Dotarlismy bez dalszych niespodzianek do Bahi San Luis Gonzaga. Dzis w Meksyku wybory prezydenckie. Mamy nadzieje ze to nie wplynie na dostawe benzyny. Piotr przez radio zawolal Daniela i zamowil benzyne. Na pytanie czy dzis glosowal, zbyl nas zartem. Gdy sie nad tym zastanowic, musial by jechac 150 mil ciezka droga by dopelnic swego obywatelskiego obowiazku w San Felipe. Poza benzyna Daniel sprzedaje wode z prowadzonej przez siebie odsalarni, warsztat samochodowy, sklep spozywczy i doglada budowie restauracji. To ostatnie jest najtrudniejsze, musi pic piwo i zakaszac tequilla wraz z indianskimi robotnikami. Jest on absolwentem inzynierii ladowej z Tijuany. Oczywiscie robi to dla pracodawcy. Znowu z plazy tankowanie, ostatnie, na szczescie. Meksykanczyk, ktory nalewal nam benzyne zgodzil sie zabrac mnie do oddalonego o kilka mil sklepu. Kupilam wiec lod i napoje, no i papierosy dla Piotra, gdyz skonczyl juz mu sie zapas przywieziony ze Stanow. Zapowiadalo sie, ze dzien bedzie spokojny i wieczorem pojdziemy do Alfonsiny na kolacje. Zaczelo jednak znowu wiac. Pewnie poludniowy wiatr nas dogonil. Musielismy sie schowac w zatoczce na wyspie. Z kolacji w restauracji nici. Znowu ja musze zabierac sie za gary. Noc pod znakiem wiatru. Widac, ze Dolores nieuchronnie sie zbliza. W nocy przesuwalismy lodz kilkakrotnie, wiatr nie mogl sie ustabilizowac.
JUTRO