Pierwsze kroki w JavaScript

Początki

Wstawienie skryptu jest bardzo proste. Znacznikiem otwierającym jest <SCRIPT>. Za znacznikiem jest umieszczana treść skryptu, a za treścią wstawiasz znacznik zamykający </SCRIPT>.

Do znacznika <SCRIPT> możesz jeszcze coś dodać. Na przykład:

<SCRIPT LANGUAGE="JavaScript">
Pozwala skryptowi pracować w przeglądarce Netscape 2.0+.
<SCRIPT LANGUAGE="JavaScript1.1">
Pozwala skryptowi pracować w przeglądarce Netscape 3.0+, ale nie starszej.
<SCRIPT LANGUAGE="JavaScript1.2">
Pozwala skryptowi pracować w przeglądarce Netscape 4.0+ ale nie starszej.

Ukrywanie skryptu

Uwierz albo nie, ale ciągle iatnieją przeglądarki, które nie obsługują JavaScript....
Aby pójść na kompromis z tymi przeglądarkami i nadać stronie normalny w nich wygląd, musisz ukryć skrypt.
Aby ukryć skrypt, musisz dodać  przed znacznikiem </SCRIPT>.
Jeśli nie ukryjesz skryptu, osoby nie dysponujące przeglądarką obsługującą JavaScript zobaczą na stronach "sieczkę". Dla przykładu, skrypt:

<SCRIPT> document.write("Hi!") </SCRIPT>

Da w wyniku:

Ale jeśli zobaczy taką stronę ktoś mający słabszą przeglądarkę, ujrzy: <SCRIPT> document.write("Hi!") </SCRIPT> co może być szczególnie konfundujące, gdy skrypt na stronie będzie miał duże rozmiary.
Jeśli nie rozumiesz document.write i innych takich rzeczy w skrypcie, nie martw się.
Rozpocznę ich wyjaśnianie na następnych stronach.

Komentarze

Komentarze są bardzo ważne w skryptach, gdyż pomagają użytkownikom zrozumieć, co się dzieje w skrypcie, nawet gdy nie potrafią programować.
Są dwie podstawowe metody wstawiania komentarzy do skryptu. Metoda komentarza wielowierszowego i metoda komentarza jednowierszowego.
Jeśli jest ci potrzebny komentarz o kilku wierszach, użyj znacznika /*, aby rozpocząć komentarz, a */, aby go zakończyć.
Jak wspomniałem wyżej, jest jeszcze metoda komentarza jednowierszowego. Aby wstawić komentarz o jednym wierszu, użyj znacznika // i zredaguj swój komentarz. Niektóre osoby lubią wstawiać znacznik // zarówno na początku, jak i na końcu komentarza jednowierszowego. Nie ma w tym nic szkodliwego. W żaden sposób nie wpływa to na działanie skryptu.

Funkcje

Zasadniczą część skryptu stanowią funkcje. Są to w zasadzie małe 'skrypty wewnątrz skryptów', które wykonują pewne konkretne zadania.
Funkcje powinny być zawsze definiowane między znacznikami <HEAD> i </HEAD>. Pozwala to na załadowanie ich na samym początku, aby dowolny skrypt na stronie mógł rozpocząć pracę, gdy użytkownik zacznie przeglądać stronę.

Funkcje są definiowane przez określenie ich nazwy. Dla przykładu, nazwijmy funkcję Addit. Gdy już zdecydujesz się na nazwę, musisz napisać ów 'skrypt wewnątrz skryptu'. Funkcja w naszym przykładzie będzie dodawać 15 do liczby, która jest używana przez funkcję. Oto ta funkcja:

function Addit(i) { return(i + "+15 is " + (i+15)) }

"i" wewnątrz nawiasów () reprezentuje liczbę użytą, gdy wywołujesz funkcję. To, co funkcja ma zrobić po wywołaniu, jest zdefiniowane między nawiasami { i }. Jeśli uruchomisz to jednak jako JavaScript, nic się nie stanie. Dzieje się tak dlatego, że funkcja nie została jeszcze wywołana. Aby wywołać funkcję, musisz umieścić gdzieś na stronie Addit(5), w ramach znaczników <SCRIPT> and </SCRIPT>. Liczba pięć może być zmieniona na dowolną inną, którą chcesz dodać do 15.
A oto skrypt z działającą funkcją:

JavaScript rozróżnia wielkość liter. Addit() nie jest tym samym co addit(), a document.write() nie jest tym samym co Document.WRITE().

Kombinowanie obiektów, własności, metod itd.

Aby uzyskać dostęp do własności obiektów, metod czy czegokolwiek innego, co się z tym wiąże, musisz wstawiać kropkę '.' między obiekt i to, co definiujesz.
Na przykład: document jest obiektem, ale sam w sobie jest bezużyteczny. Gdybyś chciał użyć document, aby wypisać coś na stronie, musiałbyś go połączyć z metodą write(). Po połączeniu wygląda to następująco: document.write(). Gdy dokonasz połączenia, możesz go użyć do wyświetlania na stronie tekstu, grafiki etc. Kilka wierszy JavaScript może być łączonych w jeden wiersz, podobnie jak w innych językach programowania. Użyj wtedy symbolu średnika ; po każdym wierszu, aby poszczególne wiersze były poprawnie interpretowane.

A teraz, gdy już poznałeś podstawy, przejdź do następnych stron.

Następna strona: Obiekty w JavaScript
Poprzednia strona: Wprowadzenie