Johannes Pieter (Jan) Pronk werd geboren op 16 maart 1940 te 's-Gravenhage.
Na het behalen van het diploma Gymnasium-B studeerde hij economische wetenschappen aan de Nederlandse Economische Hogeschool te Rotterdam (doctoraal examen 1964). Van 1965 tot 1971 was hij wetenschappelijk medewerker aan de Nederlandse Economische Hogeschool (Centrum voor Ontwikkelingsprogrammering) en het Nederlands Economisch Instituut Rotterdam.
De heer Pronk was voor de PvdA lid van de Tweede Kamer der Staten-Generaal van 1971 tot 1973, van 1978 tot 1980 en van 1986 tot 1989. In de laatstgenoemde periode was hij voorzitter van de Vaste Commissie voor Economische Zaken.
Van 11 mei 1973 tot 19 december 1977 was hij minister voor Ontwikkelingssamenwerking in het Kabinet-Den Uyl.
Van 1980 tot 1985 was hij adjunct-secretaris-generaal van de UNCTAD en van 1985 to 1986 assistent-secretaris-generaal van de Verenigde Naties. Van 1986 tot 1989 was hij eerste vice-voorzitter van de Partij van de Arbeid.
Hij bekleede in 1979-1980 het buitengewoon-hoogleraarschap in de theorie en praktijk van het internationale ontwikkelingsbeleid aan het Institute of Social Stuties te 's-Gravenhage en in 1989 het bijzonder-hoogleraarschap aan de Universiteit van Amsterdam (de Dr. J.M. den Uyl-leerstoel, ingesteld door de Wiardi Beckmanstichting).
Voorts was hij o.m. secretaris van de Commissie-Mansholt, redactielid van de "Internationale Spectator", van "Wending" en van "Socialisme en Democratie" en penningmeester van de Commissie-Brandt.
Drs. J.P. Pronk werd op 7 november 1989 opnieuw tot minister voor Ontwikkelingssamenwerking benoemd in het Derde Kabinet-Lubbers en voor de derde maal op 22 augustus 1994 in het Kabinet-Kok.
