Obca s╣da na orbicie KsiΩ┐yca

W roku 1928 prof. Van der Pol, specjalista firmy PHILIPS i norweski matematyk K. Stoermerem, robili badania nad odbiciem fal radiowych od jonosfery. 11 paƒdziernika Van der Pol nadawa│ w pa£mie 31,4 m trzykropkowe impulsy z przerwami co dwadzie£cia sekund. Norweg odbiera│ odbite od jonosfery sygna│y w odleglym OSLO. I wtedy opr≤cz sygna│≤w, kt≤re wraca│y na ZiemiΩ ze zwyk│ym wynosz╣cym u│amki sekund op≤ƒmieiem, Norweg odbiea│ impulsy przes│ane z op≤ƒnieniem : 8, 11, 15, 8, 13, 3, 8, 8, 8, 12 ,15, 13, 8, 8 sekund. Kilka dni p≤ƒniej eksperyment zosta│ powt≤rzony z takimi samymi wynikami. Wyniki zaskoczy│y badaczy, bo nie umieli wyja£niµ zagadkowego zachowania siΩ echa radiowego. Dopiero w roku 1960 prof. INSTYTUTU RADIOASTRONOMICZNEGO UNIWERSYTETU W STANFORD W USA wyst╣pi│ z pogl╣dΩm, ┐e te nieznane impulsy retransmituje jakie£ nieznane urz╣dzenie na orbicie ksiΩ┐yca. W 1972 m│ody szkocki astronom Duncan Lunan ponownie przebada│ tajemnicze op≤ƒnienia i poda│, ┐e s╣ one wiadomo£ci╣ od obcej cywilizacji, i ┐e uda│o mu siΩ rozszyfrowaµ ten kod. Wynika│o z niego, ┐e obcy s╣ mieszka±cami gwiazdozbioru WOLARZA, na sz≤stej planecie. Odleg│o£µ od GWIAZDOZBIORU WOLARZA wynosi oko│o 104 lata £wietlne. Je£li w 1928 roku statek na orbicie ksiΩ┐yca nada│ na swoj╣ macierzyst╣ planetΩ sygna│, ┐e na Ziemi istnieje inteligentne ┐ycie rozwiniΩte technicznie, to w roku 2136 do Ziemi dojdzie sygna│ od cywilizacji na WOLARZU. Wed│ug innych obcy zamieszkuj╣ okolice GWIAZDOZBIORU LWA, czyli oko│o 50 lat £wietlnych. I tak za daleko jak na nasze statki za│ogowe, kt≤re nie przekroczy│y granicy orbity ksiΩ┐yca. Chocia┐ mo┐e dawniej cz│owiek m≤g│ podr≤┐owaµ do gwiazd. Polak o nazwisku Bo┐ym rozszyfrowa│ kod zawarty w tych sygna│ach. Bo┐ym poinformowa│ media i PAN. Pan B. wyszed│ z za│o┐enia, ┐e jedynym jΩzykiem pomiΩdzy 2 cywilizjacjami mo┐e byµ jΩzyk matematyki. Sygna│y by│y nadawane po 3 wiΩc przyj╣│ uk│ad 3. Po│╣czenie punkt≤w utworzy│o wi╣zankΩ figur geometrycznych. Nie mo┐e byµ mowy o przypadku, bo zmiana jednej liczby op≤ƒnienia rozbija ca│y uk│ad figur. Pan B. stworzy│ 3 rysunki. Na drugim by│ uk│ad tr≤jk╣t≤w, prawdopodobnie zakodowana teoria wzglΩdno£ci Ensteina. Na 3 by│o przedstawione ┐ycie oparte na Mg, Si i O. Prawdopodobnie to co tu jest opisane jest prawd╣.

Podstawowe dane:

îr. odleg│o£µ od Ziemii 384 400 km
Najmniejsza odleg│o£µ od Ziemii 364 000 km
NajwiΩksza odleg│o£µ od Ziemii 406 800 km
Mimo£r≤d orbity 0,055
Nachylenie orbity wzglΩdem ekliptyki 5░08'43''
Gwiazdowy okres obiegu 27d7h43m12s
Synodyczny okres obiegu 29,531d
îrednia prΩd. orbitalna 1,023 km/s
Nachylenie r≤wnika wzglΩdem orbity 6░40'
Nachylenie r≤wnika wzglΩdem ekliptyki 1░33'
îrednica r≤wnikowa globu ksiΩ┐ycowego 3476 km
Masa globu ksiΩ┐ycowego 7,33*1025 g
ObjΩto£µ globu ksiΩ┐ycowego 2194*107 km3
Powierzchnia widoczna z Ziemii 22 340 tys. km2
Powierzchnia niewidoczna z Ziemii 15 520 tys. km2
îr. gΩsto£µ 3,354 g/cm3
Si│a cie┐ko£ci na powierzchni 162,0 cm/s2
PrΩdko£µ ucieczki 2,375 km/s
Najwy┐sza temp. pow. 130░C
Najni┐sza temp. pow. -160░C
Albedo optyczne 0,07
îrednica k╣towa w perygeum 33'36''
îrednica k╣towa w apogeum 29'24''
Wielko£µ gwiazdowa w pe│ni -12,5m

Tomek Kulesza