Sibirska Ledi Magbet [Powiatowa Lady Makbet]

fot: Renata Pajchel

W pracy nad Powiatow▒ Lady Makbet brak mi by│o wyra╝nego pomys│u, filmowego chwytu. Zrozumia│em, ┐e m≤g│ nim byµ tylko zabieg dramaturgiczny, kt≤ry opowie╢µ o niewiernej morderczyni pokaza│by w scenach retrospekcji, a akcj▒ filmu uczyni│ poch≤d skaza±c≤w na Sybir. »ycie kator┐nik≤w od etapu do etapu, ich niezwyk│e obyczaje oraz znane z literatury zdumiewaj▒ce sceny, jak choµby dzwon skazany i wieziony na Sybir za to, ┐e nie wydaje w│a╢ciwego d╝wiΩku - by│by to wspania│y materia│. A tak┐e mo┐liwo╢ci wprowadzenia polskiego w▒tku Sybirak≤w, oraz postaci i sytuacji z Domu umar│ych Dostojewskiego.
By│oby co pokazaµ na ekranie!
W rezultacie mojej kator┐niczej pracy nad tym filmem zosta│y piΩkne zdjΩcia Acy Sekulovicia, postaµ Siergieja zagrana z wielkim sercem i talentem przez LjubΩ Tadicia i dekoracje, o kt≤rych ju┐ wspomnia│em. A sam film u╢wiadomi│ mi, jak trudno jest odnale╝µ siΩ w nowej, innej rzeczywisto╢ci obcego kraju. Zrozumia│em, ┐e nie wystarcza trochΩ wolno╢ci gdzie indziej, ja potrzebowa│em wiΩcej wolno╢ci u siebie - w Polsce.

Andrzej Wajda

Recenzje

Wajda porzuci│ sw≤j charakterystyczny barokowy styl, aby opowiedzieµ z wielk▒ prostot▒, a jednocze╢nie z wielk▒ si│▒, historiΩ Lady Makbet, kt≤ra zabija nie z ambicji, ale z mi│o╢ci. (...) Re┐yser osi▒ga sukces nie tylko w uchwyceniu ducha czasu i miejsca, ale r≤wnie┐ w wytworzeniu odczucia ponadczasowo╢ci, kt≤re towarzyszy tragedii.

Richard Roud
"Sight and Sound" , Londyn, 1962

Polski re┐yser sfilmowa│ w Jugos│awii tΩ rosyjsk▒ opowie╢µ rozgrywaj▒c▒ siΩ za czas≤w caratu. Nie traci ona jednak na s│owia±sko╢ci, kt≤ra wyra╝nie obecna jest w wyrafinowanych obrazach, precyzyjnej, operowej technice aktorskiej i zrΩcznej, atrakcyjnej wizualnie stylizacji.
Ze wzglΩdu na sw≤j "artystyczny" charakter, film ma potencjaln▒ mo┐liwo╢µ dotarcia do wybrednej publiczno╢ci za granic▒, zw│aszcza je╢li we╝miemy pod uwagΩ towarzysz▒c▒ filmowi muzykΩ z opery Szostakowicza. (...)
Re┐yser, Andrzej Wajda, nie obawia siΩ ╢mia│ych symbolicznych poci▒gniΩµ. Osi▒ga dziΩki temu klasyczn▒ doskona│o╢µ oraz uwierzytelnia tragiczn▒ nieugiΩto╢µ dwojga ludzi pr≤buj▒cych uciec przed swym losem. Sylwetki bohater≤w prezentuj▒ siΩ odpowiednio "masywnie" i solennie. Scenografia i kostiumy do filmu s▒ najwy┐szej klasy.

Mosk(owitz Gene)
"Variety", Nowy Jork, 20 V 1964

[cyt. za: Wajda-filmy, WAiF, Warszawa 1996]