Samolot rozpownawczo-bombarduj▒cy PZL-23 "Kara╢"
Historia: Samolot PZL-23 "Kara╢" jest konstrukcj▒ z 1934 roku.
Samolot ten w 1936 roku wystawiono
na miΩdzynarodowej wystawie w Sztokholmie i na piΩtnastym
salonie paryskim. "Kara╢" pilota┐owo by│ trudny,
szczeg≤lnie dla tych wszystkich, kt≤rzy przyzwyczaili siΩ ju┐
do latania bez przyrz▒d≤w. Z tego te┐ wzglΩdu nie lubili go
starzy piloci lataj▒cy "na czucie".
Konstrukcja: "Kara╢" by│ wolnono╢nym dolnop│atem o konstrukcji ca│kowicie metalowej. Kad│ub w czΩ╢ci przedniej i ╢rodkowej mia│ budowΩ p≤│skorupow▒, w tylnej za╢ typowo skorupow▒. Przekr≤j kad│uba by│ zmienny, od kolistego do eliptycznego. Skrzyd│o konstrukcji dwud╝wigarowej, pokryte blach▒ duralow▒, sk│ada│o siΩ z trzech czΩ╢ci. »ebra wykonano z duralu profilowego i falistej, lub g│adkiej blachy. Centrop│at posiada│ skrzela. Klapy umieszczono miΩdzy lotkami a ╢rodkow▒ czΩ╢ci▒ skrzyd│a. Usterzenie wolnono╢ne z ┐eber i blach duralowych. Podwozie sta│e, sk│adaj▒ce siΩ z dw≤ch niezale┐nych od siebie czΩ╢ci, bez zastrza│≤w i wzmocnie±, zaopatrzone by│o w hamulce i amortyzatory powietrzno-olejowe. Na uwagΩ zas│ugujΩ staranne oprofilowanie podwozia. Na "Karasiu" zastosowano silnik produkcji PZL "Pegasus VIII", dziewiΩciocylindrowy, gwiazdowy, ch│odzony powietrzem, o mocy ponad 600 KM. Kabina za│ogi obszerna i widna mia│a wentylacje i ogrzewanie. Za│oga sk│ada│a siΩ z trzech kudzi: pilota, obserwatora i strzelca - bombardiera. Uzbrojenie "Karasia" stanowi│y trzy karabiny maszynowe, z czego jeden sta│y strzelaj▒cy przez ╢mig│o, drugi obs│ugiwany przez obserwatora w g≤rnej czΩ╢ci kad│uba, trzeci za╢ obrotowy umieszczony w specjalnej kabince znajduj▒cy siΩ w dolnej czΩ╢ci kad│uba i obs│ugiwany przez strzelca bombardiera. "Kara╢" zabiera│ ponadto │adunek bomb o ciΩ┐arze 600 kg, umieszczonych pod ╢rodkow▒ czΩ╢ci▒ skrzyd│▒ na specjalnych wyrzutnikach.
Malowanie: "Kara╢", podobnie jak i wszystkie maszyny wojskowe, malowany by│ na kolor br▒zowo-zielony, od spodu za╢ na niebiesko. Pod skrzyd│ami mia│ szachownice du┐e, natomiast na wierzchu p│ata ma│e, o wielko╢ci r≤wnej szachownicom na statecznikach. Niekt≤re eskadry posiada│y nier≤wno wymalowane szachownice na stronie g≤rnej p│ata, przy czym jedna znajdowa│a siΩ bli┐ej krawΩdzi natarcia, a druga bli┐ej krawΩdzi sp│ywu i r≤┐nych odleg│o╢ciach od kad│uba. Na kad│ubie najczΩ╢ciej malowano znak eskadry.
 
|
mog▒ byµ powielane bez zgody autor≤w. Wszystkie ilustracje wykorzystano wy│▒cznie w
celach informacyjnych. Wszelkie prawa autorskie pozostaj▒ u ich w│a╢cicieli.