ΠΑΣΟΚ
ΓΡΑΦΕΙΟ
ΤΥΠΟΥ
OMIΛΙΑ
ΧΡΗΣΤΟΥ
ΠΑΠΟΥΤΣΗ
ΜΕΛΟΥΣ
ΤΟΥ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ
ΣΤΗΝ
3η ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
9 ΙΟΥΛΙΟΥ 1999
Συντρόφισσες και σύντροφοι, η ήττα στις ευρωεκλογές
δεν επιδέχεται πολλές ερμηνείες. Πρέπει να βγάλουμε τα
συμπεράσματά μας με νηφαλιότητα αλλά ταυτόχρονα και με
αυτοκριτική.
Σήμερα τίθεται το ερώτημα εάν το αποτέλεσμα των
ευρωεκλογών σηματοδοτεί μόνιμη απώλεια ψηφοφόρων ή μια
παροδική έκφραση χαλαρής ψήφου. Μια φυσιολογική φθορά
ή συρρίκνωση της παραδοσιακής κοινωνικής βάσης του κόμματος.
Δυστυχώς όμως, η δυσαρέσκεια τείνει να αποκτήσει μόνιμα
χαρακτηριστικά.
Είναι σαφές ότι υπάρχει στροφή ενός μεγάλου τμήματος
της κοινωνικής μας βάσης, λόγω της γενικότερης αποδοκιμασίας
του ύφους και ορισμένων πτυχών της πολιτικής μας. Και
είναι ίσως η πρώτη φορά μετά από 25 χρόνια που ένα μεγάλο
τμήμα των μη προνομιούχων στη χώρα μας αισθάνεται άστεγο
ή σε άλλη περίπτωση έχει επιλέξει μια άλλη πολιτική έκφραση.
Τα τελευταία 3 χρόνια έχει πλέον διαμορφωθεί μια
εικόνα της Κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ ότι βρίσκονται σε
απόσταση από τον λαό. Και το ερώτημα που τίθεται και βασανίζει
όλους μας, είναι αν μπορεί να αναστραφεί αυτό το κλίμα.
Η απάντησή μου είναι ναι, μπορεί να αναστραφεί το κλίμα
αλλά δύσκολα και υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Οι δυσκολίες. Η δυσκολία η πρώτη και βασική είναι
ότι έχει αναπτυχθεί μια καθεστωτική αντίληψη. Υπάρχουν
σοβαρά συμπτώματα αλαζονείας, υπάρχει μια ισχυρή τάση
βολέματος και εξωραϊσμού της πραγματικότητας, και αυτό
έχει σαν συνέπεια το γεγονός ότι δεν μπορούμε να αναλύσουμε
την πραγματικότητα, δεν μπορούμε να οδηγηθούμε στα σωστά
συμπεράσματα, και φυσικά, δεν μπορούμε να κάνουμε αυτοκριτική.
Η αλλαγή της εικόνας, δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί
μέσα από πολιτικές δηλώσεις. Απαιτείται έμπρακτη αλλαγή
πλεύσης στην καθημερινή άσκηση της εξουσίας αλλά και έμπρακτη
αλλαγή πλεύσης στη λειτουργία του Κόμματος.
Όσον αφορά την γενική πολιτική κατεύθυνση, οι επόμενοι
μήνες είναι κρίσιμοι για την Οικονομική και Νομισματική
Ένωση. Και χρειάζεται υπευθυνότητα καθώς ο λαός έχει κάνει
θυσίες και αυτές οι θυσίες πρέπει να πιάσουν τόπο. Εάν
επιλέξουμε την πολιτική των αλόγιστων παροχών, θα ανακόψουμε
την πορεία και θα υποθηκεύσουμε το μέλλον της χώρας. Πρέπει
όμως να εξαντλήσουμε τα περιθώρια, για να κάνουμε πιο
ορατή μια αναπτυξιακή πολιτική που θα ενισχύει την απασχόληση,
και κυρίως, θα ενισχύει την κοινωνική συνοχή.
Είναι προφανές, και αρχίζει να γίνεται έντονο,
το πρόβλημα της συνοσής στην κοινωνία μας. Και τώρα αποδεικνύεται,
φαίνεται στην πράξη, πόσο λάθος έκαναν και κάνουν δυστυχώς
ακόμα, εκείνοι που αναγορεύουν την Οικονομική και Νομισματική
Ένωση σε πανάκεια, σε νέα ιδεολογία.
Η Οικονομική και Νομισματική Ένωση είναι και πρέπει
να παραμείνει η μεγάλη δέσμευση, όχι του ΠΑΣΟΚ αλλά της
χώρας. Μια εθνική επιλογή, την οποία η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ
πρέπει να την υλοποιήσει με επιτυχία. Αυτή είναι η αποστολή
μας, αυτή είναι η δέσμευση προς τον ελληνικό λαό.
Αλλά την ίδια ώρα και την ίδια περίοδο, δεν πρέπει
να προβάλλεται η Οικονομική και Νομισματική Ένωση διαρκώς
ως άλλοθι για την έλλειψη πρωτοβουλιών, για τις διαχειριστικές
αδυναμίες, τις αποσπασματικές επιλογές, τις καθυστερήσεις
στον δημόσιο τομέα, τις συμπεριφορές που προκαλούν την
αγανάκτηση του λαού.
Ποιές είναι οι προϋποθέσεις για να επανακάμψουμε,
για να ξαναμπούμε στη νικηφόρα πορεία; Πρώτα απ' όλα υπάρχει
έντονη η ανάγκη της ανάλυσης της πραγματικότητα, και πάνω
απ' όλα υπάρχει έντονη η ανάγκη της αυτοκριτικής.
Θυμίζω σε όλους εσάς που για πολλά χρόνια συμμετέχουν
σε αυτό εδώ το όργανο, στην Κ.Ε., ότι το ΠΑΣΟΚ όταν ξαναβρέθηκε
εκεί πλησίον που βρισκόμαστε σήμερα, το 1989, μπόρεσε
να ανακάμψει όταν πρώτα εμείς, και εδώ, στην Κ.Ε. ήμασταν
εκείνοι που σηκώσαμε τους τόνους για να κάνουμε αυτοκριτική.
Όχι να κάνουμε κριτική γενικώς και αορίστως αλλά να κάνουμε
αυτοκριτική. Και θέλω να θυμίσω ότι αυτό ακριβώς ήταν
εκείνο που μας έδωσε τη δυνατότητα να ξανακερδίσουμε την
εμπιστοσύνη του λαού, να ανακάμψουμε και να επανέλθουμε
ξανά στη νικηφόρα πορεία.
Έτσι λοιπόν σήμερα δεν πρέπει να επιτρέψουμε τον
αποπροσανατολισμό της συζήτησης. Η παραγνώριση της πραγματικότητας
και των προβλημάτων, εξυπηρετεί μόνο εκείνους που δεν
θέλουν να αποδοθούν ευθύνες για τις επιλογές και για την
μέχρι σήμερα πορεία μας. Στο ΠΑΣΟΚ, που ήταν πάντοτε ένα
κόμμα υπευθυνότητας, δεν μπορούν σήμερα στη σύγχρονη εποχή
να υπάρχουν γενικά και αόριστα ανεύθυνοι. Έχει ο καθένας
μας -και τονίζω το "μας"- το δικό του μερίδιο
ευθύνης. Το μερίδιο που μας αναλογεί.
Η δεύτερη προϋπόθεση είναι ότι χρειάζεται επιτέλους
να μιλήσουμε με όραμα και να ξαναδώσουμε ελπίδα στο λαό.
Ο κόσμος δεν ψηφίζει με βάση τα πεπραγμένα και τους αριθμούς.
Να μιλήσουμε προγραμματικά για την επόμενη ημέρα της Οικονομικής
και Νομισματικής Ένωσης.
Ποιο θα είναι το τοπίο, τι θα προτείνουμε, πως
θα διασφαλίσουμε την δίκαιη κατανομή των οφελημάτων, πως
θα εξασφαλίσουμε τη δίκαιη κατανομή των βαρών σε αυτή
την πορεία, καθώς γνωρίζουμε ότι η προσπάθεια δεν τελειώνει
με την ένταξη στηην Οικονομική και Νομισματική Ένωση.
Αντίθετα, η επόμενη ημέρα θα βρει τη χώρα μας σ' ένα νέο
και ασφυκτικό δημοσιονομικό πλαίσιο.
Ένα πλαίσιο, το οποίο δεν μας είναι άγνωστο σήμερα.
Το γνωρίζουμε και γι' αυθτό όχι μόνο πρέπει να το σχεδιάσουμε,
να σχεδιάσουμε αυτή την πορεία αλλά και να προετοιμάσουμε
σωστά την κοινωνία, τη δημόσια διοίκηση και την οικονομία.
Η ιστορική μας ευθύνη, η ιστορική ευθύνη της Κυβέρνησης
του ΠΑΣΟΚ αλλά ταυτόχρονα και η πρόκληση, δεν αφορά μόνο
την ένταξη της χώρας μας στην Οικονομική και Νομισματική
Ένωση. Αφορά κυρίως τη δημιουργία των προϋποθέσεων να
ανταπεξέλθουμε, να ανταπεξέλθει η χώρα, η κοινωνία, ο
λαός, με ικανότητα και αξιοπρέπεια μέσα στο νέο πλαίσιο
της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης.
Και ας περιορίσουμε επιτέλους την επικοινωνιακή
πολιιτκή του λεγόμενου οικονομικού επιτελείου της Κυβέρνησης,
που φτιάχνει ψεύτικους κόσμους, μαγικούς. Που όταν μετά
συγκρίνονται με την πραγματικότητα και την καθημερινότητα,
μεγαλώνουν την αγανάκτηση του πολίτη.
Κι ας είμαστε σαφείς. Δεν θ' αποκαταστήσουμε ποτέ
ξανά τη φυσιογνωμία μας και την επαφή μας με τον λαό,
αν συνεχίσουμε να προβάλλουμε ως βασικούς δείκτες της
επιτυχίας μας, τους δείκτες του Χρηματιστηρίου. Δείκτης
της δικής μας επιτυχίας και της νίκης στις Εθνικές Εκλογές,
πρέπει να είναι η υλοποίηση του κυβερνητικού μας προγράμματος,
η οικονομική ανάπτυξη και η κοινωνική προκοπή.
Και πρέπει από τώρα να στρέψουμε την προσοχή μας,
στην επόμενη μέρα, μετά την ένταξη της χώρας μας στη Ζώνη
του ΕΥΡΩ. Το πρόγραμμα σύγκλισης θα έχει ολοκληρωθεί.
Και η Ελλάδα θα είναι υποχρεωμένη ν' ακολουθήσει το Σύμφωνο
Σταθερότητας, που ισχύει σήμερα.
Το Σύμφωνο Σταθερότητας προβλέπει κυρώσεις στις
περιπτώσεις μη σεβασμού του δημοσιονομικού πλαισίου της
Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης. Ομως είναι θέμα πολιτικής
βούλησης και επιλογών για την αξιολόγηση των δυνατοτήτων
που παρέχονται. Και πιστεύω ότι υπάρχουν περιθώρια για
να προωθηθούν και πολιτικές που στοχεύουν στην ανάπτυξη,
αλλά και πολιτικές που στοχεύουν στην απασχόληση.
Χρειάζονται όμως -όχι τότε, τώρα- σοβαρές πολιτικές
αποφάσεις που αφορούν την εφαρμογή της αναπτυξιακής πολιτικής,
με σαφείς στόχους και με ιεραρχημένες επιλογές. Αποφάσεις
που αφορούν την εφαρμογή διαρθρωτικών αλλαγών, που δεν
θα περιορίζονται μόνο στις ιδιωτικοποιήσεις, αλλά και
στην εφαρμογή ολοκληρωμένης δημοσιονομικής πολιτικής,
μ' ένα σταθερό και δίκαιο φορολογικό σύστημα.
Πρέπει όμως να δούμε και την οργάνωση της αγοράς
εργασίας. Και να προσαρμόσουμε την οικονομία μας και τη
λειτουργία των επιχειρήσεων, έτσι ώστε να μπορούν ν' ανταποκριθούν
στα νέα δεδομένα.
Τα μέτρα που λαμβάνονται πρέπει να στηρίζονται
σε μια ενεργό πολιτική απασχόλησης. Πρέπει να διασφαλίζουν
τα βασικά κοινωνικά δικαιώματα και να έχουν την ευρύτερη
δυνατή συναίνεση των εργαζομένων. Οι αλλαγές αυτές πρέπει
να οδηγούν σε αύξηση της απασχόλησης, που είναι και θα
παραμείνει ελπίζω πάντοτε η πρώτη μας και η μεγάλη προτεραιότητα.
Κι όταν λέω ενεργό πολιτική απασχόλησης, εννοώ
ότι πρέπει να περάσουμε από τα παθητικά μέτρα, στα ενεργητικά
μέτρα για την αντιμετώπιση της ανεργίας. Να ξεφύγουμε
από το σύστημα των επιδοτήσεων που καταλήγουν υπέρ του
επιχειρηματία και όχι του ανέργου. Να ξεφύγουμε από τις
κοινωνικές παροχές, χωρίς προτεραιότητες, χωρίς έλεγχο
της απόδοσής τους.
Και πρέπει να προτάξουμε στις επιλογές μας την
αντιμετώπιση της ανεργίας ιδιαίτερα στους άνεργους πτυχιούχους,
στους νέους και τις γυναίκες. Και θα πρέπει να καταβληθεί
μεγαλύτερη προσπάθεια, σε επενδύσεις ανθρώπινου δυναμικού,
για αποτελεσματικότερη πρόσβαση στην αγορά εργασίας υψηλής
ειδίκευσης και στην αγορά εργασίας των νέων τεχνολογιών.
Να ενισχύσουμε περισσότερο τα προγράμματα αυτοαπασχόλησης,
ιδιαίτερα σε τοπικό επίπεδο και σε τομείς υπηρεσιών που
λείπουν από τις τοπικές κοινωνίες. Να προωθήσουμε τη μερική
απασχόληση, ιδιαίτερα στον τομέα των υπηρεσιών, διασφαλίζοντας
όμως τους ίδιους τους εργαζόμενους και κατοχυρώνοντας
την κοινωνική τους ασφάλεια.
Να δώσουμε οικονομική και συμβουλευτική υποστήριξη
σε νεοϊδρυόμενες επιχειρήσεις, κυρίως σε εκείνες τις επιχειρήσεις
που ιδρύονται από νέους και από νέες, ή στις επιχειρήσεις
που ιδρύονται από μειονεκτούντα άτομα, σε συνδυασμό με
διευκολύνσεις για την εξεύρεση εργαζόμενων και την οικονομική
τους ενίσχυση, στο αρχικό στάδιο λειτουργίας της επιχείρησης.
Το λέω αυτό, γιατί ελπίζω ότι δεν υπάρχει κανείς
εδώ σ' αυτή την αίθουσα που να μην συμφωνεί, ότι ένα από
τα μεγαλύτερα προβλήματα το οποίο αποτυπώθηκε με το αποτέλεσμα
των εκλογών, είναι η ανεργία. Είναι η ανεργία των νέων
και ιδιαίτερα η ανεργία των πτυχιούχων.
Και με την ευκαιρία αυτή, θέλω να εκφράσω τη χαρά
μου για το καλό νέο, ότι ο Πρόεδρος Πρόντι έδωσε στη διάδοχό
μου στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην Αννα Διαμαντοπούλου το
Χαρτοφυλάκιο της απασχόλησης και των κοινωνικών υπηρεσιών.
Και θέλω με την ευκαιρία αυτή, να συγχαρώ την Αννα και
να της ευχηθώ κάθε επιτυχία.
Επανερχόμενος όμως στην πολιτική μας, θέλω να τονίσω
ότι χρειάζεται να δώσουμε μεγαλύτερη έμφαση στην πραγματική
σύγκλιση. Γιατί μόνο έτσι μπορούμε να διασφαλίσουμε την
επίτευξη του στόχου της συνοχής.
Η ανάπτυξη λοιπόν σαν κύρια επιλογή μας θα πρέπει
να χρησιμοποιηθεί ως κινητήρια δύναμη για την πραγματοποίηση
των αναγκαίων διαρθρωτικών αλλαγών. Και πρέπει να υπάρξουν
συγκεκριμένα μέτρα, για την ενθάρρυνση των πραγματικών
επενδύσεων, την προώθηση της επιχειρηματικότητας, την
ανάπτυξη μιας υγιεούς κεφαλαιαγοράς και τη βελτίωση του
επιχειρηματικού περιβάλλοντος, σε μια εποχή ραγδαίων μεταβολών
από τις νέες τεχνολογίες.
Πρέπει ν' αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες του νέου
Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, όπου υπάρχει συνδρομή από
τον κοινοτικό προϋπολογισμό περίπου στα 25 δις ΕΥΡΩ, έτσι
ώστε οι επιλογές μας να ιεραρχούνται αυστηρά με τις προτεραιότητες
του αναπτυξιακού προγράμματος και οι προτάσεις έργων ν'
αξιοποιούν τα περιθώρια των Διαρθρωτικών Ταμείων.
Ετσι ώστε ν' απορροφούνται οι πόροι του κοινοτικού
προϋπολογισμού με βάση τα μέγιστα ποσοστά απορρόφησης
της κοινοτικής συνδρομής στο 75% για το σύνολο της χώρας,
ως χώρα του στόχου 1 και στο 85% για τα απομακρυσμένα
νησιά της χώρας μας.
Θα πρέπει να καταρτίσουμε ένα πρόγραμμα που θα
οδηγεί σε ολοκλήρωση των έργων που προτείνονται και όχι
απλώς ένα πρόγραμμα ξεκινήματος πολλών και μικρών έργων
στην Περιφέρεια, που δεν ολοκληρώνονται ποτέ, διότι τότε
τα οφέλη συνολικά για τη χώρα θα είναι περιορισμένα.
Ετσι μόνο μπορούν ν' αποδεσμευθούν πόροι από το
Πρόγραμμα των Δημοσίων Επενδύσεων και ν' αυξηθεί η ταχύτητα
ολοκλήρωσης των έργων και ο βαθμός απορροφητικότητας.
Και επιπλέον μ' αυτόν τον τρόπο μπορεί ν' ανακουφιστεί
ο εθνικός προϋπολογισμός με θετικές επιπτώσεις στον περιορισμό
του δημοσιονομικού ελλείμματος.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στην προσπάθεια αυτή,
κυρίαρχο ρόλο θα παίξει και η βελτίωση της αποτελεσματικότητας
των διοικητικών και επιχειρησιακών δομών του δημοσίου
και του ιδιωτικού τομέα. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ακόμη
τη σημασία της συνοχής και τη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Γιατί και τότε, μετά την ΟΝΕ, θα παραμένουν πάντοτε
αυτοί οι στόχοι μας. Κι αν δεν καταφέρουμε να επιτύχουμε
από τώρα να συνεχίσουμε τους ήδη υπάρχοντες και ν' αυξήσουμε
αν είναι δυνατόν ρυθμούς ανάπτυξης και να πετύχουμε περίπου
ρυθμούς της τάξεως του 4% για την επόμενη πενταετία, κινδυνεύουμε
ν' αντιμετωπίσουμε μια παρατεταμένη λιτότητα, στο νέο
δεσμευτικό πλαίσιο της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης.
Για τους επόμενους μήνες η Κυβέρνηση δεν πρέπει
να καταφύγει σε πυροτεχνήματα. Και ούτε ν' αρκεστούμε
σε επιμέρους αποσπασματικές κινήσεις. Πρέπει να δώσουμε
βεβαίως ιδιαίτερο βάρος στα άμεσα κοινωνικά προβλήματα,
σε ορατές διαχειριστικές βελτιώσεις στον τομέα της υγείας
και σε σαφή υποστήριξη στα προβλήματα των μικρομεσαίων
επιχειρήσεων.
Και φυσικά πρέπει να συνεχιστεί η σοβαρή προσπάθεια
ενίσχυσης της ασφάλειας του πολίτη και να δώσουμε μια
νέα ποιότητα στον κοινωνικό διάλογο. Να θέσουμε τα θεμέλια
μιας πλατιάς συζήτησης και σε περιφερειακό επίπεδο για
τον προγραμματισμό και για την αξιοποίηση του Πακέτου
Σαντέρ.
Γι' αυτό και πρότεινα με την επιστολή μου στο Εκτελεστικό
Γραφείο -σε μια από τις προτάσεις μου- τη δημιουργία Περιφερειακών
Συμβουλίων τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο σε όλες τις
Περιφέρειες της χώρας.
Εχει μεγάλη σημασία, στο χρονικό διάστημα που απομένει,
να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν μπορεί το βάρος αυτής της προσπάθειας
να πέφτει άνισα στους ώμους των ασθενέστερων.
Πρέπει να ενισχύσουμε την επιχειρηματικότητα. Σύμφωνοι.
Και να βελτιώσουμε το περιβάλλον των επιχειρήσεων. Σύμφωνοι.
Αλλά ταυτόχρονα πρέπει να ζητήσουμε από τις μεγάλες επιχειρήσεις
ότι θα πρέπει να κατανοήσουν πως η προσφορά τους δεν εξαντλείται
απλά και μόνο στη συγκράτηση του πληθωρισμού, αλλά θα
πρέπει να ζητήσουμε την ουσιαστική συμβολή τους για την
κοινωνική συνοχή.
Συντρόφισσες και σύντροφοι, λίγα μόνο λόγια για
το Κίνημα. Η ενότητα του όλοι μαζί, δεν μπορεί να είναι
άλλοθι και σύνθημα. Δεν μας ταιριάζει η λογική των μικρών
ομάδων και των προσωπικών μαγαζιών. Υπάρχει ευθύνη για
την εσωκομματική κατάσταση τα τελευταία χρόνια. Ας ξεφύγουμε
όμως από τις αγκυλώσεις και τις προκαταλήψεις. Και ας
αντιμετωπίσουμε το πολιτικό πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ που οδήγησε
σε αυτή την οργανωτική παρακμή. Ο κόσμος μας έχει απογοητευθεί
και τα στελέχη μας αδρανοποιούνται, γιατί δεν εκφράζονται
μέσα από τη νέα φυσιογνωμία του ΠΑΣΟΚ.
Υπάρχει πρόβλημα κινητοποίησης και το ζήσαμε στις
εκλογές. Γιατί; Γιατί λείπει η έμπνευση, γιατί το μήνυμα
δεν συγκινεί και δεν συσπειρώνει. Η στελεχιακή μας πολιτική
δεν μπορεί να συνεχίζει να εμπίπτει στη λογική των κλειστών
ομάδων των δικών μας ανθρώπων.
Οσοι θέλουν το ΠΑΣΟΚ μικρό και ελεγχόμενο καθαρό
κόμμα, πολιτικό χώρο έκφρασης ενός νέου κοινωνικού κέντρου,
κόμμα μπαλαντέρ σε μια μελλοντική αναδιάταξη των πολιτικών
δυνάμεων όλοι αυτοί με αυτές τις λογικές, μας οδηγούν
στην ήττα. Το θέμα σήμερα δεν είναι να προασπίσουμε μια
οργάνωση που υπολειτουργεί, μια οργάνωση που έχει καταστεί
χώρος μεσαζόντων και τοπικών παραγόντων.
Ολοι συμφωνούμε στην ανασυγκρότηση του Κινήματος.
Οχι όμως ξεκομμένα. Οχι ξεκομμένα από την πολιτική μας
φυσιογνωμία και με έναν τρόπο που να ισοπεδώνει τις στοιχειώδες
πολιτικές διαδικασίες και να θέτει σε αμφισβήτηση τη δημοκρατική
νομιμότητα των διαδικασιών.
Φυσικά όλοι συμφωνούμε στην ανασυγκρότηση και φυσικά
όλοι συμφωνούμε και θέλουμε τη δημιουργία ενός σύγχρονου
κόμματος ικανού να αντεπεξέλθει στις προκλήσεις της νέας
εποχής.
Οχι όμως την διάλυση, όχι όμως την επανίδρυση,
γιατί το ΠΑΣΟΚ έχει ιδρυτή και έχει και ημερομηνία ίδρυσης.
Οι ιδέες για διάλυση, οι ιδέες για τα διορισμένα όργανα,
για τις ΚΟΕΣ, για ομάδες πρωτοβουλίας που ακούστηκαν τις
τελευταίες εβδομάδες, είναι η καλύτερη συνταγή ήττας στις
εθνικές εκλογές. Αλλά ο στόχος μας, η κοινή μας δέσμευση
είναι ο αγώνας για τη νίκη στις βουλευτικές εκλογές.
Είναι η ενότητα και η προοπτική του Κινήματος και
είναι η διατήρηση της ηγετικής θέσης του ΠΑΣΟΚ ως φορέα
μεγάλων αλλαγών, ως φορέα μεγάλων μεταρρυθμίσεων, αλλά
κυρίως ως φορέα ελπίδας του λαού για ένα καλύτερο μέλλον.
Το ΠΑΣΟΚ έρχεται μακριά και θα πάει μακριά.
Και ας μην ξεχνάμε, ότι μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου
ουδείς μπορεί να συνδέσει την προσωπική του τύχη με το
μέλλον, την ιστορία και την προοπτική του ΠΑΣΟΚ. Η ανασυγκρότηση
πρέπει να γίνει μέσα σε ένα σαφές ιδεολογικό και πολιτικό
πλαίσιο και να είναι ξεκάθαρο τι ΠΑΣΟΚ θέλουμε και εμείς,
όχι εμείς εδώ, το Συνέδριό μας συμφωνήσαμε όλοι να θέλουμε
ένα μεγάλο, ενιαίο, μαζικό και λαϊκό ΠΑΣΟΚ.
Γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να εκφράζει σήμερα μόνο
τους ασφαλείς και τους επιτυχημένους της ζωής. Θα πρέπει
να εκφράσει πολιτικά μια πλατιά κοινωνική συμμαχία των
ανθρώπων του μόχθου και των υγιών δημιουργικών δυνάμεων
του τόπου. Οχι με μια αντίληψη αθροιστικής και ευκαιριακής
πολυσυλλεκτικότητας, αλλά με ποιοτικά χαρακτηριστικά σύνδεσης
των επιμέρους προσδοκιών και αναγκών σε μια συλλογική,
προγραμματική πρόταση ελπίδας και προοπτικής.
Μόνο με ένα τέτοιο Κόμμα μπορούμε να εξασφαλίσουμε
τη νίκη. Και ταυτόχρονα, μόνο ένα τέτοιο Κόμμα μπορεί
να διατηρήσει την αυτονομία του από τα εξωθεσμικά κέντρα
και τα οικονομικά συμφέροντα. Και μόνο ένα τέτοιο Κόμμα
μπορεί να εγγυηθεί μια νέα κοινωνική συμφωνία για τον
21ο αιώνα. Σας ευχαριστώ.
