KAROL DARWIN

W powy┐szy spos≤b zapozna│ siΩ z teori▒ ewolucji Karol Darwin. Darwin jako zdolny i zami│owany przyrodnik, jeszcze podczas studi≤w, zaanga┐owa│ siΩ w wyprawΩ przyrodnicz▒ na okrΩcie o nazwie Beagle. Jego g│≤wnym zadaniem by│o zebranie danych na temat fauny i flory na l▒dach odwiedzanych podczas rejsu (Ameryka Po│udniowa, wyspy Oceanu Spokojnego, Australia). Na podstawie obserwacji i zbior≤w z podr≤┐y, Darwin doszed│ do wniosku, ┐e gatunki nie s▒ trwa│e, lecz zmieniaj▒ siΩ dziΩki rywalizacji osobnik≤w. Jego wnioski mo┐na stre╢ciµ w nastΩpuj▒cy spos≤b. Wszystkie istoty ┐ywe s▒ zmodyfikowanymi potomkami jednej lub kilku prostych form pierwotnych. Darwin nie stara│ siΩ wyja╢niaµ pochodzenia tych pierwszych stworze± ┐ywych, ich istnienie uzna│ za "fakt" ewolucji. Ponadto, osobniki ka┐dego gatunku r≤┐ni▒ siΩ miΩdzy sob▒, nigdy nie s▒ identyczne. Potomkowie s▒ zwykle podobni do rodzic≤w dziΩki dziedziczno╢ci. Liczba osobnik≤w m│odych, w ka┐dym pokoleniu przewy┐sza liczbΩ pokolenia rodzic≤w i pojemno╢µ ╢rodowiska. Wobec tego tylko niekt≤re osobniki do┐ywaj▒ do okresu rozrodu i mog▒ pozostawiµ potomstwo. S▒ to osobniki najlepiej dostosowane do warunk≤w ┐ycia. Podzia│ gatunku na formy r≤┐ni▒ce siΩ nieco sposobem ┐ycie pozwala na lepsze wykorzystanie zasob≤w ╢rodowiska. Istnieje zatem tendencja do wyr≤┐niania nowych form - sta│ego wzrostu liczby gatunk≤w. Darwin owo prze┐ywanie osobnik≤w najlepiej dostosowanych nazwa│ doborem naturalnym. a za warunek konieczny dla jego dzia│ania uzna│ zmienno╢µ organizm≤w. Wszystkie przytoczone rozwa┐ania zosta│y ujΩte w dziele pt:: O powstawaniu gatunk≤w drog▒ doboru naturalnego, czyli o utrzymaniu siΩ doskonalszych ras w walce o byt.

S│abym punktem teorii Darwina by│ mechanizm dziedziczenia. Nie znano w≤wczas pojΩcia genu i allelu. Uwa┐ano, ┐e cechy potomka s▒ po╢rednie wzglΩdem cech rodzic≤w., Je┐eli organizm jest preferowany przez dob≤r pod wzglΩdem okre╢lonego przystosowania, to zgodnie z ≤wczesnymi pogl▒dami jego dzieci maj▒ tylko po│owΩ tej dodatniej cechy, za╢ wnuki 1/4. Wyj╢ciowa cecha w trzecim pokoleniu przestaje byµ dostrzegana przez dob≤r naturalny i zaciera siΩ zupe│nie w dalszych pokoleniach. Jedynym wyj╢ciem w owej sytuacji by│o uznanie mo┐liwo╢ci dziedziczenia cech nabytych. Darwin przyjmowa│ wynik u┐ywania i nieu┐ywania organ≤w za jedn▒ z przyczyn ewolucji; upraszczaj▒c, s▒dzi│, i┐ organizmy nabywaj▒ podczas ┐ycia nowych cech, kt≤re przekazuj▒ potomstwu.

Wsp≤│czesna wiedza na temat genetyki doprowadzi│a do rozwiniΩcia idei Darwina w trzech g│≤wnych kierunkach.

Nie uwa┐a siΩ obecnie, ┐e zmiany, kt≤re pojawiaj▒ siΩ w ci▒gu ┐ycia jakiego╢ osobnika, jako konsekwencja u┐ywania i nieu┐ywania organ≤w, zmieniaj▒ naturΩ potomstwa wydanego na ╢wiat przez tego osobnika. Nie traktuje siΩ dziedziczenia cech nabytych jako czynnika ewolucyjnego.

WiΩksz▒ uwagΩ zwraca siΩ na inne przyczyny przemian ewolucyjnych. Rozwa┐a siΩ zmiany przypadkowe, nie wp│ywaj▒ce bezpo╢rednio na prze┐ycie i rozmna┐anie siΩ organizm≤w (dryf genetyczny, niedarwinowska teoria ewolucji - (ODNOSNIK DALEJ).

Jako jednostki, na kt≤re dzia│a darwinowski dob≤r naturalny traktuje siΩ nie tylko pojedyncze organizmy. Tymi jednostkami mog▒ byµ populacje (jednostki wiΩksze) lub geny (jednostki mniejsze).

TRUDNE POCZíTKI

GENETYKA A EWOLUCJA

Webmaster