11:1 respondens autem Sophar Naamathites dixit

11:2 numquid qui multa loquitur non et audiet aut vir verbosus iustificabitur

11:3 tibi soli tacebunt homines et cum ceteros inriseris a nullo confutaberis

11:4 dixisti enim purus est sermo meus et mundus sum in conspectu tuo

11:5 atque utinam Deus loqueretur tecum et aperiret labia sua tibi

11:6 ut ostenderet tibi secreta sapientiae et quod multiplex esset lex eius et intellegeres quod multo minora exigaris a Deo quam meretur iniquitas tua

11:7 forsitan vestigia Dei conprehendes et usque ad perfectum Omnipotentem repperies

11:8 excelsior caelo est et quid facies profundior inferno et unde cognosces

11:9 longior terrae mensura eius et latior mari

11:10 si subverterit omnia vel in unum coartaverit quis contradicet ei

11:11 ipse enim novit hominum vanitatem et videns iniquitatem nonne considerat

11:12 vir vanus in superbiam erigitur et tamquam pullum onagri se liberum natum putat

11:13 tu autem firmasti cor tuum et expandisti ad eum manus tuas

11:14 si iniquitatem quod est in manu tua abstuleris a te et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia

11:15 tum levare poteris faciem tuam absque macula et eris stabilis et non timebis

11:16 miseriae quoque oblivisceris et quasi aquarum quae praeterierint recordaberis

11:17 et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam et cum te consumptum putaveris orieris ut lucifer

11:18 et habebis fiduciam proposita tibi spe et defossus securus dormies

11:19 requiesces et non erit qui te exterreat et deprecabuntur faciem tuam plurimi