Η κοπτική συλλογή του Μουσείου περιλαμβάνει μια μοναδική, πλουσιότατη ενότητα υφασμάτων η οποία πρόσφατα προβλήθηκε διεθνώς μέσω του ευρωπαϊκού προγράμματος Tissus. Η τεκμηρίωση και παρουσίαση των υφασμάτων αυτών στο Internet αποτελεί πλέον σημείο αναφοράς για τους ειδικούς ερευνητές διεθνώς. Στα υφάσματα της συλλογής εκφράζεται με τον καλύτερο τρόπο ο συγκερασμός στοιχείων από την τοπική αιγυπτιακή παράδοση και τον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό με δυναμικά νεωτερικά στοιχεία της χριστιανικής θρησκείας. H έντονη διακοσμητικότητα, η σχηματοποίηση της ανθρώπινης μορφής, η έμφαση στην απόδοση τοπικών θεμάτων, όπως τα νειλωτικά τοπία, και πάνω από όλα η εκφραστική αμεσότητα των παραστάσεων είναι στοιχεία που διακρίνουν τις κοπτικές δημιουργίες από άλλα σύγχρονα έργα.

Ορισμένα από τα υφάσματα της συλλογής μιμούνται το θεματολόγιο και τις αισθητικές προτιμήσεις των μεγάλων καλλιτεχνικών κέντρων της περιόδου. Τα έργα αυτά που διασώθηκαν χάρη στο ξηρό κλίμα της Αιγύπτου, αποτελούν μοναδική μαρτυρία και για τη μορφή των πολυτελών μεταξωτών υφασμάτων που έχουν σήμερα χαθεί.

Τα έργα μεταλλοτεχνίας και ξυλογλυπτικής αντιπροσωπεύουν τομείς της παραγωγής της Αιγύπτου που γνώρισαν ιδιαίτερη εμπορική διάδοση, κυρίως στον 5ο και 6ο αι. και συγχρόνως αποτελούν σημαντικά ιστορικά τεκμήρια του καθημερινού βίου της περιόδου. Αντανακλούν τη σύνθετη πραγματικότητα της εποχής και της περιοχής όπου δημιουργήθηκαν. Η Αίγυπτος, σιτοπαραγωγός περιοχή με σημαίνοντα ρόλο στην οικονομία της ρωμαϊκής αλλά και της πρώιμης βυζαντινής αυτοκρατορίας, αποτελούσε πραγματικό σταυροδρόμι λαών και πολιτισμών. Αυτές οι συνθήκες οδήγησαν στην ανάπτυξη ενός τοπικού καλλιτεχνικού ιδιώματος, το οποίο εκφράζεται με τον πιο σαφή τρόπο στα πολυάριθμα χάλκινα σκεύη της συλλογής, λυχνάρια και φιάλες με ζωόμορφες λαβές, χορεύτριες και αποτροπαϊκές θεότητες. Τα αντικείμενα αυτά εκφράζουν τον απόηχο των εξελίξεων των μεγάλων καλλιτεχνικών κέντρων της εποχής, ενώ παράλληλα αποτέλεσαν και το υπόβαθρο για την ανάπτυξη της ισλαμικής τέχνης στην Αίγυπτο, μετά την αραβική κατάκτηση το 642.