1.2.2. Format obrazowy - wektorowy
Źródeł powstania tego formatu szukać możemy w standardzie Postscript. Jest to język programowania przeznaczony do opisu grafiki i tekstu. Jego dużą zaletą jest niezależność od platformy sprzętowej i programowej. Opis strony nie jest powiązany w jakikolwiek sposób z urządzeniem zewnętrznym i może być wydrukowany na każdej drukarce wyposażonej w interpreter Postscriptu. Standard ten został ustanowiony przez firmę Adobe i po raz pierwszy pojawił się w roku 1985 w drukarkach LaserWriter firmy Apple.
Należy jednak pamiętać, że ostatecznym celem formatu Postscript był zawsze papier. Wzrastająca popularność mediów elektronicznych wymusiła na producentach oprogramowania stworzenie formatów dla nich dedykowanych. Główną cechą formatu obrazowego jest fakt pełnej kontroli nad ostatecznym wyglądem dokumentu. Autor publikacji sam decyduje o rodzaju i wielkości czcionki, wielkości strony, rozdzielczości zdjęć, a nade wszystko o rozkładzie wszystkich elementów na stronie. Oprogramowanie dla formatów obrazowych składa się najczęściej z dwóch, wzajemnie powiązanych, części. Pierwsza służy do tworzenia dokumentu, natomiast za pomocą drugiej, często dystrybuowanej bezpłatnie, można dokumenty przeglądać.
Przykłady:
- PDF - (Adobe Acrobat)
- EVY - (Corel Envoy)
|