-------------------------------------------------------Galeria-2---7-12-1996---19-01-1997

HANNA LUCZAK
STREFY (instalacje)

Hanna Luczak urodzila sie w 1959 roku w Gnieznie, studiowala w Wyzszej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu, gdzie w 1984 roku uzyskala dyplom z rysunku i malarstwa. Od roku 1984 uczy rysunku w PWSSP w Poznaniu.

Rysunek byl tez i wciaz pozostaje jednym z podstawowych srodk≤w wypowiedzi artystycznej Hanki Luczak. Traktujac to medium bardzo autonomicznie, artystka stworzyla wiele instalacji rysunkowych, wkomponowujac w ich strukture przedmioty gotowe, a takze anektujac wnetrza galerii jako r≤wnoprawna przestrzen, w kt≤rej proces INSTALACJA rysowania kontynuowany byl na scianach czy podlodze. Artystka ceni sobie rysunek za jego prostote i bezposredniosc przekazu. W wypowiedziach na temat swojej sztuki Hanna Luczak czesto podkresla, ze rysowanie jest dla niej czynnoscia zblizona do rytualu szamana, zas sztuke por≤wnywala z Magia. W obu przypadkach chodzi o podobny stosunek do tego, co nazwac by mozna z najwieksza ostroznoscia - Tajemnica. Rysowanie, a takze tworzenie okreslonych sytuacji przestrzennych jest dla Hanny Luczak procesem poznawczym, w kt≤rym jednak, co sama podkresla, paradoksalnie pojawia sie coraz wiecej znak≤w zapytania, a to, co przedtem wydawalo sie oczywiste, traci swoja jednoznacznosc.

Rysunek, niczym zaklecie, daje mozliwosc wyczarowania na papierze lub plaszczyznie sciany dowolnej rzeczywistosci, stworzenie takiego porzadku, kt≤ry istnieje tylko w wyobrazni, polaczenia odleglych znaczen, slowem umozliwia tw≤rcy kreowanie niesonczonej ilosci abstrakcyjnych byt≤w. W rysunkach Hanny Luczak pojawiaja sie czesto znaki lub ideogramy o charakterze symbolicznym, pochodzace z r≤znych kultur i tradycji. Ich znaczenia wraz z uplywem czasu podlegaly transformacji. Przywolywanie ich w kontekscie naszej wsp≤lczesnosci daje mozliwosc sprawdzenia, na ile sa one jeszcze czytelne i znaczace dla dzisiejszego odbiorcy.

Na poczatku lat 90-tych Hanna Luczak zrealizowala serie instalacji skupionych wok≤l idei "zamrozonej" energii. Kilka z nich nosilo ten sam tytul "Przerwa/Break", sugerujacy zatrzymanie pewnych aktywnosci, skumulowanie uspionej energii. Przedmioty wykorzystane w tych pracach, takie jak hustawka, czy zawieszone pod sufitem krzeslo, unieruchomione zostaly w r≤znych fazach ruchu za pomoca grubych, metalowych lancuch≤w, nie pozostawiajac watpliwosci, ze stan zawieszenia jest raczej stanem zniewolenia, narzuconego sila.

Strzaly osadzone w olbrzymich lukach lub zamontowane w kuszach stanowily gl≤wne elementy powstajacego r≤wnolegle innego cyklu prac Hanny Luczak z serii dotyczacej "zamrozonej energii". Maksymalne napiecie gotowych do wypuszczenia strzal, mimo ze w niekt≤rych przypadkach byly one powiazane luzno zwisajacymi lancuchami, stwarzalo wrazenie bardzo silnego, chociaz potencjalnego, zagrozenia. Widz musial pokonac sw≤j niepok≤j, aby przemierzyc niezwykle energetyczna przestrzen, wykreslana trajektoriami ich lotu, chociaz inne elementy instalacji wskazywaly, ze trasa lotu strzal ma przebiegac calkiem gdzie indziej. W pracy "Splot sloneczny" z 1994 roku, wykonanej dla lubelskiej Galerii Labirynt, na ekranie znajdujacego sie w innej sali monitora widac bylo rejestrowana z pozycji lecacego obiektu otwarta przestrzen z umykajacymi wierzcholkami drzew.

Od 1995 roku w pracach Hanny Luczak coraz czesciej pojawic sie beda pytania o delikatna materie tozsamosci jednostki, przestrzen prywatna, coraz wyrazniej ksztaltowana przez to, co publiczne i zewnetrzne. W ostatnich kilku instalacjach artystka jako podstawowe medium wykorzystuje fotografie i video.