ANTYCIALA

ANTYCIALA to wystawa zbiorowa jedenastu polskich artystow z Warszawy, Gdanska i Krakowa. Wystawa nawiazuje do idei wystawy "Oto cialo moje, oto krew moja", podjetej i zainicjowanej przez Ryszarda Ziarkiewicza w ramach programu Panstwowej Galerii Sztuki w Sopocie.

ANTYCIALA to polska czesc miedzynarodowego projektu, prezentujacego wspolczesna sztuke Polski, Ukrainy i Rosji, wystawiana przed wyjazdem do Kijowa w Centrum Sztuki Wspolczesnej w Warszawie.

Wystawa ANTYCIALA ukazuje rozne postawy arystyczne, podejmujace szeroko pojety problem ciala, cielesnosci i fizycznosci czlowieka oraz zwiazanej z nim symboliki, uwarunkowan, slabosci, obsesji i lekow. Artysci podchodza do tego tematu zarowno intuicyjnie, jak i dydaktycznie. Poslugujac sie metodami analizy i autoanalizy badaja prawdy i mity dotyczace problemu ludzkiego ciala: anatomii, seksu, smierci, ograniczajacych go konwencji spolecznych, czy wrecz norm prawnych.

Problem cielesnosci czlowieka pasjonowal i inspirowal tworcow wszystkich epok, poczawszy od najdawniejszych czasow. Zaleznie od obowiazujacej filozofii artysci albo afirmowali cialo i podlegle mu zmysly ( np. antyk, renesans) albo je negowali i potepiali doznawane za jego posrednictwem rozkosze (np. sredniowiecze, barok kontrreformacyjny). Cialo ludzkie, szczegolnie nagie, jest wiec jednym z odwiecznych tematow sztuki, a zarazem tematem niemal zawsze bulwersujacym i wzbudzajacym emocje. W sztuce wspolczesnej w latach siedemdziesiatych wylonila sie osobna formacja artystyczna zwana Body Art ( sztuka ciala), traktujaca cialo jako material, podstawowe medium i srodek ekspresji artystycznej. Tworcy manipulowali czesciami swojego ciala, badajac np. granice swojej wytrzymalosci, zadajac sobie bol i stymulujac reakcje seksualne.

W latach dziewiecdziesiatych zauwazyc mozna w sztuce nasilanie sie tendencji do przekraczania i "oswajania" wielu tematow, postrzeganych w spoleczenstwie jako tabu, a jednym z tych "zakazanych" obszarow wciaz jeszcze pozostaje cialo ludzkie.
Na wystawie ANTYCIALA prezentujemy prace artystow poslugujacych sie roznymi mediami, takimi jak fotografia, instalacja, rzezba czy performance. Przedstawiony wybor prac jest propozycja fragmentaryczna, zaledwie sygnalem informujacym o znacznie szerszym zjawisku, wyraznie obecnym w najnowszej sztuce. Jest on odbiciem naturalnej potrzeby artystow, dazacych do poszukiwania i tworzenia tozsamosci czlowieka zyjacego w postindustrialnym spoleczenstwie. Fizycznosc ukazano tutaj nie tylko w aspekcie piekna ciala, ale takze jego biologicznego funkcjonowania, podatnosci na choroby, rozklad i smierc.

Centrum Sztuki Wspolczesnej, Zamek Ujazdowski
Al. Ujazdowskie 6, 00-461 Warszawa, Polska
tel: (48 2) 628 12 71-3, (48 2) 628 76 83
fax: (48 2) 628 95 50