Bajka:
to wierszowana alegoryczna opowie╢µ o zwierzΩtach lub ludziach,
niekiedy o ro╢linach czy przedmiotach, kt≤ra s│u┐y do wypowiedzenia pewnej
nauki moralnej o charakterze og≤lnym i powszechnym, dotycz▒cej stosunk≤w
miΩdzy lud╝mi; prawda ta wypowiadana jest bezpo╢rednio, zwykle jako pointa
na ko±cu utworu, niekiedy ju┐ na pocz▒tku, b▒d╝ te┐ jest tylko sugerowana
czytelnikowi; postacie dzia│aj▒ce wyposa┐one s▒ w pewne cechy jednoznaczne
i niezmienne (wilk-drapie┐nik, lis-zdrajca); bajkΩ charakteryzuje na og≤│
dyscyplina jΩzykowa i d▒┐enie do │atwego nawi▒zania kontaktu z odbiorc▒,
co mo┐e siΩ wyra┐aµ potoczno╢ci▒ jΩzyka i stylem gawΩdziarskim. Podzia│
bajek: narracyjna (np. La Fontaine, Francja XVII w.), stanowi▒ca jakby
zwiΩz│▒ nowelΩ o nieskomplikowanej akcji i z niewieloma postaciami oraz
bajka epigramatyczna, przewa┐nie czterowersowa, rysuj▒ca pewn▒ elementarn▒
sytuacjΩ, a na jej tle paralelizm lub kontrast postaw.  W okresie
o╢wiecenia bajka sta│a siΩ jednym z g│≤wnych gatunk≤w, s│u┐y│a dydaktyce 
i moralizatorstwu.