home
***
CD-ROM
|
disk
|
FTP
|
other
***
search
/
litopys.org.ua
/
litopys.org.ua.tar
/
litopys.org.ua
/
psrl3235
/
pok1.php?140.orig
< prev
next >
Wrap
Text File
|
2011-01-24
|
92KB
|
1,546 lines
<html>
<head>
<meta http-equiv=Content-Type content="text/html; charset=windows-1251">
<meta http-equiv="Content-Language" content="uk">
<meta name="KeyWords" content="╙Ω≡α┐φα, │±≥ε≡│ , ╨≤±ⁿ, ╩Φ┐Γ, δ│≥ε∩Φ±, ΣαΓφ , δ│≥σ≡α≥≤≡α, δΦ≥Γα, δΦ≥εΓ±ⁿΩε, ß│δε≡≤±ⁿΩ│, δ│≥ε∩Φ±Φ, ß│ßδ│ε≥σΩα">
<meta name="Robots" content="all">
<meta name="revizit-after" content="120 days">
<meta name="Description" content="┼δσΩ≥≡εφφα ∩≤ßδ│Ωα÷│ ╦Φ≥εΓ±ⁿΩε-ß│δε≡≤±ⁿΩΦ⌡ δ│≥ε∩Φ±│Γ.
╙ΩδαΣα≈ ═.═.╙δα∙ΦΩ. ╧│Σ ≡σΣαΩ÷│║■ ┴.═.╨ΦßαΩεΓα (╧╤╨╦ ╥. 32, ╠., 1975; ╥.37, ╠., 1980).
╤Ωαφ≤Γαφφ ≥α εß≡εßΩα http://litopys.kiev.ua/">
<meta name="Document-state" content="Static">
<title>╒≡εφΦΩα ┴√⌡εΓ÷α. ╒≡εφ│Ωα ┴Φ⌡εΓ÷ . ╥ε∞ 32. ╦Φ≥εΓ±ⁿΩε-ß│δε≡≤±ⁿΩ│ δ│≥ε∩Φ±Φ</title>
<LINK href="lytov.css" rel=stylesheet type="text/css">
</head>
<body lang=UK ALINK=red LINK=navy VLINK=brow>
<div class="dop0">
</div>
<LINK href="http://litopys.org.ua/zsuv.css" rel="stylesheet" type="text/css" />
<div align="center" class="osnova">
<div class="gora">
<marquee id=scrolltext onmouseover=this.stop(); onmouseout="this.start();document.getElementById('scrolltext').scrollDelay='30'" trueSpeed scrollAmount=1 scrollDelay=30 loop=2>
<p class=Prym>
</p>
</marquee>
</div>
<div class="smuga">
<table width="800" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0">
<tr>
<td>
<div class="shapka_osnova">
<div class="shapka_strichka">
<a href="http://litopys.org/guestbook/" target='_top' class="dc">πε±≥ⁿεΓα</a>
<a href="http://forum.izbornyk.org.ua/index.php" target='_top' class="dc">⌠ε≡≤∞</a>
<a href="http://litopys.org/news.htm" class="dc">Ω│∞φα≥α φεΓΦφ</a>
<a href="http://litopys.org.ua/links/links.htm" class="dc">∩ε±Φδαφφ </a>
<a href="http://izbornyk.org.ua/" target='_top' class="dc">Στσ≡Ωαδε</a>
<a href="http://litopys.org.ua/links/poshuk.htm" class="dc">∩ε°≤Ω</a>
</div>
<div class="shapka_izb2">▓╟┴╬╨═╚╩</div>
<div class="shapka_izb1"><a href="http://litopys.kiev.ua/" target='_top' class="dc">▓╟┴╬╨═╚╩</a>
</div>
<div class="shapka_dali">
<HR align="left" height=3px width=800px color="navy">
<p class="DAL">
<a href="javascript: history.go(-1)" title="Ω≡εΩ φαταΣ" class="dc"></a> <a href="http://litopys.org.ua/links/inlitop.htm" class="dc">╦▓╥╬╧╚╤╚</a> <a href="http://litopys.org.ua/links/inistor.htm" class="dc">▓╤╥╬╨▓▀</a> <a href="http://litopys.org.ua/links/inmovozn.htm" class="dc">╠╬┬╬╟═└┬╤╥┬╬</a> <a href="http://litopys.org.ua/links/inoldlit.htm" class="dc">─└┬═▀ ╦▓╥┼╨└╥╙╨└</a> <a href="http://litopys.org.ua/links/inliter.htm" class="dc">╦▓╥┼╨└╥╙╨╬╟═└┬╤╥┬╬</a> <a href="http://litopys.org.ua/links/inpolit.htm" class="dc">╧╬╦▓╥╬╦╬├▓▀</a> <a href="http://litopys.org.ua/links/inslovo.htm" class="dc">╤╦╬┬╬ ╬ ╧╬╦╩╙</a> <a href="http://litopys.org.ua/links/inlex.htm" class="dc">╦┼╩╤╚╩╬═╚</a> <a href="javascript: history.go(1)" title="Ω≡εΩ Γ∩σ≡σΣ" class="dc"></a>
</p>
<HR align="left" height=3px width=800px color="navy">
</div>
</div>
</td>
</tr>
</table>
</div>
<div align="left" class="pole">
<div>
</div>
<div class="dop3c">
<p class=K1><br>
<a href="lytov07.htm">╧ε∩σ≡σΣφ </a>
<a href="lytov.htm">├εδεΓφα</a>
<a href="lytov09.htm">═α±≥≤∩φα</a>
</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<h1><b>╒╨╬═▓╩└ ┴╚╒╬┬╓▀</b></h1>
<p class=K1><br><a href="lytov01.htm#bychov" target=opys>╬∩Φ± ≡≤Ωε∩Φ±≤</a></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<div class="dop4c">
<p class=Prym><sup>└</sup> <i>┬ΓΦΣ≤ ε≥±≤≥±≥ΓΦ
Γ ╒≡εφΦΩσ ┴√⌡εΓ÷α φα≈αδα, φΦµσ ∩≡ΦΓεΣΦ≥± ±εε≥Γσ≥±≥Γσφφεσ ∞σ±≥ε Φτ ╒≡εφΦΩΦ ╠.
╤≥≡√ΘΩεΓ±Ωεπε, ≥αΩ ΩαΩ ≥σΩ±≥ ╤≥≡√ΘΩεΓ±Ωεπε Γ ΣαδⁿφσΘ°σ∞ ∩ε≈≥Φ Σε±δεΓφε
±εΓ∩αΣασ≥ c ≥σΩ±≥ε∞ ┴√⌡εσ÷α. ┬±σ ±±√δΩΦ Σαφ√ φα ∩σ≡Γεσ ΦτΣαφΦσ ╤≥≡√ΘΩεΓ±Ωεπε</i>
(±∞. ½Kronika Polska, Litewska, Żmodzka y wzystkiey Rusi. . . Macieia
Osostewicłusa Striykowskiego. . . w Krolewcu╗, 1582).</p>
<p class=Prym><sup>.</sup>Roku bożego
401, powstał iest Atila, ktory zwan iest Bicz Boży, ktory
wyszedł od rzeki Juhri, a Jura i teraz iest w ziemi Iwaka cara, oyca iego
zwali Mandazig. Wyszedł z trzema braty swoimi: Aczar, Rohas y Bieda,
wyszedł morzem Oceanem y przyszedł w morze Ziemskie, ktore iest
miedzy Francią y Hispanią. A gdy wszedł w to morze, w ten czas
niesiono z Britaniey krolewnę imieniem Orsulę za syna krola
angelskiego, przy ktorey krolewnie było iedennaście tysiąc
panien. Atila same, krolewnę y tych wszystkich iedennaście
tysiąc panien przy niey zabił, a ony dla imienia Christusowego
stały sie mączennicami. To pierwsze uczynił okrucieństwo
nad narodem chrześciańskim. Potym obszedł ziemię
Francuską y Włoską i poszedł morzem do ziemie Charwackiey,
tam wyszedł z morza y wziął przez moc ziemie, Karwacka. Podbił
też ziemię Węgierską y zbudował zamek Budzyń y
nazwał się krolem węgierskim, a bracia iego Athar i Rohas
pomarli. A gdy budował Budzyń i obwodził mur około miasta,
w ten czas trzeciego brata swego Bledona zabił, a sam krolował na
wszystkiey ziemi Węgierskiey y podbił pod moc swoię wiele
państw y opanował ich, y ieszcze z początku iako
prześladował chrześciaństwo, tak osiadwszy na tym
państwie, w żadney rzeczy umysłu swego nie odmienił, ale
sie ieszcze tym więtszym prześladowcą stał nad
chrześciany. Y zebrawszy pięc set ludu swoiego,
pociągnął na ziemie Włoska, y przyszedł pod miasto,
ktore zowią Aquileia, ktore miasto w ten czas było pod cesarzem
Marcianem, y obegnał Aquileią. A to miasto było bardzo mocne y
rycerstwem rzymskim dobrze opatrzone, przeto, gdy go nie mogł rychło
dostać, nie chciał dlużey czasu trawić, pociągnął
daley w ziemię Włoska ku Rzymowi, a xiążęta i
senatorowie, ktorzy. . . <sup>┴<i> </i></sup>≥αΩ Γ ≥σΩ±≥σ; y <i>N </i>rybołowow
(<i>ß≤ΩΓεΘ </i>N <i>Γ ΣαδⁿφσΘ°σ∞ εßετφα≈ασ≥± ≡αßε≥α T. ═α≡ß≤≥α. ±∞. </i>T.
Narbutt. <i>Dzieje starożytne narodu litewskiego, t. I ù IX, Wilno, 1835
ù 1841 </i><sup>┬</sup> <i>╥αΩ ε°Φßε≈φε Γ ≥σΩ±≥σ; Σεδµφε ß√≥ⁿ </i>Palemon <sup>├</sup>
<i>≥αΩ Γ ≥σΩ±≥σ; y ╤≥≡√ΘΩεΓ±Ωεπε </i>samej; <i>no ±∞√±δ≤ Σεδµφε ß√≥ⁿ </i>semej <sup>─</sup>
<i>Γ ßσδε≡≤±±Ωε-δΦ≥εΓ±ΩΦ⌡ δσ≥ε∩Φ± ⌡ (±∞. ╧εδφεσ ╤εß≡αφΦσ ╨≤±±ΩΦ⌡ ╦σ≥ε∩Φ±σΘ, ≥.
XVII) Hektor. B ΣαδⁿφσΘ°σ∞ Γ±σ ±±√δΩΦ δσ≥ε∩Φ±φεπε ⌡α≡αΩ≥σ≡α Σα■≥± φα ≥. XVII </i>╧╤╨╦
Φ <a href="../ipatlet/ipat.htm">╚∩α≥ⁿσΓ±Ω≤■ δσ≥ε∩Φ±ⁿ, ∩ε∞σ∙σφφ≤■ Γ ≥. II ╧╤╨╦ (╠., 1962)</a>. <sup>┼</sup> <i>≥αΩ
Γ ≥σΩ±≥σ; Γ Σ≡≤πΦ⌡ δσ≥ε∩Φ± ⌡ </i>ε⌠Φ≥ε±≥Φ <sup>╞</sup> <i>φα ∩εδσ ∩≡Φ∩Φ±αφε: </i>Osady
przychodniow włochow, mnóstwo zwierza. <sup>╟</sup> <i>≥αΩ Γ
≥σΩ±≥σ; Γ Σ≡≤πΦ⌡ δσ≥ε∩Φ± ⌡ </i>ε⌠Φ≥ε±≥Φ, ε⌠Φ≥ε±≥ⁿ <sup>╚</sup> <i>≥αΩ Γ ≥σΩ±≥σ;
Σεδµφε ß√≥ⁿ </i>Juroiu ż</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=Prym><sup>╩ </sup><i>φα ∩εδσ: </i>Synowie Palemonowi ù Bork, Kunoś i Spera <sup>╦</sup> <i>φa ∩εδσ:
</i>Zamek Jurbork w Żmuydzi <sup>╠</sup> <i>φα ∩εδσ: </i>Dziś Kownem
zowią ten Kunasow <sup>═</sup> <i>φα ∩εδσ: </i>Jezioro Spera <sup>╬</sup> <i>φa
∩εδσ: </i>zamek Wiłkomirz <sup>╧</sup> <i>φα ∩εδσ: </i>Spera umarł <sup>╨</sup>
<i>φα ∩εδσ: </i>Bałwan Spera <sup>╤</sup> <i>≥αΩ Γ ≥σΩ±≥σ </i><sup>╥</sup>
<i>≥αΩ Γ ≥σΩ±≥σ</i> <sup>╙ </sup><i>φα ∩εδσ: </i>X[ię]że Bork
umarł <sup>╘</sup> <i>φα ∩εδσ: </i>Synowie Kunasowi Kiernus i Gimbut; <sup>╒</sup>
<i>φα ∩εδσ; </i>Zamek Kiernow od Kiernusa mil 5 od Wilna <sup>╓</sup> <i>φα
∩εδσ: </i>Kunos umarł rok 1040 <sup>╫</sup> <i>≥αΩ Γ ≥σΩ±≥σ </i><sup>╪</sup>
<i>φα ∩εδσ: </i>Litwa zkąd ma nazwisko <sup>┘ </sup>ε≥ ½a potom╗ Σε ½lude
na imia╗ <i>φσ≥ Γ</i> <i>Σ≡≤πΦ⌡ ßσδε≡≤±±Ωε-δΦ≥εΓ±ΩΦ⌡ δσ≥ε∩Φ± ⌡ </i><sup>┌</sup>
<i>φα ∩εδσ: </i>Kiornus i Gimbuth do Rusi <sup>█</sup> <i>φα ∩εδσ: </i>łotwa
żomojć splondrowali <sup>┌</sup><i> φα ∩εδσ: </i>Łothyhajłowie
z gruntu zwojowani <sup>▌</sup> <i>≥αΩ Γ ≥σΩ±≥σ </i><sup>▐</sup> <i>φα ∩εδσ: </i>Niemcy
do Inflant ma być w roku 1111 <sup>▀ù▀</sup> <i>Γ Σ≡≤πΦ⌡
ßσδε≡≤±±Ωε-δΦ≥εΓ±ΩΦ⌡ δσ≥ε∩Φ± ⌡ ²≥ε Φτδεµσφε φσ±ΩεδⁿΩε ∩ε Φφε∞≤ </i></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=Prym><sup>└</sup> <i>φα ∩εδσ: </i>Kiernus
umarł 1097. Syna Żywibimta zostawił</p>
</div>
<p class=K1><small>/±≥≡.1/</small>... byli u tom miste <sup>└</sup>, baczeczy
tak welikuiu siłu ludey ieho, byli ohorneny strachom welikim y rozbehlisia
z mesta, a niekotoryie pobehli do rybołow <sup>┴</sup> swoich y tam sia
poczali budowat na ostrowe; to sie nazwała Wenecya.</p>
<p class=K1>A kniaża imenem Apolon <sup>┬</sup>, kotoroie
też u tom meste było, zabrawszysia zo wsim, y pry nem było
piatsot semen <sup>├</sup> szlachty rymskoie, a meży nimi czotyry
rożaj na wyspie szlachty rymskoie, imenem z herbu Kitowrasowa Dowsprunkow,
herbu z Kolumnow Preszpor Cezarinus, a z herbu Urseynow Julianus, a z herbu
Roży Toroho <sup>─</sup>, poszoł morem meży zemli y
wziął so soboju odnoho astronoma, kotory astronom znał sia po
zwizdach. Y poszli na korablech morem na połnocz, y obszedszy Francyiu i
Angiliju, y woszli sut u korolewstwo Dunskoie, a w korolewstwe Dunskom uwoszli
u more Akijan, y morem Akijanom doszli do ustija, hde reka Nemon wpadajet w
more Akijan, potym poszli rekoju Nemnom u werch aż w more zowemoje
Małoie, kotoroie nazywaietsia more Nemnowoje. A s toie pryczyny toie more
Nemnowoie nazywaietsia, iż w toie more wpadaiet Nemon dwanancatma ustij, a
kożdoie zowetsia osobnym imenem, meży kotorymi ż dwanancatma
ustij odno ustije nazwali imenem Gilia. Y poszli tym ustiem u werch, i doszli
cełoho Nemna, hde wżo on sam w odnom weś mesty teczet, y werch
Nemnom doszli do reki Dubisy, hde ż wszedszy w tuju reku Dubisu, y nad
neiu naszli hory wysokija, <small>/±≥≡.2/</small> y na onych horach rowniny welikija y dubrowy
roskoszny y rozmaitoie użytosty <sup>┼ </sup>napołnennych, wo zwerech
rożnoho rożaju <sup>╞</sup>, to jest nayperwey turow, żubrow,
łosey, oleney, sarn, rysey, kunie, lisic, biełok, hornostajew i
innych rozmaitych rożajew. Y tu też w rekach welikuju ożytost<sup>3</sup>
ryb nepospolitych, iż tolko tyie ryby, kotoryie se w tych rekach rodet,
ale mnożestwo ryb rozmaitych a dywnych prychodiat z mora, a to za toju
pryczynoju, iż nedaleko ustyie Nemnowoie, hde Nemon w more wpadajet. Nad
kotorymi ż rekami, nad Dubisoju y nad Nemnom y nad Juroius <sup>╚</sup>, <strong id="page129">\129\</strong>
tam sia poselili y poczali rozmnożatysia. Onoie meszkanie ich nad tymi
rekami wielmi sia im spodobało i nazwali tuiu zemlu Żomoydzkaja
zemla.</p>
<div class="dop4c">
<p class=K1><br></p>
</div>
<p class=K1>Y potom wyszereczennoie kniaże Palemon
wrodył trech synow: starszy Bork, druhi Kunos, tretij Spera <sup>╩</sup>.
Starszyi ż syn Bork wczynił horod na rece Jure, y złożeno
imia toho kniażaty pospoł z rekoiu, iż imia rece Jura, a
kniażaty Bork, y nazwał toy horod Jurbork <sup>╦</sup>. A seredni syn
Kunos pryszoł na ustie reki Newiaży, hde ona wpadaiet w Nemon, i toy
wczynił horod, i nazwał ieho imenem swoim, Kunosow horod <sup>╠</sup>.
A tretij syn Spera poszoł dalej u puszczu ku wschodu słońca, y
preszoł reku Newiażu y reku Swiatuju, i tretiuju reku Szyrwintu, y
naszoł ozero, łukami y rozmaitym derewom ukraszenno, hde ż to
zlubiwszy y nad tym ozerom poselilisia, y toie ozero imenem swoim nazwali Spera
<sup>═</sup>. A Dowsprunk imenem s Kitawrasa <small>/±≥≡.3/</small> poszoł rekoiu
Swiatoiu y naszoł meysce welmi choroszo y horodyszczu podobnaho, y
spodobałosia iemu welmi, y on tam poseliłsia, y wczynił sobi
horod, y dał imia tomu horodu Wiłkomir <sup>╬</sup>, a sam
nazwałsia kniazem Dziawiłtowskim, y tam sia poczał
rozmnożaty.</p>
<p class=K1>My że wozwratymsia wospak. Y panuiuczy Speru
mnoho let, y był welmi łaskaw poddanym swoim, y potom zmerł bez
płodu <sup>╧</sup>. Y poddanyi ieho miłujuczy ieho y podłuh rymskoho
obyczaju wczynili bałwana na pamet ieho y nazwali Spera <sup>╨</sup>. A
potym onyi ludij, meszkaiuczy koło neho, y poczali jemu ofiry czynitij <sup>╤</sup>,
y za boha jeho mitij <sup>╥</sup>, y potym, koli tot bałwan
zkaziłsia, y onyi toie ozero y mestco chwalili y za boha mili, y potom
meży soboiu hospodara ne mili i meszkali bez pana.</p>
<p class=K1>A nawratymsia wospak. Po małych czasech umre
brat ieho Bork <sup>╙</sup>, kotory meszkał na Jurborku, ne maiuczy ditey.
A brat ieho Kunos ozmet y tuiu czast brata swojeho Borka, y horod Jurborg, y
toy czasty jeho budet panowaty.</p>
<p class=K1>A onoie kniaże Kunos mił dwuch synow,
odnoho Kiernusa, a druhoho Gimbuta <sup>╘</sup>. A panujuczy jemu w zemli
Żmoydzkoy, począł mnożyty i razszyraty i wychodyty za reku
Wellu w zemlu Zawelskuiu. Y proszed reku Swiatuiu wyszey y naszoł meystce
welmi choroszo y spodobałosia jemu toje rnieystce welmi, y on <small>/±≥≡.4./</small> tam
poselił syna swoieho Kiernusa, y nazwali toie mestco po Kernuse Kier nowom
<sup>╒</sup>. A potom Kunos umre <sup>╓</sup>, y po nem syn ieho Kiernus
panował na wsej zemli Zawelskoy po hra nicu Łatyholskuiu y po
Zawelski Brasławl, y aż po reku Dwinu. A brat jeho Gimbut na Jurborku
y na Kunowie y na wsey zemli Żmoytskoy. A w tot czas, hde Kiernus
panował, na Zawelskoy storonie ludij <sup>╫</sup> tyie jeho za Welleju
oseli y hrywali na trubach dubasnych. Y prozwał tot Kiernus bereh iazykom
swoim włoskim, po łatine Litus, hde sia ludy mnożat, a truby,
szto na nich ihraiut, tuba, y dał imia tym ludem swoim po łatine,
złożywszy bereh s truboiu, Listubania. Y prostyi lude ne umeli zwaty
po łatine y poczali zwaty prosto Litwom <sup>╪</sup>. Y od toho czasu
poczało sia zwaty państwo Litowskoie y mnożyty od Żomoyty.
A <sup>┘</sup> potom kniaź weliki Kiernus y Gimbut, chotiaczy otczyzny
swoj rozmnożyty, y sobrawszy siły swoj litowskij y żomoydzkiie y
poydut na Ruś ku Brasławlu y ko Połoku <sup>┌</sup>; y Rusi
mnoho szkody poczynili, y zemlu ich skazili, y ludej mnożestwo w
połon poweli. A w tot czas, buduczy iemu na Rusi, y nekotoryie lude na
imia łatyhoły, kotoryi sedeli nad berehom morskim, y usłyszali,
szto kniazia Kiernusa w Litwie nit, a kniazia welikoho Giembuta w Żomoyty,
y zobrawszysia wsi poszli w zemlu Żomoyckuiu, y mnoho szkody poczynili w
zemli Żomoyckoy <sup>█</sup>. A potom kniaź Ginbut <small>/±≥≡.5/</small> pryiedet z
Rusi do Żomoyty y szkodu w zemli Żomojtskoj uwidet; tohdy ż
poszoł do łatyhoł y wsich wykorenił, wystynał, a innych
w połon wyweł do Żomoytij <sup>▄</sup>, y zemlu ich pustu
wczynił, y wernułsia do Żomoytij.</p>
<p class=K1>A po wysztij <sup>▌</sup> ieho z Łatyhoł
pryszli do onoho bereha nemcy z zamorja y tot bereh, hde łatyhoła
meszkali, zaseli, y pany zostali, y nazwalisia Liflanty <sup>▐</sup>.</p>
<p class=K1>A kniaź weliki Kiernus panował na Litwe, a
kniaź Ginbut na Żomoytij, y nemały czas panowali, y żyli
meży soboiu w pokoi. Potom <sup>▀</sup> Kiernus kniaź żył
mnoho lit na Litwe, y sam u welikoy starosty swoiey umre. A po sobe
zostawił syna swojeho na welikom kniażenij Litowskom Żywinbudia <sup>└</sup>.
A Gin-<strong id="page130">\130\</strong></p>
<div class="dop4c">
<p class=Prym><sup>┴</sup> <i>φα ∩εδσ: </i>Ginbut
umarł, a syna Montwiła zostawił <sup>┬</sup> <i>φα ∩εδσ; </i>car
tatarski Baty do Rusi, miał wojska 500 000 <sup>├ù├</sup> <i>≥αΩ Γ
≥σΩ±≥σ; Γ Σ≡≤πΦ⌡ δσ≥ε∩Φ± ⌡ </i>±εµµεφ <sup>─</sup> <i>φα ∩εδσ: </i>Ziemia
Drucka <sup>┼</sup><i> φα ∩εδσ: </i>Erdziwił z wojskami do Rusi. Panowie
Erdziwiłowi do rady przydani na wojnę <sup>╞</sup> <i>φα ∩εδσ: </i>Nowogrodek
<sup>╟</sup><i> ≥αΩ Γ ≥σΩ±≥σ </i><sup>╚</sup> <i>φα ∩εδσ: </i>Grodno zamek
zbudował <sup>╩</sup> <i>φα ∩εδσ: </i>zamki podlaskie Erdziwił
pobrał, Brześć, Drogiczyn, Mielnik od tatarów zburzone <sup>╦</sup>
<i>φα ∩εδσ: </i>Montwił umarł r. 1070, syn jego Wikinth na
Żmudzi panem został <sup>╠</sup> <i>φα ∩εδσ: </i>Erdziwił panom
swoim dzierżawy rozdaio <sup>═</sup> <i>φα ∩εδσ: </i>Grumpiu Oszmiane <sup>╬</sup>
<i>φa ∩εδσ: </i>Ejkszowi Ejkszyszki od niego nazwane <sup>╧</sup> <i>φa ∩εδσ: </i>Growżyszki
<sup>╨</sup> <i>na ∩εδσ: </i>z Grumpia narodził się Gasztolt <sup>╤</sup>
<i>φa ∩εδσ: </i>Wikint umarł, Zywinbud. zmudzkim i litewskim panem <sup>╥</sup>
<i>φα ∩εδσ: </i>Erdziwił umarł 1089, syn jego Mingajło na
państwo <sup>╙ </sup><i>φα ∩εδσ: </i>Mingajło na połoczan z
wojskiem <sup>╘</sup> <i>φα ∩εδσ: </i>bitwa Mingajłowa z połoczany <sup>╒</sup>
<i>≥αΩ Γ ≥σΩ±≥σ</i> <sup>╓</sup> <i>φa ∩εδσ: </i>Mingajło księciem
połockim <sup>╫</sup> <i>φα ∩εδσ: </i>Mingajło umarł 1192 <sup>╪</sup>
<i>φα ∩εδσ: </i>Skirmunt i Ginwił synowie Mingajłowi<i> </i><sup>┘ </sup><i>≥αΩ
Γ ≥σΩ±≥σ; Σεδµφε ß√≥ⁿ </i>Borysa <sup>┌</sup> <i>φα ∩εδσ: </i>Ginwił dla
żony x[ę]żny twerskiej chrescijaninem <sup>█</sup> <i>Γ</i> <i>Σ≡≤πΦ⌡
δσ≥ε∩Φ± ⌡ </i>┴ε≡√± <sup>▄</sup> <i>φα ∩εδσ: </i>Ginwił umarł 1199 <sup>▌</sup>
<i>φα ∩εδσ: </i>Borys Ginwiłowicz na Połocku <sup>▐</sup> <i>φα ∩εδσ:
</i>zamek Borysow na Berezynie; <i>Γ Σ≡≤πΦ⌡ δσ≥ε∩Φ± ⌡ ù πε≡εΣ ┴ε≡Φ±εΓ ε±φεΓαδ
±α∞ ├ΦφΓΦδ ù ┴ε≡Φ±, a φσ σπε ±√φ</i></p>
</div>
<p class=K1>but kniaź był na Żomoytij także
mnoho lit y umre <sup>┴</sup>, a syna swoieho Montwiła zostawił na
kniastwie Żomoytskom <sup>▀</sup>. Y czasu panowania Montwiłowa
powstał car Batyi y poszoł na Ruskuiu zemlu <sup>┬</sup>, y wsiu
zemlu Ruskuiu zwoiewał, y kniazey ruskich mnohich postynał, a inszych
w połon poweł, y stolec wseje zemli Ruskoie, horod Kijew, zożoh
y pust wczynił. A kniaź weliki kijewski Dmitrey, bojaczysia welikoie
siły y mocy ieho, zbieh z Kijewa w horod Czernihow, y potom
dowedałsia, szto horod Kijewski a <sup>├</sup> zżon <sup>├</sup> y
wsia zemla Ruskaia spustoszena, y słyszał, iż muzyki meszkaiut
bez hospodara, a zowutsia druczane, y on sobrawszysia z ludmi y poszoł ko
Drucku, y zemlu Druckuiu poseł <sup>─</sup>, y horod Druczysk
zarubił, y nazwałsia welikim kniazem druckim. <small>/±≥≡.6./</small> A w tot czas
dowiedałsia kniaź weliki Montwił żomoytski, iż Ruskaia
storona spusteła, y kniazi ruskiie rozohnany, i on dawszy woysko synu
swoiemu Erdiwiłu y posłał s nim panow swoich radnych <sup>┼</sup>,
naperwey z Kolumnow imenem Grumpia, a druhoho so Ursinow imenem Ekszys, a
treteho z Roż imenem Growżys. Y zaszli za reku Wellu, y potom
pereszli reku Nemon y naszli w czotyrech milach ot reki Nemna horu krasnuiu, y
spodobałosia im, y wczynili na ney horod y nazwali ieho Nowhorodok <sup>╞</sup>.
Y wczynił sobi kniaź weliki Erdywił stolec y nazowatysia <sup>╟</sup>
welikim kniazem nowhorodskim.</p>
<p class=K1>Y poszodszy z Nowohorodka y zarubił horod
Horodeń <sup>╚</sup>, y potom poszoł do Berestia, y naszoł
Berestec y Dorohiczyn, y Melnik od Batyia spustoszon y pokażeny <sup>╩</sup>,
y on tyie horody zarubił y począł na nich kniażyty. Y potom
umre kniaź weliki żomoycki Montwił, y po nem seł na welfkom
kniażeni żomoytskom syn ieho Wikinth <sup>╦</sup>. A druhi
wyszereczenny syn ieho Erdiwił ymeł kniażyty na Nowehorodcy y na
wsłch tych wyszereczennych horodech, y podawał panom swoim, kotoryi s
nim byli wyszli, ostrowy puszczy <sup>╠</sup>. Grumpiu ż dał ostrow
koło reki Oszmeny, kotoroie zowetsia nineczy Oszmena <sup>═</sup>, y wse
pryleżaczoie ko Oszmene, szto nyni kniazi i panowie w powete Oszmenskom
derżat. A Ejkszewi dał ostrow, kotory po nem nazwań iest
Eykszyszki <sup>╬</sup>, y wse pryleżaczoie ko powitu Eykszyszskomu. A
Khrawżu dał ostrow, kotoryi <small>/±≥≡.7./</small> też imenem jeho nazwany
iest Growżyszki <sup>╧</sup>, i weś powet pryleżaczy
Growżyszkam. Y iz Khrumpia narodyłsia Gasztolt <sup>╨</sup>, a z
Eyksza narodyłsia Dowoin, a z Grawża narodyłsia Monwid.
Wozwratymsia wospak.</p>
<p class=K1>Y panuiuczy welikomu kniaziu Wykintu w
Żomoytskoy zemli, a Jerdywiłu w Nowohorodcy y w tych wyszereczennych
horodech, y zatym umre kniaź weliki Wykinth, y po nem nacznet
kniażyty Zywinbud, kniaź weliki litowski, obema tymi kniażenij,
Litwoiu y Żomojtiju <sup>╤</sup>, a Jerdywił na Nowohorodcy i na
wsich tych wyszeyreczennych ruskich horodech; y mnoho let Erdywił
kniaź żywszy na tych horodech, y umre, a po nem nacznet kniażyty
syn ieho Mingayło <sup>╥</sup>. Y po smerty otca swoieho kniaź weliki
Mingayło, sobrawszy woyska swoi, y poyde na horod Połtesk y na
muży połoczane<sup> ╙</sup>, kotoryie weczom sia sprawowali, kak
weliki Nowhorod y Pskow. Y naperwey pryszli ko horodu ich, reczennomu
Horodeń. Y muży połoczanie opołczywszysia połki swoimi
y stretyli ich pod Horodcom, y welik boy y seczu meży sobolu wczynili <sup>╘</sup>.
Y pomoże boh welikomu kniaziu Mingayłu, iż pobił wsich
mużej połoczan nahołowu y horod ich Horodeń sozże, y
horod Połtesk otmet <sup>╫</sup>, y ostał welikim kniazem
połockim <sup>╓</sup>. Y buduczy iemu welikim kniazem połockim y
nowhorodskim, y panował mnoho let y umre, <small>/±≥≡.8./</small> <sup>╫</sup> y
ostawił po sobi dwuch synow swoich, odnoho Skirmunta, a druhoho
Ginwiła <sup>╪</sup>, y Skirmunt nacznet kniażyty na Nowohorodce, a
Ginwił na Połocku. A poymet Ginwił doczku u welikoho kniazia
twerskoho w Borka <sup>┘</sup>, imenem Marylu, dla kotoroie ż
ochrystyłsia w ruskuiu wiru <sup>┌</sup>, y dali imia jemu Jurij <sup>█</sup>.
Y tot Jurij panował nemnoho let y umre <sup>▄</sup>, a po sobi
zostawił syna swoieho Borysa na Połocku <sup>▌</sup>, y tot
kniaź Borys wczynił horod na imia swoie na rece Berezyni i
nazwał ieho Borysom <sup>▐</sup>. <strong id="page131">\131\</strong></p>
<div class="dop4c">
<p class=Prym><sup>▀</sup> <i>na ∩εδσ: </i>cerkwie
w Połocku od Borysa </p>
<p class=K1><br></p>
<p class=Prym><sup>└</sup> <i>φα ∩εδσ: </i>Wolność
pierwsza połoczanom przywrócona wiecam sie sadzić <sup>┴</sup>
<i>φα ∩εδσ: </i>Borys umarł 1206 <sup>┬</sup> <i>φα ∩εδσ: </i>książe
Rohwold <sup>├</sup> <i>φα ∩εδσ: </i>Paraskowia do czernic <sup>─</sup> <i>φα
∩εδσ: </i>Paraskowija do Rzymu <sup>┼</sup> <i>≥αΩ Γ ≥σΩ±≥σ </i><sup>╞</sup> <i>≥αΩ
Γ ≥σΩ±≥σ </i><sup>╟</sup> <i>≥αΩ Γ ≥σΩ±≥σ </i><sup>╚</sup> <i>≥αΩ Γ ≥σΩ±≥σ </i><sup>╩ù╩</sup>
<i>╥σΩ±≥ Φ±∩ε≡≈σφ u ±≡αΓφΦ≥σδ·φε c Σ≡≤πΦ∞Φ δσ≥ε∩Φ± ∞Φ Φ∞σσ≥ τφα≈Φ≥σδ·φ√Θ
∩≡ε∩≤±Ω. B ╧ετφαφ±Ω. δσ≥ε∩Φ±Φ ±δσΣ≤σ≥: </i>½┬ ≥√⌡ δ<small>Ç</small>≥σ⌡ ∞α≥Φ Ωφ τ ΓσδΦΩεπε
δΦ≥εΓ±Ωεπε Φ µε∞εΦ≥±Ωεπε ╩≤ΩεΓε≥σΓα ╧ε ≥α ≤∞σ≡δα y ΓσδΦΩεΘ ±≥α≡ε±≥Φ ±ΓεσΘ, Φ
Ωφ τⁿ ΓσδΦΩΦΘ ╩≤ΩεΓεΘ≥ⁿ, ∞Φδ≤■≈√ ∞α≥Ω≤ ±Γε■, Φ Γ≈√φΦδ ßαδΓαφα φα εß≡ατ σσ,
≈√φσ≈√ σΘ ∩α∞σ≥Ω≤, Φ ∩ε±≥αΓΦδ ≥επε ßαδΓαφα Φ∞σφσ∞ ∞α≥ΩΦ ±Γεσσ ╧ε ≥√ Γ√°σΘ ετσ≡α
╞ε±δΦΘ, Ωε≥ε≡√Θ µσ εß≡ατ ⌡ΓαδΦδΦ Φ τα ßεπα σπε ∞σδΦ. A ∩ε≥ε∞ ≥ε≥ ßαδΓαφ τ·πφΦδ
Φ φα ≥ε∞ ∞<small>Ç</small>±≥÷√ δΦ∩√ Γ√≡ε±δΦ, Φ ≥√σ δΦ∩√ ⌡ΓαδΦδΦ Φ τα ßεπα Φ⌡ ∞<small>Ç</small>δΦ Γε Φ∞ ≥εσ
╧ε ≥√, εδΦµ Φ Σε ±σπε Σφ . A τα ≥√∞ Ωφ τⁿ ΓσδΦΩΦΘ δΦ≥εΓ±ΩΦΘ Φ µε∞εΦ≥±ΩΦΘ
╩≤ΩεΓεΘ≥ⁿ, ∞Φδ≤■≈√ ∩εΣ·Σαφ√⌡ ±ΓεΦ⌡, Φ ±α∞ ≤∞σ≡. ╚ τε±≥αΓΦδ ∩ε ±εß<small>Ç</small> ±√φα φα
ΓσδΦΩε∞ ΩφσµσφΦ ╦Φ≥εΓ±Ωε∞ Φ ╞ε∞εΦ≥±Ωε∞ Φ∞σφσ∞ ╙≥σφ≤±α. ╩ε≥ε≡√Θ µσ ±√φ, ∞Φδ≤■≈√
ε≥÷α ±Γεσπε, ΓσδΦΩεπε Ωφ τ ╩≤ΩεΓεΘ≥α, Φ Γ≈√φΦδ ßαδ·Γαφα φα ∩α∞σ≥ⁿ ε≥÷α ±Γεσπε
Φ ∩ε±≥αΓΦδ σπε φα πε≡σ εΣφεΘ φαΣ ≡σΩε■ ╤Γ ≥ε■ φσΣαδσΩε ─ ΓΦδ≥εΓα, Ωε≥ε≡επε µ
⌡ΓαδΦδΦ Φ τα ßεπα ∞σδΦ, a ∩ε≥ε∞ ≥ε≥ ßαδΓαφ τπφΦδ Φ ≥α∞ παΘ Γ√≡ε±, Φ δ■ΣΦ ≥√∞
⌡ΓαδΦδΦ Φ ∩≡≡τΓαδΦ σπε Φ∞σφσ∞ ∩αφα ±Γεσπε ╩≤ΩεΓεΘ≥α. ╥≡εφ ≥σ, ∩αφ≤■≈√ φα
═εΓσπε≡εΣ÷², Φ Γ ≥ε≥ ≈α± ÷α≡ ταΓεδⁿεΩΦΘ ╩≤≡Σα± ∩εΓ±≥αδ τ ∞φεπΦ∞Φ ±Φδα∞Φ
≥α≥α≡±ΩΦ∞Φ φα ╨≤±ΩΦσ τσ∞δΦ, Φ Ωφ τⁿ ╥≡εφ ≥α τßσ≡σ≥± τ ß≡α≥σ■ ±Γεσ■, c Ωφ τσ∞
╧Φ±Φ∞εφ≥ε∞ ≥≤≡εΓ±ΩΦ∞, a o Ωφ τσ∞ ╦■ßε≡≥ε∞ Ωα≡α≈σΓεΩΦ∞ Φ ±ε ΓεΦΦΦ ±Φδα∞Φ, Φ Ω
≥ε∞≤ εßε±δαδ·± c Ωφ τ∞Φ ≡≤±ΩΦ∞Φ, c Ωφ τσ∞ ╤σ∞σφε∞ ╠Φ⌡αΘδεΓΦ≈ε∞ Σ≡≤÷ΩΦ∞ Φ c
Ωφ τσ∞ ─αΓ√Σε∞ ╠·ε≥Φ±δαΓεΓΦ≈ε∞ δ≤÷ΩΦ∞, Φ ╤Γσ≥ε±δαΓε∞ ΩΦσΓ±ΩΦ∞, Φ ±εß≡αΓ°√± c
εΣφεπε Φ ∩ε°δΦ ∩≡ε≥ΦΓ ÷α≡α ╩≤≡Σα±α Φ Γ±σσ ≡α≥Φ σπε ταΓεδⁿ±Ωεσ. ╚ ∩ε≥ΩαδΦ± c
φΦ∞ τα ╠ετ√≡σ∞ φα ≡σ÷² ╬Ω≤φσΓ·÷√ Φ ΓΣα≡√δΦ± Γ ∩εδΩΦ ∞σµ√ ±εßε■, Φ Γ≈√φΦδΦ ßεΘ
Γσδⁿ∞Φ ΓσδΦΩΦΘ ε≥ ∩ε≡αφ εδΦµ Σε Γσ≈ε≡α, Φ ∩ε∞εµσ≥ⁿ ßεπ ΓσδΦΩε∞≤ Ωφ τ■ ╥≡εφ ≥σ
Φ Ωφ τσ∞ ≡≤±ΩΦ∞ ÷α≡α ╩≤≡Σ√±α Φ Γ±σ ΓεΘ±Ωε φαπεδεΓε ∩εßΦδΦ, δσΣΓσ ±α∞ ÷α≡ y
∞αδεΘ Σ≡≤µ√φσ Γ≥σΩ. ╚ Γ ≥ε∞ ßε■ ≤ßΦδΦ ΣΓ≤⌡ ß≡α≥εΓ Ωφ τ ╥≡εφ ≥Φφ√⌡. Ωφ τ
╧Φ±Φ∞εφ≥α ≥≤≡εΓ±Ωεπε a Ωφ τ ╦■ßε≡≥α Ωε≡α≈σΓ·±Ωεπε, a Ωφ τ ╤σ∞σφα, ±√φα Ωφ τ
Σ≡≤÷Ωεπε ╠Φ⌡αΦδα, a Ωφ τ , ─αΓ√ΣεΓα ±√φα, δ≤÷·Ωεπ[ε] └φ·Σ≡σ Φ Φφ√⌡ ßε ≡ ∞φεπε
∩εßΦδΦ. ╚ Ωφ τⁿ ΓσδΦΩΦΘ ╥≡εφ ≥α, τΓΦ≥ µ±≥Γε εΣσ≡µαΓ°√ Φ Σεß√≥Ω≤ ΓσδΦΩεπε τεδε≥α
Φ ±σ≡σß≡α Φ Ωα∞σφ Φ µ²∞·≈≤π≤ Φ °α≥ Σε≡επΦ⌡ φαß≡αΓ°√, Φ ∩ε°εδ ≤ ±Γε■ τσ∞δ■, a
Ωφ τΦ ≡≤±ΩΦσ ≥αΩµσ y ±ΓεΦ πε≡εΣ√ ∩ε°δΦ. ╚ ∩αφ≤■≈√ Ωφ τ■ ╥≡εφ ≥σ φσ∞αδε δ<small>Ç</small>≥,
∩ε≥ε∞ ≤∞σ≡ Φ τε±≥αΓΦδ ±√φα ∩ε ±εßσ φα ΓσδΦΩε∞ ΩφσµσφΦ ═εΓπε≡εΣεΩε∞ ╬δⁿΩπΦ∞εφ≥α.
╚ Ωφσµ√Γ ╬δⁿΩπΦ∞εφ≥ φσ∞αδε, ∩ε≥ε∞ ≤∞σ≡, Φ τε±≥αΓΦδ ∩ε ±εß<small>Ç</small> ±√φα Φ∞σφσ∞
╨√φΩπεδ≥α φα ΓσδΦΩε∞ ΩφσµσφΦ ═εΓπε≡εΣ·±Ωε∞. </p>
</div>
<p class=K1>Y buduczy iemu rusinom, był welmi nabożon,
y wczynił cerkow kamennuiu u Połocku swiatoie Sofij, druhuju swiatoho
Spasa <sup>▀</sup>, dewic monastyr uwerch reki Połoty ot horoda w
połumili, tretiuiu cerkow ù monastyr na Bełczycy, swiatoho Borysa y
Hleba.</p>
<p class=K1>A panuiuczy iemu w Połocku, był łaskaw
na poddanych swoich, y dał im, poddanym swoim, wolnosty, y weczu mety y w
zwom zwonity, y po tomu sia radyty, kak u Welikom Nowohorode y Pskowe <sup>└</sup>.
A potom kniaź Borys połocki umre <sup>┴</sup>, a po sobi
zostawił syna swojeho na Połocku Rohwołoda <sup>┬</sup>, prorekomoho
Wasilia. Y tot kniaź Wasilie połocki żyw nemalo na Połocku
y umre, a po sobe zostawił syna Hleba y doczku Paraskowiiu, i taia doczka
obicała dewictwo swoie zachowaty w cełosty do żywota swojeho, y
postryhłasia w czernicy <sup>├</sup> u swiatoho Spasa u monastyry nad
Połotoiu,<small>/±≥≡.9./</small> y meszkała tam sem lit, bohu służeczy y
knihi piszuczy na cerkow, a potom zobrałasia do Ryma <sup>─</sup>. Y w
Ryme meszkaiuczy bohu służyła pilne, y meszkała kolkoś
hod, y oswiatyłasia, kotoruiu zowut swiataja Praxedis, a po rusku Paraskowia,
kotoroy że w Ryme i kosteł zbudowali na imia jeie swiatoie, y tam
że ieie położyli. A brat ieie, kniaź Hleb połocki, w
mołodych letech swoich umre, y położon byst u swiatoie Sofij w
Połocku so otcom swoim u odnom hrobi. A połczane poczali weczom sia
sprawowaty kak u Welikom Nowohorode y Pskowe, a pana nad soboju ne meli. I
obratymsia wospak.</p>
<p class=K1>Skirmunt że kniażeczy na Nowohorodcy y
kniaź Mstysławl <sup>┼</sup> łucki y piński pocznet
wałku z kniazem Skirmuntom, chotiaczy ieho wyhnaty z otczyzny swojeia, z
Berestia, z Melnika, z Horodna y z Nowohoroda. Y Skirmunt poszlet posłow
swoich do welikoho kniazia litowskoho Żywinbudia, prosiaczy ieho, aby
pomocz iemu dał naprotywku rusi. Y kniaź weliki litowski y
żomoytski Żywinbud poszlet iemu na pomocz syna swojeho starszoho Kukowoytia
zo wsimi siłami swoimi litowskimi y żomoytskimi. Y poydet kniaź
weliki Skirmunt z Kukowoytom i zo wsimi siłami naprotywku Mstysławla <sup>╞</sup>,
kniazia łuckoho y pinskoho, <small>/±≥≡.10./</small> y na sey storone reki Jasełdy
poraził kniaź Skirmunt kniazia łuckoho y pinskoho nahołowu,
y wsiu siłu y rat' ichruskuiu, tolko kniaź Mstysławl <sup>╟</sup>
w male drużynie ledwo sam wteczet w horod Łucko, a kniaź weliki
Skirmunt otmet horod Pinsk y horod Turow. Y wozhłasi Ruś welikim
płaczem, iż tak wsi sut pobity ot bezbożnoie Litwy.</p>
<p class=K1>A kniaź weliki Skirmunt syna welikoho kniazia
litowskoho Żywinbudewa Kukowoytia, czestowawszy y obdarywszy
bezczyslennoje mnożestwo zołota y serebra y borzymi końmi, y
odpustył do otca ieho czestno, welikoho kniazia litowskoho y
żomoytskaho. Y koli on pryiedet do otca swojeho, y mało pry otcy
swojem pobywszy, y otec, kniaź weliki litowski i żomoytski
Żywinbud umre, a syn ieho Kukowoyt seł na welikom kniażenij
Litowskom y Żomoytskom.</p>
<p class=K1>Y buduczy w tot czas carem zawołskim imenem car
Bałakłay, y prysłał posłow swoich do welikoho kniazia
Skirmunta, sztoby iemu wychody ieho dawał i baskaki jeho chował po
tym horodom po tomu, kak z tych horodow chożywało za predkow jeho
kniazey ruskich. Y kniaź weliki Skirmont pod toie sie poddat ne choteł,
y tym posłom jeho nosy, huby, uszy kazał powryzywaty, y do neho
odpustył. Y tot car na leto, sobrawszysia z mnohimi siłami y ordami
tatarskimi, y poszoł na Ruskuiu zemlu, y mnoho zła wczynił w
Ruskoy zemli. <small>/±≥≡.11./</small> Y kniaź weliki Skirmont, sobrawszy wsi woyska
swoi, y potkał jeho na hranicy swoiey, w Koydonowe, y poraził toho
cara y wsiu ieho moc tatarskuiu pobił, y samoho cara ubił, y z
zwitiażstwom welikim poszoł na Ruskuiu zemlu, y wziął horod
Mozyr, Czernihow, Starodub, Karaczow, i zo wsim w cełosty,
zwyteżstwom <sup>╚</sup> oderżawszy, wernułsia nazad.</p>
<p class=K1>Y mił kniaź weliki Skirmont troch synow:
starszy Troniata, druhij Lubort, tretij Pisimont. A potom kniaź weliki
Skirmont umre. Y Lubort siadet na Koraczewe y nazowetsia kniaź
koraczewski, y Pisimon siadet na Turowi, a Troniata na Nowohorodcy; y panowali
na tych horodech mnoho let. Y <sup>╩</sup> kniaź weliki litowski y
żomoytski Kukowoyt, buduczy na <sup>╦</sup> wielikom <sup>╦</sup>
Nowhorodskom <sup>╩</sup> <strong id="page132">\132\</strong></p>
<div class="dop4c">
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=Prym><sup>╦ù╦</sup> <i>φα∩Φ±αφε
ΣΓαµΣ√ </i><sup>╠ù╠</sup> <i>≥αΩ Γ ≥σΩ±≥σ; Σεδµφε ß√≥ⁿ i </i>kniażeczy; <sup>═</sup>
<i>≥αΩ Γ ≥σΩ±≥σ </i><sup>╬</sup><i> ε≥±■Σα ∩ε≈≥Φ Σε±δεΓφεσ ΦτΓδσ≈σφΦσ Φτ
╚∩α≥ⁿσΓ±ΩεΘ δσ≥ε∩Φ±Φ (Σαδσσ</i> ù <i>╚∩.) (±∞. ╧╤╨╦, ≥. II. ╠., 1962, ±≥ß. 815
ù 818, 858 ù 861 u Σ≡.) </i><sup>╧ù╧</sup> <i>╚∩. </i>Γ≡αµßε■ ßε τα
Γε≡εµⁿ±≥Γε <sup>╨ù╨</sup> <i>╚∩. </i>ταφσ ∩εΦ∞αφα ß<small>Ç</small> Γ± τσ∞δ ╦Φ≥εΓⁿ±Ωα Φ
ßσ∙Φ±δσφεσ Φ∞<small>Ç</small>φΦσ Φ⌡ ∩≡Φ≥≡αφε <sup>╤</sup> ╚∩. ≤ß<small>Ç</small>ΣΦ <sup>╤╤</sup> <i>╚∩. </i>≡ετπαΣαΓ
<sup>╥</sup> <i>╚∩</i>. ╥σΓ≥ΦΓΦδ <sup>╙ </sup><i>╚∩. </i>≤ß<small>Ç</small>ΣΦ <sup>╘ù╘</sup> <i>╚∩.
</i>±Φ≡σ≈ ≤∞εδΦ σπε <sup>╒ù╒</sup> <i>╚∩. </i>Σ≡≤µß≤ Φ∞<small>Ç</small>■ Ω ≥σßσ. ╬ τδ<small>Ç</small>σ τδα! <sup>╓ù╓</sup>
<i>╚∩.</i> Φ∞ µσ φ√φ<small>Ç</small> ∩αΩ√ ε≥ φΦ⌡ ß<small>Ç</small>Σ≤ ∩≡Φσ∞δσ≥ⁿ</p>
</div>
<p class=K1>Kniażeczy <sup>╠</sup> │ <sup>╠</sup> Ryngoltu
ne mało na Nowohorodcy y na mnohich horpdech ruskich, y wczyniat zmowu
meży sebe kniazi ruskiie, poczaty wałku protyw welikoho kniazia
Ryngolta, a chotiaczy ieho sohnaty s otczyn swoich, horodow ruskich, nayperwej
Swiatosław kijewski, a Lew wołodymerski, y Dmitrey drucki. Y
sobrawszysia wsi try połki swoimi, y poszli protyw welikoho kniazia
Ryngolta, y wziali tyie kniazi ruskije na pomocz sebe od cara zawołskoho
nieskolko tysiacz tatar. Y kniaź weliki Ryngolt potkał ich na rece
Nemne, <small>/±≥≡.12./</small> na Mohilnoy, y wczynił s nimi boy lut, y bilisia z soboju
welmi krypko, począwszy od poranka aż do samoho weczeru, Y
pomoże boh welikomu kniaziu Ryngoltu, iż kniazej ruskich y wsiu
siłu ich y ordu tatarskuiu nahołowu poraził, y sam
zwyteżstwom <sup>═</sup> oderżawszy z welikim weselem y dobytkom
zołota y srebra y z mnohimi skarby y wozwratywsia wo swojasi. Y
żył mnoho let na Nowohorodcy, y umre, a po sobi zostawił syna
swoieho na kniażenij Nowhorodskom Mindowha.</p>
<p class=K1>Y panuiuczy welikomu kniaziu Mindowhu na Nowohorodcy
y na ruskich horodach, y naczał zbiwaty plemia swoie. Y <sup>╬</sup> w to
ż leto izhna Mindowh synowca swojeho Tewtywiła i Erdywidu,
posławszemu na wojnu ich so Wikontom na Ruś wojewaty, ko
Smoleńsku, y recze: ½Kto czto poymet, sobie da oderżyt. Braniu <sup>╧</sup>
za brań╗ <sup>╧</sup>. A s nimi y litwu, y <sup>╨</sup> bezczyslennoe
litowskoie mnożestwo s nimi. A imenije prostrano <sup>╨</sup>, bi
bohatstwo ich mnoho. Y posła na nich woj swoj, chotia ubity ich. Onimo
że uwedawszyma y beżasta ko kniaziu Daniłu y Wasilku, y
pryiechali wo Wołodymer. Mindohowi że prysławszy posły
swoj, reka: ½Ne czyni ima miłosty╗. Ne posłuszawszym im Daniła y
Wasilkowi, zane sestra bi ieho za Daniłom. Potom że Daniło
zdumał z bratom swoim, y posłali w Lachi ko <small>/±≥≡.13./</small> knłazem
ladckim, reka: ½Jak wremia jest Chrystianom na pohanyia ity, iako sami imijut
meży soboiu rat'╗. Lachowe że obecalisia, da ne yspolnili.
Daniłu że y Wasilku posławszym Wyskihta w Jatwezi i w
Żemoytij, y k nemcom w Ryhu, y Wyskint że udary <sup>╤</sup> ich
srebrom i darmi mnohimi jatwezey i poł Żomoyty. A nemcem że,
otwiszczawszy Daniłu: ½Iako tebe dela mir sotworym z Wyskintom, zane
bratiju naszu mnohu pohubi╗, bo sie obiecali nemcy na pomocz Towtywiłu.
Daniło że y Wasilko poydosta ko Nowohorodu. Daniło że z
bratom Wasilkom razdumaw <sup>╤╤</sup> posła na Wołkowysk, a syna na
Słonim, a sam ide k Zdytowu, y pobrali hrady mnohi, y wozwratyszasia w
domy. Potom że prysła Wykint, mowiaczy, iako nemcy chotiat wostaty na
pomocz Tewtywiłu. Y posła Daniło Erdywida <sup>╥</sup>, y na
pomocz sobi rusi y połowcy, y mnoho wojewania byst meży ima. Odtudu
że Tewtywił ide z połonom Daniłowym w Ryhu, y pryiasza
ryżanie z welikoju czestiu, i kreszczen byst.</p>
<p class=K1>Uwedaw że Mindowh, iako chotiat jemu pomahaty
bożyi dworania y biskup, y wsia woja ryżskaia, y wboiawsia, y
posław tayne ko Ondrejewi, maisteru ryżskomu, y udary <sup>╙</sup>
ieho dary mnohimi, ≤ <sup>╘</sup> tym jeho whodył <sup>╘</sup>.
Posłał bo jemu złata mnoho y srebra, y sosud srebrny, złaty,
krasny koni mnohi, y mowit: ½Koli ubiiesz abo izżenesz <small>/±≥≡.14./</small>
Tertywiła, y ieszcze bolszy ozmesz╗. Y mister ryżski mowit jemu: ½Ne
możesz izbawlen byty, koli ne poszlesz k papi a ne prymesz kreszczenija,
ne odalejeszy wrahu. A <sup>╒</sup> służbu ime od tebe, a chotia <sup>╒</sup>
złatom oslepich oczy swoj, kotorych <sup>╓</sup> że teper od tebe
maiu, y tym tobe spryiaiu╗ <sup>╓</sup>. Mindowk że posłał k
pape, pryiat kreszczenije, y kreszczeniie że ieho <strong id="page133">\133\</strong></p>
<div class="dop4c">
<p class=Prym><sup>╫ù╫ </sup><i>╚∩. </i>µ≡ °σ <sup>╪</sup> <i>╚∩. </i>─ΦΓσ≡ΦΩτ≤<i> </i><sup>┘ </sup><i>╚∩. </i>╠<small>Ç</small>ΦΣ<small>Ç</small>Φφ≤
(<i>╒δσß. </i>∞σΣ<small>Ç</small>Φφ≤) <sup>┌ù┌</sup><i> Γ ╚∩. ²≥επε φσ≥ </i><sup>█ù█</sup> <i>╚∩.
</i>Γ<small>Ç</small>Σ ⌡≤ ßε, α∙σ <sup>▄</sup> <i>╚∩. </i>┬ε≡≤≥α <sup>▌</sup> <i>∩≤φΩ≥Φ≡ y
═α≡ß≤≥α; ±≡αΓφΦ≥σδⁿφε c ╚∩. τΣσ±ⁿ ∩≡ε∩≤∙σφε ±δεΓε </i>φε∙ⁿ <sup>▐</sup> <i>≥αΩ
Γ φσΩε≥ε≡√⌡ ±∩Φ±Ωα⌡; Σεδµφε ß√≥ⁿ </i>ruś <sup>▀ù▀</sup> <i>╚∩. </i>δ<small>Ç</small>≥≤
εΣΦφε∞≤ </p>
<p class=K1><br></p>
<p class=Prym><sup>└</sup> <i>╚∩. </i>∞φεπε <sup>┴ù┴</sup><i>
╚∩. </i>ΩεδΦ µσ ≤ßⁿ °σ≥ Ωεπε <sup>┬</sup> <i>╚∩. </i>Ω≡σ±≥Φ± ≥≤ <sup>├</sup> <i>╚∩.
</i>╤Γ ≥≤■ πε≡≤ <sup>─</sup> <i>Γ ≥σΩ±≥σ ∩≡ε∩≤±Ω. Γ ╚∩. Σαδσσ ±δσΣ≤σ≥: </i>±εß<small>Ç</small>
∞εφα±≥√≡ⁿ. . . a ╥≡σφ ≥α φα≈α Ωφ µΦ≥Φ Γε Γ±σΦ τσ∞δ<small>Ç</small> ╦Φ≥εΓ±ΩεΦ Φ Γ ╞ε∞εΦ≥Φ <sup>┼</sup>
<i>Γ ╚∩. </i>δτ<small>Ç</small>; <i>Σεδµφε ß√≥ⁿ </i>że <i>(µσ). </i><sup>╞ù╞</sup> <i>Γ
╚∩. ²≥επε φσ≥. ─αδσσ Γ ╒≡εφΦΩσ ┴√⌡εΓ÷α ±εΩ≡α∙σφφεσ ΦτδεµσφΦσ ±ΓεΦ∞Φ ±δεΓα∞Φ
≥σΩ±≥α ╚∩. δσ≥ε∩Φ±Φ (±≥ß. 864 ù 867)</i></p>
</div>
<p class=K1>Istywo byst; zawsze <sup>╫</sup> ofiry czynił <sup>╫</sup>
bohora swoim wtayne, perszym Nonadajawi, Telaweli, Dyweryk <sup>╪</sup>,
zaieczyiemu bohu y Medynu <sup>┘</sup>. Y koli wyiedet na pole, y beżyt
zaiec na pole w hay pered nim, y on w tot les ne wchożywał ≤ <sup>┌</sup>
ludem zakazał <sup>┌</sup>, ani rozgi sztoby ne wyłomali. Y bohom
swoim zrasze, y mertwych tiła sożyhał, i pohanstwo swoie jawno
czyniwał.</p>
<p class=K1>Tewtywiłu że yspowiedał biskup, y
proboszcz wirżanski rozżaliszasia po nem, widiaszcza <sup>█ </sup>bolaszcza
<sup>█</sup>. Tertywił ane by złman z Litowskoie zemli, bi bo w ruku
ich, y kreszczenije newoleju pryiali bysza. Si że wsia ne chrystyanych
Litwu sotwory. Andrey yzehnan byst sanu swojeho i od bratij. Tertywił
że prybeże w Żemoyty ko wuiewi swoiemu Wyskintowi, poyma jatweze
y żemoyt y pomocz Daniłowu, ieże bi dał iemu Daniło
drewle, ydia na Mindowha. Mindowh że sobrasia bi, y wmyśliw że
sebi ne bitysia z nimi połkom, no wynide wo hrad imenem Boruta <sup>▄</sup>
i wysłał <small>/±≥≡.15./</small> szuryna swojeho <sup>▌</sup>. . . y rozhnasza i
rusza <sup>▐</sup> y jatwezi. Na utryie że wyiechasza na nemcy so
samostreły, y iechasza ruś s połowcy y so strełami, y
jatwezi so sulicami, y honiszasia na poli podobno ihre, odtudu że
wratyszasie w Żemoyty wo swoiasi.</p>
<p class=K1>Po tom że seyme minuwszu wremia <sup>▀</sup> ne
mało <sup>▀</sup>, y u w oseni ubit byst weliki kniaź litowski
Mindowh, samoderżec byw wsey zemli Litowskoy. Ubijstwo że ieho
skażeni. Sice byst. Kniażaszczu jemu w zemli Litowskoy, y naczał
zbiwaty bratiju swoiu y synowcy swoj, a druhija wyhnał yz zemli, y
naczał kniażyty wo wsey zemli Litowskoy odyn, y naczał hordyty
welmi, woznesesia sławoiu y hordostyiu welikoju, ne tworasze protywu sebe
nikoho że. Biasze że w neho syn Woyszełk że y dszczy;
dszczer że odda za Szwarna za Daniłowicza do Chołma.
Woyszełk że naczał kniażyty w Nowohorodcy w pohanstwe
budia, y naczał proliwaty krowi inoho <sup>└</sup>, ubiwaszet bo na wsiak
deń po try y po czotyry, kotoroho ż dni ne ubijet koho,
piczełowaszet bo tohda, koho <sup>┴</sup> że li ubijet kohda <sup>┴</sup>,
tohda weseł byst.</p>
<p class=K1>Po sem że wnide strach bożyi w serce jeho,
pomyslił sobi, chotia pryiaty swiatoie kreszczenije, y krestysia <sup>┬</sup>
w Nowohorodcy, y nacza byty wo chrystyanstwie. Y po sem idet Woyszełk do
Halicza k Daniłowi, kniaziu Wasilkowi, chotiaczy pryiaty mniszeski czyn.
<small>/±≥≡.16./</small> Tohda że Woyszełk kresty Jurja Lwowicza. Toże potom
ide w Połoninu ko Hryhoryewi w monastyr, y postryżesia w czerncy. Y
byst w monastyry try leta, i odtoli że poyde w Ostrohoru <sup>├</sup>, y
pryiem błahosłoweniie od Hryhorya. Hryhory że czełowik
świat, takoho że ne byst pred nim, ni po nem ne budet. Woyszełk
że ne moża doyty do Swiatoie hory, zane miateż byst welik tohdy
w tych zemlach, pryde opiat w Nowohorodok, y wczyni <sup>─</sup>. . .</p>
<p class=K1>Treniata że posław posła po brata
swoieho po Towtywiła do Połocka, reka tako: ½Ty, brate, pryiedy semo,
rozdeliwo sobi zemlu y dobytok Mindogow╗. Onomu że pryiechawszu k nemu, y
nacza dumaty Towtywił, chotia ubity Troniatu, a Troniata sobe że
dumasze na Towtywiła. Y paki prynese dumu Towtywiłowu bojaryn ieho
Prokopij Połoczanin. Treniata że poperedyw y ubi Towtywiła, y
nacza kniażyty odyn. Po sem że naczasza dumaty koniusy Mindowi,
czotyry parabcy, kako by lże <sup>┼</sup> im ubity Treniatu. Onomu że
idusczcu do mywnicy mytsia, oni że usmotrywsze sobi wremia, tako ieho
ubisza Troniatu, y tako byst konec ubitia Treniatyna.</p>
<p class=K1>Se że słyszaw Woysiełk poyde s piniany
ko Nowohorodku, y odtola, poia so soboiu nowhorodcy, y poyde w Litwu
kniażyty. Litwa że wsia pryiała <small>/±≥≡.17./</small> z radostiju welikoiu
swoieho hospodyczycza. Woyszełk nacza kniażyty wo wsej zemli
Litowskoy, i pocza wrahi swoja izbiwaty, y izbi ich bezczyslennoe mnożestwo,
a druhij rozbehoszasia karno kto widia, y onoho Ostafia ubi okaiannaho, pro
toho bezakonnoho woiewodu <sup>╞</sup> Mindogowu <sup>╞</sup>.</p>
<p class=K1>Y kniażaczy Woyszwiłku na Nowihorodcy y na
ruskich horodech, y czynił mnohij walki, zmowiwszysia z kniazi ruskimi, na
kniazia ladckaho Bolasława, y mnoho walk zyskiwał, y w zemli Lackoy
mnoho krowi prolitia w Lasech czynił, y zemlu spustoszył, y horody
lackija Ilzu y innyi mnohokrot palił. A potom panuiuczy jemu, y
ochrystyłsia w ruskuiu wiru, y wziął na sebe czyn czerneczeski,
y postryhsia w czerncy, y poszoł w monastyr do Whrowska, w cerkow swiatoho
Danilia. A w monastyry <strong id="page134">\134\</strong></p>
<div class="dop4c">
<p class=Prym><sup>╟</sup> <i>─αδσσ ≥σΩ±≥
∩ε≈≥Φ ±εΓ∩αΣα■∙ΦΘ c ≡α±±Ωατε∞ ╚∩. δσ≥ε∩Φ±Φ εß ≤ßΦΘ±≥Γσ ┬εΘ°σδΩα </i><sup>╚ù╚ </sup><i>Γ</i>
<i>╚∩. ²≥επε φσ≥ </i><sup>╩</sup> <i>τΣσ±· ταΩαφ≈ΦΓα■≥± ΦτΓδσ≈σφΦ Φτ ╚∩.
δσ≥ε∩Φ±Φ </i><sup>╦</sup> <i>Γ ≥σΩ±≥σ ∩≡ε∩≤±Ω. B ╧ετφαφ±ΩεΘ δσ≥ε∩Φ±Φ ±δσΣ≤σ≥: </i>Φ
±√φ σπε ╪ΓΦφ·≥ε≡επ ∩ε ±∞σ≡≥Φ ε≥÷α ±Γεσπε φα≈φσ≥ Ωφσµ√≥Φ φα ΓσδΦΩε∞ ΩφσµσφΦ
╦Φ≥εΓ±Ωε∞ Φ ╞ε∞εΦ≥±Ωε∞ Φ ═εΓπε≡εΣ±Ωε∞ Φ ╨≤±Ωε∞. ╚ Γ≡εΣΦδ ╪ΓΦφ≥ε≡επ ±√φα
╤ΩΦ≡√∞εφ≥α Φ εßσ≡σ≥ ±εß<small>Ç</small> ΓσδΦΩΦΦ Ωφ τⁿ ╪ΓΦφ·≥ε≡επ ∞<small>Ç</small>±≥÷ε φα ∩≤∙√ Γσδ∞Φ ⌡ε≡ε°ε
∩εΣδσ ≡σΩΦ ┬σδⁿΦ, πΣ<small>Ç</small> ≡σΩα ┬Φδφ ≤∩αΣ√Γασ≥ y ┬σδ■, Φ ∩≡ε±Φδ ±√φα ±Γεσπε
╤ΩΦ≡√∞εφ≥α, αß√ φα ≥ε∞ ∞σ±≥÷≤ ß√δε µ·πδΦ∙ε Γ≈√φσφε, πΣ<small>Ç</small> ß√ σπε ∞σ≡≥Γεπε ±εµπδΦ.
╚ ∩≡√Ωαταδ ±√φ≤ ±Γεσ∞≤, µσß√ (<i>╩≡. </i>αß√) Σε ±∞σ≡≥Φ σπε φα ≥ε∞ ∞<small>Ç</small>±≥÷≤, πΣ<small>Ç</small>
ß√ σπε τ·µεπ, Γ±Φ⌡ Ωφ τσΦ δΦ≥εΓ±ΩΦ⌡ Φ τφα∞σφΦ≥√⌡ ßε ≡ ±εµ·µσφε ß√δε, Φ °≥εß√
Γµσ φΦπΣ<small>Ç</small> Φφ·Σσ ≥<small>Ç</small>δα ∞σ≡≥Γ√⌡ φσ ß√δΦ τ·µσφ√, ≥εδΩε ≥α∞, ßε Φ ∩σ≡σΣ ≥√∞ µ√παδΦ
≥<small>Ç</small>δα ∞σ≡≥Γ√⌡ φα ≥ε∞ ∞<small>Ç</small>±≥÷≤ ⌡≥ε πΣ<small>Ç</small> ≤∞≡σ≥ⁿ. ╚ ∩≡√ΩαταΓ°√ ≥√σ ±δεΓα ±√φ≤ ±Γεσ∞≤
╤ΩΦ≡√∞εφ≥≤, Ωφ τⁿ ΓσδΦΩΦΦ ╪ΓΦφ·≥ε≡επ Φ Γ∞σ≡ (≤ <i>╩≡. ΣεßαΓδσφε </i>Φ ±√φ ero).
O ΓσδΦΩε∞ Ωφ τσ ╤ΩΦ≡√∞εφ≥σ. ┬σδΦΩΦΦ Ωφ τⁿ ╤ΩΦ≡√∞εφ≥ τε±≥αδ ∩ε ε≥÷√ ±Γεσ∞ φα
┬σδΦΩε∞ Ωφ τ±≥Γσ ╦Φ≥εΓ±Ωε∞, ╞ε∞εΦ≥±Ωε∞ Φ ╨≤±Ωε∞ Φ ∩εΣδ≤π ∩≡√Ωαταφ ε≥÷α ±Γεσπε
φα ≥ε∞ ∞<small>Ç</small>±≥÷√ φα ≤±≥Φ ≡σΩΦ ┬ΦδφΦ, πΣ<small>Ç</small> y ┬σδⁿ■ ≤∩αΣ√Γασ≥ⁿ, Γ≈√φΦδ µ·πδΦ∙ε Φ ≥α∞
≥<small>Ç</small>δε ε≥÷α ±Γεσπε τ·µεπ, Φ Ωεφ σπε, φα Ωε≥ε≡ε∞ σµΣ≈√Γαδ Φ °α≥≤ σπε, Ωε≥ε≡≤■
φε°√Γαδ Φ ∞Φδε±φΦΩα σπε, φα Ωε≥ε≡επε εφ ß√δ δα±ΩαΓ, Φ ±εΩεδα Φ ⌡ε≡≥α σπε τ·µεπ,
Φ ε≥ ≥√⌡ ≈α±εΓ Ωφ τΦ ΓσδΦΩΦσ δΦ≥εΓ±ΩΦσ (<i>≤ ╩≡. ΣεßαΓδσφε </i>Φ ßε ≡σ), ≥<small>Ç</small>δα
Φ⌡, φα ≥ε∞ ∞<small>Ç</small>±≥÷≤ µ√παδΦ Φ Σδ ≥επε ≥εσ ∞<small>Ç</small>±≥÷ε ε≥ ≥√⌡ ≈α±εΓ ∩≡ετΓαφε
╪ΓΦφ≥ε≡επα. <sup>╙ </sup><i>═α≡ß≤≥α Ω ²≥ε∞≤ ∞σ±≥≤ ∩≡Φ∞σ≈αφΦσ: </i>╧≡ε∩≤±Ω
εß· ±φ σ≥± Σσ⌠σΩ≥ε∞ ≡≤±±Ωεπε ε≡ΦπΦφαδα.</p>
</div>
<p class=K1>był nastoiatel ieho Hryhory Połonin nekij,
y buduczy iemu w monastyry, był welmi nabożon, y meszka/</small> ne mało
w monastyry <sup>╟</sup>.</p>
<p class=K1>Y po małom czasu prysłał kniaź
Lew wołodymerski k Wasilku, bratu swojemu, chotiaczy sia s nim widaty, y
prosiaczy ieho, aby Woyszełka posłał dla niekotoroie porady, aby
tam że do nich pryiechał. Y kniaź Wasilko halicki prosił Woyszełka,
aby tam że w nich był y s nimi sia wideł. Y Wojszełk ne
chotieł tam byty, bo był ne w lubwi <small>/±≥≡.18./</small> z kniazem Lwom, y ne
meł był tam jechaty dla kniazia Lwa, ale poiechał na słowa
Wasilkowa y Szwarnowa k horodu Wołodymiru. Y pryiechał swiatyia nedeli,
y stał w monastyry swiatoho Michayła Welikoho, y koli sia wideli, y
skoro po odmowi prosił tych wsich kniaźey na obid Markolt Nemczyn, i
byli u neho na obiedy y weselilisia mnoho. A potym Wasilko napiwsia
poiechał do podworia swoieho, a Woyszełk iechał w monastyr
swiatoho Michayła, hde hospodoiu stoiał. A potym pryiechał do
Woyszełka w monastyr Lew, y recze Woyszełku: ½Napijmosia ieszcze,
kume╗. Y Woyszełk że k nemu wyjde. Y Lew po diawoliu nauczeniju
uspometał, szto otec ieho y on sam, kotory okrutenstwa czynił zemlam
Ruskim y im samym, y tut ieho w monastyry swiatoho Michayła ubił. Y <sup>╚</sup>
tut sia dokonał rod kniażaty rymskoho Polemona <sup>╚</sup>, y tam
że jeho u swiatoho Michayła w monastyry Wasilko y pochował <sup>╩</sup>.</p>
<p class=K1>Y panowe, żałuiuczy hospodara swojeho
pryrożonoho, y wziali sobi hospodarem syna welikoho kniazia litowskoho y
żomoytskoho Utenusowa s Kitowrasu Szwintoroha. Y mało kniażywszy
Szwintorohu na Nowohorodcy y na ruskich horodech, y otec ieho weliki kniaź
litowski i żomoytski Utenus Φ≥πσ <sup>╦</sup>. <small>/±≥≡.19./</small> </p>
<p class=K1>... na imia toho welikoho kniazia. Y koli kotoroho
kniazia litowskoho abo pana sozżeno tiło, tohdy pry nich
kładywali nohty rysij abo medweżyi dla toho, iż wiru tuiu mili,
iż sudny. den mił byty, y tak znamenali sobi, iż by boh mił
pryty y sedity na hory wysokoy y sudyty żywych y mertwych, na kotoruiu
ż horu trudno budet wzoyty bez tych nohtey rysich abo medweżych, y
dla toho tyie nohty podle nich kładywali, na kotorych mili na tuiu horu
lesty, y na sud do boha yty. A tak aczkolwiek pohany byli, a wżdy potom
sobi znamenali y w boha odnoho wiryli, iż sudny den mieł byty, y
wiryli w z mertwych wstanie y odnoho boha, kotory sudył żywych y
mertwych.</p>
<p class=K1>Y potom panował weliki kniaź Skirmont i
zostawił dwuch synow, Trabusa y Giligina, a koli Trabus nacza
kniażyty na zemli Żmoydzkoy, a Giligin na zemli Litowskoy y Ruskoy. Y
kniażył Giligin mnohi leta y umre; pocznet po nem kniażyty syn
ieho Roman. Y po małom czasu umre kniaź weliki żmoycki Trabus,
diadia kniazia Romanow, y nacznet kniażyty kniaź weliki Roman na
zemli Litowskoy i Żomoydzkoy i Ruskoy. Y Roman wrodył piat synow,
starszy Narymont, druhi Dowmont, trety Holszan, czetwerty Giedrus, piąty
Troyden. Y umerszu Romanu, naczne kniażyty syn ieho starszy Narymont, y
wczynił iest horod Kiernow, y znese z No<small>/±≥≡.20./</small>wohorodka stolec do
Kiernowa, y naczał kniażyty, y nazowetsia weliki kniaź
nowhorodski, litowski, żomoytski. A brat ieho Dowmont siąde na
otczyzne swoiej na Utynie y nazowetsia kniazem utynskim. A tretyj brat ieho
Giedrus zarubił horod y nazowet ieho imenem swoim Giedroyty, y prozowetsia
kniazem Giedroytskim. A czetwerty brat Holszysz pereszod reku Wellu y
naszoł horu krasnuiu meży horami nad rekoiu Wilneju, w mili od ustija
reki Wilni, hde upadywaet w reku Wellu, protyw Rokontyszok, y wczynił
horod y nazowe imenem swoim Holszany. Y ne mnoho bywszy tam, y iezdiaczy odtoli
w łowy w puszczu za desiat mil od toho horoda swojeho, y nayde horu krasnu
y rowninami welikimi obleh-<strong id="page135">\135\</strong></p>
<div class="dop4c">
<p class=Prym><sup>╠</sup> <i>≥αΩ Γ ≥σΩ±≥σ </i><sup>═</sup>
<i>╧ετφ. </i>Γ ≤Σ<small>Ç</small>δ <sup>╬</sup> <i>≥αΩ Γ ≥σΩ±≥σ </i><sup>╧</sup> <i>≥αΩ Γ
≥σΩ±≥σ; Σεδµφε ß√≥ⁿ </i>czerncech <i>≥αΩ Γ ≥σΩ±≥σ</i></p>
</div>
<p class=K1>łuiu y obfitostiami napołnennuiu, y spodobałosia
iemu tam, y on tam poseliłsia, y na toy hore wczynił horod nad rekoiu
Korabiem, y perenesetsia odtoli, y tam naczne kniażyty, y nazowetsia
kniazem Holszanskim. A piąty brat Troyden meszkał pry brate swoim
welikim kniazem <sup>╠</sup> Narymonte. Y dowiedałsie weliki kniaź
Narymont, szto kniazi jatwezskij zmerli, a ludy ich bez hospodara meszkaiut, y
kniaź Narymont poyde na nich, y oni ne protyweczysia im poddalisia, y
pokłonilisia jemu, y on, ostawszy im hospodarem, y wzemszy ich, dał
bratu swojemu Troydenu za dań <sup>═</sup>. Y kniaź weliki Troyden
nayde hora krasnu nad rekoiu Bebroju, y spodobałosia jemu tam welmi, y
zarubił horod, y nazowet ieho Rayhorod, y prozowetsia welikim kniazem
jatwizskim y doynowskim. <small>/±≥≡.21./</small> Y buduczy iemu tam na tom kniażenii,
welikii walki czynił z lachy, z rusiu y z mazowszany, y zawżdy
zyskiwał, y nad zemlami ich silnyia okrutenstwa czynił, szto ż
wyszey opisuiet w ruskoy kronice, iż horszy był tym żeniłam
y okrutnijszy na nich, niżli Ontyoch syrski y Irod jerusalimski, y Neron
rymski, sżto ż tak okrutny y waleczny.</p>
<p class=K1>Kniaź że weliki Narymont poymet żonu w
liflantskoho reczenoho Fladry doczku ieho, y brat ieho Dowmont poymet w tono
ż Fladra druhuju doczku ieho. I ne mały czas żywuczy,
roznemożesia żena kniazia Dowmonta utenskoho i umre.</p>
<p class=K1>Y kniaź weliki Narymont, słyszawszy smerty
newesty swojeja, żałował welmi. Buduczy y sam nemocon, y
posłał żonu swoju do brata swoieho Dowmonta,
pryżałuiuczy żałosty ieho. Y koli pryiechała Narymontowa
żona do Uteny, pryżałuiuczy żałosty dewera swojeho
kniazia Dowmonta, y kniaź Dowmont, widawszy newestku swoiu,
wozradowałsia welmi a rek tak: ½Mne było żony yskaty, a se mne
boh dał żonu╗, y poniał ieie zasebe. Y w tom sia stała
welikaja brań y rostyrka meży bratyeiu, welikim kniazem Narymontom y
kniazem Dowmontom. Kniaź weliki Narymont, widiaczy żałost swoju
welikuiu, iż brat ieho żonu ieho za sebe gwałtom
wziął, y obosłał bratiu swoju, kniazia Giedroytia y kniazia
Holszu, y kniazia Troydena, <small>/±≥≡.22./</small> y testia swoieho Fladra liflanskaho. Y
sobrawszysia z bratyieiu y so wsimi ludmi swoimi, y potiahnuł na brata
swojeho kniazia Dowmonta, y obohnał ieho w horod ieho Utyne. Y
porazumeł kniaź Dowmont, szto ne moh sia jemu oboronity, y
prosił horożan swoich, aby iemu ne podali horoda, paki li by on
proszoł woysko Narymontowa. Y sam spustyłsia z horoda y proszodszy
woysko Narymontowo, y pobeże, y pryde ko horodu Pskowu. Y muży
pskowiczyi <sup>╬</sup> widiaczy ieho muża czestna i razumna, wziali ieho
sobie hospodarem, y nazwali ieho wełikim kniazem pskowskim. A Narymont,
wziąwszy horod Utenu y żonu swoju, y kniażył na Kiernowie y
na Nowohorodku, y na Żomoyty, a Dowmont na Pskowe, y obadwa kniażyli
nemały czas.</p>
<p class=K1>Troyden pak poymet doczku wo kniaziaty mazoweckoho, y
meł s neiu syna reczenoho Rymonta. Y koli syn ieho Rymont dorostał
let swoich, y otec ieho Troyden dał ieho dla nauki jazyka ruskoho do Lwa
Mstysławicza, kotory założył horod wo imia swoie Lwow. Y
mieszkaiuczy Rymontu u kniazia Lwa, nauczyłsia jazyku ruskomu y
spodobałasia iemu wira chrystyianskaja, y ochrystywszysia wrazumieł, iż
tot swiet niczoho ne iest, y opustywszy swit postryhsia w czerncy, y nazwano
imia iemu Ławrasz. Y buduczy w czercech <sup>╧</sup>, pryszoł do
diadka swoieho Narymonta y prosił ieho, aby dał iemu <small>/±≥≡.23./</small> w
Nowhorodskom powite mestce na puszczy podle reki Nemna, y hde by sobi monastyr
zbudował. Y postawił naperod cerkow swiatoho Woskreseniia; y odtole
prozwano Ławraszow monastyr. Y buduczy w monastyry diadko, weliki
kniaź Narymont, y umre. A panowie litowskije i żomoyckije wziali
welikim kniazem Trojdena.</p>
<p class=K1>Y panuiuczy welikomu kniaziu Troydenu, y kniaź
weliki Dowmant pryszedzsy z Pskowa wozmet horod Połtesk y imetP
kniażyty na Pskowe y na Połocku. Y żal było iemu toho
welmi, iż brat ieho menszy Troyden osieł państwo w Litwe, y
począł o tom myślity, kak by ieho o smert pryprawity. A w tych
czasech panuiuczy Troydenu i zmerli jemu obadwa braty, kniaź Holszys y
kniaź Giedrus. A z onoie wyżpisanoie waśni kniaź weliki
Dowmont naprawił szesty mużykow na brata swoieho Troydena, zabity, hde
ż on szoł bezpecznie z łaźni, y tyie ieho mużyki
zdradne zabili. A sam Dowmont, sobrawszy wojsko swoie pskowskoie y
połockoie y potiahnuw do Litwy, chotiaczy byty kniazem litowskim y
żomoytskim. Y reczenny czernec Ławrasz, po litowsku zowemy Rymont, a
po rusku Wasiley, żałuiuczy smerty otca swoieho welikoho kniazia
Troydena, y ostawiwszy czyn czerneczeski, y pryszoł do panow, i
sobrawszysia zo wsimi siłami litowskimi, y potiahnuw naprotywku <small>/±≥≡.24./</small>
Dowmonta, chotiaczy pomstyty krow otca swoieho. Y opołczywszysia s
połki swoimi, y potkalisia z <strong id="page136">\136\</strong> Dowmontom nad jezerem. </p>
<div class="dop4c">
<p class=Prym><sup>╤ù╤ </sup><i>Γ Σ≡≤πΦ⌡
δσ≥ε∩Φ± ⌡ </i>∩ε∞±≥Φ≥Φ <sup>╥</sup> <i>Γ ╧α≥≡. δσ≥ε∩Φ±Φ </i>╬δⁿπΦ∞εφ≥εΓ,
<i>Γ Σ≡≤πΦ⌡ </i>╬δⁿπΦ∞εφ≥ <sup>╙ </sup><i>∞φεπε≥ε≈Φσ Γ ΦτΣαφΦΦ 1846 π. </i><sup>╘ù╘</sup><i>
²≥επε ΦτΓσ±≥Φ φσ≥ φΦ Γ Σ≡≤πΦ⌡ ßσδε≡≤±±Ωε-δΦ≥εΓ±ΩΦ⌡ δσ≥ε∩Φ± ⌡, φΦ y
╤≥≡√ΘΩεΓ±Ωεπε</i></p>
</div>
<p class=K1>Y soszedszymsia im z połki swoimi s obu storon,
y był meży nimi boy y secza ne mała z ranią aż do
weczera, y pomoże boh Ławraszu, y wse woysko diady swoieho Dowmonta
poraził i samoho ubił, y horod Połtesk wziął, y
wozwratywszysia ko stolcu otca swoieho do Kiernowa, y rek panom swoim: ½Koli
boh dał po <sup>╤</sup> smerty <sup>╤</sup> krowi otca swoieho, ia
świta toho otreksia, wziął jesmy na sebe czornuiu ryzu,
hospodarstwa ne choczu. Wozmete sebe hospodara kolio wola wasza budet. A wed za
rażu wam, aczkolwiek jest bratija moja, Olszyn syn Mindogow <sup>╥</sup> a
Giedrow syn Ginwił ino ieszcze mały sut, ne hodiatsia na
państwo, bo diadka moy Narymont, koli seł na Welikom kniastwie
Litowskom, herb swoy Kitawra zostawił bratij swoiej, a sobi
wdełał herb czełowika na koni z meczem, a to znamenuiuczy czerez
tot herb pana dorosłoho, chto by meł boronit meczem oyczyzny swoiej,
a pre to oberyte sobie hospodara dorosłoho, chto by meł boronity toho
państwa, Welikoho kniażstwa Litowskogo. Y tak mi sia widyt, iż
by k tomu hodny był Witeni, kotory był marszałkom u otca moieho╗.
Panowe, ne chotiaczy prestupity rady a woli hospodara swoieho pryrożonoho,
syna welikoho kniazia Troydenowa, wczynili tak: widiaczy muża mudroho a
hodnoho Witena, kotory że był z rodzaiu y z pokolenia Kolumnow,
<small>/±≥≡.25./</small> z imen[i]a derżaczoho w Żomoyty reczennoho Ayragoyła,
wziali ieho sobe welikim kniaźem litowskim y żomoyckim. Bo kniaź
weliki Troyden buduczy w Żomoyty, iechał czerez imenie ieho
Ayragołu, y uzrył onoho Witenia ieszcze małym mładencem, y
wbaczył onoie ditia obliczem welmi choroszo y wzrostu nadobnoho,
wziął iego k sobie, y był w neho komornikom, y buduczy w komory
kożduiu recz cudne a radne panskuju chował a sprawował. A on,
baczeczy cnotu i dorodnoie zachowanie ieho, wczynił ieho w sebe y marszałkom.
Y był w neho miłostnikom y wsiakim sprawam hospodarskim hodnym
sprawcoiu był, a zatym po smerty ieho wziat iest na Welikoie kniastwo. Y
tut skonczawsia rod Kitawrasow a naczałosie welikoie kniażenije
Witenewo.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><b>Rod welikich kniazey litowskich z pokolenia a z
rodu</b> <sup>╙</sup>. . .</p>
<p class=K1>A naczałosia welikoie kniażenije
Witenesowo. Kniaź weliki Witeni kniażył mnohi lita na Welikom
kniastwie Litowskom y Żmuydzkom y Ruskim, y rodyłsia ot neho syn
imenem Gidymin. Y umerszu welikomu kniaziu Witeniu od <sup>╘</sup> udarenia
perunu <sup>╘</sup>. Po nem seł na Welikom kniastwie Litowskom,
Żomoyckom i Ruskom wyżreczenny syn ieho Gidymin. <small>/±≥≡.26./</small> </p>
<p class=K1>Naczało kniażenia welikoho kniazia Gidymina
na kniastwie Litowskom, Żmuydzkom y Ruskom. Buduczy welikomu kniaziu
Gidyminu po smerty otca swoieho Witenia na Welikom kniazstwe Litowskom,
Żomoyckom i Ruskom, y sediaczy na stoicy otca swoieho w Kiernowie, y
panuiuczy iemu ne mnoho let po smerty otca swoieho, powstali protyw neho nemcy,
prussy y liflanty, y wtiahnuli z welikim mnożestwom ludey swoich w zemlu
Żmoyckuiu, chotiaczy ieie sobie osesty. Y Gidymin ne pospi woskore sobraty
woyska swojeho protywu im, y posła naystarszoho hetmana swojeho z
małymi ludmi na horod Kunosow, wmocniaiuczy ieho ot nemcow, a tot był
hetman ieho Gasztolt z rożaiu z Kolumnow. Y nemcy toho hetmana obohnali, y
tot horod Kunosow oblehli i s porokow welikich wseho zbili, y toho hetmana ieho
z toho horoda zweli y w połon poweli, y Żmoytskuiu zemlu poseli. I
weliki kniaź Gidymin wczynił wmowu z nemcy o toho hetmana swoieho, y
dał za neho trydcat tysiaczey zołotych.</p>
<p class=K1>Y na druhi hod, sobrawszy wsi swoi siły
litowskij y ruskij, y potiahnuł na nemcy, a nemcy y liflanty, y prusowe, y
żemoyt z soboiu wzemszy, y podkali welikoho kniazia Gidymina na rece na
Otmene na sej storonie Żeymow dwe mili. Y pomoże boh welikomu kniaziu
Gidyminu, iż nemcow wsich <small>/±≥≡.27./</small> nahołowu poraził, a
żemoyt ot nemcow odstupiła y prystupiła ko hospodaru swojemu
pryrożonomu Gidyminu, iż nemcow wsich nahołowu poraził, y
pobili wse woysko nemeckoie. Y tu też zwyteżstwo nad nemcy
oderżawszy, y Żemoyt k sobe wziął, y poszoł tohdy
ż z tymi siłami i so żomoytiu w zemlu Nemeckuiu, y
wziął, horod Tylżu, a druhi Ragnetu, y inszych horodow mnoho
pobrał, y zemlu wsiu spustoszył, y w połon poweł, y
newymownoie mnożestwo krowoprolitya w Nemcoch uczyniwszy y zwyteżstwo
oderżawszy, y z welikim weseliem wo swoiasi otide.</p>
<p class=K1>Y wpokoiwszy zemlu Żomoyckuiu ot nemcow, y
poszoł na kniazi ruskija, y pryde napered k horodu Wołodymiru, y
kniaź Wołodymir wołodymerski, sobrawszysia z ludmi swoimi, y
wczyni boy lut z kniaźem welikim Gidyminom. Y pomoże boh welikomu
kniaziu Gidyminu, iż kniazia Wołodymera wołodymerskoho samoho
wbił i rat' ieho wsiu pobił, i horod Wołodymir wozmet. Y potom <strong id="page137">\137\</strong></p>
<div class="dop4c">
<p class=Prym><sup>╒</sup> <i>Γ ≥σΩ±≥σ </i>den
<sup>╓</sup> <i>≥αΩ Γ ≥σΩ±≥σ </i><sup>╫</sup> <i>≥αΩ Γ ≥σΩ±≥σ </i><sup>╪</sup> <i>≥αΩ
Γ ≥σΩ±≥σ </i><sup>┘ </sup><i>≥αΩ Γ ≥σΩ±≥σ </i><sup>┌</sup><i> ≥αΩ Γ ≥σΩ±≥σ </i><sup>█</sup>
<i>≥αΩ Γ ≥σΩ±≥σ; Σεδµφε ß√≥ⁿ </i>wbit <sup>▄</sup> <i>≥αΩ Γ ≥σΩ±≥σ </i><sup>▌</sup>
<i>≥αΩ Γ ≥σΩ±≥σ</i></p>
</div>
<p class=K1>poyde na kniazia Lwa łuckoho; y kniaź Lew
usłyszał, szto kniazia Wołodymira litwa wbiła y horod
Wołodymir wziali, y on ne smeł protywu staty iemu, y pobeżyt do
kniazia Romana, do ziata swoieho, ku Bransku; a kniaź i bojare
wołynskiie bili czołom welikomu kniaziu Gidyminu, <small>/±≥≡.28./</small> aby w
nich panował y hospodarem był, a żenili ich ne kaził. Y
kniaź weliki Gidymin, ukrepiwszy ich prysiahoju y ostawiwszy namestnikow swoich
w nich, y tam nacznet kniażyty, a potom na zimu szoł do Berestia; wsi
wojska swoi rozpustył, a sam w Beresty zimował. Y skoro welik den <sup>╒
</sup>minuł, y on, sobrawszy wsi swoi siły, litowskij,
żomoytskij i ruskij, y na druhoy nedeli po welice dni poyde na kniazia
Stanisławla <sup>╓</sup> kijewskoho, y pryszoł wozmet horod Wruczey y
horod Żytomir. I kniaź Stanisławl <sup>╫</sup> kijewski,
obosławszysia z kniaźem Olhom peresławlskim y z kniazem Romanom
branskim y z kniazem Lwom wołyńskim, kotoroho kniaź weliki
Gidymin wyhnał z Łucka, y sobralisia wsi u welikom mnożestwi ludey
swoich ruskich, y spodkalisia z kniazem welikim Gidyminom na rece na Rpeni pod
Bełymhorodom w szesty milach ot Kijewa, y wczynili boy y seczu welikuiu. Y
pomoże boh welikomu kniaziu Gidyminu, pobiet wsich kniazey ruskich
nahołowu, y woyska ich wse pobitoie na meyscu zostało, y kniazia Lwa
łuckoho y kniazia Olha pereiasławlskoho wbił, y w male
drużynie Stanisławl <sup>╪</sup> kijewski y z Romanom branskim wtekut
do Branska. A kniaź weliki Gidymin ostupił horod Bełhorod. Y
horożane widiaczy, iż hospodar ich z woyska pobeh, a woysko wse
nahołowu porażeno, y onyi ne chotiaczy protywitysia woysku <small>/±≥≡.29./</small>
tak welikomu litowskomu, y peredalisia z horodom kniaziu Gidyminu, y prysiahu
uczynili służyty k Welikomu kniastwu Litowskomu; y zatym kniaź
Gidymin poszoł so wsimi siłami swoimi do Kijewa, oblaże horod
Kijew, y kijane poczali sia jemu boronity, y leżał kniaź weliki
Gidymin pod Kijewom mesiac. A źatym zdumali z soboiu horożanie
kijewskije, iż mocy welikoho kniazia boisz terpity ne mohli bez hospodara
swojeho welikoho kniazia Stanisławia <sup>┘ </sup>kijewskoho, y
usłyszali to, iż hospodar ich kniaź Stanisław <sup>┌</sup>
utek od Gidymina y woysko ich wse hospodara pobito, y w nich zostawy nikotoroie
kniaź ich ne zostawił, y ony, zmowiwszysia odnomyślnie,
podalisia wełikomu kniaziu Gidyminu. Y szedszy z horoda so kresty ihumeny,
popy y diakony, y worota horodowyja otworyli, y stretyli welikoho kniazia
Gidymina czestno, y wdaryłi iemu czołom, y poddalisia
służyty iemu, i prisiahu swoiu wełikomu kniaziu na tom dali, y
bili czołom, sztoby ot nich otczyn ich ne otnimał. Y kniaź
Gidymin pry tom ich zostawił, i sam czestno w horod Kijew wiechał.</p>
<p class=K1>Y usłyszali to prihorodki kijewskiie,
Wyszehorod, Gzerkasy, Kanew, Putywły, Slepowrod, szto kijane peredalisia z
horodom, a hospodara swołeho słyszali, iż utek do Branska, a
siłu ieho wsiu pobito, y wsi pryszli do welikoho kniazia Gidymina y z tymi
wyszereczennymi pryhorodki kijewskimi y podalisia służyty, <small>/±≥≡.30./</small>
i prysiahu na tom dali welikomu kniaziu Gidyminu. I perejesławlane słyszali,
iż Kijew i pryhorodki kijewskie podalisia welikomu kniaziu Gidyminu, a
hospodar ich kniaź Ołh ot welikoho kniazia Gidymina wbih <sup>█</sup>,
a ony pryjechawszy y podalisia z horodom służyty welikomu kniaziu
Gidyminu, i prysiahu swoiu na tom dali. Y kniaź weliki Gidymin,
wziąwszy Kijew y Peresławl y wsi tyie wyszereczennyie pryhorodki, y
posadył na nich kniazia Mindogowa syna Olgimonta, welikoho kniazia
Holszanskoho, a sam z welikim weseliem w Litwu wozwratysia.</p>
<p class=K1>Y w tot czas, buduczy kniaziu Stanisławlu <sup>▄</sup>
kijewskomu u Bransku, wyhnanomu od wełikoho kniazia Gidymina, y
prysła k nemu kniź Iwan rezanski. Buduczy u starosty swoiey,
prosiaczy ieho, aby do neho pryiechał y doczku u neho poniał imenem
Olhu, bo syna ne meł, tolko odnu tuiu doczku, y po smerty ieho aby
był welikim kniazem rezanskim. Y kniaź Stanisławl <sup>▌</sup>
do neho jechał, y doczku w neho poniał, po smerty ieho był
welikim kniazem rezanskim.</p>
<p class=K1>A kniaź weliki Gidymin, prohnawszy kniazey
ruskich, y ot nemec zemluwpokoiwszy, y panował mnoho let w pokoiu. Y
nekotoroho czasu poiechał kniaź weliki Gidymin so stolca swoieho
Kiernowa w łowy za piat mil, za reku Wellu, y nayde horu w puszczy krasnu,
dubrowami y rowninami oblehłuiu, y spodobałosia jemu welmi, y on tam
poseliłsia, y założy horod y nazowe imia jemu Troki, hde byli
Staryie Troki; <small>/±≥≡.31./</small> y z Kernowa perenes stolec swoy do Trok.</p>
<p class=K1>Po małych czasech poiechał pośle toho
kniaź weliki Gidymin w łowy od Trok czotyry mili, y nayde horu krasnu
nad rekoiu Wilneju, na kotoroy znayde zwera welikoho tura y wbijet ieho na toy
hory, hde y nyni zowut Turja hora. Y welmi było poźno do Trok
jechaty, y stanet na łuce na Szwintorozie, hde perwych welikich kniazey
zżyhali, i obnoczowa. Y spiaczy iemu tam, widy son, szto <strong id="page138">\138\</strong></p>
<div class="dop4c">
<p class=Prym><sup>▐</sup> <i>±ΩεßΩΦ y N </i><sup>▀</sup>
<i>Γ Σ≡≤πΦ⌡ δσ≥ε∩. </i>±√φ≤ ╩ατΦ∞σ≡εΓ≤ ┬δαΣΦ±δαΓ≤ ╦εΩε≥Ω≤; <i>Σεδµφε ß√≥ⁿ </i>Kazimirowi
Władysława Łokietka synu </p>
<p class=K1><br></p>
<p class=Prym><sup>└</sup> <i>Γ Σ≡≤πΦ⌡
δσ≥ε∩Φ± ⌡ </i>1320 <sup>┴</sup> <i>y N </i>ΣΓε⌡ <sup>┬</sup> <i>∩≡Φ∞σ≈αφΦσ
═α≡ß≤≥α: </i>przypis na dole osobnym pismem ù NB. Biruta za mąż
poszła r. 1343, owdowiała 1382, umarła 1416; <sup>rù├ </sup><i>Γ
┼Γ≡σΦφεΓ±ΩεΘ δσ≥ε∩Φ±Φ (Σαδσσ ù Γ ┼Γ≡σΦφ.): </i>≈≥εß ß≡α≥ Φ⌡ φα ≥ε∞ Ωφ µ±≥Γ<small>Ç</small>
±ΦΣ<small>Ç</small>δ <sup>─</sup> <i>Γ Σ≡≤πΦ⌡ δσ≥ε∩Φ± ⌡ Φ y ╤≥≡√ΘΩεΓ±Ωεπε </i>Γ φεπΦ</p>
</div>
<p class=K1>na hore, kotoruiu zwali Krywaja, a teper Łysaja,
stoit wołk żelizny welik, a w nem rewet, kali by sto wołkow
wyło. Y oczutywsia ot sna swojeho y reczet worożbitu swojemu imenem
Lezdeyku, kotory był znayden w orłowi hnezde, y był tot Lezdeyko
u kniazia Gidymina worożbitom y najwyższym popom pohanskim. Widich
dey son dywny, y spowida iemu wse, szto sia jemu wo sni widyło, y tot
Lezdeyko worożbit recze hospodaru: ½Kniaże weliki, wołk
żelezny znamenuiet, horod stołeczny tut budet, a szto w neho wnutry
rewet, to sława ieho budet słynuty na weś swiet╗. Y kniaź
weliki Gidymin na zawtryie ż, ne odieżdżaiuczy, posłał
po ludy y założył horod odyn na Szwintorozi, Niżni, a druhi
na Krywoy hore, kotoruiu nyni zowut Łysoiu, y nareczet imia tym. horodom
ù Wilnia. Y zbudowawszy horody perenes stolec swoy z Trokow na Wilnu, y
wczynił perszym wojewodoiu u Wilni hetmana swojeho Gasztolta (z Columnow) <sup>▐</sup>,
kotorij sia narodył s Krumpia, k[o]tory był poyman ot nemcow na
Kunosowi. <small>/±≥≡.32./</small> Y kniażył kniaź weliki Gidymin mnoho let na
kniastwe Litowskom, Ruskom y Żomoytskom, y był kniaź
sprawedliwy, y mnoho walki miewał, a zawżdy zyskiwał, y
panował fortunliwe aż do welikoie starosty swoiej. Y
spłodył sem synow y doczku osmuiu imenem Hannu, kotoruiu dał do
Lachow w małżeński stan Kazimirowi Władysławu
Łokietku <sup>▀</sup>, koli pisano od bożoho narożenia
≠amkr [1323 <sup>└</sup>] hodu. Y buduczy welikomu kniaziu Gidyminu u
welikoy starosty swoiey, y pry swojem żywote rozdelił wsich synow
swoich. Y piąty synow swoich posadył na wdelech, to iest starszoho
syna Montwida na Karaczewe da na Słoninie, a Narymonta na Pinsku, a
Olgierda na Krewe, a k tomu kniaź witebski synow ne meł, tolko
doczku, y on dał za neho doczku swoju, y pryniał jeho w zemlu
Witebskuiu; Koryatowi dał Nowhorodok, Lubortu Wołodymir y
Łuczesk, y zemlu Wbłynskuiu. A tych dwóch <sup>┴</sup> synow
swoich posadył na welikich kniastwach: Jewnutia na stoicy swoiem na Wilni
y na Welikom kniastwe Litowskom, a Kestutia na Trocech y na wsey Żomoytskoy
zemli; y rozdeliwszy ich, sam poczestne umre.</p>
<p class=K1>Y panuiuczy Kestutiu na Trocech y na Żemoyty, y
wsłyszał dewku na Połondze, imenem Birutu, kotoraja dewka bohom
swojm, podłuh obyczaiu pohanskoho, poszlubiła czystość
chowaty, y sama była chwalena od ludey za bohiniu <sup>┬</sup>. <small>/±≥≡.33./</small> </p>
<p class=K1>Y pryiechał kniaź Keystutey sam, i
spodobałasia welikomu kniaziu dewka, iż była welmi krasna y
razumna, y prosił jeie, aby iemu była małżonkom; i ona ne
choteła zwolity y odkażała jemu, iż ½ja
poszłubiła bohom swojm czystost' chowat' do żywota swoieho╗. Y
kniaź Keystuty wziął jeje mocne z toho mista y prowadył
jeje do stolca swojeho wo welikoy poczestnosty, do Trokow, y obosławszy
bratiiu swoju y wczynił welikoie wesele z bratyieiu swoieiu, y poniał
tuiu pannu Birutu sobi za żonu. I iezdeczy kniaziu Keystutiu od Trok za
milu, y spodobałosia jemu meysce welmi podobno meży ozer, y on tam
poseliłsia, y horod założył, y narecze imia jemu Nowyie
Troki, y pereneset stolec swoy na Nowyie Troki z Starych Trok. A wed że
syn ieho rodyłsia Witolt u Starych Trocech, y na tom mestcy, hde sia
Witolt rodył, sam po smerty otca swojeho na tom mestcy Witolt y
kosteł założył u zwestowania Matki Bożoy, y mnichi
ustanowił zakonu swiatoho Awhustyna, toho ż zakonu, szto w Krakowe
iest klasztor swiatoho Awhustyna na Tyńcu.</p>
<p class=K1>Kniaziu Jewnutiu panuiuczy na Wilni y na Welikom
kniastwe Litowskom. Y kniaziu welikomu Olgierdu, starszemu bratu ich, y kniaziu
welikomu Kieystutiu ne spodobałosia im na Wilni y na kniastwe Litowskom
dla nekotorych pryczyn, bo <sup>├</sup> kniahinia Jewna umerła<sup>r</sup>.
<small>/±≥≡.34./</small> Y ne chotiaczy toho, sztoby on na tom mestcy starszym sedeł, y
zmyślili meży soboiu y kniaź weliki Olgierd, y kniaź weliki
Keystutej, kali by brata swoieho, kniazia welikoho Jewnutia z Wilna y z
welikaho kniastwa wyhnaty, a meży nich by odnomu na hospodarstwe sesty. Y
zmowiwszy meży soboiu rok wczynili, kotoroho by dnia pryhnawszy Wilniu
horod zaseli pod bratom, welikim kniazem Jewnutiem. Y kniaź weliki Olgierd
k Wilni z Witebska ne pospieł k tomu roku, a kniaź weliki Kestutey,
skoro prybehszy k Wilni, horod Wilniu zaseł. Y kniaź weliki Jewnutey,
posłyszawszy to, wbieh w Turyi hory y tam w noczy <sup>─</sup> oziab, y
nemszy ieho prywezli ko bratu ieho, kniaziu welikomu Kestutiu. Y on,
żduczy brata swoieho starszoho, welikoho kniazia Olgierda, posadył
ieho za storożoiu, toho brata swoieho Jewnutia, a protyw brata swojeho
welikoho kniazia Olgierda posław honca powiedaiuczy, szto Wilniu
zaseł, a brata, kniazia welikoho Jewnutia, poymał. Y stretył
ieho honec u Krewi, y kniaź weliki Olgird pospieszył-<strong id="page139">\139\</strong></p>
<div class="dop4c">
<p class=Prym><sup>┼</sup> <i>Γ Σ≡≤πΦ⌡
δσ≥ε∩Φ± ⌡ ²≥ε ε≥φσ±σφε Ωε Γ≡σ∞σφΦ Ωφ µσφΦ ┬Φ≥εΓ≥α </i><sup>╞</sup> <i>Γ Σ≡≤πΦ⌡
ßσδε≡≤±±Ωε-δΦ≥εΓ±ΩΦ⌡ δσ≥ε∩Φ± ⌡ Σαδσσ ±δσΣ≤σ≥ ∩≡εΣεδµσφΦσ noΓecmu o ╧εΣεδⁿ±ΩεΘ
τσ∞δσ, Ωε≥ε≡εσ τΣσ±ⁿ ε∩≤∙σφε </i><sup>╟</sup><i> ≡α±±Ωατα o cΓamoΓcmΓe Φ
Ω≡σ∙σφΦΦ ├α°≥εδⁿΣα Γ Σ≡≤πΦ⌡ δσ≥ε∩Φ± ⌡ φσ≥</i></p>
</div>
<p class=K1>sia woskory, y pryiechał ko bratu swoiemu
welikomu kniaziu Kestutiu. Y kniaź weliki Kestutey rek bratu swoiemu,
welikomu kniaziu Olgierdu: ½Tobi hodytsia byty welikim kniazem u Wilni, ty nam
starszy brat, a ja z toboiu za odno żywu╗. <small>/±≥≡.35./</small> Y posadył ieho
na welikom kniażenij u Wilni, a Jewnutiu dali Zesławly. A dokonczaiut
meży soboiu, szto wsey bratij byty posłuszno welikoho kniazia
Olgierda, a wołosty y seła meży soboiu rozdelili, y nadto
meży soboiu wmowiat: szto sobie prydobudut, horodow ili wołostey, to
im delity napoły, y byty im do żywota u welikoy prawde y lubwi
braterskoy. Y na tom meży sebe y prysiahu wczynili, szto im sobe na obe
storony licha ne myslit'; tak że byli i do żywota swoieho w toy
prawde.</p>
<p class=K1>1351 hod. Kniaź weliki Olgierd, sobrawszysia so
siłami swoimi litowskimi, y szodszy pobił tatar na Siney wode, troch
bratow, Chaczy-beja, a Kutłubuhu, a Dmitreja. A tyie try braty u Orde
panowali a otczycze y dedycze byli Podolskoie zemli, a ot nich
położeni byli na Podoli atamany, kotoryie wsi dochody zawedali, a k
nim pryieżdżali baskaki tatarskije i w tych atamanow beruczy dani k
Orde wożywali. Brat że welikoho kniazia Olgierdow kniaź Korjat
derżal Nowohorodok Litowski, a w neho byli czotyry syny: kniaź Jurj,
kniaź Alexandr, kniaź Konstantyn a kniaź Fedor. Ino tyie
kniażata Korjatowiczy, try braty, z dozwoleniem welikoho kniazia Olgierda,
diady swoieho, y s pomoczyiu litowskoiu poszli w Podolskuju zemlu. A w tot czas
w Podolskoy zemli ne był ni odyn horod ni derewom rublenny, ni kamenem
budowany. <small>/±≥≡.36./</small> Tohdy tyie kniażata, pryszodszy w Podolskuiu zemlu, y
woszli wo pryiaźń so atamany y poczali boronity Podolskuiu zemlu od
tatar, y bayskakom wychoda poczali ne dawaty. Nayperwey naszli sobie
twerżu na rece na Smotryczy, y tut sobi naradyli horod Smotrycz. W druhom
meste byli czerncy w hore, i w tom meste naradyli horod Bokotu. Y łowiaczy
w łowach pryhodyłosia im uhonity oleney mnoho w tom ostrowe, hde nyni
Kamenec łeżyt. I posekszy les umurowali horod Kamenec; a z toho wsi
horody podolskija podełali y wsiu zemlu Podolskuiu osieli.</p>
<p class=K1>A zatym korol polski Kazimir Łokietkowicz
dowiedałsia, szto ich try braty Korjatowiczy na Podolskoy zemli ludy
silnyi, y on prysłał do kniazia Konstantyna gleytownyie listy, z
welikoiu twerdostiu prosiaczy ieho, sztoby k nemu pryiechał, a
wmyslił toie sobi zo wsimi pany, szto ż w neho syna ne było,
tolko odna doczka, chotiaczy za neho doczku daty, a po swoiem żywote
korolom osadyty. Y kniaź Konstantyn ko korolu polskomu iezdył, y ne
choteł do ieho wiry prystupity, y opiat na tych że glejtech
odiechał z Polskoie zemli do swoieho hospodarstwa, y tam na Podolu umer. A
kniazia Jurja wziali wołochowe k sobie wojowodoiu y tam ieho okormili. A
brat ich czetwerty, kniaź Fedor Korjatowicz, w Litwe Nowhorodok
derżał. Y usłyszał to kniaź Fedor, <small>/±≥≡.37./</small> szto
bratyi ieho w Podolskoy zemli w żywote ne stało, a on szedszy y
Podolskuiu zemlu zaseł.</p>
<p class=K1>A w tyie leta kniażaczy welikomu kniaziu
Olgierdu <sup>┼</sup> na Litwe i na Rusi, kniaź Fedor podolski zemlu
osewszy, i z zemleiu Podolskoiu ne chotieł posłuszon byty welikoho
kniazia Olgierda. A kniaź weliki Olgierd poszoł zo wsimi siłami
litowskimi ko Podolu; y wsłyszał to kniaź Fedor Korjatowicz wbeh
z Podolskoie zemli ko Uhrom, a horody osadył wołochy. Y kniaź
weliki Olgird perwoie pryszoł ko Brasławlu y, wynemszy Brasławl,
pryszoł ko Sokolcu, y Sokolec wyniał, y pryszoł ko Kamencu w
noczy, y Kamenca dobył, a potom Smotrycz, y Skału, y Czerleny horod
wyniał, y wsi horody pozasidał, y wojewodu kniazia Fedorowa, szto na
tych horodech był, naimia Nestana, poymał, y po wsim horodom
kniaź welikij Olgird swoi starosty posażał, y dał tohdy
kniaź weliki Olgierd ot sebe derżaty Kamenec Podolski Gasztoltu
Gasztoltowiczu. Y na wsich onych horodech swoi starosty posażał, y
otide wo swoiasi <sup>╞</sup>. My że na predneie wozwratymsia.</p>
<p class=K1>Y <sup>╟</sup> koli kniaź Olgierd poniał za
sebe żonu kniażnu Ulianu witebskuiu, dla kotoroie ż kniaź
Olgird ochrystyłsia w ruskuiu wiru, a panowie litowskije wsi byli u swoich
wierach pohanskich. Y kniaź <small>/±≥≡.38./</small> weliki Olgierd ne czynił im
siły y w weru swoiu ne wernuł, y rymskoie wiry w Litwe paki uże
ne było, tolko ruskaja zmeszałasia. Y koli Gasztolt derżał
Kamenec Podolski] i ieżdżywał czasto do pana Buczackoho, w
kotoroho była doczka, dewka welmi krasna, y starosta kamenecki Gasztolt
prosił pana Buczack[o]ho, aby tuiu doczku swoiu za neho dał w
małżonku. Y Buczacki rek: ½Ja bych za tebe rad dał doczku swoju,
lecz mi sia ne hodyt doczki swoieja chrystyianki za tebe pohanina daty,
aczkolwiek jesi pan welikij, a koli sia ochrystysz w naszu wiru, ia ieie za
tebe dam╗. Y starosta <strong id="page140">\140\</strong> kamenecki Gasztolt ochrystyłsia, y tuiu doczku pana
Buczackoho sobi za małżonku wział. Y koli sia ochrystył w
ladckuiu wiru, y dali imia iemu Petr.</p>
<div class="dop4c">
<p class=Prym><sup>╚</sup> <i>φα ∩εδσ: </i>harde
poselstwo kniazia moskiewskiego do Olgerda <sup>╩ù╩ </sup><i>Γ ┼Γ≡σΦφ. </i>ΓσδΦΩ
Σσφⁿ <sup>╦</sup> <i>≥αΩ Γ ≥σΩ±≥σ </i><sup>╠</sup> <i>≥αΩ Γ ≥σΩ±≥σ </i><sup>═</sup>
<i>≥αΩ a ≥σΩ±≥σ</i></p>
</div>
<p class=K1>Y po małom czasu dał Petru Gasztoltowiczu
kniaź weliki Olgierd Wilniu. Y buduczy iemu woiewodoiu u Wilni, i napred
prywede on z Lachow 14 mnichow franciszkan, y założy klasztor Matki
Bożoy z dozwoleniem welikoho kniazia Olgierda u Wilni na swojem
dworyszczy, hde teper biskupa wilenskoho dwor. A sam postawił dwor swoy
nad Winkerom na peskach, hde teper klasztor Matki Bożoy. Y tot Petr
Gasztolt nayperwey pryniał wiru rymskuiu y do Litwy prynes.</p>
<p class=K1>Y w tyi czasy kniaź weliki Olgierd Gidyminowicz
litowskij y ruskij, sprawujuczy radne hospodarstwo swoie, <small>/±≥≡.39./</small> y ne
mały czas panował u Welikom kniastwe Litowskom, y był w
dokonczanii y w dobroy pryiaźni z welikim kniazem Dmitryiem Iwanowiczom
moskowskim. Kotory że kniaź weliki bez kożdoe pryczyny,
opustywszy dokonczania y pryiaźń, y prysłał do welikoho
kniazia Olgierda posła swoieho so odpowedyiu, a prysłał k nemu
ohoń y sablu, y daiuczy iemu widaty, szto ½budu w zemli twoiey po krasnoy
wesne, po tychomu letu╗ <sup>╚</sup>. Y kniaź weliki Olgierd wyniał s
ohniwa hubku a kremeń, y, zapaliwszy hubku, dał posłu, a rek
tak: ½Day to hospodaru y powiday iemu, szto u nas w Litwe ohoń iest,
że bo on odkazywaet do mene, chotiaczy w moiej zemli byty po krasnoy wesne
a po tychomu letu. A ja dast' boh w neho budu na welik deń, a
pocałuiu ieho krasnym jajcom czerez szczyt sulicoiu, a z bożyiu
pomoczyiu k horodu ieho Moskwe kopie swoie prysłoniu; bo nie to walecznik,
szto czasu podobnoho walczyt, ale to walecznik, koli nepohoda walki, tohdy nad
nepryiatelem swoim nepryiaźni dowodyt╗. Y odpustywszy posła y
sobrawszy woyska swoi wsi litowskije y ruskije, y poszoł z Witebska prosto
ku Moskwie. I na samy wedeniy <sup>╩</sup> deń <sup>╩</sup> rano
kniaź weliki so bojary y so kniazi ot zawtryni idet z cerkwi, a kniaź
weliki Olgird zo wsimi siłami swoimi, rozpustywszy choruhwi swoi,
wkazałsia na Pokłonnoy hore.</p>
<p class=K1>Y widiaczy to kniaź weliki moskowski y wpade w
strach welik y użasesia, widiaczy welikoho kniazia Olgierda z welikoiu
siłoiu ieho, iż pryszoł na neho tak mocne a silne podłuh
słowa swoieho. Y ne mohuczy <small>/±≥≡.40./</small> iemu żadnoho odporu wczynity, y
posłał do neho, prosiaczy ieho y welikije dary iemu obicaiuczy, aby
ieho z ojczyzny ieho Moskwy ne wyhnał, a hnew by swoy odpustył, y
wziął by w neho szto chotieł.</p>
<p class=K1>Y kniaź weliki Olgierd sożalisia, y
łasku swoiu wczynił, y z Moskwy ieho ne dobywał, y mir s nim
wziął. A zatym, zmowu wczyniwszy, y sam kniaź weliki moskowski k
nemu wyiechał, y s nim widełsia, y dary mnołumi
bezczyślenne, zołota, serebra i dorohim żemczuhom, y sobolmi y
innym dorohim a dywnym zwerem mocłmatym kniazia welikoho Olgierda
darował, y szkodu, kotoruiu on pryniał w zemlu ieho iduczy, iemu
zastupił. Y zatym kniaź weliki Olgierd rek kniaziu welikomu
moskowskomu: ½Aczkolwiek iesmy z toboiu peremiryłsia, ale mi sia inaczey
wczynit ne hodyt, tolko muszu pod horodom twojm Moskwoiu kopije swoie
prysłonity, a tuiu sławu wczynity, szto weliki kniaź litowski y
ruski, y żomoytski Olgierd kopije swoje pod Moskwoiu prysłonił╗.
I wszedszy sam na koń, y kopije wzemszy w ruku, y pryiechawszy ko horodu y
kopije swoie k steni prysłonił, y ieduczy nazad rekł tak welikim
hołosom: ½Kniaże weliki moskowski. Pamietay to, szto kopije
litowskoie stoiało pod Moskowoiu╗ <sup>╦</sup>. A zatym kniaź weliki
Olgierd zo wsimi wojski swoimi y z welikoiu czestiju, i z mnohim połonom,
y z newymownym dobytkom, zwojewawszy y horody mnohii pobrawszy, <small>/±≥≡.41./</small> y
hranicu wczynił po Możajsk a po Kołomnu, y mnoho ludey
popleniwszy, y zo wsimi ludmi swoimi w cełosty wo swoiusi <sup>╠</sup>
otide.</p>
<p class=K1>Y w tot czas, koli był kniaź weliki Olgierd
na Moskwe, a pry nem był woiewoda ieho Petr Gasztolt, y sobrawszysia
meszczanie wilenskij pohanie y pryszli mociu welikoiu u klasztor, ne chotiaczy
chrystyanstwa zakonu rymskoho mety, y klasztor sożhli, y mnichow sem
stiali, a druhuiu sem mnichow rozwiązawszy <sup>═</sup> na kryż y
pustyli po Welli wniz, mowiaczy: ½Z zachoda ieste słońca pryszli y na
zachod zaś poydyte; szto ieste kazili bohow naszych╗. A hde ich postynano,
na tom mestcy i teper bożaia muka stoit w sadu biskupem. Y pryiedet
kniaź weliki Olgierd do Wilni, tohdy Gasztolt bił czołom
welikomu kniaziu Olgierdu, aby tych pohan za takowoie ich okrutenstwo skaraty
weleł, szto newinnych zakonnikow tak okrutne y nemiłostywe pokazili.
Y kniaź weliki Olgierd sam żałował toho welmi, iż tak
okrutne tych mnichow chrystyan pokazili, y welmi iemu było hnewno, szto
sia tak nad chrystyany stało, takoie okrutenstwo, y wydast wilnencow na
smert piatysot hołowami <strong id="page141">\141\</strong> za to, aby ich skarano, tym że, sztoby
wże czerez to ne mej żaden protyw chrystyanstwa nikotoroy prykrosty
czynity, i tyi sut karany rozmaitymi mukami. <small>/±≥≡.42./</small> </p>
<p class=K1>Y potom Petr Gasztolt pryweł inszych mnichow
franciszkan, y ne smeł wżo na tom mestcy klasztora im budowaty, hde
perwych pokażeno, y wczynił im klasztor na tom mestcy, hde był sobi
dom zbudował, na peskoch nad Winkrom, hde teper klasztor Matki Bozskoy
stoit, y od tych czasow stał perszy klasztor chrystyanski rymskoho zakonu
u Wilni mniszy Matki Bozskoy.</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=Prym><br><i>╧╨╬─╬┬╞┼══▀:</i>
<br><a href="lytov09.htm">╫α±≥Φφα 2.</a>
<br><a href="lytov10.htm">╫α±≥Φφα 3.</a>
</p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br>
<a href="lytov07.htm">╧ε∩σ≡σΣφ </a>
<a href="lytov.htm">├εδεΓφα</a>
<a href="lytov09.htm">═α±≥≤∩φα</a>
</p>
</div>
</div>
<div class="smuga">
<div class="dop00">
<div align="left" class="pidnyz">
<div style="background:wheat;height:auto;width:800px;">
<div style="margin-left:15;margin-right:15px;background:none;text-aligh:center">
<br>
<div style="font-size:10pt;font-family: Arial"><i>╪σΓ≈σφΩ│Γ±ⁿΩ│ ≈Φ≥αφφ Γ c∩│δⁿφε≥│</i> <IMG SRC="http://litopys.org.ua/files/lj_comm.gif"><a href="http://community.livejournal.com/ua_kobzar/" target="_top" title="╥α≡α± ╪σΓ≈σφΩε"><b>ua_kobzar</b></a>:
<br><br>
<div style="background-color:ivory;margin-left:0pt;margin-right:0pt;margin-top:0pt">
<div style="color:#544134;background-color:ivory;margin-left:25pt;margin-right:20pt;">
<i>├. ╩Γ│≥Ωα-╬±φεΓÆ φσφΩε, 1840 ≡.:</i>
─σ±ⁿ, Σ≤∞α■, φ│ τ εΣφΦ∞ ≈εδεΓ│Ωε∞ │ φ│ τ ΩΦ∞ ∩Φ±ⁿ∞ε∞ φσ ß≤δε ≥επε, ∙ε ∞σφ│ ß≤δε τ ┬α∞Φ, ∞│Θ Ωε⌡αφΦΘ ∩αφσ,
╥α≡α± ├≡Φπε≡ⁿσΓΦ≈. ┘ε±ⁿ Σ≤µσ φσ ∩≡ε±≥ε ∩ε≈αδε± │ Σε ≈επε ≥ε Γεφε Σ│ΘΣσ≥ⁿ± ù ∩εßα≈Φ∞ε. └ ∩ε≈αδε±ⁿ │τ ∩ε≈Φφ≤,
∙ε ┬α± Ω≡│∩Ωε ≤δ■ßΦΓ, τφαΘ°εΓ°Φ ≥αΩσ ∞Æ Ωσ±σφⁿΩσ ±σ≡ΣσφⁿΩε │ Σ≤°≤ ≈Φ±≥≤, ∞εΓ ⌡≡≤±≥αδⁿ.
<b>( <a href="http://ua_kobzar.livejournal.com/70260.html" target="_top" title="╫Φ≥α≥Φ τα∩Φ± Σαδ│">. . .</a> )</b>
</div>
</div>
</div>
<br>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
<div class="nyz">
<p class=K1><br></p>
<!-- ╧ε°≤Ω ∩ε∞ΦδεΩ -->
<SCRIPT src="/files/pomylky/error-ua.js" type=text/javascript></SCRIPT>
<SCRIPT language=javascript><!--
document.writeln(
'<noframe name="send_frame1" frameborder=0 vspace=0 hspace=0 width=0 height=0 scrolling=no style="position:absolute;visibility:hidden;left:-10px;top:-10px;"></noframe>' +
'<div style="display:none">' +
'<form name=err_send_form target=send_frame1 action="/files/pomylky/sendpomylaka.php" method=get>' +
' <input type=hidden name="URL" value="">' +
' <input type=hidden name="ERR_TEXT" value="">' +
' <input type=hidden name="REF_URL" value="">' +
'</form></div>'
);
var is_ok = false;
var err_text;
if(parent)parent.document.onkeypress=on_key_press;
document.onkeypress=on_key_press;
is_ok = true;
//-->
</SCRIPT>
<span><p style="text-align:left;margin-left:25px;color:red;font-size:12pt;"><br><b style="color:red">▀Ω∙ε ∩ε∞│≥ΦδΦ ∩ε∞ΦδΩ≤ φαßε≡≤ φα ÷iΘ ±≥ε≡iφ÷i, ΓΦΣiδi≥ⁿ ┐┐ ∞Φ°Ωε■ ≥α φα≥Φ±φ│≥ⁿ Ctrl+Enter.</b></p></span>
<!-- ╧ε°≤Ω ∩ε∞ΦδεΩ -->
<span style="text-align:left;margin-left:25px;">
<!-- SpyLOG f:0211 -->
<script language="javascript"><!--
Mu="u2933.27.spylog.com";Md=document;Mnv=navigator;Mp=1;
Mn=(Mnv.appName.substring(0,2)=="Mi")?0:1;Mrn=Math.random();
Mt=(new Date()).getTimezoneOffset();
Mz="p="+Mp+"&rn="+Mrn+"&t="+Mt;
My="";
My+="<a href='http://"+Mu+"/cnt?cid=293327&f=3&p="+Mp+"&rn="+Mrn+"' target=_blank>";
My+="<img src='http://"+Mu+"/cnt?cid=293327&"+Mz+"&r="+escape(Md.referrer)+"&pg="+escape(window.location.href)+"' border=0 width=88 height=31 alt='SpyLOG'>";
My+="</a>";Md.write(My);//--></script><noscript>
<a href="http://u2933.27.spylog.com/cnt?cid=293327&f=3&p=1" target=_blank>
<img src="http://u2933.27.spylog.com/cnt?cid=293327&p=1" alt='SpyLOG' border='0' width=88 height=31 >
</a></noscript>
<!-- SpyLOG -->
<!-- ALPHA-counter TOP100 -->
<a href="http://www.a-counter.com/" target="_top"><script>
//<!--
id='11001'
an=navigator.appName; d=document; w='0'; c='0'; r=''
script='http://www2.a-counter.kiev.ua/a/ua88x31.png'
function a() {
d.write("<img src='"+script+"?id="+id+"&w="+w+"&c="+c+"&r="+escape(d.referrer)+"' width=88 height=31 border=0 hspace=0 vspace=0>");
}
//-->
</script>
<script language="javascript1.2">
//<!--
s=screen;
w=s.width;
an!="Netscape"?c=s.colorDepth:c=s.pixelDepth
//-->
</script>
<script>
//<!--
a()
//-->
</script><noscript><img src="http://www2.a-counter.kiev.ua/a/ua88x31.png?id=11001&w=0&c=0&r=" width=88 height=31 border=0></noscript></a>
<!-- ALPHA-counter TOP100 -->
<script type="text/javascript">
var gaJsHost = (("https:" == document.location.protocol) ? "https://ssl." : "http://www.");
document.write(unescape("%3Cscript src='" + gaJsHost + "google-analytics.com/ga.js' type='text/javascript'%3E%3C/script%3E"));
</script>
<script type="text/javascript">
var pageTracker = _gat._getTracker("UA-374049-1");
pageTracker._trackPageview();
</script>
</span>
<p class=K1><br></p>
</div>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
<p class=K1><br></p>
</div>
</body>
</html>