BibleWare/BibWare.bin/bibtrans/vulgate.exe/JUD.VUL

Text File | 1996-06-12 | 88KB | 1,676 lines

1:1 post mortem Iosue consuluerunt filii Israhel Dominum
 dicentes quis ascendet ante nos contra Chananeum et erit dux
 belli
1:2 dixitque Dominus Iudas ascendet ecce tradidi terram in manus
 eius
1:3 et ait Iudas Symeoni fratri suo ascende mecum in sorte mea
 et pugna contra Chananeum ut et ego pergam tecum in sorte tua
 et abiit cum eo Symeon
1:4 ascenditque Iudas et tradidit Dominus Chananeum ac Ferezeum
 in manus eorum et percusserunt in Bezec decem milia virorum
1:5 inveneruntque Adonibezec in Bezec et pugnaverunt contra eum
 ac percusserunt Chananeum et Ferezeum
1:6 fugit autem Adonibezec quem secuti conprehenderunt caesis
 summitatibus manuum eius ac pedum
1:7 dixitque Adonibezec septuaginta reges amputatis manuum ac
 pedum summitatibus colligebant sub mensa mea ciborum reliquias
 sicut feci ita reddidit mihi Deus adduxeruntque eum in
 Hierusalem et ibi mortuus est
1:8 obpugnantes ergo filii Iuda Hierusalem ceperunt eam et
 percusserunt in ore gladii tradentes cunctam incendio civitatem
1:9 et postea descendentes pugnaverunt contra Chananeum qui
 habitabat in montanis et ad meridiem et in campestribus
1:10 pergensque Iudas contra Chananeum qui habitabat in Hebron
 cui nomen fuit antiquitus Cariatharbe percussit Sisai et Ahiman
 et Tholmai
1:11 atque inde profectus abiit ad habitatores Dabir cuius nomen
 vetus erat Cariathsepher id est civitas Litterarum
1:12 dixitque Chaleb qui percusserit Cariathsepher et vastaverit
 eam dabo ei Axam filiam meam uxorem
1:13 cumque cepisset eam Othonihel filius Cenez frater Chaleb
 minor dedit ei filiam suam coniugem
1:14 quam pergentem in itinere monuit vir suus ut peteret a
 patre suo agrum quae cum suspirasset sedens asino dixit ei
 Chaleb quid habes
1:15 at illa respondit da mihi benedictionem quia terram arentem
 dedisti mihi da et inriguam aquis dedit ergo ei Chaleb inriguum
 superius et inriguum inferius
1:16 filii autem Cinei cognati Mosi ascenderunt de civitate
 Palmarum cum filiis Iuda in desertum sortis eius quod est ad
 meridiem Arad et habitaverunt cum eo
1:17 abiit autem Iudas cum Symeone fratre suo et percusserunt
 simul Chananeum qui habitabat in Sephath et interfecerunt eum
 vocatumque est nomen urbis Horma id est anathema
1:18 cepitque Iudas Gazam cum finibus suis et Ascalonem atque
 Accaron cum terminis suis
1:19 fuitque Dominus cum Iuda et montana possedit nec potuit
 delere habitatores vallis quia falcatis curribus abundabant
1:20 dederuntque Chaleb Hebron sicut dixerat Moses qui delevit
 ex ea tres filios Enach
1:21 Iebuseum autem habitatorem Hierusalem non deleverunt filii
 Beniamin habitavitque Iebuseus cum filiis Beniamin in
 Hierusalem usque in praesentem diem
1:22 domus quoque Ioseph ascendit in Bethel fuitque Dominus cum
 eis
1:23 nam cum obsiderent urbem quae prius Luza vocabatur
1:24 viderunt hominem egredientem de civitate dixeruntque ad eum
 ostende nobis introitum civitatis et faciemus tecum
 misericordiam
1:25 qui cum ostendisset eis percusserunt urbem in ore gladii
 hominem autem illum et omnem cognationem eius dimiserunt
1:26 qui dimissus abiit in terram Etthim et aedificavit ibi
 civitatem vocavitque eam Luzam quae ita appellatur usque in
 praesentem diem
1:27 Manasses quoque non delevit Bethsan et Thanach cum viculis
 suis et habitatores Dor et Ieblaam et Mageddo cum viculis suis
 coepitque Chananeus habitare cum eis
1:28 postquam autem confortatus est Israhel fecit eos
 tributarios et delere noluit
1:29 Ephraim etiam non interfecit Chananeum qui habitabat in
 Gazer sed habitavit cum eo
1:30 Zabulon non delevit habitatores Cetron et Naalon sed
 habitavit Chananeus in medio eius factusque est ei tributarius
1:31 Aser quoque non delevit habitatores Achcho et Sidonis Alab
 et Achazib et Alba et Afec et Roob
1:32 habitavitque in medio Chananei habitatoris illius terrae
 nec interfecit eum
1:33 Nepthali non delevit habitatores Bethsemes et Bethanath et
 habitavit inter Chananeum habitatorem terrae fueruntque ei
 Bethsemitae et Bethanitae tributarii
1:34 artavitque Amorreus filios Dan in monte nec dedit eis locum
 ut ad planiora descenderent
1:35 habitavitque in monte Hares quod interpretatur testaceo in
 Ahilon et Salabim et adgravata est manus domus Ioseph factusque
 est ei tributarius
1:36 fuit autem terminus Amorrei ab ascensu Scorpionis Petra et
 superiora loca
2:1 ascenditque angelus Domini de Galgal ad locum Flentium et
 ait eduxi vos de Aegypto et introduxi in terram pro qua iuravi
 patribus vestris et pollicitus sum ut non facerem irritum
 pactum meum vobiscum in sempiternum
2:2 ita dumtaxat ut non feriretis foedus cum habitatoribus
 terrae huius et aras eorum subverteretis et noluistis audire
 vocem meam cur hoc fecistis
2:3 quam ob rem nolui delere eos a facie vestra ut habeatis
 hostes et dii eorum sint vobis in ruinam
2:4 cumque loqueretur angelus Domini verba haec ad omnes filios
 Israhel elevaverunt vocem suam et fleverunt
2:5 et vocatum est nomen loci illius Flentium sive Lacrimarum
 immolaveruntque ibi hostias Domino
2:6 dimisit ergo Iosue populum et abierunt filii Israhel
 unusquisque in possessionem suam ut obtinerent eam
2:7 servieruntque Domino cunctis diebus eius et seniorum qui
 longo post eum vixerunt tempore et noverant omnia opera Domini
 quae fecerat cum Israhel
2:8 mortuus est autem Iosue filius Nun famulus Domini centum et
 decem annorum
2:9 et sepelierunt eum in finibus possessionis suae in
 Thamnathsare in monte Ephraim a septentrionali plaga montis
 Gaas
2:10 omnisque illa generatio congregata est ad patres suos et
 surrexerunt alii qui non noverant Dominum et opera quae fecerat
 cum Israhel
2:11 feceruntque filii Israhel malum in conspectu Domini et
 servierunt Baalim
2:12 ac dimiserunt Dominum Deum patrum suorum qui eduxerat eos
 de terra Aegypti et secuti sunt deos alienos deos quoque
 populorum qui habitabant in circuitu eorum et adoraverunt eos
 et ad iracundiam concitaverunt Dominum
2:13 dimittentes eum et servientes Baal et Astharoth
2:14 iratusque Dominus contra Israhel tradidit eos in manibus
 diripientium qui ceperunt eos et vendiderunt hostibus qui
 habitabant per gyrum nec potuerunt resistere adversariis suis
2:15 sed quocumque pergere voluissent manus Domini erat super
 eos sicut locutus est et iuravit eis et vehementer adflicti
 sunt
2:16 suscitavitque Dominus iudices qui liberarent eos de
 vastantium manibus sed nec illos audire voluerunt
2:17 fornicantes cum diis alienis et adorantes eos cito
 deseruerunt viam per quam ingressi fuerant patres eorum et
 audientes mandata Domini omnia fecere contraria
2:18 cumque Dominus iudices suscitaret in diebus eorum
 flectebatur misericordia et audiebat adflictorum gemitus et
 liberabat eos de caede vastantium
2:19 postquam autem mortuus esset iudex revertebantur et multo
 maiora faciebant quam fecerant patres sui sequentes deos
 alienos et servientes eis et adorantes illos non dimiserunt
 adinventiones suas et viam durissimam per quam ambulare
 consueverant
2:20 iratusque est furor Domini in Israhel et ait quia irritum
 fecit gens ista pactum meum quod pepigeram cum patribus eorum
 et vocem meam audire contempsit
2:21 et ego non delebo gentes quas dimisit Iosue et mortuus est
2:22 ut in ipsis experiar Israhel utrum custodiant viam Domini
 et ambulent in ea sicut custodierunt patres eorum an non
2:23 dimisit ergo Dominus omnes has nationes et cito subvertere
 noluit nec tradidit in manibus Iosue
3:1 hae sunt gentes quas Dominus dereliquit ut erudiret in eis
 Israhelem et omnes qui non noverant bella Chananeorum
3:2 et postea discerent filii eorum certare cum hostibus et
 habere consuetudinem proeliandi
3:3 quinque satrapas Philisthinorum omnemque Chananeum et
 Sidonium atque Eveum qui habitabat in monte Libano de monte
 Baalhermon usque ad introitum Emath
3:4 dimisitque eos ut in ipsis experiretur Israhelem utrum
 audiret mandata Domini quae praeceperat patribus eorum per
 manum Mosi an non
3:5 itaque filii Israhel habitaverunt in medio Chananei et
 Hetthei et Amorrei et Ferezei et Evei et Iebusei
3:6 et duxerunt uxores filias eorum ipsique filias suas eorum
 filiis tradiderunt et servierunt diis eorum
3:7 feceruntque malum in conspectu Domini et obliti sunt Dei sui
 servientes Baalim et Astharoth
3:8 iratusque Dominus contra Israhel tradidit eos in manus
 Chusanrasathaim regis Mesopotamiae servieruntque ei octo annis
3:9 et clamaverunt ad Dominum qui suscitavit eis salvatorem et
 liberavit eos Othonihel videlicet filium Cenez fratrem Chaleb
 minorem
3:10 fuitque in eo spiritus Domini et iudicavit Israhel
 egressusque est ad pugnam et tradidit Dominus in manu eius
 Chusanrasathaim regem Syriae et oppressit eum
3:11 quievitque terra quadraginta annis et mortuus est Othonihel
 filius Cenez
3:12 addiderunt autem filii Israhel facere malum in conspectu
 Domini qui confortavit adversum eos Eglon regem Moab quia
 fecerunt malum in conspectu eius
3:13 et copulavit ei filios Ammon et Amalech abiitque et
 percussit Israhel atque possedit urbem Palmarum
3:14 servieruntque filii Israhel Eglon regi Moab decem et octo
 annis
3:15 et postea clamaverunt ad Dominum qui suscitavit eis
 salvatorem vocabulo Ahoth filium Gera filii Iemini qui utraque
 manu utebatur pro dextera miseruntque filii Israhel per illum
 munera Eglon regi Moab
3:16 qui fecit sibi gladium ancipitem habentem in medio capulum
 longitudinis palmae manus et accinctus est eo subter sagum in
 dextro femore
3:17 obtulitque munera Eglon regi Moab erat autem Eglon crassus
 nimis
3:18 cumque obtulisset ei munera prosecutus est socios qui cum
 eo venerant
3:19 et reversus de Galgalis ubi erant idola dixit ad regem
 verbum secretum habeo ad te o rex et ille imperavit silentium
 egressisque omnibus qui circa eum erant
3:20 ingressus est Ahoth ad eum sedebat autem in aestivo
 cenaculo solus dixitque verbum Dei habeo ad te qui statim
 surrexit de throno
3:21 extenditque Ahoth manum sinistram et tulit sicam de dextro
 femore suo infixitque eam in ventre eius
3:22 tam valide ut capulus ferrum sequeretur in vulnere ac
 pinguissimo adipe stringeretur nec eduxit gladium sed ita ut
 percusserat reliquit in corpore statimque per secreta naturae
 alvi stercora proruperunt
3:23 Ahoth autem clausis diligentissime ostiis cenaculi et
 obfirmatis sera
3:24 per posticam egressus est servique regis ingressi viderunt
 clausas fores cenaculi atque dixerunt forsitan purgat alvum in
 aestivo cubiculo
3:25 expectantesque diu donec erubescerent et videntes quod
 nullus aperiret tulerunt clavem et aperientes invenerunt
 dominum suum iacentem in terra mortuum
3:26 Ahoth autem dum illi turbarentur effugit et pertransiit
 locum Idolorum unde reversus fuerat venitque in Seirath
3:27 et statim insonuit bucina in monte Ephraim descenderuntque
 cum eo filii Israhel ipso in fronte gradiente
3:28 qui dixit ad eos sequimini me tradidit enim Dominus
 inimicos nostros Moabitas in manus nostras descenderuntque post
 eum et occupaverunt vada Iordanis quae transmittunt in Moab et
 non dimiserunt transire quemquam
3:29 sed percusserunt Moabitas in tempore illo circiter decem
 milia omnes robustos et fortes viros nullus eorum evadere
 potuit
3:30 humiliatusque est Moab die illo sub manu Israhel et quievit
 terra octoginta annis
3:31 post hunc fuit Samgar filius Anath qui percussit de
 Philisthim sescentos viros vomere et ipse quoque defendit
 Israhel
4:1 addideruntque filii Israhel facere malum in conspectu Domini
 post mortem Ahoth
4:2 et tradidit illos Dominus in manu Iabin regis Chanaan qui
 regnavit in Asor habuitque ducem exercitus sui nomine Sisaram
 ipse autem habitabat in Aroseth gentium
4:3 clamaveruntque filii Israhel ad Dominum nongentos enim
 habebat falcatos currus et per viginti annos vehementer
 oppresserat eos
4:4 erat autem Debbora prophetis uxor Lapidoth quae iudicabat
 populum in illo tempore
4:5 et sedebat sub palma quae nomine illius vocabatur inter Rama
 et Bethel in monte Ephraim ascendebantque ad eam filii Israhel
 in omne iudicium
4:6 quae misit et vocavit Barac filium Abinoem de Cedes
 Nepthalim dixitque ad eum praecepit tibi Dominus Deus Israhel
 vade et duc exercitum in montem Thabor tollesque tecum decem
 milia pugnatorum de filiis Nepthalim et de filiis Zabulon
4:7 ego autem ducam ad te in loco torrentis Cison Sisaram
 principem exercitus Iabin et currus eius atque omnem
 multitudinem et tradam eos in manu tua
4:8 dixitque ad eam Barac si venis mecum vadam si nolueris
 venire non pergam
4:9 quae dixit ad eum ibo quidem tecum sed in hac vice tibi
 victoria non reputabitur quia in manu mulieris tradetur Sisara
 surrexit itaque Debbora et perrexit cum Barac in Cedes
4:10 qui accitis Zabulon et Nepthalim ascendit cum decem milibus
 pugnatorum habens Debboram in comitatu suo
4:11 Aber autem Cineus recesserat quondam a ceteris Cineis
 fratribus suis filiis Obab cognati Mosi et tetenderat
 tabernacula usque ad vallem quae vocatur Sennim et erat iuxta
 Cedes
4:12 nuntiatumque est Sisarae quod ascendisset Barac filius
 Abinoem in montem Thabor
4:13 et congregavit nongentos falcatos currus omnemque exercitum
 de Aroseth gentium ad torrentem Cison
4:14 dixitque Debbora ad Barac surge haec est enim dies in qua
 tradidit Dominus Sisaram in manus tuas en ipse ductor est tuus
 descendit itaque Barac de monte Thabor et decem milia
 pugnatorum cum eo
4:15 perterruitque Dominus Sisaram et omnes currus eius
 universamque multitudinem in ore gladii ad conspectum Barac in
 tantum ut Sisara de curru desiliens pedibus fugeret
4:16 et Barac persequeretur fugientes currus et exercitum usque
 ad Aroseth gentium et omnis hostium multitudo usque ad
 internicionem caderet
4:17 Sisara autem fugiens pervenit ad tentorium Iahel uxoris
 Aber Cinei erat enim pax inter Iabin regem Asor et domum Aber
 Cinei
4:18 egressa igitur Iahel in occursum Sisarae dixit ad eum intra
 ad me domine mi intra ne timeas qui ingressus tabernaculum eius
 et opertus ab ea pallio
4:19 dixit ad eam da mihi obsecro paululum aquae quia valde
 sitio quae aperuit utrem lactis et dedit ei bibere et operuit
 illum
4:20 dixitque Sisara ad eam sta ante ostium tabernaculi et cum
 venerit aliquis interrogans te et dicens numquid hic est
 aliquis respondebis nullus est
4:21 tulit itaque Iahel uxor Aber clavum tabernaculi adsumens
 pariter malleum et ingressa abscondite et cum silentio posuit
 supra tempus capitis eius clavum percussumque malleo defixit in
 cerebrum usque ad terram qui soporem morti socians defecit et
 mortuus est
4:22 et ecce Barac sequens Sisaram veniebat egressaque Iahel in
 occursum eius dixit ei veni et ostendam tibi virum quem quaeris
 qui cum intrasset ad eam vidit Sisaram iacentem mortuum et
 clavum infixum in tempore eius
4:23 humiliavit ergo Deus in die illo Iabin regem Chanaan coram
 filiis Israhel
4:24 qui crescebant cotidie et forti manu opprimebant Iabin
 regem Chanaan donec delerent eum
5:1 cecineruntque Debbora et Barac filius Abinoem in die illo
 dicentes
5:2 qui sponte obtulistis de Israhel animas vestras ad periculum
 benedicite Domino
5:3 audite reges percipite auribus principes ego sum ego sum
 quae Domino canam psallam Domino Deo Israhel
5:4 Domine cum exires de Seir et transires per regiones Edom
 terra mota est caelique ac nubes stillaverunt aquis
5:5 montes fluxerunt a facie Domini et Sinai a facie Domini Dei
 Israhel
5:6 in diebus Samgar filii Anath in diebus Iahel quieverunt
 semitae et qui ingrediebantur per eas ambulaverunt per calles
 devios
5:7 cessaverunt fortes in Israhel et quieverunt donec surgeret
 Debbora surgeret mater in Israhel
5:8 nova bella elegit Dominus et portas hostium ipse subvertit
 clypeus et hasta si apparuerint in quadraginta milibus Israhel
5:9 cor meum diligit principes Israhel qui propria voluntate
 obtulistis vos discrimini benedicite Domino
5:10 qui ascenditis super nitentes asinos et sedetis in iudicio
 et ambulatis in via loquimini
5:11 ubi conlisi sunt currus et hostium est suffocatus exercitus
 ibi narrentur iustitiae Domini et clementia in fortes Israhel
 tunc descendit populus Domini ad portas et obtinuit principatum
5:12 surge surge Debbora surge surge et loquere canticum surge
 Barac et adprehende captivos tuos fili Abinoem
5:13 salvatae sunt reliquiae populi Dominus in fortibus
 dimicavit
5:14 ex Ephraim delevit eos in Amalech et post eum ex Beniamin
 in populos tuos o Amalech de Machir principes descenderunt et
 de Zabulon qui exercitum ducerent ad bellandum
5:15 duces Isachar fuere cum Debbora et Barac vestigia sunt
 secuti qui quasi in praeceps ac baratrum se discrimini dedit
 diviso contra se Ruben magnanimorum repperta contentio est
5:16 quare habitas inter duos terminos ut audias sibilos gregum
 diviso contra se Ruben magnanimorum repperta contentio est
5:17 Galaad trans Iordanem quiescebat et Dan vacabat navibus
 Aser habitabat in litore maris et in portibus morabatur
5:18 Zabulon vero et Nepthalim obtulerunt animas suas morti in
 regione Merome
5:19 venerunt reges et pugnaverunt pugnaverunt reges Chanaan in
 Thanach iuxta aquas Mageddo et tamen nihil tulere praedantes
5:20 de caelo dimicatum est contra eos stellae manentes in
 ordine et cursu suo adversum Sisaram pugnaverunt
5:21 torrens Cison traxit cadavera eorum torrens Cadumim torrens
 Cison conculca anima mea robustos
5:22 ungulae equorum ceciderunt fugientibus impetu et per
 praeceps ruentibus fortissimis hostium
5:23 maledicite terrae Meroz dixit angelus Domini maledicite
 habitatoribus eius quia non venerunt ad auxilium Domini in
 adiutorium fortissimorum eius
5:24 benedicta inter mulieres Iahel uxor Aber Cinei benedicatur
 in tabernaculo suo
5:25 aquam petenti lac dedit et in fiala principum obtulit
 butyrum
5:26 sinistram manum misit ad clavum et dexteram ad fabrorum
 malleos percussitque Sisaram quaerens in capite vulneri locum
 et tempus valide perforans
5:27 inter pedes eius ruit defecit et mortuus est ante pedes
 illius volvebatur et iacebat exanimis et miserabilis
5:28 per fenestram prospiciens ululabat mater eius et de
 cenaculo loquebatur cur moratur regredi currus eius quare
 tardaverunt pedes quadrigarum illius
5:29 una sapientior ceteris uxoribus eius haec socrui verba
 respondit
5:30 forsitan nunc dividit spolia et pulcherrima feminarum
 eligitur ei vestes diversorum colorum Sisarae traduntur in
 praedam et supellex varia ad ornanda colla congeritur
5:31 sic pereant omnes inimici tui Domine qui autem diligunt te
 sicut sol in ortu suo splendet ita rutilent
5:32 quievitque terra per quadraginta annos
6:1 fecerunt autem filii Israhel malum in conspectu Domini qui
 tradidit eos in manu Madian septem annis
6:2 et oppressi sunt valde ab eis feceruntque sibi antra et
 speluncas in montibus et munitissima ad repugnandum loca
6:3 cumque sevisset Israhel ascendebat Madian et Amalech et
 ceteri orientalium nationum
6:4 et apud eos figentes tentoria sicut erant in herbis cuncta
 vastabant usque ad introitum Gazae nihilque omnino ad vitam
 pertinens relinquebant in Israhel non oves non boves non asinos
6:5 ipsi enim et universi greges eorum veniebant cum
 tabernaculis et instar lucustarum universa conplebant innumera
 multitudo hominum et camelorum quicquid tetigerant devastantes
6:6 humiliatusque est Israhel valde in conspectu Madian
6:7 et clamavit ad Dominum postulans auxilium contra Madianitas
6:8 qui misit ad eos virum prophetam et locutus est haec dicit
 Dominus Deus Israhel ego vos feci conscendere de Aegypto et
 eduxi de domo servitutis
6:9 et liberavi de manu Aegyptiorum et omnium inimicorum qui
 adfligebant vos eiecique eos ad introitum vestrum et tradidi
 vobis terram eorum
6:10 et dixi ego Dominus Deus vester ne timeatis deos Amorreorum
 in quorum terra habitatis et noluistis audire vocem meam
6:11 venit autem angelus Domini et sedit sub quercu quae erat in
 Ephra et pertinebat ad Ioas patrem familiae Ezri cumque Gedeon
 filius eius excuteret atque purgaret frumenta in torculari ut
 fugeret Madian
6:12 apparuit ei et ait Dominus tecum virorum fortissime
6:13 dixitque ei Gedeon obsecro Domine si Dominus nobiscum est
 cur adprehenderunt nos haec omnia ubi sunt mirabilia eius quae
 narraverunt patres nostri atque dixerunt de Aegypto eduxit nos
 Dominus nunc autem dereliquit nos et tradidit in manibus Madian
6:14 respexitque ad eum Dominus et ait vade in hac fortitudine
 tua et liberabis Israhel de manu Madian scito quod miserim te
6:15 qui respondens ait obsecro Domine mi in quo liberabo
 Israhel ecce familia mea infima est in Manasse et ego minimus
 in domo patris mei
6:16 dixitque ei Dominus ego ero tecum et percuties Madian quasi
 unum virum
6:17 et ille si inveni inquit gratiam coram te da mihi signum
 quod tu sis qui loquaris ad me
6:18 ne recedas hinc donec revertar ad te portans sacrificium et
 offerens tibi qui respondit ego praestolabor adventum tuum
6:19 ingressus est itaque Gedeon et coxit hedum et de farinae
 modio azymos panes carnesque ponens in canistro et ius carnium
 mittens in ollam tulit omnia sub quercum et obtulit ei
6:20 cui dixit angelus Domini tolle carnes et panes azymos et
 pone super petram illam et ius desuper funde cumque fecisset
 ita
6:21 extendit angelus Domini summitatem virgae quam tenebat in
 manu et tetigit carnes et azymos panes ascenditque ignis de
 petra et carnes azymosque consumpsit angelus autem Domini
 evanuit ex oculis eius
6:22 vidensque Gedeon quod esset angelus Domini ait heu mihi
 Domine Deus quia vidi angelum Domini facie ad faciem
6:23 dixitque ei Dominus pax tecum ne timeas non morieris
6:24 aedificavit ergo ibi Gedeon altare Domino vocavitque illud
 Domini pax usque in praesentem diem cum adhuc esset in Ephra
 quae est familiae Ezri
6:25 nocte illa dixit Dominus ad eum tolle taurum patris tui et
 alterum taurum annorum septem destruesque aram Baal quae est
 patris tui et nemus quod circa aram est succide
6:26 et aedificabis altare Domino Deo tuo in summitate petrae
 huius super quam sacrificium ante posuisti tollesque taurum
 secundum et offeres holocaustum super lignorum struem quae de
 nemore succideris
6:27 adsumptis igitur Gedeon decem viris de servis suis fecit
 sicut praeceperat Dominus timens autem domum patris sui et
 homines illius civitatis per diem facere noluit sed omnia nocte
 conplevit
6:28 cumque surrexissent viri oppidi eius mane viderunt
 destructam aram Baal lucumque succisum et taurum alterum
 inpositum super altare quod tunc aedificatum erat
6:29 dixeruntque ad invicem quis hoc fecit cumque perquirerent
 auctorem facti dictum est Gedeon filius Ioas fecit haec omnia
6:30 et dixerunt ad Ioas produc filium tuum ut moriatur quia
 destruxit aram Baal et succidit nemus
6:31 quibus ille respondit numquid ultores estis Baal et
 pugnatis pro eo qui adversarius eius est moriatur antequam lux
 crastina veniat si deus est vindicet se de eo qui suffodit aram
 eius
6:32 ex illo die vocatus est Gedeon Hierobbaal eo quod dixisset
 Ioas ulciscatur se de eo Baal qui suffodit altare eius
6:33 igitur omnis Madian et Amalech et orientales populi
 congregati sunt simul et transeuntes Iordanem castrametati sunt
 in valle Iezrahel
6:34 spiritus autem Domini induit Gedeon qui clangens bucina
 convocavit domum Abiezer ut sequeretur
6:35 misitque nuntios in universum Manassen qui et ipse secutus
 est eum et alios nuntios in Aser et Zabulon et Nepthalim qui
 occurrerunt ei
6:36 dixitque Gedeon ad Dominum si salvum facis per manum meam
 Israhel sicut locutus es
6:37 ponam vellus hoc lanae in area si ros in solo vellere
 fuerit et in omni terra siccitas sciam quod per manum meam
 sicut locutus es liberabis Israhel
6:38 factumque est ita et de nocte consurgens expresso vellere
 concam rore conplevit
6:39 dixitque rursus ad Dominum ne irascatur furor tuus contra
 me si adhuc semel temptavero signum quaerens in vellere oro ut
 solum vellus siccum sit et omnis terra rore madens
6:40 fecitque Dominus nocte illa ut postulaverat et fuit
 siccitas in solo vellere et ros in omni terra
7:1 igitur Hierobbaal qui est et Gedeon de nocte consurgens et
 omnis populus cum eo venit ad fontem qui vocatur Arad erant
 autem castra Madian in valle ad septentrionalem plagam collis
 Excelsi
7:2 dixitque Dominus ad Gedeon multus tecum est populus nec
 tradetur Madian in manus eius ne glorietur contra me Israhel et
 dicat meis viribus liberatus sum
7:3 loquere ad populum et cunctis audientibus praedica qui
 formidolosus et timidus est revertatur recesseruntque de monte
 Galaad et reversa sunt ex populo viginti duo milia virorum et
 tantum decem milia remanserunt
7:4 dixitque Dominus ad Gedeon adhuc populus multus est duc eos
 ad aquas et ibi probabo illos et de quo dixero tibi ut tecum
 vadat ipse pergat quem ire prohibuero revertatur
7:5 cumque descendisset populus ad aquas dixit Dominus ad Gedeon
 qui lingua lambuerint aquas sicut solent canes lambere
 separabis eos seorsum qui autem curvatis genibus biberint in
 altera parte erunt
7:6 fuit itaque numerus eorum qui manu ad os proiciente aquas
 lambuerant trecenti viri omnis autem reliqua multitudo flexo
 poplite biberat
7:7 et ait Dominus ad Gedeon in trecentis viris qui lambuerunt
 aquas liberabo vos et tradam Madian in manu tua omnis autem
 reliqua multitudo revertatur in locum suum
7:8 sumptis itaque pro numero cibariis et tubis omnem reliquam
 multitudinem abire praecepit ad tabernacula sua et ipse cum
 trecentis viris se certamini dedit castra autem Madian erant
 subter in valle
7:9 eadem nocte dixit Dominus ad eum surge et descende in castra
 quia tradidi eos in manu tua
7:10 sin autem solus ire formidas descendat tecum Phara puer
 tuus
7:11 et cum audieris quid loquantur tunc confortabuntur manus
 tuae et securior ad hostium castra descendes descendit ergo
 ipse et Phara puer eius in partem castrorum ubi erant armatorum
 vigiliae
7:12 Madian autem et Amalech et omnes orientales populi fusi
 iacebant in valle ut lucustarum multitudo cameli quoque
 innumerabiles erant sicut harena quae iacet in litoribus maris
7:13 cumque venisset Gedeon narrabat aliquis somnium proximo suo
 et in hunc modum referebat quod viderat vidi somnium et
 videbatur mihi quasi subcinericius panis ex hordeo volvi et in
 Madian castra descendere cumque pervenisset ad tabernaculum
 percussit illud atque subvertit et terrae funditus coaequavit
7:14 respondit is cui loquebatur non est hoc aliud nisi gladius
 Gedeonis filii Ioas viri Israhelitae tradidit Deus in manu eius
 Madian et omnia castra eius
7:15 cumque audisset Gedeon somnium et interpretationem eius
 adoravit et reversus ad castra Israhel ait surgite tradidit
 enim Dominus in manus nostras castra Madian
7:16 divisitque trecentos viros in tres partes et dedit tubas in
 manibus eorum lagoenasque vacuas ac lampadas in medio
 lagoenarum
7:17 et dixit ad eos quod me facere videritis hoc facite
 ingrediar partem castrorum et quod fecero sectamini
7:18 quando personaverit tuba in manu mea vos quoque per
 castrorum circuitum clangite et conclamate Domino et Gedeoni
7:19 ingressusque est Gedeon et trecenti viri qui erant cum eo
 in parte castrorum incipientibus vigiliis noctis mediae et
 custodibus suscitatis coeperunt bucinis clangere et conplodere
 inter se lagoenas
7:20 cumque per gyrum castrorum in tribus personarent locis et
 hydrias confregissent tenuerunt sinistris manibus lampadas et
 dextris sonantes tubas clamaveruntque gladius Domini et
 Gedeonis
7:21 stantes singuli in loco suo per circuitum castrorum
 hostilium omnia itaque castra turbata sunt et vociferantes
 ululantesque fugerunt
7:22 et nihilominus insistebant trecenti viri bucinis
 personantes inmisitque Dominus gladium in omnibus castris et
 mutua se caede truncabant
7:23 fugientes usque Bethseta et crepidinem Abelmeula in Tebbath
 conclamantes autem viri Israhel de Nepthali et Aser et omni
 Manasse persequebantur Madian
7:24 misitque Gedeon nuntios in omnem montem Ephraim dicens
 descendite in occursum Madian et occupate aquas usque Bethbera
 atque Iordanem clamavitque omnis Ephraim et praeoccupavit aquas
 atque Iordanem usque Bethbera
7:25 adprehensosque duos viros Madian Oreb et Zeb interfecit
 Oreb in petra Oreb Zeb vero in torculari Zeb et persecuti sunt
 Madian capita Oreb et Zeb portantes ad Gedeon trans fluenta
 Iordanis
8:1 dixeruntque ad eum viri Ephraim quid est hoc quod facere
 voluisti ut non nos vocares cum ad pugnam pergeres contra
 Madian iurgantes fortiter et prope vim inferentes
8:2 quibus ille respondit quid enim tale facere potui quale vos
 fecistis nonne melior est racemus Ephraim vindemiis Abiezer
8:3 in manus vestras tradidit Dominus principes Madian Oreb et
 Zeb quid tale facere potui quale vos fecistis quod cum locutus
 esset requievit spiritus eorum quo tumebant contra eum
8:4 cumque venisset Gedeon ad Iordanem transivit eum cum
 trecentis viris qui secum erant et prae lassitudine fugientes
 persequi non poterant
8:5 dixitque ad viros Soccoth date obsecro panes populo qui
 mecum est quia valde defecerunt ut possimus persequi Zebee et
 Salmana reges Madian
8:6 responderunt principes Soccoth forsitan palmae manuum Zebee
 et Salmana in manu tua sunt et idcirco postulas ut demus
 exercitui tuo panes
8:7 quibus ille ait cum ergo tradiderit Dominus Zebee et Salmana
 in manus meas conteram carnes vestras cum spinis tribulisque
 deserti
8:8 et inde conscendens venit in Phanuhel locutusque est ad
 viros eius loci similia cui et illi responderunt sicut
 responderant viri Soccoth
8:9 dixit itaque et eis cum reversus fuero victor in pace
 destruam turrem hanc
8:10 Zebee autem et Salmana requiescebant cum omni exercitu suo
 quindecim milia enim viri remanserant ex omnibus turmis
 orientalium populorum caesis centum viginti milibus bellatorum
 et educentium gladium
8:11 ascendensque Gedeon per viam eorum qui in tabernaculis
 morabantur ad orientalem partem Nobee et Iecbaa percussit
 castra hostium qui securi erant et nihil adversi suspicabantur
8:12 fugeruntque Zebee et Salmana quos persequens Gedeon
 conprehendit turbato omni exercitu eorum
8:13 revertensque de bello ante solis ortum
8:14 adprehendit puerum de viris Soccoth interrogavitque eum
 nomina principum et seniorum Soccoth et descripsit septuaginta
 septem viros
8:15 venitque ad Soccoth et dixit eis en Zebee et Salmana super
 quibus exprobrastis mihi dicentes forsitan manus Zebee et
 Salmana in manibus tuis sunt et idcirco postulas ut demus viris
 qui lassi sunt et defecerunt panes
8:16 tulit ergo seniores civitatis et spinas deserti ac tribulos
 et contrivit cum eis atque comminuit viros Soccoth
8:17 turrem quoque Phanuhel subvertit occisis habitatoribus
 civitatis
8:18 dixitque ad Zebee et Salmana quales fuerunt viri quos
 occidistis in Thabor qui responderunt similes tui et unus ex
 eis quasi filius regis
8:19 quibus ille ait fratres mei fuerunt filii matris meae vivit
 Dominus si servassetis eos non vos occiderem
8:20 dixitque Ietther primogenito suo surge et interfice eos qui
 non eduxit gladium timebat enim quia adhuc puer erat
8:21 dixeruntque Zebee et Salmana tu surge et inrue in nos quia
 iuxta aetatem robur est hominis surrexit Gedeon et interfecit
 Zebee et Salmana et tulit ornamenta ac bullas quibus colla
 regalium camelorum decorari solent
8:22 dixeruntque omnes viri Israhel ad Gedeon dominare nostri tu
 et filius tuus et filius filii tui quia liberasti nos de manu
 Madian
8:23 quibus ille ait non dominabor vestri nec dominabitur in vos
 filius meus sed dominabitur Dominus
8:24 dixitque ad eos unam petitionem postulo a vobis date mihi
 inaures ex praeda vestra inaures enim aureas Ismahelitae habere
 consuerant
8:25 qui responderunt libentissime dabimus expandentesque super
 terram pallium proiecerunt in eo inaures de praeda
8:26 et fuit pondus postulatarum inaurium mille septingenti auri
 sicli absque ornamentis et monilibus et veste purpurea quibus
 Madian reges uti soliti erant et praeter torques aureos
 camelorum
8:27 fecitque ex eo Gedeon ephod et posuit illud in civitate sua
 Ephra fornicatusque est omnis Israhel in eo et factum est
 Gedeoni et omni domui eius in ruinam
8:28 humiliatus est autem Madian coram filiis Israhel nec
 potuerunt ultra elevare cervices sed quievit terra per
 quadraginta annos quibus praefuit Gedeon
8:29 abiit itaque Hierobbaal filius Ioas et habitavit in domo
 sua
8:30 habuitque septuaginta filios qui egressi sunt de femore
 eius eo quod plures haberet uxores
8:31 concubina autem illius quam habebat in Sychem genuit ei
 filium nomine Abimelech
8:32 mortuusque est Gedeon filius Ioas in senectute bona et
 sepultus in sepulchro Ioas patris sui in Ephra de familia Ezri
8:33 postquam autem mortuus est Gedeon aversi sunt filii Israhel
 et fornicati cum Baalim percusseruntque cum Baal foedus ut
 esset eis in deum
8:34 nec recordati sunt Domini Dei sui qui eruit eos de manu
 omnium inimicorum suorum per circuitum
8:35 nec fecerunt misericordiam cum domo Hierobbaal Gedeon iuxta
 omnia bona quae fecerat Israheli
9:1 abiit autem Abimelech filius Hierobbaal in Sychem ad fratres
 matris suae et locutus est ad eos et ad omnem cognationem domus
 patris matris suae dicens
9:2 loquimini ad omnes viros Sychem quid vobis est melius ut
 dominentur vestri septuaginta viri omnes filii Hierobbaal an ut
 dominetur vobis unus vir simulque considerate quia os vestrum
 et caro vestra sum
9:3 locutique sunt fratres matris eius de eo ad omnes viros
 Sychem universos sermones istos et inclinaverunt cor eorum post
 Abimelech dicentes frater noster est
9:4 dederuntque illi septuaginta pondo argenti de fano Baalbrith
 qui conduxit sibi ex eo viros inopes et vagos secutique sunt
 eum
9:5 et venit in domum patris sui Ephra et occidit fratres suos
 filios Hierobbaal septuaginta viros super lapidem unum
 remansitque Ioatham filius Hierobbaal minimus et absconditus
 est
9:6 congregati sunt autem omnes viri Sychem et universae
 familiae urbis Mello abieruntque et constituerunt regem
 Abimelech iuxta quercum quae stabat in Sychem
9:7 quod cum nuntiatum esset Ioatham ivit et stetit in vertice
 montis Garizim elevataque voce clamavit et dixit audite me viri
 Sychem ita audiat vos Deus
9:8 ierunt ligna ut unguerent super se regem dixeruntque olivae
 impera nobis
9:9 quae respondit numquid possum deserere pinguedinem meam qua
 et dii utuntur et homines et venire ut inter ligna promovear
9:10 dixeruntque ligna ad arborem ficum veni et super nos regnum
 accipe
9:11 quae respondit eis numquid possum deserere dulcedinem meam
 fructusque suavissimos et ire ut inter cetera ligna commovear
9:12 locuta sunt quoque ligna ad vitem veni et impera nobis
9:13 quae respondit numquid possum deserere vinum meum quod
 laetificat Deum et homines et inter ligna cetera commoveri
9:14 dixeruntque omnia ligna ad ramnum veni et impera super nos
9:15 quae respondit eis si vere me regem vobis constituitis
 venite et sub mea umbra requiescite sin autem non vultis
 egrediatur ignis de ramno et devoret cedros Libani
9:16 nunc igitur si recte et absque peccato constituistis super
 vos regem Abimelech et bene egistis cum Hierobbaal et cum domo
 eius et reddidistis vicem beneficiis eius qui pugnavit pro
 vobis
9:17 et animam suam dedit periculis ut erueret vos de manu
 Madian
9:18 qui nunc surrexistis contra domum patris mei et
 interfecistis filios eius septuaginta viros super unum lapidem
 et constituistis regem Abimelech filium ancillae eius super
 habitatores Sychem eo quod frater vester sit
9:19 si ergo recte et absque vitio egistis cum Hierobbaal et
 domo eius hodie laetamini in Abimelech et ille laetetur in
 vobis
9:20 sin autem perverse egrediatur ignis ex eo et consumat
 habitatores Sychem et oppidum Mello egrediaturque ignis de
 viris Sychem et de oppido Mello et devoret Abimelech
9:21 quae cum dixisset fugit et abiit in Bera habitavitque ibi
 metu Abimelech fratris sui
9:22 regnavit itaque Abimelech super Israhel tribus annis
9:23 misitque Deus spiritum pessimum inter Abimelech et
 habitatores Sychem qui coeperunt eum detestari
9:24 et scelus interfectionis septuaginta filiorum Hierobbaal et
 effusionem sanguinis eorum conferre in Abimelech fratrem suum
 et in ceteros Sycimarum principes qui eum adiuverant
9:25 posueruntque insidias adversum eum in montium summitate et
 dum illius praestolantur adventum exercebant latrocinia agentes
 praedas de praetereuntibus nuntiatumque est Abimelech
9:26 venit autem Gaal filius Obed cum fratribus suis et
 transivit in Sycimam ad cuius adventum erecti habitatores
 Sychem
9:27 egressi sunt in agros vastantes vineas uvasque calcantes et
 factis cantantium choris ingressi sunt fanum dei sui et inter
 epulas et pocula maledicebant Abimelech
9:28 clamante Gaal filio Obed quis est Abimelech et quae est
 Sychem ut serviamus ei numquid non est filius Hierobbaal et
 constituit principem Zebul servum suum super viros Emmor patris
 Sychem cur igitur servimus ei
9:29 utinam daret aliquis populum istum sub manu mea ut auferrem
 de medio Abimelech dictumque est Abimelech congrega exercitus
 multitudinem et veni
9:30 Zebul enim princeps civitatis auditis sermonibus Gaal filii
 Obed iratus est valde
9:31 et misit clam ad Abimelech nuntios dicens ecce Gaal filius
 Obed venit in Sycimam cum fratribus suis et obpugnat adversum
 te civitatem
9:32 surge itaque nocte cum populo qui tecum est et latita in
 agro
9:33 et primo mane oriente sole inrue super civitatem illo autem
 egrediente adversum te cum populo suo fac ei quod potueris
9:34 surrexit itaque Abimelech cum omni exercitu suo nocte et
 tetendit insidias iuxta Sycimam in quattuor locis
9:35 egressusque est Gaal filius Obed et stetit in introitu
 portae civitatis surrexit autem Abimelech et omnis exercitus
 cum eo de insidiarum loco
9:36 cumque vidisset populum Gaal dixit ad Zebul ecce de
 montibus multitudo descendit cui ille respondit umbras montium
 vides quasi hominum capita et hoc errore deciperis
9:37 rursumque Gaal ait ecce populus de umbilico terrae
 descendit et unus cuneus venit per viam quae respicit quercum
9:38 cui dixit Zebul ubi est nunc os tuum quo loquebaris quis
 est Abimelech ut serviamus ei nonne iste est populus quem
 despiciebas egredere et pugna contra eum
9:39 abiit ergo Gaal spectante Sycimarum populo et pugnavit
 contra Abimelech
9:40 qui persecutus est eum fugientem et in urbem conpulit
 cecideruntque ex parte eius plurimi usque ad portam civitatis
9:41 et Abimelech sedit in Ruma Zebul autem Gaal et socios eius
 expulit de urbe nec in ea passus est commorari
9:42 sequenti ergo die egressus est populus in campum quod cum
 nuntiatum esset Abimelech
9:43 tulit exercitum suum et divisit in tres turmas tendens
 insidias in agris vidensque quod egrederetur populus de
 civitate surrexit et inruit in eos
9:44 cum cuneo suo obpugnans et obsidens civitatem duae autem
 turmae palantes per campum adversarios sequebantur
9:45 porro Abimelech omni illo die obpugnabat urbem quam cepit
 interfectis habitatoribus eius ipsaque destructa ita ut sal in
 ea dispergeret
9:46 quod cum audissent qui habitabant in turre Sycimorum
 ingressi sunt fanum dei sui Berith ubi foedus cum eo pepigerant
 et ex eo locus nomen acceperat qui erat valde munitus
9:47 Abimelech quoque audiens viros turris Sycimorum pariter
 conglobatos
9:48 ascendit in montem Selmon cum omni populo suo et arrepta
 securi praecidit arboris ramum inpositumque ferens umero dixit
 ad socios quod me vidistis facere cito facite
9:49 igitur certatim ramos de arboribus praecidentes sequebantur
 ducem quos circumdantes praesidio succenderunt atque ita factum
 est ut fumo et igne mille hominum necarentur viri pariter ac
 mulieres habitatorum turris Sychem
9:50 Abimelech autem inde proficiscens venit ad oppidum Thebes
 quod circumdans obsidebat exercitu
9:51 erat autem turris excelsa in media civitate ad quam
 confugerant viri simul ac mulieres et omnes principes civitatis
 clausa firmissime ianua et super turris tectum stantes per
 propugnacula
9:52 accedensque Abimelech iuxta turrem pugnabat fortiter et
 adpropinquans ostio ignem subponere nitebatur
9:53 et ecce una mulier fragmen molae desuper iaciens inlisit
 capiti Abimelech et confregit cerebrum eius
9:54 qui vocavit cito armigerum suum et ait ad eum evagina
 gladium tuum et percute me ne forte dicatur quod a femina
 interfectus sim qui iussa perficiens interfecit eum
9:55 illoque mortuo omnes qui cum eo erant de Israhel reversi
 sunt in sedes suas
9:56 et reddidit Deus malum quod fecerat Abimelech contra patrem
 suum interfectis septuaginta fratribus suis
9:57 Sycimitis quoque quod operati erant retributum est et venit
 super eos maledictio Ioatham filii Hierobbaal
10:1 post Abimelech surrexit dux in Israhel Thola filius Phoa
 patrui Abimelech vir de Isachar qui habitavit in Sanir montis
 Ephraim
10:2 et iudicavit Israhel viginti et tribus annis mortuusque ac
 sepultus est in Sanir
10:3 huic successit Iair Galaadites qui iudicavit Israhel per
 viginti et duos annos
10:4 habens triginta filios sedentes super triginta pullos
 asinarum et principes triginta civitatum quae ex nomine eius
 appellatae sunt Avothiair id est oppida Iair usque in
 praesentem diem in terra Galaad
10:5 mortuusque est Iair ac sepultus in loco cui est vocabulum
 Camon
10:6 filii autem Israhel peccatis veteribus iungentes nova
 fecerunt malum in conspectu Domini et servierunt idolis Baalim
 et Astharoth et diis Syriae ac Sidonis et Moab et filiorum
 Ammon et Philisthim dimiseruntque Dominum et non colebant eum
10:7 contra quos iratus tradidit eos in manu Philisthim et
 filiorum Ammon
10:8 adflictique sunt et vehementer oppressi per annos decem et
 octo omnes qui habitabant trans Iordanem in terra Amorrei quae
 est in Galaad
10:9 in tantum ut filii Ammon Iordane transmisso vastarent Iudam
 et Beniamin et Ephraim adflictusque est Israhel nimis
10:10 et clamantes ad Dominum dixerunt peccavimus tibi quia
 dereliquimus Deum nostrum et servivimus Baalim
10:11 quibus locutus est Dominus numquid non Aegyptii et Amorrei
 filiique Ammon et Philisthim
10:12 Sidonii quoque et Amalech et Chanaan oppresserunt vos et
 clamastis ad me et erui vos de manu eorum
10:13 et tamen reliquistis me et coluistis deos alienos idcirco
 non addam ut ultra vos liberem
10:14 ite et invocate deos quos elegistis ipsi vos liberent in
 tempore angustiae
10:15 dixeruntque filii Israhel ad Dominum peccavimus redde tu
 nobis quicquid tibi placet tantum nunc libera nos
10:16 quae dicentes omnia de finibus suis alienorum deorum idola
 proiecerunt et servierunt Deo qui doluit super miseriis eorum
10:17 itaque filii Ammon conclamantes in Galaad fixere tentoria
 contra quos congregati filii Israhel in Maspha castrametati
 sunt
10:18 dixeruntque principes Galaad singuli ad proximos suos qui
 primus e nobis contra filios Ammon coeperit dimicare erit dux
 populi Galaad
11:1 fuit illo tempore Iepthae Galaadites vir fortissimus atque
 pugnator filius meretricis mulieris qui natus est de Galaad
11:2 habuit autem Galaad uxorem de qua suscepit filios qui
 postquam creverant eiecerunt Iepthae dicentes heres in domo
 patris nostri esse non poteris quia de altera matre generatus
 es
11:3 quos ille fugiens atque devitans habitavit in terra Tob
 congregatique sunt ad eum viri inopes et latrocinantes et quasi
 principem sequebantur
11:4 in illis diebus pugnabant filii Ammon contra Israhel
11:5 quibus acriter instantibus perrexerunt maiores natu de
 Galaad ut tollerent in auxilium sui Iepthae de terra Tob
11:6 dixeruntque ad eum veni et esto princeps noster et pugna
 contra filios Ammon
11:7 quibus ille respondit nonne vos estis qui odistis me et
 eiecistis de domo patris mei et nunc venistis ad me necessitate
 conpulsi
11:8 dixeruntque principes Galaad ad Iepthae ob hanc igitur
 causam nunc ad te venimus ut proficiscaris nobiscum et pugnes
 contra filios Ammon sisque dux omnium qui habitant in Galaad
11:9 Iepthae quoque dixit eis si vere venistis ad me ut pugnem
 pro vobis contra filios Ammon tradideritque eos Dominus in
 manus meas ego ero princeps vester
11:10 qui responderunt ei Dominus qui haec audit ipse mediator
 ac testis est quod nostra promissa faciamus
11:11 abiit itaque Iepthae cum principibus Galaad fecitque eum
 omnis populus principem sui locutusque est Iepthae omnes
 sermones suos coram Domino in Maspha
11:12 et misit nuntios ad regem filiorum Ammon qui ex persona
 sua dicerent quid mihi et tibi est quia venisti contra me ut
 vastares terram meam
11:13 quibus ille respondit quia tulit Israhel terram meam
 quando ascendit de Aegypto a finibus Arnon usque Iaboc atque
 Iordanem nunc igitur cum pace redde mihi eam
11:14 per quos rursum mandavit Iepthae et imperavit eis ut
 dicerent regi Ammon
11:15 haec dicit Iepthae non tulit Israhel terram Moab nec
 terram filiorum Ammon
11:16 sed quando de Aegypto conscenderunt ambulavit per
 solitudinem usque ad mare Rubrum et venit in Cades
11:17 misitque nuntios ad regem Edom dicens dimitte ut transeam
 per terram tuam qui noluit adquiescere precibus eius misit
 quoque et ad regem Moab qui et ipse transitum praebere
 contempsit mansit itaque in Cades
11:18 et circuivit ex latere terram Edom et terram Moab venitque
 contra orientalem plagam terrae Moab et castrametatus est trans
 Arnon nec voluit intrare terminos Moab Arnon quippe confinium
 est terrae Moab
11:19 misit itaque Israhel nuntios ad Seon regem Amorreorum qui
 habitabat in Esebon et dixerunt ei dimitte ut transeam per
 terram tuam usque ad fluvium
11:20 qui et ipse Israhel verba despiciens non dimisit eum
 transire per terminos suos sed infinita multitudine congregata
 egressus est contra eum in Iassa et fortiter resistebat
11:21 tradiditque eum Dominus in manu Israhel cum omni exercitu
 suo qui percussit eum et possedit omnem terram Amorrei
 habitatoris regionis illius
11:22 et universos fines eius de Arnon usque Iaboc et de
 solitudine usque ad Iordanem
11:23 Dominus ergo Deus Israhel subvertit Amorreum pugnante
 contra illum populo suo Israhel et tu nunc vis possidere terram
 eius
11:24 nonne ea quae possedit Chamos deus tuus tibi iure debentur
 quae autem Dominus Deus noster victor obtinuit in nostram
 cedent possessionem
11:25 nisi forte melior es Balac filio Sepphor rege Moab aut
 docere potes quod iurgatus sit contra Israhel et pugnaverit
 contra eum
11:26 quando habitavit in Esebon et viculis eius et in Aroer et
 villis illius vel in cunctis civitatibus iuxta Iordanem per
 trecentos annos quare tanto tempore nihil super hac repetitione
 temptastis
11:27 igitur non ego pecco in te sed tu contra me male agis
 indicens mihi bella non iusta iudicet Dominus arbiter huius
 diei inter Israhel et inter filios Ammon
11:28 noluitque adquiescere rex filiorum Ammon verbis Iepthae
 quae per nuntios mandaverat
11:29 factus est ergo super Iepthae spiritus Domini et
 circumiens Galaad et Manasse Maspha quoque Galaad et inde
 transiens ad filios Ammon
11:30 votum vovit Domino dicens si tradideris filios Ammon in
 manus meas
11:31 quicumque primus fuerit egressus de foribus domus meae
 mihique occurrerit revertenti cum pace a filiis Ammon eum
 holocaustum offeram Domino
11:32 transivitque Iepthae ad filios Ammon ut pugnaret contra
 eos quos tradidit Dominus in manus eius
11:33 percussitque ab Aroer usque dum venias in Mennith viginti
 civitates et usque ad Abel quae est vineis consita plaga magna
 nimis humiliatique sunt filii Ammon a filiis Israhel
11:34 revertenti autem Iepthae in Maspha domum suam occurrit
 unigenita filia cum tympanis et choris non enim habebat alios
 liberos
11:35 qua visa scidit vestimenta sua et ait heu filia mi
 decepisti me et ipsa decepta es aperui enim os meum ad Dominum
 et aliud facere non potero
11:36 cui illa respondit pater mi si aperuisti os tuum ad
 Dominum fac mihi quodcumque pollicitus es concessa tibi ultione
 atque victoria de hostibus tuis
11:37 dixitque ad patrem hoc solum mihi praesta quod deprecor
 dimitte me ut duobus mensibus circumeam montes et plangam
 virginitatem meam cum sodalibus meis
11:38 cui ille respondit vade et dimisit eam duobus mensibus
 cumque abisset cum sociis ac sodalibus suis flebat virginitatem
 suam in montibus
11:39 expletisque duobus mensibus reversa est ad patrem suum et
 fecit ei sicut voverat quae ignorabat virum exinde mos
 increbuit in Israhel et consuetudo servata est
11:40 ut post anni circulum conveniant in unum filiae Israhel et
 plangant filiam Iepthae Galaaditae diebus quattuor
12:1 ecce autem in Ephraim orta seditio est nam transeuntes
 contra aquilonem dixerunt ad Iepthae quare vadens ad pugnam
 contra filios Ammon vocare nos noluisti ut pergeremus tecum
 igitur incendimus domum tuam
12:2 quibus ille respondit disceptatio erat mihi et populo meo
 contra filios Ammon vehemens vocavique vos ut mihi praeberetis
 auxilium et facere noluistis
12:3 quod cernens posui in manibus meis animam meam transivique
 ad filios Ammon et tradidit eos Dominus in manus meas quid
 commerui ut adversum me consurgatis in proelium
12:4 vocatis itaque ad se cunctis viris Galaad pugnabat contra
 Ephraim percusseruntque viri Galaad Ephraim quia dixerat
 fugitivus est Galaad de Ephraim et habitat in medio Ephraim et
 Manasse
12:5 occupaveruntque Galaaditae vada Iordanis per quae Ephraim
 reversurus erat cumque venisset ad ea de Ephraim numero fugiens
 atque dixisset obsecro ut me transire permittas dicebant ei
 Galaaditae numquid Ephrateus es quo dicente non sum
12:6 interrogabant eum dic ergo sebboleth quod interpretatur
 spica qui respondebat tebboleth eadem littera spicam exprimere
 non valens statimque adprehensum iugulabant in ipso Iordanis
 transitu et ceciderunt in illo tempore de Ephraim quadraginta
 duo milia
12:7 iudicavitque Iepthae Galaadites Israhel sex annis et
 mortuus est ac sepultus in civitate sua Galaad
12:8 post hunc iudicavit Israhel Abessan de Bethleem
12:9 qui habuit triginta filios et totidem filias quas emittens
 foras maritis dedit et eiusdem numeri filiis suis accepit
 uxores introducens in domum suam qui septem annis iudicavit
 Israhel
12:10 mortuusque est ac sepultus in Bethleem
12:11 cui successit Ahialon Zabulonites et iudicavit Israhelem
 decem annis
12:12 mortuusque est ac sepultus in Zabulon
12:13 post hunc iudicavit in Israhel Abdon filius Hellel
 Farathonites
12:14 qui habuit quadraginta filios et triginta ex eis nepotes
 ascendentes super septuaginta pullos asinarum et iudicavit in
 Israhel octo annis
12:15 mortuusque est ac sepultus in Farathon terrae Ephraim in
 monte Amalech
13:1 rursumque filii Israhel fecerunt malum in conspectu Domini
 qui tradidit eos in manus Philisthinorum quadraginta annis
13:2 erat autem vir quidam de Saraa et de stirpe Dan nomine
 Manue habens uxorem sterilem
13:3 cui apparuit angelus Domini et dixit ad eam sterilis es et
 absque liberis sed concipies et paries filium
13:4 cave ergo ne vinum bibas ac siceram ne inmundum quicquam
 comedas
13:5 quia concipies et paries filium cuius non tanget caput
 novacula erit enim nazareus Dei ab infantia sua et ex matris
 utero et ipse incipiet liberare Israhel de manu Philisthinorum
13:6 quae cum venisset ad maritum dixit ei vir Dei venit ad me
 habens vultum angelicum terribilis nimis quem cum interrogassem
 quis esset et unde venisset et quo nomine vocaretur noluit mihi
 dicere
13:7 sed hoc respondit ecce concipies et paries filium cave ne
 vinum bibas et siceram et ne aliquo vescaris inmundo erit enim
 puer nazareus Dei ab infantia sua et ex utero matris usque ad
 diem mortis suae
13:8 oravit itaque Manue Deum et ait obsecro Domine ut vir Dei
 quem misisti veniat iterum et doceat nos quid debeamus facere
 de puero qui nasciturus est
13:9 exaudivitque Dominus precantem Manue et apparuit rursum
 angelus Domini uxori eius sedenti in agro Manue autem maritus
 eius non erat cum ea quae cum vidisset angelum
13:10 festinavit et cucurrit ad virum suum nuntiavitque ei
 dicens ecce apparuit mihi vir quem ante videram
13:11 qui surrexit et secutus est uxorem suam veniensque ad
 virum dixit ei tu es qui locutus es mulieri et ille respondit
 ego sum
13:12 cui Manue quando inquit sermo tuus fuerit expletus quid
 vis ut faciat puer aut a quo se observare debebit
13:13 dixitque angelus Domini ad Manue ab omnibus quae locutus
 sum uxori tuae abstineat se
13:14 et quicquid ex vinea nascitur non comedat vinum et siceram
 non bibat nullo vescatur inmundo et quod ei praecepi impleat
 atque custodiat
13:15 dixitque Manue ad angelum Domini obsecro te ut adquiescas
 precibus meis et faciamus tibi hedum de capris
13:16 cui respondit angelus si me cogis non comedam panes tuos
 sin autem vis holocaustum facere offer illud Domino et
 nesciebat Manue quod angelus Dei esset
13:17 dixitque ad eum quod est tibi nomen ut si sermo tuus
 fuerit expletus honoremus te
13:18 cui ille respondit cur quaeris nomen meum quod est
 mirabile
13:19 tulit itaque Manue hedum de capris et libamenta et posuit
 super petram offerens Domino qui facit mirabilia ipse autem et
 uxor eius intuebantur
13:20 cumque ascenderet flamma altaris in caelum angelus Domini
 in flamma pariter ascendit quod cum vidisset Manue et uxor eius
 proni ceciderunt in terram
13:21 et ultra non eis apparuit angelus Domini statimque
 intellexit Manue angelum esse Domini
13:22 et dixit ad uxorem suam morte moriemur quia vidimus Deum
13:23 cui respondit mulier si Dominus nos vellet occidere de
 manibus nostris holocaustum et libamenta non suscepisset nec
 ostendisset nobis haec omnia neque ea quae sunt ventura
 dixisset
13:24 peperit itaque filium et vocavit nomen eius Samson
 crevitque puer et benedixit ei Dominus
13:25 coepitque spiritus Domini esse cum eo in castris Dan inter
 Saraa et Esthaol
14:1 descendit igitur Samson in Thamnatha vidensque ibi mulierem
 de filiabus Philisthim
14:2 ascendit et nuntiavit patri suo et matri dicens vidi
 mulierem in Thamnatha de filiabus Philisthinorum quam quaeso ut
 mihi accipiatis uxorem
14:3 cui dixerunt pater et mater sua numquid non est mulier in
 filiabus fratrum tuorum et in omni populo meo quia vis accipere
 uxorem de Philisthim qui incircumcisi sunt dixitque Samson ad
 patrem suum hanc mihi accipe quia placuit oculis meis
14:4 parentes autem eius nesciebant quod res a Domino fieret et
 quaereret occasionem contra Philisthim eo enim tempore
 Philisthim dominabantur Israheli
14:5 descendit itaque Samson cum patre suo et matre in Thamnatha
 cumque venissent ad vineas oppidi apparuit catulus leonis
 saevus rugiens et occurrit ei
14:6 inruit autem spiritus Domini in Samson et dilaceravit
 leonem quasi hedum in frusta concerperet nihil omnino habens in
 manu et hoc patri et matri noluit indicare
14:7 descenditque et locutus est mulieri quae placuerat oculis
 eius
14:8 et post aliquot dies revertens ut acciperet eam declinavit
 ut videret cadaver leonis et ecce examen apium in ore leonis
 erat ac favus mellis
14:9 quem cum sumpsisset in manibus comedebat in via veniensque
 ad patrem suum et matrem dedit eis partem qui et ipsi
 comederunt nec tamen eis voluit indicare quod mel de corpore
 leonis adsumpserat
14:10 descendit itaque pater eius ad mulierem et fecit filio suo
 Samson convivium sic enim iuvenes facere consuerant
14:11 cum igitur cives loci vidissent eum dederunt ei sodales
 triginta qui essent cum eo
14:12 quibus locutus est Samson proponam vobis problema quod si
 solveritis mihi intra septem dies convivii dabo vobis triginta
 sindones et totidem tunicas
14:13 sin autem non potueritis solvere vos dabitis mihi triginta
 sindones et eiusdem numeri tunicas qui responderunt ei propone
 problema ut audiamus
14:14 dixitque eis de comedente exivit cibus et de forte est
 egressa dulcedo nec potuerunt per tres dies propositionem
 solvere
14:15 cumque adesset dies septimus dixerunt ad uxorem Samson
 blandire viro tuo et suade ei ut indicet tibi quid significet
 problema quod si facere nolueris incendimus et te et domum
 patris tui an idcirco nos vocastis ad nuptias ut spoliaretis
14:16 quae fundebat apud Samson lacrimas et querebatur dicens
 odisti me et non diligis idcirco problema quod proposuisti
 filiis populi mei non vis mihi exponere at ille respondit patri
 meo et matri nolui dicere et tibi indicare potero
14:17 septem igitur diebus convivii flebat apud eum tandemque
 die septimo cum ei molesta esset exposuit quae statim indicavit
 civibus suis
14:18 et illi dixerunt ei die septimo ante solis occubitum quid
 dulcius melle et quid leone fortius qui ait ad eos si non
 arassetis in vitula mea non invenissetis propositionem meam
14:19 inruit itaque in eo spiritus Domini descenditque Ascalonem
 et percussit ibi triginta viros quorum ablatas vestes dedit his
 qui problema solverant iratusque nimis ascendit in domum patris
 sui
14:20 uxor autem eius accepit maritum unum de amicis eius et
 pronubis
15:1 post aliquantum autem temporis cum dies triticeae messis
 instarent venit Samson invisere volens uxorem suam et adtulit
 ei hedum de capris cumque cubiculum eius solito vellet intrare
 prohibuit eum pater illius dicens
15:2 putavi quod odisses eam et ideo tradidi illam amico tuo sed
 habet sororem quae iunior et pulchrior illa est sit tibi pro ea
 uxor
15:3 cui respondit Samson ab hac die non erit culpa in me contra
 Philistheos faciam enim vobis mala
15:4 perrexitque et cepit trecentas vulpes caudasque earum
 iunxit ad caudas et faces ligavit in medio
15:5 quas igne succendens dimisit ut huc illucque discurrerent
 quae statim perrexerunt in segetes Philisthinorum quibus
 succensis et conportatae iam fruges et adhuc stantes in stipula
 concrematae sunt in tantum ut vineas quoque et oliveta flamma
 consumeret
15:6 dixeruntque Philisthim quis fecit hanc rem quibus dictum
 est Samson gener Thamnathei quia tulit uxorem eius et alteri
 tradidit haec operatus est ascenderuntque Philisthim et
 conbuserunt tam mulierem quam patrem eius
15:7 quibus ait Samson licet haec feceritis tamen adhuc ex vobis
 expetam ultionem et tunc quiescam
15:8 percussitque eos ingenti plaga ita ut stupentes suram
 femori inponerent et descendens habitavit in spelunca petrae
 Aetham
15:9 igitur ascendentes Philisthim in terra Iuda castrametati
 sunt et in loco qui postea vocatus est Lehi id est Maxilla
 eorum est fusus exercitus
15:10 dixeruntque ad eos de tribu Iuda cur ascendistis adversum
 nos qui responderunt ut ligemus Samson venimus et reddamus ei
 quae in nos operatus est
15:11 descenderunt ergo tria milia virorum de Iuda ad specum
 silicis Aetham dixeruntque ad Samson nescis quod Philisthim
 imperent nobis quare hoc facere voluisti quibus ille ait sicut
 fecerunt mihi feci eis
15:12 ligare inquiunt te venimus et tradere in manus
 Philisthinorum iurate respondit mihi quod non me occidatis
15:13 dixerunt non te occidimus sed vinctum tradimus
 ligaveruntque eum duobus novis funibus et tulerunt de petra
 Aetham
15:14 qui cum venisset ad locum Maxillae et Philisthim
 vociferantes occurrissent ei inruit spiritus Domini in eum et
 sicut solent ad odorem ignis lina consumi ita vincula quibus
 ligatus erat dissipata sunt et soluta
15:15 inventamque maxillam id est mandibulam asini quae iacebat
 arripiens interfecit in ea mille viros
15:16 et ait in maxilla asini in mandibula pulli asinarum delevi
 eos et percussi mille viros
15:17 cumque haec canens verba conplesset proiecit mandibulam de
 manu et vocavit nomen loci illius Ramathlehi quod interpretatur
 elevatio Maxillae
15:18 sitiensque valde clamavit ad Dominum et ait tu dedisti in
 manu servi tui salutem hanc maximam atque victoriam et en siti
 morior incidamque in manus incircumcisorum
15:19 aperuit itaque Dominus molarem dentem in maxilla asini et
 egressae sunt ex eo aquae quibus haustis refocilavit spiritum
 et vires recepit idcirco appellatum est nomen loci illius Fons
 invocantis de maxilla usque in praesentem diem
15:20 iudicavitque Israhel in diebus Philisthim viginti annis
16:1 abiit quoque in Gazam et vidit ibi meretricem mulierem
 ingressusque est ad eam
16:2 quod cum audissent Philisthim et percrebruisset apud eos
 intrasse urbem Samson circumdederunt eum positis in porta
 civitatis custodibus et ibi tota nocte cum silentio
 praestolantes ut facto mane exeuntem occiderent
16:3 dormivit autem Samson usque ad noctis medium et inde
 consurgens adprehendit ambas portae fores cum postibus suis et
 sera inpositasque umeris portavit ad verticem montis qui
 respicit Hebron
16:4 post haec amavit mulierem quae habitabat in valle Sorech et
 vocabatur Dalila
16:5 veneruntque ad eam principes Philisthinorum atque dixerunt
 decipe eum et disce ab illo in quo tantam habeat fortitudinem
 et quomodo eum superare valeamus et vinctum adfligere quod si
 feceris dabimus tibi singuli mille centum argenteos
16:6 locuta est ergo Dalila ad Samson dic mihi obsecro in quo
 sit tua maxima fortitudo et quid sit quo ligatus erumpere
 nequeas
16:7 cui respondit Samson si septem nervicis funibus necdum
 siccis et adhuc humentibus ligatus fuero infirmus ero ut ceteri
 homines
16:8 adtuleruntque ad eam satrapae Philisthinorum septem funes
 ut dixerat quibus vinxit eum
16:9 latentibus apud se insidiis et in cubiculo finem rei
 expectantibus clamavitque ad eum Philisthim super te Samson qui
 rupit vincula quomodo si rumpat quis filum de stuppae tortum
 putamine cum odorem ignis acceperit et non est cognitum in quo
 esset fortitudo eius
16:10 dixitque ad eum Dalila ecce inlusisti mihi et falsum
 locutus es saltim nunc indica quo ligari debeas
16:11 cui ille respondit si ligatus fuero novis funibus qui
 numquam fuerunt in opere infirmus ero et aliorum hominum
 similis
16:12 quibus rursum Dalila vinxit eum et clamavit Philisthim
 super te Samson in cubiculo insidiis praeparatis qui ita rupit
 vincula quasi fila telarum
16:13 dixitque Dalila rursum ad eum usquequo decipis me et
 falsum loqueris ostende quo vinciri debeas si inquit septem
 crines capitis mei cum licio plexueris et clavum his
 circumligatum terrae fixeris infirmus ero
16:14 quod cum fecisset Dalila dixit ad eum Philisthim super te
 Samson qui consurgens de somno extraxit clavum cum crinibus et
 licio
16:15 dixitque ad eum Dalila quomodo dicis quod ames me cum
 animus tuus non sit mecum per tres vices mentitus es mihi et
 noluisti dicere in quo sit tua maxima fortitudo
16:16 cumque molesta ei esset et per multos dies iugiter
 adhereret spatium ad quietem non tribuens defecit anima eius et
 ad mortem usque lassata est
16:17 tunc aperiens veritatem rei dixit ad eam ferrum numquam
 ascendit super caput meum quia nazareus id est consecratus Deo
 sum de utero matris meae si rasum fuerit caput meum recedet a
 me fortitudo mea et deficiam eroque ut ceteri homines
16:18 videns illa quod confessus ei esset omnem animum suum
 misit ad principes Philisthinorum atque mandavit ascendite
 adhuc semel quia nunc mihi aperuit cor suum qui ascenderunt
 adsumpta pecunia quam promiserant
16:19 at illa dormire eum fecit super genua sua et in sinu suo
 reclinare caput vocavitque tonsorem et rasit septem crines eius
 et coepit abicere eum et a se repellere statim enim ab eo
 fortitudo discessit
16:20 dixitque Philisthim super te Samson qui de somno
 consurgens dixit in animo suo egrediar sicut ante feci et me
 excutiam nesciens quod Dominus recessisset ab eo
16:21 quem cum adprehendissent Philisthim statim eruerunt oculos
 eius et duxerunt Gazam vinctum catenis et clausum in carcere
 molere fecerunt
16:22 iamque capilli eius renasci coeperant
16:23 et principes Philisthinorum convenerunt in unum ut
 immolarent hostias magnificas Dagon deo suo et epularentur
 dicentes tradidit deus noster inimicum nostrum Samson in manus
 nostras
16:24 quod etiam populus videns laudabat deum suum eademque
 dicebat tradidit deus noster in manus nostras adversarium qui
 delevit terram nostram et occidit plurimos
16:25 laetantesque per convivia sumptis iam epulis praeceperunt
 ut vocaretur Samson et ante eos luderet qui adductus de carcere
 ludebat ante eos feceruntque eum stare inter duas columnas
16:26 qui dixit puero regenti gressus suos dimitte me ut tangam
 columnas quibus omnis inminet domus ut recliner super eas et
 paululum requiescam
16:27 domus autem plena erat virorum ac mulierum et erant ibi
 omnes principes Philisthinorum ac de tecto et solario circiter
 tria milia utriusque sexus spectabant ludentem Samson
16:28 at ille invocato Domino ait Domine Deus memento mei et
 redde nunc mihi pristinam fortitudinem Deus meus ut ulciscar me
 de hostibus meis et pro amissione duorum luminum unam ultionem
 recipiam
16:29 et adprehendens ambas columnas quibus innitebatur domus
 alteramque earum dextera et alteram leva tenens
16:30 ait moriatur anima mea cum Philisthim concussisque
 fortiter columnis cecidit domus super omnes principes et
 ceteram multitudinem quae ibi erat multoque plures interfecit
 moriens quam ante vivus occiderat
16:31 descendentes autem fratres eius et universa cognatio
 tulerunt corpus eius et sepelierunt inter Saraa et Esthaol in
 sepulchro patris Manue iudicavitque Israhel viginti annis
17:1 fuit eo tempore vir quidam de monte Ephraim nomine Michas
17:2 qui dixit matri suae mille centum argenteos quos
 separaveras tibi et super quibus me audiente iuraveras ecce ego
 habeo et apud me sunt cui illa respondit benedictus filius meus
 Domino
17:3 reddidit ergo eos matri suae quae dixerat ei consecravi et
 vovi argentum hoc Domino ut de manu mea suscipiat filius meus
 et faciat sculptile atque conflatile et nunc trado illud tibi
17:4 reddidit igitur matri suae quae tulit ducentos argenteos et
 dedit eos argentario ut faceret ex eis sculptile atque
 conflatile quod fuit in domo Micha
17:5 qui aediculam quoque in ea Deo separavit et fecit ephod ac
 therafin id est vestem sacerdotalem et idola implevitque unius
 filiorum suorum manum et factus est ei sacerdos
17:6 in diebus illis non erat rex in Israhel sed unusquisque
 quod sibi rectum videbatur hoc faciebat
17:7 fuit quoque alter adulescens de Bethleem Iuda et cognatione
 eius eratque ipse Levites et habitabat ibi
17:8 egressusque de civitate Bethleem peregrinari voluit
 ubicumque sibi commodum repperisset cumque venisset in monte
 Ephraim iter faciens et declinasset parumper in domum Micha
17:9 interrogatus est ab eo unde venis qui respondit Levita sum
 de Bethleem Iuda et vado ut habitem ubi potuero et utile mihi
 esse perspexero
17:10 mane inquit apud me et esto mihi parens ac sacerdos
 daboque tibi per annos singulos decem argenteos ac vestem
 duplicem et quae ad victum necessaria sunt
17:11 adquievit et mansit apud hominem fuitque illi quasi unus
 de filiis
17:12 implevitque Micha manum eius et habuit apud se puerum
 sacerdotem
17:13 nunc scio dicens quod bene mihi faciat Deus habenti
 levitici generis sacerdotem
18:1 in diebus illis non erat rex in Israhel et tribus Dan
 quaerebat possessionem sibi ut habitaret in ea usque ad illum
 enim diem inter ceteras tribus sortem non acceperat
18:2 miserunt igitur filii Dan stirpis et familiae suae quinque
 viros fortissimos de Saraa et Esthaol ut explorarent terram et
 diligenter inspicerent dixeruntque eis ite et considerate
 terram qui cum pergentes venissent in montem Ephraim et
 intrassent domum Micha requieverunt ibi
18:3 et agnoscentes vocem adulescentis Levitae utentesque illius
 diversorio dixerunt ad eum quis te huc adduxit quid hic agis
 quam ob causam huc venire voluisti
18:4 qui respondit eis haec et haec praestitit mihi Michas et me
 mercede conduxit ut sim ei sacerdos
18:5 rogaveruntque eum ut consuleret Dominum et scire possent an
 prospero itinere pergerent et res haberet effectum
18:6 qui respondit eis ite cum pace Dominus respicit viam
 vestram et iter quo pergitis
18:7 euntes itaque quinque viri venerunt Lais videruntque
 populum habitantem in ea absque ullo timore iuxta Sidoniorum
 consuetudinem securum et quietum nullo eis penitus resistente
 magnarumque opum et procul a Sidone atque a cunctis hominibus
 separatum
18:8 reversique ad fratres suos in Saraa et Esthaol et quid
 egissent sciscitantibus responderunt
18:9 surgite et ascendamus ad eos vidimus enim terram valde
 opulentam et uberem nolite neglegere nolite cessare eamus et
 possideamus eam nullus erit labor
18:10 intrabimus ad securos in regionem latissimam tradetque
 nobis Dominus locum in quo nullius rei est penuria eorum quae
 gignuntur in terra
18:11 profecti igitur sunt de cognatione Dan id est de Saraa et
 Esthaol sescenti viri accincti armis bellicis
18:12 ascendentesque manserunt in Cariathiarim Iudae qui locus
 ex eo tempore castrorum Dan nomen accepit et est post tergum
 Cariathiarim
18:13 inde transierunt in montem Ephraim cumque venissent ad
 domum Micha
18:14 dixerunt quinque viri qui prius missi fuerant ad
 considerandam terram Lais ceteris fratribus suis nostis quod in
 domibus istis sit ephod et therafin et sculptile atque
 conflatile videte quid vobis placeat
18:15 et cum paululum declinassent ingressi sunt domum
 adulescentis Levitae qui erat in domo Micha salutaveruntque eum
 verbis pacificis
18:16 sescenti autem viri ita ut erant armati stabant ante
 ostium
18:17 at illi qui ingressi fuerant domum iuvenis sculptile et
 ephod et therafin atque conflatile tollere nitebantur et
 sacerdos stabat ante ostium sescentis viris fortissimis haut
 procul expectantibus
18:18 tulerunt igitur qui intraverant sculptile ephod et idola
 atque conflatile quibus dixit sacerdos quid facitis
18:19 cui responderunt tace et pone digitum super os tuum
 venique nobiscum ut habeamus te patrem et sacerdotem quid tibi
 melius est ut sis sacerdos in domo unius viri an in una tribu
 et familia in Israhel
18:20 quod cum audisset adquievit sermonibus eorum et tulit
 ephod et idola ac sculptile et cum eis profectus est
18:21 qui cum pergerent et ante se ire fecissent parvulos et
 iumenta et omne quod erat pretiosum
18:22 iamque a domo Michae essent procul viri qui habitabant in
 aedibus Michae conclamantes secuti sunt
18:23 et post tergum clamare coeperunt qui cum respexissent
 dixerunt ad Micham quid tibi vis cur clamas
18:24 qui respondit deos meos quos mihi feci tulistis et
 sacerdotem et omnia quae habeo et dicitis quid tibi est
18:25 dixeruntque ei filii Dan cave ne ultra loquaris ad nos et
 veniant ad te viri animo concitati et ipse cum omni domo tua
 pereas
18:26 et sic coepto itinere perrexerunt videns autem Micha quod
 fortiores se essent reversus est in domum suam
18:27 sescenti autem viri tulerunt sacerdotem et quae supra
 diximus veneruntque in Lais ad populum quiescentem atque
 securum et percusserunt eos in ore gladii urbemque incendio
 tradiderunt
18:28 nullo penitus ferente praesidium eo quod procul habitarent
 a Sidone et cum nullo hominum haberent quicquam societatis ac
 negotii erat autem civitas sita in regione Roob quam rursum
 extruentes habitaverunt in ea
18:29 vocato nomine civitatis Dan iuxta vocabulum patris sui
 quem genuerat Israhel quae prius Lais dicebatur
18:30 posueruntque sibi sculptile et Ionathan filium Gersan
 filii Mosi ac filios eius sacerdotes in tribu Dan usque ad diem
 captivitatis suae
18:31 mansitque apud eos idolum Michae omni tempore quo fuit
 domus Dei in Silo in diebus illis non erat rex in Israhel
19:1 fuit quidam vir Levites habitans in latere montis Ephraim
 qui accepit uxorem de Bethleem Iuda
19:2 quae reliquit eum et reversa est in domum patris sui
 Bethleem mansitque apud eum quattuor mensibus
19:3 secutusque est eam vir suus volens ei reconciliari atque
 blandiri et secum reducere habens in comitatu puerum et duos
 asinos quae suscepit eum et introduxit in domum patris sui quod
 cum audisset socer eius eumque vidisset occurrit ei laetus
19:4 et amplexatus est hominem mansitque gener in domo soceri
 tribus diebus comedens cum eo et bibens familiariter
19:5 die autem quarto de nocte consurgens proficisci voluit quem
 tenuit socer et ait ad eum gusta prius pauxillum panis et
 conforta stomachum et sic proficisceris
19:6 sederuntque simul et comederunt ac biberunt dixitque pater
 puellae ad generum suum quaeso te ut hodie hic maneas
 pariterque laetemur
19:7 at ille consurgens coepit velle proficisci et nihilominus
 obnixe eum socer tenuit et apud se fecit manere
19:8 mane facto parabat Levites iter cui rursum socer oro te
 inquit ut paululum cibi capias et adsumptis viribus donec
 increscat dies postea proficiscaris comederunt ergo simul
19:9 surrexitque adulescens ut pergeret cum uxore sua et puero
 cui rursum locutus est socer considera quod dies ad occasum
 declivior sit et propinquet ad vesperum mane apud me etiam
 hodie et duc laetum diem et cras proficisceris ut vadas in
 domum tuam
19:10 noluit gener adquiescere sermonibus eius sed statim
 perrexit et venit contra Iebus quae altero nomine vocabatur
 Hierusalem ducens secum duos asinos onustos et concubinam
19:11 iamque aderant iuxta Iebus et dies mutabatur in noctem
 dixitque puer ad dominum suum veni obsecro declinemus ad urbem
 Iebuseorum et maneamus in ea
19:12 cui respondit dominus non ingrediar oppidum gentis alienae
 quae non est de filiis Israhel sed transibo usque Gabaa
19:13 et cum illuc pervenero manebimus in ea aut certe in urbe
 Rama
19:14 transierunt igitur Iebus et coeptum carpebant iter
 occubuitque eis sol iuxta Gabaa quae est in tribu Beniamin
19:15 deverteruntque ad eam ut manerent ibi quo cum intrassent
 sedebant in platea civitatis et nullus eos recipere volebat
 hospitio
19:16 et ecce apparuit homo senex revertens de agro et de opere
 suo vespere qui et ipse erat de monte Ephraim et peregrinus
 habitabat in Gabaa homines autem regionis illius erant filii
 Iemini
19:17 elevatisque oculis vidit senex sedentem hominem cum
 sarcinulis suis in platea civitatis et dixit ad eum unde venis
 et quo vadis
19:18 qui respondit ei profecti sumus de Bethleem Iuda et
 pergimus ad locum nostrum qui est in latere montis Ephraim unde
 ieramus Bethleem et nunc vadimus ad domum Dei nullusque nos sub
 tectum suum vult recipere
19:19 habentes paleas et faenum in asinorum pabulum et panem ac
 vinum in meos et ancillae tuae usus et pueri qui mecum est
 nulla re indigemus nisi hospitio
19:20 cui respondit senex pax tecum sit ego praebebo omnia quae
 necessaria sunt tantum quaeso ne in platea maneas
19:21 introduxitque eum in domum suam et pabulum asinis praebuit
 ac postquam laverunt pedes suos recepit eos in convivium
19:22 illis epulantibus et post laborem itineris cibo ac potu
 reficientibus corpora venerunt viri civitatis illius filii
 Belial id est absque iugo et circumdantes domum senis fores
 pulsare coeperunt clamantes ad dominum domus atque dicentes
 educ virum qui ingressus est domum tuam ut abutamur eo
19:23 egressusque est ad eos senex et ait nolite fratres nolite
 facere malum hoc quia ingressus est homo hospitium meum et
 cessate ab hac stultitia
19:24 habeo filiam virginem et hic homo habet concubinam educam
 eas ad vos ut humilietis eas et vestram libidinem conpleatis
 tantum obsecro ne scelus hoc contra naturam operemini in virum
19:25 nolebant adquiescere sermonibus eius quod cernens homo
 eduxit ad eos concubinam suam et eis tradidit inludendam qua
 cum tota nocte abusi essent dimiserunt eam mane
19:26 at mulier recedentibus tenebris venit ad ostium domus ubi
 manebat dominus suus et ibi corruit
19:27 mane facto surrexit homo et aperuit ostium ut coeptam
 expleret viam et ecce concubina eius iacebat ante ostium
 sparsis in limine manibus
19:28 cui ille putans eam quiescere loquebatur surge ut
 ambulemus qua nihil respondente intellegens quod erat tulit eam
 et inposuit asino reversusque est in domum suam
19:29 quam cum esset ingressus arripuit gladium et cadaver
 uxoris cum ossibus suis in duodecim partes ac frusta concidens
 misit in omnes terminos Israhel
19:30 quod cum vidissent singuli conclamabant numquam res talis
 facta est in Israhel ex eo die quo ascenderunt patres nostri de
 Aegypto usque in praesens tempus ferte sententiam et in commune
 decernite quid facto opus sit
20:1 egressi sunt itaque omnes filii Israhel et pariter
 congregati quasi vir unus de Dan usque Bersabee et terra Galaad
 ad Dominum in Maspha
20:2 omnesque anguli populorum et cunctae tribus Israhel in
 ecclesiam populi Dei convenerunt quadringenta milia peditum
 pugnatorum
20:3 nec latuit filios Beniamin quod ascendissent filii Israhel
 in Maspha interrogatusque Levita maritus mulieris interfectae
 quomodo tantum scelus perpetratum esset
20:4 respondit veni in Gabaa Beniamin cum uxore mea illucque
 deverti
20:5 et ecce homines civitatis illius circumdederunt nocte domum
 in qua manebam volentes me occidere et uxorem meam incredibili
 libidinis furore vexantes denique mortua est
20:6 quam arreptam in frusta concidi misique partes in omnes
 terminos possessionis vestrae quia numquam tantum nefas et tam
 grande piaculum factum est in Israhel
20:7 adestis omnes filii Israhel decernite quid facere debeatis
20:8 stansque omnis populus quasi unius hominis sermone
 respondit non recedemus in tabernacula nostra nec suam quisquam
 intrabit domum
20:9 sed hoc contra Gabaa in commune faciemus
20:10 decem viri eligantur e centum ex omnibus tribubus Israhel
 et centum de mille et mille de decem milibus ut conportent
 exercitui cibaria et possimus pugnantes contra Gabaa Beniamin
 reddere ei pro scelere quod meretur
20:11 convenitque universus Israhel ad civitatem quasi unus homo
 eadem mente unoque consilio
20:12 et miserunt nuntios ad omnem tribum Beniamin qui dicerent
 cur tantum nefas in vobis reppertum est
20:13 tradite homines de Gabaa qui hoc flagitium perpetrarunt ut
 moriantur et auferatur malum de Israhel qui noluerunt fratrum
 suorum filiorum Israhel audire mandatum
20:14 sed ex cunctis urbibus quae suae sortis erant convenerunt
 in Gabaa ut illis ferrent auxilium et contra universum Israhel
 populum dimicarent
20:15 inventique sunt viginti quinque milia de Beniamin
 educentium gladium praeter habitatores Gabaa
20:16 qui septingenti erant viri fortissimi ita sinistra ut
 dextra proeliantes et sic fundis ad certum iacientes lapides ut
 capillum quoque possent percutere et nequaquam in alteram
 partem ictus lapidis deferretur
20:17 virorum quoque Israhel absque filiis Beniamin inventa sunt
 quadringenta milia educentium gladios et paratorum ad pugnam
20:18 qui surgentes venerunt in domum Dei hoc est in Silo
 consulueruntque eum atque dixerunt quis erit in exercitu nostro
 princeps certaminis contra filios Beniamin quibus respondit
 Dominus Iudas sit dux vester
20:19 statimque filii Israhel surgentes mane castrametati sunt
 iuxta Gabaa
20:20 et inde procedentes ad pugnam contra Beniamin urbem
 obpugnare coeperunt
20:21 egressique filii Beniamin de Gabaa occiderunt de filiis
 Israhel die illo viginti duo milia viros
20:22 rursum filii Israhel et fortitudine et numero confidentes
 in eodem loco in quo prius certaverant aciem direxerunt
20:23 ita tamen ut prius ascenderent et flerent coram Domino
 usque ad noctem consulerentque eum et dicerent debeo ultra
 procedere ad dimicandum contra filios Beniamin fratres meos an
 non quibus ille respondit ascendite ad eum et inite certamen
20:24 cumque filii Israhel altero die contra Beniamin ad
 proelium processissent
20:25 eruperunt filii Beniamin de portis Gabaa et occurrentes
 eis tanta in illos caede baccati sunt ut decem et octo milia
 virorum educentium gladium prosternerent
20:26 quam ob rem omnes filii Israhel venerunt in domum Dei et
 sedentes flebant coram Domino ieiunaveruntque illo die usque ad
 vesperam et obtulerunt ei holocausta et pacificas victimas
20:27 et super statu suo interrogaverunt eo tempore ibi erat
 arca foederis Dei
20:28 et Finees filius Eleazari filii Aaron praepositus domus
 consuluerunt igitur Dominum atque dixerunt exire ultra debemus
 ad pugnam contra filios Beniamin fratres nostros an quiescere
 quibus ait Dominus ascendite cras enim tradam eos in manus
 vestras
20:29 posueruntque filii Israhel insidias per circuitum urbis
 Gabaa
20:30 et tertia vice sicut semel et bis contra Beniamin
 exercitum produxerunt
20:31 sed et filii Beniamin audacter eruperunt de civitate et
 fugientes adversarios longius persecuti sunt ita ut vulnerarent
 ex eis sicut primo et secundo die et caederent per duas semitas
 terga vertentes quarum una ferebat in Bethel altera in Gabaa
 atque prosternerent triginta circiter viros
20:32 putaverunt enim solito eos more cedere qui fugam arte
 simulantes iniere consilium ut abstraherent eos de civitate et
 quasi fugientes ad supradictas semitas perducerent
20:33 omnes itaque filii Israhel surgentes de sedibus suis
 tetenderunt aciem in loco qui vocatur Baalthamar insidiae
 quoque quae circa urbem erant paulatim se aperire coeperunt
20:34 et ab occidentali urbis parte procedere sed et alia decem
 milia virorum de universo Israhel habitatores urbis ad
 certamina provocabant ingravatumque est bellum contra filios
 Beniamin et non intellexerunt quod ex omni parte illis instaret
 interitus
20:35 percussitque eos Dominus in conspectu filiorum Israhel et
 interfecerunt ex eis in illo die viginti quinque milia et
 centum viros omnes bellatores et educentes gladium
20:36 filii autem Beniamin cum se inferiores esse vidissent
 coeperunt fugere quod cernentes filii Israhel dederunt eis ad
 fugiendum locum ut ad praeparatas insidias devenirent quas
 iuxta urbem posuerant
20:37 qui cum repente de latibulis surrexissent et Beniamin
 terga caedentibus daret ingressi sunt civitatem et percusserunt
 eam in ore gladii
20:38 signum autem dederant filii Israhel his quos in insidiis
 conlocaverant ut postquam urbem cepissent ignem accenderent et
 ascendente in altum fumo captam urbem demonstrarent
20:39 quod cum cernerent filii Israhel in ipso certamine positi
 putaverunt enim filii Beniamin eos fugere et instantius
 sequebantur caesis de exercitu eorum triginta viris
20:40 et viderent quasi columnam fumi de civitate conscendere
 Beniamin quoque retro aspiciens captam cerneret civitatem et
 flammas in sublime ferri
20:41 qui prius simulaverant fugam versa facie fortius
 resistebant quod cum vidissent filii Beniamin in fugam versi
 sunt
20:42 et ad viam deserti ire coeperunt illuc quoque eos
 adversariis persequentibus sed et hii qui urbem succenderant
 occurrerunt eis
20:43 atque ita factum est ut ex utraque parte ab hostibus
 caederentur nec erat ulla morientium requies ceciderunt atque
 prostrati sunt ad orientalem plagam urbis Gabaa
20:44 fuerunt autem qui in eodem loco interfecti sunt decem et
 octo milia virorum omnes robustissimi pugnatores
20:45 quod cum vidissent qui remanserant de Beniamin fugerunt in
 solitudinem et pergebant ad petram cuius vocabulum est Remmon
 in illa quoque fuga palantes et in diversa tendentes occiderunt
 quinque milia viros et cum ultra tenderent persecuti sunt eos
 et interfecerunt etiam alios duo milia
20:46 et sic factum est ut omnes qui ceciderant de Beniamin in
 diversis locis essent viginti quinque milia pugnatores ad bella
 promptissimi
20:47 remanserunt itaque de omni numero Beniamin qui evadere
 potuerant et fugere in solitudinem sescenti viri sederuntque in
 petra Remmon mensibus quattuor
20:48 regressi autem filii Israhel omnes reliquias civitatis a
 viris usque ad iumenta gladio percusserunt cunctasque urbes et
 viculos Beniamin vorax flamma consumpsit
21:1 iuraverunt quoque filii Israhel in Maspha et dixerunt
 nullus nostrum dabit filiis Beniamin de filiabus suis uxorem
21:2 veneruntque omnes ad domum Dei in Silo et in conspectu eius
 sedentes usque ad vesperam levaverunt vocem et magno ululatu
 coeperunt flere dicentes
21:3 quare Domine Deus Israhel factum est hoc malum in populo
 tuo ut hodie una tribus auferretur ex nobis
21:4 altera autem die diluculo consurgentes extruxerunt altare
 obtuleruntque ibi holocausta et pacificas victimas et dixerunt
21:5 quis non ascendit in exercitu Domini de universis tribubus
 Israhel grandi enim se iuramento constrinxerant cum essent in
 Maspha interfici eos qui defuissent
21:6 ductique paenitentia filii Israhel super fratre suo
 Beniamin coeperunt dicere ablata est una tribus de Israhel
21:7 unde uxores accipient omnes enim in commune iuravimus non
 daturos nos his filias nostras
21:8 idcirco dixerunt quis est de universis tribubus Israhel qui
 non ascendit ad Dominum in Maspha et ecce inventi sunt
 habitatores Iabisgalaad in illo exercitu non fuisse
21:9 eo quoque tempore cum essent in Silo nullus ex eis ibi
 reppertus est
21:10 miserunt itaque decem milia viros robustissimos et
 praeceperunt eis ite et percutite habitatores Iabisgalaad in
 ore gladii tam uxores quam parvulos eorum
21:11 et hoc erit quod observare debetis omne generis masculini
 et mulieres quae cognoverunt viros interficite
21:12 inventaeque sunt de Iabisgalaad quadringentae virgines
 quae nescierunt viri torum et adduxerunt eas in castra in Silo
 in terra Chanaan
21:13 miseruntque nuntios ad filios Beniamin qui erant in petra
 Remmon et praeceperunt eis ut eos in pace susciperent
21:14 veneruntque filii Beniamin in illo tempore et datae sunt
 eis uxores de filiabus Iabisgalaad alias autem non reppererunt
 quas simili modo traderent
21:15 universusque Israhel valde doluit et egit paenitudinem
 super interfectione unius tribus ex Israhel
21:16 dixeruntque maiores natu quid faciemus reliquis qui non
 acceperunt uxores omnes in Beniamin feminae conciderunt
21:17 et magna nobis cura ingentique studio providendum est ne
 una tribus deleatur ex Israhel
21:18 filias nostras eis dare non possumus constricti iuramento
 et maledictione qua diximus maledictus qui dederit de filiabus
 suis uxorem Beniamin
21:19 ceperuntque consilium atque dixerunt ecce sollemnitas
 Domini est in Silo anniversaria quae sita est ad septentrionem
 urbis Bethel et ad orientalem plagam viae quae de Bethel tendit
 ad Sycimam et ad meridiem oppidi Lebona
21:20 praeceperuntque filiis Beniamin atque dixerunt ite et
 latete in vineis
21:21 cumque videritis filias Silo ad ducendos choros ex more
 procedere exite repente de vineis et rapite eas singuli uxores
 singulas et pergite in terram Beniamin
21:22 cumque venerint patres earum ac fratres et adversum vos
 queri coeperint atque iurgari dicemus eis miseremini eorum non
 enim rapuerunt eas iure bellantium atque victorum sed
 rogantibus ut acciperent non dedistis et a vestra parte
 peccatum est
21:23 feceruntque filii Beniamin ut sibi fuerat imperatum et
 iuxta numerum suum rapuerunt sibi de his quae ducebant choros
 uxores singulas abieruntque in possessionem suam aedificantes
 urbes et habitantes in eis
21:24 filii quoque Israhel reversi sunt per tribus et familias
 in tabernacula sua in diebus illis non erat rex in Israhel sed
 unusquisque quod sibi rectum videbatur hoc faciebat