Antygona

fot. Stanis│aw Markowski

Andrzej Wajda przystΩpowa│ do pracy nad tragedi▒ Sofoklesa w specyficznych warunkach Polski stanu wojennego i przez ten pryzmat odczyta│ tΩ tragediΩ (...). Wprowadzaj▒c wsp≤│czesny kostium i nowoczesn▒ ekspresjΩ teatraln▒ umieszcza│ greck▒ tragediΩ w ┐ywym nurcie kultury, adresuj▒c j▒ r≤wnocze╢nie do konkretnego widza. Antygona wzbudzi│a o┐ywione kontrowersje w│a╢nie, dlatego, ┐e mia│a tak wyra╝nego adresata: akceptowana bez reszty przez jednych, by│a r≤wnie zdecydowanie odrzucona przez innych. Mo┐na nawet powiedzieµ, ┐e spo│eczny odbi≤r Antygony Wajdy by│ jak gdyby dalszym ci▒giem spektaklu, przeniesionym na p│aszczyznΩ dnia dzisiejszego.

Za motto przedstawienia w Starym Teatrze mog│yby s│u┐yµ s│owa z wiersza Czes│awa Mi│osza Antygona zamieszczonego w programie: Dop≤ki ┐yjΩ, bΩdΩ wo│aµ: nie.