L E B O R K


ááááMiasto polozone w dolinie Leby. Prawie 40-to tysieczne miasto powstalo wokol sredniowiecznego grodu z pokrzyzackim Zamkiem. Stanowi wazny wezel komunikacyjny na trasach: Gdansk - Szczecin oraz Chojnice - Leba. Wojny oszczedzaly Lebork, dopiero po wyzwoleniu w roku 1945 Armia Radziecka pladrujac srodmiescie spalila je. Pozar trwajacy prawie miesiac strawil wieksza czesc zabudowy. Powstale tam obecnie budynki w wiekszosci nawiazuja do istniejacej niegdys zabudowy, dzieki czemu Lebork nadal moze sie podobac.

ááááLebork wyrosl z niewielkiej osady przedlokacyjnej, ktorej pierwotna nazwa brzmiala najprawdopodobniej Lewino. Po zniszczeniu w 1315 roku przez Krzyzakow glownego grodu i wezla komunikacyjnego Bialogarda, Lebork stal sie w krotkim czasie siedziba ksztelanii i przejal role zniszczonego grodu. Jako glowna warownia na zachodnich rubiezach panstwa krzyzackiego Lebork uzyskal w roku 1341 prawa miejskie i tegoz roku rozpoczeto budowe zamku.

ááááMiasto jak wszystkie ziemie pogranicza polsko-niemieckiego przechodzilo burzliwe dzieje. Od czasow rozbicia dzielnicowego, gdy ziemia leborska znalazla sie we wladaniu ksiazat gdanskich, po rok 1945 Polska administracyjnie i besposrednio wladala tymi terenami jedynie przez 20 lat; od roku 1637 do 1657. Stad tez na trwale zaszczepiono tu prortestantyzm, a zorganizowana dzialalnosc pruskiej szkoly i niemieckich osadnikow doprowadzila do zgermanizowania ludnosci kaszubskiej. Historia ziemii leborskiej wydana w roku 1913 wymienia posrod wlascicieli ziemskich w XVII-tym wieku prawie wylacznie rody o typowych pomorskich nazwiskach a pomimo tego w roku 1918 praktycznie nie bylo tu obszarow optujacych za Polska.