»ywe Skamieliny

»ywe istoty w ╢rodku kamienia? To niemo┐liwe!

A jednak...

22 kwietnia 1881 roku Joe Molino pracowa│ na g│Ωboko╢ci osiemnastu metr≤w w kopalni Wide West w pobli┐u Ruby Hill, w Nevadzie. Wwierca│ siΩ w│a╢nie w ska│Ω, by usun▒µ nieregularny kawa│ek kamienia, kt≤ry wystawa│ z bocznej ╢ciany tunelu. Kamie± obluzowa│ siΩ i spad│ mu na nogΩ, co rozw╢cieczy│o g≤rnika do tego stopnia" ┐e siΩgn▒│ po m│ot i rozwali│ bry│Ω na p≤│. Ku jego zdziwieniu w kamieniu by│o zag│Ωbienie wielko╢ci du┐ej piΩ╢ci, pe│ne bia│ych robak≤w Joe wyj▒│ je. Nie dawa│y wprawdzie znaku ┐ycia, ale nie minΩ│o kilkana╢cie minut, gdy kilka robak≤w zaczΩ│o siΩ poruszaµ, za╢ w przeci▒gu godziny grupka zdziwionych g≤rnik≤w przygl▒da│a siΩ stworzeniom, pe│zaj▒cym wolno po pod│odze tunelu. Kierownictwo kopalni wys│a│o ten zadziwiaj▒cy eksponat do U.S. Bureau of Mines (Biura Kopalnianego Stan≤w Zjednoczonych). Otrzymali odpowied╝, ┐e zdarzenie by│o zapewne wynikiem jakiego╢ nieporozumienia, poniewa┐ to, co opisali, nie mog│o mieµ miejsca.

Tak samo zagadkowy by│ przypadek pospolitego" czerwonoszarego ┐uczka, kt≤rego znaleziono pogrzebanego w dobrze do± pasuj▒cej grudce rudy ┐elaza , wydobytej ze s│awnej kopalni Longfellow ko│o Clifton w Arizonie w 1892 roku. »uka i grudkΩ rudy wys│ano do geologa w El Paso, Z.T. White'a. Po│o┐y│ on ┐uka na kawa│ku papieru i umie╢ci│ w szklanym naczyniu, kt≤re sta│o w bibliotece. Po tygodniu geolog zaobserwowa│ we wnΩtrzu ┐uka jakie╢ ruchy.

Pos│uguj▒c siΩ szk│em powiΩkszaj▒cym, White dostrzeg│, ┐e z cia│a du┐ego chrz▒szcza wypetza ma│y. Natychmiast wezwano ╢wiadk≤w. Nowo narodzony ┐uczek zostat umieszczony w s│oiku i ┐y│ kilkana╢cie miesiΩcy. White wys│a│ nastΩpnie bry│kΩ rudy i obydwa ┐uki do Smithsonian Institute w Waszyngtonie, kt≤rego specjali╢ci wyrazili jedynie zak│opotanie.

W 1873 roku w kopalni Black Dia mond na g≤rze Diablo, opodal San Francisco, g≤rnicy odkryli du┐▒, ┐yw▒ ┐abΩ, jakby wtopion▒ w warstwΩ wapienia, kt≤ry wysadzili w powietrze. Gdy ┐abΩ wyjΩto z jej kamiennego grobu, w wapieniu pozosta│ odcisk jej cia│a. »aba by│a ╢lepa i mog│a poruszaµ tylko jedn▒ nog▒. »y│a jeden dzie±. Okaz wys│ano do Akademii Nauk w San Francisco. Niestety, nikt nie potrafi│ przedstawiµ ┐adnego sensownego wyja╢nienia.

»ywe skamieliny o siΩ w najdziwniejszych miejscach. Na przyk│ad, w pa╝dzierniku 1893 roku w tartaku The Brown and Hall,Sawmill w Acton, w Ontario, pi│owano ogromny pie± sosnowy. Kiedy odciΩto jego wierzchnie kawa│ki, drwale ujrzeli czarn▒ plamΩ w drewnie. Zaprzestali pracy, gdy┐ s▒dzili, ┐e trafili na kawa│ek metalu. Wszyscy byli zaskoczeni, gdy zamiast metalu odkryli ma│▒, dziesiΩciocentymetrow▒ dziuplΩ, a w niej ┐yw▒ ropuchΩ. Dziupla by│a zupe│nie g│adka, tak jakby ropucha ca│y czas porusza│a siΩ w niej. ªciΩte drzewo liczy│o oko│o dwustu lat, za╢ czΩ╢µ, w kt≤rej znaleziono ┐abΩ, znajdowa│a siΩ jakie╢ osiemna╢cie metr≤w nad ziemi▒ i mia│a grubo╢µ oko│o osiemdziesiΩciu centymetr≤w.

Innym tego rodzaju odkryciem by│o znalezienie ma│ej ┐abki w granitowym bloku w 1829 roku podczas wymiany filar≤w pod dokami w George's Basin w Liverpoolu. Jeden z wyci▒gniΩtych z wody granitowych blok≤w zosta│ rozciΩty i w jego wnΩtrzu odkryto ma│▒ ┐abkΩ. Stworzonko ┐y│o kilka godzin, podczas kt≤rych usi│owa│o powstaµ, a ┐ w ko±cu znieruchomia│o.

Brytyjscy naukowcy, kt≤rzy badali ropuszkΩ i jej "gr≤b", nie znale╝li ┐adnego rozs▒dnego wyja╢nienia tej niezwyk│ej zagadki.

Do najdziwniejszych eksponat≤w Booth Museum w Brighton nale┐y zmumifikowana ropucha. Znaleziono j▒ we wnΩtrzu okr▒g│ego krzemienia, roz│upanego przez robotnik≤w w kamienio│omach w Lewes w East Sussex, w l899 r. Trzeba dodaµ, ┐e autentyczno╢µ eksponatu jest w▒tpliwa, poniewa┐ muzeum otrzyma│o go od Charlesa Dawsona.

S│ynny wiktoria±ski geolog William Buckland przeprowadzi│ okrutny eksperyment, zamykaj▒c dwadzie╢cia cztery ┐ywe ropuchy w otworach, wydr▒┐onych w wapieniu i piaskowcu i zakopuj▒c je na rok we w│asnym ogrodzie. Kiedy je odkopa│, stwierdzi│, ┐e wszystkie ropuchy uwiΩzione w piaskowcu by│y martwe, prze┐y│y natomiast te, kt≤re umie╢ci│ w wapieniu.

Obserwacje doprowadzi│y do powstania teorii, kt≤ra g│osi, ┐e m│ode ropuchy wciskaj▒ siΩ w szczeliny porowatych ska│ i rosn▒c zostaj▒ w nich uwiΩzione. Warto zauwa┐yµ, ┐e w krzemieniu z Lewes znajdowa│ siΩ w▒ski kana│. Zapach uwiΩzionej ropuchy wabi do wnΩtrza ska│y owady, kt≤rymi p│az mo┐e siΩ ┐ywiµ, a porowata powierzchnia zapewnia dop│yw powietrza. Ponadto w stanie hibernacji znacznie spada zapotrzebowanie ropuch na energiΩ, co mo┐e t│umaczyµ ich zdolno╢µ do przetrwania nawet kilku lat w takich warunkach.

TeoriΩ potwierdzi│o niedawno niezwyk│e wydarzenie, kt≤re dowiod│o, ┐e przypadki przetrwania uwiΩzionych p│az≤w zdarzaj▒ siΩ tak┐e wsp≤│cze╢nie. W pa╝dzierniku 1995 r. uczniowie Rhyl High School w P≤│nocnej Walii porz▒dkowali zaniedbany teren wok≤│ niewielkiej sadzawki. Znale╝li w≤wczas star▒ puszkΩ po napoju gazowanym, w kt≤rej tkwi│a ┐ywa i zdrowa ┐aba d│ugo╢ci 5 centymetr≤w. P│az by│ znacznie wiΩkszy ni┐ otw≤r w puszce, musia│ wiΩc dostaµ siΩ do ╢rodka znacznie wcze╢niej, jako m│ody osobnik. Zgodnie z dat▒ na puszce, nap≤j sprzedano w maju 1994r., co oznacza, ┐e ┐aba ┐y│a w pu│apce ponad rok. »ywi│a siΩ zapewne owadami i innymi niewielkimi ┐yj▒tkami, kt≤re dosta│y siΩ do puszki. Nie brakowa│o jej tak┐e wilgoci, bo przez otw≤r przedostawa│a siΩ woda deszczowa i rosa.