***HISTORIA 1980>1998***
| |||
|
Kiedy po raz pierwszy w 1980 roku stawali na scenie nikt nie przypuszcza│, ┐e tak oto rozpoczyna siΩ jedna z najbardziej fascynuj▒cych karier muzycznych. Ich pierwsze wystΩpy jeszcze jako "Composition Of Sound" w rodzinnym Basildon nie wzbudza│y w╢r≤d miejscowej publiki wiΩkszego entuzjazmu. Dopiero po "zwerbowaniu" miejscowego punka Davea Gahana, zajmuj▒cego siΩ dot▒d handlem podrasowanych przez siebie motocykli i projektowaniem mody dla miejcowych grup pankowych mieli szanse na pozyskanie szerszej publiki. Obok gitar ich instrumentarium stanowi│y sentyzatory, oczywi╢cie te najta±sze. I tak oto w sk│adzie Vince Clarke, Martin Gore, Andy Fletcher i Dave Gahan (kt≤ry przemianowa│ zesp≤│ z "Composition Of Sound" na "Depeche Mode" zapo┐yczaj▒c nazwΩ z francuskiego miesiΩcznika mody) po uguntowaniu swojej pozycji na miejscowej scenie muzycznej wyruszyli na podb≤j Londynu. Niestety pomimo, odwiedzin Vincea i Davea u licznych wytw≤rni p│ytowych nie uda│o im siΩ podpisaµ ┐adnego kontraktu. Z koncertami za to nie by│o problem≤w, ale pomimo tego wszyscy odwiedzani producenci odsy│ali ich z kwitkiem m≤wi▒, ┐e ich muzyka jest zbyt nowoczesna, niezrozumia│a i ┐e s▒ s│abe szanse by mog│a siΩ sprzedaµ. W listopadzie los jednak okaza│ siΩ dla nich │askawy. Podczas koncertu w Bridge Houe Club zauwa┐y│ ich szef i za│o┐yciel ma│ej wytw≤rni Mute Records - Daniel Miller. Wzi▒│ on grupΩ pod swoje skrzyd│a zajmuj▒c sie dos│ownie wszystkim: doradza│, pertraktowa│ ,miksowa│ w studiu nagra± a nawet podczas trasy w 1981 roku prowadzi│ mikrobus, kt≤rym je╝dzi│ zesp≤l. Pierwszy singiel DM "Dreaming Of Me" wypuszczony na rynek w lutym 1981 rokuwyl▒dowa│ na 57 pozycji najpopularniejszych singli w Wielkiej Brytanii, i na pierwsze miejsce listy wytw≤rni niezale┐nych. Tak┐e na pierwszym miejscu tego zestawienia znalaz│ siΩ kolejny singiel pt.:"New Life", a w╢r≤d najlepiej sprzedaj▒cych siΩ singli dotar│ na miejsce 11. Wtedy w│a╢nie zesp≤│ po raz pierwszy wyst▒pili w telewizyjnym show - "Top Of The Pops". We wrze╢niu 1981 roku ukaza│ siΩ trzecia ma│a p│yta "Just Can't get enough" a nastΩpnie w pa╝dzierniku debiutancki album "Speak & Spell". Jednak ju┐ w grudniu tego samego roku Vince Clark postanowi│ od│▒czy╢ siΩ od grupy, i za│o┐y│ bardzo popularny duet z Alison Moyet "Yazoo", kt≤ry szybko zdoby│ popularno╢µ dziΩki takim przebojom jak "Only You", "Don't Go" i "Happy People".  Martin Gore, Andy Fletcher i Dave Gahan pozbawieni kompozytora niemal┐e ca│ego kr▒┐ka "Speak & Spell" i wszystkich wydanych do niego singli postanowili dzia│aµ w tr≤jkΩ. Martin siΩgn▒│ po swoje projekty, kt≤re do tej pory l▒dowa│y w szufladzie i ju┐ w styczniu 1982 roku wychodzi p│ytka "See You" kt≤ra szybko zdobywa 6 pozycjΩ na brytyjskiej li╢cie przeboj≤w. W lutym do zespo│u do│▒cza Alan Wilder (po prostu odpowiedzia│ na prasowe og│oszenie zespo│u), kt≤ry pocz▒tkowo wystΩpuje tylko na koncertach, jednak szybko sta│ siΩ oficjalnym cz│onkiem zespo│u. Podczas trasy po Anglii na rynku ukazuje sie singiel "The Meaning Of Love", nastΩpnie singiel "Leave In Silence" a miesi▒c po nim, we wrze╢niu album "A Brokem Frame". Po zako±czeniu trasy (zes≤│ tak┐e odnotowa│ wysokie zainteresowanie publiki ameryka±skiej) Alan Wilder staje siΩ pe│noprawnym cz│onkiem zespo│u.   W styczniu 1983 roku wyszed│ singiel "Get The Balance Right", kt≤ra dochodzi do 13 miejsca brytyjskiej Top 50, wiosn▒ zes≤│ ponownie idby│ tournee (Kanada, Japonia, Hongkong, Stany Zjadnoczone), a w lipcu ╢wiat│o dzienne ujrza│ ich singiel nr 8 "Everything Counts" gdzie na stronie B umieszczono utw≤r "Work Hard" - Debiut Alana Wildera jako kompozytora. Nowy etap w karierze grupy otworzy│ wydany w pa╝dzierniku 1983 roku album "Construction Time Again", przyjΩty entuzjastycznie przez publiczno╢µ i krytykΩ. NastΩpny rok okazuje siΩ dla zespo│u jeszcze bardziej udany. Na rynku ukazuj▒ sie single "People Are People" i "Master And Servant', nastΩpnie czwarty album "Some Great Reward". P│yta zebra│a poczlebne recenzje, a w pa╝dzierniku zachodnioniemieckie pismo "Audio" og│osi│ j▒ lyt▒ miesi▒ca. Na prze│omie pa╝dziernika i listopada na singlu ukaza│y siΩ "Somebody" i "Blasphemous Rumours". Rok 1985 zesp≤│ rozpocz▒│ koncertami w USA i Japonii, a w maju ukaza│ siΩ singiel "Shake The Disease". Na prze│omie czerwca i lipca ╢wiat│o dzienne ujrza│a kompilacja singlowych przeboj≤w zespo│u "The Singles 81-85". W USA p│yta ukaza│a siΩ pod tytu│em "Catching Up With Depeche Mode" i zawiera│a nieco inny zestaw utwor≤w. W lipcu 1985 zesp≤│ wyst▒pi│ na warszawskim Torwarze gdzie zosta│ przyjΩty bardzo owacyjnie. Jesieni▒ 1985 ukaza│ siΩ kolejny singiel "It,s Called A Heart", kt≤ry na li╢cie przeboj≤w w Wielkiej Brytanii dochodzi do miejsca osiemnastego.   W marcu 1986 ukaza│ siΩ "Stripped" a nastΩpnie ciep│o przyjΩty przez krytykΩ i lekko zaskakuj▒cy fan≤w album "Black Celebration". Nie by│o ju┐ tu tylle chwytliwych melodii jak na poprzednich produkcjach DM, ale za to by│ niepowtarzalny nastr≤j i brzmienie. Rok 1986 to tak┐e kolejne w karierze zespo│u single: "A Question Of Lust" i "A Question Of Time", oraz gigantyczna trasa koncertowa i narodziny solowego projektu Alana Wildera-Recoil. W maju 1987 roku ukaza│ siΩ nowy singiel "Strangelove", i trwa│y prace nad zgrywaniem materia│u na si≤dmy album d│ugograj▒cy "Music For The Masses", kt≤ry w sprzeda┐y pojawi│ siΩ ju┐ we wrze╢niu. Kolejno wydane zosta│y do niego single: "Never Let Me Down Again", "Behind The Wheel" i "Little 15 (ten pocz▒tkowo jedynie we Francji)". W pa╝dzierniku rozpoczΩ│o siΩ te┐ najwiΩksze i najbardziej rozleg│e ╢wiatowe tournee zespo│u. Zwie±czeniem tej serii koncert≤w by│ wystΩp na Pasadena Rose Bowl w Los Angeles. By│ tp 101 koncert tej trasy i taki te┐ tytu│ nosi koncertowy album(1989) oraz video dokumentuj▒ca ca│e to wydarzenie muzyczne + singiel "Everything Counts-Live". "Personal Jesus" dwudziesty trzeci singiel DM wydany w 1989 roku rozwia│ obawy fan≤w o rozpadzie grupy jakie zrodzi│y siΩ po opublikowaniu przez Martina mini albumu"Counterfeit E.P.", ten najmocniejszy jak dot▒d w brzmieniu utw≤r DM z lekko przypominaj▒c▒ "Rock'N'Roll" perkusj▒ okaza│ siΩ najlepiej sprzedaj▒cym maxi-singlem roku w USA.   W lata dziewiΩµdziesi▒te zesp≤│ wszed│ znakomitym albumem "Violator", wydanym 19 marca 1990 roku. P│ytΩ wyprzedzi│ wydany kilka tygodni wcze╢niej singiel "Enjoy The Silence". Materia│ na "Violatora" zesp≤│ nagrywa│ w studiach w Londynie, Mediolanie i w Danii. P│yta b│yskawicznie odnios│a sukces zar≤wno w Europie jak i w USA. W maju rynek zasili│ kolejny mini kr▒┐ek "Policy Of Truth", kt≤ry wydano w dw≤ch r≤┐nych edycjach maxi-singlowych, ukazuje siΩ a┐ w czterech remiksach; autorem trzech z nich jest Francois Kevorkian. W maju tak┐e rozpoczΩ│o siΩ niezwykle udane "Worl Violation Tour" a w miΩdzyczasie kolejny 26 w dorobku DM singiel "World In My Eyes" zawieraj▒cy na stronie B dwa nowe i bardzo dobre utwory: "Happiest Girl" i "Sea Of Sin". Po zako±czonej trasie "Worl Violation Tour" Martin i Andy regeneruj▒ si│y w domowym zaciszu: Mart wraz z ┐on▒, Suzanne, przeprowadza siΩ do wiejskiej posiad│o╢ci w hrabstwie Hertfordshire, a Andy i jego ma│┐onka, Grainne, otwieraj▒ w londy±skiej dzielnicy St. John's Wood restauracjΩ "Gascoigne" (12 Blenheim Terrace London NW 8). Dave za╢ przeprowadza siΩ do Los Angeles, zostawia ┐onΩ, Jo i syna Jacka, by w 1991 po╢lubiµ TeresΩ Conroy kt≤ra wkr≤tce oka┐e siΩ byµ jego "Femme Fatale". W tym czasie Gahan fascynuje siΩ grunge'em. Interesuje go tw≤rczo╢µ zespo│≤w Jane's Addiction i Rage Against The Machine i w zwi▒zku z tym zmienia sw≤j image ù zapuszcza w│osy jego cia│o pokrywaj▒ tatua┐e. Kiedy dostaje od Martina materia│ przygotowany na "Songs Of Faith And Devotion", jest nim zachwycony. Pierwsza sesja ma miejsce w Madrycie w marcu '92 Dave przylatuje z Kalifornii, i po raz pierwszy od p≤│tora roku spotkaµ siΩ z przyjaci≤│mi. Andy Fletcher: Mia│ ameryka±ski akcent, d│ugie w│osy wygl▒da│ jak grounge'owiec. Chcia│ nas zmieniµ w grupΩ rockow▒...Dave: Zmieni│em siΩ, ale nie rozumia│em tego, dop≤ki nie stan▒│em twarz▒ w twarz z Alem, Martem i Fletchem. Widok ich twarzy wstrz▒sn▒│ mn▒... Niestety praca w Madrycie nie uk│ada siΩ. Gahan jest k│≤tliwy nie mo┐e znale╝µ wsp≤lnego jΩzyka z kolegami. Dopiero we wrze╢niu i pa╝dzierniku, kiedy zesp≤│ przenosi siΩ do hamburskiego "Chateau du Pape" i londy±skiego "Olimpic Studios", p│yta zaczyna przybieraµ realne kszta│ty Nad produkcj▒ czuwa ponownie "Flood". Wreszcie pod koniec marca pojawia siΩ album "Songs Of Faith And Devotion" i ju┐ w pierwszym tygodniu wchodzi na pierwsze miejsca list przeboj≤w, zar≤wno w Wielkiej Brytanii, jaki USA. W ci▒gu roku sprzedaje siΩ w ponad trzech milionach sztuk, 19 maja Lille rusza "Devotional Tour" - najwiΩkszy horror w historii grupy. WystΩpy w Kopenhadze, Mediolanie, Lieven i Nowym Orleanie s▒ rejestrowane. Koncertowy "Songs Of Faith And Devotion Live" i film "Devotional" ukazuj▒ siΩ w grudniu '93. Show w wykonaniu DM jest imponuj▒c▒ superprodukcj▒ ze wspaniale zaaran┐owan▒ scen▒, znakomit▒ gr▒ ╢wiate│ i sekwencjami teledyskowymi wy╢wietlanymi na olbrzymich ekranach. Wycie±czaj▒ca trasa daje siΩ muzykom coraz bardziej we znaki. Wprawdzie zabrali ze sob▒ psychologa, ale jego obecno╢µ nie jest wystarczaj▒cym antidotum. Mart: To nie da│o efektu. Fletch czasem siΩ z nim spotyka│, ale my nigdy: Dave r≤wnie┐ podr≤┐owa│ w towarzystwie. Dave: Na tournee pojecha│em ze specjalnie wynajΩtym dealerem, bo nie by│o szans, abym wyst▒pi│ "na czysto". Dragi i alkohol zamiast ╢niadania, lunchu, obiadu... Stosunki miΩdzy cz│onkami grupy pogarszaj▒ siΩ. Maj▒ ju┐ osobne limuzyny i garderoby Nocne ┐ycie kwitnie w najlepsze. Andy: Gdziekolwiek idziesz, ka┐dy chce z tob▒ pogadaµ, zrobiµ zdjΩcie albo gdzie╢ ciΩ zabraµ. Noc▒ jeste╢ kr≤lem miasta. Mart: Kiedy ko±czysz koncert, wszystkie drzwi stoj▒ dla ciebie otworem i trudno powiedzieµ: "DziΩkujΩ, teraz idΩ ju┐ spaµ". Libacjom i narkoekscesom nie ma ko±ca. Dave: W Nowym Orleanie pod koniec koncertu nie by│em w stonie wyj╢µ na bis. Mart musia│ graµ solo, podczas gdy mnie wieziono karetk▒ do szpitala. Przedawkowa│em, mia│em atak serca. "Devotional Tour" zamkn▒│ siΩ bilansem 175 koncert≤w, kt≤re obejrza│y ponad dwa miliony fan≤w Efektem jest te┐ kompletne wyniszczenie grupy, galopuj▒ca narkomania Dave'a, rozstr≤j nerwowy Andy'ego i Marta. Alan Wilder odejdzie w maju 95 i zajmie siΩ karier▒ solow▒. Kryzys osi▒gn▒│ apogeum.   i powrocie do L.A. kryzys psychiczny Gahana nasila siΩ. Dave: Sta│em siΩ pieprzonym paranoikiem, ca│y czas mia│em przy sobie "trzydziestkΩ ≤semkΩ". Ba│em siΩ wszystkiego i wszystkich, Czeka│em do czwartej rano, by sprawdziµ skrzynkΩ pocztow▒ i wtedy, id▒c do bramy, z pistoletem w kieszeni, my╢la│em, ┐e przyjd▒, by mnie dostaµ. Kimkolwiek mieliby byµ... Teresa odchodzi od Davida, a ten po chwili abstynencji wraca do swych nawyk≤w Po kolejnej rehabilitacji w sierpniu "95 spotyka go kolejne rozczarowanie. Jego dom zostaje doszczΩtnie spl▒drowany Ginie sprzΩt " studyjny, ta╢my z kilkoma autorskimi nagraniami, dwa ulubione Harleye. ╢wiat Dave'a jest kompletnie zrujnowany. Pozostawiony sam sobie, decyduje siΩ na samob≤jstwo. Dave: To by│o jak wo│anie o pomoc. Chcia│em, by kto╢ mi pom≤g│, ale nie wiedzia│em, jak o to prosiµ. Do dramatu dochodzi w hotel "Sunset Marquis". Dave: By│em w po│owie rozmowy telefonicznej z mam▒ Powiedzia│em, by zaczeka│a... poszed│em do │azienki i podci▒│em sobie ┐y│y. 0win▒lem je rΩcznikami i wr≤ci│em do telefonu. Powiedzia│em: "Mamo, muszΩ ju┐ i╢µ, kocham CiΩ... "Kiedy siΩ obudzi│em, by│em na oddziale psychiatrycznym. Przez chwilΩ my╢la│em, ┐e jestem w niebie, czymkolwiek ono jest... Jednak nawet to zdarzenie nie wstrz▒snΩ│o nim wystarczaj▒co, a antidotum na jego problemy mo┐e byµ tylko praca. Tymczasem grupa rozpoczyna nagrania do albumu "Ultra" w nowojorskim "Electric Lady Studio". Dave: Jedyn▒ parti▒, jak▒ nagra│em, by│o "Sister Of Night". Mart: Powiedzia│em mu: "Wracaj do L.A. i doprowad╝ siΩ do porz▒dku. David wraca do L.A. i oddaje siΩ na│ogowi. Zaczyna eksperymentowaµ z bardzo niebezpieczn▒ mieszank▒ heroiny i kokainy zwan▒ Red Rum. Dave : By│o co╢ magicznego w tamtej nocy 28 maja '96 pamiΩtam, ┐e m≤wilem do go╢cia, z kt≤rym by│em: Nie │aduj to tyle koki. . Obudzi│em siΩ w szpitalu, s│ysz▒c, jak jeden z lekarzy m≤wi: My╢lΩ, ┐e go stracili╢my". Usiad│em i powiedzia│em:Nie, kurwa, nie stracili╢cie mnie". Mia│em zatrzyman▒ akcjΩ serca przez dwie minuty. Praktycznie by│em martwy. Po tych wydarzeniach nastΩpuje prze│om. Dave: Nagle zacz▒│em my╢leµ: "Co ja, kurwa, wyprawiam?! Umar│em!". Jonathan Kessler, mened┐er zespo│u doprowadza do spotkania z Bobem Timmonsem, terapeut▒ Los Angeles Exodus Clinic. Dave: Powiedzieli: Idziesz na odwyk! Teraz!", odrzek│em: "Kurwa, mowy nie ma", oni na to: "Idziesz!", ja za╢: Dobra, jutro" - my╢l▒c, ┐e jeszcze p≤jdΩ do domu i za│adujΩ. "Nie, teraz!"   -s│yszΩ. "A mo┐e wieczorem?" -pytam. Nie!". M≤wiΩ im: Tylko kilka godzin, muszΩ zadzwoniµ do mamy". Pu╢cili mnie. Poszed│em do domu, wzi▒│em swoj▒ ostatni▒ dzia│kΩ, mia│em ostatnie "party" i zameldowa│em siΩ na odwyku. Dave jest "czysty". Pod kierownictwem Tima Simenona w "Abbey Road" w Londynie muzycy kontynuuj▒ pracΩ nad "Ultra". W sesji brali udzia│ tak┐e perkusista Jaki Liebziet (Can), basista Doug Wimbish (Liying Colour) oraz gitarzysta B.J. Cole. Mart: Nie ma tu wiod▒cej koncepcji czy motywu, to kilka utwor≤w traktuj▒cych o przeznaczeniu. Andy: Nikt nie spodziewa│ siΩ ju┐ naszego powrotu. A my wracamy w stylu lepszym ni┐ kiedykolwiek. Mart: To prawdopodobnie najmocniejsze brzmienie, jakie kiedykolwiek osi▒gnΩli╢my. Gahan czuje, ┐e "Ultra" powstaje specjalnie dla niego. Dave: "Sister 0f Night" to moja ulubiona kompozycja, ale najbardziej innowacyjna jest "Barrel 0f A Gun". Mart: To dobrze, ┐e Dave my╢li, i┐ piosenki s▒ napisane specjalnie dla niego. Umo┐liwi mu to pe│ne zaanga┐owanie. Jednak nigdy nie pr≤bujΩ pisaµ z perspektywy Dave'a. 14 Kwietnia pojawia siΩ "Ultra", kt≤ra debiutuje w USA na pi▒tym miejscu. Wci▒gu roku zostanie sprzedana w trzech milionach egzemplarzy Grupa nie promowa│a albumu tras▒ koncertow▒. Odby│y siΩ jedynie niewielkie jej namiastki w postaci "Ultra Launch Parties" w Londynie i L.A. W lipcu '98 ukazuje siΩ album "Various Artists For The Masses" bΩd▒cy ho│dem z│o┐onym Depeche Mode. Tre╢ci▒ p│yty s▒ kompozycje zespo│u wykonywane przez innych tw≤rc≤w. Mart: To wielki zaszczyt, gdy ludzie po╢wiΩcaj▒ czas, by nagrywaµ twoje utwory. Szczeg≤lnie lubiΩ "Enjoy The Silence" w wykonaniu Failure oraz "To Have And To Hold" autorstwa Deftones. Robert Smith (The Cure): My╢lΩ, ┐e DM stworzyli mn≤stwo fantastycznych utwor≤w. Maj▒ niepowtarzalny styl. Pocz▒wszy od niezwyk│ych d╝wiΩk≤w, poprzez niesamowite zestawienie lirycznej emocji i muzycznej precyzji, do ich natychmiast rozpoznawalnego imoge'u. S▒ unikatow▒ grup▒. Billy Corgan (The Smashing Pumpkin s): Zawsze byli╢my fanami DM. Pisz▒ wspaniale utwory, ale przede wszystkim │▒cz▒ prawdziwego rockowego ducha z tajemniczo╢ci▒ i mrokiem. Jeff Turzo (God Liyes Underwater): Gdy ukaza│ siΩ album "Black Celebration", miotem 15 lat i byt to m≤j "Sgt. Pepper". Florida (Rabbit In The Moon): Gdyby nie by│o DM, pewnie by nas nie by│o. 2 wrzesnia '98 koncertem w Tartu (Estonia) grupa rozpoczΩ│a trasΩ "The Singles Tour 86-98", w miedzy czasie ukaza│ siΩ singiel "Only When I Lose Myself" i nastΩpnie kompilacja singli 86>98. (Trasa zako±czy│a siΩ 22 grudnia 1998 koncertem w Anahaim-USA) ***Wykorzystano fragmenty artyku│u umieszczonego na │amach "XL" w pa╝dzierniku 1998 roku*** |
|||