Francois Jakob - konferencja po╢wiΩcona czterdziestej rocznicy przedstawienia hipotezy podw≤jnej helisy - Pary┐ 1993

1944

Avery, McLeod, McCarty publikuj▒ pracΩ stwierdzaj▒c▒, ┐e czynnikiem, kt≤ry mo┐e przywracaµ infekcyjno╢µ bakterii Streptococcus pneumonae (dwoinka zapalenia p│uc), jest czysty DNA.

1950

E. Chrgraff odkrywa "alfabet DNA", czyli sk│ad nici DNA oraz przedstawia regu│Ω, g│osz▒c▒, ze liczba zasad pirymidynowych w DNA jest r≤wna liczbie zasad purynowych.

1953

J. D. Watson i F.Crick, prezentuj▒ DNA, jako helisΩ z│o┐on▒ z dw≤ch nici powi▒zanych wi▒zaniami wodorowymi.

Na podstawie obraz≤w dyfrakcji promieni X, dostarczonych przez R. Franklin i M. Wilkinsa oraz odkryµ E. Chrgraffa, uda│o siΩ stworzyµ model DNA. W 1962 roku J. D. Watson, F.Crick i M. Wilkins otrzymuj▒ NagrodΩ Nobla.

1956

Dok│adne zbadanie ludzkiego kariotypu i podanie w│a╢ciwej liczby chromosom≤w ludzkich (46) - Tyjo i Levan

1958

Beadle, E. Tatum i J. Lederberg otrzymuj▒ NagrodΩ Nobla za ustalenie podstawowych prawide│ rz▒dz▒cych genetyk▒ bakterii i grzyb≤w.
J. Lederberg zajmowa│ siΩ badaniem zjawiska koniugacji i transdukcji u bakterii,
Beadle, E. Tatum, jeszcze w 1941 byli autorami stwierdzenia jeden gen - jeden enzym.

1959

Nagroda Nobla za prace dotycz▒ce polimeryzacji kwas≤w nukleinowych dla A. Kronenberga i S. Ochoa.

Kronenberg, jako biochemik, zajmowa│ siΩ badaniem aktywno╢ci enzym≤w, w latach piΩµdziesi▒tych skupi│ siΩ na enzymach replikuj▒cych DNA - wyizolowa│ polimerazΩ DNA I.
S. Ochoa, zajmowa│ siΩ enzymami wykorzystuj▒cymi energiΩ z wysokoenergetycznych wi▒za± ATP.

1961

J. Monod, A. M. Lwoff i F. Jacob przedstawiaj▒ operonowy model ekspresji gen≤w prokariotycznych. Za swoje badania otrzymuj▒ NagrodΩ Nobal w 1965 roku.

1962

W. Arber udowadnia wystΩpowanie enzym≤w restrykcyjnych, za╢ w 1967 Gellert odkrywa ligazy DNA - te odkrycia by│ podwalinami dla in┐ynierii genetycznej.

1968

Nagroda Nobla dla R.W. Holleya, H.G. Khorana i M.W. Nirenberga za ustalenie podstaw kodowania informacji genetycznej (rozszyfrowanie kodu genetycznego).

M.W. Nirenberg odkry│, ┐e w ekstrakcie kom≤rek E. coli mo┐e zachodziµ synteza nowych bia│ek po dodaniu mRNA. W 1961 roku uda│o mu siΩ ustaliµ, ┐e sekwencja UUU koduje fenyloalaninΩ.

H.G. Khorana, odkry│ w jaki spos≤b mo┐na syntetyzowaµ tr≤jnukleotydowe fragmenty RNA o znanej sekwencji - pozwoli│o to na rozszyfrowanie kodu genetycznego.

R.W. Holley - zajmowa│ siΩ badaniami nad tRNA, ustali│, ┐e ma on strukturΩ li╢cia koniczyny.

1969

M. Delbruck, A.D. Harsley i S.E. Luria otrzymuj▒ NagrodΩ Nobla za badania nad genetyk▒ wirus≤w i mechanizmami regulacji ekspresji gen≤w.

M. Delbruck - z wykszta│cenia fizyk, za│o┐yciel Grupy Fagowej, zajmuj▒cej siΩ badaniem bakteriofag≤w. Do Grupy Fagowej nale┐eli pozostali laureaci nagrody z 1969 roku.

A.D. Harsley Ju┐ w 1952 roku uda│o mu siΩ udowodniµ, ┐e genom fag≤w jest z│o┐ony z DNA, p≤╝niejsze badania doprowadzi│y do poznania mechanizmu infekcji wiruswej.

1970

H.G. Khorana styntetyzuje pierwsze DNA in vitro

1972

Boyer, Cohen i P. Berg - wprowadzaj▒ pierwsze techniki klonowania gen≤w.

1975

D. Baltimore, R. Dulbecco i H.M Temin otrzymuj▒ NagrodΩ Nobla za odkrycie retrowirus≤w i odwrotnej transkryptazy (enzymu, kt≤ry mo┐e syntetyzowaµ DNA na matrycy RNA)

Southern wprowadza teoretyczne podstawy hybrydyzacji kwas≤w nukleinowych

Kohler i Milstein jako pierwsi produkuj▒ monoklonalne przeciwcia│a

1977

F. Sanger, Barrel i Maxam i W. Gilbert udoskonalaj▒ metody sekwencjonowania DNA, F. Sanger i W. Gilbert (wraz z P. Bergiem) w 1980 roku dostaj▒ NagrodΩ Nobla

Pierwszy sklonowany gen ludzki przez J. Shine (somatomammotropina sklonowana na plazmidzie bakteryjnym)

Itakurze udaje siΩ uzyskaµ somatostatynΩ drog▒ in┐ynierii genetycznej

1978

Pierwsza diagnoza choroby genetycznej poprzez analizΩ DNA. Technik▒ RFLP, uda│o siΩ zdiagnozowaµ mutacjΩ w genie koduj▒cym │a±cuch b hemoglobiny.

1983

B. McClintock otrzymuje NagrodΩ Nobla za odkrycie ruchomych element≤w genetycznych - transpozon≤w. B. McClintock prowadzi│a swe badania jeszcze w latach czterdziestych. Badaj▒c kukurydzΩ zauwa┐y│a, ┐e niekt≤re cechy dziedzicz▒ siΩ niezgodnie z prawami Mendla.

K. Mullis przedstawia za│o┐enia metody PCR. Obecnie jest to podstawowa metoda u┐ywana w badaniach naukowych i analizach klinicznych. K. Mullis dosta│ NagrodΩ Nobla w dziesiΩµ lat po swoim odkryciu (1993)

1987

Nagroda Nobla za badania nad onkogenami dla J.M. Bishopa i H.E. Varmusa

Wprowadzenie metod tzw. odwrotnej genetyki. Udoskonalenie metod pozwalaj▒cych na identyfikacjΩ bia│ek startuj▒c od sekwencji DNA. Zastosowanie odwrotnej genetyki pozwoli│o na zbadanie wielu chor≤b (m.in. mukowiscydoza, dystrofia miΩ╢niowa Duchenne'a)

1989

Nagroda Nobla za odkrycie katalitycznych w│a╢ciwo╢ci RNA dla T. Cecha i S. Altmana.

1990

Pierwsza kliniczna pr≤ba terapii genowej. Leczenie SCID przez (ciΩ┐ki, z│o┐ony niedob≤r immunologiczny) przez wprowadzenie prawid│owej kopii genu ADA (deaminaza adenozyny).

1993

Nagroda Nobla za odkrycie gen≤w podzielonych (pokazani, ┐e w genach znajduj▒ siΩ regiony koduj▒ce - eksony i niekoduj▒ce - introny). NagrodΩ otrzymali P. Sharp i R. Roberts.