Xawery Dunikowski, Brzemienna [Pregnant], ok. 1906

Zniechecony po "Pokoleniu" do filmu fabularnego nakrecilem dokumentalny film o Dunikowskim. Widywalem go wczesniej na korytarzach krakowskiej ASP. Slyszalem dziesiatki anegdot, ale ani on sam, ani opowiesci o nim, nie tlumacza tego niezwyklego dziela, jakim jest grupa KOBIET BRZEMIENNYCH. Nie wiem skad ten potwor talentu i witalnosci znalazl w sobie tyle liryzmu!
KOBIETY tak bardzo poruszyly moja wyobraznie, ze w poszukiwaniu tla godnego ich zamyslenia i spokoju zawedrowalem z nimi w czasie zdjec do filmu az na brzeg morski. To bylo piekne przezycie: patrzec przez kamere, jak stoja na piasku i wsluchuja sie w siebie, obserwujac jednostajny ruch morza. Niby jednakowe, a tak inne; nieruchome, a tak zywe - w tym ruchu oczekiwania.