Dwoje na hu╢tawce

Recenzje

Dwoje na hu╢tawce w tej inscenizacji to nie tylko psychologiczny dramat dwojga ludzi: to tak┐e pr≤ba syntezy o ┐yciu cz│owieka zdanego tylko na siebie w ╢wiecie rekin≤w i wilk≤w, w ╢wiecie, w kt≤rym nie ma czasu dla drugiego cz│owieka. Pocz▒tkowo bawi siΩ Wajda zawi▒zuj▒c▒ siΩ znajomo╢ci▒ miΩdzy Gizel▒ i Jerrym jak w Niewinnych czarodziejach. P≤╝niej jednak przedstawienie nabiera powa┐niejszej tre╢ci i wtedy staje siΩ naprawdΩ interesuj▒ce.

Roman Szyd│owski, Trybuna Ludu, nr 11/1961
cyt. za: Maciej Karpi±ski, Andrzej Wajda - teatr, Warszawa 1980.

Dla wystawienia tej sztuki zosta│a specjalnie stworzona Scena 61 Teatru Ateneum w Warszawie - pomys│u Wajdy. By│a to pierwsza w Polsce scena en rond, nowe do╢wiadczenie zar≤wno dla re┐ysera, dla aktor≤w, i dla publiczno╢ci. Byµ mo┐e nawet dla Wajdy w najmniejszym stopniu, jako dla re┐ysera filmowego, przyzwyczajonego do tego, ┐e tΩ sam▒ sytuacjΩ obserwuje swoj▒ kamer▒ z r≤┐nych punkt≤w widzenia.

Maciej Karpi±ski, Andrzej Wajda - teatr, Warszawa 1980, s. 25.