Voor middeleeuwse filosofen was onthouden een belangrijke deugd. Net als andere geleerden had Thomas van Aquino een fenomenaal geheugen en kon hij zich complete boeken herinneren. Eén van de technieken om het geheugen te verbeteren was de in loci-methode, waarbij men zich objecten voorstelt binnen een specifieke lokatie. Maar met de komst van de boekdrukkunst nam het belang van het geheugen af.