Autorskimi spektaklami bawi siΩ ze skrystalizowanymi w naszej £wiadomo£ci, raz po raz wykracza poza granice og≤lnie przyjΩtych norm obyczajowych i wyznacznik≤w tzw. "przyzwoito£ci", szokuje, czΩsto porusza siΩ pograniczu skandalu. Prowokacje WIFIFI przebiegaj╣ r≤wnolegle w trzech sferach: estetycznej, obyczajowej i £wiatopogl╣dowej. Ich sceniczne prezentacje bulwersuj╣ dos│owno£ci╣ i zaskakuj╣ skojarzeniami. Pewien wstrz╣s wywo│uje r≤wnie┐ obrazoburcze traktowanie sakrum, prawie profanacja symboli biblijnych, kt≤re s╣ tutaj wprzΩgane w nietypowe konteksty, a kt≤rym czΩsto autorzy nadaj╣ zupe│nie odmienne znaczenia. Sceniczne prezentacje teatru WIFIFI nale┐a│oby chyba rozpatrywaµ jako zjawisko sztuki alternatywnej i coraz bardziej znacz╣cy element ruchu kontrkulturowego. CzΩstochowski zesp≤│ nieustannie dokonuje weryfikacji warto£ci, dlatego te┐ ma tyle samo fan≤w ile zajad│ych przeciwnik≤w. WIFIFI bawi╣  siΩ z ca│ym tworzywem sztuki teatralnej. Ich eksperymenty obejmuj╣ s│owo i muzykΩ, ruch i taniec, £wiat│o i plastykΩ. Aktorzy konsekwentnie pr≤buj╣ zastanawiaµ siΩ nad istot╣ dualno£ci czlowieka-aktora na scenie. Ich dzia│ania zmierzaj╣ do balansowania pomiΩdzy "prywatno£ci╣" a "sceniczno£ci╣". Stawiaj╣c odwieczne pytania: dlaczego to robiΩ? gdzie przebiega granica pomiΩdzy postaci╣ a mn╣ samym? - chocia┐ nie przynosz╣ odpowiedzi, sprawiaj╣, ┐e mamy do czynienia ze szczeg≤ln╣ odmian╣ teatru w teatrze, lub raczej antyteatru, mo┐e nawet metateatru...

Robert Doros│awski "WIFIFI - teatralna prowokacja"