|
Wywiad z Tar▒ Llanes
|
 |
Dual w Sea Otter 1999
Imprez▒, kt≤ra zainteresuje wszystkich zjazdowc≤w jest
(a przynajmniej powinien byµ) dual-slalom, rozegrany po raz
pierwszy w tym sezonie w tak doborowej obsadzie podczas
festiwalu Wydry Morskiej w Monterey. Trasa licz▒ca ponad 200
metr≤w zosta│a przygotowana, podobnie jak w roku poprzednim na
zboczu o ╢rednim nachyleniu. Zamys│em projektanta by│o stworzenie
dw≤ch oddzielnych tor≤w do dualu. Nazwa slalom jest wiΩc
w klasycznym rozumieniu niezbyt na miejscu - zawodnicy nie mieli
trasy wyznaczonej w╢r≤d tyczek. Musieli po prostu przejechaµ
sw≤j tor jak najszybciej. W miejscu najwiΩkszej stromizny,
mniej wiΩcej w po│owie trasy, zosta│y przygotowane interesuj▒ce
sekcje kilku hopek i 3 serie zakrΩt≤w z wyprofilowanymi
bandami. Profesjonali╢ci wychodz▒c z zakrΩt≤w przekraczali
czΩsto 50 km/h. Je┐eli dodam, ┐e z t▒ prΩdko╢ci▒ wpadali na ponad
p≤│metrowe podw≤jne hopki, │atwo mo┐ecie sobie wyobraziµ emocje
towarzysz▒ce wy╢cigom. Interesuj▒ce jest, ┐e szereg zawodnik≤w,
jak King, Cullinan, Engstrom czy Carter, odpuszcza sobie downhill,
specjalizuj▒c siΩ w│a╢nie w tej konkurencji. Specjalny cykl
treningowy, obejmuj▒cy zawody BMX, motocross, si│owniΩ, ma na celu
zwiΩkszenie si│y i szybko╢ci. Pr≤cz tego kluczem do sukcesu s▒
treningi na rowerze do dualu, na torze BMX. Na trasach slalomu
i dualu dominuj▒ sztywne ramy, zaopatrzone w downhillowe
komplety k≤│ i amortyzatory gwarantuj▒ce du┐▒ sztywno╢µ boczn▒.
Faworytem gospodarzy by│ zesz│oroczny zwyciΩzca Shaun Palmer. Na
trasach dualu pomaga mu do╢wiadczenie boardercrossu i godziny
spΩdzone na motocrossie. Nie wiem, czy wiecie, ale w dzieci±stwie
Palmer by│ mistrzem klasy A1 w BMX. W ka┐dym razie warunki
ma bardzo dobre, by w takich zawodach zwyciΩ┐aµ. Czarnym koniem
by│ Dave Cullinan. Niegdy╢ czo│owy zawodnik Diamond Backa, je┐d┐▒cy
obecnie w teamie Toyota Schwinn, powr≤ci│ na trasy po bardzo
ciΩ┐kich przej╢ciach zdrowotnych i osobistych. Trudno wymieniaµ,
kto startowa│, by│a to bowiem ca│a ╢mietanka najlepszych zawodniczek
i zawodnik≤w.
Przejazd pa± zawiera│ w sobie mniej niewiadomych. Wszyscy
podejrzewali, ┐e miejsca na podium podziel▒ miΩdzy sob▒: Leigh
Donovan, Tara Llanes i Katrina "Killer" Miller. Do╢µ
niespodziewanie szyki tej grupce pomiesza│a Cheri Elliot. Zesz│oroczna
br▒zowa medalistka Mª w zje╝dzie, utrzymuj▒c ╢wietn▒ formΩ,
zajΩ│a 3 miejsce. W drodze na podium Cheri pokona│a m.in.
Missy Giove i TarΩ Llanes. Leigh Donovan pokonywa│a swoje
rywalki, jak zaprogramowana. Du┐o emocji zafundowa│a widowni podczas
wy╢cigu z doskonale przygotowan▒ Marl▒ Streb. Najbardziej
pasjonuj▒cy by│ jednak przejazd Donovan i Miller, podczas kt≤rego
zawodniczki walczy│y o najwy┐sze podium.
Przejazdy mΩ┐czyzn, zar≤wno z racji prΩdko╢ci, jak zawziΩto╢ci
rywalizacji, by│y o wiele bardziej emocjonuj▒ce. Pierwsza seria
sta│a zdecydowanie pod znakiem Jurgena Beneke. Jego rywalem by│
Oscar Saiz. Oscar wydawa│ siΩ lepiej przygotowany technicznie
i czy╢ciej poradzi│ sobie na trudnej sekcji hopek, uzyska│
r≤wnie┐ wiΩksz▒ prΩdko╢µ po trzech seriach zakrΩt≤w a na
ostatniej prostej prowadz▒cej do mety mia│ przewagΩ kilkunastu metr≤w.
Jurgen udokumentowa│ w≤wczas swoj▒ nieprawdopodobn▒ si│Ω
i przyspieszenie. Na ostatnich 40 m finiszu wyprzedzi│
przeciwnika, uzyskuj▒c nad nim kilkumetrow▒ przewagΩ!!
| Kobiety |
|---|
| 1 | Katrina Miller |
|---|
| 2 | Leigh Donovan |
|---|
| 3 | Cheri Elliot |
|---|
| 4 | Tara Llanes |
|---|
| MΩ┐czy╝ni |
|---|
| 1 | Mike King |
|---|
| 2 | Dave Cullinan |
|---|
| 3 | John Tomac |
|---|
| 4 | Johan Engstrom |
|---|
|
Wydawa│o siΩ, ┐e nie bΩdzie mia│ godnych siebie przeciwnik≤w.
W nastΩpnej serii musia│ konkurowaµ z supergwiazd▒ Johnem
Tomakiem. J. T. jako jeden z nielicznych startowa│ na fullu.
Komentuj▒cy zawody Peter Graves stwierdzi│, ┐e "na ten pojedynek
czeka│a Ameryka". Z nieznanych mi bli┐ej powod≤w Tomac
z Beneke po prostu siΩ nie lubi▒ i wy╢cig mia│
"drugie dno" . Tomac okaza│ siΩ lepszy. Jednak mordercze
spointowanie, na kt≤re narazi│ go Beneke, da│o o sobie znaµ
w kolejnym przeje╝dzie, w kt≤rym Johny startowa│ ze
specjalizuj▒cym siΩ w dualu Erikiem Carterem. Carter po
prostu przep│yn▒│ przez najtrudniejszy fragment trasy
i uzyska│ przewagΩ ok. 20 m, kt≤rej Tomac nie by│ w stanie
zniwelowaµ. Po wybiciu z ostatniej hopki Carter niepotrzebnie
pozwoli│ sobie na stolik, nie wyl▒dowa│ czysto i "da│ twarz▒"
w b│oto. Mimo ┐e b│yskawicznie dosiad│ roweru, Tomac by│ pierwszy.
Jazdy p≤│fina│owe zosta│y rozdzielone w╢r≤d zawodnik≤w
z przesz│o╢ci▒ BMX i motocrossowym do╢wiadczeniem. Johan
Engstrom wyeliminowa│ najpierw Mylesa Rockwella, a p≤╝niej - ku
zaskoczeniu wszystkich - Briana Lopesa. Dave Cullinan nie mia│
najmniejszych problem≤w ze swoimi dotychczasowymi rywalami. Mike King,
je┐d┐▒cy w tym sezonie dla Haro, pokona│ zesz│orocznego
triumfatora Shauna Palmera i doskonale sobie radz▒cego do tej
pory Tomaca. W finale spotkali siΩ King i Cullinan.
Ten ostatni preferuje trasy pe│ne du┐ych hopek i bardzo trudne
technicznie. King, dziΩki lepszemu przy╢pieszeniu, wyszed│ wcze╢niej
na prost▒ przed met▒ i zaj▒│ pierwsze miejsce. Tomac pokona│
Engstrema i by│ trzeci.
 Grzegorz Ch│opicki
|
bikeBoard 7/1999
|
|
Napisz do redakcji
