home
***
CD-ROM
|
disk
|
FTP
|
other
***
search
/
litopys.org.ua
/
litopys.org.ua.tar
/
litopys.org.ua
/
psrl3235
/
pok2.php?187.orig
< prev
next >
Wrap
Text File
|
2011-01-24
|
134KB
|
2,554 lines
<html>
<head>
<meta http-equiv=Content-Type content="text/html; charset=windows-1251">
<meta http-equiv="Content-Language" content="uk">
<meta name="KeyWords" content="│±≥ε≡│ , ╨≤±ⁿ, δ│≥ε∩Φ±, ΣαΓφ , δ│≥σ≡α≥≤≡α, δΦ≥Γα, δΦ≥εΓ±ⁿΩε, ß│δε≡≤±ⁿΩ│, δ│≥ε∩Φ±Φ, ╬δⁿ°σΓ±ⁿΩΦΘ">
<meta name="Robots" content="all">
<meta name="revizit-after" content="120 days">
<meta name="Description" content="┼δσΩ≥≡εφφα ∩≤ßδ│Ωα÷│ ╦Φ≥εΓ±ⁿΩε-ß│δε≡≤±ⁿΩΦ⌡ δ│≥ε∩Φ±│Γ. ╬δⁿ°σΓ±ⁿΩΦΘ δ│≥ε∩Φ±.
╙ΩδαΣα≈ ╠.╠.╙δα∙ΦΩ. ╧│Σ ≡σΣαΩ÷│║■ ┴.═.╨ΦßαΩεΓα (╧╤╨╦ ╥. 32, ╠., 1975; ╥.37, ╠., 1980).
╤Ωαφ≤Γαφφ ≥α εß≡εßΩα http://litopys.kiev.ua/">
<meta name="Document-state" content="Static">
<title>╬δⁿ°σΓ±Ωα δσ≥ε∩Φ±ⁿ. ╬δⁿ°σΓ±ⁿΩΦΘ δ│≥ε∩Φ±. ╥ε∞ 35. ╦Φ≥εΓ±ⁿΩε-ß│δε≡≤±ⁿΩ│ δ│≥ε∩Φ±Φ</title>
<LINK href="lytov.css" rel=stylesheet type="text/css">
</head>
<body lang=UK ALINK=red LINK=navy VLINK=brow>
<div class="dop0">
</div>
<LINK href="http://litopys.org.ua/zsuv.css" rel="stylesheet" type="text/css" />
<div align="center" class="osnova">
<div class="gora">
<marquee id=scrolltext onmouseover=this.stop(); onmouseout="this.start();document.getElementById('scrolltext').scrollDelay='30'" trueSpeed scrollAmount=1 scrollDelay=30 loop=2>
<p class=Prym>
</p>
</marquee>
</div>
<div class="smuga">
<table width="800" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0">
<tr>
<td>
<div class="shapka_osnova">
<div class="shapka_strichka">
<a href="http://litopys.org/guestbook/" target='_top' class="dc">πε±≥ⁿεΓα</a>
<a href="http://forum.izbornyk.org.ua/index.php" target='_top' class="dc">⌠ε≡≤∞</a>
<a href="http://litopys.org/news.htm" class="dc">Ω│∞φα≥α φεΓΦφ</a>
<a href="http://litopys.org.ua/links/links.htm" class="dc">∩ε±Φδαφφ </a>
<a href="http://izbornyk.org.ua/" target='_top' class="dc">Στσ≡Ωαδε</a>
<a href="http://litopys.org.ua/links/poshuk.htm" class="dc">∩ε°≤Ω</a>
</div>
<div class="shapka_izb2">▓╟┴╬╨═╚╩</div>
<div class="shapka_izb1"><a href="http://litopys.kiev.ua/" target='_top' class="dc">▓╟┴╬╨═╚╩</a>
</div>
<div class="shapka_dali">
<HR align="left" height=3px width=800px color="navy">
<p class="DAL">
<a href="javascript: history.go(-1)" title="Ω≡εΩ φαταΣ" class="dc"></a> <a href="http://litopys.org.ua/links/inlitop.htm" class="dc">╦▓╥╬╧╚╤╚</a> <a href="http://litopys.org.ua/links/inistor.htm" class="dc">▓╤╥╬╨▓▀</a> <a href="http://litopys.org.ua/links/inmovozn.htm" class="dc">╠╬┬╬╟═└┬╤╥┬╬</a> <a href="http://litopys.org.ua/links/inoldlit.htm" class="dc">─└┬═▀ ╦▓╥┼╨└╥╙╨└</a> <a href="http://litopys.org.ua/links/inliter.htm" class="dc">╦▓╥┼╨└╥╙╨╬╟═└┬╤╥┬╬</a> <a href="http://litopys.org.ua/links/inpolit.htm" class="dc">╧╬╦▓╥╬╦╬├▓▀</a> <a href="http://litopys.org.ua/links/inslovo.htm" class="dc">╤╦╬┬╬ ╬ ╧╬╦╩╙</a> <a href="http://litopys.org.ua/links/inlex.htm" class="dc">╦┼╩╤╚╩╬═╚</a> <a href="javascript: history.go(1)" title="Ω≡εΩ Γ∩σ≡σΣ" class="dc"></a>
</p>
<HR align="left" height=3px width=800px color="navy">
</div>
</div>
</td>
</tr>
</table>
</div>
<div align="left" class="pole">
<div>
</div>
<div class="dop3">
<p class=K1><br>
<a href="lytov24.htm">╧ε∩σ≡σΣφ </a>
<a href="lytov.htm">├εδεΓφα</a>
<a href="lytov26.htm">═α±≥≤∩φα</a>
</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<h1><b>╬╦▄╪┼┬╤▄╩╚╔ ╦▓╥╬╧╚╤</b></h1>
<p class=K1><br><a href="lytov14.htm#olshev" target=opys>╬∩Φ± ≡≤Ωε∩Φ±≤</a></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Wielkiego xięstwa Litewskiego i Zmodskiego
kronika</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Z narodzenia sina bożego od ducha swiętego
stało się z blogoslavienstwa dzievice panni Mariey s początku
stworzenia swiata bożego lata pięć tisiąć
pięćset dwadziescia i szesć 5526. Iednego czassu panstwo
Rzimskie bilo pot cesarzem Augustem, ktori nie tilko iednemu Rzimv, ale i
wszitkiemv swiatu panoval. Iakosz vissey pisano, czassu cesarstwa Augustovego,
gdi sin bożi narodził, a czassu Tiberya cesarza, wtorego po Augustie,
na krziżv volną męka przyąl dla zbavienia i odkupienia rodu
czlovieczego. <small>\±.264.\</small> Za ktoregosz Tiberiussa wszitki rzeczi i prorostwa
popelniwssi po wstawssi s martwi <sup>└</sup> i wstąpił do boga i
siadł na pravici boga oycza, skąd dnia sądnego ma przidz
sądzie żivich i martwich i oddać każdemv vedla zasługi
iego. I po smierci Tiberiussa cesarza bil cesarzem Agyus, a po Agiussie Klaudius,
a po Klaudiusie kroleval sin iego Neron, ktori Nero bil pąn okruthni a
nievstaviczni, matką swą i doctora swego navissego Senecą przes <sup>┴</sup>
żadney przicziny ku smierci przipravil i na kilkokroć miasto Rzimskie
kazał zapalivać, ani dla czego inssego, iedno dla tego, żebi
się themu dzivoval a pocieszenie s tego miał. Xiążątom
i panom rzimskiem, sliachcie i wszitkiemv pospolstuu krziwdi i vciski vielkie
czinil, dla czegosz każdi poddani iego i dla vielkiego okrucienstwa i
nievstavicznosci iego nie bil nigd pevien ani przespieczen imienia, abo
skarbow, ale i zdrovia swego. A tak kazdi, opusczaiąć imienia i
skarbi, vciekali do rozmagitich ziem nasladuiąc spraviedliuosci w pokoiv.
Gdzie iedno xiąże rzimskie, imieniem Palemon, ktori bil cesarzu
Neronv krewni, zebrał się z żoną i z dzieczmi swoiemi i s
skarbi, s ktorim pięczseth sliachti z żonami i z dziatkami i z
vielkiemi siłami, s sobą wziąwssi iednego astronoma, szli w
korabiach morzem, gdzie bi sobie nalezli ziemia miescze slusne, gdzie bi
się mieli posadović a miąszkac s pokoiem. A s niemi sliachti
bilo czteri rodzaie navisse, imieniem s Kitaurus, s Kolumnus <sup>┴┴</sup>. <small>\δ.265.\</small>
A tak oni niemali czasz po morzu chodząc prziszli Miedziziemskiego morza i
poszli do rzeki do Szumą, i tą rzeką Szurną veszli w morze
occeąn i morzem occeanem doszli do vscya, gdzie rzeka Niemien wpada w
morze occeąn. Potim poszli rzeką Niemnem w vierzch asz w morze
nazwane Male, ktore się naziva morze Niemnowe, a dla tey prziczini to
morze Niemnowe naziva się, isz w to morze Niemien wpada a dwanasciema
vscia, a kożde się zovie imieniem osobnim, miedzi ktoremi dwanascie
vsciami iedno się zovie vscie imieniem Kilya. I poszli tim vsciem w
vierzch czalego Niemna, gdzie on sąm w iednim miesczy ciecze w vierzch
Niemna, i poszli do rzeki Dubissi, gdziesz wszedssi w tą rzeką
Dubissą, nad nią nalezli gori visokie i na onich gorach rownini
wielkie i dąbrovi roskossne i rosmaytemi okwitosciami napełnione, a
zvierząd rożnych w rodzaiv, to iest napiervey turow, ząbrow,
losy, ieleni, sarn, rissi, kunicz, białek, gronostaiow i inich rosmaitich
rodzaiow. I tu tesz w rzekach vielka okwitosć rib niepospolitich, isz nie
tilko tich rib, ktore się w tych rzekach płodzą, ale mnostwo rib
rosmaytich i dziwnich przichodzi z morza za thą przicziną, isz
niedaleko vscie Niemnove, gdzie Niemien w morze wpadiva. Nad ktoremi rzekami,
nad Dubissą i nad Niemnem i nad <sup>┬</sup> nią rotąm <sup>┬</sup>,
się posiedlili i poczali się rozmnożivac, a ono miąszkanie
nat themi rzekami barzo się im spodobało, i nazvaly thą
ziemią Żmodz. <small>\±.266.\</small></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O xiążęciv Palemonie i o iego trzech
sinyeh</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Kxiądz Palemon vrodzil trech synow: starssi
Bork, drugi Kunas, trzeci Spera. Starssi sin, Bork, vczinil zamek na rzece
Iurze, i złożono imią tego xiążącia pospołu
z rzeką, isz imią rzece Iura, a xiążęciv Bork, i
nazval ten zamek lurbork. A zrzedni sin, Kunas, prziszedl na vscie rzeki
Nieviezi, gdzie ona wpadiva w Niemien, a tam vczinil zamek i nazval go imieniem
swoym, Kunaszew. A trzeci sin, Spera, szedł daley w pusczą po wschodu
sloncza i, przeszedwssi rzeką Nievieżą i rzeką Swięta,
a trzecią rzeką Czirvinta, nalasl iezioro, lukali <sup>╥</sup> i
rosmaytem drzevem okraszone, gdzie s to zlvbiwssi sobie nat tim ieziorem
posiedlil się i tho ieziora nazval imieniem swoym, Spera. </p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=Prym><sup>└</sup> <i>╥αΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ;
Γ P </i>∞σ≡≥Γ√⌡ <sup>┴</sup> <i>╥αΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ; e P </i>ß²τ <sup>┴┴</sup> <i>B
╬δ·°σΓ±ΩεΘ δσ≥ε∩Φ±Φ Γ∞σ±≥ε ≈σ≥√≡σ⌡ φατΓαφ√ ΣΓσ ⌠α∞ΦδΦΦ </i><sup>┬ù┬</sup> <i>╥αΩ
Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ; Γ P </i>φαΣ ▐≡ε■ <sup>├</sup> <i>B P </i>δ≤Ωα∞Φ</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>I panoval viele lath, <strong id="page174">\174\</strong> i bil barzo łaskaw na
poddane swoie, potim vmarl bes płodu. I poddani, iego milviącz, vedla
rzimskiego obiczaya vczinili balvąna i nazvali Sperą na pamięcz
iego. Potim ony lvdzy, miąszkaiącz około iego, poczuli iemv
offiari czinicz i za boga iego miecz, a potim, gdi ten balvąn skaził
się, i ony tho iezioro y miescze chwalili i mieli za boga. A ponym miedzi
sobą pana ni mieli i miąszkali bes pana. <small>\±.267.\</small></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O xiążeciv Borku i o bracie iego Kunasie</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Po malich czasiech vmrze brat iego, ktori
miąszkal na Iurborku, ni maiącz dzieci, i brat iego Kunas vezmie i
tą cząsć iego, brata swego Borka, i zamek Iurbork, i w tei
cząsci iego bidzie panoval. I ono xiąże Kunas miał dnu
sinu, iednego Kiernussa, a drugiego Kimbuta. ▓ panuiącz iemv w ziemi
Zmodskiey począł się mnożić i rosszerzać i
vichodzić na rzeka Vielyą [w] <sup>├├</sup> ziemie Zavielskie. ▓
przeszedwsii rzeką Sviętą i nalasl miesce vielmi piąkne, i
spodobało się iemv to miesce barzo, i on tam posiedlil sina swego
Kiernussa i nalazlo <sup>─</sup> się tho miescze po Kiernusie Kiernovo, a
potim Kunas vmrze. Po nim sin iego Kiernus pocznie panovacz na wszitkiey ziemi
Zavielyskiey po graniczą Lathiolską i po Zavielysky Braslaw asz po
Dzwiną rzeką, a brat iego Kimbuth na lurborku i na Kunasovie i i na
wszitkiey ziemi Zmodskiey. A w ten czasz Keirnus panoval, a lvd iego za
Vielyą osiedli, i graval na trąbach dubasnich, y nazval ten Kiernus
brzeg swim iazikiem wlasnim po łacinie littus, gdzie to iego lvdzie
mnożą się i trąbi czo na nich igrayą, tubą. I dal
imią tim lvdziąm swim iazikiem po łacinie, zlożiwssi brzeg
s trąbą: Littus Tuba. A prosci lvdzie nie vmieli zvać po
łacinie i począli zvać prosto Litwa, i od tego czasv
począli się zvać panstwo Litewskie i Zmodskie i mnożić
od xiążat vielkich. Kiernus panoval na Litwie, a xiądz Kimbuth
na Zmodzi, i niemali czasz panoval│, i żili miedzi sobą w pokoiv. A
xiadz Kiernus ni mial sinow, <small>\±.268.\</small> tilko iedną doczką, imieniem
Poiątą. I będąc on w starosci swey, niechcząć
panstwa swego od doczki swoiey oddalicz i przyąl do niey zięciem
sobie, vczinil s Kitaurussa imieniem swim Kirussa, sina Dovspankow, z
Dzievialtova, a sąm vmrze. A po nim pocznie xiążić na ziemi
Litewskiey ten zięć iego s Kitavrus Kirus. I Kumbuth, panuiąci
na Zmodzi, vmrze i sina swego Montwila zostavil na xiąstwie Zmodskim. I
Montwil viele lat panoval na Zmodzi i mial duu sinow, iednego mianovąno Erdwil,
a drugi Krimunt.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O xiązęciv Monthwile Kimbutovim sinye</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Cassu panovania Montwilovego powstał czar Batyey
i szedl na Ruską, ziemią, i wszitką ziemią Ruską
zvoioval, i xiążath ruskich vielie poscinal, a inssich w polon
poviodl, i stolecz wszitkiey Ruskiey ziemi i zamek Kyow spalił i pusti
vczinil. A xiądz vielki kyowski z moci iego zbiegi s Kyova na zamek
Czernichow, i potim doviedzial się │ <sup>┼</sup> zamek Kyow spalon, i
wszitką ziemia Ruska spustossona, i lvdzie miąszkali bes pana i
zovią się druczanie <sup>┼</sup>. I on, sebrawssi się z lvdzmi,
i szedl ku Odruczku, i ziemią Odruczką posiadł, i zamek Druczk
zarąbil, i nazval się vielkim xiążąciem druczkim. A w
ten czasz doviedzial vielki xiądz Montwil, [isz] Zmodską <sup>╞</sup>
i Ruską ziemią spustoszoną i xiądz ruski rozegnąn i
on, dawssi <small>\±.269.\</small> voysko sinu swemu Erdwilv, i poslal s nim panow swoich
radnich, napiervey s Kolumnov Kumpia, drugiego z Arsusinow Iuliana, a trzeciego
z Rosz Gravssa. </p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=Prym><sup>├├</sup> <i>─εßαΓδσφε
≡σΣαΩ÷ΦσΘ </i><sup>─</sup><i> ╥αΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ; Γ P </i>φατΓαδε± <sup>┼ù┼</sup>
<i>B P </i>Φµ ∞≤µ√ΩΦ ∞σ°·Ωα■≥ⁿ ßστ πε±∩εΣα≡α, a τεΓ≤≥± Σ≡≤≈αφσ <sup>╞</sup> <i>╥αΩ
Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ Γ P </i>╠εφ≥ΓΦδ µε∞εΦ≥±ΩΦΦ; isz <i>ΣεßαΓδσφε ≡σΣαΩ÷ΦσΘ</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>I zaszli za rzeką Niemien i nalezil ve czterech
milach od rzeki Niemna gorą piąkną, i spodobało się
ym, i vczinili na niey zamek, i nazvali go Nouogrodek. I vczinil sobie
xiądz vielki stolecz w nim i, nazval się vielkim xiędzem
nouogrodskim. I szedwssi z Nouogorodka i potim szedł zarąbil zamek
Grodno, i szedł do Brzescia, i nalasl Brzescie, Drogiczin, Mielnik, od
Batya spustoszoni i skażoni, a on thi zamki zarąbil i
począł na nich panovać. I potim vmrze xiądz vielki Montwil
zmodsky. A po nim siadl na vielkim xiąstwie Zmodskim Vikinth. A drugi
starssi sin iego, Erdivil, i pocznie panovać na Nouogrodku i na tich
vissey rzeczonich zamkach. I podaval panom swim, ktorzi s niem viszli, ostrovi
i puszcze: dal Kumpiv ostrow okolo rzeki Oszmiani, ktori teras zovie się
Oszmiana, i wszitky przisluchaiące ku Oszmianie, czo teras xiąża
i panovie w poviecie Oszmianskim trzimayą. A Eykszevi dal ostrow, ktori po
nim nazvąn iest Eyksziski, i wszitki przisluchaiące w poviecie Eykssiskyem.
A Graużv dal ostrow, ktori iego imieniem nazvąn Graużiski. I s
Kumpia narodził się Gastolt, a z Eykssa narodził się
Dovoyno, a z Grauża narodzil się Montwid. I wrocil się nazad.
<small>\±.270.\</small> <strong id="page175">\175\</strong></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O xiążęciv Vikincie i Erdwile</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Panuiąci vielkiemu xiądzv Vikintv w
Zmodskiey ziemi, a Erdwilv w Nouogrodku i w tich vissey rzeczonich zamkach. I
zatim vmrze xiądz vielki Vikint, i po nim pocznie panovacz Żivimbuth,
xiądz litewski, obiema thimy xiąstwi, Litwą i Zmodzą [a]
Erdivil na Nouogrodku na wszitkich tich vissei rzeczonich zamkach. I viele lat
panovawssi Erdivil na tich zamkach vmrze, a po nim pocznie panovać sin
iego Michailo.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O xiążęciv vielkim Michaile</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Po smierci oicza swego xiądz vielki Michał,
zebrawssi voysko swe, i szedł na zamek Poloczk; lvdzie poloczanie, ktorzi vieczni
czasz żili iak Vielki Nouogrod i Pskow. I napervey prziszli kv hrodv ich
rzeczonemu Horodzieć, y muże poloczanie huphi swemi potkali ich pot
Horodcem. I vielki boy medzi sobą czinily, i pomoże bog vielkiemu
xiędzu Michailv, i pobił muże poloczani naglova, i zamki ich
popalił, Horodzieć i horod Poloczk vezmie, i ostał vielkim
xiądzem poloczkim. I będącz iemv vielkim xiędzem
novogrodskim i poloczkim, i panoval viele lat y vmrze, i ostavil duu sinow po
sobie, iednego Skirmunta, a drugiego Kinvila. I Skirmont pocznie panovać
na Nouogrodku, a Kinvil na Poloczku. I poimie Kinvil doczką v vielkiego
xiędza twirskiego v Borisa, imieniem <small>\δ.271.\</small> Marya, dla ktorey okrcil
się w ruską viarą, i dali imią iemv Boris. I ten Kinvil,
rzeczoni Boris, vczinil zamek na imią swe a zval go Borisow. I
będącz mu rusinem, bil barzo nabożni, vczinil cerkyew
kamienną w Poloczkv swętego Zophiego, a drugą swiętego
Spassa w vierzch rzeki Poloti, od zamku w polmile, trzecią cerkiew ù monaster
na Bielczici swiętego Borissa i Hleba. Panuiąci iemv w Poloczkv bil
łaskaw na poddanich swich i dal im, poddanim swem, volnosć
vieczną mieć, w zvoni zwonicz, po temu się spravovać, iako
w Vielkim Nouogrodzie i Pskovie. Czo xiądz Boris mial s tą
żoną sina Rochovoloda, nazvanego Vasila. Po nim pocznie panovacz sin
iego Vasil w Poloczkv, a sąm vmrze. A xiądz vielki Vasiley mia <sup>╟</sup>
sina Gleba na Poloczkv, i doczką Paraskovieią. I ta doczka
Paraskovieia obieczala dzievicztwo swoie zachovać w czalosci do
żivota swoiego, i pospieszila się w cernce w monaster swiętego
Spasa nat Polotą rzeką, i miąszkala tam siedm lat,
służąc bogu i ksiągi pisać na cerkiew. A potim
się sebrala do Rzima i w Rzimie miąszkaiącz bogu sluszila
pilnie, i miąszkala kilka lat, i okrcila się, ktorą nazwano swięta
Praxedis, a po rusku Paraskovieya, ktorey w Rzimie i koscioł zbudovąn
na imie iey swiętey, i tamże ią polożili. I brat iey,
xiądz Hleb, w mlodich leciech panovawssi w Poloczku nieviele lat, vmrze i
polożon bil v swiętego Zophiego w Poloczku z oycem swim w grobie
iednim. <small>\±.272.\</small> I poloczanie począli się po temu spravovać iak
w Vielkim Nouogrodzie i ve Pskovie, a pana nat sobą ni mieli. I
wrocił <sup>╚</sup> się na wspak.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O xiążęciv Skirmuncye</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Skirmuntu panuiąci na Nouogrodzie. I xiądz
Mscislaw luczki i pinski pocznie valką s xiądzem Skirmuntem,
chcząć go vipędzić z oyczizni swey, z Brzescia, z Mielnika,
z Grodna i z Nouogrodka. I Skirmunt posle posłow swoich do vielkiego
xiędza litewskiego, ktori viszedl s Kitaurussa, do Żivimbuda,
proszącz go, abi mu dal pomocz naprzeciwko rusi. I xiądz vielki
litewski Żivimbut posle mu na pomoc sina swego starszego, Kukovoyta, ze
wszitkiemi siłami litewskiemi i Zmodskiemi. I poydzie xiąże
vielkie Skirmont s Kukovoitem i ze wszitkiemi siłami naprzeciwko
Mscislava, xiąża luczkiego i pinskiego. I na tey stronie rzeki
Iaseldi poraził xiądz Skirmont xiądza luczkiego i pinskiego i
wszitką radą iego ruską, iedno xiądz Mscislaw w maley
drużinie lvdzi sam wbiegł w zamek Luczko. A xiądz vielki
Skirmont wziął zamek Pinsko i zamek Turow. I wsląkwssi <sup>╩</sup>
Rus z vielkim placzem, isz tak wszitci są okrutnie pobiczi od besvierney
litwi. I xiądz vielki Skirmont sina vielkiego xiędza litewskiego
Żivimbuda Kukovoita czestovawssi i obdarovawssi niezliczona
vielkoscią darow, zlota, zrebra i richlemi konmi odpuscił poczcivie
do oycza iego, vielkiego xiędza Żivimbuda. <small>\±.273.\</small> I malo przi oyczv
pomiąszkawssi potym vielki xiądz litewski i zmodski vmrze
Żivimbuth, a sin iego Kukovoit siadł na Vielkim xiąstwie Litewskim
i Zmodskim.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O czaru zavolskim Boloklove</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Bedącz na ten czasz czarem zavolskim imieniem
czar Boloklai, i przislal posłow swich do vielkiego xiędza Skirmunta,
bi mu dochodi iego daval i bachmati <sup>╦</sup> iego choval po tem zamkom, po
temus, iako s tich zamkow vichadzivali za przotkow iego, xiążąth
ruskich. </p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=Prym><sup>╟ </sup><i>╥αΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ; Γ
P </i>∞<small>Ç</small>δ <sup>╚</sup> <i>╥αΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ; Σ. 6. </i>wrocim
<sup>╩</sup> <i>╥σΩ±≥ Φ±∩ε≡≈σφ; Γ P </i>τα∩δαΩαδα <sup>╦</sup> <i>╥αΩ Γ
≡≤Ωε∩Φ±Φ; Γ P </i>ßα±ΩαΩΦ</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>I xiądz vielki Skirmont nie chcial <strong id="page176">\176\</strong> się pot
to poddać i tim posłom iego nosi, gąbi, vssi kazał
poobrzezivać i do niego odpuscil. I ten czar na latho, sebrawssi się
z vielkiemi siłami i ordami tatarskiemi, i szedl na Ruską ziemią
i viele zlego na Ruskiei ziemi poczinil. A xiądz vielki Skirmonth,
zebrawssi wszitko voysko swoie, i potkal iego na granici swey w
Koydąnovie, i poraził tego czara i wszitka rotą tatarską
pobil, i samego czara vbil i zwiciąstwem vielkim szedl na Ruską
ziemią i wziął zamek Mozir, Gzernichow, Starodup, Koraczew. I po
wszitkiemi w czalosci, zviciąstwo odzierżawssi, wrocił się nazad.
I mial xiądz vielki Skirmont sinow trzech: starssi Tronat, drugi Lvbiort,
trzeci Pisimont.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O trzech sinyech Skirmontovych</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Kxiądz vielki Skirmont w vielkyey <small>\δ.274.\</small> starosci
swei vmrze, sin iego siądzie Lvbiort na Koraczevie, i nazval się xiądzem
Koraczewskim, a Pisimont na Turovie, a Tronath na Nouogrodzie, i panovali na
tich zamkach viele lath. I wrocil się nazad.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O matce Kukovoitovei i o samem Kukovoycie</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>V tich leciech matka Kukovoytova, xiędza
vielkiego Żivimbuda, vmrze, Poyata, w vielkiey starosci swey. A xiądz
vielki Kukovoith, miluiącz matką swą, i vczinil balvąna na
obras iey, cziniącz pamiątką, i postavil tego balvana imieniem
matki swoiey Poyati visszei ieziora Żosli, ktori obras chwalili i za boga
mieli, tą Poyata. I potim ten bałvąn zgnił i na tim miesczv
lippi virosli, i thi lipi chwalili i za boga ich mieli na imie they Poyati asz
i do tego dnia. Zatim xiądz vielki litewski i zmodski, w vielkiey
spraviedlivosci mayącz, poddanich swoych miluyącz, i sam. Kukovoyth
vmrze. I zostavil po sobie sina na Vielkim xiąstwie Litewskim i Zmodskim
Vtenusa, ktori sin milviąć oycza swego Kukovoyta, i vczinil
balvąna na pamiącz oycza swego i postavil go na gorze iedney nad
rzeką Swiętą, niedaleko Dzievialtova, ktoregosz chwalili i za
boga jego mieli. A potim ten balvąn zgnil i tam gay virosl i lvdzie ten
chwalili i nazvali go imieniem pana swego Kukovoytem.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O czaru Kvrdasie zavolskim.</i> <small>\δ.275.\</small> <i>O vielkim czaru Kurdasie zavolskymtatarskim</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Tronat, panuiąci na Nouogrodzie, w ten czasz
czar zavolski Kurdas powstal i z vielkiemi siłami tatarskiemi na
Ruską ziemi. I xiądz Tronata sebral się z bracią swą,
z xiądzem Pisimontem turowskim, a s xiądzem Lvbiortem koraczewskim, i
ze wszitkiemi silamy, i k temu obeslał się s xiążąti
ruskiemi, z xiądzem Siemionem, a z xiadem Dauidem mscislawskim i
Swiatoslavem kyewskym. I sokopiwssi się z iednego, szli przeciwko czara
Kurdassa i wszitkiey roti iego zavolskei. I potkali się s nim za
Moźirem na rzece Okuniewczi, i vderzili vphami miedzi sobą, i
vczinili boy lvd od poranky asz do vieczora, i pomoże bog vielkiemv
xiędzu Tronacie i xiądzom ruskim, isz czara Kurdasza i wszitko voysko
naglovą pobili, ledwie sam czar w maley drużinie vciekl. I w tim boiv
duuh bratow vbili, xiędza Pisimonta turowskiego a xiędza Lubiorta
koraczewskiego, xiędza Siemiona, sina druczkiego Michaila, xiędza
Dauidovego, sina luczkiego Andrzeya, i inich boyar viele vbili. I xiądz
vielki Tronath zviciąstwo otrzimawssi i dobitku vielkiego, złota i
zrebra, kamienia, perel, szat dobrich nabrawssi wrocil się nazad, a
xiądz ruski także do swego odeidzie. Panuiąci xiądzu
Tronatu nie malo lath, vmrze, i ostavi sina swego po sobie na vielkim
xiąstwie Nouogrodskim Okimonta. I Okimont niemało <small>\±.276.\</small> panovawssi
vmrze i pozostavi po sobie syna Rinkolta na vielkim xiąstwie Nouogrodskim.
I panuiącz Rinkoltu niemało lat w Nouogrodku i na vielv zamkach
ruskich, i vczinią zmovą miedzi sobą xiążąta
ruskie, począć valką przeciw vielkiego xiędza Rinkolta,
chczącz go zegnacz z oycziżni swoiey, z zamkow ruskich. Napiervey
Swiatoslaw kyewski, a Lew wlodimirski i Dmitr druczki. Zebrawssi się trzemi
vphami swemi i poszli przeciw vielkiego xiędza Rinkolta, i wzięli czi
rusci xiążąta tatar na pomocz sobie od czara zawolskiego na
kilka tisiącz tatar. I xiądz vielki Rinkolt potkał ich na rzece
Niemnie na Mohilney, i vczinil s niemi boy vielki, i bili się miedzi
sobą vielmi moczno, począwssi z ranią asz do vieczora samego. I
pomoże bog vielkiemu xiędzu Rinkoltu, isz xiążąt
ruskich i wszitka pomoc ich i ordą tatarską naglovą poraził
i sąm, swiciąstwo odzierżawssi, z vielkim veselim i dobitkiem
złota i zrebra i skarbow, wroczil się nazad i szedl do Nouogrodka. I
rozniemoże się, i vmrze bes plodv. Tv się dokonał plod <sup>╠</sup>
xiążącia Palemona rzimskiego. A drudzi poviedaią iako bi
ten Rinkolt, prziszedwssi z onego poboiv do Nouogrodku, i bil w Nouogrodku, i
vrobil sinow trzech, i zostavi po sobie na vielkim panstwie Nouogrodskim i
Ruskim Voyszvilka, i sam vmrze. Ino o thim Voyszvilkv daley nie pisse. Temu
konieć. <strong id="page177">\177\</strong> </p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=Prym><sup>╠</sup> <i>╥αΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ; Σ.
ß. </i>rod</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O xiążąciv litewskim</i> <small>\±.277.\</small> <i>Swintorozie, sinie Vtenovem</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Po smierci Rinkoltovei panovie, źaluiącz
pana swego przirodzonego, i wzięli sobie hospodarem vielkłego
xiędza litewskiego i zmodskiego, sina Vtenussovego s Kitaurussa,
Swintoroha. I malo panovawssi Swintorohu na Nouogrodku i na ruskich zamkach, i
ociecz iego, xiądz vielki litewski i zmodski vmrze Vtenus, i sin iego
Swintorog po smierci oycza swego pocznie panovacz na Vielkim xiąstwie
Litewskim, Żmodskim, Nouogrodskim i Ruskim; i vrodzi Swintorog sina
Skirmunta. I obierze sobie vielki xiądz Swintorog miescze na pusci barzo
czudne podle rzeki Vielyey, gdzie rzeka Vilna wpada w Vielyą, i
prosił sina swego Skirmunta, α <sup>═</sup> na tim mieszcv bilo zgliszcze
vcziniono, gdzie bi go vmarlego spalono. I przikazal sinv swemu, abi go po smierci
na tim mieszcv, gdzie bi go szegl, wszitkich xiążąt litewskih i
znamienitich boyar palono bilo, aże bi nigdzie indziey ciała vmarlich
nie bili ższone, tilko tam, bo i przet tim żegali ciala vmarlich na
tim miesczv, ktori gdzie vmrze. I prżikazawssi ti slowa sinu swoiemv
Skirmuntv, vielki xiądz Swintorog i vmrze.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O vielkym xiędzv litewskym Skirmuncye</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Vielki xiądz Skirmunt został po oyczv
<small>\±.278.\</small> swim na Vielkim xiąstwie Litewskim, Żmodskim i Ruskim,
podług oycza swego przikazania, na tim miesczv na vscie rzeki Vilni, gdzie
w Vielyą wpadiva, vczinil zhliscze. Tam że żżegl oycza
swego i konia iego, na ktorim ieżdzival, i szathą iego, ktorą noszival,
i milosnika iego, na ktorego on bil laskaw, sokola i charta iego
żżegl. I od tich czasow xiąża vielci litewsci i boyare
ciala ich tam palili, a dla tego to miescze od tich czaszow przezvano
Swintoroga, na ymię tego vielkiego xiedza. A kiedi ktorego vielkiego
xiędza litewskiego abo pana spalono ciała ich, tegdi kładli przi
nich pasnokti risie abo niedźwiedzie dla tego, isz viarą tą
mieli, isz sądni dzien mial bić, i tam <sup>╬</sup> znamionovali
sobie, isz bi bog mial przidz i siedzieć na gorze visokiey, i
sądzić zivich i martwich, na ktorą gorą będzie trudno
wnić krom tich pasnoktow risich abo niedzwiedzich, i dla tego ti pasnokti
kladly vedla ich , na ktorich mieli na tą gorą Iesć i na
sąd do boga idz. A tak, aczkolvie poganie bili, a wżdi sobie
znamionovaly w boga iednego vierzali, isz sądni dzien mial przid i
vierzili zmartwiwstacz, iednego boga, ktori ma przidz sądzicz żivich
i martwich.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O mężach latiholskich, iako prziszly w Żmodz</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>I panuiąci vielkiemu xiędzv Skirmuntu, <small>\±.279.\</small>
zebrali się muże latihola, ktorzi siedzieli nat brzegiem morskim,
occeanem morzem, i szli w ziemią Zmodską, i szkodi vielkie
pocziniłi, i krwie rozlianie, i lvdzi zmodskich od nich viele
sginąlo. I xiądz Skirmunt, zebrawssi się s siłami swemi, i
poydziena nich w ziemią ich samich, i ich poscinal, i inssich w polon
viviodl, i ziemią ich pustą vczinil. I w ten czasz po vigechaniv
xiędza vielkiego Skirmunta z ziemi Latiholskiey, prziszli niemci z za
morza do tei ziemi Latiholskiey, i tą ziemią osiedli, i pany
lathiholskiemi zostali, i nazvaii się ifflanti. A potim vielki xiądz
Skirmunt zostavi duu sinow, Trabussa a Kolikina, i Trabvsz <sup>╧</sup> pocznie
panovacz w ziemi Zmodskiey, Litewskiei i Ruskiey <sup>╧</sup>, i panoval viele
lat, i vmrze. I pocznie panovać po nim sin iego Roman. Po malim czasie
vmrze xiądz vielki zmodski Trabus, stry xiądza Romanow, i pocznie
panovać xiądz vielky Roman na ziemi Zmodskiey, Litewskiei i Ruskiey.
I Roman vrodzil pięć sinow, starssi Narimonth, drugi Domonth, trzeci
Olsza, czwarti Giedrus, piąti Troidzien.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=Prym><sup>═</sup> <i>╥αΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ; d.
6. </i>aby <sup>╬</sup> <i>╥αΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ; Σ. ß. </i>tak <sup>╧ù╧</sup> <i>B P
</i>╥≡αß≤± ∩ε≈φσ≥ⁿ Ωφσµ√≥Φ φα τσ∞δΦ ╞ε∞εΦ≥±ΩεΦ, a ╩εδΦΩπΦφ φα τσ∞δΦ ╦Φ≥εΓ±ΩεΦ Φ
╨≤±ΩεΦ</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O piący sinieh Romanovih</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Po smierci vielkiego xiądza Romana pocznie
panovać sin iego starssi Narimont, i vczinil zamek Kiernouo, i zniosł
z Nouogrodka stolec do Kiernova, i począl panovać, i nazowie się
vielkim xiędzem litewskim, <small>\±.280.\</small> nouogrodskim i zmodskim. I brat iego
Domonth siądzie na oycziznie swoiey, na Vcianie, i nazovie się
xiądzem vcianskim. A trzeci brat iego, Giedrus, zarąbil zamek i
nazovie go imieniem swim Giedrocie, i przezovie się xiędzem giedroczkim.
A czwarti brat iego, Olssa, przeszedwssi rzeką Velyą, i naszedl
gorą krasną miedzi gorami nath rzeką Vilną w mili od vscya
rzeki Vielyey, gdzie wpadiva w rzeką Vielyą, przeciw Rakunciszek,
vczinil zamek i nazovie go imieniem swoym Olszany. I nieviele żiwssi tam,
ieżdzącz od tey w lovi w pusczą za dziesiącz mil od tego
zamku swego, i naydzie gorą krasna i rowninami vielkiemi obiegła i
okwitosciami napełnioną, i spodobało się iemv tam, i on tam
posiedlil się i na tey gorze vczinil zamek nad rzeką Korabiem, i
przeniesie się od tey, i tam pocznie panovacz, i nazovie się
xiędzem Olszanskim. A piąti brat, Trokien abo Troidzien, <strong id="page178">\178\</strong>
miąszkal przi bracie swim, vielkim xiądzu Narimoncie. I doviedzial
się vielki xiądz Narimonth, isz xiążąta iathwinskie <sup>╨</sup>
zmarli a lvdzie bes pana miąszkayą, i xiądz Narimonth poydzie na
nich, i ony nie przeciviaiącz się podali i pokłonili się
iemv, i on, zostawssi iem panem, wziąwssi ich, dal bratu swemy Troydzieniv
zaviedac <sup>╨╨</sup>. I xiądz vielki Troydzien naydzie gorą
krasną nad rzeką Biebrzeyą, i spodobało się iemv tam
barzo, i zarąbil zamek, i nazovie go Rayhrod, i przezovie się
xiądzem iathvinskim i donowskim. I będąc mu tam na panstwie
vielkie valki czinil <small>\±.281.\</small> z lachi, z rusią i z mazowszani, i zawzdy
ziskival, i nad ziemiani <sup>╤</sup> ich silne okrucienstwa czinil, czo vissei
opisvie w ruskiei kronice, isz gorszi bil tim ziemiąm i okruthnieyssi na
nich, niszli Antyoch sirski, Herod ierosolimski i Neron rzimski, isz tak bil
okrutni i valeczni. </p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=Prym><sup>╨</sup> <i>╥αΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ;
Γ P </i> ≥Γστ·±ΩΦσ <sup>╨╨</sup> <i>╥αΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ; Γ P </i>τα ΓΣ<small>Ç</small>δ <sup>╤</sup>
<i>TaΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ; Γ P </i>τσ∞δ ∞Φ</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>I xiądz vielki Narimont vezmie żoną v
ifflantskiego, rzeczonego Flandri, doczką iego. Brat iego Domonth v tegosz
Phlandra drugą doczką iego wziął. I niemali czasz
żiviąć, rozniemoże się żona xiędza Domontova
vtenskiego i vmrze. I xiądz vielki Narimont, vsliszawssi smiercz
nieviestki swei, żaloval barzo i, będąc sam niemoczni,
posiał żoną swą do brata swego Domonta, żaluiącz
żałosci iego. I kiedi przyechala żona Narimontowa do Vciani,
szalviąc dzievierza swego, xiądza Domonta, i xiądz Domont
widziawssi nieviestką swą vradoval się barzo, i rzeki: ½Mnie
bilo żony szukać, ale mnie otho bog żoną dal╗. I poyąl
ią sobie. I w tim stala się bielka brań y rostirk miedzi
bracią, vielkim xiądzem Narimontem i Domontem. I vidzącz ża
losć swą, isz brat iego żoną iego za się gwałtem
wziąl, i obesłał bracią swą, xiędza Giedrocia,
xiedza Olszą, Troydzienia i czcią swego, Flandra ifflantskiego. I
zebrawssi się z bracią i swą i ze wszitkiemi lvdzmy,
pociągnął na brata swego, xiędza Domonta, i ostąpil go
w zamku iego Vcianye. I porozumial xiądz Domonth, isz nie mogl się
iemv obronicz, i prosił lvdzi, abi iemv nie podali zamku, poki bi on
przeszedl voisko <small>\±.282.\</small> Narimontovo. I sąm spuscil się z zamkv, i
przeszedwssi voysko Narimontove, i pobieżal i prziszedl do zamku Pskova. I
mużi pskowskie, vyrzawssi iego musza rozumnego, i wzięli go sobie
panem i nazvali go vielkim xiądzem pskowskim. A Narimonth, wziawssi zamek Vciana
i żona swą, i panoval na Kiernovie, Nouogrodku i na Żmodzi, a
Domont na Pskovie, obadwa niemali czasz panowali. Potim Troidzien poimie
żoną, xiążącia mazovećkiego doczką, i mial s
nią sina, rzeczonego Rimontha, a kiedy sin iego dorastal lat swich, i
ociec iego Troidzien dal go dla navki ięzika ruskiego do Lwa Mscislavicza,
ktori zalozil zamek na imię swe Lvow. I miąskaiąć Rimonthv
v xiędza Lwa navczil się ięziku ruskiemv, i spodobała
się iemv viara krzescianska i ochkrcil się, i zrozumiał, isz ten
swiat nić nie iest, i opusciwssi swiat postrzikl się w czernće,
i nazvąno imię iemv Lawrisz. I będącz w czernczach
prziszedl do strya swego Narimonta i prosił go, abi mv dal w Nouogrodskim poviecie
miesce na pusczi podle rzeki Niemna, gdzie bi sobie monaster zbudoval. I on iemv
dopuscil, i on sobie tam monaster zbudoval, i postavil napiervey cerkiew
Swiętego Vkrziżovania, i stąt przezvąno Lawrissow monaster.
I będąc mu w monastirze, stry iego vmrze, i panovie litewsci i żmodsczi
wzięli yielkim xiądzem Troidzienia. Panuiącz vielkiemv xiędzu
Troydzieniv, xiądz vielki Domont, prziszedwssi ze Pskova, vezmie zamek
Poloczk, i pocznie panovacz na Pskovie i <small>\±.283.\</small> na Poloczku. I żal mv
bilo tego barzo, isz brat iego mnieyssi osiadł panstwo w Litwie, i
począł o tim mislić, iak bi go kv smierci przipravić. I w
tich czasiech Troidzieniv panuiąci zmarli mv obadwa brati, xiądz
Olsza i xiądz Giedrus. A z oney visszei pisaney vasni xiądz vielki
Domonth napravil szesć mużikow na brata swego Troydzienia zabić.
I on szedl przespiecznie z łaźni i czi mużiki zradnie go zabili,
a sam Domonth, zebrawssi się z lvdzmi swoiemi pskowskimi, i
pociągnąl do Lithwi i s poloczani, chcząć bić
xiądzem litewskim i zmodskim. I rzeczoni czernieć Lawrisz, po
litewskiemv zoviemi Rimonth, a po rusku Vasiley, żalviącz oycza swego
smierci, vielkiego xiędza Troydzienia i, ostavywssi obras czerznieczki,
szedł do panow. Sebrawssi się ze wszitkiemi siłami litewskiemi,
i prziciągnąl przeciwko Domontu, chczącz pomscicz krwie oycza swego.
I oblicziwssi się vphi swemi potkali się z Domontem nad ieziorem, i
ższedwssi się im hvphi swemi, bil miedzy iemi boy z rana asz do
vieczora, i pomoże bog Lawrissv, isz wszitko voysko strya swego
poraził i samego zabił, i zamek Poloczk wzyąl, i wrocil się
do domu k stolczv oycza swego do Kiernova. I rzeki panom: ½Gdi mnie dal pan bog
pomscie się krwie oycza swego, a swiata tego odrzeklem się,
wziąłem na się czarną riża, panstwa nie chczą. Vesmicie
sobie pana kogo vola vassa będzie, a ia vąm radzą, aczkolvie
są bracia moya <small>\±.284.\</small> Olszin sin Okimonth, Giedrow sin Kinvil. Iedno
są iescze mali, nie godzą się na panstwo, bo stry moy Narimonth,
kiedi siadł na Vielkim xiąstiwie Litewskim, herb swoi Gitaurus
zostavil braciey swei, a sobie vdzielal herb swoy-czlovieka na koniv z mieczem,
a tho <strong id="page179">\179\</strong> znamionuiącz pana przes ten herb dobrego, czobi mogl bronicz mieczem
oycziżni swey. A przeto vesmicie sobie pana dobrego, ktori bi vmial
bronicz tego panstwa, Vielkiego xiąstwa Litewskiego. I tak mi się
vidzi, isz bi k temu godni Vithyen, ktori bil marszałkiem v oycza moyego╗.
I panovie, niechcząć przestąpić radi a voley pana swego
przirodzonego, sina vielkiego xiędza Troydzienia, vczinili tak:
vidząć męża możnego a godnego Vithyena, ktori bil z
rodzaiv i s pokolenia Kolvmnow, z imienia dzierżącego Zmodz,
wzięli sobie vielkim xiądzem litewskim i zmodskim, bo xiądz
vielki Troydzien, będącz w Zmodzi, iechal przes imienie iego Raygola,
i vyrzal onego Vithyenna iescze malem młodziencem. Vbaczil ono
dziecię obliczem piąkne, wrostu podobnego, wziąl go k sobie i
bil v niego komornikiem, będącz w komorze kożdą rzecz
czudnie i rządnie panską choval i spravoval, obiczaiv, cznot i
dobrego zachovania bil. Vczinil go v siebie marszałkiem, i bil v niego
milosnikiem i wszelkim spravąm godni sprawcza bil, a zatim po smierci iego
wziąth iest na Vielkie xiąstwo Litewskie. I tu się skonczil rod
s Kitaurusow i począlo sią vielkie panstwo Vityennouo, rod vielkich
xiążath <small>\±.285.\</small> litewskych s pokolenia a z rodu Kolumnow.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O vielkym xiążacyv litewskym Vityennye</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>I będącz vielkiemu xiędzv Vithyennie
na Vielkim xiąstwie Litewskim, Zmodskim i Ruskim panoval viele lat asz do
starosci swei s pokoiem <sup>╤╤</sup>, i mial sina Iedimonta. A potim vmrze
xiądz vielky Vityenna, a potim siadl na Vielkim xiąstwie Litewskim,
Zmodskim i Ruskim przerzeczoni xiądz Iedimin.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O vielkim xiędzv litewskim, zmodskym i ruskim
Iediminie, Vitenovim sinie</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Będącz vielkiemu xiędzv Iedimontu po
smierci oycza swego Vitena na Vielkim xiąstwie Litew[skim], Zmods[kym] i
Ruskym, będąc na stolcu oycza svego w Kiernovie. I panuiąci iemv
na viele lath po smierci oycza swego, powstali przeciwko iemv niemci, rusz <sup>╥</sup>,
iflanti i prziciągnąli z vielkim mnostwem lvdv swego w ziemią
Zmodską, chcząc go sobie osiesdz. I xiądz Iedimonth, wrichle nie
mogać sebrać voyska swoiego przeciwko niemczom, i poslal nastarszego
hetmana swego z malemi <small>\±.286.\</small> ludzmi na zamek Kunassew, broniącz go od
niemczow. A ten bil hetman iego na imię Gastolt z rodzaiv Kolumnow. I
niemci tego hetmana iego obegnawssi, i ten zamek Kunassew obiegli, i z vielkich
dział wszitek zbili, i tego hetmana s tego zamku zviedli i w polon poviedli,
ziemią Zmodską osiedli. I vczini vmovą z niemci i tegosz hetmana
swego vikupil, dal ząn trzidziesci tisiąc zlotich. A na drugi rok,
sebrawssi wszitki voyska swe litewskie i ruskie, pociągnął na
niemci, i ifflanti i prussovie, zmodz s sobą wziąwssi. I potkali
vielkiego xiędza Iedimonta na rzecze Oszmianie na ovey stronie Żeimow
dwe mili, i pomoże pąn bog vielkiemu xiędzu Iedimontu, isz
niemczow wszitkich naglovę poraził, i zmodz od niemczow
odstąpili i przistąpili do pana swego przirodzonego Iedimina, isz
niemczow wszitkich naglovą, porazili i pobili wszitko voysko niemieczkie.
I tusz, zviciąstwo odzierżawssi, zmodz k sobie wziął, i
szedl s temi silami i zmodzią w ziemią Niemieczką, i wziąl
zamek Tilżą a drugi Raksmętą, i inssich zamkow viele
pobrał, ziemią spustosziwssi, i w polon lvdzi poviodl, i nievimowne
krwie rozlenia mnostwo w Niemczach vczinil, swiciąstwo odzierżawssi z
vielkim się veselim do domu wrocił.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=Prym><sup>╤╤</sup> <i>═α∩Φ±αφε φα
∩εδσ </i><sup>╥</sup> <i>╥αΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ; Γ P </i>∩≡≤±Φ</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O vielkim xiążaciv Iedimoncie i o bithwie
z xią</i><small>\±.287.\</small><i>dzem Volodimyrem volodimyrskym</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>I vpokoiwssi ziemią Zmodską i
niemczow, szedł na xiążąta ruskie. I przidze napiervey ku
zamku Wlodimiru, i xiądz Volodimir volodimirski, zebrawszi się z
lvdzmi swoiemi i vczini bithwa vielką z xiądzem vielkim Iedimonthem.
I pomoże bog vielkiemu xiądzu Iediminu, isz xiądza Volodimira volodimirskiego
samego vbil i rotą iego wszitką pobil, i zamek Wlodimir
wziął. I potim szedl na xiędza Lwa luczkiego. I xiądz Lew
vslissal, isz xiędza Volodimira litwa vbili i zamek wzięli Volodimir,
i on nie smiał przeciwko iemv stać, i poslie do xiędza Romana,
do zięcia swego. A xiądz i boiare volinskie bili czolem xiądzv
Iedimontu, abi v nich panoval i panem bil v nich, a ziemie ich nie kaził.
I xiądz vielki Iedimont, vkrociwssi ich przisiągą i ostaviwssi
namiestnikow swich w nich, i tam pocznie panovacz. I potim szedł do
Brzescia, a z Brzescia wszitki voyska swoie rospuscil i sąm w Brzesciv
zimoval. Skoro Vielka noć minąla i on, sebrawssi wszitki sili
litewskie, zmodskie i ruskie <strong id="page180">\180\</strong> na drugiey niedzieli po Vielkim dniv szedl na
xiędza Stanislava kyewskiego, i prziszedl, i wziąl zamek Vręczei,
i zamek Zitomir. I xiądz Stanisław kyewski, obeslawszi się s
xiądzem Olhern pereiaslowskim i z xiądzem Romanem branskim i z
xiądzem volinskim, ktorego xiądz vielki Iedimont vignal <small>\±.288.\</small> z
Luczka, i zebrawssi się wszitci vielkim mnostwem lvdu swego ruskiego, i
powstali wszitci naprzeciwko xiędzv vielkiemv Iedimontu na rzece na Rpieni
pot Bialem zamkiem w szesci milach od Kyeva, vczinili boi i sieczenie vielkie.
I pomoże bog vielkiemv xiędzv Iedimontu pobić wszitkich
xiążath ruskich naglovą, i voysko wszitko ich pobite na miesczv
zostało xiędza Lwa luczkiego, xiędza Olha pereiaslowskiego vbil.
W maley drużinie Stanisław kyewski z Romanem branskim vcieką do
Brańska, a xiądz vielki Iedimont ostąpi zamek Biali. I
vidzać ludzie zamku tego, isz pąn ich z voiska vcziekl i voysko
wszitko naglovę porażono, ony nie chcząć przecivić
się voysku tak vielkiemu litewskiemu, i przedali się z zamkiem
xiędzv Iedimontu, przisiągą vczinili sluszić Vielkiemv
xiastuu Litewskiemu. A zatim xiądz vielki Iedimont szedł ze
wszitkiemi siłami swemi do Kyeva, i obiegi zamek Kyow, i kyovianie poczali
się iemu bronić. I leżal xiądz vielki Iedimin pot Kyevem miesiąć,
a zatim zdumali się miedzi sobą kyovianie zo hrodu, isz moczi
vielkiego xiędza nie mogły sczierzpieć tego vięncey bes
pana swego, vielkiego xiędza Stanislava kyewskiego. Vsliszeli to, isz
pąn ich Stanisław vciekl od Iedimina i voysko ich pana pobytho, a v
nich zastavi xiądz ich niktorei nie zostavil, i ony, zmoviwssi, się
iednego mislenia, podali się vielkiemv xiądzv Iedimontv z zamku, s
krziżami hvmieni, popi, dyakovie wrota zamkove othworzili i potkali <small>\±.289.\</small>
vielkiego xiędza Iedimina s poczlivoscza, i vderzili iemv czołem, i
pot przisiągą, swą vielką dali krzesti xiędzu
Iediminv, i bili czolem vielkiemu xiędzu Iediminu, żebi od nich
oyczizni ich wlasney nie odeimoval. I xiądz Iedimin przi tem ich zostavil
i sąm poczlivie w zamek Kyew wiechal. I vsliszeli to przihorożanie
kyewstzi i z zamki Cerkassi, Kaniew, Putewle, Slepowrod, isz kyanie przedali
się z zamkiem, a pana swego slisseli, isz vciekl do Branska, a zastęp
iego wszitek pobito, i prziszli wszitci do vielkiego xiędza Iedimina i s temy
vissey mienionemi, ktorzi przi zamku miąszkali kyewskim, podali się
slużić i przisiągą na tim dali vielkiemu xiędv Iedimontv.
A przyaslowlanie szlisząć, isz Kyew i przihorodki Kyewskie podali
się vielkiemu xiędzv Iedimontu, a pąn ich xiądz Olha od
vielkiego xiędza Iedimina vbith, i oni, przyechawssi, podali się z
zamki slużić vielkiemv xiędzu Iediminu i przisiągli na tim.
I xiądz vielki Iedimin wziawssi Kyow i wziąl wszitki vissei rzeczone
zamki i posadził na nich xiędza Mindolhova sina Olkimonta, vielkiego
xiędza Olszanskiego, i sąm z vielkim veselim w Litwą,
wrocił się. </p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O xiędzv Stanislavie kyewskim, ktorego vignal
s Kyeva xiądz Iedimonth</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>W ten czasz będąci xiędzu Stanislauu <small>\±.290.\</small>
kyewskiemu w Bransku, vignanemu od xiędza vielkiego Iedimina, i przislal k
niemu xiądz rzezanski Ivąn. Będącz w starosci swoiey,
proszącz go, abi do niego iechal i doczką v niego poyąl, po
smierci iego bil vielkim xiądzem rzezanskim. I xiądz Stanisław
do niego iechal i doczką v niego poiąl, i po smierci iego bil vielkim
xiądzem rzezanskim. A xiądz vielki Iedimin, pożegnawssi kniaziey
ruskich i od niemieć ziemią swą vpokoiwssi, i miąszkal
niemało lath w pokoiv.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>O vielkim xiążąciv litewskim Iediminie,
iako zarąbil Troki i Vilno</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>I niektorego czassu iechal xiądz vielki Iedimont
stolcza <sup>╙</sup> swego, s Kiernova, w lovi za piącz mil za rzeką Velyą,
i nalasl w puszci gorą krasną, dąbrowami i rowninami
obiegła, i spodobało się iemu barzo, i on tam posiedlil się
i zalożil zamek, i nazovie go Troki, gdzie teras Starsze Troki są, a
s Kiernova przeniesie stoleć swoy do Trok. I w malich czasiech iechal
potim xiądz vielki Iedimin w lovi od Trokow za czteri mile, i naydzie
gorą krasną nad rzeką Vilną, nat ktorą nalasl
zwierzą tura i vbil go na tey gorze, gdzie teras zovią Turova gora. I
barzo bilo pozno <small>\±.291.\</small> do Trokow iechać, i stanąl na lące na
Swintorozie, gdzie pierwszich vielkich xiążąth żegali, i
obnoczoval. I spiącz iemu tamo, isz iako bi na gorze, ktorą zovą
Turova, a teras Lisą, snilo mv się tak: stoi vilk żelazny
vielki, a w nim riczi iako bi sto vilkow vilo. I oczknąl się od snv
swego i rzekl wrozbitu swemu imieniem Lizdzieiku, ktory bil naydzion v orlovim gniazdzie,
i bil ten Lizdzeiyko v xiędza Iedimina wrożbitem, navissem potim <sup>╘</sup>
poganski. </p>
<p class=K1><br></p>
<p class=Prym><sup>╙ </sup><i>╥αΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ;
Σ. ß. </i>z stolcza <sup>╘ </sup><i>TaΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ; Σ. ß. </i>popom</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Vydzialeć, povieda, sen dziwni, i poviedzial
iemv, czo się iemv przes sen vidzialo <strong id="page181">\181\</strong> wszitko. I ten Lizdzieyko rzecze:
½Spodarv, xiaże vielki. Vilk żelazni znamionuie się zamek y
stoleć tu będzie, a czo w nim wnatrz riczi, to slava iego będzie
slinąla na wszitek swiat╗. I xiądz vielki Iedimin nie
odieżdzaiącz, i posial po lvdzie, i żalożil zamek ieden na
Swintorozie Niżni, a drugi na Krzivei gorze, ktorą teras zovą
Lisą, i nazovie temu zamku Vilno. I zbudovawssi zamek przeniosł
stoleć swoy s Trokow do Vilna, i vczini napiervey voievodą vilenskiego
hetmana swego Gastolta s Kolumnow, ktori się narodzil s Kumpia, ktori bil
poymąn od niemczow na Kunasovie. I panoval xiądz vielki Iedimin na
xiąstwie vielkim Litew[skim], Zmods[kim] i Ruskim, i bil spraviedlivem, i
viele valk czinil i zawszdi ziskival, i fortunnie panoval asz do vielkiey
staroscy. <small>\±.292.\</small> </p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>O vielkim xiędzu litewskim Iedimine i o iego
siedmy synyech</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Będąć vielkiemu xiędzu Iedimontu
przi starosci swei, i mial siedm sinow, osmą doczką, imieniem
Anną, ktorą dal do Lachow małżonką sinovi
Kazimirovemu, Wladislauu Lubiertu <sup>╒</sup>, gdi pisano od bożego
narodzenia 1320, tisiąć trzista lath i dwadziescia. I
będącz vielki xiądz Iedimin w vielkiey starosci swego
żivota, rozdzielił wszitkich sinow swoich siedmi i posadzil ich na
dziale, to iest starssego sina Montivida na Koraczevie i na Slonimie, Narimonta
na Pinsku, Olgilrda na Krevie, a xiądz vitepski sina ni mial tilko
doczką, i przyąl go w ziemią Vitepską. Koryatu dal
Nouogrodek, Lubiortu Wlodimir, Luczk i Volinską ziemią. Iewnucia
osadził na Vilnie, a Kiestucia na Trocech i na Żmodzi. I potim
Kiestuciey iechąl do Poloczka <sup>╓</sup> i vszlissala tho dziewka,
imieniem Biruta, isz idzie na Poloczk <sup>╫</sup> Kiestuci, ktora dziewka
bogom swim czistosć poslubila chovać, i sama bila chwalona od lvdzi
za boga. I przyechal tam xiądz Kiestuciey, i spodobala się iemu
barzo, i bila vielmi krasna ta dziewka i rozumna, i prosił iey, <small>\±.293.\</small> abi
mu bila małżonką, i ona nie chciala przizvolić i
rzekła iemu, iżem poslubila bogom swim chovać czistosć do
żivota swego. I xiądz Kiestuci wziął ią moczno s tego
miescza i provadzil ią do stolcza swego w vielkiey poczesznosci do Trok. I
obeslawssi bracią swą, czinil vielkie vesele z bracią swą,
i poyąl tą Biruta sobie za żoną. I iadącz xiędzv
Kiestuciv za milą od Trok, spodobało się iemv miesće barzo
piąkne miedzi ieziori, i on tam posiedlil się, i zamek
żalożil, i nazval imię iemu Nove Troki, i przeniosl stolec swoi
na Nove Troki z Starih Trokow. A sin iego Vitolt rodził się w Starich
Trocech, i na tim miesczu, gdzie się Vitolt rodził sąm po
smierci oycza swego kosciol żalożil Ziastovanie Matki Bożei, i
mnichi vstavil zakonu tegosz, ktori w Kracovie iest swiętego Augustina. Na
ostatkv wrocil się nazad.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O vielkim xiędzu Olgirdzie i o xiedzv
Kiestuciv</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Po smierci xiędza vielkiego Iedimina xiądz
Olgird a xiądz vielki Kiestuciey bili miedzi sobą w milosci i w
vielkiey lasce, a xiądz vielki Iewnucis miedzi iemi bil w bolszim
xiąstwie na Vilnie. I nie polubil się xiędzv Olgirdu Iewnuci, i
zmovili miedzi sobą bracia iako bi go ssadzić z Vilnia i iednemu bi
miedzi iemi siesdz na Vilnie. <small>\±.294.\</small> I zmoviwssi się miedzi sobą
vczinily rok, ktorego dnia iechać na Vilno i zasiesdz zamek pot bratem
swim, xiądzem vielkim Ięwnuciem. Iakosz vielki xiądz Olgird z
Vitebska richlo <sup>╪</sup> przispieszil, i xiądz Kiestuciey wiechal w
zamek, i xiądz vielki Iawnuci s strachv vibieżal z zamku z Vilna i
vciekl miedzi gori, i tam poziębli mu nogi. </p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=Prym><sup>╒</sup> <i>╥αΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ;
Γ P </i>╦εΩσ≥Ω≤ <sup>╓</sup> <i>╥αΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ; Σ. ß. </i>Polongi <sup>╫</sup> <i>╥αΩ
Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ Σ. ß. </i>Polongu <sup>╪ </sup><i>TaΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ; Σ. ß. </i>nie
richlo</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>I vchphaciwssi go prziviedli do brata i posadzili za
stroża. Tedi xiądz vielki Kiestuciey rzekl bratu swemu, vielkiemv
xiędzu Olgirdu: ½Tobie godzi się bić, bracie, xiędzem
vielkim na Vilnie, ty miedzi nami starszi brat, s tobą za iedno
żivą i chczą cią osadzić na vielkim xiąstwie na
Vilnie╗, a Iewnuciv dal Zeslaw. A zmovą miedzi sobą vczinili
xiądz vielki Kiestuci a xiądz vielki Olgird, żebi wszitci bracia
poslussny bili vielkiego xiędza Olgirda, a czi czo dostaną sobie,
zamkow abo włosci, to napoli dzielić, a bić iem do smierci w
vielkiey milosci, i przisiągą sobie na tim dali ù nie mislić
zlego miedzi niemi nikomv ni na kogo. Iakosz bili w tey spraviedlivosci asz do
żivota swego. V vielkiego xiędza Olgirda sinow bilo dwanascie, a v
xiędza Kiestucia siedm sinow bilo, a miedzi sobą lvbilii sinow swich
xiądz vielki Olgird xiędza vielkiego Iagaila, a xiądz vielki
Kiestuci xiędza vielkiego vitolta. I zmovili miedzi sobą: ½Po nassim
żivocie ci będą na Vielkim xiąsthwie <small>\±.295.\</small> Litewskim
panovać╗ A xiądz vielki Vitolt takiesz w vielkiei miłosci bili z
Iagailem miedzi sobą. Potim xiądz vielki Olgird vmrze, a xiądz
vielki Kiestuci nie chczącz slubu brata swego przestąpić,
xiędza vielkiego Olgirda, posadził bratanicza swego na Vilnie
xiądzem vielkim litewskim Iagaila Olgirdovicza. Niektori tesz bil przet
tim v xiędza vielkiego Olgirda parobek nievolni, chlop, zvali go Voydilem.
Pirvei bil piekarzem v vielkiego <strong id="page182">\182\</strong> xiędza Olgirda, potim dal sobie posciel
slać i vodą sobie nosić, potym podobał się iemv i dal
mv Lidą dzierżec, i wviodl go w dobre dni. A potim, po żivocie
xiędza vielkiego Olgirda, xiądz vielki Iagailo poviodl Voydiia barzo
visoko, i da ząn siostrą swoyą, kniążną
Maryą, ktora bila za xiędzem Dauidem vielkim. Iagailo xiędzv
vielkiemv Kiestuciv, stryv swemv, ve wszitkim vielką żałosć
vczinil, isz bratanka iego, a swą siostrą za parobka dal. I bil tel
Voydilo w vielkiey moci v xiędza vielkiego Iagaila, i pocznie ten Voydilo
z niemci seymi i listi się zapisovać i stać przeciw vielkiego
xiędza Kiestucia. Niektori tesz ifflantski kontor bil, ktorego zvali
Augustinem. Ten kontor xiędzu vielkiemu Kiestuciv poviedzial,
moviąć: ½Ti tego nie viesz, isz vielki xiądz Iagailo posila k
nam czasto Voidila i iusz się zapisał z nami iako ma zbavić
ciebie z zamkow i iemu bi się dostało z iego zona i siostra iego
xiędza vielkiego Iagaila╗. I xiądz vielki Kiestuci <small>\±.296.\</small> viedzial,
isz xiądz vielki Vitolt dobrze s nim żivie, s xiądzem vielkim
Iagaiłem. I pocznie Kiestuci żalovać się sinu swemu
Vitoltu, rzekącz: ½Ti s nim dobrze miąszkasz, a Iagailo iusz
się, zapisał z niemci na nasz╗. I xiądz vielki Vitolt rzecze
oyczv swemv, vielkie[mu] xię[dziv] Kiestuciv: ½Vierz <sup>╪╪ </sup>temu,
oycze, że tego miedzi nami nie masz, bo Iagailo żivie se mną
dobrze╗. Potim vielki xiądz Iagailo Poloczk bratu swemu Skirgailv dal, i
poloczanie przyącz go nie chcieli, i począli xiądz vielki
Iagailo slać voysko litewskie z bratem swim Skirgailem ku Poloczku, i
ostąpil zamek Poloczk. I niemiecki mistrz posle na pomocz ku Poloczku
dostavać zamku, a xiądz vielki Kiestuci pocznie za się
żalovać s płaczem sinu swemv, xię[dziv] viel[kiemv]
Vitoltu, na Iagaila, rzekąc: ½Siostra twoyą dal za parobka Voydilo,
czo z niemci zapisał nasz voievać, a to mnie z Niemiec poviedąno.
A drugie ù s kim mi voiuiem? Z niemci. I oni im Poloczka dostavayą. A
mnie iaviono, isz im stać na nasz z niemci╗. A xiądz vielki Vitolt
xię[dziv] Kiestuciv rzecze: ½Ieszcze ia temu nie dovierząm╗.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=Prym><sup>╪╪ </sup><i>B P </i>φσ Γ<small>Ç</small>≡</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O vielkim xiędzu Kiestućyv i o vielkim xiedzv
Vitolcie, i o vielkiey zdradze a przisiądzie xiędza Iagalovey ktorą
przestąpyl </i><small>\±.297.\</small> </p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Potim xiądz vielki Vitolt iechal ku Drogiczynu,
i xiądz vielki Kiestucie, sebrawssy się że wszitkiemi
siłami i z dworem swim w sbroiach, i wiedzie w zamek Vilno. I poyma
xiędza vielkiego Iagaila z bracią i z matką iego, i thi listi
naidzie v niego, że się z niemci zapisali, i poslie honcza do sina
swego do xiędza vielkiego Vitolta ku Drogiczinu, poviedaiąć, isz
się to tak stało. I ten honieć nalasl xiędza Vitolta w
Grodnie, i xiądz Vitolt vsliszawssi to za ieden dzien przebieżal do
Vilna z Grodna do oycza swego Kiestucia. I rzeki Kiestuci sinu swemu Vitoltu:
½Ty mnie nie poviedal o tich listach, isz się z niemci zapisal na nas
xiądz vielki Iagailo, iedno w tim nas bog ostrzegł. A xiądzv
Iagailv nie vcziniłem nicz, skarbu nie ruszil a ni stada, sąm Iagailo
v mnie w iastwie chodzi za malą strożą, a oyczizną iego, Vitepsk
i Krevo, i wszitki miastha, ktore ociecz ich dzierżal, to wszitko iemv
oddavąm a ni w czasię iego nie wstapuią; a tom vczinil dla swey
glovy ostrzegaiącz siebie, a w tim slissalem, isz na mią zlosć
mislią╗. Xiądz Iagailo vielmi się vradoval przyazdv vielkiego
xiędza Vitolta, i natichmiast xiądz Iagailo wierzal xiędzv
Kiestuciv i sinu iego Vitoltu, isz nigdi się nie przeciviać a ni
stać przeciwko ich i zawszdi iem bić povolni w swem domu. I xiadz
vielki Kiestucy odpuscił go z matką i z bracia i skarbem <small>\±.298.\</small> iego
wszitkiem, i statki, i xiądz Iagailo szedl napiervey do Kreva, a
xiądz vielky Vitolt poviedzie go do Kreva, a potim s Kreva poydzie do Vitebska.
I xiądz vielki Kiestuciey szedssi na Vilno, poslie do Poloczka duu panow litewskich
z voyski. I poloczanie, vszliszawssi to, zavolali na rothą
Skirgailovą, i ludzie radni od Skirgaila odstąpili i poszli do Vilna
do xiędza vielkiego Kiestucia, a xiądz Skirgailo szedł do
Niemieć, do Ifflant, z malem voyskiem. I xiądz vielki Kiestuci
szedł k Sieverskiemu Nouogrodku, a xiędza Vitolta zostavil w Litwie s
xiędzęm Koributem. A xiądz viełki Iagailo mial z Vitepska s
Kiestuciem się zeydz pospolv, i dla richlei przisiągi swey
zapamiątania nie szedl na pomocz, i namovi panow vilenskich, abi zasiedli Vilno.
A xiądz vielki Vitolt w ten czasz bil w Troczech i xiądz Iagailo z Vitebska
barzo richlo przibieżal do Vilna z voyskiem, i xiądz Vitolt poslie k
Sievierskiemu Nouogrodku ku oyczu swemu Kiestuciv dayącz znacz. I
marszałek pruski vsliszawssi tą rzecz i szedl na pomocz rothą
vielkiemv Iagailv wrichle. I to vszliszal xiądz vielki Vitolt, isz pruszi
i niemci do Vilna i do Trok ciągną, a xiądz vielki Iagailo z
Vilna do Trok idzie vielkim voyskiem, i xiądz vielki Vitolt s Trok vibiezi
z matką swoyą i poydzie ku Hrodnv, a xiądz vielki Iagailo
przistąpil ku Trokąm i troczanie sią nie dali. A xiądz
vielki Kiestuciej richlo <strong id="page183">\183\</strong> ku zamku przyedzie ku sinu swemu, i thv <small>\±.299.\</small> nalasl
żoną swoyą i posiał ku Brzesciv, nadzievaiąć
się na mazoveczkiego szięcia swego, xiędza Ianussa. A sąm
xiądz vielki Kiestuciey szedł w Żmodz, a sina swego Vitolta
ostavi w Grodnie. Tedi xiądz Ianusz mazoveczki, zabacziwssi dobrei
przyasni czcią swego, xiędza vielkiego Kiestucia, szedł voyskiem
ku Drogiczinu i Drogiczin vezmie i osadzi, Sarasz zvoiuie i Kamienieć
vezmie, i stąpi pot Brzesć i, nie wziąwszi, szedł precz i
osadzil Drogiczin i Mielnik. I xiądz vielki Kiestuciey, sebrawssi
wszitką silą żeymodską i viele lvdzi i szedl pot Troki, i
przydzie kv rzece Vielyey. A xiądz vielki Vitolt, sebrawssi rotha po swei
oycziznie, i szedl z Grodna na pomodz oyczv swemu i seymą się na Viley
voyska, a Kiestuciove przeviezli się, i poydą ku Trokąm i
ostąpią Troki. I przidzie viescz xię[dziv] Kiestuciv, isz
xiądz vielki Iagailo idzie z Vilna z vielkim voyskiem, a s nym niemieczka
i ifflantska rota. Ino przeth tim niemci bili na obie stronie nieprzyaciele
xiędzv vielkiemu Kiestuciv, bo przet tim ifflantska rota chodzila na
pomocz xiędzv Skirgailv poloczkiemu, a potim z marszałkiem
niemiećzkim pruska rotha przichodzila, a to iusz trzeci ras ifflantska
rota s nim że przichodzila. A temu znaki są, isz s nim z iednego
stoyą przeciw Kiestucia. I vyechal na bithwą xiądz vielki
Kiestuciei s sinem swim Vitolthem przeciw vielkiego xiędza Iagaila. I
iescze się voyska oboye miedzi sobą za trzi abo za <small>\±.300.\</small> czteri
strzelbiscza nie zeszli, natichmiast przibieżą xiążąta
i boiarovie od vielkiego xiędza Iagaila do xiędza vielkiego Kiestucia
i poczną pitać xiędza vielkiego Vitolta, żebi s niemi movily.
I poczną movicz xiędzu vielkiemu Vitoltu: ½Xiądz vielki Vagailo
posial nas k tobie, żebis nas ziednal z oyćem swim, żebich mi
mieli swe a vy swe, a bitwi bi i krwie przelenia nie bilo miedzi nami, a ti bi
sz przyechal do brata swego, vielkiego xiędza Iagaila, a my tobie
przisiągniem, isz tobie volno s twym voiskiem od nas nazad odiechać,
azali bi ktori dobri miedzi nami stal się koniecz╗. I xiądz Vitolt
odkażal: ½Przisiągą v vas bierzą, a do nas żebi
Skirgailo przyechal i przisiągą bi nąm dal; ia k wąm
iadą╗. I oni posiali xiędza Skirgaila, i xiądz Skirgailo
przyechal i przisiągą dal xiędzv Vitoltu, i xiądz vielki
Vitolt iechal do xiędza vielkiego Iagaila ku iego voyskv, a huphi
stoyą, nić miedzi sobą nie poczinayą. I xiądz Iagailo
począł prosić Vitolta, rzekącz: ½Bracie mili, ziednay nas,
żebi nie bilo krwie przelenia╗. I xiądz Vitolt przisiągą
wziąl od xiędza Iagaila, żebi oyczu iego, xiędzv Kiestuciv,
volno z Iagailem ziechać się i za się dobrze rosiechać
się. I iescze xiądz vielki Vitolt rzecze xiądzv Jagailv: ½Sli,
bracie, iescze kv xiędzu Skirgailv, żebi on dal przisiągą
xiędzu vielkiemu Kiestuciv, oyczu nassemu, abi mu bilo przyechać
czisto i nazad odiechać, i dal bi nąm od tiebie przisiągą
xiędzv vielkiemv Kiestuciv╗. I xiądz Skirgailo z xiądzem
Vitoltem przyadą ku xiądzu Kiestuciv i dal przisiągą
Skirgailo xiędzv vielkiemv Kiestuciv od xiędza Iagaila i od siebie. I
xiądz <small>\±.301.\</small> vielki Vitolt z xiądzem vielkim Kiestuciem, oyćem
swim, obadwa poyądą w voysko Iagailovo, na ich przisiągą
spodzievaiąć się. I xiądz Iagailo tą
przisiągą przestąpił, i rzekl: ½Poydziem do Vilna, a tam
dokonczemi swey rzeczy i prawdi╗. A w tim voyska nicz nie poczinawssi i
ostavili. A iako do Vilna przyechawssi, xiądz vielki Iagailo xiędza
Kiestucia, strya swego, okovawssi, do Kreva poslal i wsadził w
twierdzą, a xiędza Vitolta ostavili bili w Vilnie. I tam w Krevie xiędza
vielkiego Kiestucia vdavili piątey noci komornici xiądza Iagalovi,
iednego zvąno Prokszą, czo mu vodi daval, a drugi bil Moszczeiow
brat, Kuczek, Lisicza, czo swiecil. I tak się koniecz stal xiędzv Kiestuciv.
Po smierci xiędza vielkiego Kiestucia poslią xiędza Vitolta do Kreva
xiądz Iagailo w jęćtwo i z żoną i kazał moczno
streć, a to wszitko msczącz się Voydila.</p>
<p class=K1>Xiądz vielki Vitolt siedzial w Krevie za
stroża w kownacie, a żonką dwema przizvolono bilo chodzicz do
kownati kniąhinią, s nim pokładali, a polożiwssi ich
vichodzili, a stroża zawszdi około bila. I kniąhini Vitoltova
szlissala od ludzi, isz xiądz vielki Vitolt długo ma siedzieć s
nią i smislila sobie: ½Iako nieviasti nas będą pokladać,
tedi tobie iedney nieviasti płacie wzlożiwssi vinidz s drugą
nieviastą, a tv drugiey nieviescie ostać się s nią w
komorze╗. I Vitolt, posluchawssi żony swey poradi, narządził
się w iedney żonki placie, a z drugą żonką vinidzie i
stąpi z zamku, i vciecze do niemiec do mistrza do Nouogrodka <sup>┘</sup>.
<small>\±.302.\</small> </p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=Prym><sup>┘ </sup><i>B K </i>╠α≡Φφα πε≡εΣΩα</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>I stroża to vidziala i nie domislili się,
mnymali bi żonka visla z żonką. I xiądzv Vitoltu tam
miąszkaiąci w Niemczach przyechali tamo do niego
xiążąta i panovie litewsci, i pocznie voievacz ziemią
Litewską. A w ten czasz xiądz vielki Iagailo z matka swą bil w
Vitebsku i brat iego Skirgailo w Trocech. I xiądz vielki Vitolt povoieval ziemie
Litewskiey viele, i xiądz vielki Iagailo i brath iego Skirgailo nie mogli
stacz przeciw vielkiego Vitolta, isz v Vitolta silą viętsza bila.
Tedi xiądz Iagailo przeprosi xiędza vielkiego Vitolta i da iemu Luczk
że wszitką ziemia Volinską i s Podolem, a w Litwie
oyczyżnę iego. I xiądz vielki Vitolt pokorą swą
vczinil przet starssim <strong id="page184">\184\</strong> bratem swoym Iagailem i przyąl Luczk Vielki <sup>█</sup>
ze wszitką ziemią Volinską ku swey oycziznie. I potim krola polskiego
Wladislava w żivocie nie stalo, a sina żadnego ni mial, tilko iedna
doczka bila v niego na imia Iadwiga. I poczali polakow cząsto siać s Kracova
kv xiądzv vielkiemv Iagailovi, moviąć, żebi przyąl
krczenye starego Rzimv i przyąl bi v nich krolewną Iadwigą sobie
za żoną i ostal bi v nich krolem w Kracovie na wszitkiey ziemi
Laczkiey. I xiądz vielki Iagaiło rądą sobie vczinil s
swą matką, s kniąhinią Iulianą, i z bracią
swą i że wszitkiemi xiążąti i pani litewskiemi, i
iechal do Cracova w Polską ziemią, tam że się sąm
okrcil i brat iego, i xiążąta, i panovie, i poyąl sobie
krolewną Iadwiga, i koronovąn bil. I poczali s tego krcicz się lithwa
w łączką viarą, i przislal <small>\±.303.\</small> arcibiskup biskupa do Vilna
na Litewską ziemią, i s tich czasow poczali są koscioli
stavić po wszitkiey ziemi Litewskiey. Tey że zimi będącz
krolv w Kracovie że wszitkiemi xiądzi i pany litewskiemi.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O vielkim xiędzv Andrzeyv poloczkym</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Potym przydzie xiądz Andrzey poloćky z
voyskiem niemieczkim z Ifflanti i ze wszitką latiholą, i voievali, i
pożgli viele miast i siol, zamkom litewskim nicz nie vczinili i wrocil się
w swą ziemią. Tey ze zas zimi xiądz Swiatoslaw smolinski vczini
sobie siem i radą s xiądzem Andrzeiem poloczkim, i xiądz Andrzey
w Lithwa, a Swiatoslaw do Orssi. I podzielawssi vele zlego krzescyanom vczinili
nie po krzescyansku, ani lvdsko, ale niemiloscivie imayącz lvdzi zapierali
w isbach i zażegali, a inssich lvdzi pot scianą kładli,
lanczuchi vielkiemi potwdeymuiąci izby; a z zadu lvdzi żgli, a inich
żonek i mużow i malich dziatek na kole sadzali, i inich męk
niemało czinili, ktorich nie może vipisacz iakie męki
krzescyanom czinili. Takych męk any Antyoch siryski, any Vlyąn,
zakonuprzestąpcza pogani, takich męk nat krzescyani nie czinily, a
zamkom nie mogli nić vczinić i wrocili się nazad w swa
ziemią. <small>\±.304.\</small> </p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O vielkim xiędzv Swiatoslavie smolinskym</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Teyże zas zimi vielkiego postu począł
mislić xiądz Swiatoslaw smolinsky z boyari i k Mscislaviv poydą
i staną pot zamkiem, zamka dobivayąncz, a w ziemią Mscislawską
poslie voysko i viele krwie przelenia stalo się nad krzesciany. I
miłosci vi bog nie chciał czierzpieć tego, czo bracia swą
krew krzescyąnska tak nie po krzescyansku męczą.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O vielkim xiedzv Vitolcie i o xiędzv Skirgaile,
iako szly na xiędza Swatoslava smolinskiego</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Tedi xiadz vielid Skirgailo i xiądz vielki
Vitolt przyechali z Lachow od brata swego, xiądza Iagaila, i vszliszeli,
isz xiądz Swiętoslaw smolinski bil pot Vitepskiem, a potim ku Orssi
przichodzil, a potim Mscislawskiego zamku dobival. I zmovili xiądz
Skirgailo a xiądz vielki Vitolt z bracią swą, z xiądzem
Constantinem, s Koributem i s Siemionem Lingwieieviczem, i rzekli tak:
½Boże wssechmogąci, pomożi nąm na nieprzyaciele nasse. A
czo kto sieye, to i żnie. Mi nicz złego nie vczinili nikomv, on z
nami będącz twardei przysiągy <small>\±.305.\</small> przestąpil swą
przisiągą, naszą ziemią voiuie, krew krzescyąnską
rozleva╗. I poszli bracia na niego, nadzievaiącz sie na boga i swą
spraviedlivosć, iechali richlo ku Mscislaviv. I xiądz vielki
Swiętoslaw, stoiąć pot Mscislaviem dobivaiąć zamku,
vszliszal, isz idzie nąn Skirgailo s xiądzem vielkim Vitoltem i z
bracią swą i, zebrawszi voysko swe, poydzie naprzeciw ich, i iako
vphi zeszli się i naczną bitwą. I bog pomoże iako prorok
movi: ½Obroci się bolesc iego na glovą iego i na vierzch iego
zlosć iego stąpi╗. I iescze: ½I wpadnie w iamą, ktorą
sąm vikopal╗. I pomoże bog swiętemi slovi xiędzv vielkiemv Vitoltu
i Skirgailv i braciey ich porazicz xiędza Swiętoslava. I sąm
xiądz Swiętoslaw pobieżi że wszitkimi kniazi i boyari
smolinskiemi, i tam niemało vczinilo się dzivow, pobito mnostwo
xiążąt i boyar, i samego xiędza Stanislava <sup>██</sup>
vbili, i sina iego, xiędza Iurgia, zrąbali. I xiądz Skirgailo
xiędza </p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=Prym><sup>█</sup> <i>╤δεΓε φα∩Φ±αφε
φα ∩εδσ </i><sup>██</sup> <i>╥αΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ; Σ. ß. </i>Swiętoslawa </p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Iurgia Swiętoslavovicza od rąn vigoil i
prziviosl go do zamku Smolinska k matce iego, kniąhiniey
Swiętoslavovey, i posadzili go na vielkim xiąstwie Smolinskim. I samy
poszli precz, xiądz Vitolt s xiądzem Skirgailem w ziemią
Litewską, i pocznie Skirgailo panovacz na Trocech. A w ten czasz do Vilna
przislal krol polski starostą swego laczkiego. Xiądz vielki Vitolt
tedi dzierżal Luczk i wszitką ziemią Volinską, a w
Litewskiey ziemi oyczizna i iego ostała. Vitoltu smętno i
żalobno bilo barzo, isz przet <small>\±.306.\</small> tim w Litewskiey ziemi
dzierżawce czudzego nie bivalo, i viele litewskiey volosci przisluchalo
iemv. Tedi Vitolt vczini sobie radą z vielą xiążąth i
pani litewskiemi. I Skirgailo tedi iechal ku Poloczkv, a xiądz Vitolt iechal
do Vilna, chcząć <strong id="page185">\185\</strong> Vilno zasiesć. Xiędza Vitolta tedi nie
chcieli wpuscić w Vilno, alisz bi krolv Iagailv dal prawdę i
Skirgailv, i Vitolt tedi nie wziawssi Vilna szedł do Niemiecz do mistrza i
swą kniąhinią i swemi xiążąti i boyari, i z
niemieczka silą stąmtąt począł voievać ziemią
Litewską. Iusz xiądz Vitolt Litewskiey ziemie polovicza wziąl,
po rzeką Vielyą, i Poloczk zamek podał się iemv, i
wziąl to. I vsliszawssi tho xiądz Skirgailo, isz nie może
przeciw Vitolta stać i Litewskiey ziemie odzierżęć,
Szedł xiądz vielki Vitolt z niemieczkiemi silamy do Vilna i
potkał go xiądz vielki Skirgailo z voyskiem na rzecze Viely v horoda <sup>▌</sup>
zamkv. I Voiska sszedwssi vderzili się, i pomoże pąn bog
vielkiemv xiędzv Vitoltu, i vciecze voysko Skirgailovo, i pobito ich
viele, a inich żivich poymąno w ięcztwo xiążąth i
boyar, xiędza Siemiona Iewnucievicza, xiędza Hleba
Swiętoslavovicza, xiędza Ivana Lwovicza i inich
xiążąth viele poymali. I poydzie xiądz vielki Vitolt ku
Vilno swoym voyskiem, i ostąpi zamek Vilno, i pocznie naprzod Krzivego
zamku dobivacz, i rosbili puskami Krzivi zamek, Skirgailovego brata
Olgirdovicza vbily. A krola polskiego biła zastava na Visokim zamku laczka,
i nie puscili xiędza vielkiego Vitolta, i xiądz Vitolt Krzivi zamek
wziawssi <small>\±.307.\</small> i ziemią Litewską zvoiowawssy szedł do Niemiecz.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>Xiądz vielki Vitolt książną swą
oddal za moskiewskiego xiędza vielkiego Vasila Dmitrevicza</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Tegosz roku xiędzv vielkiemu Vitoltu posli
prziszli od vielkiego xiędza moskiewskiego Vasila Dmitrevicza,
proszącz v niego dziewki iego za xiędza Vasila Dmitrevicza. I
odpuscił ią z Marina zamku, a s nią poslal xiędza Ivana Olgimuntovicza
ze Gdąnska. I posial s kniąhinią w vielkich korabiach morzem i
przyechali ku Pskouu, i pskovianie dali im vielką czesć i provadzili
ich do Vielkiego Nouogrodka <sup>▌▌</sup>, i davali im vielką czesć,
i provadzili ych do Moskwi ku vielkiemu Vasilv Dmitrovyczv. A xiądz Vasil
posiał k nim naprzeciwko bracią swą, xiędza Andrzeya
Wlodimirovicza, a xiędza Andrzeya Dmitrovicza i inich xiążąth
i panow, i potkali xiążną Zophia, z vielką czcią. Tedi
bil s niemi swięszczennik, metropolith Cvpryąn s swemi wladikami,
archimendriti, humieni i ze wszitkimi popi. I strzecili ią poczlivie s
krestami s kniązi z Moskwą i bil zbor vielki i vienczovanie się
stalo, i bila czesć i vesele vielkie.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O xiędzu vielkim Vitol</i><small>\±.308.\</small><i>cie, iako krol polski Iagalo przislal do Vielkiego Vitolta,
proszącz iego</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Także xiędzu Vitoltu, będąc v
mistrza w Marinom zamku, przislal k niemu krol polski Iagailo, rzekącz mu:
½Bracie mili starssi, tego nie racz czinicz a ziemy Litewskiey pustoszić,
oyczizni swey i nassei, i poydzi k nąm w iednanie i vielką przyasn,
vesmi sobie Vielkie xiąstwo Litewskie i siądz na stolczv strya swego,
vielkiego xiędza Olgirda, i vielkiego xiędza Kiestucia, oycza swego╗.
I xiądz vielki Vitolt vszlissawssi to, vczinil sobie radą s
xiążąti litewskiemi, s xiądzem Iurgiem Narimontoviczem
Bełskim, s xiądzem Iwanem Olgimuntoviczem, i s temi się
poradziwssi poiedzie w Litwą, i siądzie na Vielkim xiąstwie
Litewskim na Vilnie; i bila rada wszitka ziemia Litewska i Ruska. I xiądz
Koributh Olgirdovicz pocznie sobie nieczo na tho radzić a nie w
sluszenstwie bić v xiędza vielkiego Vitolta, i pocznie voysko swe
zbierać. I zebrali się voyska na miesce Dokudova, i stalą
sę bitwa, i pobiegło voysko Koributovo, i pobito ich viele, i
sąm Koributh wbieżi w Nouogrodek; i thv bila kniahini i dzieci iego.
I xiądz Vitolt vielki za się, zebrawssi voysko i ostąpi
Nouogrodek, i wziął xiędza Koributa, kniąhinią i
dzieci iego w ięcztwo. A potim kniąhinią Olgirdova vmarla, a
krol polski przislal Vitepsk dzierżeć sokolniczego swego Chwiodora
Viosną. A xiądz <small>\±.309.\</small> Switrigailo tedi ieszcze mlodi bil, i
będzye Chwiedor Viosna dzierżeć Vitepsk s przikazania krolia
Iagaila. I Switrigailo nie mogl czierzpieć, isz Ghwiedor dzierżi Vitepsk
i <sup>▐</sup> iego <sup>▐</sup> posłuszenstwa, i xiądz Switrigailo
zamek zasiadł i Ghwiedora vbil. </p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=Prym><sup>▌<i> </i></sup><i>╥αΩ Γ
≡≤Ωε∩Φ±Φ; Γ P y </i>├ε≡εΣΩα <sup>▌▌</sup> <i>B P Σαδσσ </i>≥αΩσµ
Φ φεΓπε≡εΣ·÷√ <sup>▐ù▐ </sup><i>╥αΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ; Γ ╨ </i>φσ τ σπε</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>I krolv Iagailv bila o thim żałosć
vielka, i pisał do brata swego Vitolta, żebi się on tego
pomscił. Xiądz Vitolt wziął s sobą Skirgaiła i
sebral voysko vielkie litewskie i szedł ku zamkv Vitepsku na xiędza
Switrigaila. I naprzod Vitolt szedł kv Odroczkv, i druczkie xiążąta
potkali go Vitolta z vielką poczlivoscią i vderzili iemv czolem i
służbą. Stąd xiądz vielki Vitolth przydzie ku Orssi, i
orssanie w zamku się zamkli dwa dny, i potim zamek wziąl. Astąth
Vitolt przistąpil ku zamkv Vitepsku, i xiądz Zwitrigailo
zamknął się w zamku Vitepskv, i począł Vitolt zamku Vitepska
dobivać. I tv przydzie na pomocz xiędzv Vitoltv Swiątoslavovicz smolinski, <strong id="page186">\186\</strong>
i vderzi czołem xiędzv vielkiemv Vitoltu i służbą, i
poczali moczno dobivacz zamkv. I viteblanie nie mogli czierzpiecz i podali
się Vitoltu, i xiądz Switrigailo vinidzie z zamkv i vderzi
czołem xiędzv Vytoltu. I xiądza Switrigaila osadzi i sam poydzie
do Vilna.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Iako xiądz Vitolt szedł kv Podolv y
zvoieval ye</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Teyze za się viosni szedł xiądz Vitolt
ku Podolv, i xiądz Volodimir Olgirdović tedi bil w Kyevie i dzierzal
y i nie chciał się vpoko<small>\±.310.\</small>rzicz xiędzv Vitoltu. I
xiądz Vitolt wziąl zamek Żitomirz, i przydzie do niego
xiądz Wlodimir, i xiądz Vitolt Kyew od niego odiąi, a na Kyevie osadzi
Skirgaila. I sąm Vitolt poiedzie na Podolską ziemią, a Skirgailv
kazał xiądz vielki Vitolt: ½Podz ku Czerkasom s Kyeva ku Swinohrody╗.
I xiądz Skirgailo bożą począ <sup>▀</sup> a kniazia Vitolta
przikazanim wziąl Czerkassi i Swinohrod i wrocil się do Kyeva. I
będąc xiędzv Skirgailv w Kyevie, bil niektori czernieć
Choma, swiętego Zophiego dzierżał monasterstwo od metropolita.
Tedi xiądź Skirgaiło będzie chciał iechać w lovi
za Niepr, i Choma then pocznie prosić na metropolitow dworzecz i
xiądz Skirgailo do niego zaiechal. I ten Choma dal xiędzv Skirgailv
siele oprawnie picz, i xiądz Skirgailo tego nie viedziawssi iechal w lovi
za Niepr k Misloviczom, i tam w loviech rosniemogl się na Vodokrczenie v
czwartek i natichmiasth do Kyeva przyechal niemoczen, i niemogl siedm dni, i
vmarl vey zrzodą. A kyanie wszitci poniesli go na glovach s
swięszczenniki, spievaiącz obichod <sup>└</sup> i piesny, s
swieczami, z zamku Kyeva do swiętey Bohorodzice Pieczerskiey, i
polożon kniąs Skirgailo, czudni i dobri, vedla grobv swiętego
Chwiedozieia Pieczerskiego. Xiądz vielki Vitolt posiał na Kyew
xiędza Ivana Olgimontovicza, a xiędza Hleba Swiętoslavovicza
odpuscy do Smolinska, a xiądzv Iurgiv Swiętoslavoviczu da Zeslaw. I
xiądzv Hłebv Swiętoslavoviczv siedząc na Smolinskv będzie
niepo<small>\±.311.\</small>slussen vielkiego xiędza Vitolta, i xiądz Vitolt
posiał do niego posli, i on się tego nie spravil. I xiądz vielki
Vitolt szedl ze wszitkiemi siłami ku Smolinsku na xiędza Hleba
Swiętoslavovicza. I iako przidzie ku Smolinsku, tako Chleb poda się
iemv z zamkiem Zmolinskim. I xiądz Vitolt dal Smolinsk xiędzv Vasilv Boroskoviczv,
a xiędzv Chlebu dal zamek Polni, a sąm poydzie w Litwą.
Teyże zimi xiądz Vitolt poslię xiędza Siemiona
Lingwieieyicza ze wszitkiem voyskiem smolinskiem na xiędza Olha
rzezanskiego, i ony, iechawssi, mnoho spustoszili ziemie Rzezanskiey i zas się
wrocili w swę xiąstwo Litewskie; a w ten czasz zima bila barzo
twarda. Teyże zimi na viosną przyechal ku xiędzv Vitoltu
xiądz vielki Vasil Dmitrović moskiewski do Smolinska w vielki post. I
vczcil go xiądz vielki Vitolt, i viele kosztownich darow da iemv, lanczuchi
zlotemi, pasmi zlotemi, sobolmi, kamchami drogiemi, siodłami, zbroyami i,
darovawssi znamienicie, i odpuscił do Moskwi z viełką
poczcivoscią, a sąm iechal do Litwi.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=Prym><sup>▀</sup> <i>TaΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ; Σ.
ß. </i>pomoczą </p>
<p class=K1><br></p>
<p class=Prym><sup>└</sup> <i>╥αΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ;
Γ P </i>ε≥⌡εΣφ√σ</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>Iako xiądz vielki Vitold z Litwi iechal do Podola</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Potem, gdi xiądz vielki Vitolt do Podolskiey
ziemie iechal z Litwi do Vielkiego Luczka, a xiądz Olgird poszedł w
pole z litewskim voyskiem i pobił tatarow na Siney Vodzie, vbil trzech
bratow, tatarskich xiążąt, Chaczabeia, Kukubuha, <small>\±.312.\</small> Dmitreia.
A czi trzey bracia tatarskie, oycziczi bili i dziedzice ziemie Podolskiey, i
trzimali od nich othamoni, a przyeżdzaiąć samy danie brali v
swich otamonow s Podolskiey ziemie. A brat xiędza Olgirdow, xiądz
Koryat, dzierzal Nouogrodek Litewski, a v tego xiędza Koryata bili czteri
siny, xiądz Iurgy, Alexander, Constanti i xiądz Chwiedor. I czy
xiążąta Koryatoviczi xiądza Olgirdovą pomoczą i z
volia poszli w Podolską ziemią. A tedi w Podolskiey ziemi
żadnego zamkv murovanego i drzevianego nie bilo, tedi thy
xiążąta Koryatoviczi prziszedwssi w Podolską ziemią,
veszli w przyasn z athamoni i poczali ich bronicz od tatarow i dani tatarom
poczali nie davać. Napiervey nalezli sobie twierziczą na rzece
Smotrzicy i tam sobie zamek Smotrżić vdzielaly, a w drugim miesczv na
Szmotrziczv sz zamek Bogutą postavili. A potim, loviacz w loviech,
przidalo się ym stado ieleny nadiechacz, gdzie teras Kamienieczkie miasto
iest, i czi xiążąta posiekli las, na tim że miesczv
Kamieniecz zamek zmurowali. A s tego wszitki zamki Podolskie zmurovali i osedli
czi Koryatoviczi. A potim ieden ich brat odiechal do vęgierskiego krola,
xiądz Constantin, i tam zmarł; a xiędza Iurgia volochovie vbili,
xiędza Alexandrą tatarovie tesz vbili. Iako tich trzech bratow w
żivocie nie stało i po nich czwarti brat w Litwie dzierzal
Nouogrodek, xiądz Chwiedor, i ku temv ieszcze dzierżal Homel,
zszedwssi z litewskim voyskiem zasiądzie Podolską ziemią kv <small>\±.313.\</small>
Litwie. Takiesz xiądz vielki Vitolt osiadł na wszitkiey ziemi, na
vielkim xiąstwie Litewskim, i xiądz Chwiedor Koryatoyycz nie
chciał bil slużić xiędzv vielkiemv Vitoltu że
wszitką <strong id="page187">\187\</strong> ziemią Podolską, i xiądz vielki Vitolt poszedł
ze wssitkim voyskiem do Podola litewskim. I xiądz Chwiedor vsliszal to
Koryatovicz i pobieżi do Vęgier, a zamki osadzi volochi, i vegierski
da iemu pomoc na Vitolta. A xiądz vielki Vitolt pervei szedł do
Braslava i Braslaw wziął, a potim prziszedl pot Kamienieć i na
drugi dzien Kamieniecz wziął, i dalei Smotrzić, Skalę,
Czerzniew zameczek, i wszitki zamki pobrał i voievodą xiędza
Chwiedora poymal, i po wszitkich zamkach podolskich swoye starosti poosadzal.
Potem tesż krol polski Iagailo począł prosić xiędza
vielkiego Vitolta, moviącż: ½Bracie mili, dal tobie mili bog tą
czesć, dostales ziemie Podolskiey litewskim voyskiem, a s czudzich stron
nigd tobie nie pomogl, vczin tesz tą mnie czesć, day mi polovinę
ziemie Podolskiei w pieniądzach dzierżecz╗. I xiądz vielki
Vitolt dal krolv ve duudziestu tisiąć kopach Kamieniec zamek,
Smotrzić, Skalą i Czierzniew zamek, a na inssich zamkach podolskich
swoie starosti vstanovil, na Braslaviv, na Sokolczv i na Vinnici; a krol ti
zamki w tich pieniądzach dal panu Spitkv dzierżeć. Kiedi
xiądz vielki Vitolth bil się s tatari, i pana Spitka tatarovie vbili,
i pani Spitkova wdovą została, i dziątky male, i krol polski zas
począł posilacz <small>\±.314.\</small> do vielkiego xiędza Vitolta: ½czosz
nąm dal poloviczą ziemie Podolskiey, i my thi zamki bili dali panu
Spitku ve duudziestu tisiącz kopach grossi, a tak teras pani Spitkova
wdova została, i dziatki male, a od tatar nymasz ziemie komv bronicz. Day
moych mnie dwadziescia tisiącz kop grossi, a zamki swoie zas swoie
pobierzi k sobie╗. I xiądz vielki Vitolt poslal krolv dwadziescia
tisiącz kop grossi panem Niemirem a Dmitrem Vasileviczem, a zamki swoye
pobral za siebie i starostą swego na tich zamkach osadził na
imię Hornowskiego, a potim dal Podole wszitko panu Piotrv Montigirdoviczv,
a potim dal Podole panu Dedigoldv, a potim dal Dedigoldv Smolinsko, a Podole
dal panu Dolgirdv. A pan Dolgird trzimal ti zamki do smierci vielkiego
xiędza Vitolta, i kiedi Vitolt smerl i przyechawssi lachovie, pana
Dolgirda s Kamienca zezvali do siebie na radą i, do radi nie dopusciwssi,
iego zabili, i Kamienieć zasiedli i insse Podolskie zamki, i do tich
czassow tym Podole za lachi zaszło, i teras dzierżą.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>O Vitolcie, gdi na Timir-Tikluia szedl s
pochwalą</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Potim tegosz roku xiądz vielki Vitolt przydzie i
posle <sup>┴</sup> promcilovą xiędza Hleba Swiętoslavovicza <sup>┴</sup>
na Timir-Tikluia. A sąm xiądz Vitolt ze wssitkim voyskiem, za nim
thesz <small>\±.315.\</small> poydzie czarz Taktamis s swoym lvdem Vitoltu na pomocz. Litwa,
niemci, lachovie, tatarovie i volochovie, i s nim bilo xiążąt
pięthdziesiąt, i bilo voysko barzo vielkie, i poszli na czara
Timir-Tikluia tatarskiego. I pochwalił się na ordą Vitołt,
i rzekł: ½Poydziem pustosząc ziemią Tatarska i vbyem czara
Timir-Tikluia, i posadziem czara Taktamisa na czarstwie iego, i Taktamis
posadzi mnie na wszitkiey ziemi Ruskiey╗. I moviwssi tho poszli tatarow
voievacz. I w tim czasie richlo pospiessi się Timir-Tiklvi czarz z viełkym
voyskiem tatarskim s xiążąti i vląni ordinskiemi, i potkali
się z Vitoltem na rzece Vorknie <sup>┬</sup> i na polv, i bila im bitwa
barzo vielka, miesiąca augusta dwanastego dnia, ve wtorek, i dlugo bili
się barzo, i porazili tatarovie voysko Vitoltovo, i xiądz vielki
Vitolt pobieżi precz z malem voyskiem. I czarz Timir-Tiklvi poydzie s
swoym voyskiem pot Kyow i stal pot Kyevem trzi dny, i kyovianie dali za siebie
okupu, trzi tisiącie rublow litewskich. I Timir-Tiklvi tatarską
ordą rospuscil po Vielkim xiąstwie Litewskim i vorvali tatarovie asz
do Vielkiego Luczka, i viele złego vczinili ziemi Litewskiey, i zas poszli
w swoyą ziemyą.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>Ktorich xiążąth pobyl czarz Timir-Tiklvy</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Imiona, ktorich tam xiążąt litewskich
pobito: xiądz Andrzey Olgirdovicz poloczki, brat iego xiądz Dmitrey
bransky, <small>\±.316.\</small> xiądz Ivąn Dmitrović xiądz Andrzei,
pasinek xiądza Dmitrow; xiądz Ivan Borissević kyewski,
xiądz Hleb Swiątoslavović smolinski, xiądz Koryatovicz;
brat iego xiądz Siemion, xiądz Michailo Potbereski, brat iego
xiądz Dmitrey; xiądz Dmitrey Patrikievicz Voloski <sup>├</sup>,
xiądz Ivąn Iurgevicz Bielski, pąn Spitko Grakowski.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=Prym><sup>┴ù┴</sup> <i>╥αΩ Γ
≡≤Ωε∩Φ±Φ; Γ H </i>∩≡ε∞≈σ ±δεΓα <sup>┬</sup> <i>TaΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ; Γ P </i>┬ε≡±Ωδ<small>Ç</small> <sup>├</sup>
<i>╥αΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ; Γ P </i>╘σΣε≡ ╧α≥≡√Ω<small>Ç</small>σΓΦ≈ ┴<small>Ç</small>δⁿ±ΩΦΦ</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O xiędzv Iurgiu Swiętoslavoviczv smolinskim,
o povietrzu, niesgodzie, pogorżely smolinskiey </i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Tegosz roku xiądz Iurgi Swiętoslavovicz a
xiądz Olyech rzezanski prziszli do Smolinska, i bila w ten czasz barzo
vielka trudnosć w Smolinsku: inssi chcieli mieć sobie xiędzem
Vitolta, a drudzi chcieli mieć xiędza Iurgia oyczycza. Tedi
xiądz Iurgi smovil się zmolniani i z horożani, i smolnianie nie
chciely czierzpieć vielkiey nalazi od łachow i prziąly sobie
oyczicza xiędza Iurgia, i otworzili iemv <strong id="page188">\188\</strong> zamek, a xiądz Romąn
branski w ten czas bil tu. Tedi Vitolt kazał bil tego Romana zabić, a
namiestnika swego posiał do Smolinska, i ony namiestnika xiędza
Vitoltovego poymali, a tich boiar smolinskich i druczkich, ktorzi nie chcieli
mieć oyczicza, xiędza Iurgia, tich wszitkich poscinali. I xiądz
vielki Vitolth <small>\±.317.\</small> tey że iesieny przichodzil do Smolinska na
xiędza Iurgia i stal viele pot Smolinskiem i nie wziął zamku, i
zas szedl w swoią ziemią, a wziąl smolniani przimierze. A w ten
czas bila w Smolinsku barzo vielka trudnosć, i viele lvdzi barzo
posieczono, i mor bil vielki na lvdzie. Tegosz roku miesiącza iunia voievali
tatarovie okolo Kyeva i klasztor Kyewski zvoievali i viżgly. Tegosz zas roku
bil w Nouogrodzie mor barzo vielki i na Moskwie, w Ladozie, w Porchovie, ve
Pskovie, w Torsku, w Twierssi, w Dmitrovie i po wszitkiey ziemi Ruskiey i po
wlosciąm. Tegosz za się roku na Ziastovanie panni Mariey w
poniedziałek na Vierzbney niedzieli bilo vielkie znamią, iako bi v
obiat gwiazdi iavili się, iako bi w noci, i sionce pociemniało, i
strach bil barzo vielki na ziemią Ruską. Tegosz lata Moskwa
zgorzała y Smolinsko. A xiądz vielki Vitolt sebral tedi wszitki
wladiki litewskiey ziemie, poloczkżego, czernichowskiego, turowskiego,
luczkiego, wlodimirskiego, i tem wszitkim wladikąm postavil w Vielkim
xiąstwie Litewskim starssego metropolita na ymie Grzegorza z Bolharskiey
ziemie.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O xiędzv Daszku Ghwiedoroviczv</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Kxiądz Daszko Chwiedorović wziął
Krzemieniec w vielki czwartek. I xiądz vielki Vitolt sąm nie iechal,
i poslie wprzodi siebie duuch panow swoych, Dmitra a Danila, <small>\±.318.\</small> moviącz:
½Przedaycie się iem slużić, a kiedi ia przyadę k zamku i vi
wzvod odpusczcie na mosth╗. I ony od Vitolta przyechali, i zvierzili się
yem voievoda, ich wdzięcznie przyąl, a tego nigd nie znal i nie
vierzil, że ony przyechali zamku zasiesdz. A Daszko w ten czasz w noci
przyechal, a s niemy dziesiacz <sup>─</sup> tisiącz czloviekow <sup>─</sup>
zbroynego lvdu. I natichmiasth wzvod odsiekli i na most polożili, i
wiechal Daszko s<i> </i>tovarzizmi swemi, Condrata voievodą vbil i
zolnierzow krolewskich pobili, a xiędza Switrigaila vipuscil z żelas,
iako xiądz Switrigailo siedział na Krzemienczv dzieviącz lat.
Xiądz Switrigailo stamtat, sebrawssi się przikazanim xiędza
Vitoltovim, szedwssi do Vęgierskiey ziemie, barzo viele spustoszil Vęgierskiey
ziemie i zamkow niemało pobrali, i Luczko Vielkie wziął, a
volinskich xiążąth i boyar pięczseth koni wziął a
do Vitolta prziviodl.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>Pochwala o vielkim xiędzu Vitolcie
Kiestvćeviczv</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Kxiądz vielki Vitolt dzierżal Vielkie
xiąstwo Litewskie i Ruskie i inssich vielie ziem. I miąszkaiącz
iemv w Vielkim Lvczkv i chciał bil na siebie wlożicz coroną, i
iego nieprzyaciele połaci nie przepuscili iemu koroni. Miecz tedi sz
przizival do siebie krola polskiego Wladislava, cesarza i vielkiego xiędza
Vasila Vasilevicza, krola vęgierskiego s krolovą, xiądz vielki <small>\±.319.\</small>
twerski Boris Alexandrovicz, mistrz pruski niemieczki, ifflantski. I inssich
viele posłow bilo: od Ivana, czarahorodskiego <sup>┼</sup>, od rzimskiego
czara, od gdanskiego <sup>╞</sup> krola, od vielkiego xiędza rzezanskiego,
Odoiewskie xiążąta sami bili, od Vielkiego Nouogroda, od Pskova,
od ordinskich czarow, od wloskiego voievodi i od inssich ziem niemieczkich
poslovie bili. I miąszkali ti wszitki goscie w vielkiego xiędza
Vitolta siedm niedziel na stravie. Na stravą vichodzilo im na dzien obroku
po piąciset miodv beczek, po piąciset ialovicz, po piąciset
baranow, po piąciszeth vieprzow, po stv zabrow, po stu lossi, a inich
rzeczi liczbi niemasz. Tedi czarz rzimski w milosci bił z Vitoltem. I tam
w Luczkv ti goscie czestoval i daroval rosmaythemi darmi kosztownemi, i od tich
miast vmocznila się miłosć vielka miedzi iemi, isz nie może
vipisać, o czci tego pana vielkiego, ktori bił od wschodv sloncza asz
do zachodv sloncza, pąn barzo możni wszitkiey ziemie. A
przichodząć kłaniali się iemv, barzo możnemv
hospodarv, vielkiemv xiędzv Vitoltv. I czar tureczki czesć barzo
vielką i dari barzo drogie cząsto przisilal ku mocznemv czarv i
hospodarv, drugi czar, horodski <sup>╟</sup>, ten s nim vielki milosci bil. I
tesz Czeskie krolestwa, i Polskie krolestwa vielką czesć trzimali nad
sławnim hospodarem, ieszcze i gdanski <sup>╚</sup> krol vielką czescz
i dari barzo vielkie podaroval możnemv </p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=Prym><sup>─ù─</sup> <i>B P </i>Σσ±σ≥ⁿ;
<i>±δεΓε </i>czloviekow <i>φα∩Φ±αφε φα ∩εδσ</i> <sup>┼</sup><i> B P </i>÷α≡Φπε≡εΣ±Ωαπε
<sup>╞</sup> <i>B ┴ </i>dunskoho <sup>╟</sup> <i>╥αΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ; Γ P </i>÷α≡επε≡εΣ±ΩΦΦ
<sup>╚</sup> <i>╥αΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ; Γ P </i>Σ≤φ±ΩΦΦ</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Vitoltu i tesz bratu iego Iagailv, <small>\±.320.\</small> trzimali
iemv stoleć vielkiego krolestwa Polskiego, a ku temu tesz barzo w vielkiey
miłosci s niem bili. Kiedi slawni xiądz vielki Vitolt na ktorą
ziemią gniew mial i ktorą ziemią chciał skazicz, tedi
zvoioval. Krol polski Wladislaw żawdi iemv pomocz daval i wszitci
xiążąta i czarovie tatarskie slużili iemv, i sami swemi
głovami na pomocz iemu szli, i słuchali go żawżdi. Takiesz
xiądz vielki moskiewski barzo w vielkiei milosci miąszkal s nim i insse
xiążąta niemieczkye bili poslussni i pomocz iemv davali na
bithwą, <strong id="page189">\189\</strong> gdzie iemu bila potrzeba. I iescze hospodar ziemie Moladawskiey i
Barasabskiey <sup>╩</sup>, i voievoda voloski bil s nim w dobrey zgodzie i bil
go poslussen ve wssitkim, i xiądz vielki twersky, xiądz vielki
rzezanski, Odoiewskie xiążąta w vielkim posłuszenstwie bili
v niego, i Vielki Nouogrod, Pskow, i wszitci bili posłuszni iego, czarze i
xiążąta czi wszitczi w vielkiey lasce s niem bili. A inssi
slużili iemv i czescz barzo vielką, i dari silno vielkie, i dari
przinosili iemv nie tilko na wszitki lata, ale na każdi dzien i czasz. I
bil xiądz Vitolt możnem panem na wszitkiey ziemi Litewskiey i po
inssem ziemiąm bil slavien, i viele czarow i xiążąth
slużili iemv na dworze iego, a inssi przyeżdzaiącz kłaniali
sią iemv. A proszacz sobie czara na czarstwo ordinskie, i napiervey dal im
czara do ordi Soltana. ▓ ten czarz bil na czarstwie, i nie smiał nigdi
przecivicz się silnemu hospodara, i ostaviwssi czarsthwo <small>\±.321.\</small> pobieżi
na czarstwo insse. ▓ xiążąta ordinsci posiali posli swoye ku
sławnemu hospodaru, proszacz sobie inssego hospodara czara, i on dal im
inssego czara Malego Szoltąna. Będącz na czarstwie i nie
smiał nigdi przecivicz się i osluchacz barzo mocznemu hospodaru:
gdzie ieno kazal iemv koczovać tam on koczoval. A po malem czasie ten
czarz nie spodobał się xiądzom ordinskim, i oni inszego czara
prosili sobie v sławnego hospodara, i on dal czara yem Dawlad-Bierdeya i
ten Dawlad-Bierdey nie viele czarstwovawssi zmarl, a xiądz vielki Vitolt w
ten czas byl w Kyevie. I prziszli do niego xiążąta ordinsczi do
Kyeva z vielkiemi dari i prosiły sobie czara inssego, i on ym dal czara
Machmeta. A miąszkaiącz xiądz vielki Vitolt w Kyevie,
stamtąt poiechal do Luczka Vielkiego.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O smierci vielkiego xiędza litewskiego Vitolta</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>A tak, gdi przyechal s Kyeva vielki xiądz Vitolt
do Luczka, tam się iusz rozbolał i rospuscil swoych
xiążąt i boyar z vielką poczcivoscią, a krol polski
Wladislaw w ten czasz bil s xiądzem vielkim Vitoltem w Luczku przi niem,
gdi xiądz vielki Vitolt zmerl, miesiacza octobra dwadziestego trzeciego
dnia, na dzien swiętego Iacova brata bożego bliskiego. I siądzie
na Vielkim xiąstwie Litewskim xiądz vielki Switrigailo. I
xiążil iedno dwa hodi i miesiącz i poszedl na Rusz na Poloczko. <small>\±.322.\</small>
</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O Vielkim xiędzu Zigmuncie, iako dzierżal
Lithwą</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>I Litwa osadzili na Vielkim xiąstwie Litewskim
vielkiego xiędza Kiestucievicza Zigmunta na Vilnie i na Trocech miesiacza
septembra w dzien pirwssi. A Switrigailo w ten czasz bil w Poloczku i poydzie
na Smolinsku, i xiążąta ruskie i boyarowie i wszitka ziemia
posadzili Switrigaila na Vielkim xiąstwie Ruskim. Na tąsz iesien
xiądz Switrigailo zebrał silą, voysko barzo vielkie, i
xiądz vielky twerski Boris Alexandrovicz dal iemv na pomocz brata swego
Ieroslava ze wssitkim voiskiem. I poydzie xiądz Switrigailo na
Lithwą, i nie doszedwssi Vilna za szesć mil stoiali pod Oszmianą
niedzielą. I xiądz vielki Zigmunt przidzie z litewskim voyskiem i s
silą barzo vielką, i bila iem bithwa na Oszmianie miesiącza
decembra osmi dzien, i pomoże pąn bog vielkiemu xiędzu
Zigmuntovi, i pobiły Switrigaila, xiążąth ruskich pobili, a
inssich poymali, xiędza Iurgia Lingwieievicza vbito, xiędza Vasila Siemionovicza
poymano, Chwieczka Odzinczevicza poymali i pana Dedigolda i inssich viele
xiążąth i panow poymali, i tesz pobili vielką
vielkosć. Theyze zimi drugi ras xiądz Switrigailo sebral voysko barzo
vielkie ruskie i poydzie w Litwą, i povoievali ziemie Litewskiey barzo
viele, i vielkosć vielką pobili, a inssich w ięstwo poymano. Na
tosz lato xiądz Switrigailo, sebrawssi vielką silą ruską i
mistrza <small>\±.323.\</small> ifłantskiego że wssitkiemi ifflanti podeymie sobie
na pomocz ich, a xiądz vielky twerski dal iemv silą swoią, i
poydzie moczno w Litwą. I noczoval za poltori mile od Vilna na Rudominie,
i minąwssi Vilno poydzie na Stare Troki, i stal pot Trokamy czteri dny, a
niedostawssi poszedl precz szukać xiędza vielkiego Zigmunta i voyska
litewskiego. I stal v Eykssikach czteri dny. I poydzie precz zas w swoyą
ziemią, i napiervey przidzie do Kreva, i stal pot Krevem dwa dni, i dostal
zamku murovanego Kreva, i popalil ogniem, a łvdzi barzo viele poscinano i
w ięcztwo pobrano. I stamtat szedl na Mlodzieczno. I przydzie na niego
viescz, że litwa idzie w pogonią, i xiądz Switrigailo posial na litwą
xiędza Michaila, kyewskiego voievodą, a inssich tesz poslał
ruskich xiążąth viele. I pobili pana Piotra Montigirdovicza i
wszitka litwą, a inssich poymali. I stamtat poydzie Switrigailo do
Zeslawa, i Zeslaw iednego dnia wziąl i miasto viżgli, i lvdzi barzo
viele w ięcztwo poviedli. I prziszedl do Minska, i Minsk iednego dnia
wzięli, i miasto vyżgli, i lvdzi barzo viele poviedziono w
ięcztwo, i viele zlego vdzielali Vielkiemv xięstuu Litewskiemv, i
poszli w swoyą, ziemią Ruską. I prziszli do Borissova, i tam
poymali xiędza Michala Ivanovicza Poloczkiego <sup>╦</sup> na rzece
Beresnie, i posiali <strong id="page190">\190\</strong> go do Vitepska, i tam kazał vtopić, a poymali
xiędza nievinnego. </p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i><sup>╩</sup> ╥αΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ </i><sup>╦</sup> <i>╥αΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ; Γ ╩ </i>├εδ°αφ±Ωεπε</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>A potim mistrz iflantski poydzie s svim lvdem w
swą ziemią Iflantską, <small>\±.324.\</small> a xiądz vielki Switrigailo
szedł do Lukomla i tam swoie voysko rospuscil, xiążąt i
boyar, i sąm poiedzie do Kyeva. Na tąsz iesien xiądz vielki
Zigmunt, sebrawssi silą barzo vielką, litwą i lachi i przydzie
na Ruską ziemią i stal pot Mscislaviem miesiąća octobra
osmnastego dnia. I stal pot Mscislaviem trzi niedziele, Mscislavia nie
wziąwssi, zas wrocił się do Lithwi. Na latho Switrigailo,
sebrawssi się s xiążąti ruskiemi i tesz s swemi boyari i ze
wssitkim voiskiem ruskim, i poydzie na Litwą. I mistrz iflantski s kontori
swemi przydzie Switrigailv na pomocz, i ziali się s Switrigailem w
Braslaviv. A w ten czasz mokrosć desczv bila barzo vielka na ziemią,
zatim nie mogli przidz do Litewskiey ziemie, i Swytrigailo szedl zas w
swoyą ziemią, i rospuscil wszitko swoie voysko w Poloczkv, a sąm
iechal do Kyeva. Na trzecie lato xiądz Switrigailo metropolita w Vitepsku
na ymię Harasima spalił, i potim sebral się ze wssitkiem
voyskiem swoym w Vitepsku, s xiążąti i tesz s swimi boyari
ruskiemi, i poydzie do Braslavia po Zavielyskiei stronie. I tam przispial do
niego na pomocz mistrz iflantski ze wszitkiem voyskiem swim, i poydą od
Braslavia do Vilkomeryey. A xiądz vielki Zigmunt nie szedł sąm
na Switrigaila.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O xiędzu Michaile Zigmuntoviczu, iako pora</i><small>\±.325.\</small><i>zil xiędza Switrigaylo.</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>I xiądz Zigmunt sąm nie
ieżdżąc na Switrigaila, ale dal iemv pomocz krol polski,
pięczdziesiąt tisiącz kopynikow, i poslie sina swego,
xiędza Michaila, na Switrigaila. I xiądz Michailo poydzie że wssitkiemi
silami litewskiemi i tesz s polaki, i bila iem bitwa na dzien swiętego
Simona Iudi w iesieny za Vilkomergią na rzecze, i pomoże pąn bog
xiędzv Zigmuntu i iego sinu, xiędzv Michalv, i pobili Switrigaila i
wszitką silą iego s xiążąti, i vielkosć
vielką pobili, a inssich żivich poymali. Vbili tedi bratanica
xiędza Koributovego, Żidzimina, xiędza Ieroslava Lingwieievicza,
xiędza Michaila Siemionovicza, xiędza Michaila Vyciemskiego <sup>╠</sup>
Lwovicza i inssich xiążąth barzo viele pobili, a inssich
poymali, sorok i dwoie xiążąth, a w glovach na ymie: xiędza
Michaila Lwovicza kyewskiego a brata iego, xiędza Ghwiedora Koributovicza;
i ifflantskiego mistrza samego vbili, i marszałka iego, i viele kontorow
pobili, a inssich żivich poymali, i viele s niemi bilo rakuszan,
sliążakow i czechow. Poslie tego poboyscza, trzeciey niedziele
spusciwssi, xiądz vielki Zigmunt zebrał wszitko voysko litewskye i
posiał xiędza Michaila, sina swego, na Rusz. I prziszedl xiądz
Michailo i stanął na Orssi, i smolnianie potkali go na Orssi i
podały się iemv slużicz, i xiądz Michailo do Smolinska nie
ieżdzącz przyedzie od Orssi do <small>\±.326.\</small> Vitebska. I prziszedwssi
xiądz Michailo stal pot Vitebskiem szesć niedziel, i nie
wziąwssi zamku szedł precz. I poslie tego tey zimi xiądz vielki
Zigmunt sebral wszitką silą litewską i panow, i posiał pot
Poloczko. I prziszetssi voyska stali pot Poloczkiem niedzielą i, nie
dostawssi zamku, szedł precz. A na drugi rok poloczanie i viteblanie, ni
mayącz sobie ni od kogo żadney pomoci, i podali się xiędzv
vielkiemu Zigmuntu, i począł bić xiądzem vielkim Zigmunt
ną xięstwie Litewskim i Ruskim.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=Prym><sup>╠</sup> <i>╥αΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ; Γ
P </i>Γ τσ∞±Ωεπε</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O vielkim głldu i drogosci w Smolinsku</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Tegosz czassu w Smolinsku bil glod vielki barzo, isz
po drogam i po wsiąm zvierz iadal ludzi, i w Smolinsku w zamku i w
miescie, i po vliczach psy lvdzy iedli, glovi, rące, nogi po vliczach
wloczili, lvdzie lvdzi iadali, matki dziatki swoie iedli od vielkiego glodv, a
od vielkiego glodu lvdzie w post mięso iedli po wsiach i po wlosciach. A w
ten czasz czwartka żita bila po trzi kopi grossi. I viele zlego tego roku
podziało sie po wszystkiey ziemi Litewskiey i tesz Ruskiey, i viele krwie
przelania stało się, brat brata rodzonego vbyal, i mori bili barzo
vielkie, że takovi strach za dawnich czasow nie bil i lvdzie starzi nie
mogą pamiątacz.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O smierci vielkiego xię</i><small>\±.327.\</small><i>dza Zigmunta, iako iego w Trocech zarzezaly</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Tegosz roku xiędza vielkiego Zigmunta w Trocech
zarzezali na vierzbney niedzieli przed obiadem. I bila trudnosć barzo
vielka w Litwie. W ten czasz Smolinsk dzierżal od Zigmunta pąn
Andrzey Sakovicz, i począł smolniąn przivodzić ku
przisiądze, moviącz: ½Kiedi xiążąta litewsczi
posadzą na Vielkim xiąstwie Litewskim xiądza, a vąm bi tesz
od Litewskiey ziemie nie odstąpovacz, a vielkiego xiędza litewskiego
vąm sobie za pana mieć, a mnie vam bić poslussnim dotąd,
poky xiądz litewski <strong id="page191">\191\</strong> vielki na Litwie siądzie na Vilnie i na Trocech╗.
I wladika smolinski, xiążąta i panovie, boyarovie, miesczanie i
czarni lvd na tim przisiągli, że mi pana Andrzeya będziem miecz
v siebie voievodą poczesno na Smolinskv.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O rostirku i o barzo vielkiei trudnosci w Smolinskv</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Tedi po Vielkiey noczi na Swiętey niedzieli vey <sup>═</sup>
zrzodą <sup>═</sup> smislili czarni lvdzie smolnianie i radą
sobie vczinili, kovale, kożomiąki, szewci, miąsniki, kocielnici
pana Andrzeya zesłać silą z zamkv, a przisiąga swoyą
smienili i narządzili się w broya <sup>╬</sup> z gliczami, strzalmi,
s kosami, s siekierami i zadwonili w dzwon rathni. I pąn Andrzey
począł się radzicz z boyary <small>\±.328.\</small> smolinskiemi i ze wszitkiem
dworem swoim, i poszedł na nich z drzewci na koniech, i bila im bitwa w
zamku na swiętego Borisa, Hleba, i pobili viele lvdzi czarnich, i pobiegli
czarni lvdzie od pana Andrzeya. I tey że noczi pąn Andrzey z zamku
precz ziechal z żonąm, i boyarovie smolinsci s nim bily. A posle tego
trudnosć bila barzo vielka w Smolinsku, i poymali smolnianie marszalka
smolinskiego Pietrzigą i potopili go w Nieprze, a posadzili sobie
voiewodą w Smolinsku xiędza Andrzeya Dorohobuskiego.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>Iako Lithwa wziąli sobie Kazimirza krolevicza
xiedzem vielkim litewskim</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Tegosz czassu tądi rada litewska,
xiążąta, panovie i wszitka ziemia doradziwssi się, i
wziąli sobię z Lacho w xiądzem vielkim Kazimirza krolewicza i
posadzili go poczcivie na stolecznich zamkach, na Vilnie i na Trocech i na
wszitkiey ziemi Litewskiey i Ruskiey. W ten czas przydzie Iurgi Lingwieievicz z
Novogrodka do Lithwi i xiądz Kazimirz, krolevicz, dal iemv oyczizną
iego Mscislaw, i boyarowie smolinsci przyechali do Smolinska z Lithwi, i czarni
lvdzie smolnianie nie puscili ich w zamek, i boyarowie rosiechawssi się po
swim wlosciąm. I zatim bila bitwa barzo vielką boiarom s czarnim
lvdem, i zamknęli się czarni lvdzie na zamku, i przizvali do siebie
xiędza <small>\±.329.\</small> Iurgia Lingwieievicza hospodarem. I xiądz Iurgi
poymal smolinskich boyar i pokoval ich, a imienie ich podaval swim boyarom.
Teyże iesieni na zapusti Philipove przydzie voysko litewskie do Smolinska,
i stali w Smolinsku poltrzeci niedzieli, miasto i cerkwie viżgli, a lvdzi
vielkosć vielką posiekli, i monaster viżgli, i viele złego
vczinili Smolinskiey ziemi. Tego roku zima barzo zla bila, miecielicza
przesprzestania z mrozem, lvdzi viele pomarlo po wziąm i po drogąm z
vielkiego zimna, a snieg barzo vielki bil; za dawne lata takovey zimi nie bivalo.
A tey że viosny voda bila barzo vielka w Smolinsku, wszitko miasto
poyąla biła, malo nie doszła voda do Prokopskiey gory.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>O Moskiewskim poboiszczv</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Tegosz lata xiądz vielki Kazimirz niemirem bil s
xiądzem vielkim moskiewskim, i prziszedwssi moskwiczi s xiądzem i s
tatari kozanskiemi i voievali wszitka ziemią Vasiemską. Tey zas zimi
poslal voievod swich xiążąt i paniąth litewskich przeciw
tego voievacz Moskiewskiey ziemie, i zvoievali Kozielesk, Vereye, Kolvhą,
Możaysko i viele złego vczinili Moskiewskiey ziemi, a lvd vielki poviedli
w Moskiewską ziemią. I moskwiczi, zebrawssi się za
dzieviącz dni, a pognali w siad za litwą, i pobili viele moskwiczow
litwa, a inssich żivich poymali i dogoniwssi moskwą bili się z
lithwą. I pomogl bog litwie i prziviedli moskwą <small>\±.330.\</small> do Smolinska
do xiędza vielkiego Kazimirza, i vczinili tedi xiążęta i
panovie vielką czesć vielkiemv xiędzv Kazimirzv kroleviczv.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><i>Vielkiego xiedza moskiewskiego pobili tatarovie</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>A moskiewskiego tedi xiądza nie bilo w
Smolinskiey ziemi, chodził do Murowla bić się s tatari, s czarem
Machmetem i s sinem iego Momotakiem. I pobili moskwą naglovą
tatarovie, i samego moskiewskiego Vasila; Ivana <sup>╧</sup> ięli, a inich
xiążąth viele pobili, a inssich poimali. A bila iem bitwa na
Szudalisza <sup>╨</sup> swiętego monastera, i bila tedi Moskwa w vielkim
strachv. A potim czarz Machmet i sin iego Momotak dali xiędza
moskiewskiego na okup, i wzięli ząn vielkoscz vielką rublow i
sobolow.</p>
<p class=K1>Z vielkim xiądzem moskiewskim mir na lato Moskiewski
wziął przimierze z xiądzem vielkim Kazimierzem kroleyiczem i
przisiąga iemu swoyą dal <sup>╤</sup> . . .</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=Prym><sup>═ù═ </sup><i>┬ ╨ </i>Γ ±σ≡σΣ≤ <sup>╬</sup> <i>╥αΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ; Σ. ß. </i>zbroyą <sup>╧</sup>
<i>B P </i>Φ ∞εµαΦ±Ωεπε Ωφ τ ╚Γαφα <sup>╨</sup> <i>╥αΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ; Γ P </i>╤≤τΣαδΦ
<sup>╤</sup><i> ═α ²≥ε∞ ≡≤Ωε∩Φ±ⁿ εß≡√Γασ≥± </i> <strong id="page192">\192\</strong></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><small>\±.331.\</small> <i>[W] ielkiego xięstwa Litewskiego kronyczka krotko pisana</i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1>Od przyącia viari rzimskiego zakonu vstaviona
przes krola polskiego Iagayla i vielkiego xiędza litewskiego Vitolta pot lati
bożego narodzenya tisiąć trzista osmdziesiąt szesć
[1386].</p>
<p class=K1>Krol Iagailo ociecz Kazimirzow niemczov poraził
pot lati bożego narodzenia tisiąc trzista trzidziestego iednego
[1331].</p>
<p class=K1>Litwa wzięli Poltewsk pot lati bożego
narodzenia tysiacz trzista siodmego [1307].</p>
<p class=K1>Krola Olbrachta porazili na Bukovynie volochovie pot
lati bo[żego] <sup>└</sup> naro[dzenia] tisiąc czterista trzidziestego
siodmego [1437].</p>
<p class=K1>Vielebni Kazimirz vmarl pot lati bożego
narodzenia tisiąc czterista dzievięczdziesiąt czwartego [1494]. <small>\±.332.\</small>
</p>
<p class=K1>Krol Andrzei Kazimir vmarl lata bożego
narodzenia tisiącz piączsethnego [1500].</p>
<p class=K1>Tatar pobito pot Klieczkiem w dzien panni Mariey
Snieżney pot lathi bożego naro[dzenia] tisiącz
pięćsiet szostego [1506].</p>
<p class=K1>Panow poymąno na Viedrossi lata bożego
narodzenia tysiacz pięczsetnego [1500].</p>
<p class=K1>Krol vielki xądz Alexander vmarl, a Zigmunta na
vielkie xąstwo wziąto na dzien swiętego Simona Iudi pot lati
bożego naro[dzenia] tisiąc szet szostego [1506].</p>
<p class=K1>Biskup Tabor vmarl pot lati bożego naro[dzenia]
tisiącz pięćset siodmego [1507].</p>
<p class=K1>Glinski Zabrzezinskiego zabil pot lati bożego
narodzenia tisiąc pięćset osmego [1508].</p>
<p class=K1>Moskwa pot Orssą pobito pot lati bożego
naro[dzenia] tisiąc pięćset dzieviątego [1509].</p>
<p class=K1>Zacharias legat bil w Litwie pot lathi bożego
narodzenia tisiąc pięćset dwadziestego [1520].</p>
<p class=K1>Zlota vlićzka bila othworzona pot lati
bożego narodzenia tisiąc pięćset dwadziestego czwartego
[1524].</p>
<p class=K1>Krol Zigmunt kazał gdansciąn scinać
pot lati tisiąc pietset dwadziestego piątego [1525].</p>
<p class=K1>Tatarow pobito za Kyeven ve czterdziesci milach o
gromniczach na Holssanici poth lati tisiacz pietset dwadziestego siodmego
[1527]. <small>\±.333.\</small> </p>
<p class=K1>Czara zavolskiego z Litwi pusczono pot lati boże[go]
naro[dzenia] tisiąć pięćset dwadziestego osmego [1528].</p>
<p class=K1>Krol Zigmunt nas hospodar s krolovą swoyą
Boną, przyechal do Litwi. Tegosz roku wszitką ziemią
popisovąno pot lati boże[go] na[rodzenia] tisiąc
pięćset dwadziestego osmego [1528].</p>
<p class=K1>Krolevicza mlodego Zigmunta Augusta na vielkim
xiąstwie Litewskim posadzono, a w ten czas bilo iemv dzieviąć
lat pot lati bożego narodze[nia] tisiąc piećseth dwadziestego
dzieviątego [1529].</p>
<p class=K1>Prava pisane dane wszitkiey ziemi Litewskiey
tisiąc pięćset dwadziestego dzieviątego na dzien
swiętego Michała [1529].</p>
<p class=K1>Miasto i zamek Vilenski gorzał. Tegosz lata
pobito tatar na Holvey <sup>┴</sup> i na Polużniey pąn Andrzey
Nimirovicz voievoda kyewski i knias Iwan Iurgiević Dabroviczki z dworzani,
ktorzi bili na pieniądzach, pot lati bożego naro[dzenia] tisiąc
pięćset trzidziestego [1530].</p>
<p class=K1>Xiądz Constanti vmarl, voievoda troczki i
hetman, po Wniebowziąciv panni Mariey pot lati boże[go] naro[dzenia]
tisiąc piećseth trzidziestego [1530].</p>
<p class=K1>Panu Stanislauu Gastoltu dano Troczkie voievodstwo w
vielki post po lathi bożego naro[dzenia] tisiąc pięćset
trzidziestego pirvego [1531] <small>\±.334.\</small> </p>
<p class=K1>Vielki xiądz moskiewski Vasil vmarl pot lati
boże[go] narodze[nia] tisiąc pięćset trzidziestego
trzeciego [1533].</p>
<p class=K1>Metropolith kyewski i haliczki Janffor <sup>┬</sup>
smarli pot lati boże[go] naro[dzenia] tisiąć pięćset
trzidziesti czwarti [1534].</p>
<p class=K1>Pan Piotr Kyszka starosta zmodski vmarl. Tegosz roku
dano panu Iurgiv Radzivilv, panu vilenskiemv, pot lati bożego narodze[nia]
tisiąc pięćset trzidziestego piątego [1535].</p>
<p class=K1>Radohoscz zezgłi pan Andrzei Mirovicz, voievoda
kyewski, a pan Czisz, konivssy krolewski, tisiąc pięćset
tridziecci piąti [1535].</p>
<p class=K1>Homel wzięli w piątek i Starodup tegosz
roku kopanim na dzien swiętego Iana Sciąciela w niedzielą, a na
ten czasz bil hetmanem nad voyskiem polskim pan Tarnowski, a nad
pieniażnim pąn poznanski, a<i> </i>nad litewskim pąn Iurgi
Radwilović pot lati 1535.</p>
<p class=K1>Tegosz czassu Poczepow wziąli i xiądza
Owcziną Staroduba.</p>
<p class=K1>Tegosz roku krol vidal krolewną zamąsz s Kracova
pot lati bożemi tisiąć pięczset trzidziestego piątego.</p>
<p class=K1>Xiądz Ianusch z xiąsząth litewskich
vyechal z Lithwi biskup vielnski. Tegosz czassu po nym <sup>├</sup> . . .</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=Prym><sup>└</sup> <i>╟Σσ±ⁿ Φ Σαδσσ
ß≤ΩΓ√, Γτ ≥√σ Γ ΩΓαΣ≡α≥φ√σ ±ΩεßΩΦ, ΣεßαΓδσφ√ ≡σΣαΩ÷ΦσΘ </i><sup>┴</sup><i> ╥αΩ
Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ; Σ. 6. </i>├εδ≥Γσ <sup>┬</sup> <i>╥αΩ Γ ≡≤Ωε∩Φ±Φ; Σ. ß. </i>Jozef <sup>├</sup>
<i>═α ²≥ε∞ ≡≤Ωε∩Φ±ⁿ εß≡√Γασ≥± </i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<br><hr width=440 align=left>
<p class=Prym>
<br>⌐ ╤Ωαφ≤Γαφφ ≥α εß≡εßΩα: <a href="mailto:maksym@litopys.kiev.ua"><i>╠αΩ±Φ∞</i></a>, <a href="http://litopys.kiev.ua/" target="_top">½▓τßε≡φΦΩ╗ (http://litopys.kiev.ua)</a>
<br>25.III.2003
<br><br>
</p>
<hr width=440 align=left>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br>
<a href="lytov24.htm">╧ε∩σ≡σΣφ </a>
<a href="lytov.htm">├εδεΓφα</a>
<a href="lytov26.htm">═α±≥≤∩φα</a>
</p>
</div>
</div>
<div class="smuga">
<div class="dop00">
<div align="left" class="pidnyz">
<div style="background:wheat;height:auto;width:800px;">
<div style="margin-left:15;margin-right:15px;background:none;text-aligh:center">
<br>
<div style="font-size:10pt;font-family: Arial"><i>╪σΓ≈σφΩ│Γ±ⁿΩ│ ≈Φ≥αφφ Γ c∩│δⁿφε≥│</i> <IMG SRC="http://litopys.org.ua/files/lj_comm.gif"><a href="http://community.livejournal.com/ua_kobzar/" target="_top" title="╥α≡α± ╪σΓ≈σφΩε"><b>ua_kobzar</b></a>:
<br><br>
<div style="background-color:ivory;margin-left:0pt;margin-right:0pt;margin-top:0pt">
<div style="color:#544134;background-color:ivory;margin-left:25pt;margin-right:20pt;">
<i>├. ╩Γ│≥Ωα-╬±φεΓÆ φσφΩε, 1840 ≡.:</i>
─σ±ⁿ, Σ≤∞α■, φ│ τ εΣφΦ∞ ≈εδεΓ│Ωε∞ │ φ│ τ ΩΦ∞ ∩Φ±ⁿ∞ε∞ φσ ß≤δε ≥επε, ∙ε ∞σφ│ ß≤δε τ ┬α∞Φ, ∞│Θ Ωε⌡αφΦΘ ∩αφσ,
╥α≡α± ├≡Φπε≡ⁿσΓΦ≈. ┘ε±ⁿ Σ≤µσ φσ ∩≡ε±≥ε ∩ε≈αδε± │ Σε ≈επε ≥ε Γεφε Σ│ΘΣσ≥ⁿ± ù ∩εßα≈Φ∞ε. └ ∩ε≈αδε±ⁿ │τ ∩ε≈Φφ≤,
∙ε ┬α± Ω≡│∩Ωε ≤δ■ßΦΓ, τφαΘ°εΓ°Φ ≥αΩσ ∞Æ Ωσ±σφⁿΩσ ±σ≡ΣσφⁿΩε │ Σ≤°≤ ≈Φ±≥≤, ∞εΓ ⌡≡≤±≥αδⁿ.
<b>( <a href="http://ua_kobzar.livejournal.com/70260.html" target="_top" title="╫Φ≥α≥Φ τα∩Φ± Σαδ│">. . .</a> )</b>
</div>
</div>
</div>
<br>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
<div class="nyz">
<p class=K1><br></p>
<!-- ╧ε°≤Ω ∩ε∞ΦδεΩ -->
<SCRIPT src="/files/pomylky/error-ua.js" type=text/javascript></SCRIPT>
<SCRIPT language=javascript><!--
document.writeln(
'<noframe name="send_frame1" frameborder=0 vspace=0 hspace=0 width=0 height=0 scrolling=no style="position:absolute;visibility:hidden;left:-10px;top:-10px;"></noframe>' +
'<div style="display:none">' +
'<form name=err_send_form target=send_frame1 action="/files/pomylky/sendpomylaka.php" method=get>' +
' <input type=hidden name="URL" value="">' +
' <input type=hidden name="ERR_TEXT" value="">' +
' <input type=hidden name="REF_URL" value="">' +
'</form></div>'
);
var is_ok = false;
var err_text;
if(parent)parent.document.onkeypress=on_key_press;
document.onkeypress=on_key_press;
is_ok = true;
//-->
</SCRIPT>
<span><p style="text-align:left;margin-left:25px;color:red;font-size:12pt;"><br><b style="color:red">▀Ω∙ε ∩ε∞│≥ΦδΦ ∩ε∞ΦδΩ≤ φαßε≡≤ φα ÷iΘ ±≥ε≡iφ÷i, ΓΦΣiδi≥ⁿ ┐┐ ∞Φ°Ωε■ ≥α φα≥Φ±φ│≥ⁿ Ctrl+Enter.</b></p></span>
<!-- ╧ε°≤Ω ∩ε∞ΦδεΩ -->
<span style="text-align:left;margin-left:25px;">
<!-- SpyLOG f:0211 -->
<script language="javascript"><!--
Mu="u2933.27.spylog.com";Md=document;Mnv=navigator;Mp=1;
Mn=(Mnv.appName.substring(0,2)=="Mi")?0:1;Mrn=Math.random();
Mt=(new Date()).getTimezoneOffset();
Mz="p="+Mp+"&rn="+Mrn+"&t="+Mt;
My="";
My+="<a href='http://"+Mu+"/cnt?cid=293327&f=3&p="+Mp+"&rn="+Mrn+"' target=_blank>";
My+="<img src='http://"+Mu+"/cnt?cid=293327&"+Mz+"&r="+escape(Md.referrer)+"&pg="+escape(window.location.href)+"' border=0 width=88 height=31 alt='SpyLOG'>";
My+="</a>";Md.write(My);//--></script><noscript>
<a href="http://u2933.27.spylog.com/cnt?cid=293327&f=3&p=1" target=_blank>
<img src="http://u2933.27.spylog.com/cnt?cid=293327&p=1" alt='SpyLOG' border='0' width=88 height=31 >
</a></noscript>
<!-- SpyLOG -->
<!-- ALPHA-counter TOP100 -->
<a href="http://www.a-counter.com/" target="_top"><script>
//<!--
id='11001'
an=navigator.appName; d=document; w='0'; c='0'; r=''
script='http://www2.a-counter.kiev.ua/a/ua88x31.png'
function a() {
d.write("<img src='"+script+"?id="+id+"&w="+w+"&c="+c+"&r="+escape(d.referrer)+"' width=88 height=31 border=0 hspace=0 vspace=0>");
}
//-->
</script>
<script language="javascript1.2">
//<!--
s=screen;
w=s.width;
an!="Netscape"?c=s.colorDepth:c=s.pixelDepth
//-->
</script>
<script>
//<!--
a()
//-->
</script><noscript><img src="http://www2.a-counter.kiev.ua/a/ua88x31.png?id=11001&w=0&c=0&r=" width=88 height=31 border=0></noscript></a>
<!-- ALPHA-counter TOP100 -->
<script type="text/javascript">
var gaJsHost = (("https:" == document.location.protocol) ? "https://ssl." : "http://www.");
document.write(unescape("%3Cscript src='" + gaJsHost + "google-analytics.com/ga.js' type='text/javascript'%3E%3C/script%3E"));
</script>
<script type="text/javascript">
var pageTracker = _gat._getTracker("UA-374049-1");
pageTracker._trackPageview();
</script>
</span>
<p class=K1><br></p>
</div>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
</div>
</body>
</html>