PARCHOWO


ááMáiejscowosc lezaca w bardzo pagorkowatej i lesistej okolicy, na zachod od jeziora Mausz, stanowilo w przeszlosci, przez okolo 200 lat, siedzibe starostwa. Wies nalezala wowczas do rodziny Szczepanskich i Krokowskich. Przed wojna niedaleko stad znajdowala sie granica polsko-niemiecka.

ááWáarto obejrzec neoromanski kosciol z 1854 roku, z dobrze utrzymanym 150-letnim cmentarzem.

ááW áXIX wiecznym dworze, usytuowanym przy szosie Kartuzy-Bytow, miesci sie osrodek pomocy spolecznej prowadzony przez zakonnice.

ááNáa poludniowy zachod od wioski, kolo Golczewa i Jamna, istnieja pozostalosci wczesnosredniowiecznych grodzisk. Szczegolnie dobrze zachowane jest pochodzace z IX wieku grodzisko kolo Golczewa. Mimo porastajacych je krzewow i drzewek rozpoznac mozna wal, resztko fosy i majdan. Rownoczesnie wzgorze to jest dobrym punktem widokowym. Mozna powiedziec, ze tereny lezace wokol Parchowa sa wprost stworzone do wedrowek.

ááNáa poludniowy wschod od wioski lezy wspomniane wczesniej jezioro Mausz. Za jeziorem, kolo drogi z Grabowa do Sylczna, w lesie znajduje sie pochodzace z tego samego okresu co wesiorskie kurhany. Poludniowa czesc jeziora Mausz polaczona jest z Malym Mauszem - ni to oddzielonym jeziorem, ni to odnoga jeziora Mausz. Zalesione wzgorza morenowe, ktorych wysokosc przekracza czesto 50 m nad poziom tafli jeziora dodaja uroku tegu miejscu.

ááNáa niewielkiej strudze wyplywajacej z jeziora Mausz znajduje sie XIX wieczny, nieczynny mlyn (Parchowski Mlyn).