PCR - Z MAŁEJ ILO¦CI DUŻA ILO¦Ć W KRÓTKIM CZASIE.

PCR - reakcja łańcuchowa polimerazy (ang. polymerase chain reaction) polega na przeprowadzeniu wielu cykli syntezy DNA z wykorzystaniem starterów flankuj±cych okre¶lony odcinek DNA o długo¶ci od kilkuset do kilku tysięcy nukleotydów. Jest to metoda alternatywna do klonowania i może być używana w celu amplifikacji nawet bardzo rzadkich sekwencji w mieszaninie ale warunkiem jest znajomo¶ć sekwencji otaczaj±cej powielany fragment. W praktyce wystarczy tylko jedna cz±steczka matrycy.

Typowa reakcja PCR polega na powtarzaj±cych się cyklach :

1. DNA jest denaturowany termicznie w temperaturze około 90°C. Syntetyczne oligonukleotydy długo¶ci mniej więcej 20 nukleotydów komplementarne do 3` końców kawałka DNA , którego powieleniem jeste¶my zainteresowani , dodane s± w dużym nadmiarze molowym do zdenaturowanego DNA.

2. Temperatura zostaje obniżona do 40-60°C. DNA pozostaje zdenaturowany ponieważ komplementarne łańcuchy s± w zbyt niskiej koncentracji , w porównaniu z ilo¶ci± starterów , aby zrenaturować. Specyficzne oligonukleotydy hybrydyzuj± z komplementarnymi sekwencjami w DNA (tzw. annealing) i służ± jako startery do syntezy DNA , któr± prowadzi termostabilna DNA polimeraza tzw. Taq polimeraza izolowana z bakterii Thermus aqaticus.

3. Synteza odbywa się w temperaturze 72°C.

Następnie cała mieszanina jest podgrzewana znowu do 95°C aby rozdysocjować nowo powstałe dupleksy DNA. PóĽniej temperatura jest obniżana i zachodzi następna runda syntezy. W pierwszym cyklu reakcji syntetyzowane s± odcinki DNA o różnej długo¶ci. Stopniowo zaczynaj± przeważać fragmenty ograniczone straterami a końcowy produkt jest praktycznie jednorodny. W każdym cyklu liczba kopii sekwencji pomiędzy primerami ro¶nie wykładniczo jak 2n gdzie n jest liczb± cykli.


Amplifikacja fragmentu DNA metod± PCR.

Numer
cyklu

Liczba dwuniciowych , zamplifikowanych cz±steczek DNA

1

0

2

0

3

2

4

4

5

8

6

16

7

32

8

64

9

128

10

256

11

512

12

1024

13

2048

14

4096

15

8192

16

16 384

17

32 768

18

65 536

19

131 072

20

262 144

21

524 288

22

1 048 576

23

2 097 152

24

4 194 304

25

8 388 608

26

16 777 216

27

33 544 432

28

67 108 864

29

134 217 728

30

268 435 456

31

536 870 912

32

1 073 741 824

Po powieleniu DNA może być poddany analizie restrykcyjnej , hybrydyzacyjnej czy sekwencjonowaniu.

ZASTOSOWANIE :

PCR może być używany do amplifikacji specyficznych sekwencji na DNA izolowanym nawet z pojedynczej komórki. Ma to ogromne znaczenie przy :

- analizowaniu mutacji zwi±zanych z szeregiem chorób genetycznych

- diagnostyce chorób dziedzicznych

- ustalaniu ojcostwa w s±downictwie

- ustalaniu pochodzenia ¶ladów krwi , włosów itp. w kryminalistyce

- namnażaniu DNA z mumii egipskich czy szcz±tków wymarłych organizmów

- wykrywania we krwi obecno¶ci wirusów takich jak np. HIV.

RODZAJE PCR :

RAPD-PCR - polega na amplifikacji przypadkowo wybranych fragmentów genomu dzięki zastosowaniu krótkich starterów (około 10 nukleotydów) o losowo dobranej sekwencji.

Na pewno zwi±ż± się one z DNA w jakim¶ miejscu a ponieważ jednorazowo do każdej reakcji dodawany jest jeden rodzaj startera zakłada się występowanie sekwencji typu odwróconych powtórzeń w takiej odległo¶ci od siebie w genomie , która pozwoli na wydajn± amplifikację czyli 300 do 1500 par zasad. Elektroforetyczny obraz pr±żków jest charakterystyczny dla osobnika. Ten rodzaj PCR znalazł zastosowanie w okre¶laniu stopnia pokrewieństwa między organizmami a także m.in. w kryminalistyce w celach identyfikacji.

RT-PCR - PCR poł±czona z odwrotn± transkrypcj± czyli materiałem wyj¶ciowym do namnażania jest mRNA a nie jak zazwyczaj DNA.

ZAZĘBIONA PCR - umożliwia zamplifikowanie odcinka DNA zawartego w większym uprzednio namnożonym fragmencie.

PCR in situ - nowa technika pozwalaj±ca na przeprowadzenie reakcji w tkance bez naruszania jej struktury np. na preparacie mikroskopowym.

PCR ILO¦CIOWA - za pomoc± pomiaru intensywno¶ci reakcji barwnych jeste¶my w stanie zmierzyć po okre¶lonej liczbie cykli ilo¶ć powstałego produktu. Jest to szczególnie istotne dla substancji występuj±cych w bardzo niewielkich ilo¶ciach. Można w ten sposób szacować poziom ekspresji genu koduj±cego konkretne białko mierz±c ilo¶ć mRNA.

 



SEKWENCJONOWANIE - Sˇ JUŻ DO TEGO MASZYNY

WSZYSTKO CO BIOTECHNOLOG MUSI MIEĆ W LABORATORIUM I NIE TYLKO


© 1997, 1998 Biologia Molekularna w Internecie                 Webmaster

This server is running Apache