<meta name="author" content="Jakub & Jan Filipowscy">
<meta name="description" content="Serwis webmasterow. Znajdziesz tu kilka kursow popularnych internetowych jezykow programowania takich jak: HTML, CSS, WML, SGML, XML, PHP, Perl i Java. Zamiescilismy tu rowniez wiele skryptow JavaScript, PHP i CGI. Przeczytac mozna kilka artykulow i sciagnac kilka szablonow. Dla poczatkujacych jest dzial BeginnerZone. ">
SGML definiuje zasady zamiany ci▒gu znak≤w na inny ci▒g znak≤w. Metoda ta stanowi spore u│atwienie przy wprowadzaniu tekstu oraz jego aktualizacji. Wystarczy dokonaµ tylko odpowiedniej deklaracji w DTD. Przyjmijmy, ┐e w tek╢cie bΩdzie pojawia│a siΩ czΩsto nazwa uczelni Uniwersytet im. Adama Mickiewicza. Osobie wprowadzaj▒cej tekst │atwiej (przede wszystkim szybciej) by│oby wpisywaµ tylko akronim nazwy uczelni: UAM. Po nastΩpuj▒cej deklaracji w DTD:
wystarczy w tek╢cie zasadniczym wpisaµ akronim UAM. Parser lub przegl▒darka dokona automatycznego podstawienia tekstu w pe│nej postaci w miejsce akronimu. W dokumencie zasadniczym umieszcza siΩ odsy│acz encji (ang. entity reference). Ma on nastΩpuj▒c▒ strukturΩ: znak ampersand (&), nazwa encji oraz ╢rednik (;) (np. &UAM;). Je┐eli za nazw▒ encji nastΩpuje spacja, w≤wczas ╢rednik mo┐e zostaµ pominiΩty. Istnieje jeszcze jeden popularny spos≤b wykorzystania encji. S│u┐▒ one do definiowania znak≤w diakrytycznych, kt≤re nie mieszcz▒ siΩ w zestawie ISO 646 IRV. Wiele system≤w sprzΩtowo-programowych dostarcza w│asne standardy kodowania znak≤w diakrytycznych z przedzia│u 128 - 256. Je┐eli okre╢lony znak nie jest dostΩpny na klawiaturze lub nie ma reprezentacji w systemie, w≤wczas mo┐na pos│u┐yµ siΩ odsy│aczem encji. Aneks D do standardu SGML definiuje encje, kt≤re mo┐na wykorzystaµ we w│asnych systemach. Ich zastosowanie zapewni wymianΩ informacji bez przek│ama±.
<td width="770" valign="top" colspan="3" align="right"><br><br><span class="m">All rights reserved by <a href="mailto:web-area@web-area.org">J&J Filipowscy Design & Code</a></td>
