przerywane w spos≤b nienaturalny i tak trwa zbyt kr≤tko. PrzeciΩtna jego d│ugo£µ wynosi│a do niedawna 50-60 lat, a przecie┐ na tym etapie ┐ycia nasz m≤zg osi╣ga zaledwie ca│kowit╣ dojrza│o£µ. Czym jest w│a£ciwie cz│owiek ? Niedoskona│e cia│o plus pamiΩµ? Zar≤wno pierwsze i drugie stanowi╣ niezbΩdne czynniki istnienia. O swoim ciele czlowiek wie ju┐ du┐o rzeczy, tymczasem pamiΩµ pozostaje nadal wielk╣ niewiadom╣. Usi│uje siΩ t│umaczyµ, ┐e rolΩ nosiciela informacji spe│niaj╣ w naszym organizmie kwasy nukleinowe, bia│ka itd, ale ju┐ w 1911 roku Bergson wspomnia│ o istnieniu dw≤ch rodzaj≤w pamiΩci: wy┐szej (motorycznej) i ni┐szej (tzw. pamiΩci ducha). Jego zdaniem jedynie pamiΩµ motoryczna, mo┐e byµ rozpatrywana jako funkcja m≤zgu. St╣d zwolennicy parapsychologii wnioskuj╣, ┐e £wiadomo£µ ma swoj╣ siedzibΩ poza organizmem. Czy istniej╣ argumenty przemawiaj╣ce za tak╣ hipotez╣? Owszem, gdyby wy│╣cznie m≤zg by│ siedzib╣ pamiΩci, to jak wyt│umaczyµ w≤wczas jej przetrwanie w przypadkach ca│kowitego pora┐enia m≤zgu? Tak wiΩc wydaje siΩ bardzo mo┐liwe, ┐e po naszej £mierci, informacja o nas nie zanika, lecz zostaje przechowywana w pr≤┐ni, co daje mo┐liwo£µ "drugich narodzin", czyli rekonstrukcji osobowo£ci wzbogaconej o pamiΩµ "poprzedniego ┐ycia".
Angielski psychiatra Aleksander Cannon by│ chyba pierwszym, kt≤ry poleca│ swoim pacjentom, b╣d╣cym w stanie hipnozy, "prze┐ywaµ" jeszcze raz sw╣ przesz│o£µ. Odkry│ wtedy, ┐e niekt≤rzy z nich cofani wstecz, daleko poza moment urodzin, napotykali, po d│u┐szym lub kr≤tszym czasie, sceny z jakiego£ innego ┐ycia. Nie wiadomo na czym polega ten mechanizm, dlaczego niekt≤rzy ludzie w transie hipnotycznym podaj╣ wspomnienia z poprzedniego ┐ycia (nale┐y podkre£liµ - nie w spos≤b bierny lecz tak jakby prze┐ywali to jeszcze raz).
Osobnym zagadnieniem jest tak zwana hipoteza o dziedziczeniu pamiΩci. Przypuszczalnie wszystko co ka┐dy z nas w ┐yciu do£wiadczy│ lub prze┐y│, zakodowane jest w jego pod£wiadomo£ci. To zakodowanie jest tak trwa│e, ┐e pozostaje tam na zawsze, nawet gdy cz│owiek jest przekonany, i┐ pewne szczeg≤│y dawno ju┐ zapomnia│. Tego rodzaju "zespo│y pamiΩciowe" mog╣ byµ przekazywane genetycznie. Ma│e dziecko nie wie, ┐e w osobowo£ci przechowuje do£wiadczenia rodzic≤w i dziadk≤w. Podobnie pr≤buje siΩ t│umaczyµ przypadki wspomnie± z poprzedniego ┐ycia. S╣ to po prostu utrwalone w naszej pod£wiadomo£ci, odziedziczone genetycznie prze┐ycia bliskich lub dalszych przodk≤w. W okre£lonych sytuacjach, np. w hipnozie, mog╣ one zostaµ przywo│ane. Wydaj╣ niΩ nam tak realne, ┐e uwa┐amy je za prze┐ycia w│asne.
Psychika cz│owieka zakodowana jest w uk│adzie nerwowym, w szczegolno£ci w m≤zgu. îwiadomo£µ jest przypuszczalnie funkcj╣ uk│adu nerwowego, a nie rzecz╣ "sam╣ w sobie". Kiedy uk│ad nerwowy ulegnie uszkodzeniu, £wiadomo£µ zanika. Byµ mo┐e jednak wystarczy│oby "prze│o┐yµ" pamiΩµ danego cz│owieka z jego uszkodzonego m≤zgu do drugiego, kt≤ry jest w stanie funkcjonowaµ, a wiΩc "wytwarzaµ" £wiadomo£µ, by przesz│a tam tak┐e osobowo£µ. Je£li w tym drugim m≤zgu, by│a ju┐ inna osobowo£µ, a wiΩc czΩ£µ pamiΩci by│a ju┐ zape│niona, to mamy przyk│ad rozdwojenia jaƒni. Uk│ad nerwowy wytwarza r≤┐norakie pola elektromagnetyczne (PEM). Te PEM nios╣ oczywi£cie informacjeo tym, co siΩ w danym uk│adzie dzieje. Do wyja£nienia zasady reinkarnacji wystarczy│oby wiΩc za│o┐enie, i┐ takie pola nios╣ce informacje mog╣ "oderwaµ siΩ" od umieraj╣cego organizmu i "przyczepiµ" do powstaj╣cego, przenosz╣c pamiΩµ zmar│ego. Nie do ka┐dego nowo narodzonego dziecka informacja taka mo┐e "przywΩdrowaµ", chocia┐by dlatego, ┐e dzieci rodz╣ siΩ szybciej ni┐ ludzie umieraj╣. Je£li ju┐ jednak do kogo£ "przywΩdruje", to ten zas≤b informacji, czyli pamiΩµ poprzedniego ┐ycia, zostanie na skutek stresu narodzin, zepchniΩta na samo dno pod£wiadomo£ci. Taka hipoteza o istocie reinkarnacji nie przeczy nauce ani obserwacjom, a byµ mo┐e da│o by siΩ j╣ sprawdziµ eksperymentalnie.
