BibleWare/BibWare.bin/bibtrans/vulgate.exe/EX.VUL

Text File | 1996-06-12 | 141KB | 2,765 lines

1:1 haec sunt nomina filiorum Israhel qui ingressi sunt Aegyptum
 cum Iacob singuli cum domibus suis introierunt
1:2 Ruben Symeon Levi Iuda
1:3 Isachar Zabulon et Beniamin
1:4 Dan et Nepthalim Gad et Aser
1:5 erant igitur omnes animae eorum qui egressi sunt de femore
 Iacob septuaginta Ioseph autem in Aegypto erat
1:6 quo mortuo et universis fratribus eius omnique cognatione
 illa
1:7 filii Israhel creverunt et quasi germinantes multiplicati
 sunt ac roborati nimis impleverunt terram
1:8 surrexit interea rex novus super Aegyptum qui ignorabat
 Ioseph
1:9 et ait ad populum suum ecce populus filiorum Israhel multus
 et fortior nobis
1:10 venite sapienter opprimamus eum ne forte multiplicetur et
 si ingruerit contra nos bellum addatur inimicis nostris
 expugnatisque nobis egrediatur e terra
1:11 praeposuit itaque eis magistros operum ut adfligerent eos
 oneribus aedificaveruntque urbes tabernaculorum Pharaoni Phiton
 et Ramesses
1:12 quantoque opprimebant eos tanto magis multiplicabantur et
 crescebant
1:13 oderantque filios Israhel Aegyptii et adfligebant
 inludentes eis
1:14 atque ad amaritudinem perducebant vitam eorum operibus
 duris luti et lateris omnique famulatu quo in terrae operibus
 premebantur
1:15 dixit autem rex Aegypti obsetricibus Hebraeorum quarum una
 vocabatur Sephra altera Phua
1:16 praecipiens eis quando obsetricabitis Hebraeas et partus
 tempus advenerit si masculus fuerit interficite illum si femina
 reservate
1:17 timuerunt autem obsetrices Deum et non fecerunt iuxta
 praeceptum regis Aegypti sed conservabant mares
1:18 quibus ad se accersitis rex ait quidnam est hoc quod facere
 voluistis ut pueros servaretis
1:19 quae responderunt non sunt hebraeae sicut aegyptiae
 mulieres ipsae enim obsetricandi habent scientiam et priusquam
 veniamus ad eas pariunt
1:20 bene ergo fecit Deus obsetricibus et crevit populus
 confortatusque est nimis
1:21 et quia timuerant obsetrices Deum aedificavit illis domos
1:22 praecepit autem Pharao omni populo suo dicens quicquid
 masculini sexus natum fuerit in flumen proicite quicquid
 feminei reservate
2:1 egressus est post haec vir de domo Levi accepta uxore
 stirpis suae
2:2 quae concepit et peperit filium et videns eum elegantem
 abscondit tribus mensibus
2:3 cumque iam celare non posset sumpsit fiscellam scirpeam et
 linivit eam bitumine ac pice posuitque intus infantulum et
 exposuit eum in carecto ripae fluminis
2:4 stante procul sorore eius et considerante eventum rei
2:5 ecce autem descendebat filia Pharaonis ut lavaretur in
 flumine et puellae eius gradiebantur per crepidinem alvei quae
 cum vidisset fiscellam in papyrione misit unam e famulis suis
 et adlatam
2:6 aperiens cernensque in ea parvulum vagientem miserta eius
 ait de infantibus Hebraeorum est
2:7 cui soror pueri vis inquit ut vadam et vocem tibi hebraeam
 mulierem quae nutrire possit infantulum
2:8 respondit vade perrexit puella et vocavit matrem eius
2:9 ad quam locuta filia Pharaonis accipe ait puerum istum et
 nutri mihi ego tibi dabo mercedem tuam suscepit mulier et
 nutrivit puerum adultumque tradidit filiae Pharaonis
2:10 quem illa adoptavit in locum filii vocavitque nomen eius
 Mosi dicens quia de aqua tuli eum
2:11 in diebus illis postquam creverat Moses egressus ad fratres
 suos vidit adflictionem eorum et virum aegyptium percutientem
 quendam de Hebraeis fratribus suis
2:12 cumque circumspexisset huc atque illuc et nullum adesse
 vidisset percussum Aegyptium abscondit sabulo
2:13 et egressus die altero conspexit duos Hebraeos rixantes
 dixitque ei qui faciebat iniuriam quare percutis proximum tuum
2:14 qui respondit quis constituit te principem et iudicem super
 nos num occidere me tu dicis sicut occidisti Aegyptium timuit
 Moses et ait quomodo palam factum est verbum istud
2:15 audivitque Pharao sermonem hunc et quaerebat occidere Mosen
 qui fugiens de conspectu eius moratus est in terra Madian et
 sedit iuxta puteum
2:16 erant sacerdoti Madian septem filiae quae venerunt ad
 hauriendas aquas et impletis canalibus adaquare cupiebant
 greges patris sui
2:17 supervenere pastores et eiecerunt eas surrexitque Moses et
 defensis puellis adaquavit oves earum
2:18 quae cum revertissent ad Raguhel patrem suum dixit ad eas
 cur velocius venistis solito
2:19 responderunt vir aegyptius liberavit nos de manu pastorum
 insuper et hausit aquam nobiscum potumque dedit ovibus
2:20 at ille ubi est inquit quare dimisistis hominem vocate eum
 ut comedat panem
2:21 iuravit ergo Moses quod habitaret cum eo accepitque
 Sefforam filiam eius
2:22 quae peperit filium quem vocavit Gersam dicens advena fui
 in terra aliena
2:23 post multum temporis mortuus est rex Aegypti et
 ingemescentes filii Israhel propter opera vociferati sunt
 ascenditque clamor eorum ad Deum ab operibus
2:24 et audivit gemitum eorum ac recordatus foederis quod
 pepigerat cum Abraham et Isaac et Iacob
2:25 respexit filios Israhel et cognovit eos
3:1 Moses autem pascebat oves Iethro cognati sui sacerdotis
 Madian cumque minasset gregem ad interiora deserti venit ad
 montem Dei Horeb
3:2 apparuitque ei Dominus in flamma ignis de medio rubi et
 videbat quod rubus arderet et non conbureretur
3:3 dixit ergo Moses vadam et videbo visionem hanc magnam quare
 non conburatur rubus
3:4 cernens autem Dominus quod pergeret ad videndum vocavit eum
 de medio rubi et ait Moses Moses qui respondit adsum
3:5 at ille ne adpropies inquit huc solve calciamentum de
 pedibus tuis locus enim in quo stas terra sancta est
3:6 et ait ego sum Deus patris tui Deus Abraham Deus Isaac Deus
 Iacob abscondit Moses faciem suam non enim audebat aspicere
 contra Deum
3:7 cui ait Dominus vidi adflictionem populi mei in Aegypto et
 clamorem eius audivi propter duritiam eorum qui praesunt
 operibus
3:8 et sciens dolorem eius descendi ut liberarem eum de manibus
 Aegyptiorum et educerem de terra illa in terram bonam et
 spatiosam in terram quae fluit lacte et melle ad loca Chananei
 et Hetthei et Amorrei Ferezei et Evei et Iebusei
3:9 clamor ergo filiorum Israhel venit ad me vidique
 adflictionem eorum qua ab Aegyptiis opprimuntur
3:10 sed veni mittam te ad Pharaonem ut educas populum meum
 filios Israhel de Aegypto
3:11 dixit Moses ad Deum quis ego sum ut vadam ad Pharaonem et
 educam filios Israhel de Aegypto
3:12 qui dixit ei ero tecum et hoc habebis signum quod miserim
 te cum eduxeris populum de Aegypto immolabis Deo super montem
 istum
3:13 ait Moses ad Deum ecce ego vadam ad filios Israhel et dicam
 eis Deus patrum vestrorum misit me ad vos si dixerint mihi quod
 est nomen eius quid dicam eis
3:14 dixit Deus ad Mosen ego sum qui sum ait sic dices filiis
 Israhel qui est misit me ad vos
3:15 dixitque iterum Deus ad Mosen haec dices filiis Israhel
 Dominus Deus patrum vestrorum Deus Abraham Deus Isaac et Deus
 Iacob misit me ad vos hoc nomen mihi est in aeternum et hoc
 memoriale meum in generationem et generatione
3:16 vade congrega seniores Israhel et dices ad eos Dominus Deus
 patrum vestrorum apparuit mihi Deus Abraham et Deus Isaac et
 Deus Iacob dicens visitans visitavi vos et omnia quae
 acciderunt vobis in Aegypto
3:17 et dixi ut educam vos de adflictione Aegypti in terram
 Chananei et Hetthei et Amorrei Ferezei et Evei et Iebusei ad
 terram fluentem lacte et melle
3:18 et audient vocem tuam ingredierisque tu et seniores Israhel
 ad regem Aegypti et dices ad eum Dominus Deus Hebraeorum
 vocavit nos ibimus viam trium dierum per solitudinem ut
 immolemus Domino Deo nostro
3:19 sed ego scio quod non dimittet vos rex Aegypti ut eatis
 nisi per manum validam
3:20 extendam enim manum meam et percutiam Aegyptum in cunctis
 mirabilibus meis quae facturus sum in medio eorum post haec
 dimittet vos
3:21 daboque gratiam populo huic coram Aegyptiis et cum
 egrediemini non exibitis vacui
3:22 sed postulabit mulier a vicina sua et ab hospita vasa
 argentea et aurea ac vestes ponetisque eas super filios et
 filias vestras et spoliabitis Aegyptum
4:1 respondens Moses ait non credent mihi neque audient vocem
 meam sed dicent non apparuit tibi Dominus
4:2 dixit ergo ad eum quid est hoc quod tenes in manu tua
 respondit virga
4:3 ait proice eam in terram proiecit et versa est in colubrum
 ita ut fugeret Moses
4:4 dixitque Dominus extende manum tuam et adprehende caudam
 eius extendit et tenuit versaque est in virgam
4:5 ut credant inquit quod apparuerit tibi Dominus Deus patrum
 tuorum Deus Abraham Deus Isaac Deus Iacob
4:6 dixitque Dominus rursum mitte manum in sinum tuum quam cum
 misisset in sinum protulit leprosam instar nivis
4:7 retrahe ait manum in sinum tuum retraxit et protulit iterum
 et erat similis carni reliquae
4:8 si non crediderint inquit tibi neque audierint sermonem
 signi prioris credent verbo signi sequentis
4:9 quod si nec duobus quidem his signis crediderint neque
 audierint vocem tuam sume aquam fluminis et effunde eam super
 aridam et quicquid hauseris de fluvio vertetur in sanguinem
4:10 ait Moses obsecro Domine non sum eloquens ab heri et nudius
 tertius et ex quo locutus es ad servum tuum inpeditioris et
 tardioris linguae sum
4:11 dixit Dominus ad eum quis fecit os hominis aut quis
 fabricatus est mutum et surdum videntem et caecum nonne ego
4:12 perge igitur et ego ero in ore tuo doceboque te quid
 loquaris
4:13 at ille obsecro inquit Domine mitte quem missurus es
4:14 iratus Dominus in Mosen ait Aaron frater tuus Levites scio
 quod eloquens sit ecce ipse egreditur in occursum tuum
 vidensque te laetabitur corde
4:15 loquere ad eum et pone verba mea in ore eius ego ero in ore
 tuo et in ore illius et ostendam vobis quid agere debeatis
4:16 ipse loquetur pro te ad populum et erit os tuum tu autem
 eris ei in his quae ad Deum pertinent
4:17 virgam quoque hanc sume in manu tua in qua facturus es
 signa
4:18 abiit Moses et reversus est ad Iethro cognatum suum
 dixitque ei vadam et revertar ad fratres meos in Aegyptum ut
 videam si adhuc vivunt cui ait Iethro vade in pace
4:19 dixit ergo Dominus ad Mosen in Madian vade revertere in
 Aegyptum mortui sunt omnes qui quaerebant animam tuam
4:20 tulit Moses uxorem et filios suos et inposuit eos super
 asinum reversusque est in Aegyptum portans virgam Dei in manu
 sua
4:21 dixitque ei Dominus revertenti in Aegyptum vide ut omnia
 ostenta quae posui in manu tua facias coram Pharaone ego
 indurabo cor eius et non dimittet populum
4:22 dicesque ad eum haec dicit Dominus filius meus primogenitus
 meus Israhel
4:23 dixi tibi dimitte filium meum ut serviat mihi et noluisti
 dimittere eum ecce ego interficiam filium tuum primogenitum
4:24 cumque esset in itinere in diversorio occurrit ei Dominus
 et volebat occidere eum
4:25 tulit ilico Seffora acutissimam petram et circumcidit
 praeputium filii sui tetigitque pedes eius et ait sponsus
 sanguinum tu mihi es
4:26 et dimisit eum postquam dixerat sponsus sanguinum ob
 circumcisionem
4:27 dixit autem Dominus ad Aaron vade in occursum Mosi in
 deserto qui perrexit ei obviam in montem Dei et osculatus est
 eum
4:28 narravitque Moses Aaron omnia verba Domini quibus miserat
 eum et signa quae mandaverat
4:29 veneruntque simul et congregaverunt cunctos seniores
 filiorum Israhel
4:30 locutusque est Aaron omnia verba quae dixerat Dominus ad
 Mosen et fecit signa coram populo
4:31 et credidit populus audieruntque quod visitasset Dominus
 filios Israhel et quod respexisset adflictionem eorum et proni
 adoraverunt
5:1 post haec ingressi sunt Moses et Aaron et dixerunt Pharaoni
 haec dicit Dominus Deus Israhel dimitte populum meum ut
 sacrificet mihi in deserto
5:2 at ille respondit quis est Dominus ut audiam vocem eius et
 dimittam Israhel nescio Dominum et Israhel non dimittam
5:3 dixerunt Deus Hebraeorum vocavit nos ut eamus viam trium
 dierum in solitudinem et sacrificemus Domino Deo nostro ne
 forte accidat nobis pestis aut gladius
5:4 ait ad eos rex Aegypti quare Moses et Aaron sollicitatis
 populum ab operibus suis ite ad onera vestra
5:5 dixitque Pharao multus est populus terrae videtis quod turba
 succreverit quanto magis si dederitis eis requiem ab operibus
5:6 praecepit ergo in die illo praefectis operum et exactoribus
 populi dicens
5:7 nequaquam ultra dabitis paleas populo ad conficiendos
 lateres sicut prius sed ipsi vadant et colligant stipulam
5:8 et mensuram laterum quos prius faciebant inponetis super eos
 nec minuetis quicquam vacant enim et idcirco vociferantur
 dicentes eamus et sacrificemus Deo nostro
5:9 opprimantur operibus et expleant ea ut non adquiescant
 verbis mendacibus
5:10 igitur egressi praefecti operum et exactores ad populum
 dixerunt sic dicit Pharao non do vobis paleas
5:11 ite et colligite sicubi invenire potueritis nec minuetur
 quicquam de opere vestro
5:12 dispersusque est populus per omnem terram Aegypti ad
 colligendas paleas
5:13 praefecti quoque operum instabant dicentes conplete opus
 vestrum cotidie ut prius facere solebatis quando dabantur vobis
 paleae
5:14 flagellatique sunt qui praeerant operibus filiorum Israhel
 ab exactoribus Pharaonis dicentibus quare non impletis mensuram
 laterum sicut prius nec heri nec hodie
5:15 veneruntque praepositi filiorum Israhel et vociferati sunt
 ad Pharaonem dicentes cur ita agis contra servos tuos
5:16 paleae non dantur nobis et lateres similiter imperantur en
 famuli tui flagellis caedimur et iniuste agitur contra populum
 tuum
5:17 qui ait vacatis otio et idcirco dicitis eamus et
 sacrificemus Domino
5:18 ite ergo et operamini paleae non dabuntur vobis et reddetis
 consuetum numerum laterum
5:19 videbantque se praepositi filiorum Israhel in malo eo quod
 diceretur eis non minuetur quicquam de lateribus per singulos
 dies
5:20 occurreruntque Mosi et Aaron qui stabant ex adverso
 egredientes a Pharaone
5:21 et dixerunt ad eos videat Dominus et iudicet quoniam fetere
 fecistis odorem nostrum coram Pharao et servis eius et
 praebuistis ei gladium ut occideret nos
5:22 reversusque Moses ad Dominum ait Domine cur adflixisti
 populum istum quare misisti me
5:23 ex eo enim quo ingressus sum ad Pharaonem ut loquerer
 nomine tuo adflixit populum tuum et non liberasti eos
6:1 dixit Dominus ad Mosen nunc videbis quae facturus sum
 Pharaoni per manum enim fortem dimittet eos et in manu robusta
 eiciet illos de terra sua
6:2 locutusque est Dominus ad Mosen dicens ego Dominus
6:3 qui apparui Abraham Isaac et Iacob in Deo omnipotente et
 nomen meum Adonai non indicavi eis
6:4 pepigique cum eis foedus ut darem illis terram Chanaan
 terram peregrinationis eorum in qua fuerunt advenae
6:5 ego audivi gemitum filiorum Israhel quo Aegyptii
 oppresserunt eos et recordatus sum pacti mei
6:6 ideo dic filiis Israhel ego Dominus qui educam vos de
 ergastulo Aegyptiorum et eruam de servitute ac redimam in
 brachio excelso et iudiciis magnis
6:7 et adsumam vos mihi in populum et ero vester Deus scietisque
 quod ego sim Dominus Deus vester qui eduxerim vos de ergastulo
 Aegyptiorum
6:8 et induxerim in terram super quam levavi manum meam ut darem
 eam Abraham Isaac et Iacob daboque illam vobis possidendam ego
 Dominus
6:9 narravit ergo Moses omnia filiis Israhel qui non
 adquieverunt ei propter angustiam spiritus et opus durissimum
6:10 locutusque est Dominus ad Mosen dicens
6:11 ingredere et loquere ad Pharao regem Aegypti ut dimittat
 filios Israhel de terra sua
6:12 respondit Moses coram Domino ecce filii Israhel non me
 audiunt et quomodo audiet me Pharao praesertim cum sim
 incircumcisus labiis
6:13 locutus est Dominus ad Mosen et Aaron et dedit mandatum ad
 filios Israhel et ad Pharao regem Aegypti ut educerent filios
 Israhel de terra Aegypti
6:14 isti sunt principes domorum per familias suas filii Ruben
 primogeniti Israhelis Enoch et Phallu Aesrom et Charmi
6:15 hae cognationes Ruben filii Symeon Iamuhel et Iamin et Aod
 Iachin et Soer et Saul filius Chananitidis hae progenies Symeon
6:16 et haec nomina filiorum Levi per cognationes suas Gerson et
 Caath et Merari anni autem vitae Levi fuerunt centum triginta
 septem
6:17 filii Gerson Lobeni et Semei per cognationes suas
6:18 filii Caath Amram et Isuar et Hebron et Ozihel annique
 vitae Caath centum triginta tres
6:19 filii Merari Mooli et Musi hae cognationes Levi per
 familias suas
6:20 accepit autem Amram uxorem Iocabed patruelem suam quae
 peperit ei Aaron et Mosen fueruntque anni vitae Amram centum
 triginta septem
6:21 filii quoque Isuar Core et Napheg et Zechri
6:22 filii quoque Ozihel Misahel et Elsaphan et Sethri
6:23 accepit autem Aaron uxorem Elisabe filiam Aminadab sororem
 Naasson quae peperit ei Nadab et Abiu et Eleazar et Ithamar
6:24 filii quoque Core Asir et Helcana et Abiasab hae sunt
 cognationes Coritarum
6:25 at vero Eleazar filius Aaron accepit uxorem de filiabus
 Phutihel quae peperit ei Finees hii sunt principes familiarum
 leviticarum per cognationes suas
6:26 iste est Aaron et Moses quibus praecepit Dominus ut
 educerent filios Israhel de terra Aegypti per turmas suas
6:27 hii sunt qui loquuntur ad Pharao regem Aegypti ut educant
 filios Israhel de Aegypto iste Moses et Aaron
6:28 in die qua locutus est Dominus ad Mosen in terra Aegypti
6:29 et locutus est Dominus ad Mosen dicens ego Dominus loquere
 ad Pharao regem Aegypti omnia quae ego loquor tibi
6:30 et ait Moses coram Domino en incircumcisus labiis sum
 quomodo audiet me Pharao
7:1 dixitque Dominus ad Mosen ecce constitui te Deum Pharaonis
 Aaron frater tuus erit propheta tuus
7:2 tu loqueris omnia quae mando tibi ille loquetur ad Pharaonem
 ut dimittat filios Israhel de terra sua
7:3 sed ego indurabo cor eius et multiplicabo signa et ostenta
 mea in terra Aegypti
7:4 et non audiet vos inmittamque manum meam super Aegyptum et
 educam exercitum et populum meum filios Israhel de terra
 Aegypti per iudicia maxima
7:5 et scient Aegyptii quod ego sim Dominus qui extenderim manum
 meam super Aegyptum et eduxerim filios Israhel de medio eorum
7:6 fecit itaque Moses et Aaron sicut praeceperat Dominus ita
 egerunt
7:7 erat autem Moses octoginta annorum et Aaron octoginta trium
 quando locuti sunt ad Pharaonem
7:8 dixitque Dominus ad Mosen et Aaron
7:9 cum dixerit vobis Pharao ostendite signa dices ad Aaron
 tolle virgam tuam et proice eam coram Pharao ac vertatur in
 colubrum
7:10 ingressi itaque Moses et Aaron ad Pharaonem fecerunt sicut
 praeceperat Dominus tulitque Aaron virgam coram Pharao et
 servis eius quae versa est in colubrum
7:11 vocavit autem Pharao sapientes et maleficos et fecerunt
 etiam ipsi per incantationes aegyptias et arcana quaedam
 similiter
7:12 proieceruntque singuli virgas suas quae versae sunt in
 dracones sed devoravit virga Aaron virgas eorum
7:13 induratumque est cor Pharaonis et non audivit eos sicut
 praeceperat Dominus
7:14 dixit autem Dominus ad Mosen ingravatum est cor Pharaonis
 non vult dimittere populum
7:15 vade ad eum mane ecce egredietur ad aquas et stabis in
 occursum eius super ripam fluminis et virgam quae conversa est
 in draconem tolles in manu tua
7:16 dicesque ad eum Dominus Deus Hebraeorum misit me ad te
 dicens dimitte populum meum ut mihi sacrificet in deserto et
 usque ad praesens audire noluisti
7:17 haec igitur dicit Dominus in hoc scies quod Dominus sim
 ecce percutiam virga quae in manu mea est aquam fluminis et
 vertetur in sanguinem
7:18 pisces quoque qui sunt in fluvio morientur et conputrescent
 aquae et adfligentur Aegyptii bibentes aquam fluminis
7:19 dixit quoque Dominus ad Mosen dic ad Aaron tolle virgam
 tuam et extende manum tuam super aquas Aegypti et super fluvios
 eorum et rivos ac paludes et omnes lacus aquarum ut vertantur
 in sanguinem et sit cruor in omni terra Aegypti tam in ligneis
 vasis quam in saxeis
7:20 feceruntque ita Moses et Aaron sicut praeceperat Dominus et
 elevans virgam percussit aquam fluminis coram Pharao et servis
 eius quae versa est in sanguinem
7:21 et pisces qui erant in flumine mortui sunt conputruitque
 fluvius et non poterant Aegyptii bibere aquam fluminis et fuit
 sanguis in tota terra Aegypti
7:22 feceruntque similiter malefici Aegyptiorum incantationibus
 suis et induratum est cor Pharaonis nec audivit eos sicut
 praeceperat Dominus
7:23 avertitque se et ingressus est domum suam nec adposuit cor
 etiam hac vice
7:24 foderunt autem omnes Aegyptii per circuitum fluminis aquam
 ut biberent non enim poterant bibere de aqua fluminis
7:25 impletique sunt septem dies postquam percussit Dominus
 fluvium
8:1 dixitque Dominus ad Mosen ingredere ad Pharao et dices ad
 eum haec dicit Dominus dimitte populum meum ut sacrificet mihi
8:2 sin autem nolueris dimittere ecce ego percutiam omnes
 terminos tuos ranis
8:3 et ebulliet fluvius ranas quae ascendent et ingredientur
 domum tuam et cubiculum lectuli tui et super stratum tuum et in
 domos servorum tuorum et in populum tuum et in furnos tuos et
 in reliquias ciborum tuorum
8:4 et ad te et ad populum tuum et ad omnes servos tuos
 intrabunt ranae
8:5 dixitque Dominus ad Mosen dic Aaron extende manum tuam super
 fluvios et super rivos ac paludes et educ ranas super terram
 Aegypti
8:6 extendit Aaron manum super aquas Aegypti et ascenderunt
 ranae operueruntque terram Aegypti
8:7 fecerunt autem et malefici per incantationes suas similiter
 eduxeruntque ranas super terram Aegypti
8:8 vocavit autem Pharao Mosen et Aaron et dixit orate Dominum
 ut auferat ranas a me et a populo meo et dimittam populum ut
 sacrificet Domino
8:9 dixitque Moses Pharaoni constitue mihi quando deprecer pro
 te et pro servis tuis et pro populo tuo ut abigantur ranae a te
 et a domo tua et tantum in flumine remaneant
8:10 qui respondit cras at ille iuxta verbum inquit tuum ut
 scias quoniam non est sicut Dominus Deus noster
8:11 et recedent ranae a te et a domo tua et a servis tuis et a
 populo tuo tantum in flumine remanebunt
8:12 egressique sunt Moses et Aaron a Pharaone et clamavit Moses
 ad Dominum pro sponsione ranarum quam condixerat Pharaoni
8:13 fecitque Dominus iuxta verbum Mosi et mortuae sunt ranae de
 domibus et de villis et de agris
8:14 congregaveruntque eas in inmensos aggeres et conputruit
 terra
8:15 videns autem Pharao quod data esset requies ingravavit cor
 suum et non audivit eos sicut praeceperat Dominus
8:16 dixitque Dominus ad Mosen loquere ad Aaron extende virgam
 tuam et percute pulverem terrae et sint scinifes in universa
 terra Aegypti
8:17 feceruntque ita et extendit Aaron manu virgam tenens
 percussitque pulverem terrae et facti sunt scinifes in
 hominibus et in iumentis omnis pulvis terrae versus est in
 scinifes per totam terram Aegypti
8:18 feceruntque similiter malefici incantationibus suis ut
 educerent scinifes et non potuerunt erantque scinifes tam in
 hominibus quam in iumentis
8:19 et dixerunt malefici ad Pharao digitus Dei est induratumque
 est cor Pharaonis et non audivit eos sicut praeceperat Dominus
8:20 dixit quoque Dominus ad Mosen consurge diluculo et sta
 coram Pharaone egreditur enim ad aquas et dices ad eum haec
 dicit Dominus dimitte populum meum ut sacrificet mihi
8:21 quod si non dimiseris eum ecce ego inmittam in te et in
 servos tuos et in populum tuum et in domos tuas omne genus
 muscarum et implebuntur domus Aegyptiorum muscis diversi
 generis et in universa terra in qua fuerint
8:22 faciamque mirabilem in die illa terram Gessen in qua
 populus meus est ut non sint ibi muscae et scias quoniam ego
 Dominus in medio terrae
8:23 ponamque divisionem inter populum meum et populum tuum cras
 erit signum istud
8:24 fecitque Dominus ita et venit musca gravissima in domos
 Pharaonis et servorum eius et in omnem terram Aegypti
 corruptaque est terra ab huiuscemodi muscis
8:25 vocavit Pharao Mosen et Aaron et ait eis ite sacrificate
 Deo vestro in terra
8:26 et ait Moses non potest ita fieri abominationes enim
 Aegyptiorum immolabimus Domino Deo nostro quod si mactaverimus
 ea quae colunt Aegyptii coram eis lapidibus nos obruent
8:27 via trium dierum pergemus in solitudine et sacrificabimus
 Domino Deo nostro sicut praeceperit nobis
8:28 dixitque Pharao ego dimittam vos ut sacrificetis Domino Deo
 vestro in deserto verumtamen longius ne abeatis rogate pro me
8:29 et ait Moses egressus a te orabo Dominum et recedet musca a
 Pharaone et a servis et a populo eius cras verumtamen noli
 ultra fallere ut non dimittas populum sacrificare Domino
8:30 egressusque Moses a Pharao oravit Dominum
8:31 qui fecit iuxta verbum illius et abstulit muscas a Pharao
 et a servis et a populo eius non superfuit ne una quidem
8:32 et ingravatum est cor Pharaonis ita ut ne hac quidem vice
 dimitteret populum
9:1 dixit autem Dominus ad Mosen ingredere ad Pharaonem et
 loquere ad eum haec dicit Dominus Deus Hebraeorum dimitte
 populum meum ut sacrificet mihi
9:2 quod si adhuc rennuis et retines eos
9:3 ecce manus mea erit super agros tuos et super equos et
 asinos et camelos et boves et oves pestis valde gravis
9:4 et faciet Dominus mirabile inter possessiones Israhel et
 possessiones Aegyptiorum ut nihil omnino intereat ex his quae
 pertinent ad filios Israhel
9:5 constituitque Dominus tempus dicens cras faciet Dominus
 verbum istud in terra
9:6 fecit ergo Dominus verbum hoc altero die mortuaque sunt
 omnia animantia Aegyptiorum de animalibus vero filiorum Israhel
 nihil omnino periit
9:7 et misit Pharao ad videndum nec erat quicquam mortuum de his
 quae possidebat Israhel ingravatumque est cor Pharaonis et non
 dimisit populum
9:8 et dixit Dominus ad Mosen et Aaron tollite plenas manus
 cineris de camino et spargat illud Moses in caelum coram Pharao
9:9 sitque pulvis super omnem terram Aegypti erunt enim in
 hominibus et in iumentis vulnera et vesicae turgentes in
 universa terra Aegypti
9:10 tuleruntque cinerem de camino et steterunt contra Pharao et
 sparsit illud Moses in caelum factaque sunt vulnera vesicarum
 turgentium in hominibus et in iumentis
9:11 nec poterant malefici stare coram Mosen propter vulnera
 quae in illis erant et in omni terra Aegypti
9:12 induravitque Dominus cor Pharaonis et non audivit eos sicut
 locutus est Dominus ad Mosen
9:13 dixit quoque Dominus ad Mosen mane consurge et sta coram
 Pharao et dices ad eum haec dicit Dominus Deus Hebraeorum
 dimitte populum meum ut sacrificet mihi
9:14 quia in hac vice mittam omnes plagas meas super cor tuum
 super servos tuos et super populum tuum ut scias quod non sit
 similis mei in omni terra
9:15 nunc enim extendens manum percutiam te et populum tuum
 peste peribisque de terra
9:16 idcirco autem posui te ut ostendam in te fortitudinem meam
 et narretur nomen meum in omni terra
9:17 adhuc retines populum meum et non vis eum dimittere
9:18 en pluam hac ipsa hora cras grandinem multam nimis qualis
 non fuit in Aegypto a die qua fundata est usque in praesens
 tempus
9:19 mitte ergo iam nunc et congrega iumenta tua et omnia quae
 habes in agro homines enim et iumenta et universa quae inventa
 fuerint foris nec congregata de agris cecideritque super ea
 grando morientur
9:20 qui timuit verbum Domini de servis Pharao fecit confugere
 servos suos et iumenta in domos
9:21 qui autem neglexit sermonem Domini dimisit servos suos et
 iumenta in agris
9:22 et dixit Dominus ad Mosen extende manum tuam in caelum ut
 fiat grando in universa terra Aegypti super homines et super
 iumenta et super omnem herbam agri in terra Aegypti
9:23 extenditque Moses virgam in caelum et Dominus dedit
 tonitrua et grandinem ac discurrentia fulgura super terram
 pluitque Dominus grandinem super terram Aegypti
9:24 et grando et ignis inmixta pariter ferebantur tantaeque
 fuit magnitudinis quanta ante numquam apparuit in universa
 terra Aegypti ex quo gens illa condita est
9:25 et percussit grando in omni terra Aegypti cuncta quae
 fuerunt in agris ab homine usque ad iumentum cunctam herbam
 agri percussit grando et omne lignum regionis confregit
9:26 tantum in terra Gessen ubi erant filii Israhel grando non
 cecidit
9:27 misitque Pharao et vocavit Mosen et Aaron dicens ad eos
 peccavi etiam nunc Dominus iustus ego et populus meus impii
9:28 orate Dominum et desinant tonitrua Dei et grando ut
 dimittam vos et nequaquam hic ultra maneatis
9:29 ait Moses cum egressus fuero de urbe extendam palmas meas
 ad Dominum et cessabunt tonitrua et grando non erit ut scias
 quia Domini est terra
9:30 novi autem quod et tu et servi tui necdum timeatis Dominum
 Deum
9:31 linum ergo et hordeum laesum est eo quod hordeum esset
 virens et linum iam folliculos germinaret
9:32 triticum autem et far non sunt laesa quia serotina erant
9:33 egressusque Moses a Pharaone et ex urbe tetendit manus ad
 Dominum et cessaverunt tonitrua et grando nec ultra stillavit
 pluvia super terram
9:34 videns autem Pharao quod cessasset pluvia et grando et
 tonitrua auxit peccatum
9:35 et ingravatum est cor eius et servorum illius et induratum
 nimis nec dimisit filios Israhel sicut praeceperat Dominus per
 manum Mosi
10:1 et dixit Dominus ad Mosen ingredere ad Pharao ego enim
 induravi cor eius et servorum illius ut faciam signa mea haec
 in eo
10:2 et narres in auribus filii tui et nepotum tuorum quotiens
 contriverim Aegyptios et signa mea fecerim in eis et sciatis
 quia ego Dominus
10:3 introierunt ergo Moses et Aaron ad Pharaonem et dixerunt ad
 eum haec dicit Dominus Deus Hebraeorum usquequo non vis subici
 mihi dimitte populum meum ut sacrificet mihi
10:4 sin autem resistis et non vis dimittere eum ecce ego
 inducam cras lucustam in fines tuos
10:5 quae operiat superficiem terrae nec quicquam eius appareat
 sed comedatur quod residuum fuit grandini conrodet enim omnia
 ligna quae germinant in agris
10:6 et implebunt domos tuas et servorum tuorum et omnium
 Aegyptiorum quantam non viderunt patres tui et avi ex quo orti
 sunt super terram usque in praesentem diem avertitque se et
 egressus est a Pharaone
10:7 dixerunt autem servi Pharaonis ad eum usquequo patiemur hoc
 scandalum dimitte homines ut sacrificent Domino Deo suo nonne
 vides quod perierit Aegyptus
10:8 revocaveruntque Mosen et Aaron ad Pharaonem qui dixit eis
 ite sacrificate Domino Deo vestro quinam sunt qui ituri sunt
10:9 ait Moses cum parvulis nostris et senibus pergemus cum
 filiis et filiabus cum ovibus et armentis est enim sollemnitas
 Domini nostri
10:10 et respondit sic Dominus sit vobiscum quomodo ego dimittam
 vos et parvulos vestros cui dubium est quod pessime cogitetis
10:11 non fiet ita sed ite tantum viri et sacrificate Domino hoc
 enim et ipsi petistis statimque eiecti sunt de conspectu
 Pharaonis
10:12 dixit autem Dominus ad Mosen extende manum tuam super
 terram Aegypti ad lucustam ut ascendat super eam et devoret
 omnem herbam quae residua fuit grandini
10:13 extendit Moses virgam super terram Aegypti et Dominus
 induxit ventum urentem tota illa die ac nocte et mane facto
 ventus urens levavit lucustas
10:14 quae ascenderunt super universam terram Aegypti et
 sederunt in cunctis finibus Aegyptiorum innumerabiles quales
 ante illud tempus non fuerant nec postea futurae sunt
10:15 operueruntque universam superficiem terrae vastantes omnia
 devorata est igitur herba terrae et quicquid pomorum in
 arboribus fuit quae grando dimiserat nihilque omnino virens
 relictum est in lignis et in herbis terrae in cuncta Aegypto
10:16 quam ob rem festinus Pharao vocavit Mosen et Aaron et
 dixit eis peccavi in Dominum Deum vestrum et in vos
10:17 sed nunc dimittite peccatum mihi etiam hac vice et rogate
 Dominum Deum vestrum ut auferat a me mortem istam
10:18 egressusque est de conspectu Pharaonis et oravit Dominum
10:19 qui flare fecit ventum ab occidente vehementissimum et
 arreptam lucustam proiecit in mare Rubrum non remansit ne una
 quidem in cunctis finibus Aegypti
10:20 et induravit Dominus cor Pharaonis nec dimisit filios
 Israhel
10:21 dixit autem Dominus ad Mosen extende manum tuam in caelum
 et sint tenebrae super terram Aegypti tam densae ut palpari
 queant
10:22 extendit Moses manum in caelum et factae sunt tenebrae
 horribiles in universa terra Aegypti tribus diebus
10:23 nemo vidit fratrem suum nec movit se de loco in quo erat
 ubicumque autem habitabant filii Israhel lux erat
10:24 vocavitque Pharao Mosen et Aaron et dixit eis ite
 sacrificate Domino oves tantum vestrae et armenta remaneant
 parvuli vestri eant vobiscum
10:25 ait Moses hostias quoque et holocausta dabis nobis quae
 offeramus Domino Deo nostro
10:26 cuncti greges pergent nobiscum non remanebit ex eis ungula
 quae necessaria sunt in cultum Domini Dei nostri praesertim cum
 ignoremus quid debeat immolari donec ad ipsum locum perveniamus
10:27 induravit autem Dominus cor Pharaonis et noluit dimittere
 eos
10:28 dixitque Pharao ad eum recede a me cave ne ultra videas
 faciem meam quocumque die apparueris mihi morieris
10:29 respondit Moses ita fiat ut locutus es non videbo ultra
 faciem tuam
11:1 et dixit Dominus ad Mosen adhuc una plaga tangam Pharaonem
 et Aegyptum et post haec dimittet vos et exire conpellet
11:2 dices ergo omni plebi ut postulet vir ab amico suo et
 mulier a vicina sua vasa argentea et aurea
11:3 dabit autem Dominus gratiam populo coram Aegyptiis fuitque
 Moses vir magnus valde in terra Aegypti coram servis Pharao et
 omni populo
11:4 et ait haec dicit Dominus media nocte egrediar in Aegyptum
11:5 et morietur omne primogenitum in terra Aegyptiorum a
 primogenito Pharaonis qui sedet in solio eius usque ad
 primogenitum ancillae quae est ad molam et omnia primogenita
 iumentorum
11:6 eritque clamor magnus in universa terra Aegypti qualis nec
 ante fuit nec postea futurus est
11:7 apud omnes autem filios Israhel non muttiet canis ab homine
 usque ad pecus ut sciatis quanto miraculo dividat Dominus
 Aegyptios et Israhel
11:8 descendentque omnes servi tui isti ad me et adorabunt me
 dicentes egredere tu et omnis populus qui subiectus est tibi
 post haec egrediemur
11:9 et exivit a Pharaone iratus nimis dixit autem Dominus ad
 Mosen non audiet vos Pharao ut multa signa fiant in terra
 Aegypti
11:10 Moses autem et Aaron fecerunt omnia ostenta quae scripta
 sunt coram Pharaone et induravit Dominus cor Pharaonis nec
 dimisit filios Israhel de terra sua
12:1 dixit quoque Dominus ad Mosen et Aaron in terra Aegypti
12:2 mensis iste vobis principium mensuum primus erit in
 mensibus anni
12:3 loquimini ad universum coetum filiorum Israhel et dicite
 eis decima die mensis huius tollat unusquisque agnum per
 familias et domos suas
12:4 sin autem minor est numerus ut sufficere possit ad
 vescendum agnum adsumet vicinum suum qui iunctus est domui eius
 iuxta numerum animarum quae sufficere possunt ad esum agni
12:5 erit autem agnus absque macula masculus anniculus iuxta
 quem ritum tolletis et hedum
12:6 et servabitis eum usque ad quartamdecimam diem mensis huius
 immolabitque eum universa multitudo filiorum Israhel ad
 vesperam
12:7 et sument de sanguine ac ponent super utrumque postem et in
 superliminaribus domorum in quibus comedent illum
12:8 et edent carnes nocte illa assas igni et azymos panes cum
 lactucis agrestibus
12:9 non comedetis ex eo crudum quid nec coctum aqua sed assum
 tantum igni caput cum pedibus eius et intestinis vorabitis
12:10 nec remanebit ex eo quicquam usque mane si quid residui
 fuerit igne conburetis
12:11 sic autem comedetis illum renes vestros accingetis
 calciamenta habebitis in pedibus tenentes baculos in manibus et
 comedetis festinantes est enim phase id est transitus Domini
12:12 et transibo per terram Aegypti nocte illa percutiamque
 omne primogenitum in terra Aegypti ab homine usque ad pecus et
 in cunctis diis Aegypti faciam iudicia ego Dominus
12:13 erit autem sanguis vobis in signum in aedibus in quibus
 eritis et videbo sanguinem ac transibo vos nec erit in vobis
 plaga disperdens quando percussero terram Aegypti
12:14 habebitis autem hanc diem in monumentum et celebrabitis
 eam sollemnem Domino in generationibus vestris cultu sempiterno
12:15 septem diebus azyma comedetis in die primo non erit
 fermentum in domibus vestris quicumque comederit fermentatum
 peribit anima illa de Israhel a primo die usque ad diem
 septimum
12:16 dies prima erit sancta atque sollemnis et dies septima
 eadem festivitate venerabilis nihil operis facietis in eis
 exceptis his quae ad vescendum pertinent
12:17 et observabitis azyma in eadem enim ipsa die educam
 exercitum vestrum de terra Aegypti et custodietis diem istum in
 generationes vestras ritu perpetuo
12:18 primo mense quartadecima die mensis ad vesperam comedetis
 azyma usque ad diem vicesimam primam eiusdem mensis ad vesperam
12:19 septem diebus fermentum non invenietur in domibus vestris
 qui comederit fermentatum peribit anima eius de coetu Israhel
 tam de advenis quam de indigenis terrae
12:20 omne fermentatum non comedetis in cunctis habitaculis
 vestris edetis azyma
12:21 vocavit autem Moses omnes seniores filiorum Israhel et
 dixit ad eos ite tollentes animal per familias vestras immolate
 phase
12:22 fasciculumque hysopi tinguite sanguine qui est in limine
 et aspergite ex eo superliminare et utrumque postem nullus
 vestrum egrediatur ostium domus suae usque mane
12:23 transibit enim Dominus percutiens Aegyptios cumque viderit
 sanguinem in superliminari et in utroque poste transcendet
 ostium et non sinet percussorem ingredi domos vestras et
 laedere
12:24 custodi verbum istud legitimum tibi et filiis tuis usque
 in aeternum
12:25 cumque introieritis terram quam Dominus daturus est vobis
 ut pollicitus est observabitis caerimonias istas
12:26 et cum dixerint vobis filii vestri quae est ista religio
12:27 dicetis eis victima transitus Domini est quando transivit
 super domos filiorum Israhel in Aegypto percutiens Aegyptios et
 domos nostras liberans incurvatusque populus adoravit
12:28 et egressi filii Israhel fecerunt sicut praeceperat
 Dominus Mosi et Aaron
12:29 factum est autem in noctis medio percussit Dominus omne
 primogenitum in terra Aegypti a primogenito Pharaonis qui
 sedebat in solio eius usque ad primogenitum captivae quae erat
 in carcere et omne primogenitum iumentorum
12:30 surrexitque Pharao nocte et omnes servi eius cunctaque
 Aegyptus et ortus est clamor magnus in Aegypto neque enim erat
 domus in qua non iaceret mortuus
12:31 vocatisque Mosen et Aaron nocte ait surgite egredimini a
 populo meo et vos et filii Israhel ite immolate Domino sicut
 dicitis
12:32 oves vestras et armenta adsumite ut petieratis et abeuntes
 benedicite mihi
12:33 urguebantque Aegyptii populum de terra exire velociter
 dicentes omnes moriemur
12:34 tulit igitur populus conspersam farinam antequam
 fermentaretur et ligans in palliis posuit super umeros suos
12:35 feceruntque filii Israhel sicut praeceperat Moses et
 petierunt ab Aegyptiis vasa argentea et aurea vestemque
 plurimam
12:36 dedit autem Dominus gratiam populo coram Aegyptiis ut
 commodarent eis et spoliaverunt Aegyptios
12:37 profectique sunt filii Israhel de Ramesse in Soccoth
 sescenta ferme milia peditum virorum absque parvulis
12:38 sed et vulgus promiscuum innumerabile ascendit cum eis
 oves et armenta et animantia diversi generis multa nimis
12:39 coxeruntque farinam quam dudum conspersam de Aegypto
 tulerant et fecerunt subcinericios panes azymos neque enim
 poterant fermentari cogentibus exire Aegyptiis et nullam facere
 sinentibus moram nec pulmenti quicquam occurrerant praeparare
12:40 habitatio autem filiorum Israhel qua manserant in Aegypto
 fuit quadringentorum triginta annorum
12:41 quibus expletis eadem die egressus est omnis exercitus
 Domini de terra Aegypti
12:42 nox est ista observabilis Domini quando eduxit eos de
 terra Aegypti hanc observare debent omnes filii Israhel in
 generationibus suis
12:43 dixitque Dominus ad Mosen et Aaron haec est religio phase
 omnis alienigena non comedet ex eo
12:44 omnis autem servus empticius circumcidetur et sic comedet
12:45 advena et mercennarius non edent ex eo
12:46 in una domo comedetur nec efferetis de carnibus eius foras
 nec os illius confringetis
12:47 omnis coetus filiorum Israhel faciet illud
12:48 quod si quis peregrinorum in vestram voluerit transire
 coloniam et facere phase Domini circumcidetur prius omne
 masculinum eius et tunc rite celebrabit eritque sicut indigena
 terrae si quis autem circumcisus non fuerit non vescetur ex eo
12:49 eadem lex erit indigenae et colono qui peregrinatur apud
 vos
12:50 fecerunt omnes filii Israhel sicut praeceperat Dominus
 Mosi et Aaron
12:51 et in eadem die eduxit Dominus filios Israhel de terra
 Aegypti per turmas suas
13:1 locutusque est Dominus ad Mosen dicens
13:2 sanctifica mihi omne primogenitum quod aperit vulvam in
 filiis Israhel tam de hominibus quam de iumentis mea sunt enim
 omnia
13:3 et ait Moses ad populum mementote diei huius in qua egressi
 estis de Aegypto et de domo servitutis quoniam in manu forti
 eduxit vos Dominus de loco isto ut non comedatis fermentatum
 panem
13:4 hodie egredimini mense novarum frugum
13:5 cumque te introduxerit Dominus in terram Chananei et
 Hetthei et Amorrei et Evei et Iebusei quam iuravit patribus
 tuis ut daret tibi terram fluentem lacte et melle celebrabis
 hunc morem sacrorum mense isto
13:6 septem diebus vesceris azymis et in die septimo erit
 sollemnitas Domini
13:7 azyma comedetis septem diebus non apparebit apud te aliquid
 fermentatum nec in cunctis finibus tuis
13:8 narrabisque filio tuo in die illo dicens hoc est quod fecit
 Dominus mihi quando egressus sum de Aegypto
13:9 et erit quasi signum in manu tua et quasi monumentum ante
 oculos tuos et ut lex Domini semper in ore tuo in manu enim
 forti eduxit te Dominus de Aegypto
13:10 custodies huiuscemodi cultum statuto tempore a diebus in
 dies
13:11 cumque introduxerit te in terram Chananei sicut iuravit
 tibi et patribus tuis et dederit eam tibi
13:12 separabis omne quod aperit vulvam Domino et quod
 primitivum est in pecoribus tuis quicquid habueris masculini
 sexus consecrabis Domino
13:13 primogenitum asini mutabis ove quod si non redemeris
 interficies omne autem primogenitum hominis de filiis tuis
 pretio redimes
13:14 cumque interrogaverit te filius tuus cras dicens quid est
 hoc respondebis ei in manu forti eduxit nos Dominus de Aegypto
 de domo servitutis
13:15 nam cum induratus esset Pharao et nollet nos dimittere
 occidit Dominus omne primogenitum in terra Aegypti a
 primogenito hominis usque ad primogenitum iumentorum idcirco
 immolo Domino omne quod aperit vulvam masculini sexus et omnia
 primogenita filiorum meorum redimo
13:16 erit igitur quasi signum in manu tua et quasi adpensum
 quid ob recordationem inter oculos tuos eo quod in manu forti
 eduxerit nos Dominus de Aegypto
13:17 igitur cum emisisset Pharao populum non eos duxit Dominus
 per viam terrae Philisthim quae vicina est reputans ne forte
 paeniteret eum si vidisset adversum se bella consurgere et
 reverteretur in Aegyptum
13:18 sed circumduxit per viam deserti quae est iuxta mare
 Rubrum et armati ascenderunt filii Israhel de terra Aegypti
13:19 tulit quoque Moses ossa Ioseph secum eo quod adiurasset
 filios Israhel dicens visitabit vos Deus efferte ossa mea hinc
 vobiscum
13:20 profectique de Soccoth castrametati sunt in Etham in
 extremis finibus solitudinis
13:21 Dominus autem praecedebat eos ad ostendendam viam per diem
 in columna nubis et per noctem in columna ignis ut dux esset
 itineris utroque tempore
13:22 numquam defuit columna nubis per diem nec columna ignis
 per noctem coram populo
14:1 locutus est autem Dominus ad Mosen dicens
14:2 loquere filiis Israhel reversi castrametentur e regione
 Phiahiroth quae est inter Magdolum et mare contra Beelsephon in
 conspectu eius castra ponetis super mare
14:3 dicturusque est Pharao super filiis Israhel coartati sunt
 in terra conclusit eos desertum
14:4 et indurabo cor eius ac persequetur vos et glorificabor in
 Pharao et in omni exercitu eius scientque Aegyptii quia ego sum
 Dominus feceruntque ita
14:5 et nuntiatum est regi Aegyptiorum quod fugisset populus
 inmutatumque est cor Pharaonis et servorum eius super populo et
 dixerunt quid voluimus facere ut dimitteremus Israhel ne
 serviret nobis
14:6 iunxit ergo currum et omnem populum suum adsumpsit secum
14:7 tulitque sescentos currus electos quicquid in Aegypto
 curruum fuit et duces totius exercitus
14:8 induravitque Dominus cor Pharaonis regis Aegypti et
 persecutus est filios Israhel at illi egressi erant in manu
 excelsa
14:9 cumque persequerentur Aegyptii vestigia praecedentium
 reppererunt eos in castris super mare omnis equitatus et currus
 Pharaonis et universus exercitus erant in Ahiroth contra
 Beelsephon
14:10 cumque adpropinquasset Pharao levantes filii Israhel
 oculos viderunt Aegyptios post se et timuerunt valde
 clamaveruntque ad Dominum
14:11 et dixerunt ad Mosen forsitan non erant sepulchra in
 Aegypto ideo tulisti nos ut moreremur in solitudine quid hoc
 facere voluisti ut educeres nos ex Aegypto
14:12 nonne iste est sermo quem loquebamur ad te in Aegypto
 dicentes recede a nobis ut serviamus Aegyptiis multo enim
 melius est servire eis quam mori in solitudine
14:13 et ait Moses ad populum nolite timere state et videte
 magnalia Domini quae facturus est hodie Aegyptios enim quos
 nunc videtis nequaquam ultra videbitis usque in sempiternum
14:14 Dominus pugnabit pro vobis et vos tacebitis
14:15 dixitque Dominus ad Mosen quid clamas ad me loquere filiis
 Israhel ut proficiscantur
14:16 tu autem eleva virgam tuam et extende manum super mare et
 divide illud ut gradiantur filii Israhel in medio mari per
 siccum
14:17 ego autem indurabo cor Aegyptiorum ut persequantur vos et
 glorificabor in Pharaone et in omni exercitu eius in curribus
 et in equitibus illius
14:18 et scient Aegyptii quia ego sum Dominus cum glorificatus
 fuero in Pharaone et in curribus atque in equitibus eius
14:19 tollensque se angelus Dei qui praecedebat castra Israhel
 abiit post eos et cum eo pariter columna nubis priora dimittens
 post tergum
14:20 stetit inter castra Aegyptiorum et castra Israhel et erat
 nubes tenebrosa et inluminans noctem ut ad se invicem toto
 noctis tempore accedere non valerent
14:21 cumque extendisset Moses manum super mare abstulit illud
 Dominus flante vento vehementi et urente tota nocte et vertit
 in siccum divisaque est aqua
14:22 et ingressi sunt filii Israhel per medium maris sicci erat
 enim aqua quasi murus a dextra eorum et leva
14:23 persequentesque Aegyptii ingressi sunt post eos omnis
 equitatus Pharaonis currus eius et equites per medium maris
14:24 iamque advenerat vigilia matutina et ecce respiciens
 Dominus super castra Aegyptiorum per columnam ignis et nubis
 interfecit exercitum eorum
14:25 et subvertit rotas curruum ferebanturque in profundum
 dixerunt ergo Aegyptii fugiamus Israhelem Dominus enim pugnat
 pro eis contra nos
14:26 et ait Dominus ad Mosen extende manum tuam super mare ut
 revertantur aquae ad Aegyptios super currus et equites eorum
14:27 cumque extendisset Moses manum contra mare reversum est
 primo diluculo ad priorem locum fugientibusque Aegyptiis
 occurrerunt aquae et involvit eos Dominus in mediis fluctibus
14:28 reversaeque sunt aquae et operuerunt currus et equites
 cuncti exercitus Pharaonis qui sequentes ingressi fuerant mare
 ne unus quidem superfuit ex eis
14:29 filii autem Israhel perrexerunt per medium sicci maris et
 aquae eis erant quasi pro muro a dextris et a sinistris
14:30 liberavitque Dominus in die illo Israhel de manu
 Aegyptiorum
14:31 et viderunt Aegyptios mortuos super litus maris et manum
 magnam quam exercuerat Dominus contra eos timuitque populus
 Dominum et crediderunt Domino et Mosi servo eius
15:1 tunc cecinit Moses et filii Israhel carmen hoc Domino et
 dixerunt cantemus Domino gloriose enim magnificatus est equum
 et ascensorem deiecit in mare
15:2 fortitudo mea et laus mea Dominus et factus est mihi in
 salutem iste Deus meus et glorificabo eum Deus patris mei et
 exaltabo eum
15:3 Dominus quasi vir pugnator Omnipotens nomen eius
15:4 currus Pharaonis et exercitum eius proiecit in mare electi
 principes eius submersi sunt in mari Rubro
15:5 abyssi operuerunt eos descenderunt in profundum quasi lapis
15:6 dextera tua Domine magnifice in fortitudine dextera tua
 Domine percussit inimicum
15:7 et in multitudine gloriae tuae deposuisti adversarios meos
 misisti iram tuam quae devoravit eos ut stipulam
15:8 et in spiritu furoris tui congregatae sunt aquae stetit
 unda fluens congregatae sunt abyssi in medio mari
15:9 dixit inimicus persequar et conprehendam dividam spolia
 implebitur anima mea evaginabo gladium meum interficiet eos
 manus mea
15:10 flavit spiritus tuus et operuit eos mare submersi sunt
 quasi plumbum in aquis vehementibus
15:11 quis similis tui in fortibus Domine quis similis tui
 magnificus in sanctitate terribilis atque laudabilis et faciens
 mirabilia
15:12 extendisti manum tuam et devoravit eos terra
15:13 dux fuisti in misericordia tua populo quem redemisti et
 portasti eum in fortitudine tua ad habitaculum sanctum tuum
15:14 adtenderunt populi et irati sunt dolores obtinuerunt
 habitatores Philisthim
15:15 tunc conturbati sunt principes Edom robustos Moab obtinuit
 tremor obriguerunt omnes habitatores Chanaan
15:16 inruat super eos formido et pavor in magnitudine brachii
 tui fiant inmobiles quasi lapis donec pertranseat populus tuus
 Domine donec pertranseat populus tuus iste quem possedisti
15:17 introduces eos et plantabis in monte hereditatis tuae
 firmissimo habitaculo tuo quod operatus es Domine sanctuarium
 Domine quod firmaverunt manus tuae
15:18 Dominus regnabit in aeternum et ultra
15:19 ingressus est enim equus Pharao cum curribus et equitibus
 eius in mare et reduxit super eos Dominus aquas maris filii
 autem Israhel ambulaverunt per siccum in medio eius
15:20 sumpsit ergo Maria prophetis soror Aaron tympanum in manu
 egressaeque sunt omnes mulieres post eam cum tympanis et choris
15:21 quibus praecinebat dicens cantemus Domino gloriose enim
 magnificatus est equum et ascensorem eius deiecit in mare
15:22 tulit autem Moses Israhel de mari Rubro et egressi sunt in
 desertum Sur ambulaveruntque tribus diebus per solitudinem et
 non inveniebant aquam
15:23 et venerunt in Marath nec poterant bibere aquas de Mara eo
 quod essent amarae unde et congruum loco nomen inposuit vocans
 illud Mara id est amaritudinem
15:24 et murmuravit populus contra Mosen dicens quid bibemus
15:25 at ille clamavit ad Dominum qui ostendit ei lignum quod
 cum misisset in aquas in dulcedinem versae sunt ibi constituit
 ei praecepta atque iudicia et ibi temptavit eum
15:26 dicens si audieris vocem Domini Dei tui et quod rectum est
 coram eo feceris et oboedieris mandatis eius custodierisque
 omnia praecepta illius cunctum languorem quem posui in Aegypto
 non inducam super te ego enim Dominus sanator tuus
15:27 venerunt autem in Helim ubi erant duodecim fontes aquarum
 et septuaginta palmae et castrametati sunt iuxta aquas
16:1 profectique sunt de Helim et venit omnis multitudo filiorum
 Israhel in desertum Sin quod est inter Helim et Sinai
 quintodecimo die mensis secundi postquam egressi sunt de terra
 Aegypti
16:2 et murmuravit omnis congregatio filiorum Israhel contra
 Mosen et contra Aaron in solitudine
16:3 dixeruntque ad eos filii Israhel utinam mortui essemus per
 manum Domini in terra Aegypti quando sedebamus super ollas
 carnium et comedebamus panes in saturitate cur eduxistis nos in
 desertum istud ut occideretis omnem multitudinem fame
16:4 dixit autem Dominus ad Mosen ecce ego pluam vobis panes de
 caelo egrediatur populus et colligat quae sufficiunt per
 singulos dies ut temptem eum utrum ambulet in lege mea an non
16:5 die autem sexta parent quod inferant et sit duplum quam
 colligere solebant per singulos dies
16:6 dixeruntque Moses et Aaron ad omnes filios Israhel vespere
 scietis quod Dominus eduxerit vos de terra Aegypti
16:7 et mane videbitis gloriam Domini audivit enim murmur
 vestrum contra Dominum nos vero quid sumus quia mussitatis
 contra nos
16:8 et ait Moses dabit Dominus vobis vespere carnes edere et
 mane panes in saturitate eo quod audierit murmurationes vestras
 quibus murmurati estis contra eum nos enim quid sumus nec
 contra nos est murmur vestrum sed contra Dominum
16:9 dixitque Moses ad Aaron dic universae congregationi
 filiorum Israhel accedite coram Domino audivit enim murmur
 vestrum
16:10 cumque loqueretur Aaron ad omnem coetum filiorum Israhel
 respexerunt ad solitudinem et ecce gloria Domini apparuit in
 nube
16:11 locutus est autem Dominus ad Mosen dicens
16:12 audivi murmurationes filiorum Israhel loquere ad eos
 vespere comedetis carnes et mane saturabimini panibus
 scietisque quod sim Dominus Deus vester
16:13 factum est ergo vespere et ascendens coturnix operuit
 castra mane quoque ros iacuit per circuitum castrorum
16:14 cumque operuisset superficiem terrae apparuit in
 solitudine minutum et quasi pilo tunsum in similitudinem
 pruinae super terram
16:15 quod cum vidissent filii Israhel dixerunt ad invicem man
 hu quod significat quid est hoc ignorabant enim quid esset
 quibus ait Moses iste est panis quem dedit Dominus vobis ad
 vescendum
16:16 hic est sermo quem praecepit Dominus colligat ex eo
 unusquisque quantum sufficiat ad vescendum gomor per singula
 capita iuxta numerum animarum vestrarum quae habitant in
 tabernaculo sic tolletis
16:17 feceruntque ita filii Israhel et collegerunt alius plus
 alius minus
16:18 et mensi sunt ad mensuram gomor nec qui plus collegerat
 habuit amplius nec qui minus paraverat repperit minus sed
 singuli iuxta id quod edere poterant congregarunt
16:19 dixitque Moses ad eos nullus relinquat ex eo in mane
16:20 qui non audierunt eum sed dimiserunt quidam ex eis usque
 mane et scatere coepit vermibus atque conputruit et iratus est
 contra eos Moses
16:21 colligebant autem mane singuli quantum sufficere poterat
 ad vescendum cumque incaluisset sol liquefiebat
16:22 in die vero sexta collegerunt cibos duplices id est duo
 gomor per singulos homines venerunt autem omnes principes
 multitudinis et narraverunt Mosi
16:23 qui ait eis hoc est quod locutus est Dominus requies
 sabbati sanctificata erit Domino cras quodcumque operandum est
 facite et quae coquenda sunt coquite quicquid autem reliquum
 fuerit reponite usque in mane
16:24 feceruntque ita ut praeceperat Moses et non conputruit
 neque vermis inventus est in eo
16:25 dixitque Moses comedite illud hodie quia sabbatum est
 Domino non invenietur hodie in agro
16:26 sex diebus colligite in die autem septimo sabbatum est
 Domino idcirco non invenietur
16:27 venit septima dies et egressi de populo ut colligerent non
 invenerunt
16:28 dixit autem Dominus ad Mosen usquequo non vultis custodire
 mandata mea et legem meam
16:29 videte quod Dominus dederit vobis sabbatum et propter hoc
 tribuerit vobis die sexto cibos duplices maneat unusquisque
 apud semet ipsum nullus egrediatur de loco suo die septimo
16:30 et sabbatizavit populus die septimo
16:31 appellavitque domus Israhel nomen eius man quod erat quasi
 semen coriandri album gustusque eius quasi similae cum melle
16:32 dixit autem Moses iste est sermo quem praecepit Dominus
 imple gomor ex eo et custodiatur in futuras retro generationes
 ut noverint panem quo alui vos in solitudine quando educti
 estis de terra Aegypti
16:33 dixitque Moses ad Aaron sume vas unum et mitte ibi man
 quantum potest capere gomor et repone coram Domino ad servandum
 in generationes vestras
16:34 sicut praecepit Dominus Mosi posuitque illud Aaron in
 tabernaculo reservandum
16:35 filii autem Israhel comederunt man quadraginta annis donec
 venirent in terram habitabilem hoc cibo aliti sunt usquequo
 tangerent fines terrae Chanaan
16:36 gomor autem decima pars est oephi
17:1 igitur profecta omnis multitudo filiorum Israhel de deserto
 Sin per mansiones suas iuxta sermonem Domini castrametata est
 in Raphidim ubi non erat aqua ad bibendum populo
17:2 qui iurgatus contra Mosen ait da nobis aquam ut bibamus
 quibus respondit Moses quid iurgamini contra me cur temptatis
 Dominum
17:3 sitivit ergo populus ibi pro aquae penuria et murmuravit
 contra Mosen dicens cur nos exire fecisti de Aegypto ut
 occideres et nos et liberos nostros ac iumenta siti
17:4 clamavit autem Moses ad Dominum dicens quid faciam populo
 huic adhuc pauxillum et lapidabunt me
17:5 ait Dominus ad Mosen antecede populum et sume tecum de
 senibus Israhel et virgam qua percussisti fluvium tolle in manu
 tua et vade
17:6 en ego stabo coram te ibi super petram Horeb percutiesque
 petram et exibit ex ea aqua ut bibat populus fecit Moses ita
 coram senibus Israhel
17:7 et vocavit nomen loci illius Temptatio propter iurgium
 filiorum Israhel et quia temptaverunt Dominum dicentes estne
 Dominus in nobis an non
17:8 venit autem Amalech et pugnabat contra Israhel in Raphidim
17:9 dixitque Moses ad Iosue elige viros et egressus pugna
 contra Amalech cras ego stabo in vertice collis habens virgam
 Dei in manu mea
17:10 fecit Iosue ut locutus ei erat Moses et pugnavit contra
 Amalech Moses autem et Aaron et Hur ascenderunt super verticem
 collis
17:11 cumque levaret Moses manus vincebat Israhel sin autem
 paululum remisisset superabat Amalech
17:12 manus autem Mosi erant graves sumentes igitur lapidem
 posuerunt subter eum in quo sedit Aaron autem et Hur
 sustentabant manus eius ex utraque parte et factum est ut manus
 ipsius non lassarentur usque ad occasum solis
17:13 fugavitque Iosue Amalech et populum eius in ore gladii
17:14 dixit autem Dominus ad Mosen scribe hoc ob monumentum in
 libro et trade auribus Iosue delebo enim memoriam Amalech sub
 caelo
17:15 aedificavitque Moses altare et vocavit nomen eius Dominus
 exaltatio mea dicens
17:16 quia manus solii Domini et bellum Dei erit contra Amalech
 a generatione in generationem
18:1 cumque audisset Iethro sacerdos Madian cognatus Mosi omnia
 quae fecerat Deus Mosi et Israhel populo suo eo quod eduxisset
 Dominus Israhel de Aegypto
18:2 tulit Sefforam uxorem Mosi quam remiserat
18:3 et duos filios eius quorum unus vocabatur Gersan dicente
 patre advena fui in terra aliena
18:4 alter vero Eliezer Deus enim ait patris mei adiutor meus et
 eruit me de gladio Pharaonis
18:5 venit ergo Iethro cognatus Mosi et filii eius et uxor ad
 Mosen in desertum ubi erat castrametatus iuxta montem Dei
18:6 et mandavit Mosi dicens ego cognatus tuus Iethro venio ad
 te et uxor tua et duo filii tui cum ea
18:7 qui egressus in occursum cognati sui adoravit et osculatus
 est eum salutaveruntque se mutuo verbis pacificis cumque
 intrasset tabernaculum
18:8 narravit Moses cognato suo cuncta quae fecerat Deus
 Pharaoni et Aegyptiis propter Israhel universum laborem qui
 accidisset eis in itinere quo liberarat eos Dominus
18:9 laetatusque est Iethro super omnibus bonis quae fecerat
 Dominus Israheli eo quod eruisset eum de manu Aegyptiorum
18:10 et ait benedictus Dominus qui liberavit vos de manu
 Aegyptiorum et de manu Pharaonis qui eruit populum suum de manu
 Aegypti
18:11 nunc cognovi quia magnus Dominus super omnes deos eo quod
 superbe egerint contra illos
18:12 obtulit ergo Iethro cognatus Mosi holocausta et hostias
 Deo veneruntque Aaron et omnes senes Israhel ut comederent
 panem cum eo coram Domino
18:13 altero autem die sedit Moses ut iudicaret populum qui
 adsistebat Mosi de mane usque ad vesperam
18:14 quod cum vidisset cognatus eius omnia scilicet quae agebat
 in populo ait quid est hoc quod facis in plebe cur solus sedes
 et omnis populus praestolatur de mane usque ad vesperam
18:15 cui respondit Moses venit ad me populus quaerens
 sententiam Dei
18:16 cumque acciderit eis aliqua disceptatio veniunt ad me ut
 iudicem inter eos et ostendam praecepta Dei et leges eius
18:17 at ille non bonam inquit rem facis
18:18 stulto labore consumeris et tu et populus iste qui tecum
 est ultra vires tuas est negotium solus illud non poteris
 sustinere
18:19 sed audi verba mea atque consilia et erit Deus tecum esto
 tu populo in his quae ad Deum pertinent ut referas quae
 dicuntur ad eum
18:20 ostendasque populo caerimonias et ritum colendi viamque
 per quam ingredi debeant et opus quod facere
18:21 provide autem de omni plebe viros potentes et timentes
 Deum in quibus sit veritas et qui oderint avaritiam et
 constitue ex eis tribunos et centuriones et quinquagenarios et
 decanos
18:22 qui iudicent populum omni tempore quicquid autem maius
 fuerit referant ad te et ipsi minora tantummodo iudicent
 leviusque tibi sit partito in alios onere
18:23 si hoc feceris implebis imperium Dei et praecepta eius
 poteris sustentare et omnis hic populus revertetur cum pace ad
 loca sua
18:24 quibus auditis Moses fecit omnia quae ille suggesserat
18:25 et electis viris strenuis de cuncto Israhel constituit eos
 principes populi tribunos et centuriones et quinquagenarios et
 decanos
18:26 qui iudicabant plebem omni tempore quicquid autem gravius
 erat referebant ad eum faciliora tantummodo iudicantes
18:27 dimisitque cognatum qui reversus abiit in terram suam
19:1 mense tertio egressionis Israhel de terra Aegypti in die
 hac venerunt in solitudinem Sinai
19:2 nam profecti de Raphidim et pervenientes usque in desertum
 Sinai castrametati sunt in eodem loco ibique Israhel fixit
 tentoria e regione montis
19:3 Moses autem ascendit ad Deum vocavitque eum Dominus de
 monte et ait haec dices domui Iacob et adnuntiabis filiis
 Israhel
19:4 vos ipsi vidistis quae fecerim Aegyptiis quomodo portaverim
 vos super alas aquilarum et adsumpserim mihi
19:5 si ergo audieritis vocem meam et custodieritis pactum meum
 eritis mihi in peculium de cunctis populis mea est enim omnis
 terra
19:6 et vos eritis mihi regnum sacerdotale et gens sancta haec
 sunt verba quae loqueris ad filios Israhel
19:7 venit Moses et convocatis maioribus natu populi exposuit
 omnes sermones quos mandaverat Dominus
19:8 responditque universus populus simul cuncta quae locutus
 est Dominus faciemus cumque rettulisset Moses verba populi ad
 Dominum
19:9 ait ei Dominus iam nunc veniam ad te in caligine nubis ut
 audiat me populus loquentem ad te et credat tibi in perpetuum
 nuntiavit ergo Moses verba populi ad Dominum
19:10 qui dixit ei vade ad populum et sanctifica illos hodie et
 cras laventque vestimenta sua
19:11 et sint parati in diem tertium die enim tertio descendet
 Dominus coram omni plebe super montem Sinai
19:12 constituesque terminos populo per circuitum et dices
 cavete ne ascendatis in montem nec tangatis fines illius omnis
 qui tetigerit montem morte morietur
19:13 manus non tanget eum sed lapidibus opprimetur aut
 confodietur iaculis sive iumentum fuerit sive homo non vivet
 cum coeperit clangere bucina tunc ascendant in montem
19:14 descenditque Moses de monte ad populum et sanctificavit
 eum cumque lavissent vestimenta sua
19:15 ait ad eos estote parati in diem tertium ne adpropinquetis
 uxoribus vestris
19:16 iam advenerat tertius dies et mane inclaruerat et ecce
 coeperunt audiri tonitrua ac micare fulgura et nubes densissima
 operire montem clangorque bucinae vehementius perstrepebat
 timuit populus qui erat in castris
19:17 cumque eduxisset eos Moses in occursum Dei de loco
 castrorum steterunt ad radices montis
19:18 totus autem mons Sinai fumabat eo quod descendisset
 Dominus super eum in igne et ascenderet fumus ex eo quasi de
 fornace eratque mons omnis terribilis
19:19 et sonitus bucinae paulatim crescebat in maius et
 prolixius tendebatur Moses loquebatur et Dominus respondebat ei
19:20 descenditque Dominus super montem Sinai in ipso montis
 vertice et vocavit Mosen in cacumen eius quo cum ascendisset
19:21 dixit ad eum descende et contestare populum ne forte
 velint transcendere terminos ad videndum Dominum et pereat ex
 eis plurima multitudo
19:22 sacerdotes quoque qui accedunt ad Dominum sanctificentur
 ne percutiat eos
19:23 dixitque Moses ad Dominum non poterit vulgus ascendere in
 montem Sinai tu enim testificatus es et iussisti dicens pone
 terminos circa montem et sanctifica illum
19:24 cui ait Dominus vade descende ascendesque tu et Aaron
 tecum sacerdotes autem et populus ne transeant terminos nec
 ascendant ad Dominum ne forte interficiat illos
19:25 descendit Moses ad populum et omnia narravit eis
20:1 locutus quoque est Dominus cunctos sermones hos
20:2 ego sum Dominus Deus tuus qui eduxi te de terra Aegypti de
 domo servitutis
20:3 non habebis deos alienos coram me
20:4 non facies tibi sculptile neque omnem similitudinem quae
 est in caelo desuper et quae in terra deorsum nec eorum quae
 sunt in aquis sub terra
20:5 non adorabis ea neque coles ego sum Dominus Deus tuus
 fortis zelotes visitans iniquitatem patrum in filiis in tertiam
 et quartam generationem eorum qui oderunt me
20:6 et faciens misericordiam in milia his qui diligunt me et
 custodiunt praecepta mea
20:7 non adsumes nomen Domini Dei tui in vanum nec enim habebit
 insontem Dominus eum qui adsumpserit nomen Domini Dei sui
 frustra
20:8 memento ut diem sabbati sanctifices
20:9 sex diebus operaberis et facies omnia opera tua
20:10 septimo autem die sabbati Domini Dei tui non facies omne
 opus tu et filius tuus et filia tua servus tuus et ancilla tua
 iumentum tuum et advena qui est intra portas tuas
20:11 sex enim diebus fecit Dominus caelum et terram et mare et
 omnia quae in eis sunt et requievit in die septimo idcirco
 benedixit Dominus diei sabbati et sanctificavit eum
20:12 honora patrem tuum et matrem tuam ut sis longevus super
 terram quam Dominus Deus tuus dabit tibi
20:13 non occides
20:14 non moechaberis
20:15 non furtum facies
20:16 non loqueris contra proximum tuum falsum testimonium
20:17 non concupisces domum proximi tui nec desiderabis uxorem
 eius non servum non ancillam non bovem non asinum nec omnia
 quae illius sunt
20:18 cunctus autem populus videbat voces et lampadas et sonitum
 bucinae montemque fumantem et perterriti ac pavore concussi
 steterunt procul
20:19 dicentes Mosi loquere tu nobis et audiemus non loquatur
 nobis Dominus ne forte moriamur
20:20 et ait Moses ad populum nolite timere ut enim probaret vos
 venit Deus et ut terror illius esset in vobis et non peccaretis
20:21 stetitque populus de longe Moses autem accessit ad
 caliginem in qua erat Deus
20:22 dixit praeterea Dominus ad Mosen haec dices filiis Israhel
 vos vidistis quod de caelo locutus sum vobis
20:23 non facietis mecum deos argenteos nec deos aureos facietis
 vobis
20:24 altare de terra facietis mihi et offeretis super eo
 holocausta et pacifica vestra oves vestras et boves in omni
 loco in quo memoria fuerit nominis mei veniam ad te et
 benedicam tibi
20:25 quod si altare lapideum feceris mihi non aedificabis illud
 de sectis lapidibus si enim levaveris cultrum tuum super eo
 polluetur
20:26 non ascendes per gradus ad altare meum ne reveletur
 turpitudo tua
21:1 haec sunt iudicia quae propones eis
21:2 si emeris servum hebraeum sex annis serviet tibi in septimo
 egredietur liber gratis
21:3 cum quali veste intraverit cum tali exeat si habens uxorem
 et uxor egredietur simul
21:4 sin autem dominus dederit illi uxorem et peperit filios et
 filias mulier et liberi eius erunt domini sui ipse vero exibit
 cum vestitu suo
21:5 quod si dixerit servus diligo dominum meum et uxorem ac
 liberos non egrediar liber
21:6 offeret eum dominus diis et adplicabitur ad ostium et
 postes perforabitque aurem eius subula et erit ei servus in
 saeculum
21:7 si quis vendiderit filiam suam in famulam non egredietur
 sicut ancillae exire consuerunt
21:8 si displicuerit oculis domini sui cui tradita fuerit
 dimittet eam populo autem alieno vendendi non habet potestatem
 si spreverit eam
21:9 sin autem filio suo desponderit eam iuxta morem filiarum
 faciet illi
21:10 quod si alteram ei acceperit providebit puellae nuptias et
 vestimenta et pretium pudicitiae non negabit
21:11 si tria ista non fecerit egredietur gratis absque pecunia
21:12 qui percusserit hominem volens occidere morte moriatur
21:13 qui autem non est insidiatus sed Deus illum tradidit in
 manu eius constituam tibi locum quo fugere debeat
21:14 si quis de industria occiderit proximum suum et per
 insidias ab altari meo evelles eum ut moriatur
21:15 qui percusserit patrem suum et matrem morte moriatur
21:16 qui furatus fuerit hominem et vendiderit eum convictus
 noxae morte moriatur
21:17 qui maledixerit patri suo et matri morte moriatur
21:18 si rixati fuerint viri et percusserit alter proximum suum
 lapide vel pugno et ille mortuus non fuerit sed iacuerit in
 lectulo
21:19 si surrexerit et ambulaverit foris super baculum suum
 innocens erit qui percussit ita tamen ut operas eius et
 inpensas in medicos restituat
21:20 qui percusserit servum suum vel ancillam virga et mortui
 fuerint in manibus eius criminis reus erit
21:21 sin autem uno die supervixerit vel duobus non subiacebit
 poenae quia pecunia illius est
21:22 si rixati fuerint viri et percusserit quis mulierem
 praegnantem et abortivum quidem fecerit sed ipsa vixerit
 subiacebit damno quantum expetierit maritus mulieris et arbitri
 iudicarint
21:23 sin autem mors eius fuerit subsecuta reddet animam pro
 anima
21:24 oculum pro oculo dentem pro dente manum pro manu pedem pro
 pede
21:25 adustionem pro adustione vulnus pro vulnere livorem pro
 livore
21:26 si percusserit quispiam oculum servi sui aut ancillae et
 luscos eos fecerit dimittet liberos pro oculo quem eruit
21:27 dentem quoque si excusserit servo vel ancillae suae
 similiter dimittet eos liberos
21:28 si bos cornu petierit virum aut mulierem et mortui fuerint
 lapidibus obruetur et non comedentur carnes eius dominusque
 bovis innocens erit
21:29 quod si bos cornipeta fuerit ab heri et nudius tertius et
 contestati sunt dominum eius nec reclusit eum occideritque
 virum aut mulierem et bos lapidibus obruetur et dominum illius
 occident
21:30 quod si pretium ei fuerit inpositum dabit pro anima sua
 quicquid fuerit postulatus
21:31 filium quoque et filiam si cornu percusserit simili
 sententiae subiacebit
21:32 si servum ancillamque invaserit triginta siclos argenti
 dabit domino bos vero lapidibus opprimetur
21:33 si quis aperuerit cisternam et foderit et non operuerit
 eam cecideritque bos vel asinus in eam
21:34 dominus cisternae reddet pretium iumentorum quod autem
 mortuum est ipsius erit
21:35 si bos alienus bovem alterius vulnerarit et ille mortuus
 fuerit vendent bovem vivum et divident pretium cadaver autem
 mortui inter se dispertient
21:36 sin autem sciebat quod bos cornipeta esset ab heri et
 nudius tertius et non custodivit eum dominus suus reddet bovem
 pro bove et cadaver integrum accipiet
22:1 si quis furatus fuerit bovem aut ovem et occiderit vel
 vendiderit quinque boves pro uno bove restituet et quattuor
 oves pro una ove
22:2 si effringens fur domum sive suffodiens fuerit inventus et
 accepto vulnere mortuus fuerit percussor non erit reus
 sanguinis
22:3 quod si orto sole hoc fecerit homicidium perpetravit et
 ipse morietur si non habuerit quod pro furto reddat
 venundabitur
22:4 si inventum fuerit apud eum quod furatus est vivens sive
 bos sive asinus sive ovis duplum restituet
22:5 si laeserit quispiam agrum vel vineam et dimiserit iumentum
 suum ut depascatur aliena quicquid optimum habuerit in agro suo
 vel in vinea pro damni aestimatione restituet
22:6 si egressus ignis invenerit spinas et conprehenderit
 acervos frugum sive stantes segetes in agris reddet damnum qui
 ignem succenderit
22:7 si quis commendaverit amico pecuniam aut vas in custodiam
 et ab eo qui susceperat furto ablata fuerint si invenitur fur
 duplum reddet
22:8 si latet dominus domus adplicabitur ad deos et iurabit quod
 non extenderit manum in rem proximi sui
22:9 ad perpetrandam fraudem tam in bove quam in asino et ove ac
 vestimento et quicquid damnum inferre potest ad deos utriusque
 causa perveniet et si illi iudicaverint duplum restituet
 proximo suo
22:10 si quis commendaverit proximo suo asinum bovem ovem et
 omne iumentum ad custodiam et mortuum fuerit aut debilitatum
 vel captum ab hostibus nullusque hoc viderit
22:11 iusiurandum erit in medio quod non extenderit manum ad rem
 proximi sui suscipietque dominus iuramentum et ille reddere non
 cogetur
22:12 quod si furto ablatum fuerit restituet damnum domino
22:13 si comestum a bestia deferet ad eum quod occisum est et
 non restituet
22:14 qui a proximo suo quicquam horum mutuo postularit et
 debilitatum aut mortuum fuerit domino non praesente reddere
 conpelletur
22:15 quod si inpraesentiarum fuit dominus non restituet maxime
 si conductum venerat pro mercede operis sui
22:16 si seduxerit quis virginem necdum desponsatam et dormierit
 cum ea dotabit eam et habebit uxorem
22:17 si pater virginis dare noluerit reddet pecuniam iuxta
 modum dotis quam virgines accipere consuerunt
22:18 maleficos non patieris vivere
22:19 qui coierit cum iumento morte moriatur
22:20 qui immolat diis occidetur praeter Domino soli
22:21 advenam non contristabis neque adfliges eum advenae enim
 et ipsi fuistis in terra Aegypti
22:22 viduae et pupillo non nocebitis
22:23 si laeseritis eos vociferabuntur ad me et ego audiam
 clamorem eorum
22:24 et indignabitur furor meus percutiamque vos gladio et
 erunt uxores vestrae viduae et filii vestri pupilli
22:25 si pecuniam mutuam dederis populo meo pauperi qui habitat
 tecum non urgues eum quasi exactor nec usuris opprimes
22:26 si pignus a proximo tuo acceperis vestimentum ante solis
 occasum redde ei
22:27 ipsum enim est solum quo operitur indumentum carnis eius
 nec habet aliud in quo dormiat si clamaverit ad me exaudiam eum
 quia misericors sum
22:28 diis non detrahes et principi populi tui non maledices
22:29 decimas tuas et primitias non tardabis offerre
 primogenitum filiorum tuorum dabis mihi
22:30 de bubus quoque et ovibus similiter facies septem diebus
 sit cum matre sua die octavo reddes illum mihi
22:31 viri sancti eritis mihi carnem quae a bestiis fuerit
 praegustata non comedetis sed proicietis canibus
23:1 non suscipies vocem mendacii nec iunges manum tuam ut pro
 impio dicas falsum testimonium
23:2 non sequeris turbam ad faciendum malum nec in iudicio
 plurimorum adquiesces sententiae ut a vero devies
23:3 pauperis quoque non misereberis in negotio
23:4 si occurreris bovi inimici tui aut asino erranti reduc ad
 eum
23:5 si videris asinum odientis te iacere sub onere non
 pertransibis sed sublevabis cum eo
23:6 non declinabis in iudicio pauperis
23:7 mendacium fugies insontem et iustum non occides quia
 aversor impium
23:8 nec accipias munera quae excaecant etiam prudentes et
 subvertunt verba iustorum
23:9 peregrino molestus non eris scitis enim advenarum animas
 quia et ipsi peregrini fuistis in terra Aegypti
23:10 sex annis seminabis terram tuam et congregabis fruges eius
23:11 anno autem septimo dimittes eam et requiescere facies ut
 comedant pauperes populi tui et quicquid reliqui fuerit edant
 bestiae agri ita facies in vinea et in oliveto tuo
23:12 sex diebus operaberis septima die cessabis ut requiescat
 bos et asinus tuus et refrigeretur filius ancillae tuae et
 advena
23:13 omnia quae dixi vobis custodite et per nomen externorum
 deorum non iurabitis neque audietur ex ore vestro
23:14 tribus vicibus per singulos annos mihi festa celebrabitis
23:15 sollemnitatem azymorum custodies septem diebus comedes
 azyma sicut praecepi tibi tempore mensis novorum quando
 egressus es de Aegypto non apparebis in conspectu meo vacuus
23:16 et sollemnitatem messis primitivorum operis tui quaecumque
 serueris in agro sollemnitatem quoque in exitu anni quando
 congregaveris omnes fruges tuas de agro
23:17 ter in anno apparebit omne masculinum tuum coram Domino
 Deo
23:18 non immolabis super fermento sanguinem victimae meae nec
 remanebit adeps sollemnitatis meae usque mane
23:19 primitias frugum terrae tuae deferes in domum Domini Dei
 tui nec coques hedum in lacte matris suae
23:20 ecce ego mittam angelum meum qui praecedat te et custodiat
 in via et introducat ad locum quem paravi
23:21 observa eum et audi vocem eius nec contemnendum putes quia
 non dimittet cum peccaveritis et est nomen meum in illo
23:22 quod si audieris vocem eius et feceris omnia quae loquor
 inimicus ero inimicis tuis et adfligam adfligentes te
23:23 praecedetque te angelus meus et introducet te ad Amorreum
 et Hettheum et Ferezeum Chananeumque et Eveum et Iebuseum quos
 ego contribo
23:24 non adorabis deos eorum nec coles eos non facies opera
 eorum sed destrues eos et confringes statuas eorum
23:25 servietisque Domino Deo vestro ut benedicam panibus tuis
 et aquis et auferam infirmitatem de medio tui
23:26 non erit infecunda nec sterilis in terra tua numerum
 dierum tuorum implebo
23:27 terrorem meum mittam in praecursum tuum et occidam omnem
 populum ad quem ingredieris cunctorumque inimicorum tuorum
 coram te terga vertam
23:28 emittens crabrones prius qui fugabunt Eveum et Chananeum
 et Hettheum antequam introeas
23:29 non eiciam eos a facie tua anno uno ne terra in
 solitudinem redigatur et crescant contra te bestiae
23:30 paulatim expellam eos de conspectu tuo donec augearis et
 possideas terram
23:31 ponam autem terminos tuos a mari Rubro usque ad mare
 Palestinorum et a deserto usque ad Fluvium tradam manibus
 vestris habitatores terrae et eiciam eos de conspectu vestro
23:32 non inibis cum eis foedus nec cum diis eorum
23:33 non habitent in terra tua ne forte peccare te faciant in
 me si servieris diis eorum quod tibi certo erit in scandalum
24:1 Mosi quoque dixit ascende ad Dominum tu et Aaron Nadab et
 Abiu et septuaginta senes ex Israhel et adorabitis procul
24:2 solusque Moses ascendet ad Dominum et illi non
 adpropinquabunt nec populus ascendet cum eo
24:3 venit ergo Moses et narravit plebi omnia verba Domini atque
 iudicia responditque cunctus populus una voce omnia verba
 Domini quae locutus est faciemus
24:4 scripsit autem Moses universos sermones Domini et mane
 consurgens aedificavit altare ad radices montis et duodecim
 titulos per duodecim tribus Israhel
24:5 misitque iuvenes de filiis Israhel et obtulerunt holocausta
 immolaveruntque victimas pacificas Domino vitulos
24:6 tulit itaque Moses dimidiam partem sanguinis et misit in
 crateras partem autem residuam fudit super altare
24:7 adsumensque volumen foederis legit audiente populo qui
 dixerunt omnia quae locutus est Dominus faciemus et erimus
 oboedientes
24:8 ille vero sumptum sanguinem respersit in populum et ait hic
 est sanguis foederis quod pepigit Dominus vobiscum super
 cunctis sermonibus his
24:9 ascenderuntque Moses et Aaron Nadab et Abiu et septuaginta
 de senioribus Israhel
24:10 et viderunt Deum Israhel sub pedibus eius quasi opus
 lapidis sapphirini et quasi caelum cum serenum est
24:11 nec super eos qui procul recesserant de filiis Israhel
 misit manum suam videruntque Deum et comederunt ac biberunt
24:12 dixit autem Dominus ad Mosen ascende ad me in montem et
 esto ibi daboque tibi tabulas lapideas et legem ac mandata quae
 scripsi ut doceas eos
24:13 surrexerunt Moses et Iosue minister eius ascendensque
 Moses in montem Dei
24:14 senioribus ait expectate hic donec revertamur ad vos
 habetis Aaron et Hur vobiscum si quid natum fuerit quaestionis
 referetis ad eos
24:15 cumque ascendisset Moses operuit nubes montem
24:16 et habitavit gloria Domini super Sinai tegens illum nube
 sex diebus septimo autem die vocavit eum de medio caliginis
24:17 erat autem species gloriae Domini quasi ignis ardens super
 verticem montis in conspectu filiorum Israhel
24:18 ingressusque Moses medium nebulae ascendit in montem et
 fuit ibi quadraginta diebus et quadraginta noctibus
25:1 locutusque est Dominus ad Mosen dicens
25:2 loquere filiis Israhel ut tollant mihi primitias ab omni
 homine qui offert ultroneus accipietis eas
25:3 haec sunt autem quae accipere debetis aurum et argentum et
 aes
25:4 hyacinthum et purpuram coccumque bis tinctum et byssum
 pilos caprarum
25:5 et pelles arietum rubricatas pelles ianthinas et ligna
 setthim
25:6 oleum ad luminaria concinnanda aromata in unguentum et
 thymiama boni odoris
25:7 lapides onychinos et gemmas ad ornandum ephod ac rationale
25:8 facientque mihi sanctuarium et habitabo in medio eorum
25:9 iuxta omnem similitudinem tabernaculi quod ostendam tibi et
 omnium vasorum in cultum eius sicque facietis illud
25:10 arcam de lignis setthim conpingite cuius longitudo habeat
 duos semis cubitos latitudo cubitum et dimidium altitudo
 cubitum similiter ac semissem
25:11 et deaurabis eam auro mundissimo intus et foris faciesque
 supra coronam auream per circuitum
25:12 et quattuor circulos aureos quos pones per quattuor arcae
 angulos duo circuli sint in latere uno et duo in altero
25:13 facies quoque vectes de lignis setthim et operies eos auro
25:14 inducesque per circulos qui sunt in arcae lateribus ut
 portetur in eis
25:15 qui semper erunt in circulis nec umquam extrahentur ab eis
25:16 ponesque in arcam testificationem quam dabo tibi
25:17 facies et propitiatorium de auro mundissimo duos cubitos
 et dimidium tenebit longitudo eius cubitum ac semissem latitudo
25:18 duos quoque cherubin aureos et productiles facies ex
 utraque parte oraculi
25:19 cherub unus sit in latere uno et alter in altero
25:20 utrumque latus propitiatorii tegant expandentes alas et
 operientes oraculum respiciantque se mutuo versis vultibus in
 propitiatorium quo operienda est arca
25:21 in qua pones testimonium quod dabo tibi
25:22 inde praecipiam et loquar ad te supra propitiatorio
 scilicet ac medio duorum cherubin qui erunt super arcam
 testimonii cuncta quae mandabo per te filiis Israhel
25:23 facies et mensam de lignis setthim habentem duos cubitos
 longitudinis et in latitudine cubitum et in altitudine cubitum
 ac semissem
25:24 et inaurabis eam auro purissimo faciesque illi labium
 aureum per circuitum
25:25 et ipsi labio coronam interrasilem altam quattuor digitis
 et super illam alteram coronam aureolam
25:26 quattuor quoque circulos aureos praeparabis et pones eos
 in quattuor angulis eiusdem mensae per singulos pedes
25:27 subter coronam erunt circuli aurei ut mittantur vectes per
 eos et possit mensa portari
25:28 ipsosque vectes facies de lignis setthim et circumdabis
 auro ad subvehendam mensam
25:29 parabis et acetabula ac fialas turibula et cyatos in
 quibus offerenda sunt libamina ex auro purissimo
25:30 et pones super mensam panes propositionis in conspectu meo
 semper
25:31 facies et candelabrum ductile de auro mundissimo hastile
 eius et calamos scyphos et spherulas ac lilia ex ipso
 procedentia
25:32 sex calami egredientur de lateribus tres ex uno latere et
 tres ex altero
25:33 tres scyphi quasi in nucis modum per calamos singulos
 spherulaque simul et lilium et tres similiter scyphi instar
 nucis in calamo altero spherulaque et lilium hoc erit opus sex
 calamorum qui producendi sunt de hastili
25:34 in ipso autem candelabro erunt quattuor scyphi in nucis
 modum spherulaeque per singulos et lilia
25:35 spherula sub duobus calamis per tria loca qui simul sex
 fiunt procedentes de hastili uno
25:36 et spherae igitur et calami ex ipso erunt universa
 ductilia de auro purissimo
25:37 facies et lucernas septem et pones eas super candelabrum
 ut luceant ex adverso
25:38 emunctoria quoque et ubi quae emuncta sunt extinguantur
 fient de auro purissimo
25:39 omne pondus candelabri cum universis vasis suis habebit
 talentum auri mundissimi
25:40 inspice et fac secundum exemplar quod tibi in monte
 monstratum est
26:1 tabernaculum vero ita fiet decem cortinas de bysso retorta
 et hyacintho ac purpura coccoque bis tincto variatas opere
 plumario facies
26:2 longitudo cortinae unius habebit viginti octo cubitos
 latitudo quattuor cubitorum erit unius mensurae fient universa
 tentoria
26:3 quinque cortinae sibi iungentur mutuo et aliae quinque nexu
 simili coherebunt
26:4 ansulas hyacinthinas in lateribus ac summitatibus facies
 cortinarum ut possint invicem copulari
26:5 quinquagenas ansulas cortina habebit in utraque parte ita
 insertas ut ansa contra ansam veniat et altera alteri possit
 aptari
26:6 facies et quinquaginta circulos aureos quibus cortinarum
 vela iungenda sunt ut unum tabernaculum fiat
26:7 facies et saga cilicina undecim ad operiendum tectum
 tabernaculi
26:8 longitudo sagi unius habebit triginta cubitos et latitudo
 quattuor aequa erit mensura sagorum omnium
26:9 e quibus quinque iunges seorsum et sex sibi mutuo copulabis
 ita ut sextum sagum in fronte tecti duplices
26:10 facies et quinquaginta ansas in ora sagi unius ut coniungi
 cum altero queat et quinquaginta ansas in ora sagi alterius ut
 cum altero copuletur
26:11 quinquaginta fibulas aeneas quibus iungantur ansae et unum
 ex omnibus operimentum fiat
26:12 quod autem superfuerit in sagis quae parantur tecto id est
 unum sagum quod amplius est ex medietate eius operies
 posteriora tabernaculi
26:13 et cubitus ex una parte pendebit et alter ex altera qui
 plus est in sagorum longitudine utrumque latus tabernaculi
 protegens
26:14 facies et operimentum aliud tecto de pellibus arietum
 rubricatis et super hoc rursum aliud operimentum de ianthinis
 pellibus
26:15 facies et tabulas stantes tabernaculi de lignis setthim
26:16 quae singulae denos cubitos in longitudine habeant et in
 latitudine singulos ac semissem
26:17 in lateribus tabulae duae incastraturae fient quibus
 tabula alteri tabulae conectatur atque in hunc modum cunctae
 tabulae parabuntur
26:18 quarum viginti erunt in latere meridiano quod vergit ad
 austrum
26:19 quibus quadraginta bases argenteas fundes ut binae bases
 singulis tabulis per duos angulos subiciantur
26:20 in latere quoque secundo tabernaculi quod vergit ad
 aquilonem viginti tabulae erunt
26:21 quadraginta habentes bases argenteas binae bases singulis
 tabulis subponentur
26:22 ad occidentalem vero plagam tabernaculi facies sex tabulas
26:23 et rursum alias duas quae in angulis erigantur post tergum
 tabernaculi
26:24 eruntque coniunctae a deorsum usque sursum et una omnes
 conpago retinebit duabus quoque tabulis quae in angulis
 ponendae sunt similis iunctura servabitur
26:25 et erunt simul tabulae octo bases earum argenteae sedecim
 duabus basibus per unam tabulam supputatis
26:26 facies et vectes de lignis setthim quinque ad continendas
 tabulas in uno latere tabernaculi
26:27 et quinque alios in altero et eiusdem numeri ad
 occidentalem plagam
26:28 qui mittentur per medias tabulas a summo usque ad summum
26:29 ipsasque tabulas deaurabis et fundes eis anulos aureos per
 quos vectes tabulata contineant quos operies lamminis aureis
26:30 et eriges tabernaculum iuxta exemplum quod tibi in monte
 monstratum est
26:31 facies et velum de hyacintho et purpura coccoque bis
 tincto et bysso retorta opere plumario et pulchra varietate
 contextum
26:32 quod adpendes ante quattuor columnas de lignis setthim
 quae ipsae quidem deauratae erunt et habebunt capita aurea sed
 bases argenteas
26:33 inseretur autem velum per circulos intra quod pones arcam
 testimonii et quo sanctuarium et sanctuarii sanctuaria
 dividentur
26:34 pones et propitiatorium super arcam testimonii in sancta
 sanctorum
26:35 mensamque extra velum et contra mensam candelabrum in
 latere tabernaculi meridiano mensa enim stabit in parte
 aquilonis
26:36 facies et tentorium in introitu tabernaculi de hyacintho
 et purpura coccoque bis tincto et bysso retorta opere plumarii
26:37 et quinque columnas deaurabis lignorum setthim ante quas
 ducetur tentorium quarum erunt capita aurea et bases aeneae
27:1 facies et altare de lignis setthim quod habebit quinque
 cubitos in longitudine et totidem in latitudine id est quadrum
 et tres cubitos in altitudine
27:2 cornua autem per quattuor angulos ex ipso erunt et operies
 illud aere
27:3 faciesque in usus eius lebetas ad suscipiendos cineres et
 forcipes atque fuscinulas et ignium receptacula omnia vasa ex
 aere fabricabis
27:4 craticulamque in modum retis aeneam per cuius quattuor
 angulos erunt quattuor anuli aenei
27:5 quos pones subter arulam altaris eritque craticula usque ad
 altaris medium
27:6 facies et vectes altaris de lignis setthim duos quos
 operies lamminis aeneis
27:7 et induces per circulos eruntque ex utroque latere altaris
 ad portandum
27:8 non solidum sed inane et cavum intrinsecus facies illud
 sicut tibi in monte monstratum est
27:9 facies et atrium tabernaculi in cuius plaga australi contra
 meridiem erunt tentoria de bysso retorta centum cubitos unum
 latus tenebit in longitudine
27:10 et columnas viginti cum basibus totidem aeneis quae capita
 cum celaturis suis habebunt argentea
27:11 similiter in latere aquilonis per longum erunt tentoria
 centum cubitorum columnae viginti et bases aeneae eiusdem
 numeri et capita earum cum celaturis suis argentea
27:12 in latitudine vero atrii quod respicit ad occidentem erunt
 tentoria per quinquaginta cubitos et columnae decem basesque
 totidem
27:13 in ea quoque atrii latitudine quae respicit ad orientem
 quinquaginta cubiti erunt
27:14 in quibus quindecim cubitorum tentoria lateri uno
 deputabuntur columnaeque tres et bases totidem
27:15 et in latere altero erunt tentoria cubitos obtinentia
 quindecim columnas tres et bases totidem
27:16 in introitu vero atrii fiet tentorium cubitorum viginti ex
 hyacintho et purpura coccoque bis tincto et bysso retorta opere
 plumarii columnas habebit quattuor cum basibus totidem
27:17 omnes columnae atrii per circuitum vestitae erunt argenti
 lamminis capitibus argenteis et basibus aeneis
27:18 in longitudine occupabit atrium cubitos centum in
 latitudine quinquaginta altitudo quinque cubitorum erit fietque
 de bysso retorta et habebit bases aeneas
27:19 cuncta vasa tabernaculi in omnes usus et caerimonias tam
 paxillos eius quam atrii ex aere facies
27:20 praecipe filiis Israhel ut adferant tibi oleum de
 arboribus olivarum purissimum piloque contusum ut ardeat
 lucerna semper
27:21 in tabernaculo testimonii extra velum quod oppansum est
 testimonio et conlocabunt eam Aaron et filii eius ut usque mane
 luceat coram Domino perpetuus erit cultus per successiones
 eorum a filiis Israhel
28:1 adplica quoque ad te Aaron fratrem tuum cum filiis suis de
 medio filiorum Israhel ut sacerdotio fungantur mihi Aaron Nadab
 et Abiu Eleazar et Ithamar
28:2 faciesque vestem sanctam fratri tuo in gloriam et decorem
28:3 et loqueris cunctis sapientibus corde quos replevi spiritu
 prudentiae ut faciant vestes Aaron in quibus sanctificatus
 ministret mihi
28:4 haec autem erunt vestimenta quae facient rationale et
 superumerale tunicam et lineam strictam cidarim et balteum
 facient vestimenta sancta Aaron fratri tuo et filiis eius ut
 sacerdotio fungantur mihi
28:5 accipientque aurum et hyacinthum et purpuram coccumque bis
 tinctum et byssum
28:6 facient autem superumerale de auro et hyacintho ac purpura
 coccoque bis tincto et bysso retorta opere polymito
28:7 duas oras iunctas habebit in utroque latere summitatum ut
 in unum redeant
28:8 ipsaque textura et cuncta operis varietas erit ex auro et
 hyacintho et purpura coccoque bis tincto et bysso retorta
28:9 sumesque duos lapides onychinos et sculpes in eis nomina
 filiorum Israhel
28:10 sex nomina in lapide uno et sex reliqua in altero iuxta
 ordinem nativitatis eorum
28:11 opere sculptoris et celatura gemmarii sculpes eos
 nominibus filiorum Israhel inclusos auro atque circumdatos
28:12 et pones in utroque latere superumeralis memoriale filiis
 Israhel portabitque Aaron nomina eorum coram Domino super
 utrumque umerum ob recordationem
28:13 facies et uncinos ex auro
28:14 et duas catenulas auri purissimi sibi invicem coherentes
 quas inseres uncinis
28:15 rationale quoque iudicii facies opere polymito iuxta
 texturam superumeralis ex auro hyacintho et purpura coccoque
 bis tincto et bysso retorta
28:16 quadrangulum erit et duplex mensuram palmi habebit tam in
 longitudine quam in latitudine
28:17 ponesque in eo quattuor ordines lapidum in primo versu
 erit lapis sardius et topazius et zmaragdus
28:18 in secundo carbunculus sapphyrus et iaspis
28:19 in tertio ligyrius achates et amethistus
28:20 in quarto chrysolitus onychinus et berillus inclusi auro
 erunt per ordines suos
28:21 habebuntque nomina filiorum Israhel duodecim nominibus
 celabuntur singuli lapides nominibus singulorum per duodecim
 tribus
28:22 facies in rationali catenas sibi invicem coherentes ex
 auro purissimo
28:23 et duos anulos aureos quos pones in utraque rationalis
 summitate
28:24 catenasque aureas iunges anulis qui sunt in marginibus
 eius
28:25 et ipsarum catenarum extrema duobus copulabis uncinis in
 utroque latere superumeralis quod rationale respicit
28:26 facies et duos anulos aureos quos pones in summitatibus
 rationalis et in oris quae e regione sunt superumeralis et
 posteriora eius aspiciunt
28:27 nec non et alios duos anulos aureos qui ponendi sunt in
 utroque latere superumeralis deorsum quod respicit contra
 faciem iuncturae inferioris ut aptari possit cum superumerali
28:28 et stringatur rationale anulis suis cum anulis
 superumeralis vitta hyacinthina ut maneat iunctura fabrefacta
 et a se invicem rationale et superumerale nequeant separari
28:29 portabitque Aaron nomina filiorum Israhel in rationali
 iudicii super pectus suum quando ingreditur sanctuarium
 memoriale coram Domino in aeternum
28:30 pones autem in rationali iudicii doctrinam et veritatem
 quae erunt in pectore Aaron quando ingreditur coram Domino et
 gestabit iudicium filiorum Israhel in pectore suo in conspectu
 Domini semper
28:31 facies et tunicam superumeralis totam hyacinthinam
28:32 in cuius medio supra erit capitium et ora per gyrum eius
 textilis sicut fieri solet in extremis vestium partibus ne
 facile rumpatur
28:33 deorsum vero ad pedes eiusdem tunicae per circuitum quasi
 mala punica facies ex hyacintho et purpura et cocco bis tincto
 mixtis in medio tintinabulis
28:34 ita ut tintinabulum sit aureum et malum rursumque
 tintinabulum aliud aureum et malum punicum
28:35 et vestietur ea Aaron in officio ministerii ut audiatur
 sonitus quando ingreditur et egreditur sanctuarium in conspectu
 Domini et non moriatur
28:36 facies et lamminam de auro purissimo in qua sculpes opere
 celatoris Sanctum Domino
28:37 ligabisque eam vitta hyacinthina et erit super tiaram
28:38 inminens fronti pontificis portabitque Aaron iniquitates
 eorum quae obtulerint et sanctificaverint filii Israhel in
 cunctis muneribus et donariis suis erit autem lammina semper in
 fronte eius ut placatus eis sit Dominus
28:39 stringesque tunicam bysso et tiaram byssinam facies et
 balteum opere plumarii
28:40 porro filiis Aaron tunicas lineas parabis et balteos ac
 tiaras in gloriam et decorem
28:41 vestiesque his omnibus Aaron fratrem tuum et filios eius
 cum eo et cunctorum consecrabis manus sanctificabisque illos ut
 sacerdotio fungantur mihi
28:42 facies et feminalia linea ut operiant carnem turpitudinis
 suae a renibus usque ad femina
28:43 et utentur eis Aaron et filii eius quando ingredientur
 tabernaculum testimonii vel quando adpropinquant ad altare ut
 ministrent in sanctuario ne iniquitatis rei moriantur legitimum
 sempiternum erit Aaron et semini eius post eum
29:1 sed et hoc facies ut mihi in sacerdotio consecrentur tolle
 vitulum de armento et arietes duos inmaculatos
29:2 panesque azymos et crustula absque fermento quae conspersa
 sint oleo lagana quoque azyma oleo lita de simila triticea
 cuncta facies
29:3 et posita in canistro offeres vitulum autem et duos arietes
29:4 et Aaron ac filios eius adplicabis ad ostium tabernaculi
 testimonii cumque laveris patrem cum filiis aqua
29:5 indues Aaron vestimentis suis id est linea et tunica et
 superumerali et rationali quod constringes balteo
29:6 et pones tiaram in capite eius et lamminam sanctam super
 tiaram
29:7 et oleum unctionis fundes super caput eius atque hoc ritu
 consecrabitur
29:8 filios quoque illius adplicabis et indues tunicis lineis
 cingesque balteo
29:9 Aaron scilicet et liberos eius et inpones eis mitras
 eruntque sacerdotes mei in religione perpetua postquam
 initiaveris manus eorum
29:10 adplicabis et vitulum coram tabernaculo testimonii
 inponentque Aaron et filii eius manus super caput illius
29:11 et mactabis eum in conspectu Domini iuxta ostium
 tabernaculi testimonii
29:12 sumptumque de sanguine vituli pones super cornua altaris
 digito tuo reliquum autem sanguinem fundes iuxta basim eius
29:13 sumes et adipem totum qui operit intestina et reticulum
 iecoris ac duos renes et adipem qui super eos est et offeres
 incensum super altare
29:14 carnes vero vituli et corium et fimum conbures foris extra
 castra eo quod pro peccato sit
29:15 unum quoque arietum sumes super cuius caput ponent Aaron
 et filii eius manus
29:16 quem cum mactaveris tolles de sanguine eius et fundes
 circa altare
29:17 ipsum autem arietem secabis in frusta lotaque intestina
 eius ac pedes pones super concisas carnes et super caput illius
29:18 et offeres totum arietem in incensum super altare oblatio
 est Domini odor suavissimus victimae Dei
29:19 tolles quoque arietem alterum super cuius caput Aaron et
 filii eius ponent manus
29:20 quem cum immolaveris sumes de sanguine ipsius et pones
 super extremum dextrae auriculae Aaron et filiorum eius et
 super pollices manus eorum et pedis dextri fundesque sanguinem
 super altare per circuitum
29:21 cumque tuleris de sanguine qui est super altare et de oleo
 unctionis asperges Aaron et vestes eius filios et vestimenta
 eorum consecratisque et ipsis et vestibus
29:22 tolles adipem de ariete et caudam et arvinam quae operit
 vitalia ac reticulum iecoris et duos renes atque adipem qui
 super eos est armumque dextrum eo quod sit aries consecrationum
29:23 tortam panis unius crustulum conspersum oleo laganum de
 canistro azymorum quod positum est in conspectu Domini
29:24 ponesque omnia super manus Aaron et filiorum eius et
 sanctificabis eos elevans coram Domino
29:25 suscipiesque universa de manibus eorum et incendes super
 altare in holocaustum odorem suavissimum in conspectu Domini
 quia oblatio eius est
29:26 sumes quoque pectusculum de ariete quo initiatus est Aaron
 sanctificabisque illud elatum coram Domino et cedet in partem
 tuam
29:27 sanctificabis et pectusculum consecratum et armum quem de
 ariete separasti
29:28 quo initiatus est Aaron et filii eius cedentque in partem
 Aaron et filiorum eius iure perpetuo a filiis Israhel quia
 primitiva sunt et initia de victimis eorum pacificis quae
 offerunt Domino
29:29 vestem autem sanctam qua utitur Aaron habebunt filii eius
 post eum ut unguantur in ea et consecrentur manus eorum
29:30 septem diebus utetur illa qui pontifex pro eo fuerit
 constitutus de filiis eius et qui ingredietur tabernaculum
 testimonii ut ministret in sanctuario
29:31 arietem autem consecrationum tolles et coques carnes eius
 in loco sancto
29:32 quibus vescetur Aaron et filii eius panes quoque qui sunt
 in canistro in vestibulo tabernaculi testimonii comedent
29:33 ut sit placabile sacrificium et sanctificentur offerentium
 manus alienigena non vescetur ex eis quia sancti sunt
29:34 quod si remanserit de carnibus consecratis sive de panibus
 usque mane conbures reliquias igni non comedentur quia
 sanctificata sunt
29:35 omnia quae praecepi tibi facies super Aaron et filiis eius
 septem diebus consecrabis manus eorum
29:36 et vitulum pro peccato offeres per singulos dies ad
 expiandum mundabisque altare cum immolaris expiationis hostiam
 et ungues illud in sanctificationem
29:37 septem diebus expiabis altare et sanctificabis et erit
 sanctum sanctorum omnis qui tetigerit illud sanctificabitur
29:38 hoc est quod facies in altari agnos anniculos duos per
 singulos dies iugiter
29:39 unum agnum mane et alterum vespere
29:40 decimam partem similae conspersae oleo tunso quod habeat
 mensuram quartam partem hin et vinum ad libandum eiusdem
 mensurae in agno uno
29:41 alterum vero agnum offeres ad vesperam iuxta ritum
 matutinae oblationis et iuxta ea quae diximus in odorem
 suavitatis
29:42 sacrificium Domino oblatione perpetua in generationes
 vestras ad ostium tabernaculi testimonii coram Domino ubi
 constituam ut loquar ad te
29:43 ibique praecipiam filiis Israhel et sanctificabitur altare
 in gloria mea
29:44 sanctificabo et tabernaculum testimonii cum altari et
 Aaron cum filiis eius ut sacerdotio fungantur mihi
29:45 et habitabo in medio filiorum Israhel eroque eis Deus
29:46 et scient quia ego Dominus Deus eorum qui eduxi eos de
 terra Aegypti ut manerem inter illos ego Dominus Deus ipsorum
30:1 facies quoque altare in adolendum thymiama de lignis
 setthim
30:2 habens cubitum longitudinis et alterum latitudinis id est
 quadrangulum et duos cubitos in altitudine cornua ex ipso
 procedent
30:3 vestiesque illud auro purissimo tam craticulam eius quam
 parietes per circuitum et cornua faciesque ei coronam aureolam
 per gyrum
30:4 et duos anulos aureos sub corona per singula latera ut
 mittantur in eos vectes et altare portetur
30:5 ipsos quoque vectes facies de lignis setthim et inaurabis
30:6 ponesque altare contra velum quod ante arcam pendet
 testimonii coram propitiatorio quo tegitur testimonium ubi
 loquar tibi
30:7 et adolebit incensum super eo Aaron suave fraglans mane
 quando conponet lucernas incendet illud
30:8 et quando conlocat eas ad vesperum uret thymiama
 sempiternum coram Domino in generationes vestras
30:9 non offeretis super eo thymiama conpositionis alterius nec
 oblationem et victimam nec liba libabitis
30:10 et deprecabitur Aaron super cornua eius semel per annum in
 sanguine quod oblatum est pro peccato et placabit super eo in
 generationibus vestris sanctum sanctorum erit Domino
30:11 locutusque est Dominus ad Mosen dicens
30:12 quando tuleris summam filiorum Israhel iuxta numerum
 dabunt singuli pretium pro animabus suis Domino et non erit
 plaga in eis cum fuerint recensiti
30:13 hoc autem dabit omnis qui transit ad nomen dimidium sicli
 iuxta mensuram templi siclus viginti obolos habet media pars
 sicli offeretur Domino
30:14 qui habetur in numero a viginti annis et supra dabit
 pretium
30:15 dives non addet ad medium sicli et pauper nihil minuet
30:16 susceptamque pecuniam quae conlata est a filiis Israhel
 trades in usus tabernaculi testimonii ut sit monumentum eorum
 coram Domino et propitietur animabus illorum
30:17 locutusque est Dominus ad Mosen dicens
30:18 facies et labium aeneum cum basi sua ad lavandum ponesque
 illud inter tabernaculum testimonii et altare et missa aqua
30:19 lavabunt in eo Aaron et filii eius manus suas ac pedes
30:20 quando ingressuri sunt tabernaculum testimonii et quando
 accessuri ad altare ut offerant in eo thymiama Domino
30:21 ne forte moriantur legitimum sempiternum erit ipsi et
 semini eius per successiones
30:22 locutusque est Dominus ad Mosen
30:23 dicens sume tibi aromata prima et zmyrnae electae
 quingentos siclos et cinnamomi medium id est ducentos
 quinquaginta calami similiter ducentos quinquaginta
30:24 cassiae autem quingentos siclos in pondere sanctuarii olei
 de olivetis mensuram hin
30:25 faciesque unctionis oleum sanctum unguentum conpositum
 opere unguentarii
30:26 et ungues ex eo tabernaculum testimonii et arcam
 testamenti
30:27 mensamque cum vasis suis candelabrum et utensilia eius
 altaria thymiamatis
30:28 et holocausti et universam supellectilem quae ad cultum
 eorum pertinent
30:29 sanctificabisque omnia et erunt sancta sanctorum qui
 tetigerit ea sanctificabitur
30:30 Aaron et filios eius ungues sanctificabisque eos ut
 sacerdotio fungantur mihi
30:31 filiis quoque Israhel dices hoc oleum unctionis sanctum
 erit mihi in generationes vestras
30:32 caro hominis non unguetur ex eo et iuxta conpositionem
 eius non facietis aliud quia sanctificatum est et sanctum erit
 vobis
30:33 homo quicumque tale conposuerit et dederit ex eo alieno
 exterminabitur de populo suo
30:34 dixitque Dominus ad Mosen sume tibi aromata stacten et
 onycha galbanen boni odoris et tus lucidissimum aequalis
 ponderis erunt omnia
30:35 faciesque thymiama conpositum opere unguentarii mixtum
 diligenter et purum et sanctificatione dignissimum
30:36 cumque in tenuissimum pulverem universa contuderis pones
 ex eo coram testimonio tabernaculi in quo loco apparebo tibi
 sanctum sanctorum erit vobis thymiama
30:37 talem conpositionem non facietis in usus vestros quia
 sanctum est Domino
30:38 homo quicumque fecerit simile ut odore illius perfruatur
 peribit de populis suis
31:1 locutusque est Dominus ad Mosen dicens
31:2 ecce vocavi ex nomine Beselehel filium Uri filii Hur de
 tribu Iuda
31:3 et implevi eum spiritu Dei sapientia intellegentia et
 scientia in omni opere
31:4 ad excogitandum fabre quicquid fieri potest ex auro et
 argento et aere
31:5 marmore et gemmis et diversitate lignorum
31:6 dedique ei socium Hooliab filium Achisamech de tribu Dan et
 in corde omnis eruditi posui sapientiam ut faciant cuncta quae
 praecepi tibi
31:7 tabernaculum foederis et arcam testimonii et propitiatorium
 quod super eam est et cuncta vasa tabernaculi
31:8 mensamque et vasa eius candelabrum purissimum cum vasis
 suis et altaria thymiamatis
31:9 et holocausti et omnia vasa eorum labium cum basi sua
31:10 vestes sanctas in ministerio Aaron sacerdoti et filiis
 eius ut fungantur officio suo in sacris
31:11 oleum unctionis et thymiama aromatum in sanctuario omnia
 quae praecepi tibi facient
31:12 et locutus est Dominus ad Mosen dicens
31:13 loquere filiis Israhel et dices ad eos videte ut sabbatum
 meum custodiatis quia signum est inter me et vos in
 generationibus vestris ut sciatis quia ego Dominus qui
 sanctifico vos
31:14 custodite sabbatum sanctum est enim vobis qui polluerit
 illud morte morietur qui fecerit in eo opus peribit anima
 illius de medio populi sui
31:15 sex diebus facietis opus in die septimo sabbatum est
 requies sancta Domino omnis qui fecerit opus in hac die
 morietur
31:16 custodiant filii Israhel sabbatum et celebrent illud in
 generationibus suis pactum est sempiternum
31:17 inter me et filios Israhel signumque perpetuum sex enim
 diebus fecit Dominus caelum et terram et in septimo ab opere
 cessavit
31:18 dedit quoque Mosi conpletis huiuscemodi sermonibus in
 monte Sinai duas tabulas testimonii lapideas scriptas digito
 Dei
32:1 videns autem populus quod moram faceret descendendi de
 monte Moses congregatus adversus Aaron ait surge fac nobis deos
 qui nos praecedant Mosi enim huic viro qui nos eduxit de terra
 Aegypti ignoramus quid acciderit
32:2 dixitque ad eos Aaron tollite inaures aureas de uxorum
 filiorumque et filiarum vestrarum auribus et adferte ad me
32:3 fecit populus quae iusserat deferens inaures ad Aaron
32:4 quas cum ille accepisset formavit opere fusorio et fecit ex
 eis vitulum conflatilem dixeruntque hii sunt dii tui Israhel
 qui te eduxerunt de terra Aegypti
32:5 quod cum vidisset Aaron aedificavit altare coram eo et
 praeconis voce clamavit dicens cras sollemnitas Domini est
32:6 surgentesque mane obtulerunt holocausta et hostias
 pacificas et sedit populus comedere ac bibere et surrexerunt
 ludere
32:7 locutus est autem Dominus ad Mosen vade descende peccavit
 populus tuus quem eduxisti de terra Aegypti
32:8 recesserunt cito de via quam ostendisti eis feceruntque
 sibi vitulum conflatilem et adoraverunt atque immolantes ei
 hostias dixerunt isti sunt dii tui Israhel qui te eduxerunt de
 terra Aegypti
32:9 rursumque ait Dominus ad Mosen cerno quod populus iste
 durae cervicis sit
32:10 dimitte me ut irascatur furor meus contra eos et deleam
 eos faciamque te in gentem magnam
32:11 Moses autem orabat Dominum Deum suum dicens cur Domine
 irascitur furor tuus contra populum tuum quem eduxisti de terra
 Aegypti in fortitudine magna et in manu robusta
32:12 ne quaeso dicant Aegyptii callide eduxit eos ut
 interficeret in montibus et deleret e terra quiescat ira tua et
 esto placabilis super nequitia populi tui
32:13 recordare Abraham Isaac et Israhel servorum tuorum quibus
 iurasti per temet ipsum dicens multiplicabo semen vestrum sicut
 stellas caeli et universam terram hanc de qua locutus sum dabo
 semini vestro et possidebitis eam semper
32:14 placatusque est Dominus ne faceret malum quod locutus
 fuerat adversus populum suum
32:15 et reversus est Moses de monte portans duas tabulas
 testimonii manu scriptas ex utraque parte
32:16 et factas opere Dei scriptura quoque Dei erat sculpta in
 tabulis
32:17 audiens autem Iosue tumultum populi vociferantis dixit ad
 Mosen ululatus pugnae auditur in castris
32:18 qui respondit non est clamor adhortantium ad pugnam neque
 vociferatio conpellentium ad fugam sed vocem cantantium ego
 audio
32:19 cumque adpropinquasset ad castra vidit vitulum et choros
 iratusque valde proiecit de manu tabulas et confregit eas ad
 radices montis
32:20 arripiensque vitulum quem fecerant conbusit et contrivit
 usque ad pulverem quem sparsit in aqua et dedit ex eo potum
 filiis Israhel
32:21 dixitque ad Aaron quid tibi fecit hic populus ut induceres
 super eum peccatum maximum
32:22 cui ille respondit ne indignetur dominus meus tu enim
 nosti populum istum quod pronus sit ad malum
32:23 dixerunt mihi fac nobis deos qui praecedant nos huic enim
 Mosi qui nos eduxit de terra Aegypti nescimus quid acciderit
32:24 quibus ego dixi quis vestrum habet aurum tulerunt et
 dederunt mihi et proieci illud in ignem egressusque est hic
 vitulus
32:25 videns ergo Moses populum quod esset nudatus spoliaverat
 enim eum Aaron propter ignominiam sordis et inter hostes nudum
 constituerat
32:26 et stans in porta castrorum ait si quis est Domini
 iungatur mihi congregatique sunt ad eum omnes filii Levi
32:27 quibus ait haec dicit Dominus Deus Israhel ponat vir
 gladium super femur suum ite et redite de porta usque ad portam
 per medium castrorum et occidat unusquisque fratrem et amicum
 et proximum suum
32:28 fecerunt filii Levi iuxta sermonem Mosi cecideruntque in
 die illo quasi tria milia hominum
32:29 et ait Moses consecrastis manus vestras hodie Domino
 unusquisque in filio et fratre suo ut detur vobis benedictio
32:30 facto autem die altero locutus est Moses ad populum
 peccastis peccatum maximum ascendam ad Dominum si quo modo eum
 quivero deprecari pro scelere vestro
32:31 reversusque ad Dominum ait obsecro peccavit populus iste
 peccatum magnum feceruntque sibi deos aureos aut dimitte eis
 hanc noxam
32:32 aut si non facis dele me de libro tuo quem scripsisti
32:33 cui respondit Dominus qui peccaverit mihi delebo eum de
 libro meo
32:34 tu autem vade et duc populum istum quo locutus sum tibi
 angelus meus praecedet te ego autem in die ultionis visitabo et
 hoc peccatum eorum
32:35 percussit ergo Dominus populum pro reatu vituli quem fecit
 Aaron
33:1 locutusque est Dominus ad Mosen vade ascende de loco isto
 tu et populus tuus quem eduxisti de terra Aegypti in terram
 quam iuravi Abraham Isaac et Iacob dicens semini tuo dabo eam
33:2 et mittam praecursorem tui angelum ut eiciam Chananeum et
 Amorreum et Hettheum et Ferezeum et Eveum et Iebuseum
33:3 et intres in terram fluentem lacte et melle non enim
 ascendam tecum quia populus durae cervicis est ne forte
 disperdam te in via
33:4 audiens populus sermonem hunc pessimum luxit et nullus ex
 more indutus est cultu suo
33:5 dixitque Dominus ad Mosen loquere filiis Israhel populus
 durae cervicis es semel ascendam in medio tui et delebo te iam
 nunc depone ornatum tuum ut sciam quid faciam tibi
33:6 deposuerunt ergo filii Israhel ornatum suum a monte Horeb
33:7 Moses quoque tollens tabernaculum tetendit extra castra
 procul vocavitque nomen eius tabernaculum foederis et omnis
 populus qui habebat aliquam quaestionem egrediebatur ad
 tabernaculum foederis extra castra
33:8 cumque egrederetur Moses ad tabernaculum surgebat universa
 plebs et stabat unusquisque in ostio papilionis sui
 aspiciebantque tergum Mosi donec ingrederetur tentorium
33:9 ingresso autem illo tabernaculum foederis descendebat
 columna nubis et stabat ad ostium loquebaturque cum Mosi
33:10 cernentibus universis quod columna nubis staret ad ostium
 tabernaculi stabantque ipsi et adorabant per fores
 tabernaculorum suorum
33:11 loquebatur autem Dominus ad Mosen facie ad faciem sicut
 loqui solet homo ad amicum suum cumque ille reverteretur in
 castra minister eius Iosue filius Nun puer non recedebat de
 tabernaculo
33:12 dixit autem Moses ad Dominum praecipis ut educam populum
 istum et non indicas mihi quem missurus es mecum praesertim cum
 dixeris novi te ex nomine et invenisti gratiam coram me
33:13 si ergo inveni gratiam in conspectu tuo ostende mihi viam
 tuam ut sciam te et inveniam gratiam ante oculos tuos respice
 populum tuum gentem hanc
33:14 dixitque Dominus facies mea praecedet te et requiem dabo
 tibi
33:15 et ait Moses si non tu ipse praecedes ne educas nos de
 loco isto
33:16 in quo enim scire poterimus ego et populus tuus invenisse
 nos gratiam in conspectu tuo nisi ambulaveris nobiscum ut
 glorificemur ab omnibus populis qui habitant super terram
33:17 dixit autem Dominus ad Mosen et verbum istud quod locutus
 es faciam invenisti enim gratiam coram me et te ipsum novi ex
 nomine
33:18 qui ait ostende mihi gloriam tuam
33:19 respondit ego ostendam omne bonum tibi et vocabo in nomine
 Domini coram te et miserebor cui voluero et clemens ero in quem
 mihi placuerit
33:20 rursumque ait non poteris videre faciem meam non enim
 videbit me homo et vivet
33:21 et iterum ecce inquit est locus apud me stabis super
 petram
33:22 cumque transibit gloria mea ponam te in foramine petrae et
 protegam dextera mea donec transeam
33:23 tollamque manum meam et videbis posteriora mea faciem
 autem meam videre non poteris
34:1 ac deinceps praecide ait tibi duas tabulas lapideas instar
 priorum et scribam super eas verba quae habuerunt tabulae quas
 fregisti
34:2 esto paratus mane ut ascendas statim in montem Sinai
 stabisque mecum super verticem montis
34:3 nullus ascendat tecum nec videatur quispiam per totum
 montem boves quoque et oves non pascantur e contra
34:4 excidit ergo duas tabulas lapideas quales ante fuerant et
 de nocte consurgens ascendit in montem Sinai sicut ei
 praeceperat Dominus portans secum tabulas
34:5 cumque descendisset Dominus per nubem stetit Moses cum eo
 invocans nomen Domini
34:6 quo transeunte coram eo ait Dominator Domine Deus
 misericors et clemens patiens et multae miserationis ac verus
34:7 qui custodis misericordiam in milia qui aufers iniquitatem
 et scelera atque peccata nullusque apud te per se innocens est
 qui reddis iniquitatem patrum in filiis ac nepotibus in tertiam
 et quartam progeniem
34:8 festinusque Moses curvatus est pronus in terram et adorans
34:9 ait si inveni gratiam in conspectu tuo Domine obsecro ut
 gradiaris nobiscum populus enim durae cervicis est et auferas
 iniquitates nostras atque peccata nosque possideas
34:10 respondit Dominus ego inibo pactum videntibus cunctis
 signa faciam quae numquam sunt visa super terram nec in ullis
 gentibus ut cernat populus in cuius es medio opus Domini
 terribile quod facturus sum
34:11 observa cuncta quae hodie mando tibi ego ipse eiciam ante
 faciem tuam Amorreum et Chananeum et Hettheum Ferezeum quoque
 et Eveum et Iebuseum
34:12 cave ne umquam cum habitatoribus terrae illius iungas
 amicitias quae tibi sint in ruinam
34:13 sed aras eorum destrue confringe statuas lucosque succide
34:14 noli adorare deum alienum Dominus Zelotes nomen eius Deus
 est aemulator
34:15 ne ineas pactum cum hominibus illarum regionum ne cum
 fornicati fuerint cum diis suis et adoraverint simulacra eorum
 vocet te quispiam ut comedas de immolatis
34:16 nec uxorem de filiabus eorum accipies filiis tuis ne
 postquam ipsae fuerint fornicatae fornicari faciant et filios
 tuos in deos suos
34:17 deos conflatiles non facies tibi
34:18 sollemnitatem azymorum custodies septem diebus vesceris
 azymis sicut praecepi tibi in tempore mensis novorum mense enim
 verni temporis egressus es de Aegypto
34:19 omne quod aperit vulvam generis masculini meum erit de
 cunctis animantibus tam de bubus quam de ovibus meum erit
34:20 primogenitum asini redimes ove sin autem nec pretium pro
 eo dederis occidetur primogenitum filiorum tuorum redimes nec
 apparebis in conspectu meo vacuus
34:21 sex diebus operaberis die septimo cessabis arare et metere
34:22 sollemnitatem ebdomadarum facies tibi in primitiis frugum
 messis tuae triticeae et sollemnitatem quando redeunte anni
 tempore cuncta conduntur
34:23 tribus temporibus anni apparebit omne masculinum tuum in
 conspectu omnipotentis Domini Dei Israhel
34:24 cum enim tulero gentes a facie tua et dilatavero terminos
 tuos nullus insidiabitur terrae tuae ascendente te et apparente
 in conspectu Domini Dei tui ter in anno
34:25 non immolabis super fermento sanguinem hostiae meae neque
 residebit mane de victima sollemnitatis phase
34:26 primitias frugum terrae tuae offeres in domum Domini Dei
 tui non coques hedum in lacte matris suae
34:27 dixitque Dominus ad Mosen scribe tibi verba haec quibus et
 tecum et cum Israhel pepigi foedus
34:28 fecit ergo ibi cum Domino quadraginta dies et quadraginta
 noctes panem non comedit et aquam non bibit et scripsit in
 tabulis verba foederis decem
34:29 cumque descenderet Moses de monte Sinai tenebat duas
 tabulas testimonii et ignorabat quod cornuta esset facies sua
 ex consortio sermonis Dei
34:30 videntes autem Aaron et filii Israhel cornutam Mosi faciem
 timuerunt prope accedere
34:31 vocatique ab eo reversi sunt tam Aaron quam principes
 synagogae et postquam locutus est
34:32 venerunt ad eum etiam omnes filii Israhel quibus praecepit
 cuncta quae audierat a Domino in monte Sinai
34:33 impletisque sermonibus posuit velamen super faciem suam
34:34 quod ingressus ad Dominum et loquens cum eo auferebat
 donec exiret et tunc loquebatur ad filios Israhel omnia quae
 sibi fuerant imperata
34:35 qui videbant faciem egredientis Mosi esse cornutam sed
 operiebat rursus ille faciem suam si quando loquebatur ad eos
35:1 igitur congregata omni turba filiorum Israhel dixit ad eos
 haec sunt quae iussit Dominus fieri
35:2 sex diebus facietis opus septimus dies erit vobis sanctus
 sabbatum et requies Domini qui fecerit opus in eo occidetur
35:3 non succendetis ignem in omnibus habitaculis vestris per
 diem sabbati
35:4 et ait Moses ad omnem catervam filiorum Israhel iste est
 sermo quem praecepit Dominus dicens
35:5 separate apud vos primitias Domino omnis voluntarius et
 proni animi offerat eas Domino aurum et argentum et aes
35:6 hyacinthum purpuram coccumque bis tinctum et byssum pilos
 caprarum
35:7 et pelles arietum rubricatas et ianthinas
35:8 ligna setthim
35:9 et oleum ad luminaria concinnanda et ut conficiatur
 unguentum et thymiama suavissimum
35:10 lapides onychinos et gemmas ad ornatum superumeralis et
 rationalis
35:11 quisquis vestrum est sapiens veniat et faciat quod Dominus
 imperavit
35:12 tabernaculum scilicet et tectum eius atque operimentum
 anulos et tabulata cum vectibus paxillos et bases
35:13 arcam et vectes propitiatorium et velum quod ante illud
 oppanditur
35:14 mensam cum vectibus et vasis et propositionis panibus
35:15 candelabrum ad luminaria sustentanda vasa illius et
 lucernas et oleum ad nutrimenta ignium
35:16 altare thymiamatis et vectes oleum unctionis et thymiama
 ex aromatibus tentorium ad ostium tabernaculi
35:17 altare holocausti et craticulam eius aeneam cum vectibus
 et vasis suis labrum et basim eius
35:18 cortinas atrii cum columnis et basibus tentorium in
 foribus vestibuli
35:19 paxillos tabernaculi et atrii cum funiculis suis
35:20 vestimenta quorum usus est in ministerio sanctuarii vestes
 Aaron pontificis ac filiorum eius ut sacerdotio fungantur mihi
35:21 egressaque omnis multitudo filiorum Israhel de conspectu
 Mosi
35:22 obtulit mente promptissima atque devota primitias Domino
 ad faciendum opus tabernaculi testimonii quicquid in cultum et
 ad vestes sanctas necessarium erat
35:23 viri cum mulieribus praebuerunt armillas et inaures anulos
 et dextralia omne vas aureum in donaria Domini separatum est
35:24 si quis habuit hyacinthum purpuram coccumque bis tinctum
 byssum et pilos caprarum pelles arietum rubricatas et ianthinas
35:25 argenti et aeris metalla obtulerunt Domino lignaque
 setthim in varios usus
35:26 sed et mulieres doctae dederunt quae neverant hyacinthum
 purpuram et vermiculum ac byssum
35:27 et pilos caprarum sponte propria cuncta tribuentes
35:28 principes vero obtulerunt lapides onychinos et gemmas ad
 superumerale et rationale
35:29 aromataque et oleum ad luminaria concinnanda et ad
 praeparandum unguentum ac thymiama odoris suavissimi
 conponendum
35:30 omnes viri et mulieres mente devota obtulerunt donaria ut
 fierent opera quae iusserat Dominus per manum Mosi cuncti filii
 Israhel voluntaria Domino dedicaverunt
35:31 dixitque Moses ad filios Israhel ecce vocavit Dominus ex
 nomine Beselehel filium Uri filii Hur de tribu Iuda
35:32 implevitque eum spiritu Dei sapientiae et intellegentiae
 et scientiae omni doctrina
35:33 ad excogitandum et faciendum opus in auro et argento et
 aere sculpendisque lapidibus et opere carpentario quicquid
 fabre adinveniri potest
35:34 dedit in corde eius Hooliab quoque filium Achisamech de
 tribu Dan
35:35 ambos erudivit sapientia ut faciant opera abietarii
 polymitarii ac plumarii de hyacintho et purpura coccoque bis
 tincto et bysso et texant omnia ac nova quaeque repperiant
36:1 fecit ergo Beselehel et Hooliab et omnis vir sapiens quibus
 dedit Dominus sapientiam et intellectum ut scirent fabre
 operari quae in usus sanctuarii necessaria sunt et quae
 praecepit Dominus
36:2 cumque vocasset eos Moses et omnem eruditum virum cui
 dederat Deus sapientiam et qui sponte sua obtulerant se ad
 faciendum opus
36:3 tradidit eis universa donaria filiorum Israhel qui cum
 instarent operi cotidie mane vota populus offerebat
36:4 unde artifices venire conpulsi
36:5 dixerunt Mosi plus offert populus quam necessarium est
36:6 iussit ergo Moses praeconis voce cantari nec vir nec mulier
 quicquam ultra offerat in opere sanctuarii sicque cessatum est
 a muneribus offerendis
36:7 eo quod oblata sufficerent et superabundarent
36:8 feceruntque omnes corde sapientes ad explendum opus
 tabernaculi cortinas decem de bysso retorta et hyacintho et
 purpura coccoque bis tincto opere vario et arte polymita
36:9 quarum una habebat in longitudine viginti octo cubitos et
 in latitudine quattuor una mensura erat omnium cortinarum
36:10 coniunxitque cortinas quinque alteram alteri et alias
 quinque sibi invicem copulavit
36:11 fecit et ansas hyacinthinas in ora cortinae unius ex
 utroque latere et in ora cortinae alterius similiter
36:12 ut contra se invicem venirent ansae et mutuo iungerentur
36:13 unde et quinquaginta fudit circulos aureos qui morderent
 cortinarum ansas et fieret unum tabernaculum
36:14 fecit et saga undecim de pilis caprarum ad operiendum
 tectum tabernaculi
36:15 unum sagum habebat in longitudine cubitos triginta et in
 latitudine cubitos quattuor unius mensurae erant omnia saga
36:16 quorum quinque iunxit seorsum et sex alia separatim
36:17 fecitque ansas quinquaginta in ora sagi unius et
 quinquaginta in ora sagi alterius ut sibi invicem iungerentur
36:18 et fibulas aeneas quinquaginta quibus necteretur tectum et
 unum pallium ex omnibus sagis fieret
36:19 fecit et opertorium tabernaculi de pellibus arietum
 rubricatis aliudque desuper velamentum de pellibus ianthinis
36:20 fecit et tabulas tabernaculi de lignis setthim stantes
36:21 decem cubitorum erat longitudo tabulae unius et unum ac
 semis cubitum latitudo retinebat
36:22 binae incastraturae erant per singulas tabulas ut altera
 alteri iungeretur sic fecit in omnibus tabulis tabernaculi
36:23 e quibus viginti ad plagam meridianam erant contra austrum
36:24 cum quadraginta basibus argenteis duae bases sub una
 tabula ponebantur ex utraque angulorum parte ubi incastraturae
 laterum in angulis terminantur
36:25 ad plagam quoque tabernaculi quae respicit ad aquilonem
 fecit viginti tabulas
36:26 cum quadraginta argenteis basibus duas bases per singulas
 tabulas
36:27 contra occidentem vero id est ad eam partem tabernaculi
 quae mare respicit fecit sex tabulas
36:28 et duas alias per singulos angulos tabernaculi retro
36:29 quae iunctae erant deorsum usque sursum et in unam
 conpagem pariter ferebantur ita fecit ex utraque parte per
 angulos
36:30 ut octo essent simul tabulae et haberent bases argenteas
 sedecim binas scilicet bases sub singulis tabulis
36:31 fecit et vectes de lignis setthim quinque ad continendas
 tabulas unius lateris tabernaculi
36:32 et quinque alios ad alterius lateris tabulas coaptandas et
 extra hos quinque alios vectes ad occidentalem plagam
 tabernaculi contra mare
36:33 fecit quoque vectem alium qui per medias tabulas ab angulo
 usque ad angulum perveniret
36:34 ipsa autem tabulata deauravit et circulos eorum fecit
 aureos per quos vectes induci possint quos et ipsos aureis
 lamminis operuit
36:35 fecit et velum de hyacintho purpura vermiculo ac bysso
 retorta opere polymitario varium atque distinctum
36:36 et quattuor columnas de lignis setthim quas cum capitibus
 deauravit fusis basibus earum argenteis
36:37 fecit et tentorium in introitu tabernaculi ex hyacintho
 purpura vermiculo byssoque retorta opere plumarii
36:38 et columnas quinque cum capitibus suis quas operuit auro
 basesque earum fudit aeneas
37:1 fecit autem Beselehel et arcam de lignis setthim habentem
 duos semis cubitos in longitudinem et cubitum ac semissem in
 latitudinem altitudo quoque uno cubito fuit et dimidio
 vestivitque eam auro purissimo intus ac foris
37:2 et fecit illi coronam auream per gyrum
37:3 conflans quattuor anulos aureos per quattuor angulos eius
 duos anulos in latere uno et duos in altero
37:4 vectes quoque fecit de lignis setthim quos vestivit auro
37:5 et quos misit in anulos qui erant in lateribus arcae ad
 portandum eam
37:6 fecit et propitiatorium id est oraculum de auro mundissimo
 duorum cubitorum et dimidio in longitudine et cubito ac semisse
 in latitudine
37:7 duos etiam cherubin ex auro ductili quos posuit ex utraque
 parte propitiatorii
37:8 cherub unum in summitate huius partis et cherub alterum in
 summitate partis alterius duos cherubin in singulis
 summitatibus propitiatorii
37:9 extendentes alas et tegentes propitiatorium seque mutuo et
 illud respectantes
37:10 fecit et mensam de lignis setthim in longitudine duorum
 cubitorum et in latitudine unius cubiti quae habebat in
 altitudine cubitum ac semissem
37:11 circumdeditque eam auro mundissimo et fecit illi labium
 aureum per gyrum
37:12 ipsique labio coronam interrasilem quattuor digitorum et
 super eandem alteram coronam auream
37:13 fudit et quattuor circulos aureos quos posuit in quattuor
 angulis per singulos pedes mensae
37:14 contra coronam misitque in eos vectes ut possit mensa
 portari
37:15 ipsos quoque vectes fecit de lignis setthim et circumdedit
 eos auro
37:16 et vasa ad diversos usus mensae acetabula fialas cyatos et
 turibula ex auro puro in quibus offerenda sunt liba
37:17 fecit et candelabrum ductile de auro mundissimo de cuius
 vecte calami scyphi spherulae ac lilia procedebant
37:18 sex in utroque latere tres calami ex parte una et tres ex
 altera
37:19 tres scyphi in nucis modum per calamos singulos
 spherulaeque simul et lilia et tres scyphi instar nucis in
 calamo altero spherulaeque simul et lilia aequum erat opus sex
 calamorum qui procedebant de stipite candelabri
37:20 in ipso autem vecte erant quattuor scyphi in nucis modum
 spherulaeque per singulos et lilia
37:21 et spherae sub duobus calamis per loca tria qui simul sex
 fiunt calami procedentes de vecte uno
37:22 et spherae igitur et calami ex ipso erant universa
 ductilia de auro purissimo
37:23 fecit et lucernas septem cum emunctoriis suis et vasa ubi
 quae emuncta sunt extinguuntur de auro mundissimo
37:24 talentum auri adpendebat candelabrum cum omnibus vasis
 suis
37:25 fecit et altare thymiamatis de lignis setthim habens per
 quadrum singulos cubitos et in altitudine duos e cuius angulis
 procedebant cornua
37:26 vestivitque illud auro purissimo cum craticula ac
 parietibus et cornibus
37:27 fecitque ei coronam aureolam per gyrum et duos anulos
 aureos sub corona per singula latera ut mittantur in eos vectes
 et possit altare portari
37:28 ipsos autem vectes fecit de lignis setthim et operuit
 lamminis aureis
37:29 conposuit et oleum ad sanctificationis unguentum et
 thymiama de aromatibus mundissimis opere pigmentarii
38:1 fecit et altare holocausti de lignis setthim quinque
 cubitorum per quadrum et trium in altitudine
38:2 cuius cornua de angulis procedebant operuitque illud aeneis
 lamminis
38:3 et in usus eius paravit ex aere vasa diversa lebetas
 forcipes fuscinulas uncinos et ignium receptacula
38:4 craticulamque eius in modum retis fecit aeneam et subter
 eam in altaris medio arulam
38:5 fusis quattuor anulis per totidem retiaculi summitates ad
 inmittendos vectes ad portandum
38:6 quos et ipsos fecit de lignis setthim et operuit lamminis
 aeneis
38:7 induxitque in circulos qui in altaris lateribus eminebant
 ipsum autem altare non erat solidum sed cavum ex tabulis et
 intus vacuum
38:8 fecit et labrum aeneum cum base sua de speculis mulierum
 quae excubabant in ostio tabernaculi
38:9 et atrium in cuius australi plaga erant tentoria de bysso
 retorta cubitorum centum
38:10 columnae aeneae viginti cum basibus suis capita columnarum
 et tota operis celatura argentea
38:11 aeque ad septentrionalis plagam tentoria columnae basesque
 et capita columnarum eiusdem et mensurae et operis ac metalli
 erant
38:12 in ea vero plaga quae occidentem respicit fuere tentoria
 cubitorum quinquaginta columnae decem cum basibus suis aeneae
 et capita columnarum celata argentea
38:13 porro contra orientem quinquaginta cubitorum paravit
 tentoria
38:14 e quibus quindecim cubitos columnarum trium cum basibus
 suis unum tenebat latus
38:15 et in parte altera quia utraque introitum tabernaculi
 facit quindecim aeque cubitorum erant tentoria columnae tres et
 bases totidem
38:16 cuncta atrii tentoria byssus torta texuerat
38:17 bases columnarum fuere aeneae capita autem earum cum
 celaturis suis argentea sed et ipsas columnas atrii vestivit
 argento
38:18 et in introitu eius opere plumario fecit tentorium ex
 hyacintho purpura vermiculo ac bysso retorta quod habebat
 viginti cubitos in longitudine altitudo vero quinque cubitorum
 erat iuxta mensuram quam cuncta atrii habebant tentoria
38:19 columnae autem ingressus fuere quattuor cum basibus aeneis
 capitaque earum et celaturae argenteae
38:20 paxillos quoque tabernaculi et atrii per gyrum fecit
 aeneos
38:21 haec sunt instrumenta tabernaculi testimonii quae numerata
 sunt iuxta praeceptum Mosi in caerimonias Levitarum per manum
 Ithamar filii Aaron sacerdotis
38:22 quas Beselehel filius Uri filii Hur de tribu Iuda Domino
 per Mosen iubente conpleverat
38:23 iuncto sibi socio Hooliab filio Achisamech de tribu Dan
 qui et ipse artifex lignorum egregius fuit et polymitarius
 atque plumarius ex hyacintho purpura vermiculo et bysso
38:24 omne aurum quod expensum est in opere sanctuarii et quod
 oblatum in donariis viginti novem talentorum fuit et
 septingentorum triginta siclorum ad mensuram sanctuarii
38:25 oblatum est autem ab his qui transierant ad numerum a
 viginti annis et supra de sescentis tribus milibus et
 quingentis quinquaginta armatorum
38:26 fuerunt praeterea centum talenta argenti e quibus
 conflatae sunt bases sanctuarii et introitus ubi velum pendet
38:27 centum bases factae sunt de talentis centum singulis
 talentis per bases singulas supputatis
38:28 de mille autem septingentis et septuaginta quinque fecit
 capita columnarum quas et ipsas vestivit argento
38:29 aeris quoque oblata sunt talenta septuaginta duo milia et
 quadringenti supra sicli
38:30 ex quibus fusae sunt bases in introitu tabernaculi
 testimonii et altare aeneum cum craticula sua omniaque vasa
 quae ad usum eius pertinent
38:31 et bases atrii tam in circuitu quam in ingressu eius et
 paxilli tabernaculi atque atrii per gyrum
39:1 de hyacintho vero et purpura vermiculo ac bysso fecit
 vestes quibus indueretur Aaron quando ministrabat in sanctis
 sicut praecepit Dominus Mosi
39:2 fecit igitur superumerale de auro hyacintho et purpura
 coccoque bis tincto et bysso retorta
39:3 opere polymitario inciditque bratteas aureas et extenuavit
 in fila ut possint torqueri cum priorum colorum subtemine
39:4 duasque oras sibi invicem copulatas in utroque latere
 summitatum
39:5 et balteum ex hisdem coloribus sicut praeceperat Dominus
 Mosi
39:6 paravit et duos lapides onychinos adstrictos et inclusos
 auro et sculptos arte gemmaria nominibus filiorum Israhel
39:7 posuitque eos in lateribus superumeralis in monumentum
 filiorum Israhel sicut praeceperat Dominus Mosi
39:8 fecit et rationale opere polymito iuxta opus superumeralis
 ex auro hyacintho purpura coccoque bis tincto et bysso retorta
39:9 quadrangulum duplex mensurae palmi
39:10 et posuit in eo gemmarum ordines quattuor in primo versu
 erat sardius topazius zmaragdus
39:11 in secundo carbunculus sapphyrus iaspis
39:12 in tertio ligyrius achates amethistus
39:13 in quarto chrysolitus onychinus berillus circumdati et
 inclusi auro per ordines suos
39:14 ipsique lapides duodecim sculpti erant nominibus duodecim
 tribuum Israhel singuli per nomina singulorum
39:15 fecerunt in rationali et catenulas sibi invicem coherentes
 de auro purissimo
39:16 et duos uncinos totidemque anulos aureos porro anulos
 posuerunt in utroque latere rationalis
39:17 e quibus penderent duae catenae aureae quas inseruerunt
 uncinis qui in superumeralis angulis eminebant
39:18 haec et ante et retro ita conveniebant sibi ut
 superumerale et rationale mutuo necterentur
39:19 stricta ad balteum et anulis fortius copulata quos
 iungebat vitta hyacinthina ne laxe fluerent et a se invicem
 moverentur sicut praecepit Dominus Mosi
39:20 fecerunt quoque tunicam superumeralis totam hyacinthinam
39:21 et capitium in superiori parte contra medium oramque per
 gyrum capitii textilem
39:22 deorsum autem ad pedes mala punica ex hyacintho purpura
 vermiculo ac bysso retorta
39:23 et tintinabula de auro mundissimo quae posuerunt inter
 mala granata in extrema parte tunicae per gyrum
39:24 tintinabulum aureum et malum punicum quibus ornatus
 incedebat pontifex quando ministerio fungebatur sicut praecepit
 Dominus Mosi
39:25 fecerunt et tunicas byssinas opere textili Aaron et filiis
 eius
39:26 et mitras cum coronulis suis ex bysso
39:27 feminalia quoque linea byssina
39:28 cingulum vero de bysso retorta hyacintho purpura ac
 vermiculo distinctum arte plumaria sicut praecepit Dominus Mosi
39:29 fecerunt et lamminam sacrae venerationis de auro purissimo
 scripseruntque in ea opere gemmario Sanctum Domini
39:30 et strinxerunt eam cum mitra vitta hyacinthina sicut
 praecepit Dominus Mosi
39:31 perfectum est igitur omne opus tabernaculi et tecti
 testimonii feceruntque filii Israhel cuncta quae praeceperat
 Dominus Mosi
39:32 et obtulerunt tabernaculum et tectum et universam
 supellectilem anulos tabulas vectes columnas ac bases
39:33 opertorium de pellibus arietum rubricatis et aliud
 operimentum de ianthinis pellibus
39:34 velum arcam vectes propitiatorium
39:35 mensam cum vasis et propositionis panibus
39:36 candelabrum lucernas et utensilia eorum cum oleo
39:37 altare aureum et unguentum thymiama ex aromatibus
39:38 et tentorium in introitu tabernaculi
39:39 altare aeneum retiaculum vectes et vasa eius omnia labrum
 cum basi sua tentoria atrii et columnas cum basibus suis
39:40 tentorium in introitu atrii funiculosque illius et
 paxillos nihil ex vasis defuit quae in ministerium tabernaculi
 et in tectum foederis iussa sunt fieri
39:41 vestes quoque quibus sacerdotes utuntur in sanctuario
 Aaron scilicet et filii eius
39:42 obtulerunt filii Israhel sicut praeceperat Dominus
39:43 quae postquam Moses cuncta vidit expleta benedixit eis
40:1 locutusque est Dominus ad Mosen dicens
40:2 mense primo die prima mensis eriges tabernaculum testimonii
40:3 et pones in eo arcam dimittesque ante illam velum
40:4 et inlata mensa pones super eam quae rite praecepta sunt
 candelabrum stabit cum lucernis suis
40:5 et altare aureum in quo adoletur incensum coram arca
 testimonii tentorium in introitu tabernaculi pones
40:6 et ante illud altare holocausti
40:7 labrum inter altare et tabernaculum quod implebis aqua
40:8 circumdabisque atrium tentoriis et ingressum eius
40:9 et adsumpto unctionis oleo ungues tabernaculum cum vasis
 suis ut sanctificentur
40:10 altare holocausti et omnia vasa eius
40:11 labrum cum basi sua omnia unctionis oleo consecrabis ut
 sint sancta sanctorum
40:12 adplicabisque Aaron et filios eius ad fores tabernaculi
 testimonii et lotos aqua
40:13 indues sanctis vestibus ut ministrent mihi et unctio eorum
 in sacerdotium proficiat sempiternum
40:14 fecitque Moses omnia quae praeceperat Dominus
40:15 igitur mense primo anni secundi in prima die mensis
 conlocatum est tabernaculum
40:16 erexitque illud Moses et posuit tabulas ac bases et vectes
 statuitque columnas
40:17 et expandit tectum super tabernaculum inposito desuper
 operimento sicut Dominus imperarat
40:18 posuit et testimonium in arca subditis infra vectibus et
 oraculum desuper
40:19 cumque intulisset arcam in tabernaculum adpendit ante eam
 velum ut expleret Domini iussionem
40:20 posuit et mensam in tabernaculo testimonii ad plagam
 septentrionalem extra velum
40:21 ordinatis coram propositionis panibus sicut praeceperat
 Dominus Mosi
40:22 posuit et candelabrum in tabernaculum testimonii e regione
 mensae in parte australi
40:23 locatis per ordinem lucernis iuxta praeceptum Domini
40:24 posuit et altare aureum sub tecto testimonii contra velum
40:25 et adolevit super eo incensum aromatum sicut iusserat
 Dominus
40:26 posuit et tentorium in introitu tabernaculi
40:27 et altare holocausti in vestibulo testimonii offerens in
 eo holocaustum et sacrificia ut Dominus imperarat
40:28 labrum quoque statuit inter tabernaculum testimonii et
 altare implens illud aqua
40:29 laveruntque Moses et Aaron ac filii eius manus suas et
 pedes
40:30 cum ingrederentur tectum foederis et accederent ad altare
 sicut praeceperat Dominus
40:31 erexit et atrium per gyrum tabernaculi et altaris ducto in
 introitu eius tentorio postquam cuncta perfecta sunt
40:32 operuit nubes tabernaculum testimonii et gloria Domini
 implevit illud
40:33 nec poterat Moses ingredi tectum foederis nube operiente
 omnia et maiestate Domini coruscante quia cuncta nubes
 operuerat
40:34 si quando nubes tabernaculum deserebat proficiscebantur
 filii Israhel per turmas suas
40:35 si pendebat desuper manebant in eodem loco
40:36 nubes quippe Domini incubabat per diem tabernaculo et
 ignis in nocte videntibus populis Israhel per cunctas mansiones
 suas