Na tropie wilka Tasma±skiego

W kronikach tych odnotowuje siΩ wiele relacji ╢wiadcz▒cych o tym, ┐e pozornie wymar│e gatunki mog│y przetrwaµ do naszych czas≤w. Poruszaj▒ce siΩ majestatycznie ┐ywe mamuty mignΩ│y kiedy╢ komu╢ z du┐ej odleg│o╢ci w syberyjskiej tajdze. »ywy przedstawiciel wymar│ych strusiowatych nielot≤w z rzΩdu dinornithiformes wychyn▒│ na moment z buszu Nowej Zelandii. Sugerowano nawet choµ, niestety, jest to tylko czysta spekulacja - ┐e ptak dodo m≤g│ przetrwaµ na niego╢cinnych i bezludnych wysepkach na p≤│noc od Mauritiusa.

Ale ze wszystkich wymar│ych zwierz▒t najwiΩksze szansΩ przetrwania mia│ tasma±ski tygrys, zwany te┐ tasma±skim wilkiem, dziki torbacz-drapie┐nik wysoki na blisko dwa metry, obdarzony masywnymi szczΩkami, o pasiastym zadzie, dziΩki kt≤remu uzyska│ miano tygrysa. Swego czasu wystΩpowa│ obficie w ca│ej Australii. Uwa┐a siΩ, ┐e uleg│ wyniszczeniu w interiorze oko│o tysi▒ca lat p.n.e. wskutek sprowadzenia na kontynent ps≤w dingo . O wiele d│u┐ej gatunek ten przetrwa│ na Tasmanii, lecz wcze╢ni brytyjscy osadnicy polowali na± bez lito╢ci, s▒dz▒c i┐ wyrz▒dza szkody w╢r≤d stad owiec. Dlatego ju┐ w 1910 roku rzadko mo┐na by│o spotkaµ wilka tasma±skiego na wolno╢ci. Ostatni przedstawiciel tego gatunku zosta│ schwytany w Florentine Valley w 1933 roku i trzy lata p≤╝niej zdech│ w zoo w Hobart. W 1936 roku wpisano go na listΩ gatunk≤w przypuszczalnie wymar│ych.

Tymczasem wilk tasma±ski nigdy tak naprawdΩ nie znikn▒│ z pola widzenia. W czasie sponsorowanych przez rz▒d polowa± w latach 1937-38 i 1945-46 znaleziono ra╝ne ╢lady tych zwierz▒t, a od 1936 roku zg│osi│o siΩ ponad czterystu ╢wiadk≤w, kt≤rzy widzieli je na w│asne oczy - liczba ta w por≤wnaniu z innymi meldunkami o tajemniczych zwierzΩtach prezentuje siΩ do╢µ imponuj▒co. Steven Smith, kt≤ry w latach osiemdziesi▒tych prowadzi│ dalsze poszukiwania, ocenia, ┐e oko│o jednej trzeciej doniesie± mia│o warto╢µ badawcz▒, a obserwatorzy w wielu wypadkach znajdowali siΩ w odleg│o╢ci zaledwie dziesiΩciu metr≤w od zwierzyny. W marcu 1982 roku zdarzy│ siΩ typowy incydent. Do╢wiadczony buszmen H-ans Naarding, rozbiwszy ob≤z w pobli┐u g≤rnego biegu rzeki Salmon w p≤│nocno-zachodniej Tasmanii, zosta│ nagle zbudzony oko│o drugiej w nocy. Chwyci│ latarkΩ, by rozejrzeµ siΩ po okolicy, i po chwili dostrzeg│ wielkie zwierzΩ w odleg│o╢ci oko│o siedmiu metr≤w. Wygl▒da│o jak wilk tasma±ski. "Sta│o zupe│nie spokojnie - relacjonuje Naarding - widaµ by│o dok│adnie ka┐d▒ czΩ╢µ cia│a. By│ to doros│y samiec o piΩknej sier╢ci piaskowego koloru. Naliczy│em dwana╢cie czarnych pas≤w na jego zadzie. Mia│ potΩ┐n▒ kanciast▒ g│owΩ z ma│ymi zaokr▒glonymi uszami. Ogon by│ cienki, lecz bardzo gruby przy nasadzie". Kiedy Naarding poruszy│ siΩ, ┐eby uruchomiµ kamerΩ, zwierzΩ uciek│o. Ale sta│o w tym miejscu do╢µ d│ugo, ┐eby pozostawiµ o sobie siln▒ wo± pi┐ma, kt≤r▒ buszmen por≤wna│ do bardzo charakterystycznego zapachu hieny.

Hipoteza, ┐e nieliczna populacja tygrys≤w mog│a przetrwaµ na Tasmanii przez sze╢µdziesi▒t lat od czasu ich domniemanego wymarcia, wydaje siΩ prawdopodobna, ale zoologowie maj▒ nie lada k│opot z wyja╢nieniem faktu, i┐ ponad piΩµset relacji o ich pojawieniu siΩ pochodzi z Australii, gdzie przetrwanie tych zwierz▒t jest o wiele bardziej problematyczne. Doniesienia nie ograniczaj▒ siΩ do jednego lub dw≤ch niedostΩpnych rejon≤w, lecz napawaj▒ od Queenslandu na po│udniu, a┐ po rejony Melbourne, gdzie stworzenie zwane Potworem Wonthaggi widziano w okresie minionych czterdziestu lat ponad sto razy, i to na dalekim zachodzie, sto mil od Perth. S▒ tak┐e relacje z p≤│nocy, w tym opis znalezionych w Kimberleys, g≤rzystym rejonie p≤│nocno-zachodniej Australii, fragment≤w ko╢ci nogi, kt≤re wed│ug datowania radiowΩglowego pochodz▒ z oko│o 1890 roku.

Nadal niewiele jest bezspornych dowod≤w, choµ pewien ╢wiadek, zawodowy my╢liwy poluj▒cy na ╢winie, Kevin Cameron, pokaza│ niedawno sze╢µ fotografii, na kt≤rych widaµ ogon i zadni▒ czΩ╢µ tygrysa wΩsz▒cego w buszu w pobli┐u Yoongarillup. ZdjΩcia te wzbudzi na pocz▒tku spore zainteresowanie, lecz p≤╝niej zwr≤cono uwagΩ, i┐ zosta│y zrobione pod tak r≤┐nymi k▒tami, ┐e Cameron nie m≤g│ fotografowaµ zwierz▒t przez, jak utrzymywa│, "20 lub 30 sekund". Wiarygodno╢µ my╢liwego podwa┐y│o dodatkowo jego o╢wiadczenie, i┐ podczas tropienia zwierzΩcia w celu zminimalizowania ha│asu zdj▒│ spodnie i szed│ za nim tylko w gatkach. Z braku bardziej przekonuj▒cych ╢wiadectw przetrwania tygrysa w Australii to jest mo┐e prawdopodobne, lecz nie udowodnione.