epika
 
Nazwa ta pochodzi od greckich s│≤w: "epikos" - epicki, "epos" - s│owo. Jeden z trzech 
podstawowych rodzaj≤w literackich (obok liryki i dramatu), obejmuj▒cy utwory prozaiczne 
i wierszowane. 
 
Wyznacznikami epiki s▒: 
 
    1. fabu│a, akcja - ╢wiat przedstawiony ma charakter fabularny

    2. narracja - podmiot literacki wystΩpuje jako narrator, 
       z kt≤rego opowie╢ci wy│aniaj▒ siΩ dzieje postaci; narracja
       jest podstawow▒ i nadrzΩdn▒ wobec innych form▒ wypowiedzi

    3. W epice istniej▒ dwa czasy:
          - czas fabu│y - opowiadana fabu│a
          - czas narracji - czas opowiadania historii przez 
            narratora, z regu│y wcze╢niejszy od czasu fabu│y

    4. W epice wystΩpuj▒ r≤┐ne formy wypowiedzi:
          - mowa zale┐na - cytowany tekst podporz▒dkowany jest
            narracji i stanowi zdanie podrzΩdne, np. "Szed│ wolniej
            i u╢wiadamia│ sobie, ┐e to wszystko, co go otacza - to jego
            w│asno╢µ, jego kr≤lestwo wymarzone."
          - mowa niezale┐na - przytoczone wypowiedzi, 
            np. "- C≤┐ mi da│y? - my╢la│ teraz."
          - mowa pozornie zale┐na - s│owa wchodz▒ w obrΩb wypowiedzi
            narratora, jednak s▒ przekazem tego, co m≤wi│ lub my╢la│ bohater,
            np. "Tak, c≤┐ mu da│o to kr≤lestwo? Znu┐enie i nudΩ."
            (wszystkie cytaty z "Ziemi obiecanej" W.S. Reymonta)
 
Podstawowe gatunki epiki to: epos, nowela, powie╢µ, opowiadanie.